CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

AzitroLEK, 100 mg/5 ml, proszek do sporządzania zawiesiny doustnej AzitroLEK, 200 mg/5 ml, proszek do sporządzania zawiesiny doustnej

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

AzitroLEK, 100 mg/5 ml

Każde 5 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 102,4 mg azytromycyny jednowodnej, co odpowiada100 mg azytromycyny (Azithromycinum).

Każdy 1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 20,48 mg azytromycyny jednowodnej, co odpowiada 20 mg azytromycyny (Azithromycinum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

▪ sacharoza 3,81 g/5 ml

▪ aspartam (E 951) 0,030 g/5 ml▪ sód 7,739 mg (0,336 mmol)/5 ml

AzitroLEK, 200 mg/5 ml

Każde 5 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 204,8 mg azytromycyny jednowodnej, co odpowiada 200 mg azytromycyny (Azithromycinum).

Każdy 1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 40,96 mg azytromycyny jednowodnej, co odpowiada 40 mg azytromycyny (Azithromycinum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

▪ sacharoza 3,70 g/5 ml

▪ aspartam (E951) 0,030 g/5 ml▪ sód 7,739 mg (0,336 mmol)/5 ml

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do sporządzania zawiesiny doustnej.Biały do białawego proszek krystaliczny.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

AzitroLEK wskazany jest w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustrojewrażliwe na azytromycynę (patrz punkt 4.4 i 5.1):

• ostre bakteryjne zapalenie zatok obocznych nosa (właściwie rozpoznane);• ostre bakteryjne zapalenie ucha środkowego (właściwie rozpoznane);• zapalenie gardła, zapalenie migdałków;

• zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie rozpoznane);• łagodne do umiarkowanie ciężkiego pozaszpitalne zapalenie płuc;• zakażenia skóry i tkanek miękkich;

• niepowikłane zapalenie cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis.

1 NL/H/0886/001-002/IB/033

Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli

W leczeniu niepowikłanego zapalenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołanego przez Chlamydiatrachomatis dawka azytromycyny wynosi 1000 mg podawanych w pojedynczej dawce doustnej.

We wszystkich pozostałych wskazaniach dawka wynosi 1500 mg podawanych po 500 mg na dobęprzez 3 kolejne dni. Alternatywnie, tę samą dawkę całkowitą (1500 mg) można podawać równieżprzez 5 dni: 500 mg w pierwszym dniu leczenia i po 250 mg od drugiego do piątego dnia leczenia.

Do leczenia tych pacjentów dostępny jest również lek w innych postaciach farmaceutycznych.

Osoby w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku stosuje się te same dawki, co u dorosłych. Ponieważ u osób w podeszłymwieku mogą występować stany sprzyjające proarytmii, zaleca się zachowanie szczególnej ostrożnościze względu na ryzyko rozwoju zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes (patrzpunkt 4.4).

Dzieci i młodzież (w wieku poniżej 18 lat)

Całkowita dawka u dzieci w wieku od 1 roku wynosi 30 mg/kg mc. Można ją podawać w dawce10 mg/kg mc. jeden raz na dobę przez 3 dni lub przez 5 dni według schematu: pojedyncza dawka10 mg/kg mc. w pierwszym dniu, a następnie po 5 mg/kg mc. przez następne 4 dni, zgodnie z poniższątabelą. Dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u dzieci w 1. roku życia są ograniczone.

AzitroLEK, 100 mg/5 ml

Masa Leczenie 3-dniowe Leczenie 5-dniowe

Zawartośćciała (kg) Dzień 1.-3. Dzień 1. Dzień 2.-5. butelki

10 mg/kg mc./dobę 10 mg/kg mc./dobę 5 mg/kg mc./dobę

10 kg 5 ml 5 ml 2,5 ml 20 ml12 kg 6 ml 6 ml 3 ml 20 ml

AzitroLEK, 200 mg/5 ml

Masa ciała (kg) Leczenie 3-dniowe Leczenie 5-dniowe

ZawartośćDzień 1.-3. Dzień 1. Dzień 2.-5. butelki

10 mg/kg/dobę 10 mg/kg/dobę 5 mg/kg/dobę

10 kg 2,5 ml 2,5 ml 1,25 ml 15 ml 12 kg 3 ml 3 ml 1,5 ml 15 ml 14 kg 3,5 ml 3,5 ml 1,75 ml 15 ml 16 kg 4 ml 4 ml 2 ml 15 ml17 – 25 kg 5 ml 5 ml 2,5 ml 15 ml26 – 35 kg 7,5 ml 7,5 ml 3,75 ml 22,5 ml36 – 45 kg 10 ml 10 ml 5 ml 30 ml >45 kg 12,5 ml 12,5 ml 6,25 ml 22,5 ml + 15 ml

Dawkowanie w leczeniu zapalenia gardła wywołanego przez Streptococcus pyogenes stanowiwyjątek. Wykazano, że w tym wskazaniu azytromycyna była skuteczna u dzieci w pojedynczej dawce10 mg/kg mc. lub 20 mg/kg mc. podawana przez 3 dni. Maksymalna dawka dobowa wynosiła 500 mg.Obie dawki dawały porównywalny efekt kliniczny, mimo że dawka 20 mg/kg mc powodowałabardziej znamienną eradykację bakterii. Jednak penicylina jest lekiem pierwszego wyboru w zapaleniugardła wywołanym przez Streptococcus pyogenes i w zapobieganiu późniejszej ostrej gorączcereumatycznej.

2 NL/H/0886/001-002/IB/033

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego od 10 do 80 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna (patrz punkt

4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna (patrz punkt 4.4).

Sposób podawania

Przed podaniem proszek należy wymieszać z wodą w celu otrzymania białej lub białawej, jednorodnejzawiesiny (patrz punkt 6.6). Przygotowaną zawiesinę można podawać polietylenowo-polipropylenowąstrzykawką do podawania doustnego.

Gorzki posmak zawiesiny można złagodzić, popijając lek sokiem owocowym. Zawiesinę AzitroLEK należy podawać w pojedynczej dawce dobowej. Lek można przyjmować w trakcie posiłku.

4.3 Przeciwwskazania

Stosowanie tego produktu leczniczego jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością naazytromycynę, erytromycynę, którykolwiek antybiotyk makrolidowy lub ketolidowy, lub naktórąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 (patrz także punkt 4.4).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Nadwrażliwość

Podobnie jak podczas stosowania erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych, rzadkonotowano ciężkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i anafilaksję (rzadkozakończoną zgonem), reakcje skórne, w tym ostrą uogólnioną osutkę krostkową (ang. AGEP), zespółStevensa-Johnsona (ang. SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. TEN) (rzadkoprowadzące do zgonu) i wysypką polekową z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. DRESS).W przebiegu niektórych z tych reakcji na azytromycynę występowały nawroty objawów i koniecznybył dłuższy okres obserwacji i leczenie.

Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy odstawić produkt leczniczy i wdrożyć odpowiednie leczenie.Lekarz powinien mieć świadomość, że po przerwaniu leczenia objawowego może dojść do nawrotuobjawów alergicznych.

Ponieważ wątroba jest głównym narządem uczestniczącym w eliminacji azytromycyny, produktleczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby. Podczas stosowaniaazytromycyny opisywano przypadki piorunującego zapalenia wątroby, mogącego prowadzić dozagrażającej życiu niewydolności wątroby (patrz punkt 4.8). U niektórych pacjentów mogły wcześniejwystępować choroby wątroby lub mogli oni stosować inne produkty lecznicze o działaniuhepatotoksycznym.

Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy zaburzeń czynności wątroby (tj. szybki rozwójastenii połączonej z żółtaczką, ciemne zabarwienie moczu, skłonność do krwawień lub encefalopatiawątrobowa), należy natychmiast wykonać testy lub badania czynności wątroby. Jeśli wystąpiązaburzenia czynności wątroby, stosowanie azytromycyny należy przerwać.

U pacjentów otrzymujących pochodne alkaloidów sporyszu jednoczesne stosowanie niektórychantybiotyków makrolidowych może przyspieszyć wystąpienie objawów zatrucia (ergotyzm). Nie madanych dotyczących możliwości wystąpienia interakcji między pochodnymi alkaloidów sporyszua azytromycyną. Jednak ze względu na teoretyczną możliwość zatrucia, nie należy jednocześniestosować azytromycyny i pochodnych alkaloidów sporyszu.

Podobnie jak podczas stosowania każdego produktu zawierającego antybiotyk, zaleca się obserwację,czy u pacjenta nie występują objawy nadkażenia opornymi drobnoustrojami, w tym grzybami.

3 NL/H/0886/001-002/IB/033

Podczas stosowania prawie każdego antybiotyku, w tym azytromycyny, notowano występowaniebiegunki wywołanej przez Clostridium difficile (CDAD, ang. Clostridium difficile associateddiarrhoea) o nasileniu od lekkiego do zakończonego zgonem zapalenia okrężnicy. Stosowanie lekówprzeciwbakteryjnych zmienia prawidłową florę bakteryjną jelita grubego, prowadząc do nadmiernegowzrostu C. difficile.

Bakterie C. difficile wytwarzają toksyny A i B, biorące udział w rozwoju CDAD. Szczepy C. difficilewytwarzające hipertoksynę mogą powodować zakażenia oporne na leczenie przeciwbakteryjnei zwiększać chorobowość i umieralność. Może być konieczne wycięcie okrężnicy. RozpoznanieCDAD trzeba rozważyć u każdego pacjenta, u którego wystąpi biegunka po zastosowaniuantybiotyku. Konieczne jest dokładne zebranie wywiadu chorobowego, gdyż notowano występowanieCDAD po upływie ponad dwóch miesięcy po podaniu leków przeciwbakteryjnych.

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego[GFR] mniejszy niż 10 ml/min) obserwowano zwiększenie o 33% całkowitego wpływu azytromycynyna organizm (patrz punkt 5.2).

Zdarzenia sercowo-naczyniowe

Podczas leczenia antybiotykami makrolidowymi, w tym azytromycyną, obserwowano wydłużenieczasu repolaryzacji serca i odstępu QT, wiążące się z ryzykiem rozwoju zaburzeń rytmu sercai zaburzeń typu torsade de pointes (patrz punkt 4.8). Ponieważ następujące sytuacje mogą prowadzićdo zwiększonego ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca (włącznie z zaburzeniami typu torsade depointes), co może prowadzić do zatrzymania akcji serca, azytromycynę należy stosować ostrożnieu pacjentów ze stanami sprzyjającymi wystąpieniu arytmii (zwłaszcza u kobiet i pacjentóww podeszłym wieku), tzn. u pacjentów:

- z wrodzonym lub udokumentowanym wydłużeniem odstępu QT;

- otrzymujących jednocześnie inne leki, które wydłużają odstęp QT, takie jak leki przeciwarytmiczne klasy IA (chinidyna i prokainamid) i klasy III (dofetylid, amiodaron i sotalol), cyzapryd i terfenadyna, leki przeciwpsychotyczne (tj. pimozyd), leki przeciwdepresyjne (tj. cytalopram) i fluorochinolony (tj. moksyfloksacyna i lewofloksacyna);

- z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza hipokaliemią i hipomagnezemią;

- z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca.

Wyniki badań oceniających ryzyko działania niepożądanego makrolidów na układ sercowo-naczyniowy są zmienne. W niektórych badaniach obserwacyjnych stwierdzono rzadkie,krótkoterminowe ryzyko zaburzeń rytmu serca, zawału mięśnia sercowego lub zgonu z przyczynsercowo-naczyniowych, związane ze stosowaniem makrolidów, w tym azytromycyny. Przepisującazytromycynę należy brać pod uwagę zarówno te obserwacje, jak i korzyści terapeutycznez zastosowania leku.

U pacjentów leczonych azytromycyną notowano zaostrzenie objawów miastenii oraz nowe przypadki zespołu miastenicznego (patrz punkt 4.8).

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności azytromycyny w zapobieganiu lub leczeniuzakażenia prątkami Mycobacterium avium complex u dzieci.

Przed przepisaniem azytromycyny należy wziąć pod uwagę poniższe informacje.

Azytromycyna w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej nie jest odpowiednia doleczenia ciężkich zakażeń, w których konieczne jest szybkie uzyskanie dużego stężenia antybiotykuwe krwi.

Azytromycyna nie jest lekiem z wyboru w leczeniu empirycznym zakażeń na obszarach, na którychczęstość występowania szczepów opornych wynosi 10% lub więcej (patrz punkt 5.1).

Na obszarach, na których częstość występowania oporności na erytromycynę A jest duża, szczególnie

4 NL/H/0886/001-002/IB/033

istotne jest uwzględnienie zmian wzorca wrażliwości na azytromycynę i inne antybiotyki.

Podobnie jak w przypadku innych antybiotyków makrolidowych, w niektórych krajach europejskichobserwowano dużą oporność na azytromycynę szczepów Streptococcus pneumoniae (>30%), patrzpunkt 5.1. Należy to wziąć pod uwagę podczas leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcuspneumoniae.

Zapalenie gardła, zapalenie migdałków

Azytromycyna nie jest lekiem z wyboru w leczeniu zapalenia gardła i migdałków podniebiennych,wywołanego przez Streptococcus pyogenes. W tym wskazaniu oraz w zapobieganiu ostrej gorączcereumatycznej lekiem z wyboru jest penicylina.

Zapalenie zatok

Azytromycyna często nie jest lekiem z wyboru w leczeniu zapalenia zatok.

Ostre zapalenie ucha środkowego

Azytromycyna często nie jest lekiem z wyboru w leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego.

Zakażenia skóry i tkanki podskórnej

Główny patogen wywołujący zakażenia tkanek miękkich, Staphylococcus aureus, jest często opornyna azytromycynę. Z tego względu przeprowadzenie badania wrażliwości uznaje się za warunekkonieczny przed rozpoczęciem leczenia azytromycyną zakażeń tkanek miękkich.

Zakażone rany oparzeniowe

Azytromycyna nie jest wskazana w leczeniu zakażonych ran oparzeniowych.

Choroby przenoszone drogą płciową

Przed rozpoczęciem leczenia chorób przenoszonych drogą płciową należy upewnić się, że nie występuje jednoczesne zakażenie T. pallidum.

Choroby neurologiczne i psychiczne

Azytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi.

Ostrzeżenie dla pacjentów z cukrzycą:

AzitroLEK, 100 mg/5 ml: 5 ml sporządzonej zawiesiny zawiera 3,81 g sacharozy.

AzitroLEK, 200 mg/5 ml: 5 ml sporządzonej zawiesiny zawiera 3,70 g sacharozy.

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tegoproduktu leczniczego.

AzitroLEK zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny. Brak klinicznych i nieklinicznych danych dotyczących oceny stosowania aspartamu u niemowląt poniżej 12. tygodnia życia.

AzitroLEK zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy uznaje się go za „wolny odsodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leki zobojętniające

W badaniu farmakokinetycznym, w którym oceniano działanie stosowanego jednocześnie lekuzobojętniającego i azytromycyny, nie stwierdzono wpływu na ogólną biodostępność, chociażnajwiększe stężenia w surowicy były zmniejszone o około 25%. Pacjenci leczeni azytromycynąi lekami zobojętniającymi nie powinni przyjmować ich jednocześnie.

5 NL/H/0886/001-002/IB/033

Cetyryzyna

U zdrowych ochotników podawanie azytromycyny według schematu 5-dniowego jednocześniez cetyryzyną w dawce 20 mg, w stanie stacjonarnym nie powodowało interakcji farmakokinetycznejani znaczących zmian odstępu QT.

Dydanozyna (dideoksyinozyna)

W porównaniu z placebo, azytromycyna w dawce dobowej 1200 mg, podawana jednocześniez dydanozyną w dawce 400 mg na dobę, prawdopodobnie nie miała wpływu na farmakokinetykędydanozyny w stanie stacjonarnym u 6 badanych osób z zakażeniem HIV.

Digoksyna i kolchicyna (substraty dla P-gp)

Istnieją doniesienia, że jednoczesne stosowanie antybiotyków makrolidowych (w tym azytromycyny)z substratami dla glikoproteiny P, takimi jak digoksyna i kolchicyna, powoduje zwiększenie stężeniaw surowicy substratu dla glikoproteiny P. Dlatego podczas jednoczesnego stosowania azytromycynyi substratów dla P-gp, tj. digoksyna, należy wziąć pod uwagę możliwość zwiększenia stężeniasubstratu w surowicy.

Zydowudyna

Jednorazowe podanie azytromycyny w dawce 1000 mg i wielokrotne podanie dawek 1200 mg lub600 mg miało niewielki wpływ na farmakokinetykę w osoczu lub wydalanie przez nerki zydowudynylub jej glukuronidowego metabolitu. Jednak podawanie azytromycyny zwiększało stężeniefosforylowanej zydowudyny (klinicznie czynnego metabolitu) w komórkach jednojądrzastych krwiobwodowej. Kliniczne znaczenie tego działania nie jest znane, ale może być ono korzystne dlapacjenta.

Azytromycyna nie oddziałuje znacząco z układem cytochromu P450 w wątrobie. Jest małoprawdopodobne, aby wchodziła w interakcje farmakokinetyczne z innymi lekami, tak jakerytromycyna i inne antybiotyki makrolidowe. Azytromycyna nie pobudza aktywności enzymówcytochromu P450 w wątrobie ani nie hamuje ich przez tworzenie kompleksów cytochrom-metabolit.

Przeprowadzono badania interakcji farmakokinetycznych między azytromycyną i następującymilekami, które podlegają znaczącemu metabolizmowi z udziałem enzymów układu cytochromu P450.

Pochodne ergotaminy

Ze względu na teoretyczną możliwość zatrucia (ergotyzm) nie należy stosować azytromycyny jednocześnie z pochodnymi ergotaminy (patrz punkt 4.4).

Astemizol, alfentanyl

Nie są znane dane dotyczące interakcji z astemizolem lub alfentanylem. Należy zachować ostrożnośćpodczas jednoczesnego stosowania tych leków z azytromycyną, gdyż opisywano nasilenie działaniapodczas skojarzonego stosowania z antybiotykiem makrolidowym - erytromycyną.

Atorwastatyna

Jednoczesne stosowanie atorwastatyny (10 mg na dobę) i azytromycyny (500 mg na dobę) niezmieniało stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie badania hamowania aktywności reduktazyHMG-CoA). Jednak w okresie po wprowadzeniu statyn do obrotu opisywano przypadki rabdomiolizyu pacjentów otrzymujących statyny z azytromycyną.

Karbamazepina

W badaniu interakcji farmakokinetycznej u zdrowych ochotników nie wykazano znaczącego wpływujednocześnie podawanej azytromycyny na stężenie karbamazepiny lub jej czynnego metabolituw osoczu.

Cyzapryd

Cyzapryd jest metabolizowany w wątrobie przy udziale izoenzymu CYP3A4. Makrolidy hamująaktywność tego izoenzymu, dlatego ich jednoczesne stosowanie z cyzaprydem może spowodowaćwydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu serca i zaburzenia rytmu typu torsade de

6 NL/H/0886/001-002/IB/033

pointes.

Cymetydyna

W badaniu farmakokinetycznym nie stwierdzono wpływu na farmakokinetykę azytromycynypojedynczej dawki cymetydyny podanej na 2 godziny przed azytromycyną.

Doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny

W badaniu interakcji farmakokinetycznej azytromycyna nie zmieniała przeciwzakrzepowego działaniawarfaryny podanej zdrowym ochotnikom w pojedynczej dawce 15 mg. Istnieją doniesienia z okresupo wprowadzeniu produktu do obrotu o nasileniu działania przeciwzakrzepowego w następstwiejednoczesnego zastosowania azytromycyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupykumaryny. Wprawdzie nie ustalono związku przyczynowego, ale należy zwrócić uwagę na częstość,z jaką kontrolowany jest czas protrombinowy podczas stosowania azytromycyny u pacjentówotrzymujących doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny.

Cyklosporyna

W badaniu farmakokinetycznym, w którym zdrowym ochotnikom podawano doustnie azytromycynęw dawce 500 mg/dobę przez 3 dni, a następnie cyklosporynę w pojedynczej dawce doustnej10 mg/kg mc., stwierdzono znacząco zwiększone wartości Cmax i AUC0-5. Dlatego należy zachowaćostrożność, jeśli rozważa się jednoczesne podanie azytromycyny z cyklosporyną. Jeśli skojarzoneleczenie jest konieczne, należy kontrolować stężenie cyklosporyny i odpowiednio zmodyfikować jejdawkę.

Efawirenz

Jednoczesne podawanie azytromycyny w pojedynczej dawce 600 mg i efawirenzu w dawce 400 mg na dobę przez 7 dni nie powodowało żadnych znaczących klinicznie interakcji farmakokinetycznych.

Flukonazol

Jednoczesne podanie azytromycyny w pojedynczej dawce 1200 mg nie zmieniało farmakokinetykiflukonazolu podanego w pojedynczej dawce 800 mg. Jednoczesne podanie flukonazolu nie zmieniałocałkowitego wpływu azytromycyny na organizm ani jej okresu półtrwania. Obserwowano jednaknieistotne klinicznie zmniejszenie wartości Cmax (o 18%) azytromycyny.

Indynawir

Jednoczesne podanie azytromycyny w pojedynczej dawce 1200 mg nie miało znaczącegostatystycznie wpływu na farmakokinetykę indynawiru podawanego w dawce 800 mg trzy razy na dobęprzez 5 dni.

Metyloprednizolon

W badaniu interakcji farmakokinetycznej u zdrowych ochotników azytromycyna nie miała znaczącego wpływu na farmakokinetykę metyloprednizolonu.

Midazolam

U zdrowych ochotników podawanie azytromycyny w dawce 500 mg na dobę przez 3 dni niepowodowało znaczących klinicznie zmian parametrów farmakokinetycznych i farmakodynamicznychmidazolamu podanego jednocześnie w pojedynczej dawce 15 mg.

Nelfinawir

Jednoczesne podanie azytromycyny (1200 mg) i nelfinawiru w stanie stacjonarnym (750 mg trzy razyna dobę) powodowało zwiększenie stężenia azytromycyny. Nie obserwowano istotnych kliniczniedziałań niepożądanych i nie była konieczna modyfikacja dawki.

Ryfabutyna

Jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływało na stężenie obu leków w surowicy.

U pacjentów otrzymujących jednocześnie azytromycynę i ryfabutynę obserwowano neutropenię.Chociaż neutropenia wiązała się ze stosowaniem ryfabutyny, nie ustalono związku przyczynowego

7 NL/H/0886/001-002/IB/033

z leczeniem skojarzonym z azytromycyną (patrz punkt 4.8).

Syldenafil

U zdrowych mężczyzn nie stwierdzono wpływu azytromycyny (500 mg na dobę przez 3 dni) nawartość AUC i Cmax syldenafilu lub jego głównego metabolitu, znajdującego się w krwiobiegu.

Terfenadyna

W badaniach farmakokinetycznych nie opisywano interakcji między azytromycyną i terfenadyną.Notowano rzadkie przypadki, gdy nie można było całkowicie wykluczyć ryzyka takich interakcji,chociaż nie było żadnych konkretnych dowodów, że takie interakcje występowały.

Teofilina

U zdrowych ochotników nie wykazano znaczących klinicznie interakcji farmakokinetycznych międzyazytromycyną i jednocześnie podaną teofiliną.

Triazolam

U 14 zdrowych ochotników podanie azytromycyny w dawce 500 mg w dniu 1. i 250 mg w dniu 2.jednocześnie z 0,125 mg triazolamu nie miało znaczącego wpływu (w porównaniu z placebo) naparametry farmakokinetyczne triazolamu.

Trimetoprym z sulfametoksazolem

Podawanie przez 7 dni trimetoprymu z sulfametoksazolem (160 mg + 800 mg) jednocześniez azytromycyną w dawce 1200 mg, w dniu 7. nie miało znaczącego wpływu na maksymalne stężenia,całkowite narażenie lub wydalanie nerkowe zarówno trimetoprymu, jak i sulfametoksazolu. Stężenieazytromycyny w surowicy było podobne do obserwowanego w innych badaniach.

Leki wydłużające odstęp QT

Azytromycyny nie należy stosować jednocześnie z innymi lekami, które wydłużają odstęp QT (patrz punkt 4.4).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania azytromycyny u kobiet w ciąży. W badaniachdotyczących toksycznego wpływu na reprodukcję u zwierząt wykazano, że azytromycyna przenikaprzez łożysko, ale nie obserwowano jej działania teratogennego. Nie potwierdzono bezpieczeństwastosowania azytromycyny w okresie ciąży, dlatego azytromycynę należy stosować w tym czasiewyłącznie wtedy, gdy korzyść przeważa nad ryzykiem.

Karmienie piersią

Istnieją doniesienia, że azytromycyna przenika do mleka kobiecego, ale brak odpowiednich i dobrzekontrolowanych badań klinicznych z udziałem karmiących kobiet, które charakteryzowałybyfarmakokinetykę wydzielania azytromycyny do mleka kobiecego.

Płodność

W przeprowadzonych na szczurach badaniach płodności notowano zmniejszony wskaźnik ciążowy po podaniu azytromycyny. Znaczenie tej obserwacji dla ludzi nie jest znane.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie ma danych, które wskazywałyby, że azytromycyna może wpływać na zdolność prowadzeniapojazdów lub obsługiwania maszyn. Zaburzenia widzenia i niewyraźne widzenie mogą mieć wpływna zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.8).

4.8 Działania niepożądane

W poniższej tabeli działania niepożądane notowane w trakcie badań klinicznych i po wprowadzeniu

8 NL/H/0886/001-002/IB/033

produktu do obrotu wymieniono zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością.Częstość działań określono następująco: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbytczęsto (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstośćnieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się ciężkością.

Działania niepożądane, których związek ze stosowaniem azytromycyny jest możliwy lubprawdopodobny, na podstawie doświadczenia z badań klinicznych i z obserwacji powprowadzeniu produktu do obrotu:

Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Częstość

często nieznana Zakażenia i Drożdżyca Rzekomobłoniaste zarażenia Zakażenie zapalenie jelita pasożytnicze pochwy grubego (patrz

Zapalenie płuc punkt 4.4) Zakażenia grzybicze Zakażenia bakteryjne Zapalenie gardła Zapalenie żołądka i jelit Zaburzenia oddechowe Zapalenie błony śluzowej nosa

Zaburzenia krwi i Leukopenia Małopłytkowość układu chłonnego Neutropenia Niedokrwistość

Eozynofilia hemolityczna Zaburzenia Obrzęk Reakcja układu naczynioruchowy anafilaktyczna immunologicznego Nadwrażliwość (patrz punkt 4.4) Zaburzenia Jadłowstręt

metabolizmu

Zaburzenia Nerwowość Pobudzenie Agresja psychiczne Bezsenność Niepokój

Majaczenie Omamy

Zaburzenia Ból głowy Zawroty głowy Omdlenie układu Senność Drgawki nerwowego Zaburzenia Niedoczulica

smaku Nadmierna Parestezje aktywność

psychoruchowa Brak węchu Brak smaku Zaburzenia węchu Miastenia (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia oka Zaburzenia

widzenia, niewyraźne

widzenieZaburzenia ucha Zaburzenia Osłabienie słuchu,i błędnika słuchu w tym głuchota i Zawroty głowy (lub) szumy uszne pochodzenia błędnikowego

9 NL/H/0886/001-002/IB/033

Zaburzenia serca Kołatanie serca Zaburzenia rytmu

serca typu torsade de pointes (patrz punkt 4.4) Arytmia (patrz punkt 4.4), w tym częstoskurcz komorowy Wydłużenie odstępu QT w EKG

Zaburzenia Uderzenia gorąca Niedociśnienie naczyniowe tętnicze Zaburzenia Duszność układu Krwawienie z oddechowego, nosa

klatki piersiowej i śródpiersia

Zaburzenia Biegunka Wymioty Zaparcie Zapalenie trzustki żołądka i jelit Ból brzucha Wzdęcie Przebarwienia

Nudności Niestrawność języka

Zapalenie błony śluzowej żołądka Zaburzenia połykania Napięcie brzucha Suchość w jamie ustnej Odbijanie się Owrzodzenie jamy ustnejNadmierne wydzielanie śliny

Zaburzenia Nieprawidłowa Niewydolnośćwątroby i dróg czynność wątroby (rzadkożółciowych wątroby zakończona Żółtaczka zgonem), patrz

cholestatyczna punkt 4.4

Piorunujące zapalenie wątroby Martwica wątroby

Zaburzenia skóry Wysypka Reakcja Zespół Stevensa-i tkanki Świąd nadwrażliwości Johnsonapodskórnej Pokrzywka na światło Toksyczne Zapalenie skóry Ostra martwicze

Suchość skóry uogólniona oddzielanie sięNadmierne osutka naskórka pocenie się krostkowa Rumień

(ang. AGEP) wielopostaciowy Zaburzenia Zapalenie kości i Bóle stawówmięśniowo- stawówszkieletowe i Ból mięśnitkanki łącznej Ból pleców Ból szyi

Zaburzenia nerek Dyzuria Ostra

i dróg moczowych Ból nerki niewydolność

nerek Śródmiąższowe zapalenie nerek

Zaburzenia Krwawienie zukładu dróg rodnychrozrodczego i Zaburzenia jąder

10 NL/H/0886/001-002/IB/033

piersi

Zaburzenia ogólne Obrzęk i stany w miejscu Astenia podania Złe

samopoczucie Zmęczenie Obrzęk twarzy Ból w klatce piersiowej Gorączka

Ból Obrzęki obwodowe

Badania Zmniejszenie Zwiększenie diagnostyczne liczby aktywności

limfocytów aminotransferazy Zwiększenie asparaginianowej liczby Zwiększenie eozynofilów aktywności Zmniejszenie aminotransferazy stężenia alaninowej wodorowęglanów Zwiększenie

we krwi stężenia Zwiększenie bilirubiny liczby bazofilów Zwiększenie Zwiększenie stężenia liczby mocznika we monocytów krwi Zwiększenie Zwiększenie liczby stężenia neutrofilów kreatyniny we

krwi Nieprawidłowe stężenie potasu

we krwi Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej Zwiększenie stężenia chlorków Zwiększenie stężenia glukozy Zwiększenie liczby płytek krwi Zmniejszenie wartości

hematokrytuUrazy i zatrucia Powikłania po podaniu

Działania niepożądane, których związek ze stosowaniem azytromycyny w zapobieganiu i leczeniuzakażenia Mycobacterium avium complex wykazano na podstawie doświadczenia z badań klinicznychi z obserwacji po wprowadzeniu azytromycyny do obrotu. Działania te różnią się od notowanych

podczas stosowania azytromycyny w postaci o natychmiastowym lub przedłużonym uwalnianiu albow odniesieniu do rodzaju, albo do częstości.

11 NL/H/0886/001-002/IB/033

Bardzo często Często Niezbyt często Zaburzenia Jadłowstręt

metabolizmu

Zaburzenia układu Zawroty głowy Niedoczulica nerwowego Ból głowy

Parestezje Zaburzenia smaku

Zaburzenia oka Zaburzenia widzenia

Zaburzenia ucha i Głuchota Zaburzenia słuchu błędnika Szumy uszne Zaburzenia serca Kołatanie serca Zaburzenia żołądka i Biegunka jelit Ból brzucha

Nudności Wzdęcia

Odczucie dyskomfortu w jamie brzusznej

Luźne stolce

Zaburzenia wątroby Zapalenie wątroby i dróg żółciowych

Zaburzenia skóry i Wysypka Zespół Stevensa- tkanki podskórnej Świąd Johnsona

Reakcja nadwrażliwości

na światłoZaburzenia mięśniowo- Ból stawówszkieletowe i tkanki

łącznej

Zaburzenia ogólne i Odczucie zmęczenia Osłabieniestany w miejscu podania Złe samopoczucie

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawatel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Działania niepożądane po zastosowania dawek większych niż zalecane były podobne doobserwowanych po podaniu zwykłych dawek. W razie przedawkowania konieczne jest zastosowanieleczenia objawowego i podtrzymującego czynności życiowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Ogólne właściwości

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, makrolidy, azytromycyna.

Kod ATC: J01FA10

Mechanizm działania

Azytromycyna jest antybiotykiem azalidowym, należącym do grupy antybiotyków makrolidowych.

12 NL/H/0886/001-002/IB/033

Azytromycyna blokuje przemieszczanie się łańcuchów peptydowych z jednej strony rybosomu nadrugą przez przyłączenie do podjednostki 50S rybosomu. W rezultacie u wrażliwych organizmówzahamowana zostaje zależna od RNA synteza białka.

Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne (PK/PD)

Stosunek AUC do MIC jest głównym parametrem farmakokinetyczno-farmakodynamicznym, którynajlepiej koreluje ze skutecznością azytromycyny.

Mechanizm oporności

Oporność na azytromycynę może być wrodzona lub nabyta. Istnieją 3 główne mechanizmy opornościbakterii: zmiana w miejscu docelowym, zmiana w transporcie antybiotyku i modyfikacja samegoantybiotyku.

Całkowita krzyżowa oporność na erytromycynę, azytromycynę, inne antybiotyki makrolidowei linkozamidy występuje wśród szczepów Streptococcus pneumoniae, paciorkowców beta-hemolizujących grupy A, Enterococcus faecalis i Staphylococcus aureus, w tym S. aureus opornegona metycylinę (MRSA).

Stężenia graniczne

Według EUCAST (ang. European Committee for Antimicrobial Susceptibility Testing)

Patogeny Wrażliwe (mg/l) Oporne (mg/l)Staphylococcus spp. 1 >2Streptococcus spp. (grupy A, B, C, G) 0,25 >0,5Streptococcus pneumoniae 0,25 >0,5Haemophilus influenzae 0,125 >4Moraxella catarrhalis 0,5 >0,5Neisseria gonorrhoeae 0,25 >0,5

Wrażliwość

Rozpowszechnienie oporności nabytej wybranych gatunków drobnoustroju może się różnićw zależności od lokalizacji geograficznej i czasu. Dla oceny oporności konieczne są dane lokalne,zwłaszcza w przypadku leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności, jeżeli częstośćwystępowania oporności na danym obszarze jest tak duża, że przydatność leku (przynajmniejw niektórych rodzajach zakażeń) może budzić wątpliwości, należy zasięgnąć porady specjalisty.Patogeny, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej: częstość występowania opornościjest równa lub większa niż 10% w co najmniej jednym kraju Unii Europejskiej.

Tabela wrażliwości

Gatunki zwykle wrażliweGram-ujemne bakterie tlenowe

Haemophilus influenzae*

Moraxella catarrhalis* Inne drobnoustroje

Chlamydophila pneumoniaeChlamydia trachomatis Legionella pneumophila Mycobacterium avium Mycoplasma pneumoniae*

Gatunki, wśród których występuje problem oporności nabytej Gram-dodatnie bakterie tlenowe

Staphylococcus aureus* Streptococcus agalactiae Streptococcus pneumoniae*Streptococcus pyogenes*

13 NL/H/0886/001-002/IB/033

Inne drobnoustroje

Ureaplasma urealyticum

Organizmy o oporności wrodzonej Gram-dodatnie bakterie tlenowe

Staphylococcus aureus – szczepy oporne na metycylinę i erytromycynę Streptococcus pneumoniae – szczepy oporne na penicylinęGram-ujemne bakterie tlenowe

Escherichia coli Pseudomonas aeruginosa Klebsiella spp.

Gram-ujemne bakterie beztlenowe

Grupa Bacteroides fragilis

* Skuteczność kliniczną w zatwierdzonych wskazaniach wykazano na wyodrębnionych wrażliwych

szczepach bakterii.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Dostępność biologiczna azytromycyny po podaniu doustnym wynosi około 37%. Największe stężeniew osoczu osiągane jest po upływie 2 do 3 godzin po podaniu produktu leczniczego.

Dystrybucja

Po podaniu doustnym azytromycyna ulega dystrybucji w całym organizmie. Badaniafarmakokinetyczne wykazały, że stężenie azytromycyny w tkankach jest znacznie większe niżw osoczu (do 50-krotnie większe niż maksymalne stężenie w osoczu), co wskazuje na jej silnewiązanie z tkankami.

Stężenia w zakażonych tkankach, takich jak tkanka płuc, migdałków i gruczołu krokowego, sąwiększe niż wartość MRC90 dla większości często występujących patogenów po podaniu jednorazowejdawki 500 mg. Wiązanie azytromycyny z białkami jest zmienne i zależy od stężenia w surowicy - od52% (stężenie 0,05 mg/l) do 12% (stężenie 0,5 mg/l). Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnymwynosi 31,1 l/kg.

Eliminacja

Okres półtrwania w osoczu w fazie eliminacji jest ściśle związany z okresem półtrwania w tkankach, który wynosi od 2 do 4 dni.

Około 12% podanej dożylnie dawki wydziela się w moczu w postaci niezmienionej w ciągu 3 dni.Duże stężenia niezmienionej azytromycyny stwierdzono u człowieka w żółci. Wykryto w niej również10 metabolitów (powstające w procesie N- i O-demetylacji, przez hydroksylację pierścieniadeozaminowego i aglikonowego oraz rozszczepienie koniugatu kladynozy). Porównanie wynikówbadań metodą chromatografii cieczowej i testów mikrobiologicznych wykazało, że metabolity sąnieczynne mikrobiologicznie.

W badaniach na modelach zwierzęcych stwierdzono duże stężenia azytromycyny w fagocytach.Stwierdzono również, że jest ona uwalniana w większym stężeniu w procesie aktywnej fagocytozy niżw procesie nieaktywnej fagocytozy. W badaniach na zwierzętach wykazano, że proces ten przyczyniałsię prawdopodobnie do kumulacji azytromycyny w zakażonych tkankach.

Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów

Niewydolność nerek

U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (GFR 10-80 ml/min)podanie doustne azytromycyny w pojedynczej dawce 1 g powodowało zwiększenie średniej wartościCmax o 5,1%, a AUC0-120 o 4,2% w porównaniu z grupą pacjentów z prawidłową czynnością nerek(GFR >80 ml/min). U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek średnia wartość Cmaxzwiększała się o 61%, a AUC0-120 o 33% w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek.

14 NL/H/0886/001-002/IB/033

Niewydolność wątroby

U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie stwierdzonoistotnych zmian farmakokinetyki azytromycyny w surowicy w porównaniu z pacjentami z prawidłowączynnością wątroby. Zwiększona ilość azytromycyny w moczu tych pacjentów stanowiprawdopodobnie wyrównanie zmniejszonego klirensu wątrobowego.

Pacjenci w podeszłym wieku

Farmakokinetyka azytromycyny u mężczyzn w podeszłym wieku była zbliżona do stwierdzoneju młodych dorosłych, jednak u kobiet w podeszłym wieku, mimo obserwowanych większych stężeńmaksymalnych (o 30 do 50%); nie występowała znacząca kumulacja leku.

Niemowlęta, dzieci młodsze i starsze oraz młodzież

Farmakokinetykę azytromycyny w postaci kapsułek, granulatu lub zawiesiny badano u dzieci w wiekuod 4 miesięcy do 15 lat. Po podaniu azytromycyny w dawce 10 mg/kg mc. w pierwszym dniu,a następnie w dawce 5 mg/kg mc. od 2. do 5. dnia, wartości Cmax (224 g/l u dzieci w wieku od0,6 roku do 5 lat oraz 383 g/l u dzieci w wieku od 6 do 15 lat) były nieznacznie mniejsze niżanalogiczne wartości u dorosłych. Wartość t½, wynosząca 36 godzin, u starszych dzieci mieściła sięw zakresie wartości spodziewanych u dorosłych.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach na zwierzętach, którym azytromycynę podawano w dawkach 40-krotnie większych oddawek leczniczych stosowanych w praktyce klinicznej, stwierdzono, że powoduje ona przemijającąfosfolipidozę, na ogół bez zauważalnych objawów toksyczności. Znaczenie tego faktu dla osóbotrzymujących azytromycynę zgodnie z zaleceniami nie jest znane.

Badania elektrofizjologiczne wykazały, że azytromycyna wydłuża odstęp QT.

Genotoksyczność

W badaniach na modelach testowych in vivo i in vitro nie wykazano zdolności wywoływania mutacji genowych i chromosomowych.

Toksyczny wpływ na reprodukcję

W badaniach embriotoksyczności u myszy i szczurów nie obserwowano działania teratogennego.U szczurów azytromycyna w dawkach 100 i 200 mg/kg mc. na dobę powodowała niewielkieopóźnienie kostnienia u płodów oraz zwiększenie masy ciała u matek. W badaniach na szczurachw okresie okołoporodowym i pourodzeniowym obserwowano niewielkie opóźnienie rozwojufizycznego i rozwoju odruchów po podaniu azytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. na dobę i większej.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Krzemionka koloidalna, bezwodnaSacharoza oczyszczona, sproszkowanaSacharoza sproszkowana Guma ksantan (E415) HydroksypropylocelulozaSodu fosforan bezwodny

Aromat śmietankowo-karmelowy Aspartam (E951)

Tytanu dwutlenek (E171)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

15 NL/H/0886/001-002/IB/033

6.3 Okres ważności

Butelka z suchym proszkiem przed otwarciem: 3 lata. Sporządzona zawiesina: 10 dni.

Sporządzona zawiesina: nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Butelka przed otwarciem: nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Warunki przechowywania przygotowanego produktu leczniczego, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Butelka z HDPE zamknięta zakrętką z PP/PE z pierścieniem gwarancyjnym oraz strzykawka dozująca (10 ml) z PE/PP skalowana co 0,25 ml do odmierzania dawki, w tekturowym pudełku.

AzitroLEK, 100 mg/5 ml

Proszek w butelce zawiera 400 mg azytromycyny. Zawartość butelki po przygotowaniu zawiesiny: 20 ml.

AzitroLEK, 200 mg/5 ml

Proszek w butelce zawiera 600 mg azytromycyny. Zawartość butelki po przygotowaniu zawiesiny: 15 ml.

Proszek w butelce zawiera 800 mg azytromycyny. Zawartość butelki po przygotowaniu zawiesiny: 20 ml.

Proszek w butelce zawiera 900 mg azytromycyny. Zawartość butelki po przygotowaniu zawiesiny: 22,5 ml.

Proszek w butelce zawiera 1200 mg azytromycyny. Zawartość butelki po przygotowaniu zawiesiny: 30 ml.

Proszek w butelce zawiera 1500 mg azytromycyny. Zawartość butelki po przygotowaniu zawiesiny: 37,5 ml.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą być dostępne na rynku.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Sporządzanie zawiesiny

AzitroLEK, 100 mg/5 ml

Wstrząsnąć butelką w celu rozluźnienia proszku. Do przygotowania 20 ml zawiesiny (400 mg) należywlać do butelki 10,5 ml zimnej, przegotowanej wody.

Dokładnie wstrząsać aż do uzyskania białej lub białawej, jednorodnej zawiesiny. W celu odmierzenia dawki leku należy umieścić łącznik strzykawki w szyjce butelki i otworzyć korek.

AzitroLEK, 200 mg/5 ml

Wstrząsnąć butelką w celu w celu rozluźnienia proszku. Wlać do butelki z proszkiem następującąilość wody:

Do przygotowania 15 ml zawiesiny (600 mg): 8,0 ml zimnej, przegotowanej wody.Do przygotowania 20 ml zawiesiny (800 mg): 10,5 ml zimnej, przegotowanej wody.Do przygotowania 22,5 ml zawiesiny (900 mg): 11,0 ml zimnej, przegotowanej wody.Do przygotowania 30 ml zawiesiny (1200 mg): 15,0 ml zimnej, przegotowanej wody.

16 NL/H/0886/001-002/IB/033

Do przygotowania 37,5 ml zawiesiny (1500 mg): 18,5 ml zimnej, przegotowanej wody.Dokładnie wstrząsać aż do uzyskania białej lub białawej, jednorodnej zawiesiny. W celu odmierzeniadawki leku należy umieścić łącznik strzykawki w szyjce butelki i otworzyć korek.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU

Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10

A-6250 Kundl, Austria

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

AzitroLEK, 100 mg/5 ml Pozwolenie nr 14374AzitroLEK, 200 mg/5 ml Pozwolenie nr 14375

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 11.02.2008 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 12.12.2012 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

03.08.2018 r.

17 NL/H/0886/001-002/IB/033