neuroprzekaźników serotoninergicznych (w tym tryptany, inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny(ang. SSRI), inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny i serotoniny (ang. SNRI), lit, sybutramina,ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), fentanyl oraz jego odpowiedniki, tramadol,dekstrometorfan, tapentadol, petydyna, metadon i pentazocyna), z produktami leczniczymizaburzającymi metabolizm serotoniny(takimi jak IMAO, np. błękit metylenowy), z prekursoramiserotoniny (takimi jak suplementy tryptofanu) lub z lekami przeciwpsychotycznymi, lub innymiantagonistami dopaminy (patrz punkty 4.3 i 4.5).
Objawy zespołu serotoninowego mogą obejmować zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie,omamy, śpiączka), chwiejność autonomiczną (np. tachykardia, labilne ciśnienie krwi, hipertermia),aberracje neuromięśniowe (np. hiperrefleksja, brak koordynacji ruchów) i (lub) objawy ze stronyżołądka i jelit (np. nudności, wymioty, biegunka).
Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać NMS, z objawami hipertermii,sztywności mięśni, niestabilności autonomicznej z możliwymi szybkimi wahaniami parametrówżyciowych i zmianami stanu psychicznego.
Jeśli leczenie wenlafaksyną w skojarzeniu z inną substancją, która może wpływać na systemneuroprzekaźnictwa serotoninergicznego i (lub) dopaminergicznego, jest klinicznie uzasadnione, zalecasię uważne obserwowanie pacjenta, zwłaszcza na początku leczenia i po zwiększeniu dawki.
Jednoczesne stosowanie wenlafaksyny z prekursorami serotoniny (takimi jak suplementy tryptofanu)nie jest zalecane.
Jaskra z wąskim kątem przesączania Podczas leczenia wenlafaksyną może wystąpić rozszerzenie źrenic. Zaleca się ścisłe monitorowaniepacjentów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym oraz pacjentów ze zwiększonym ryzykiemwystąpienia ostrej jaskry z wąskim kątem przesączania (jaskra z zamkniętym kątem).
U niektórych pacjentów leczonych wenlafaksyną zaobserwowano zależne od dawki zwiększenieciśnienia tętniczego krwi. Po wprowadzeniu do obrotu, u niektórych pacjentów opisywano przypadkipodwyższonego ciśnienia krwi, wymagającego natychmiastowego leczenia. U wszystkich pacjentówleczonych wenlafaksyną zaleca się regularne monitorowanie ciśnienia krwi, a przed rozpoczęciemleczenia wenlafaksyną należy uzyskać kontrolę istniejącego nadciśnienia. Ciśnienie krwi należymonitorować okresowo, po rozpoczęciu leczenia i po zwiększeniu dawki. Należy zachować ostrożnośću pacjentów, u których współistniejące choroby mogą ulec pogorszeniu w następstwie zwiększeniaciśnienia tętniczego krwi, np. pacjenci z zaburzeniami czynności serca.
W trakcie leczenia może wystąpić przyspieszenie czynności serca, szczególnie w przypadkustosowania dużych dawek. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, u którychwspółistniejące choroby mogą się zaostrzyć w następstwie przyspieszenia akcji serca.
Choroby serca oraz ryzyko niemiarowości Stosowanie wenlafaksyny nie było oceniane u pacjentów ze świeżym zawałem mięśnia sercowego lubniestabilną chorobą wieńcową serca. Dlatego też w przypadku tych pacjentów należy zachowaćostrożność.
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QTc, częstoskurczukomorowego typu torsade de pointes (TdP), tachykardii komorowej, oraz zaburzeń rytmu serca zeskutkiem śmiertelnym podczas stosowania wenlafaksyny, zwłaszcza po przedawkowaniu lubu pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QTc lub częstoskurczu typu TdP. U pacjentówze zwiększonym ryzykiem ciężkich zaburzeń rytmu serca oraz wydłużenia odstępu QTc, należy przedprzepisaniem wenlafaksyny rozważyć stosunek korzyści do ryzyka.
5