CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Asentra, 50 mg, tabletki powlekaneAsentra, 100 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Asentra, 50 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka powlekana zawiera 55,95 mg sertraliny chlorowodorku, co odpowiada 50 mgsertraliny (Sertralinum).

Asentra, 100 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka powlekana zawiera 111,90 mg sertraliny chlorowodorku, co odpowiada 100 mgsertraliny (Sertralinum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana

Białe, okrągłe tabletki powlekane z rowkiem podziału po jednej stronie.Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Sertralina jest wskazana w leczeniu:

- Epizodów dużej depresji. Zapobieganiu nawrotowi epizodów dużej depresji.- Lęku napadowego z towarzyszącą (lub nie) agorafobią.- Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K) u pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat.

- Zespołu lęku społecznego.

- Zespołu stresu pourazowego (PTSD).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Początek leczenia

Depresja i ZO-K

Leczenie sertraliną należy rozpocząć od dawki 50 mg na dobę.

Lęk napadowy, PTSD i zespół lęku społecznego

Leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg na dobę. Po tygodniu dawka powinna być zwiększona do50 mg raz na dobę. Ten schemat dawkowania powoduje zmniejszenie częstości działańniepożądanych charakterystycznych dla początkowej fazy leczenia lęku napadowego.

Zwiększanie dawki

Depresja, ZO-K, lęk napadowy, zespół lęku społecznego i PTSD

Pacjenci niereagujący na dawkę 50 mg mogą wymagać jej zwiększenia. Zmian dawkowania należydokonywać w odstępach co najmniej jednego tygodnia, każdorazowo o 50 mg, aż do maksymalnejdawki 200 mg na dobę. Biorąc pod uwagę okres półtrwania w fazie eliminacji sertraliny (wynoszący24 godziny), nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień.

Początek działania terapeutycznego może nastąpić w ciągu 7 dni, jednakże dla osiągnięcia pełnego

efektu terapeutycznego potrzeba zwykle więcej czasu (szczególnie w przypadku ZO-K).

Leczenie podtrzymujące

W okresie długotrwałego leczenia podtrzymującego dawkowanie powinno być utrzymane nanajniższym poziomie zapewniającym efekt terapeutyczny, a następnie dostosowywane zależnie odpotrzeby.

Depresja

Długotrwałe leczenie może być również konieczne w celu zapobiegania nawrotom epizodów dużej depresji. W większości przypadków zalecana dawka jest taka sama, jaką stosuje się w trakciebieżącego epizodu. Pacjenci z depresją powinni być leczeni wystarczająco długo, co najmniej 6miesięcy, aby upewnić się, że objawy choroby ustąpiły.

Lęk napadowy i ZO-K

W przypadku lęku napadowego i ZO-K należy regularnie oceniać potrzebę kontynuowania leczenia, ponieważ w tych zaburzeniach zdolność zapobiegania nawrotom nie została udowodniona.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku produkt leczniczy należy stosować ostrożnie, ponieważ może u nich występować zwiększone ryzyko hiponatremii (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby sertralinę należy stosować ostrożnie. Należystosować mniejsze dawki produktu leczniczego lub zmniejszyć częstość jego podawania (patrz punkt

4.4). Ponieważ brak danych klinicznych, sertraliny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimizaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Stosowanie u dzieci i młodzieży z ZO-K

Wiek 13-17 lat: początkowo 50 mg raz na dobę.

Wiek 6-12 lat: początkowo 25 mg raz na dobę. Po tygodniu dawka może być zwiększona do 50 mg raz na dobę.

Gdy brak spodziewanego efektu po dawce 50 mg na dobę, kolejne dawki mogą być większe w kolejnych tygodniach, w zależności od potrzeb. Dawka maksymalna wynosi 200 mg na dobę. Zwiększając dawkę dobową powyżej 50 mg należy wziąć jednak pod uwagę mniejszą masę ciała u dzieci w porównaniu z dorosłymi. Nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień. Nie wykazano skuteczności stosowania leku w przypadkach dużej depresji u dzieci.

Brak dostępnych danych dotyczących stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 6 lat (patrz punkt

4.4).

Sposób podawania

Sertralinę należy podawać raz na dobę, rano lub wieczorem.

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Objawy odstawienia po przerwaniu stosowania sertraliny:

Należy unikać nagłego przerwania stosowania produktu leczniczego. W celu zredukowania ryzyka objawów odstawienia, dawka leku powinna być stopniowo zmniejszana przez co najmniej jeden do dwóch tygodni przed przerwaniem stosowania produktu leczniczego Asentra (patrz punkty 4.4 i 4.8). Jeżeli w okresie zmniejszania dawkowania lub po przerwaniu leczenia wystąpią niepokojące objawy, należy rozważyć wznowienie przyjmowania poprzedniej dawki. Lekarz może również kontynuowaćzmniejszanie dawkowania, ale wolniej i z większą ostrożnością.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Jednoczesne stosowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) jestprzeciwwskazane z uwagi na ryzyko zespołu serotoninowego, który przebiega z objawami, takimi jakpobudzenie psychoruchowe, drżenie mięśniowe i hipertermia. Nie należy rozpoczynać stosowaniasertraliny w ciągu co najmniej 14 dni od zakończenia leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO.Sertralinę należy odstawić na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnyminhibitorem MAO (patrz punkt 4.5).

Jednoczesne stosowanie pimozydu jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zespół serotoninowy (ang. Serotonin Syndrome, SS) lub złośliwy zespół neuroleptyczny (ang.

Neuroleptic Malignant Syndrome, NMS)

Rozwój zagrażających życiu zespołów, takich jak zespół serotoninowy (SS) lub złośliwy zespółneuroleptyczny (NMS), zaobserwowano u osób stosujących SSRI, w tym sertralinę. Ryzyko wystąpienia SS lub NMS wzrasta, gdy leki serotoninergiczne (w tym inne serotoninergiczne leki przeciwdepresyjne ,,tryptany) stosuje się jednocześnie z produktami leczniczymi, które zaburzają metabolizm serotoniny (w tym z inhibitorami MAO, np. z błękitem metylenowym), lekami przeciwpsychotycznymi i innymi antagonistami dopaminy oraz z opioidami. Pacjenta należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych zespołów SS lub NMS (patrz punkt 4.3).

Zmiana z selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRIs), leków

przeciwdepresyjnych lub leków przeciwobsesyjnych

Istnieją ograniczone dane z kontrolowanych badań dotyczących optymalnego czasu zmiany z SSRIs,leków przeciwdepresyjnych lub leków przeciwobsesyjnych na sertralinę. Podczas takiej zmianynależy zachować ostrożność i rozsądną ocenę medyczną, szczególnie w razie zmiany z produktówleczniczych długo działających, takich jak fluoksetyna.

Inne leki serotoninergiczne, np. tryptofan, fenfluramina i agoniści 5-HT

Równoczesne podawanie sertraliny z innymi produktami leczniczymi, które nasilają działanieneuroprzekaźnictwa serotoninergicznego, takimi jak tryptofan lub fenfluramina czy agoniści 5-HT, bądź produktami ziołowymi zawierającymi ziele dziurawca (Hypericum perforatum), należy podejmować ostrożnie, a w miarę możliwości należy tego unikać ze względu na możliwość interakcji farmakodynamicznych.

Wydłużenie odstępu QTc/częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes (TdP)

Po wprowadzeniu sertraliny do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QTc oraz częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes (TdP).Większość zgłoszeń dotyczyła pacjentów z

innymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QTc/częstoskurczu typu TdP. Dlatego sertralinę

należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami ryzyka sprzyjającymi wydłużeniu odstępu QTc.

Aktywacja hipomanii lub manii

U niewielkiego odsetka pacjentów leczonych dopuszczonymi do obrotu lekami przeciwdepresyjnymi ilekami przeciwobsesyjnymi, w tym sertraliną, obserwowano objawy manii i (lub) hipomanii.Dlatego sertralinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodami manii i (lub) hipomanii wwywiadzie. Konieczna jest ścisła obserwacja przez lekarza. Sertralinę należy odstawić u każdegopacjenta wchodzącego w fazę maniakalną.

Schizofrenia

U pacjentów ze schizofrenią może dojść do nasilenia objawów psychotycznych.

Napady padaczkowe

U pacjentów leczonych sertraliną mogą wystąpić napady padaczkowe. Należy unikać stosowania sertraliny u pacjentów z niestabilną padaczką, a pacjentów z kontrolowaną padaczką należy uważniemonitorować. Sertralinę należy odstawić u każdego pacjenta, u którego wystąpią napady padaczkowe.

Samobójstwo, myśli samobójcze, próby samobójcze lub pogorszenie objawów klinicznych

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczaniasię i samobójstw (wydarzeń związanych z samobójstwem). Ryzyko to utrzymuje się do czasu wystąpienia znaczącej/wyraźnej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że we wczesnym okresie leczenia ryzyko samobójstw może być zwiększone.

Inne zaburzenia psychiczne, z powodu których zalecono sertralinę, mogą mieć również związek ze zwiększonym ryzykiem zdarzeń samobójczych. Dodatkowo zaburzenia te mogą współistnieć z dużą depresją. W związku z tym, u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności, jak u pacjentów z dużymi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci ze zdarzeniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli lub prób samobójczych, i należy ich podać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi,stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (wporównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat,stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i po zmianie dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ichwystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Dzieci i młodzież

Sertralina nie powinna być stosowana w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi w wieku 6-17 lat. W toku próbklinicznych zachowania samobójcze (myśli i próby samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresję,zachowania buntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej u dzieci i młodzieży leczonychlekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie, której podawano placebo. Jeśli na skutek istniejącejpotrzeby klinicznej podjęta jednak zostanie decyzja o leczeniu, pacjent powinien być uważnieobserwowany pod kątem wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto, dostępne są tylkoograniczone dane kliniczne związane z bezpieczeństwem długotrwałego stosowania sertraliny u dziecii młodzieży, dotyczące wzrostu, dojrzewania płciowego oraz rozwoju poznawczego i rozwoju

zachowania. W okresie po wprowadzeniu do obrotu odnotowano kilka przypadków opóźnionego wzrostu i dojrzewania. Znaczenie kliniczne i związek przyczynowo-skutkowy nie zostały jak dotąd wpełni wyjaśnione (informacje dotyczące przedklinicznych danych na temat bezpieczeństwa znajdująsię w punkcie 5.3). Lekarz musi kontrolować stan zdrowia dzieci i młodzieży leczonych długotrwale,w celu wykrycia nieprawidłowości wzrostu i rozwoju.

Nieprawidłowe krwawienie/krwotok

Istnieją doniesienia na temat nieprawidłowych krwawień podczas stosowania SSRI, w tym krwawieńskórnych (wybroczyny i plamica), oraz innych incydentów krwotocznych, tj. krwawień z przewodupokarmowego lub krwawień ginekologicznych, także takich, które prowadziły do zgonu. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów stosujących SSRIs, szczególnie w razie równoczesnego stosowania produktów leczniczych, o których wiadomo, że wykazują niekorzystny wpływ na czynność płytek [np. antykoagulanty, nietypowe leki przeciwpsychotyczne i fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)], jak również u pacjentów z zaburzeniami związanymi z krwawieniem w wywiadzie (patrz punkt 4.5).

Hiponatremia

Podczas leczenia produktami leczniczymi z grup SSRI lub SNRI, w tym sertraliną, może wystąpićhiponatremia. W wielu przypadkach wydaje się, że hiponatremia jest wynikiem zespołuniewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH). Opisywano przypadki spadkustężenia sodu w surowicy poniżej 110 mmol/l.

U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia hiponatremii podczas stosowania leków z grup SSRI lub SNRI może być większe. Dotyczy to również pacjentów przyjmujących diuretyki lub z innego powodu narażonych na spadek objętości osocza (patrz punkt: Stosowanie u osób w podeszłym wieku). U pacjentów z objawową hiponatremią należy rozważyć odstawienie sertraliny i wdrożenie odpowiedniego postępowania medycznego. Do objawów przedmiotowych i podmiotowych hiponatremii należy ból głowy, trudności z koncentracją, zaburzenia pamięci, splątanie, osłabienie i zaburzenia równowagi, które mogą prowadzić do upadków. Objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z cięższymi i (lub) bardziej nagłymi przypadkami obejmują omamy, omdlenia, drgawki, śpiączkę, zatrzymanie oddechu oraz zgon.

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu stosowania sertraliny

W przypadku przerwania leczenia, zwłaszcza nagłego, powszechne są objawy odstawienia (patrzpunkt 4.8). W badaniach klinicznych wśród pacjentów leczonych sertraliną częstość zgłaszanychreakcji związanych z odstawieniem produktu leczniczego wynosiła 23% u osób odstawiającychsertralinę w porównaniu z 12% u osób, które nadal leczono sertraliną.

Ryzyko objawów odstawienia może zależeć od kilku czynników, w tym od czasu trwania terapii iwielkość dawki oraz tempa zmniejszania dawkowania. Najczęściej występującymi objawami są zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub niepokój, mdłości i (lub) wymioty, drżenie i ból głowy. Na ogół objawy te są łagodne do umiarkowanych, jakkolwiek u niektórych pacjentów mogą być ciężkie. Objawy te zwykle występują podczas kilku pierwszych dni po przerwaniu leczenia, choć rzadko zdarzały się, gdy pacjent zapomniał przyjąć jednej dawki. Zazwyczaj objawy te są przemijające i ustępują w ciągu 2 tygodni, chociaż u niektórych mogą trwać dłużej (2-3 miesiące i dłużej). Dlatego też zaleca się stopniowo zmniejszać dawkę produktu leczniczego Asentra podczas przerywania leczenia, przez kilka tygodni lub miesięcy, zgodnie z odpowiedzią pacjenta (patrz punkt 4.2).

Akatyzja/pobudzenie psychoruchowe

Stosowanie sertraliny może być związane z wystąpieniem akatyzji, która charakteryzuje sięsubiektywnie nieprzyjemnym lub uciążliwym pobudzeniem psychoruchowym i koniecznościąporuszania się, czemu często towarzyszy niezdolność do siedzenia lub stania bez ruchu. Zaburzenie towystępuje najczęściej w okresie pierwszych kilku tygodni leczenia. U pacjentów, u których wystąpiąte objawy, zwiększanie dawek produktu leczniczego może być szkodliwe.

Zaburzenia czynności wątroby

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana przez wątrobę. Badanie farmakokinetyczne z zastosowaniem wielu dawek u pacjentów z nieznaczną, stabilną marskością wątroby wykazało wydłużenie okresu połowicznej eliminacji oraz około trzykrotnie większe wartości AUC i Cmax wporównaniu z wartościami u osób zdrowych. Nie zaobserwowano istotnych różnic w stopniu wiązania się produktu leczniczego z białkami osocza pomiędzy obiema grupami. Podczas stosowania sertraliny u pacjentów z chorobami wątroby należy zachować ostrożność. W przypadku podawania sertraliny pacjentom z niewydolnością wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawek produktu leczniczego lub jego rzadsze podawanie. Sertralina nie powinna być stosowana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniamiczynności wątroby (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności nerek

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana, a wydalanie niezmienionego produktu leczniczego z moczem stanowi mniej istotną drogę eliminacji. W badaniach z udziałem pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-60 ml/min) bądźz umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 10-29 ml/min), po zastosowaniu wielokrotnych dawek parametry farmakokinetyczne (AUC0-24 lub Cmax) nie różniły się w sposób istotny od wartości u osób z grupy kontrolnej. Sertralina nie wymaga korygowania dawek odpowiednio do stopnia niewydolności nerek.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Ponad 700 pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) uczestniczyło w badaniach klinicznych. Schemat iczęstość reakcji niepożądanych u osób starszych były podobne, jak u pacjentów w młodszym wieku.

Stosowanie produktów leczniczych z grup SSRIs lub SNRIs, w tym sertralina, może jednak byćzwiązane z przypadkami klinicznie istotnej hiponatremii u osób w podeszłym wieku, które mogą byćbardziej narażone na to działanie niepożądane (patrz podpunkt Hiponatremia w punkcie 4.4).

Cukrzyca

U pacjentów z cukrzycą leczenie produktami leczniczymi z grupy SSRIs może zmieniać kontrolęglikemii. W razie potrzeby należy dostosować dawkę insuliny i (lub) doustnych lekówprzeciwcukrzycowych.

Terapia elektrowstrząsowa

Nie przeprowadzono badań klinicznych określających ryzyko lub korzyści związane z jednoczesnym stosowaniem elektrowstrząsów i sertraliny.

Sok grejpfrutowy

Stosowanie sertraliny z sokiem grejpfrutowym nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Nieprawidłowości dotyczące badań przesiewowych moczu

U pacjentów stosujących sertralinę opisywano przypadki fałszywie dodatnich wyników immunologicznych testów przesiewowych na obecność benzodiazepin w moczu. Jest to spowodowane brakiem swoistości testów przesiewowych. Fałszywie dodatnich wyników można się spodziewać jeszcze przez kilka dni po zakończeniu terapii sertraliną. Testy potwierdzające, takie jakchromatografia gazowa lub spektrometria mas, pozwolą odróżnić sertralinę od benzodiazepin.

Jaskra z zamkniętym kątem przesączania

Produkty lecznicze z grupy SSRI, w tym sertralina, mogą wpływać na wielkość źrenicy, czego efektem jest jej rozszerzenie. Rozszerzenie źrenicy może powodować zwężenie kąta przesączania, w wyniku czego następuje zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz rozwój jaskry z zamkniętym kątem przesączania, szczególnie u pacjentów, u których występują czynniki predysponujące. Należy zachować ostrożność podczas stosowania sertraliny u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania lub z jaskrą w wywiadzie.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jednoczesne stosowanie z sertraliną jest przeciwwskazane

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) Nieodwracalne inhibitory MAO (np. selegilina)

Sertraliny nie wolno stosować w połączeniu z nieodwracalnymi inhibitorami MAO, takimi jakselegilina. Nie należy rozpoczynać stosowania sertraliny w ciągu co najmniej 14 dni od zakończenialeczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO. Sertralinę należy odstawić na co najmniej 7 dni przedrozpoczęciem leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, selektywny inhibitor MAO-A (moklobemid)

Z uwagi na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego nie powinno się stosować sertraliny wpołączeniu z odwracalnym, selektywnym inhibitorem MAO, takim jak moklobemid. Po zakończeniuleczenia odwracalnym inhibitorem MAO, a przed rozpoczęciem stosowania sertraliny, możnazastosować okres odstawiania krótszy niż 14 dni. Zaleca się odstawienie sertraliny na co najmniej 7dni przed rozpoczęciem leczenia odwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO (linezolid)

Antybiotyk linezolid jest słabym, odwracalnym i nieselektywnym inhibitorem MAO. Nie należy gopodawać pacjentom leczonym sertraliną (patrz punkt 4.3).

Donoszono o ciężkich reakcjach niepożądanych u pacjentów, u których zakończono leczenieinhibitorem MAO (np. błękitem metylenowym) tuż przed rozpoczęciem stosowania sertraliny lub uktórych odstawiono sertralinę tuż przed zastosowaniem inhibitora MAO. Reakcje te obejmowałydrżenie mięśniowe, mioklonie, obfite poty, nudności, wymioty, nagłe zaczerwienienie skóry,nieukładowe zawroty głowy i hipertermię z cechami przypominającymi złośliwy zespółneuroleptyczny, drgawki i zgon.

Pimozyd

W badaniu z małą pojedynczą dawką pimozydu (2 mg) i jednocześnie podawaną sertraliną,obserwowano zwiększone stężenie pimozydu o około 35%. Nie wiązało się to z jakimikolwiekzmianami EKG. Ponieważ mechanizm tej interakcji jest nieznany oraz ze względu na wąski indeksterapeutyczny pimozydu, przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sertraliny i pimozydu (patrzpunkt 4.3).

Jednoczesne stosowanie z sertraliną nie jest zalecane

Leki działające hamująco na OUN, alkohol

Podawanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę nie nasilało działania alkoholu, karbamazepiny,haloperydolu ani fenytoiny na funkcje poznawcze i sprawność psychomotoryczną u osób zdrowych.Odradza się jednak picia alkoholu podczas stosowania sertraliny.

Inne leki serotoninergiczne Patrz punkt 4.4

Należy zachować ostrożność podczas stosowania fentanylu (używany w znieczuleniu ogólnym lub wleczeniu przewlekłego bólu), innych leków serotoninergicznych (w tym innych serotoninergicznychleków przeciwdepresyjnych, tryptanów) oraz innych opioidów.

Specjalne ostrzeżenia

Leki wydłużające odstęp QT

Ryzyko wydłużenia odstępu QTc i(lub) wystąpienia arytmii komorowej (np. torsade de pointes) możesię zwiększać w razie jednoczesnego stosowania innych leków wydłużających odstęp QTc (np.niektórych leków przeciwpsychotycznych i antybiotyków) (patrz punkt 4.4).

Lit

Wyniki badania z udziałem grupy kontrolnej otrzymującej placebo przeprowadzonego u osób zdrowych wskazują, że jednoczesne podawanie sertraliny i litu nie zmieniało znacząco farmakokinetyki litu, ale nasilało drżenia (w porównaniu do placebo), co wskazuje na możliwość interakcji farmakodynamicznej. Podczas jednoczesnego podawania sertraliny i litu, wskazane jestwłaściwe monitorowanie pacjentów.

Fenytoina

Kontrolowane placebo badanie u zdrowych ochotników wskazuje, że długotrwałe stosowaniesertraliny w dawce 200 mg na dobę nie powoduje klinicznie istotnego hamowania metabolizmu fenytoiny. Niemniej jednak, ponieważ pojawiły się doniesienia o silnym wpływie fenytoiny na organizm pacjentów stosujących sertralinę, zaleca się na początku stosowania sertraliny monitorowanie stężenia fenytoiny w celu właściwego dostosowania jej dawki. Dodatkowo jednoczesne stosowanie fenytoiny może powodować zmniejszenie stężenia sertraliny w osoczu. Nie można wykluczyć, że inne induktory CYP3A4, np. fenobarbital, karbamazepina, ziele dziurawca, ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie sertraliny w osoczu.

Tryptany

Po wprowadzeniu produktu do obrotu opisywano rzadkie przypadki osłabienia, nadmiernejodpowiedzi ruchowej, braku koordynacji, dezorientacji, lęku i pobudzenia podczas jednoczesnegostosowania sertraliny i sumatryptanu. Objawy zespołu serotoninowego mogą również występować pozastosowaniu innych produktów leczniczych tej samej klasy (tryptany).

Jeżeli zatem jednoczesne stosowanie sertraliny i tryptanów jest klinicznie uzasadnione, wskazana jest obserwacja pacjenta (patrz punkt 4.4).

Warfaryna

Jednoczesne stosowanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę oraz warfaryny powodowało niewielkie,ale istotne statystycznie, wydłużenie czasu protrombinowego, które w rzadkich przypadkach możezmieniać wartość INR. W związku z tym czas protrombinowy powinien być badany przedrozpoczęciem i po zakończeniu leczenia sertraliną.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi, digoksyną, atenololem, cymetydynąRównoczesne podawanie cymetydyny powodowało znaczny spadek klirensu sertraliny. Znaczeniekliniczne tych zmian jest nieznane. Sertralina nie wykazuje wpływu na zdolność atenololu doblokowania receptorów beta-adrenergicznych. Nie zaobserwowano interakcji między sertralinąpodawaną w dawce 200 mg na dobę a digoksyną.

Produkty lecznicze mające wpływ na czynność płytek

Podczas podawania produktów leczniczych mających wpływ na czynność płytek (np. NLPZ, kwasacetylosalicylowy i tyklopidyna) lub innych produktów leczniczych, które mogą zwiększać ryzykokrwawień, równocześnie z produktami leczniczymi z grupy SSRIs, w tym z sertraliną, ryzykokrwawień może się zwiększać (patrz punkt 4.4).

Substancje blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe

Produkty lecznicze z grupy SSRI mogą zmniejszać aktywność cholinoesterazy w osoczu, co wydłużadziałanie blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowego wywierane przez miwakurium lub innesubstancje blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.

Produkty lecznicze metabolizowane przez cytochrom P450

Sertralina może działać jak łagodny lub umiarkowany inhibitor cytochromu CYP 2D6. Badania interakcji prowadzone podczas długotrwałego podawania sertraliny w dawce 50 mg na dobę wykazały umiarkowany wzrost (średnio o 23-37%) stężenia dezypraminy w stanie stacjonarnym w osoczu (markera aktywności izoenzymu CYP 2D6). Mogą wystąpić istotne klinicznie interakcje z innymi substratami cytochromu CYP 2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym, takimi jak leki

przeciwarytmiczne klasy 1C, w tym propafenon i flekainid, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne itypowe leki przeciwpsychotyczne, zwłaszcza w razie stosowania większych dawek sertraliny.

Sertralina nie hamuje aktywności izoenzymów CYP 3A4, CYP 2C9, CYP 2C19 i CYP 1A2 w stopniuklinicznie istotnym. Potwierdzono to w badaniach interakcji in vivo z zastosowaniem substratów CYP3A4 (endogennego kortyzolu, karbamazepiny, terfenadyny, alprazolamu), substratu CYP 2C19(diazepamu) i substratów CYP 2C9 (tolbutamidu, glibenklamidu i fenytoiny). Badania in vitrowykazały, że sertralina nie wywiera wpływu lub tylko nieznacznie hamuje aktywność izoenzymu CYP1A2.

Spożywanie trzech szklanek soku grejpfrutowego na dobę prowadziło do zwiększenia stężeniasertraliny w osoczu o około 100% w badaniu ośmiu zdrowych Japończyków, prowadzonym wukładzie naprzemiennym. Należy, dlatego unikać spożywania soku grejpfrutowego podczas leczeniasertraliną (patrz punkt 4.4).

W oparciu o badania interakcji z sokiem grejpfrutowym nie można wykluczyć, iż jednoczesneprzyjmowanie sertraliny z silnymi inhibitorami CYP3A4, np. inhibitorami proteazy, ketokonazolem,itrakonazolem, posakonazolem, worykonazolem, klarytromycyną, telitromycyną i nefazodonemmogłoby wywoływać jeszcze większą ekspozycję na sertralinę. Zjawisko to dotyczy równieżumiarkowanych inhibitorów CYP3A4, takich jak aprepitant, erytromycyna, flukonazol, werapamil i diltiazem. Należy unikać stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 w czasie leczenia sertraliną.

Stężenie sertraliny w osoczu jest zwiększone o około 50% u osób z wolnym metabolizmem zudziałem CYP2C19 w porównaniu z osobami z szybkim metabolizmem (patrz punkt 5.2). Nie możnawykluczyć występowania interakcji z silnymi inhibitorami CYP2C19, np. omeprazolem,lanzoprazolem, pantoprazolem, rabeprazolem, fluoksetyną, fluwoksaminą.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie są dostępne odpowiednio kontrolowane badania dotyczące stosowania produktu leczniczego ukobiet w ciąży. Jednak w przeprowadzonych badaniach doświadczalnych nie obserwowano wadwrodzonych wywołanych przez sertralinę. Badania na zwierzętach wykazały wpływ produktu leczniczego na płodność, prawdopodobnie spowodowany toksycznym działaniem farmakodynamicznym substancji na matkę, a także bezpośrednim działaniem farmakodynamicznym substancji na płód (patrz punkt 5.3).

U niektórych noworodków, których matki stosowały sertralinę podczas ciąży, zaobserwowano objawyodpowiadające objawom odstawienia. To zjawisko występowało również w przypadku innych lekówprzeciwdepresyjnych z grupy SSRI. Nie zaleca się stosowania sertraliny w czasie ciąży, chyba że stankliniczny kobiety uzasadnia taką potrzebę, a potencjalne korzyści z leczenia przeważają nadewentualnymi zagrożeniami.

Jeśli matka kontynuuje stosowanie sertraliny w późnych okresach ciąży, zwłaszcza w trzecim trymestrze, noworodka należy poddać obserwacji. Po stosowaniu sertraliny przez matkę w późnych okresach ciąży, u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: ostra niewydolność oddechowa, sinica, bezdech, napady drgawkowe, wahania temperatury ciała, trudności z przyjmowaniem pokarmu, wymioty, hipoglikemia, wzmożone napięcie mięśniowe, obniżone napięcie mięśniowe, wygórowanie odruchów, drżenia mięśniowe, skurcze mięśni, drażliwość, podsypianie, ciągły płacz,

senność i zaburzenia snu. Objawy te mogą wynikać albo z działań serotoninergicznych, albo zwystąpienia objawów odstawienia. W większości przypadków powikłania występują natychmiast lubwkrótce po porodzie (w ciągu mniej niż 24 godzin).

Z danych epidemiologicznych wynika, że stosowanie produktów leczniczych z grupy SSRI w trakcie ciąży, szczególnie w późnym jej okresie, może zwiększać ryzyko zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków (ang. PPHN). Obserwowano ryzyko na poziomie ok. 5 przypadków na 1000 ciąż. W populacji ogólnej występuje od 1 do 2 przypadków PPHN na 1000 ciąż.

Karmienie piersią

Opublikowane dane dotyczące stężeń sertraliny w mleku matki wskazują, że do mleka przenikają niewielkie ilości sertraliny i jej metabolitu N-desmetylosertraliny. U niemowląt karmionych piersiąstwierdzano na ogół bardzo niskie lub niewykrywalne wartości stężenia leku w surowicy, zpojedynczym wyjątkiem niemowlęcia ze stężeniem sertraliny odpowiadającym około 50% wartościstwierdzanej u matki (jednak bez zauważalnego wpływu na stan zdrowia tego dziecka). Dotychczas nie donoszono o występowaniu jakichkolwiek działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią przez matki stosujące sertralinę, jednak nie można wykluczyć ryzyka takich działań. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u matek karmiących piersią, chyba że w ocenie lekarza związane z tym korzyści przewyższają ryzyko.

Płodność

Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały wpływu sertraliny na płodność (patrz punkt

5.3). Zgłaszano przypadki wskazujące, że stosowanie niektórych SSRIs u ludzi ma przemijającywpływ na jakość nasienia.

Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn

Farmakologiczne badania kliniczne wykazały, że sertralina nie wpływa na sprawnośćpsychomotoryczną. Leki przeciwdepresyjne mogą jednak upośledzać psychiczne lub fizyczne funkcjekonieczne do wykonywania potencjalnie niebezpiecznych zadań, takich jak prowadzenie samochodulub obsługiwanie maszyn, przed czym należy przestrzec pacjenta.

4.8 Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym są nudności. W leczeniu zespołu lęku społecznego u 14%mężczyzn leczonych sertraliną występowały zaburzenia seksualne (niezdolność do ejakulacji) wporównaniu z 0% w grupie placebo. Te działania niepożądane są zależne od dawki i często mającharakter przemijający podczas dalszego leczenia.

Profil działań niepożądanych często obserwowanych w podwójnie zaślepionych, kontrolowanychplacebo badaniach z udziałem pacjentów z ZO-K, lękiem napadowym, PTSD i zespołem lęku społecznego był podobny do zaobserwowanego w badaniach klinicznych pacjentów z depresją.

Tabela 1 przedstawia reakcje niepożądane zaobserwowane po wprowadzeniu produktu do obrotu(częstość nie jest znana) oraz w badaniach klinicznych kontrolowanych za pomocą placebo (zudziałem łącznie 2542 pacjentów leczonych sertraliną i 2145 osób otrzymujących placebo),dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego. Niektóre niepożądane reakcje na sertralinę wymienione w Tabeli 1 mogą zmniejszać swoje nasilenie i częstość występowania w trakcie dalszego leczenia i zazwyczaj nie wymagają odstawienia produktu leczniczego.

Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych placebo badaniachdotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego. Połączona analiza idoniesienia po wprowadzeniu produktu do obrotu (częstość nieznana).

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Bardzo

rzadko

(<1/10000)

Częstość

nieznana

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Zapalenie gardła Zakażenia

górnych dróg

oddechowych,

zapalenie błony

śluzowej nosa

Zapalenie uchyłków

jelita, zapalenie

żołądka i jelit,

zapalenie ucha

środkowego

Nowotwory łagodne i złośliwe (w tym torbiele i polipy)

Nowotwór†

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Powiększenie

węzłów chłonnych

Leukopenia,

małopłytkowość

Zaburzenia układu immunologicznego

Nadwrażliwość Reakcje

anafilaktoidalne

Alergia

Zaburzenia endokrynologiczne

Niedoczynność

tarczycy

Hiperprolaktyne-

mia, zespół

nadmiernego

wydzielania

hormonu

antydiuretycznego

(ADH)

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Zmniejszenie

apetytu,

zwiększenie

apetytu*

Cukrzyca,

hipercholesterolemia,

hipoglikemia

Hiponatremia,

hiperglikemia

Zaburzenia psychiczne

Bezsenność

(19%)

Depresja*,

depersonalizacja,

koszmary senne,

lęk*,

pobudzenie*,

nerwowość,

zmniejszenie

libido*, bruksizm

Omamy*,

agresja*,

euforia*, apatia,

zaburzenia

myślenia

Zaburzenia

konwersyjne,

uzależnienie od leku,

zaburzenia

psychotyczne*,

paranoja,

wyobrażenia

samobójcze i (lub)

zachowania

samobójcze***,

lunatyzm,

przedwczesny

wytrysk

Przeżycia senne

Zaburzenia układu nerwowego

Zawroty

głowy (11%),

Parestezje*,

drżenie,

Drgawki*,

mimowolne

Śpiączka*,

choreoatetoza,

Zaburzenia

ruchowe (w tym

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Bardzo

rzadko

(<1/10000)

Częstość

nieznana

senność

(13%), bóle

głowy

(21%).*

hipertonia,

zaburzenia

smaku,

zaburzenia

koncentracji

skurcze mięśni*,

zaburzenia

koordynacji,

hiperkineza,

amnezja,

niedoczulica*,

zaburzenia mowy,

położeniowe

zawroty głowy,

omdlenia,

migrena*

dyskineza,

przeczulica,

zaburzenia czucia

zaburzenia

pozapiramidowe,

takie jak:

hiperkinezja,

hipertonia,

dystonia,

zgrzytanie zębami

i zaburzenia

chodu)

Objawy

przedmiotowe i

podmiotowe

związane z

zespołem

serotoninowym

lub złośliwym

zespołem

neuroleptycznym,

np.: pobudzenie,

splątanie, obfite

pocenie się,

biegunka,

gorączka,

nadciśnienie

tętnicze,

sztywność,

tachykardia.

Niekiedy miało to

związek z

jednoczesnym

stosowaniem

leków

serotoninergi-

cznych

Akatyzja i niepokój psychoruchowy(patrz punkt 4.4.

Skurcz naczyńmózgowych (wtym zespół przejściowegoskurczu naczyńmózgowych orazzespół Calla-Fleminga)

Zaburzenia oka

Zaburzenia

widzenia

Rozszerzenie

źrenic*

Jaskra, zaburzenia

wydzielania łez,

ubytki pola widzenia,

podwójne widzenie,

światłowstręt,

krwawienie do

Nieprawidłowe

widzenie,

nierówność źrenic

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Bardzo

rzadko

(<1/10000)

Częstość

nieznana

komory przedniejoka

Zaburzenia ucha i błędnika

Szumy uszne* Ból ucha

Zaburzenia serca

Kołatanie serca* Tachykardia Zawał mięśnia

sercowego,

bradykardia,

zaburzenia serca

Wydłużenie

odstępu QTc,

częstoskurcz

komorowy

(torsade de

pointes)

Zaburzenia naczyniowe

Uderzenia

gorąca*

Nadciśnienie

tętnicze* nagłe

zaczerwienie-nie

skóry

Niedokrwienie

obwodowe,

krwiomocz

Nieprawidłowe

krwawienia (takie

jak krwawienie z

przewodu

pokarmowego)

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Ziewanie* Skurcz oskrzeli*,

duszność,

krwawienia z

nosa

Skurcz krtani,

hiperwentylacja,

niedotlenienie, świst

krtaniowy, dysfonia,

czkawka

Śródmiąższowe

choroby płuc

Zaburzenia żołądka i jelit

Biegunka

(18%),

nudności

(24%),

suchość w

jamie ustnej

(14%)

Bóle brzucha*,

wymioty*,

zaparcia*,

niestrawność,

wzdęcia z

oddawaniem

wiatrów

Zapalenie

przełyku,

dysfagia, guzy

krwawicowe,

nadmierne

wydzielanie śliny,

zaburzenia

języka, odbijanie

ze zwracaniem

treści żołądkowej

Smoliste stolce,

obecność świeżej

krwi w kale,

zapalenie błony

śluzowej jamy ustnej,

owrzodzenie języka,

choroby zębów,

zapalenie języka,

owrzodzenie jamy

ustnej

Zapalenie trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zaburzenia

czynności wątroby

Ciężkie choroby

wątroby (w tym

zapalenie

wątroby,

żółtaczka i

niewydolność

wątroby)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Wysypka*,

nadmierna

potliwość

Obrzęk około-

oczodołowy*,

obrzęk twarzy,

plamica*,

łysienie*, zimne

Zapalenie skóry,

zapalenie

pęcherzowe skóry,

wysypka grudkowa,

nieprawidłowa

Ciężkie przypadki

działań

niepożądanych ze

strony skóry

(CDNS): np.

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Bardzo

rzadko

(<1/10000)

Częstość

nieznana

poty, sucha skóra,

pokrzywka*,

świąd

struktura włosów,

nieprawidłowy

zapach skóry

zespół Stevensa-

Johnsona oraz

martwica

naskórka, obrzęk

naczynioruchowy,

nadwrażliwość na

światło, reakcje

skórne

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Bóle stawów,

bóle mięśni

Zapalenie stawów

i kości, osłabienie

mięśni, bóle

pleców, skurcze

mięśniowe

Zaburzenia kości Kurcze mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Oddawanie

moczu w nocy,

zatrzymanie

moczu*,

wielomocz,

częstomocz,

zaburzenia

związane z

oddawaniem

moczu,

nietrzymanie

moczu*

Skąpomocz,

opóźnienie w

oddawaniu moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi**

Zaburzenia

wytrysku

(14%)

Zaburzenia

wzwodu

Krwawienia z

pochwy,

zaburzenia

czynności

seksualnych,

zaburzenia

czynności

seksualnych u

kobiet,

nieregularne

miesiączkowanie

Krwotok

miesiączkowy,

zanikowe zapalenie

sromu i pochwy,

zapalenie żołędzi i

napletka, upławy,

bolesny wzwód

prącia*, mlekotok*

Ginekomastia

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Zmęczenie

(10%)*

Ból w klatce

piersiowej*, złe

samopoczucie*

Obrzęki

obwodowe,

dreszcze,

gorączka*,

astenia*,

pragnienie

Przepuklina,

zmniejszenie

tolerancji lekowej,

zaburzenia chodu

Badania diagnostyczne

Zwiększenie

aktywności

aminotransferazy

alaninowej*,

Nieprawidłowe

nasienie, zwiększenie

stężenia cholesterolu

Nieprawidłowe

wyniki badań

laboratoryjnych,

zaburzenia

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Bardzo

rzadko

(<1/10000)

Częstość

nieznana

zwiększenie

aktywności

aminotransferazy

asparaginowej*,

zmniejszenie

masy ciała*,,

zwiększenie masy

ciała*

czynności płytek

krwi

Urazy i zatrucia

Urazy

Procedury medyczne i chirurgiczne

Zabieg rozszerzania naczyń

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych w przebiegu depresji, ZO-K, zespołu lęku napadowego, PTSDi zespołu lęku społecznego, pojęcie dotyczące układów organizmu wymaga ponownej reklasyfikacji wedługpojęć dotyczących układów organizmu obowiązujących w badaniach nad depresją.

† Zgłoszono jeden przypadek nowotworu u pacjenta otrzymującego sertralinę. W grupie otrzymującej placebo nie odnotowano takich przypadków.

* Te działania niepożądane wystąpiły również w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu.

** W mianowniku podano łączną liczbę pacjentów w danej grupie wyodrębnionej według płci: sertralina (1118 mężczyzn, 1424 kobiet), placebo (926 mężczyzn, 1219 kobiet).

W przypadku ZO-K - wyłącznie badania krótkoterminowe, obejmujące od 1 do 12 tygodni.

*** Opisywano również przypadki myśli i zachowań samobójczych w trakcie leczenia sertraliną oraz we wczesnym okresie po odstawieniu leku (patrz punkt 4.4).

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia sertraliną

Przerwanie przyjmowania sertraliny (zwłaszcza nagłe) bezpośrednio wpływa na wystąpienie objawów odstawienia. Najczęściej zgłaszanymi objawami są zawroty głowy, zaburzenia czucia (włączając parestezje), zaburzenia snu (włączając bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub lęk, mdłościi(lub) wymioty, drżenie i ból głowy. Na ogół objawy te są łagodne i umiarkowane i same ustępują, choć u niektórych pacjentów mogą mieć ciężki charakter i (lub) trwać dłużej. Dlatego też zaleca, abystopniowo przerywać leczenie sertraliną (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Populacja osób w podeszłym wieku

Leki z grup SSRI lub SNRI, w tym sertralina, mogą być związane z przypadkami klinicznie istotnejhiponatremii u osób w podeszłym wieku, które mogą być bardziej narażone na to zdarzenieniepożądane (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

U ponad 600 dzieci i młodzieży leczonych sertraliną ogólny profil reakcji niepożądanych byłzazwyczaj podobny do zaobserwowanego w badaniach z udziałem osób dorosłych. Wkontrolowanych badaniach (n=281 pacjentów leczonych sertraliną) zaobserwowano następującedziałania niepożądane:

Bardzo często (≥1/10): Bóle głowy (22%), bezsenność (21%), biegunka (11%) i nudności (15%).

Często (≥1/100 do <1/10): Bóle w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, anoreksja, labilność emocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja,

migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmarynocne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia.

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): Wydłużenie odcinka QT w EKG, próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidowe, parestezje, depresja, omamy, plamica, hiperwentylacja, niedokrwistość,zaburzenia czynności wątroby, podwyższone stężenie aminotransferazy alaninowej, zapaleniepęcherza, opryszczka, zapalenie ucha zewnętrznego, bóle uszu, bóle oczu, rozszerzenie źrenicy, złesamopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, katar, urazy, spadek masy ciała, skurcze mięśni, nieprawidłowe sny, apatia, albuminuria, częstomocz, wielomocz, bóle piersi, zaburzenia miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, zaburzenia skórne, nieprawidłowy zapach skóry, pokrzywka, bruksizm, uderzenia gorąca.

Częstość nieznana: mimowolne oddawanie moczu.

Działania niepożądane związane z klasą leków

Badania epidemiologiczne, przeprowadzone głównie u pacjentów w wieku 50 lat i starszych, wykazały zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów stosujących leki z grupy SSRI itrójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (ang. TCAs). Mechanizm prowadzący dozwiększenia tego ryzyka nie jest znany.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-ma

il: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Toksyczność

Margines bezpieczeństwa stosowania sertraliny zależy od populacji pacjentów i (lub) przyjmowania innych produktów leczniczych. Zgłaszano zgony po przedawkowaniu sertraliny, samej lub wskojarzeniu z innymi produktami leczniczymi i (lub) alkoholem. Dlatego w każdym przypadkuprzedawkowania należy podjąć intensywne postępowanie medyczne.

Objawy

Do objawów przedawkowania należą działania niepożądane sertraliny, takie jak senność, zaburzeniadotyczące przewodu pokarmowego (jak nudności i wymioty), tachykardia, drżenia, pobudzenie izawroty głowy. Rzadziej opisywanym objawem była śpiączka.

Po przedawkowaniu sertraliny, zgłaszano również wydłużenie odstępu QTc lub wystąpienie częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes, dlatego należy monitorować zapis EKG.

Postępowanie

Brak swoistego antidotum dla sertraliny. Należy zapewnić i utrzymać drożność dróg oddechowychoraz zapewnić odpowiednie dostarczanie tlenu i wentylację, gdy jest to konieczne. Węgiel aktywny,który można zastosować w połączeniu ze środkiem przeczyszczającym, może być tak samo lubbardziej skuteczny niż płukanie żołądka i należy brać go pod uwagę przy leczeniu przedawkowania.Nie zaleca się indukowania wymiotów. Zaleca się monitorowanie funkcji serca i podstawowych

parametrów fizjologicznych, jak też ogólne leczenie objawowe i podtrzymujące. Ze względu na dużąobjętość dystrybucji sertraliny, małe jest prawdopodobieństwo skuteczności wymuszonej diurezy,dializy, hemoperfuzji i transfuzji wymiennej.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI);kod ATC: N06AB06

Mechanizm działania

Sertralina jest silnym i swoistym inhibitorem wychwytu serotoniny (5HT) w komórkach nerwowych w badaniach in vitro, co spowodowało nasilenie działania 5HT u zwierząt. Ma jedynie bardzo słabywpływ na wychwyt zwrotny noradrenaliny i dopaminy. W dawkach leczniczych, sertralina blokujewychwyt serotoniny w płytkach krwi ludzi. W badaniach na zwierzętach nie wykazano, aby produktleczniczy działał stymulująco, sedatywnie, cholinolitycznie lub kardiotoksycznie. W kontrolowanychbadaniach u zdrowych ochotników sertralina nie powodowała sedacji, ani nie wpływała na sprawnośćpsychomotoryczną. Jako selektywny inhibitor wychwytu 5HT, sertralina nie wpływa naprzekaźnictwo katecholaminergiczne. Sertralina nie wykazuje powinowactwa do receptorówmuskarynowych (cholinergicznych), serotoninowych, dopaminergicznych, adrenergicznych,histaminergicznych, GABA ani do receptorów benzodiazepinowych. Długotrwałe podawaniesertraliny zwierzętom prowadziło do zmniejszenia liczby i wrażliwości receptorów noradrenergicznych w mózgu. Podobny efekt obserwowano podczas podawania innych lekówprzeciwdepresyjnych i przeciwobsesyjnych.

Nie wykazano, aby sertralina powodowała skłonność do nadużywania. W kontrolowanym za pomocąplacebo, podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu porównawczym skłonności donadużywania sertraliny, alprazolamu i d-amfetaminy u ludzi sertralina nie powodowała dodatnichdziałań subiektywnych wskazujących na możliwość nadużywania. Z drugiej strony uczestnicy badaniaoceniali zarówno alprazolam, jak i d-amfetaminę znacznie wyżej niż placebo pod względemsatysfakcji związanej ze stosowaniem produktu leczniczego, euforii i możliwości nadużywania.Sertralina nie powoduje ani stymulacji, ani niepokoju, jakie są związane z d-amfetaminą, jak też nie wykazuje działania uspokajającego i zaburzeń psychoruchowych związanych ze stosowaniem alprazolamu. Sertralina nie działa jako dodatnie wzmocnienie u małp rezus szkolonych w zakresie samodzielnego podawania kokainy, jak też nie zastępuję ani d-amfetaminy, ani pentobarbitalu, jako bodźca dyskryminującego u małp rezus.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Epizody dużej depresji

Przeprowadzono badanie z udziałem pacjentów ambulatoryjnych z depresją, u których wystąpiłaodpowiedź pod koniec wstępnej, 8-tygodniowej, otwartej fazy leczenia sertraliną w dawce 50-200mg/dobę. Pacjentów tych (n=295) randomizowano do grupy kontynuującej przez 44 tygodnieprowadzone metodą podwójnie ślepej próby leczenie sertraliną w dawce 50-200 mg/dobę lub placebo.U pacjentów otrzymujących sertralinę zaobserwowano statystycznie istotną mniejszą częstośćnawrotów, niż wśród pacjentów otrzymujących placebo. Średnia dawka u osób, które ukończyłybadanie, wynosiła 70 mg/dobę. Odsetek osób reagujących na leczenie (określony jako odsetekpacjentów, u których nie doszło do nawrotu choroby) w grupach otrzymujących sertralinę i placebowyniósł odpowiednio 83,4% i 60,8%.

Zespół stresu pourazowego (PTSD)

Dane połączone z 3 badań dotyczących PTSD w populacji ogólnej wskazują na mniejszy odsetekodpowiedzi u mężczyzn niż u kobiet. W dwóch badaniach populacji ogólnej, w których uzyskano

wyniki dodatnie, odsetek mężczyzn i kobiet reagujących na leczenie sertraliną w porównaniu z placebo był zbliżony (odpowiednio kobiety: 57,2% vs.34,5%, mężczyźni: 53,9% vs. 38,2%). Liczba pacjentów, mężczyzn i kobiet, w połączonych badaniach populacji ogólnej wynosiła odpowiednio 184 i 430, dlatego wyniki dotyczące kobiet są lepiej ugruntowane, natomiast u mężczyzn wyraźny jest wpływ innych zmiennych początkowych (większa częstość nadużywania substancji, dłuższy czas trwania, źródło urazu, itp.), które korelują ze zmniejszeniem efektu działania produktu leczniczego.

Dzieci i młodzież z ZO-K

Oceniano bezpieczeństwo stosowania i skuteczność sertraliny (50-200 mg/dobę) w leczeniu dzieci (6- 12 lat) i młodzieży (13-17 lat ) bez depresji, leczonych ambulatoryjnie, chorujących na zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K). Po tygodniu prowadzonej metodą pojedynczo ślepej próby fazy wstępnej, pacjentów przydzielono w sposób randomizowany do grup leczonych przez dwanaście tygodni zmienną dawką sertraliny lub placebo. Początkowa dawka u dzieci (6-12 lat) wynosiła 25 mg. U pacjentów zrandomizowanych do grupy otrzymującej sertralinę stwierdzono istotnie większą poprawę według skali Children’s Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale CY-BOCS (p = 0,005), skali NIMH Global Obsessive Compulsive Scale (p = 0,019) i skali CGI Improvement (p = 0,002) niż u tych, których zrandomizowano do grupy placebo. Ponadto zaobserwowano również tendencję do większej poprawy w grupie leczonej sertraliną, w porównaniu do grupy otrzymującej placebo według skali CGI Severity (p = 0,089). W skali CY-BOCs średni wynik początkowy i zmiana w stosunku do wartości początkowej w grupie placebo wynosiły odpowiednio 22,25 ± 6,15 i -3,4 ± 0,82, natomiast w grupie otrzymującej sertralinę średni wynik początkowy i zmiana w stosunku do wartości początkowej w grupie placebo wynosiły odpowiednio 23,36 ± 4,56 i -6,8 ± 0,87. W analizie post hocosoby odpowiadające na leczenie, definiowane jako pacjenci z 25-procentowym lub większymobniżeniem CY-BOCs (podstawowej miary skuteczności) w okresie od rozpoczęcia leczenia doosiągnięcia zaplanowanego punktu końcowego, należeli w 53% do grupy pacjentów leczonychsertraliną, w porównaniu do 37% pacjentów leczonych placebo (p = 0,03).

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania leku w grupiedzieci i młodzieży.

Dzieci i młodzież

Brak danych dotyczących dzieci w wieku poniżej 6 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

U ludzi po podaniu doustnym dawki od 50 do 200 mg raz na dobę przez 14 dni maksymalne stężeniesertraliny w osoczu występowało po 4,5 do 8,4 godzinach po codziennym podaniu produktuleczniczego. Pokarm nie ma istotnego wpływu na biodostępność tabletek sertraliny.

Dystrybucja

Około 98% krążącego produktu leczniczego jest związane z białkami osocza.

Metabolizm

Sertralina podlega intensywnemu metabolizmowi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. Na podstawie danych klinicznych i danych uzyskanych w warunkach in vitro można stwierdzić, że sertralina jest metabolizowana na drodze licznych szlaków, w tym przez CYP3A4, CYP2C19 (patrz punkt 4.5) i CYP2B6. Sertralina i jej główny metabolit, desmetylosertralina, są także substratami P-glikoproteiny w warunkach in vitro.

Eliminacja

Średni okres półtrwania sertraliny wynosi około 26 godzin (zakres 22-36 godzin). Zgodnie zkońcowym okresem połowicznej eliminacji, następuje około dwukrotna kumulacja do stężeń stanustacjonarnego, które są osiągane po jednym tygodniu podawania leku raz na dobę. Okres półtrwania

N-desmetylosertraliny pozostaje w zakresie od 62 do 104 godzin. Zarówno sertralina, jak i N- desmetylosertralina są u ludzi w znacznym stopniu metabolizowane, a powstające metabolity są wydalane z kałem i z moczem w równych ilościach. Jedynie niewielka ilość (<0,2%) niezmienionej sertraliny jest wydalana z moczem.

Liniowość lub nieliniowość

Profil farmakokinetyczny sertraliny jest proporcjonalny do dawki w zakresie dawek 50 do 200 mg.

Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów

Dzieci i młodzież z ZO-K

Farmakokinetykę sertraliny badano w grupie 29 dzieci w wieku od 6 do 12 lat i 32 nastolatków w wieku od 13 do 17 lat. U pacjentów stopniowo zwiększano dawkę do dawki dobowej 200 mg w ciągu 32 dni, albo przez podanie dawki początkowej 25 mg i jej stopniowe zwiększanie, albo przez podanie dawki początkowej 50 mg i jej stopniowe zwiększanie. Schematy podawania leku w dawce 25 i 50 mg były równie dobrze tolerowane. W przypadku dawki 200 mg stężenia sertraliny w osoczu w stanie stacjonarnym w grupie dzieci w wieku od 6 do 12 lat były o około 35% większe niż u dzieci w wieku od 13 do 17 lat, i o 21% większe niż w grupie referencyjnej osób dorosłych. Nie stwierdzono istotnych różnic klirensu kreatyniny między chłopcami a dziewczętami. Dlatego u dzieci, zwłaszcza z małą masą ciała, zaleca się stosowanie małej dawki początkowej i stopniowe zwiększanie dawki za każdym razem o 25 mg. U młodzieży lek należy dawkować podobnie jak u dorosłych.

Młodzież i osoby w podeszłym wieku

Profil farmakokinetyczny produktu leczniczego u młodzieży i u osób w podeszłym wieku nie różni się w sposób istotny od profilu farmakokinetycznego u osób dorosłych w wieku od 18 do 65 lat.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z uszkodzeniem wątroby okres półtrwania sertraliny jest wydłużony, a wartość AUC wzrasta trzykrotnie (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Niewydolność nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek w stopniu od umiarkowanego do ciężkiego nie stwierdzano istotnej kumulacji sertraliny.

Farmakogenomika

Stężenie sertraliny w osoczu było większe o około 50% u osób wolno metabolizujących produktylecznicze z udziałem CYP2C19 w porównaniu z osobami szybko metabolizującymi. Kliniczneznaczenie tej obserwacji jest niejasne; dawkę produktu leczniczego należy dobierać w oparciu oodpowiedź kliniczną.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności ipotencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka. Wbadaniach oceniających toksyczny wpływ na reprodukcję przeprowadzonych na zwierzętach niestwierdzono oznak teratogenności ani niekorzystnego wpływu produktu leczniczego na płodność umężczyzn. Zaobserwowana fetotoksyczność była prawdopodobnie związana z toksycznym działaniemproduktu leczniczego na matkę. Do skrócenia przeżycia młodych osobników po urodzeniu izmniejszenia ich masy ciała doszło jedynie w trakcie pierwszych kilku dni po urodzeniu. Uzyskanedane wskazują na to, że wczesna umieralność okołoporodowa wynikała z działania produktuleczniczego in utero po 15. dniu ciąży. Opóźnienia rozwoju stwierdzane u młodych osobnikówurodzonych przez otrzymujące produkt leczniczy samice wynikały prawdopodobnie z wpływuproduktu leczniczego na samice, w związku z czym nie wiążą się z istotnie wyższym ryzykiem uludzi.

Badania przeprowadzone na gryzoniach i innych zwierzętach nie ujawniły wpływu na płodność.

Badania na młodych zwierzętach

W badaniu toksykologicznym przeprowadzonym na młodych samcach i samicach szczura sertralinępodawano doustnie w dawkach wynoszących 10, 40 lub 80 mg/kg mc./dobę w okresie od 21 do 56dnia po narodzeniu, po którym następowała faza odstawienia leku trwająca do 196 dnia ponarodzeniu. U zwierząt przyjmujących różne dawki leku (samce - 80 mg/kg, samice ≥10 mg/kg) wystąpiło opóźnienie dojrzewania płciowego, lecz nie zaobserwowano innych oznak wpływu sertraliny na oceniane punkty końcowe dotyczące rozmnażania u samców i samic szczura. W okresie od 21 do 56 dnia po narodzeniu zaobserwowano także odwodnienie, zabarwioną wydzielinę z nosa oraz zmniejszony średni przyrost masy ciała. Każde z tych zjawisk związanych z podawaniem sertraliny ustąpiło w którymś momencie fazy odstawienia leku. Kliniczne znaczenie tych obserwacji nie zostało ustalone.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Wapnia wodorofosforan dwuwodny Celuloza mikrokrystaliczna Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) HydroksypropylocelulozaTalk

Magnezu stearynian

Otoczka:

HypromelozaTytanu dwutlenek (E 171) Talk

Glikol propylenowy

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nieznane

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PVC/Aluminium, w tekturowym pudełku.

Opakowania: 28 lub 84 tabletki powlekane

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Bez specjalnych wymagań.