CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

- NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Azitrox 500, 500 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 tabletka powlekana zawiera 500 mg azytromycyny (Azithromycinum) w postaci azytromycyny dwuwodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

Podłużna, biała lub prawie biała tabletka powlekana.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Azitrox 500 jest wskazany w leczeniu wymienionych niżej zakażeń, wywołanych przez drobnoustrojewrażliwe na azytromycynę (patrz punkt 5.1).

• Zakażenia górnych dróg oddechowych: bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie migdałków

podniebiennych, zapalenie zatok (patrz także punkt 4.4).

• Ostre zapalenie ucha środkowego.

• Zakażenia dolnych dróg oddechowych: bakteryjne zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, lekkie do umiarkowanie ciężkiego śródmiąższowe oraz pęcherzykowe zapalenie płuc.

• Zakażenia skóry i tkanek miękkich: rumień wędrujący (pierwszy objaw boreliozy z Lyme); róża, liszajec, wtórnie zakażone ropne zapalenie skóry; trądzik pospolity (Acne vulgaris) o umiarkowanym nasileniu, wyłącznie u dorosłych.

• Choroby przenoszone drogą płciową: niepowikłane stany zapalne cewki moczowej oraz szyjki macicy wywoływane przez Chlamydia trachomatis.

Podejmując decyzję o leczeniu produktem Azitrox 500, należy uwzględnić oficjalne zaleceniadotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 45 kg

Zakażenia dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich

(z wyjątkiem rumienia wędrującego i trądziku pospolitego): 500 mg raz na dobę przez 3 dni.

1

Rumień wędrujący: w pierwszym dniu leczenia dawka jednorazowa 1 g (2 tabletki 500 mg), następnie

od 2. do 5. dnia leczenia 500 mg raz na dobę.

Trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu – wyłącznie u dorosłych: dawka całkowita wynosi 6 g

i jest zalecana do podania według następującego schematu: 1 tabletka 500 mg raz na dobę przez 3 dni,następnie 1 tabletka 500 mg raz na tydzień przez kolejnych 9 tygodni. W drugim tygodniu kuracji leknależy przyjąć po 7 dniach od przyjęcia pierwszej dawki, a następne osiem dawek przyjmowaćw odstępach 7-dniowych.

Przed rozpoczęciem kuracji oraz w jej trakcie u pacjentów z trądzikiem pospolitym o umiarkowanymnasileniu konieczne jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych ze względuna przyjmowaną dużą dawkę azytromycyny.

Ze względu na brak danych z kontrolowanych badań klinicznych, dotyczących powtarzaniapowyższego schematu leczenia trądziku pospolitego o umiarkowanym nasileniu, schemat ten(3 dni + 9 tygodni) może być u danego pacjenta zastosowany tylko raz.

Choroby przenoszone drogą płciową: dawka jednorazowa 1 g (2 tabletki 500 mg).

Dzieci o masie ciała poniżej 45 kg

Azitrox 500 stosuje się tylko u dzieci o masie ciała powyżej 45 kg − według dawkowania jak dla osób dorosłych.

U dzieci o masie ciała poniżej 45 kg należy stosować azytromycynę w innej postaci farmaceutycznej,np. zawiesinę doustną.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w stopniu lekkim do umiarkowanego (klirens kreatyniny>40 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna. Brak danych dotyczących stosowania produktuleczniczego u pacjentów z klirensem kreatyniny <40 ml/min, dlatego w takich przypadkach zaleca sięzachowanie ostrożności (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby

Azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią. Nie należy jej stosować upacjentów z ciężką chorobą wątroby, gdyż nie przeprowadzono badań dotyczących stosowaniaazytromycyny u tych pacjentów. U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynnościwątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna (patrz punkt. 4.4).

Pacjenci w podeszłym wieku

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku jest takie samo, jak u pozostałych dorosłych pacjentów.Należy jednak zachować ostrożność stosując azytromycynę u pacjentów w podeszłym wieku, uktórych występują stany sprzyjające powstawaniu arytmii, gdyż w tej grupie wiekowej jestzwiększone ryzyko rozwoju zaburzeń rytmu serca i częstoskurczu typu torsade de pointes (patrz punkt

4.4).

Sposób podawania

Azytromycynę należy podawać doustnie, raz na dobę. Tabletki powlekane Azitrox 500 należy przyjmować w całości, co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po jego spożyciu.

4.3 Przeciwwskazania

Stosowanie produktu jest przeciwwskazane u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość naazytromycynę, erytromycynę lub na którykolwiek antybiotyk z grupy makrolidów lub ketolidów, lubna którąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1.

2

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ciężkie reakcje alergiczne

Podobnie jak podczas stosowania erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych, rzadkonotowano ciężkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i anafilaksję (rzadkozakończoną zgonem). Niektóre z tych reakcji powodowały nawrót objawów oraz konieczność dłuższejobserwacji i leczenia.

Zaburzenia czynności wątroby

Wątroba jest główną drogą eliminacji azytromycyny, dlatego produkt leczniczy należy stosowaćostrożnie u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Podczas stosowania azytromycyny zgłaszanoprzypadki piorunującego zapalenia wątroby, prowadzącego do zagrażającej życiu niewydolnościwątroby (patrz punkt 4.8). U niektórych z tych pacjentów choroba wątroby mogła występowaćwcześniej lub mogli oni stosować inne produkty lecznicze działające hepatotoksycznie. Jeśliwystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy zaburzeń czynności wątroby, takie jak szybkopostępująca astenia z jednoczesną żółtaczką, ciemno zabarwiony mocz, skłonność do krwawień lubencefalopatia wątrobowa, należy niezwłocznie przeprowadzić badania (testy) czynności wątroby.Należy przerwać stosowanie azytromycyny, jeżeli wystąpiły zaburzenia czynności wątroby.

Alkaloidy sporyszu i azytromycyna

Jednoczesne stosowanie alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych może przyspieszyćwystąpienie objawów zatrucia sporyszem. Nie badano interakcji pomiędzy alkaloidami sporyszui azytromycyną. Jednak ze względu na możliwość wystąpienia zatrucia sporyszem, nie należyjednocześnie stosować azytromycyny i pochodnych alkaloidów sporyszu (patrz punkt 4.5).

Zakażenia wywołane przez paciorkowce

W leczeniu zapalenia gardła i migdałków podniebiennych spowodowanych przez Streptococcuspyogenes oraz w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej lekiem z wyboru jest zwykle penicylina.

Azytromycyna jest skuteczna w leczeniu zakażeń gardła wywołanych przez paciorkowce.Nie przeprowadzono badań potwierdzających jej skuteczność w zapobieganiu ostrej gorączcereumatycznej.

Nadkażenia

Podobnie jak podczas stosowania innych antybiotyków, należy obserwować czy u pacjentów niewystępują objawy nadkażenia opornymi drobnoustrojami, w tym grzybami.

Ze względu na oporność krzyżową, nie należy stosować azytromycyny w leczeniu zakażeń szczepamibakterii Gram-dodatnich opornymi na erytromycynę i większością szczepów gronkowców opornychna metycylinę. Należy wziąć pod uwagę lokalną oporność na azytromycynę.

Zakażenia Clostridium difficile

Po zastosowaniu niemal każdej z substancji przeciwbakteryjnych, w tym azytromycyny, zgłaszanowystępowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (ang. CDAD), o różnymnasileniu, od łagodnej biegunki po zapalenie okrężnicy zakończone zgonem. Stosowanie lekówprzeciwbakteryjnych zmienia prawidłową florę bakteryjną okrężnicy, co może prowadzić donadmiernego rozwoju Clostridium difficile.

Clostridium difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju biegunki związanejz zakażeniem Clostridium difficile. Szczepy Clostridium difficile wytwarzające hipertoksynywywołują zwiększenie zachorowalności i śmiertelności, ponieważ zakażenia te mogą być opornena leczenie antybiotykami i może być konieczne usunięcie okrężnicy (kolektomia). Dlatego należyzawsze uwzględnić możliwość zakażenia Clostridium difficile u pacjentów, u których biegunkawystąpiła w trakcie lub po antybiotykoterapii. W takich przypadkach należy bardzo dokładnie zebraćwywiad, gdyż notowano przypadki biegunki w przebiegu zakażeń Clostridium difficile, występującejponad dwa miesiące po zakończeniu leczenia antybiotykiem.

3

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR<10 ml/min) stwierdzono zwiększenie o 33%całkowitego wpływu azytromycyny na organizm.

Wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT

Podczas leczenia antybiotykami makrolidowymi, w tym azytromycyną, obserwowano wydłużenierepolaryzacji serca i odstępu QT, wiążące się z ryzykiem rozwoju zaburzeń rytmu serca iczęstoskurczu typu torsade de pointes (patrz punkt 4.8). Dlatego też następujące sytuacje mogąprowadzić do zwiększenia ryzyka rozwoju komorowych zaburzeń rytmu serca (w tym częstoskurczutypu torsade de pointes), doprowadzając do zatrzymania akcji serca. Z tego względu należy zachowaćostrożność stosując azytromycynę u pacjentów, u których występują stany sprzyjające powstawaniuarytmii (szczególnie u kobiet i osób w podeszłym wieku):

- z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca;- równocześnie otrzymujących inne substancje czynne, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT, np. leki przeciwarytmiczne z klasy IA (chinidyna i prokainamid) i III (dofetylid, amiodaron i sotalol), cyzapryd i terfenadyna; leki przeciwpsychotyczne, np. pimozyd; leki przeciwdepresyjne, np. cytalopram; fluorochinolony, np. moksyfloksacyna i lewofloksacyna;

- z wrodzonym lub potwierdzonym nabytym wydłużeniem odstępu QT;

- z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza z hipokalemią i hipomagnezemią.

Zaburzenia neurologiczne i psychiczne

Należy zachować ostrożność podczas stosowania azytomycyny u pacjentów z zaburzeniamineurologicznymi i psychicznymi.

Miastenia

W trakcie leczenia azytromycyną obserwowano zaostrzenie objawów miastenii lub wystąpieniezespołu miastenicznego.

Leczenie zakażeń wywołanych przez kompleks Mycobacterium avium u dzieciNie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności azytromycyny w leczeniu zakażeńwywołanych przez kompleks Mycobacterium avium u dzieci i zapobieganiu im.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leki zobojętniające

Jednoczesne stosowanie azytromycyny i leków zobojętniających sok żołądkowy powodujezmniejszenie maksymalnych stężeń azytromycyny w surowicy, bez wpływu na jej całkowitąbiodostępność, chociaż największe stężenia w surowicy były zmniejszone o około 25%.Azytromycynę należy podawać co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu lekówzobojętniających.

Cetyryzyna

U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie przez 5 dni azytromycyny z cetyryzyną w dawce20 mg nie doprowadziło w stanie równowagi do interakcji farmakokinetycznej ani do istotnych zmianodstępu QT.

Cyzapryd

Cyzapryd wydłuża odstęp QT. Należy więc zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniuazytromycyny i cyzaprydu ze względu na zwiększenie się ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca.

Dydanozyna

Jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 1200 mg/dobę i dydanozyny w dawce 400 mg/dobęu 6 osób z rozpoznanym zakażeniem HIV nie wpłynęło na farmakokinetykę dydanozyny w stanierównowagi w porównaniu do placebo.

Digoksyna (substraty glikoproteiny p)

4

Notowano, że niektóre antybiotyki makrolidowe osłabiają metabolizm digoksyny przez florę jelitowąu niektórych pacjentów. Dlatego u pacjentów stosujących jednocześnie azytromycynę (lub podobnyantybiotyk azalidowy) i substrat glikoproteiny p, taki jak digoksyna, należy brać pod uwagęmożliwość zwiększenia się stężenia substratu glikoproteiny p (np. digoksyny).

Zydowudyna

Podanie azytromycyny w jednorazowej dawce 1000 mg lub wielokrotnych dawek 1200 mg lub 600mg miało niewielki wpływ na farmakokinetykę w osoczu i wydalanie przez nerki zydowudyny lub jejglukuronidowego metabolitu. Jednakże podawanie azytromycyny zwiększało stężenia fosforylowanejzydowudyny (farmakologicznie czynnego metabolitu) w jednojądrzastych komórkach krwiobwodowej. Znaczenie kliniczne tego działania jest niejasne, jednak może być ono korzystne dlapacjenta.

Alkaloidy sporyszu

Ze względu na teoretyczną możliwość zatrucia sporyszem, nie zaleca się jednoczesnego stosowaniaazytromycyny i pochodnych ergotaminy (patrz punkt 4.4).

Leki metabolizowane z udziałem cytochromu P450

Azytromycyna nie wchodzi w istotne interakcje z układem wątrobowego cytochromu P450. Uważasię, że nie wchodzi ona w interakcje farmakokinetyczne, obserwowane dla erytromycyny i innychantybiotyków makrolidowych. W przypadku azytromycyny nie występuje indukcja ani inaktywacjawątrobowego cytochromu P450 poprzez kompleks metabolit-cytochrom.

Przeprowadzono badania farmakokinetyczne z użyciem azytromycyny i wymienionych poniżej leków,które są w istotnym stopniu metabolizowane za pośrednictwem cytochromu P450.

Atorwastatyna

Jednoczesne podawanie atorwastatyny (w dawce 10 mg na dobę) i azytromycyny (w dawce 500 mg nadobę) nie prowadziło do zmiany stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie testu hamowaniareduktazy HMG-CoA). Niemniej jednak po wprowadzeniu do obrotu odnotowano przypadkirabdomiolizy u pacjentów przyjmujących jednocześnie azytromycynę i statyny.

Karbamazepina

W badaniu interakcji farmakokinetycznej u zdrowych ochotników nie obserwowano żadnegoistotnego wpływu na stężenia karbamazepiny lub jej aktywnego metabolitu w osoczu podczasjednoczesnego stosowania azytromycyny.

Cymetydyna

W badaniu farmakokinetycznym oceniano wpływ na farmakokinetykę azytromycyny pojedynczejdawki cymetydyny, podawanej 2 godziny przed podaniem azytromycyny. Nie obserwowano żadnychodchyleń parametrów farmakokinetycznych azytromycyny.

Doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny

W badaniu interakcji farmakokinetycznych, podawanie azytromycyny nie zwiększało działaniaprzeciwzakrzepowego warfaryny zastosowanej w pojedynczej dawce 15 mg u zdrowych ochotników.Obserwowano nasilenie działania przeciwzakrzepowego po jednoczesnym podaniu azytromycyny idoustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny. Chociaż nie ustalono związkuprzyczynowego tego zjawiska, należy zwrócić uwagę na właściwą częstość kontrolnych oznaczeńczasu protrombinowego podczas stosowania azytromycyny u pacjentów otrzymujących doustne lekiprzeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny.

5

Cyklosporyna

W badaniu farmakokinetycznym przeprowadzonym u zdrowych ochotników, którym podawanodoustnie azytromycynę w dawce 500 mg/dobę przez 3 dni, a następnie cyklosporynę w pojedynczejdawce doustnej 10 mg/kg mc., stwierdzono istotne zwiększenie Cmax i AUC0-5 cyklosporyny. Dlategonależy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tych produktów. Jeśli konieczne jestjednoczesne stosowanie azytromycyny i cyklosporyny, należy monitorować stężenia cyklosporyny iodpowiednio modyfikować jej dawkę.

Efawirenz

Jednoczesne podawanie azytromycyny w pojedynczej dawce 600 mg i efawirenzu w dawce 400 mg nadobę przez 7 dni nie spowodowało istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych.

Flukonazol

Jednoczesne podanie pojedynczej dawki 1200 mg azytromycyny nie wpłynęło na parametryfarmakokinetyczne pojedynczej dawki 800 mg flukonazolu. Całkowita ekspozycja na działanieazytromycyny i jej okres półtrwania nie zmieniały się podczas jednoczesnego podawania flukonazolu.Jednakże obserwowano niemające znaczenia klinicznego zmniejszenie się wartości Cmax (18%)azytromycyny.

Indynawir

Jednoczesne podawanie pojedynczej dawki 1200 mg azytromycyny nie wywierało istotnegostatystycznie wpływu na parametry farmakokinetyczne indynawiru podawanego w dawce 800 mg trzyrazy na dobę przez 5 dni.

Metyloprednizolon

W badaniach interakcji farmakokinetycznych u zdrowych ochotników azytromycyna nie wykazałaistotnego wpływu na parametry farmakokinetyczne metyloprednizolonu.

Midazolam

U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 500 mg/dobę przez 3 dni niewywarło istotnego wpływu na parametry farmakokinetyczne i farmakodynamiczne midazolamupodawanego w pojedynczej dawce 15 mg.

Nelfinawir

Jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 1200 mg i nelfinawiru w stanie stacjonarnym(750 mg 3 razy na dobę) powodowało zwiększenie stężenia azytromycyny. Nie obserwowanoistotnych klinicznie działań niepożądanych.

Ryfabutyna

Jednoczesne stosowanie ryfabutyny i azytromycyny nie miało wpływu na stężenie tych substancji wsurowicy. U pacjentów otrzymujących jednocześnie azytromycynę i ryfabutynę obserwowanoneutropenię. Chociaż neutropenia wiązała się ze stosowaniem ryfabutyny, nie ustalono związkuprzyczynowego z jednoczesnym leczeniem azytromycyną (patrz punkt 4.8).

Syldenafil

U zdrowych ochotników płci męskiej nie stwierdzono wpływu azytromycyny (stosowanej w dawce500 mg na dobę przez 3 dni) na AUC i Cmax syldenafilu lub jego głównego krążącego metabolitu.

Terfenadyna

W badaniach farmakokinetycznych nie uzyskano dowodów na występowanie interakcji pomiędzyazytromycyną a terfenadyną. Rzadko opisywano przypadki, w których nie można było całkowiciewykluczyć możliwości interakcji obu produktów. Jednakże nie ma jednoznacznych dowodów nawystępowanie takich interakcji.

Teofilina

Nie ma dowodów na występowanie klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych podczasjednoczesnego podawania azytromycyny i teofiliny zdrowym ochotnikom.

6

Triazolam

W badaniu z udziałem 14 zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce500 mg w 1. dniu i 250 mg w 2. dniu oraz triazolamu w dawce 0,125 mg w 2. dniu nie wywarłoistotnego wpływu na którykolwiek z parametrów farmakokinetycznych triazolamu, w porównaniu dotriazolamu podawanego z placebo.

Trimetoprim i sulfametoksazol

Jednoczesne stosowanie trimetoprimu i sulfametoksazolu (w dawce 160 mg i 800 mg) przez 7 dniwraz z azytromycyną w dawce 1200 mg w 7. dniu nie miało wpływu na jej maksymalne stężenia,całkowita ekspozycja na działanie leku i wydalanie nerkowe trimetoprimu ani sulfametoksazolu.Stężenia azytromycyny w osoczu były porównywalne z obserwowanymi w innych badaniach.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania azytromycyny u kobiet w ciąży. W badaniachtoksycznego wpływu na reprodukcję u zwierząt wykazano, że azytromycyna przenika przez barieręłożyska, nie powodując jednak działania teratogennego. Bezpieczeństwo stosowania azytromycynyw okresie ciąży nie zostało potwierdzone. Dlatego też azytromycynę należy stosować w okresie ciąży,jedynie wtedy, gdy korzyści przewyższają ryzyko.

Karmienie piersią

Zaobserwowano, że azytromycyna przenika do mleka kobiecego. Nie przeprowadzono jednakodpowiednich, prawidłowo kontrolowanych badań klinicznych u kobiet karmiących, określającychfarmakokinetykę wydzielania azytromycyny do mleka kobiecego.

Płodność

W badaniach płodności przeprowadzonych na szczurach, zaobserwowano zmniejszony wskaźnikpoczęć po podaniu azytromycyny. Znaczenie tej obserwacji dla ludzi jest nieznane.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Brak danych dotyczących wpływu azytromycyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwaniamaszyn. Podczas wykonywania takich czynności należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpieniatakich działań niepożądanych, jak zawroty głowy i drgawki.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane odnotowane podczas stosowania azytromycyny przedstawiono w poniższejtabeli zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA oraz częstością występowania: bardzoczęsto (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do<1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawiedostępnych danych).

Działania niepożądane prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane ze stosowaniemazytromycyny, na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu produktuleczniczego do obrotu

7

Klasyfikacja układów

i narządów

Zakażenia i zarażenia

pasożytnicze

Zaburzenia krwi i układu

chłonnego

Częstość Działanie niepożądane

Niezbyt często Drożdżyca, zakażenie pochwy, zapalenie płuc,

zakażenie grzybicze, zakażenie bakteryjne,

zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit,

zapalenie błony śluzowej nosa, zaburzenia

oddechowe, drożdżakowe zakażenie jamy ustnej

Częstość nieznana Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego (patrz

punkt 4.4)

Niezbyt często Leukopenia, neutropenia, eozynofilia

Częstość nieznana Małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna

Zaburzenia układu

immunologicznego

Niezbyt często Obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość

Częstość nieznana Reakcja anafilaktyczna (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia metabolizmu Niezbyt często Jadłowstręti odżywiania

Zaburzenia psychiczne Niezbyt często Nerwowość, bezsenność

Rzadko Pobudzenie

Częstość nieznana Agresja, niepokój, delirium, omamy

Zaburzenia układu

nerwowego

Często Ból głowy

Niezbyt często Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego,

senność, zaburzenia smaku, parestezje

Częstość nieznana Omdlenie, drgawki, niedoczulica, nadmierna aktywność psychoruchowa, brak węchu, brak

smaku, zaburzenia węchu, miastenia (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia oka Niezbyt często Zaburzenia widzeniaZaburzenia ucha Niezbyt często Zaburzenia ucha, zawroty głowy pochodzeniai błędnika błędnikowego Częstość nieznana Zaburzenia słuchu, w tym głuchota i (lub) szumy uszne

Zaburzenia serca Niezbyt często Kołatanie serca Częstość nieznana Zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes (patrz punkt 4.4), zaburzenia rytmu serca (patrz

punkt 4.4), w tym częstoskurcz komorowy, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Uderzenia gorąca Częstość nieznana Niedociśnienie tętnicze

Zaburzenia układu Niezbyt często Duszność, krwawienie z nosaoddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Biegunka Często Wymioty, ból brzucha, nudności Niezbyt często Zaparcia, wzdęcia, niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia połykania, wzdęty

brzuch, suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej lubgazu, owrzodzenie jamy ustnej, nadmierne wydzielanie śliny

Częstość nieznana Zapalenie trzustki, przebarwienia językaZaburzenia wątroby Rzadko Zaburzenia czynności wątroby, żółtaczkai dróg żółciowych cholestatyczna

Częstość nieznana Niewydolność wątroby (rzadko zakończona zgonem) (patrz punkt 4.4), piorunujące zapalenie

wątroby, martwica wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki Niezbyt często Wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry,

8

Klasyfikacja układów

Częstość Działanie niepożądanei narządów

podskórnej suchość skóry, nadmierna potliwość Rzadko Reakcja nadwrażliwości na światło Częstość nieznana Zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka, rumień wielopostaciowy

Zaburzenia mięśniowo- Niezbyt często Choroba zwyrodnieniowa stawów, bóle mięśni,szkieletowe i tkanki ból pleców, ból szyiłącznej Częstość nieznana Ból stawów

Zaburzenia nerek i dróg Niezbyt często Bolesne oddawanie moczu, ból nerekmoczowych Częstość nieznana Ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek

Zaburzenia układu Niezbyt często Krwotok maciczny, zaburzenia jąderrozrodczego i piersi

Zaburzenia ogólne i stany Niezbyt często Obrzęk, osłabienie, złe samopoczucie, uczuciew miejscu podania zmęczenia, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, gorączka, ból, obrzęk obwodowy

Badania diagnostyczne Często Zmniejszenie liczby limfocytów, zwiększenie liczby eozynofili, zmniejszenie stężenia

wodorowęglanów we krwi, zwiększenie liczby bazofili, zwiększenie liczby monocytów, zwiększenie liczby neutrofili

Niezbyt często Zwiększenie aktywności AspAT, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie stężenia bilirubiny

we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, nieprawidłowe stężenie potasu we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie stężenia chlorków, zwiększenie stężenia glukozy, zwiększenie liczby płytek krwi, zmniejszenie wartości hematokrytu, zwiększenie stężenia wodorowęglanów, nieprawidłowe stężenie sodu

Urazy i zatrucia Niezbyt często Powikłania po zabiegach

Działania niepożądane prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane ze stosowaniemazytromycyny w leczeniu zakażeń kompleksem Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, napodstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu

Te działania niepożądane różnią się rodzajem lub częstością występowania od zgłaszanych podczas

stosowania azytromycyny w postaciach o natychmiastowym lub przedłużonym uwalnianiu.

Klasyfikacja układów

i narządów

Zaburzenia metabolizmu

i odżywiania

Zaburzenia układu

nerwowego

Częstość Działanie niepożądane

Często Jadłowstręt

Często Zawroty głowy, ból głowy, parestezje, zaburzenia

smaku

Niezbyt często Niedoczulica

Zaburzenia oka Często Zaburzenia widzeniaZaburzenia ucha Często Głuchota

i błędnika Niezbyt często Zaburzenia słuchu, szumy uszneZaburzenia serca Niezbyt często Kołatanie sercaZaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Biegunka, ból brzucha, nudności, wzdęcia, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej,

luźne stolce

9

Zaburzenia wątroby

i dróg żółciowych

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki

łącznej

Zaburzenia ogólne i stany

w miejscu podania

Niezbyt często Zapalenie wątroby

Często Wysypka, świąd

Niezbyt często Zespół Stevensa-Johnsona, reakcja

nadwrażliwości na światło

Często Ból stawów

Często Uczucie zmęczenia

Niezbyt często Astenia, złe samopoczucie

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa.Tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected].

4.9 Przedawkowanie

Działania niepożądane obserwowane po zastosowaniu dawek większych niż zalecane były podobnedo tych, które występowały po podaniu prawidłowych dawek. Typowymi objawami przedawkowaniaantybiotyków makrolidowych są: przemijająca utrata słuchu, silne nudności, wymioty i biegunka.W razie przedawkowania zalecane jest podanie węgla aktywnego, zastosowanie leczenia objawowegoi jeśli konieczne, leczenia podtrzymującego czynności życiowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, makrolidyKod ATC: J01FA10

Mechanizm działania

Azytromycyna należy do azalidów, podgrupy antybiotyków makrolidowych. Wiążą się onez podjednostką 50S rybosomów i blokują translokację łańcuchów peptydowych, hamując w tensposób syntezę białek zależną od RNA u wszystkich drobnoustrojów wrażliwych na lek.

Mechanizm powstawania oporności

Oporność na azytromycynę może być wrodzona lub nabyta. U bakterii występują trzy głównemechanizmy oporności: zmiana miejsca działania, zmiana w transporcie antybiotyku, modyfikacjaantybiotyku. Całkowita oporność krzyżowa na erytromycynę, azytromycynę i inne makrolidy orazlinkozamidy występuje między Streptococcus pneumoniae, paciorkowcami beta-hemolizującymigrupy A, Enterococcus faecalis i Staphylococcus aureus, w tym oporny na metycylinę S. aureus(MRSA).

Wartości graniczne

Poniżej przedstawiono graniczne wartości wrażliwości typowych patogenów na azytromycynę.

Według NCCLS (National Committee on Clinical Laboratory Standards):

- wrażliwe ≤2 mg/l; oporne ≥8 mg/l

- Haemophilus spp.: wrażliwe ≤4 mg/l

- Streptococcus pneumoniae i S. pyogenes: wrażliwe ≤0,5 mg/l; oporne ≥2 mg/l

10

Według EUCAST (European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing):

- Haemophilus influenzae i H. parainfluenzae: wrażliwe ≤0,125 mg/l; oporne >4 mg/l - Streptococcus pneumoniae i S. pyogenes: wrażliwe ≤0,25 mg/l; oporne >0,5 mg/l - Staphylococcus aureus: wrażliwe ≤1 mg/l; oporne >2 mg/l

- Neisseria gonorrhoeae: wrażliwe ≤0,25 mg/l; oporne >0,5 mg/l.

Wrażliwość

Częstość występowania oporności nabytej może być różna zależnie od położenia geograficznego orazzmienna w czasie, szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności należykorzystać z opinii eksperta dotyczącej miejscowych informacji o oporności.

Poniżej podano zakres działania przeciwbakteryjnego azytromycyny.

Gatunki zwykle wrażliwe

Gram-dodatnie bakterie tlenowe Staphylococcus aureus wrażliwe na metycylinęStreptococcus pneumoniae wrażliwe na penicylinęStreptococcus pyogenes (grupa A) Gram-ujemne bakterie tlenowe Haemophilus influenzae Haemophilus parainfluenzaeLegionella pneumophila Moraxella catarrhalis Pasteurella multocida Escherichia coli ETEC Escherichia coli EAEC Bakterie beztlenowe Clostridium perfringens Fusobacterium spp. Prevotella spp. Porphyromonas spp. Inne drobnoustroje Borrelia burgdorferi Chlamydia trachomatis Chlamydia pneumoniae Mycoplasma pneumoniae

Gatunki, u których może wystąpić oporność nabytaGram-dodatnie bakterie tlenowe

Streptococcus pneumoniae średnio wrażliwe i oporne na penicylinę Drobnoustroje, o oporności naturalnej Gram-dodatnie bakterie tlenowe Enterococcus faecalis Staphylococcus spp. MRSA, MRSE*

Bakterie Gram-ujemne Pseudomonas aeruginosa Klebsiella spp. Escherichia coli Bakterie beztlenowe Grupa Bacteroides fragilis

* Gronkowce oporne na metycylinę powszechnie wykazują oporność nabytą na makrolidy i zostały tu umieszczone, gdyż rzadko wykazują wrażliwość na azytromycynę.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

11

Biodostępność azytromycyny po podaniu doustnym wynosi około 37%. Największe stężenie w osoczuosiągane jest 2-3 godziny po podaniu (Cmax po podaniu doustnym jednorazowej dawki 500 mgwynosiło około 0,4 μg/ml).

Dystrybucja

Doustnie przyjmowana azytromycyna przenika do tkanek organizmu. Wyniki badań kinetycznych wskazują, że stężenia azytromycyny w tkankach są znacznie większe niż w osoczu (do 50 razy większe niż maksymalne stężenie w osoczu).

Wiązanie azytromycyny z białkami jest zmienne, zależy od stężenia w surowicy i wynosi od 12% przystężeniu 0,5 μg/ml do 52% przy stężeniu 0,05 μg/ml. Średnia objętość dystrybucji w staniestacjonarnym (VVss) wynosi 31,1 l/kg.

Eliminacja

Okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza jest ściśle związany z okresem półtrwania w tkankach,wynoszącym od 2 do 4 dni. Około 12% podanej dożylnie dawki azytromycyny wydala się z moczemw postaci niezmienionej w ciągu 3 dni. Azytromycyna jest głównie wydalana z żółcią w postaciniezmienionej oraz w postaci metabolitów. W żółci zidentyfikowano dziesięć metabolitówazytromycyny, powstałych w procesie N- i O-demetylacji, hydroksylacji pierścieni deoksyaminowychi aglikonowych oraz połączenia z koniugatem kladynozy. Porównanie wyników metodąchromatografii cieczowej oraz testów mikrobiologicznych wskazuje, że metabolity nie odgrywają roliw aktywności mikrobiologicznej azytromycyny.

W badaniach prowadzonych na zwierzętach stwierdzono, że azytromycyna gromadzi się w fagocytachi jest uwalniana w procesie aktywnej fagocytozy. W badaniach u zwierząt stężenia azytromycynyw ogniskach zapalnych były duże.

Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów

Niewydolność nerek

Po podaniu azytromycyny w jednorazowej dawce doustnej 1 g, wartości Cmax i AUC0-120 zwiększały sięodpowiednio o 5,1% oraz 4,2% u pacjentów z lekkim do umiarkowanego zaburzeniem czynnościnerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego >40 ml/min) w porównaniu z grupą pacjentów zprawidłową czynnością nerek (współczynnik przesączania >90 ml/min).

U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek średnie wartości Cmax i AUC0-120 zwiększały sięodpowiednio o 61% i 35% w porównaniu z wartościami prawidłowymi.

Niewydolność wątroby

Brak danych dotyczących istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych azytromycyny wsurowicy u pacjentów z lekkim do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby, w porównaniu zgrupą pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. U tych pacjentów wydalanie azytromycyny zmoczem wydaje się być większe, prawdopodobnie w celu kompensacji zmniejszonego klirensuwątrobowego.

Pacjenci w podeszłym wieku

Farmakokinetyka azytromycyny u pacjentów w podeszłym wieku jest zbliżona do opisywanej umłodych dorosłych. Jednakże u kobiet w podeszłym wieku, u których maksymalne stężenia byływiększe o 30-50%, nie dochodziło do kumulacji leku.

Niemowlęta, dzieci młodsze i starsze oraz młodzież

Farmakokinetykę azytromycyny badano u dzieci w wieku od 4 miesięcy do 15 lat, którym podawanolek w postaci kapsułek, granulatu lub zawiesiny. Azytromycynę podawano w dawce 10 mg/kg mc. wpierwszym dniu badania, następnie w dawce 5 mg/kg mc. od 2. do 5. dnia badania. Stężeniamaksymalne, 224 μg/l u dzieci w wieku od 7,5 miesiąca do 5 lat oraz 383 μg/l u dzieci w wieku od 6do 15 lat, były nieznacznie mniejsze niż stężenia u osób dorosłych. Wartość t½ (36 godzin) u starszychdzieci mieściła się w zakresie wartości występujących u dorosłych.

12

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach na zwierzętach, w których azytromycyna była stosowana w dawkach 40-krotnieprzekraczających kliniczne dawki terapeutyczne, stwierdzono, że powodowała ona przemijającąfosfolipidozę, w zasadzie bez zauważalnych w następstwie objawów toksyczności. Nie stwierdzonoobjawów toksyczności u pacjentów, u których azytromycyna jest stosowana zgodnie z zaleceniami.

Działanie rakotwórcze

Nie przeprowadzono długoterminowych badań u zwierząt w celu oceny działania rakotwórczego,szczególnie że produkt leczniczy jest wskazany do stosowania jedynie w terapii krótkoterminoweji nie wykazywał takiej aktywności.

Działanie mutagenne

Nie wykazano mutagennego działania azytromycyny w standardowych badaniach mutacji genowych i chromosomowych w warunkach in vivo oraz in vitro.

Działanie teratogenne

W badaniach embriotoksyczności u myszy i szczurów nie stwierdzono działania teratogennego.U szczurów, którym podano azytromycynę w dawce 100 do 200 mg/kg mc. na dobę, stwierdzanoniewielkie opóźnienie kostnienia u płodu oraz przybieranie masy ciała u matek. W badaniachna szczurach, dotyczących okresu okołoporodowego i pourodzeniowego, obserwowano opóźnieniekostnienia po podaniu azytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. na dobę.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Skrobia kukurydziana preżelowanaKroskarmeloza sodowaWodorofosforan wapniaMagnezu stearynian Laurylosiarczan sodowy

Skład otoczki: hypromeloza 2910/5 tytanu dwutlenek makrogol 6000 talk

symetykon emulsja SE 4polisorbat 80

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25oC.

13

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PVC/Al w tekturowym pudełku. Wielkość opakowania: 2 lub 3 tabletek powlekanych.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Bez specjalnych zaleceń.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zentiva k.s., Dolni Mecholupy, U kabelovny 130, 102 37 Praga 10, Republika Czeska.

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 10873.

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.04.2004 r.Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16.09.2013 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

09/2014

14