CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

BIOPRAZOL, 20 mg, kapsułki twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna kapsułka twarda zawiera 20 mg omeprazolu (Omeprazolum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza 96 mgPełny wykaz substancji pomocniczych patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka twarda

Pomarańczowo-niebieskie kapsułki twarde, wypełnione peletkami nierozpuszczalnymi w kwaśnym

środowisku żołądka

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

1. Wskazania do stosowania

− choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, również współistniejąca z zakażeniem

Helicobacter pylori,

− refluksowe zapalenie przełyku,

− objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku (pieczenie w przełyku – zgaga),− zespół Zollingera-Ellisona,

− profilaktyka zachłystowego zapalenia płuc przed znieczuleniem ogólnym u pacjentów,

u których istnieje ryzyko aspiracji kwaśnej treści żołądkowej,

− objawy niestrawności związane z działaniem kwasu,

− leczenie i profilaktyka łagodnego wrzodu żołądka i wrzodu dwunastnicy oraz nadżerek spowodowanych stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) u pacjentów z uszkodzeniem błony śluzowej żołądka i dwunastnicy w wywiadzie, którzy wymagają leczenia NLPZ.

1

2. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Choroba wrzodowa żołądka

Zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg raz na dobę. Dolegliwości zwykle ustępują szybko,a u większości pacjentów gojenie następuje w ciągu czterech tygodni. U pacjentów, u których w tymczasie nie doszło do zagojenia, proces ten zachodzi zwykle podczas kolejnych czterech tygodnipodawania omeprazolu.

U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka oporną na leczenie, stosuje się omeprazol w dawce 40 mgraz na dobę, a proces gojenia trwa około ośmiu tygodni.

W celu zapobiegania nawrotom choroby wrzodowej żołądka zaleca się stosowanie omeprazoluw dawce 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka ta może być zwiększona do 40 mg razna dobę.

Schematy zalecane w celu wyleczenia zakażenia Helicobacter pylori

Metoda trójskładnikowa – podaje się jednocześnie trzy leki według jednego z trzech podanych niżejschematów:

1. Dwa razy na dobę podaje się po 20 mg omeprazolu, 1 g amoksycyliny i 500 mg klarytromycyny

przez jeden tydzień.

2. Dwa razy na dobę podaje się po 20 mg omeprazolu, 250 mg klarytromycyny i 400 mg

metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu) przez jeden tydzień.

3. Raz na dobę podaje się 40 mg omeprazolu i trzy razy na dobę po 500 mg amoksycyliny i 400 mg

metronidazolu przez jeden tydzień.

Metoda dwuskładnikowa – podaje się jednocześnie dwa leki według jednego z dwóch podanych niżejschematów:

1. W dawkach podzielonych podaje się 40 mg omeprazolu i 1,5 g amoksycyliny na dobę przez dwa

tygodnie. W badaniach klinicznych stosowano dawki dobowe amoksycyliny od 1,5 do 3,0 g.

2. Raz na dobę podaje się 40 mg omeprazolu i trzy razy na dobę po 500 mg klarytromycyny przez

dwa tygodnie.

Jeżeli po zakończeniu kuracji, według któregokolwiek z podanych wyżej schematów terapeutycznych, u pacjenta utrzymuje się zakażenie Helicobacter pylori, leczenie można powtórzyć.

Choroba wrzodowa dwunastnicy

U pacjentów z czynną chorobą wrzodową dwunastnicy zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg razna dobę. Dolegliwości zwykle ustępują szybko, a u większości pacjentów gojenie następuje w ciągudwóch tygodni. U pacjentów, u których w tym czasie nie doszło do zagojenia, proces ten zachodzizwykle podczas kolejnych dwóch tygodni podawania omeprazolu.

U pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy oporną na leczenie, stosuje się omeprazol w dawce40 mg raz na dobę, a proces gojenia trwa około czterech tygodni.

W celu zapobiegania nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy zaleca się stosowanie omeprazolu w dawce 10 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka ta może być zwiększona do 20 – 40 mg nadobę.

Schematy zalecane w celu wyleczenia zakażenia Helicobacter pylori współistniejącego z chorobą

wrzodową żołądka lub dwunastnicy

2

Metoda trójskładnikowa – podaje się jednocześnie trzy leki według jednego z trzech podanych niżejschematów:

1. Dwa razy na dobę podaje się po 20 mg omeprazolu, 1 g amoksycyliny i 500 mg

klarytromycyny przez jeden tydzień.

2. Dwa razy na dobę podaje się po 20 mg omeprazolu, 250 mg klarytromycyny i 400 mg

metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu) przez jeden tydzień.

3. Raz na dobę podaje się 40 mg omeprazolu i trzy razy na dobę po 500 mg amoksycyliny

i 400 mg metronidazolu przez jeden tydzień.

Metoda dwuskładnikowa – podaje się jednocześnie dwa leki według jednego z dwóch podanych niżejschematów:

1. W dawkach podzielonych podaje się 40 mg omeprazolu i 1,5 g amoksycyliny na dobę przez dwa tygodnie. W badaniach klinicznych stosowano dawki dobowe amoksycyliny od 1,5 do 3,0 g.

2. Raz na dobę podaje się 40 mg omeprazolu i trzy razy na dobę po 500 mg klarytromycyny przez dwa tygodnie.

Jeżeli po zakończeniu kuracji, według któregokolwiek z podanych wyżej schematów terapeutycznych, u pacjenta utrzymuje się zakażenie Helicobacter pylori, leczenie można powtórzyć.

Refluksowe zapalenie przełyku

Dorośli

Zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg jeden raz na dobę. U zdecydowanej większości pacjentówdolegliwości ustępują po 4 tygodniach. U pacjentów nie w pełni wyleczonych po początkowych4 tygodniach, leczenie powinno być kontynuowane przez kolejne 4 – 8 tygodni.

Lek Bioprazol jest także podawany w dawce 40 mg na dobę u pacjentów z ciężkim refluksowymzapaleniem przełyku. W długotrwałym leczeniu pacjentów, po ustąpieniu refluksowego zapaleniaprzełyku, zaleca się stosowanie omeprazolu w dawce 10 mg raz na dobę. W razie konieczności, dawkęmożna zwiększyć do 20 – 40 mg raz na dobę.

Dzieci

Leku Bioprazol nie podaje się dzieciom do 3 lat. W przypadku konieczności zastosowania omeprazoluu dzieci powyżej 3 lat z refluksowym zapaleniem przełyku zaleca się następujące dawkowanie:

− dzieci o masie ciała od 10 kg do 20 kg – 10 mg,

− dzieci o masie ciała powyżej 20 kg – 20 mg.

Objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku

Zalecana dawka omeprazolu wynosi od 10 mg do 20 mg na dobę – w każdym przypadku dawkowanienależy ustalić indywidualnie.

Jeżeli objawy nie ustępują po czterech tygodniach leczenia produktem Bioprazol w dawce 20 mgna dobę, zaleca się wykonanie dalszych badań diagnostycznych.

Zespół Zollingera-Ellisona

U pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona dawkę leku należy dobrać indywidualnie. Zalecanadawka początkowa omeprazolu wynosi 60 mg jeden raz na dobę. Leczenie kontynuuje się dopókiistnieją wskazania kliniczne. U pacjentów z nasilonymi objawami słabo reagującymi na inne sposobyleczenia, skuteczne jest zwykle leczenie podtrzymujące dawką od 20 mg do 120 mg na dobę.

3

Omeprazol powyżej 80 mg na dobę należy podawać w dwóch dawkach podzielonych.

Profilaktyka zachłystowego zapalenia płuc

Zaleca się stosowanie produktu Bioprazol w dawce 40 mg, podawanej wieczorem dniapoprzedzającego zabieg chirurgiczny oraz w tej samej dawce rano w dniu zabiegu.

Objawy niestrawności związane z działaniem kwasu

Zalecana dawka produktu Bioprazol wynosi 20 mg raz na dobę. U niektórych pacjentów dawka 10 mgna dobę jest wystarczająca i dlatego może być traktowana jako dawka początkowa. Jeżeli objawy nieustępują po 4 tygodniach leczenia produktem Bioprazol w dawce 20 mg na dobę zaleca się wykonaniedalszych badań diagnostycznych.

Leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz nadżerek spowodowanych stosowaniem

niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Zwykle stosowana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. Lek przyjmuje się doustnie, w jednorazowejdawce dobowej, równocześnie z NLPZ.

Profilaktyka wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz nadżerek spowodowanych stosowaniem

niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Zwykle stosowana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. Lek przyjmuje się doustnie, w jednorazowejdawce dobowej.

Pacjenci w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna zmiana dawkowania.

Pacjenci z niewydolnością nerek

Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby zwiększa się biodostępność omeprazolu i wydłuża okrespółtrwania w osoczu. Z tego powodu dawkę dobową leku zmniejsza się do 10 – 20 mg.

Sposób stosowania

Kapsułkę należy połykać w całości.

Pacjenci z zaburzeniami połykania mogą otworzyć kapsułkę, a jej zawartość połknąć popijając połowąszklanki wody. Można też otworzyć kapsułkę i jej zawartość zawiesić, np. w soku owocowym,jogurcie lub niegazowanej wodzie mineralnej i wypić w ciągu 30 minut od przygotowania, popijającpołową szklanki wody.

4

Zawartości kapsułki nie należy żuć ani kruszyć przed połknięciem.

3. Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienionąw punkcie 6.1.

Omeprazolu, podobnie jak innych inhibitorów pompy protonowej, nie należy stosowaćw skojarzeniu z atazanawirem.

4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Przed rozpoczęciem leczenia choroby wrzodowej żołądka lub w razie wystąpienia jakichkolwiekniepokojących objawów (tj. znaczna, niespodziewana utrata masy ciała, nawracające wymioty,zaburzenia połykania, wymioty z domieszką krwi, smoliste stolce) należy wykluczyć możliwośćnowotworowego charakteru choroby, ponieważ leczenie omeprazolem może złagodzić objawyi opóźnić rozpoznanie.

Zmniejszona kwaśność soku żołądkowego, wywołana jakimikolwiek przyczynami, włączającinhibitory pompy protonowej, powoduje zwiększenie ilości bakterii normalnie obecnychw przewodzie pokarmowym. Terapia lekami zmniejszającymi kwaśność soku żołądkowego możeprowadzić do zwiększenia ryzyka zakażeń bakteriami Salmonella i Campylobacter.

W leczeniu ciężko chorych dzieci, wymagających długotrwałej terapii lekiem Bioprazol, i u którychstężenie witaminy B12 jest graniczne lub też bardzo małe, można doradzić kontrolę stężenia witaminyB12 w surowicy.

Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych dawkach oraz w długotrwałej terapii(powyżej 1 roku), mogą nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej, kościnadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów z innymirozpoznanymi czynnikami ryzyka. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że inhibitory pompyprotonowej mogą zwiększać ogólne ryzyko złamań na poziomie 10-40%. Może być to równieżspowodowane innymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinniotrzymać opiekę zgodnie z obecnymi wytycznymi klinicznymi oraz powinni przyjmowaćodpowiednią dawkę witaminy D oraz wapnia.

Hipomagnezemia

U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, PPI), jakomeprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości pacjentów przyjmujących PPI przezrok, odnotowano przypadki występowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą występować ciężkieobjawy hipomagnezemii, takie jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, zawroty głowy oraz arytmiekomorowe, jednakże mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U pacjentównajbardziej dotkniętych chorobą, hipomagnezemia zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborówmagnezu i odstawieniu inhibitorów pompy protonowej.

U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitorypompy protonowej łącznie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi wywołać hipomagnezemię (np.diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczeniainhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzówneuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie lekiem Bioprazol na co najmniej 5dni przed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1). Jeżeli po pomiarze wstępnym wartości stężenia

5

CgA i gastryny nadal wykraczają poza zakres referencyjny, pomiary należy powtórzyć po 14 dniachod zaprzestania leczenia inhibitorami pompy protonowej.

Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (SCLE)

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej jest związane ze sporadycznym występowaniem SCLE.Jeśli pojawią się zmiany skórne, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promienisłonecznych, z jednoczesnym bólem stawów, pacjent powinien niezwłocznie poszukać pomocymedycznej, a lekarz powinien rozważyć możliwość przerwania stosowania produktu Bioprazol.Wystąpienie SCLE w wyniku wcześniejszego leczenia inhibitorem pompy protonowej możezwiększyć ryzyko SCLE w wyniku leczenia innymi inhibitorami pompy protonowej.

Substancje pomocnicze

Produkt zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymiz nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoboremsacharazyizomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Podobnie jak podczas stosowania innych leków hamujących wydzielanie kwasu solnego,w następstwie zmniejszenia kwaśności treści żołądkowej podczas leczenia omeprazolem możezmniejszyć się wchłanianie ketokonazolu i itrakonazolu.

Omeprazol jest metabolizowany w wątrobie przy udziale izoenzymu cytochromu P450 2C19(CYP2C19), z tego względu istnieje potencjalne ryzyko wystąpienia interakcji z niektórymi lekami.Omeprazol może spowalniać eliminację diazepamu, fenytoiny i warfaryny. Zaleca się obserwacjępacjentów przyjmujących warfarynę, fenytoinę lub diazepam, w razie konieczności zmniejszeniedawek, aż do czasu unormowania się wyników laboratoryjnych (parametry krzepnięcia) lubdo ustąpienia objawów klinicznych wynikających z interakcji. Równoczesne stosowanie omeprazoluw dawce 20 mg na dobę nie zmieniało czasu krzepnięcia u pacjentów leczonych długotrwalewarfaryną. Do innych leków mogących powodować interakcje z omeprazolem w związkuz mechanizmem opisanym powyżej należą: heksabarbital, cytalopram, imipramina, klomipramina.

Jednoczesne stosowanie u zdrowych ochotników omeprazolu i digoksyny prowadzi do 10% wzrostubiodostępności digoksyny, wynikającego ze zwiększenia pH soku żołądkowego.

Nie stwierdzono interakcji omeprazolu z następującymi substancjami: amoksycyliną, lekamizobojętniającymi sok żołądkowy, chinidyną, kofeiną, cyklosporyną, diklofenakiem, estradiolem,lidokainą, metoprololem, naproksenem, fenacetyną, piroksykamem, propranololem, teofiliną,metronidazolem.

Jednoczesne podawanie zdrowym ochotnikom omeprazolu (40 mg dziennie) z atazanawirem300 mg/rytonawirem 100 mg powodowało zmniejszenie dostępności atazanawiru (około 75% spadekAUC, Cmax i Cmin). Zwiększenie dawki atazanawiru do 400 mg nie zrekompensowało wpływuomeprazolu na dostępność atazanawiru.

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej, włączając omeprazol w skojarzeniu z atazanawirem, jestprzeciwwskazane.

Należy unikać jednoczesnego przyjmowania omeprazolu i cylostazolu, ponieważ powodujezwiększenie stężenia cylostazolu w osoczu krwi. Prawdopodobne jest również, że omeprazol zwiększastężenie takrolimusu w osoczu krwi, podczas gdy worykonazol powoduje zwiększenie stężeniaomeprazolu w osoczu krwi.

Leczenie omeprazolem może spowodować zafałszowanie wyniku testu (13C) na obecność bakterii Helicobacter pylori.

6

Na wchłanianie omeprazolu nie wpływa alkohol i pokarm.

6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Lek może być stosowany w czasie ciąży i laktacji jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarzakorzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu lub karmionego piersiąniemowlęcia.

Omeprazol podawany w dawce do 80 mg na dobę kobietom w czasie porodu nie powodował żadnegoniekorzystnego wpływu na noworodka.

Omeprazol przenika do mleka kobiecego. Nie ma wystarczających danych dotyczących narażenianiemowląt na omeprazol zawarty w mleku matki.

Badania na zwierzętach nie potwierdziły niekorzystnego wpływu omeprazolu stosowanego w czasieciąży i laktacji. Nie znaleziono również dowodów na występowanie działania embriotoksycznegolub teratogennego.

7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Omeprazol nie upośledza sprawności psychofizycznej, nie ogranicza zdolności prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn.

Należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak:zawroty głowy, nieostre widzenie, senność.

8. Działania niepożądane

Poniżej podano działania niepożądane, które pojawiły się podczas prowadzonych badań klinicznychi leczenia omeprazolem. W wielu przypadkach nie udało się stwierdzić związku pomiędzy leczeniemomeprazolem, a wystąpieniem danego działania niepożądanego.

Częstość występowania zdefiniowano następująco:

Bardzo często (≥1/10)

Często (≥1/100, <1/10)

Niezbyt często (≥1/1 000, <1/100)

Rzadko (≥1/10 000, <1/1 000)

Bardzo rzadko (<1/10 000)

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Często Zaburzenia układu nerwowego ból głowy

7

Zaburzenia żołądka i jelit biegunki, zaparcia, wzdęcia, bóle

w nadbrzuszu, nudności, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów, polipy dna żołądka (łagodne)

Niezbyt często Zaburzenia układu nerwowego zawroty głowy, parestezje,

nadwrażliwość na światło, złe samopoczucie, senność, bezsenność

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych zwiększona aktywność enzymów

wątrobowych

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej wysypka, zapalenie skóry i (lub)

świąd, pokrzywka

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe

i tkanki łącznej

złamanie biodra, nadgarstka

lub kręgosłupa (patrz punkt 4.4)

Inne złe samopoczucie

Rzadko Zaburzenia układu nerwowego nawracające stany splątania,

pobudzenie, agresja, depresja

i omamy (przede wszystkim u ciężko chorych pacjentów)

Zaburzenia endokrynologiczne ginekomastia

Zaburzenia żołądka i jelit suchość w jamie ustnej, zapalenie

błony śluzowej jamy ustnej,żołądkowo-jelitowe zakażeniedrożdżakowe

Zaburzenia krwi i układu chłonnego leukopenia, trombocytopenia,

agranulocytoza oraz pancytopenia

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych encefalopatia u pacjentów

z wcześniej występująca ciężką chorobą wątroby, zapalenie wątrobyz lub bez współistniejącej żółtaczki,niewydolność wątroby

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe

i tkanki łącznej

bóle stawów, bóle mięśni, osłabienie

siły mięśniowej

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi impotencja

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej nadwrażliwość na światło, wysypka,

rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksycznorozpływna martwica naskórka, łysienie

Inne reakcje nadwrażliwości, obrzęk

naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie nerek, wstrząs anafilaktyczny, wzmożona potliwość, obrzęki

8

obwodowe, nieostre widzenie, zaburzenia smakowe, hiponatremia

Częstość

nieznana

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania hipomagnezemia (patrz punkt 4.4

Specjalne ostrzeżenia i środki

ostrożności dotyczące stosowania)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Podostra postać skórna tocznia

rumieniowatego (patrz punkt 4.4)

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

9. Przedawkowanie

Opisywano pojedyncze przypadki przedawkowania omeprazolu u ludzi. W literaturze opisywanodawkowanie do 560 mg. Poza tym opisywano pojedyncze przypadki podania 2400 mg omeprazolu(120-krotnie więcej od klinicznie zalecanej dawki). Obserwowane objawy przedawkowaniaomeprazolu to: nudności, wymioty, zawroty głowy, bóle brzucha, biegunka, bóle głowy.W pojedynczych przypadkach odnotowano również apatię, depresję, splątanie.

Zaobserwowane objawy przedawkowania omeprazolu były przemijające i niezbyt ciężkie. Szybkośćeliminacji nie zmieniała się wraz ze zwiększaniem dawek i nie była konieczna żadna specyficznaterapia.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w chorobie wrzodowej i refluksieżołądkowoprzełykowym, inhibitory pompy protonowejKod ATC: A 02 BC 01

Omeprazol jest racemiczną mieszaniną dwóch czynnych enancjomerów. Jest wybiórczym inhibitorempompy protonowej w komórkach okładzinowych żołądka i powoduje zmniejszenie wydzielania kwasusolnego w żołądku. Działanie leku jest szybkie, a podany w jednej dawce na dobę powodujeustąpienie objawów choroby.

Miejsce i mechanizm działania

Omeprazol jest słabą zasadą, która osiąga duże stężenie w kwaśnym środowisku kanalikówwydzielniczych komórek okładzinowych błony śluzowej żołądka. Jest tam przekształcany do czynnejpostaci i powoduje hamowanie aktywności jednego z enzymów pompy protonowej – H+,K+ATPazy.

9

Wpływ na ostatni etap powstawania soku żołądkowego jest zależny od dawki i zapewnia skutecznehamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku, zarówno podstawowego, jak i stymulowanegoniezależnie od czynnika pobudzającego to wydzielanie.

Obserwowane działanie farmakodynamiczne omeprazolu można wytłumaczyć jego wpływemna wydzielanie kwasu solnego.

Wpływ na wydzielanie soku żołądkowego

Doustne podawanie omeprazolu raz na dobę zapewnia szybkie i skuteczne hamowanie wydzielaniasoku żołądkowego przez całą dobę, przy czym maksymalne działanie występuje po 4 dniachpodawania leku. Po tym czasie stosowania omeprazolu w dawce 20 mg na dobę u pacjentówz wrzodem dwunastnicy następuje zmniejszenie średniej dobowej kwaśności soku żołądkowegoo około 80%. Średni spadek maksymalnego wydzielania kwasu solnego po stymulacji pentagastrynąwynosi około 70% po 24 godzinach od podania omeprazolu.

Doustne stosowanie omeprazolu w dawce 20 mg u pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicypowoduje utrzymanie wartości pH w żołądku na poziomie ≥ 3 przez średnio 17 godzin w ciągu doby.W następstwie zmniejszonego wydzielania kwasu solnego i zmniejszonej kwaśności sokużołądkowego omeprazol, w sposób zależny od dawki, zmniejsza narażenie przełyku na wpływkwaśnej treści żołądkowej u pacjentów z chorobą refluksową przełyku.

Stopień zahamowania wydzielania kwasu solnego jest związany z wielkością pola pod krzywąilustrującą zależność stężenia omeprazolu w osoczu do czasu (AUC); nie ma natomiast związkuz faktycznym, chwilowym stężeniem leku w osoczu.

Podczas leczenia omeprazolem nie obserwowano tachyfilaksji.

Wpływ na Helicobacter pylori

W chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy często występuje zakażenie Helicobacter pylori.Stwierdza się je u 70% pacjentów z chorobą wrzodową żołądka oraz u 95% pacjentów z chorobąwrzodową dwunastnicy. Helicobacter pylori jest główną przyczyną zapalenia błony śluzowej żołądka.Zakażenie Helicobacter pylori wraz z nadkwaśnością soku żołądkowego są głównymi czynnikamiwywołującymi chorobę wrzodową. Uważa się również, że zakażenie Helicobacter pylori jest jednymz głównych czynników wywołujących zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, które jestzwiązane ze zwiększonym ryzykiem powstawania raka żołądka.

Wykazano, że omeprazol in vitro działa bakteriobójczo na Helicobacter pylori.

Wyleczenie zakażenia Helicobacter pylori za pomocą omeprazolu oraz leków przeciwbakteryjnychpowoduje szybkie ustępowanie objawów, duży odsetek wygojenia zmian chorobowych błonyśluzowej żołądka oraz długotrwałą remisję choroby wrzodowej, a tym samym zmniejszenie częstościpowikłań, takich jak krwawienie z przewodu pokarmowego, oraz konieczności długotrwałegostosowania leków zmniejszających wydzielanie kwasu solnego.

Wpływ na inne procesy związane ze zmniejszeniem wydzielania kwasu solnego

Podczas długotrwałego leczenia omeprazolem zwiększa się częstość występowania torbieligruczołowych żołądka. Powstają one w następstwie hamowania wydzielania kwasu solnego. Mają onecharakter łagodny i prawdopodobnie ustępują samoistnie.

Podczas leczenia przeciwwydzielniczymi produktami leczniczymi stężenie gastryny w surowicy ulegazwiększeniu w odpowiedzi na zmniejszenie wydzielania kwasu solnego. Stężenie CgA równieżzwiększa się z powodu zmniejszenia kwaśności wewnątrzżołądkowej. Zwiększenie stężenia CgAmoże zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych.

Dostępne opublikowane dowody wskazują, że leczenie inhibitorami pompy protonowej należyprzerwać w okresie od 5 dni do 2 tygodni przed pomiarem stężenia CgA. Ma to na celu umożliwieniepowrotu stężenia CgA, mylnie zwiększonego w wyniku leczenia inhibitorami pompy protonowej, dozakresu referencyjnego.

10

2. Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie i dystrybucja

Omeprazol reaguje z kwasem i jest podawany doustnie w postaci dojelitowych granulekw kapsułkach. Wchłanianie zachodzi w jelicie cienkim i kończy się zazwyczaj w ciągu 3 – 6 godzin.Ogólnoustrojowa biodostępność omeprazolu z pojedynczej doustnej dawki wynosi około 35%.Podawanie wielokrotne raz na dobę powoduje zwiększenie biodostępności do około 60%.Równoczesne spożywanie posiłku nie ma wpływu na biodostępność. Objętość dystrybucji u zdrowychosób wynosi około 0,3 l/kg; podobną wielkość tego wskaźnika obserwuje się także u pacjentówz niewydolnością nerek. U pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z niewydolnością wątrobyobjętość dystrybucji jest nieco mniejsza. Spożyty równocześnie pokarm nie ma wpływu nabiodostępność omeprazolu. Wiązanie omeprazolu z białkami osocza wynosi około 95%.

Metabolizm i eliminacja

Okres półtrwania omeprazolu w osoczu jest zwykle krótszy niż 1 godzina i w czasie długotrwałegoleczenia nie zmienia się. Metabolizm leku zachodzi przede wszystkim w wątrobie. Omeprazol jestcałkowicie metabolizowany przez układ cytochromu P450 (CYP), głównie za pośrednictwempolimorficznej postaci izoenzymu CYP2C19 (hydroksylaza S-mefenytoiny), który powodujepowstanie głównego metabolitu występującego w osoczu – hydroksyomeprazolu. W związkuz hamowaniem konkurencyjnym istnieje potencjalne ryzyko interakcji pomiędzy omeprazolemi innymi lekami metabolizowanymi przez izoenzym CYP2C19.

Wyniki wielu badań interakcji omeprazolu z innymi lekami wskazują, że omeprazol w powtarzanychdawkach 20 – 40 mg nie wywiera wpływu na inne postacie izomeryczne CYP, co potwierdza brakinterakcji metabolicznych z substratami izoenzymów: CYP1A2 (kofeina, fenacetyna, teofilina),CYP2C9 (Swarfaryna, piroksykam, diklofenak i naproksen), CYP2D6 (metoprolol, propranolol),CYP2E1 (etanol) oraz CYP3A (cyklosporyna, lidokaina, chinidyna, estradiol, erytromycyna,budezonid).

Żaden z metabolitów nie wpływa na wydzielanie soku żołądkowego. Prawie 80% podanej doustniedawki jest wydalane w postaci metabolitów z moczem. Pozostała część wydalana jest z kałem,głównie poprzez żółć.

Biodostępność i eliminacja omeprazolu nie ulega zmianie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek.Pole pod krzywą zależności stężenia w osoczu do czasu zwiększa się u pacjentów z zaburzeniamiczynności wątroby, jednak nie stwierdzono kumulacji omeprazolu podczas podawania raz na dobę.

Dzieci

Dostępne dane dotyczące farmakokinetyki po zastosowaniu zalecanych dawek u dzieci powyżej1 roku życia, są podobne do obserwowanych u dorosłych.

3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W długoterminowych badaniach przeprowadzonych na szczurach, którym podawano omeprazollub poddawano częściowemu wycięciu dna żołądka zaobserwowano hiperplazję i cechy zrakowaceniakomórek ECL w żołądku. Było to spowodowane wtórnym do hamowania wydzielania sokużołądkowego przewlekłym zwiększeniem stężenia gastryny. Podobne działania były obserwowanepo leczeniu antagonistami receptora H2, innymi inhibitorami pompy protonowej i po częściowymwycięciu dna żołądka. Zmiany w komórkach ECL żołądka nie są zależne od stosowania konkretnegoleku.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

11

1. Wykaz substancji pomocniczych

Wypełnienie kapsułki:

Sacharoza, ziarenka (zawierająca sacharozę i skrobię kukurydzianą)Hypromeloza 6cP Sodu laurylosiarczan Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)Powidon (K30)

Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu polimer (1:1)Trietylu cytrynian Tytanu dwutlenek

Talk

Sodu wodorotlenek

Trisodu fosforan dwunastowodny

Wieczko kapsułki:

Żelatyna

Tytanu dwutlenek (E171)Indygotyna (E 132)Erytrozyna (E 127)Woda oczyszczona

Korpus kapsułki:

Żelatyna

Tytanu dwutlenek (E 171)Żółcień chinolinowa (E 104)Erytrozyna (E 127) Woda oczyszczona

Tusz drukarski (Tek Print SB-0007PWhite Ink):

Szelak

Glikol propylenowyPowidon

Sodu wodorotlenek Tytanu dwutlenek (E 171)

2. Niezgodności farmaceutyczne

Mikrogranulki wypełniające kapsułkę ulegają rozkładowi w roztworach o odczynie obojętnymi zasadowym. Nie należy dopuszczać do mechanicznego uszkodzenia peletek.

3. Okres ważności

2 lata

4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Blister z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium lub blistry perforowane z folii

OPA/Aluminium/PVC/Aluminium: Przechowywać w temperaturze poniżej

30°C.

Butelka HDPE z wieczkiem PP:

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.

12

Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

5. Rodzaj i zawartość opakowania

• Blistry z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium umieszczone w tekturowym pudełku

• Blistry perforowane z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium umieszczone w tekturowym

pudełku

• Butelka HDPE z wieczkiem PP zawierającym środek pochłaniający wilgoć umieszczona w

tekturowym pudełku

Wielkość opakowania:7, 14 ,28, 56 kapsułek twardych.

6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Biofarm Sp. z o.o.ul. Wałbrzyska 1360-198 Poznań

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 8802

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA

PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 20 czerwca 2001 r.

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 20 maja 2011 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

13

14