porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat,stosujących leki przeciwdepresyjne.
W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, zachowania lub myśli samobójcze oraz nietypowe zmiany w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.
W razie wystąpienia bezsenności lub nerwowości na początku leczenia moklobemidem należy rozważyć zmniejszenie dawki lub tymczasowe leczenie objawowe. Jeśli wystąpią zaburzenia afektywne lub hipomania, lub też pojawią się wczesne objawy tych reakcji (urojenia wielkościowe, nadmierna aktywność [włączając aktywność werbalną], impulsywność), leczenie moklobemidemnależy przerwać i zastąpić je leczeniem alternatywnym.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Jednoczesne stosowanie produktu Aurorix z selegiliną lub linezolidem jest przeciwwskazane.
Jednoczesne stosowanie produktu Aurorix z tryptanami jest przeciwwskazane, ponieważ są one silnymi agonistami receptorów serotoninowych, są metabolizowane przez monoaminooksydazy (MAO) oraz różne enzymy cytochromu P450, następuje wzrost stężenia tryptanów w osoczu, np.sumatryptanu, ryzatryptanu, zolmitryptanu, almotryptanu, naratryptanu, frowatryptanu i eletryptanu.
Jednoczesne stosowanie produktu Aurorix z tramadolem jest przeciwwskazane.
W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że moklobemid nasila działanie opioidów. Może zaistniećkonieczność zmiany dawkowania opioidów, takich jak morfina, fentanyl i kodeina.
Stosowanie w połączeniu z petydyną jest przeciwwskazane z powodu podwyższonego ryzyka wystąpienia zespołu serotoninowego (splątanie, gorączka, dreszcze, ataksja, hiperrefleksja, drgawkikloniczne, biegunka).
W badaniach na zwierzętach oraz u ludzi stwierdzono, że ze względu na selektywne i przemijającedziałanie produktu Aurorix, jego skłonność do interakcji z tyraminą jest niewielka i krótkotrwała(patrz punkt 4.4).
Nasilenie działania podwyższającego ciśnienie tętnicze (presyjnego) jest mniejsze lub nie występuje w ogóle, jeśli moklobemid jest przyjmowany po posiłku.
Dzienną dawkę moklobemidu należy zmniejszyć o połowę lub do jednej trzeciej u pacjentów zeznacznym obniżeniem metabolizmu wątrobowego spowodowanym przez lek hamujący działaniemikrosomalnej monooksygenazy, taki jak cymetydyna (patrz punkt 4.2).
Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania z lekami metabolizowanymi przez CYP2C19, ponieważ moklobemid jest inhibitorem tego enzymu. Stężenie tych leków w osoczu (takich jak inhibitory pompy protonowej [np. omeprazol], fluoksetyna i fluwoksamina) może byćzwiększone podczas jednoczesnego stosowania moklobemidu. Podobnie, moklobemid hamujemetabolizm omeprazolu u pacjentów szybko metabolizujących CYP2C19, co skutkuje podwojeniemekspozycji na omeprazol.
Należy zachować ostrożność w razie jednoczesnego stosowania trymipraminy i maprotyliny, ponieważ przy jednoczesnym podawaniu moklobemidu wzrasta stężenie w osoczu tych inhibitorówwychwytu zwrotnego monoamin.
Podczas leczenia produktem Aurorix istnieje możliwość nasilania się i wydłużania farmakologicznychefektów działania leków sympatykomimetycznych, podawanych ogólnoustrojowo.
4