CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 1/13

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Budiair, 200 mikrogramów/dawkę odmierzoną, aerozol inhalacyjny, roztwór

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna dawka odmierzona zawiera 200 mikrogramów budezonidu (Budesonidum). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Aerozol inhalacyjny, roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Leczenie łagodnej, umiarkowanej i ciężkiej przewlekłej astmy oskrzelowej.

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dawkowanie leku należy dostosować indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności odstopnia ciężkości astmy i fazy leczenia.

W przypadku zmiany leczenia innymi lekami stosowanymi wziewnie na leczenie produktemleczniczym Budiair, należy przyjąć indywidualne dawkowanie. Należy uwzględnić stosowanąwcześniej substancję czynną, schemat dawkowania i sposób podawania leku.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: w ciężkiej astmie, w początkowym okresie leczeniakortykosteroidami wziewnymi lub po zmniejszeniu dawki bądź odstawieniu kortykosteroidówdoustnych, zalecana dawka leku wynosi 200 mikrogramów (1 rozpylenie) 2 do 4 razy na dobę.W okresach zaostrzenia objawów astmy, dobową dawkę leku można zwiększyć maksymalnie do1600 mikrogramów. Dawkę podtrzymującą ustala się indywidualnie, i powinna być onanajmniejszą dawką zapewniającą kontrolę objawów astmy: 200 mikrogramów (1 rozpylenie) nadobę zazwyczaj jest wystarczające.

Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: zazwyczaj 200 mikrogramów (jedno rozpylenie) na dobę.W razie konieczności dawkę leku można zwiększyć do 400 µg na dobę. Dolna granica wiekupacjentów zależy od możliwości prawidłowego zastosowania produktu. Dawkę należyzmniejszyć do minimalnej dawki leku zapewniającej odpowiednią kontrolę objawów astmy.

Pacjenci nie leczeni kortykosteroidami: działanie terapeutyczne budezonidu występujezazwyczaj w ciągu 10 dni od rozpoczęcia leczenia; jednak u pacjentów z obfitą wydzielinąoskrzelową, która uniemożliwia wchłanianie substancji czynnej przez błonę śluzową, zaleca siękrótkotrwałe leczenie skojarzone (przez około dwa tygodnie) doustnymi kortykosteroidami.Należy rozpocząć podawanie całkowitej dawki leku, a następnie stopniowo zmniejszać dawkę, ażdo najmniejszej dawki, przy której będzie utrzymana odpowiednia kontrolowa objawów astmy zapomocą produktu leczniczego Budiair. Zaostrzenia astmy wywołane zakażeniami bakteryjnyminależy leczyć antybiotykami oraz poprzez zwiększenie dawki leku Budiair.

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 2/13

Pacjenci leczeni kortykosteroidami: zmiana z leczenia doustnymi kortykosteroidami naleczenie produktem leczniczym Budiair wymaga zastosowania specjalnych środków ostrożności,ze względu na powolne przywrócenie tych czynności podwzgórza, które zostały zaburzone wwyniku długotrwałego leczenia doustnymi kortykosteroidami. Wprowadzenie do leczeniaproduktu leczniczego Budiair może nastąpić wówczas, gdy stan pacjenta jest względnie stabilny.Budiair należy podawać jednocześnie z kortykosteroidami doustnymi przez około 10 dni;następnie dawkę tych leków należy stopniowo zmniejszać, aż do osiągnięcia minimalnej dawki,która w skojarzeniu z produktem leczniczym Budiair zapewnia stabilizację stanu pacjenta.W wielu przypadkach możliwe jest całkowite odstawienie leków doustnych, jednaku niektórych pacjentów będzie konieczne kontynuowanie leczenia minimalną dawkąkortykosteroidów doustnych. Niemniej jednak, w niektórych przypadkach podczas zmianyz leczenia doustnego na leczenie produktem leczniczym Budiair, ogólnoustrojowe działaniesteroidów może ulec osłabieniu, dając takie objawy, jak zapalenie błony śluzowej nosa, wyprysk,bóle głowy, bóle mięśni i stawów oraz, w rzadkich przypadkach, nudności i wymioty. W raziewystąpienia tych objawów, lekarz oceni możliwość utrzymania u pacjenta leczenia wziewnego.Przywrócenie fizjologicznego wytwarzania naturalnych kortykosteroidów może potrwać dłuższyczas i w pewnych warunkach, takich jak stres fizyczny spowodowany ciężkimi zakażeniami,urazami lub zabiegami chirurgicznymi, może być konieczne skojarzone leczenie produktemleczniczym Budiair i doustnymi kortykosteroidami; także w przypadku zaostrzenia objawówastmy, zwłaszcza ze zwiększeniem lepkości śluzu i tworzeniem się czopów śluzowych, może byćkonieczne jednoczesne, krótkotrwałe leczenie doustnymi steroidami. Jest niezwykle ważne, bypacjent przestrzegał zaleceń dotyczących stosowania leku.

Sposób podawania:

Podczas stosowania należy postępować zgodnie z poniższą instrukcją.

STANDARDOWY INHALATOR

Skuteczność leczenia zależy od prawidłowego użycia inhalatora.

Test prawidłowego działania inhalatora: przed pierwszym użyciem inhalatora, lub jeśli inhalatornie był używany przez 3 dni lub dłużej, należy zdjąć nasadkę ochronną z ustnika poprzezdelikatne uciśnięcie jej boków, a następnie wykonać jedno rozpylenie w powietrze w celuupewnienia się, czy inhalator działa prawidłowo.

W celu zastosowania inhalatora, należy ściśle przestrzegać poniższej instrukcji:

1.Uchwycić inhalator pomiędzy kciukiem i palcem wskazujący, z ustnikiem skierowanym w dół;

2.Zdjąć nasadkę ochronną z ustnika;

3.Wykonać powolny wydech, a następnie umieścić ustnik mocno między wargami;

4.Wykonać głęboki i powolny wdech przez usta, jednocześnie naciskając denko inhalatora jeden raz. Po wykonaniu wdechu, należy wstrzymać oddech tak długo, jak to możliwe.

Po przyjęciu zaleconej przez lekarza liczby dawek leku, należy z powrotem nałożyć nasadkęochronną na ustnik inhalatora.

Ustnik należy zawsze utrzymywać w czystości. W tym celu, należy wyjąć metalowy pojemnik zplastikowej obudowy, a ustnik należy przepłukać letnią wodą. Pozostawić do wyschnięcia wciepłym miejscu. Unikać nadmiernego ogrzewania.

Inhalacja u dzieci powinna zawsze odbywać się pod nadzorem dorosłych. Podczas inhalacji,pomocne może być ściśnięcie nozdrzy dziecka.

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 3/13

INHALATOR Z KOMORĄ INHALACYJNĄ JET

W celu zastosowania inhalatora, należy ściśle przestrzegać poniższej instrukcji: 1.Inhalator z komorą inhalacyjną Jet znajduje się w pozycji zamkniętej. 2.Zdjąć nasadkę ochronną z ustnika komory inhalacyjnej Jet, trzymając urządzenie w pozycji pionowej, z dnem pojemnika skierowanym do góry.

3.Wykonać powolny wydech, a następnie umieścić ustnik mocno między wargami.

4.Nacisnąć denko pojemnika palcem wskazującym i wykonać głęboki wdech, nawet po upływie kilku sekund (można wykonać więcej niż jeden wdech przez inhalator z komorą inhalacyjną Jet).

5.Po wykonaniu wdechu, należy wstrzymać oddech tak długo, jak to możliwe, a następnie nałożyć nasadkę ochronną na ustnik komory inhalacyjnej Jet.

6.Komorę inhalacyjną Jet należy zawsze utrzymywać w czystości. W tym celu, należy wyjąć metalowy pojemnik z plastikowej obudowy, a urządzenie przepłukać letnią wodą. Pozostawić do wyschnięcia w ciepłym miejscu. Unikać nadmiernego ogrzewania.

Aby zminimalizować ryzyko zakażeń grzybiczych jamy ustnej i gardła, po wykonanej inhalacjipacjent powinien wypłukać jamę ustną wodą (patrz również punkt 4.4).

4.3. Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktuleczniczego (wymienionych w punkcie 6.1).

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt leczniczy Budiair nie jest przeznaczony do przerywania ostrych napadów astmy, którewymagają zastosowania krótko działających leków rozszerzających oskrzela. Należy pouczyć pacjentów, jak należy prawidłowo posługiwać się inhalatorem.

Budiair jest przeznaczony do leczenia profilaktycznego astmy: z tego względu, lek należyprzyjmować regularnie w przepisanych dawkach, tak długo, jak zdecyduje lekarz, a leczenia nienależy przerywać nagle. U pacjentów z wrzodem trawiennym przewodu pokarmowego zaleca sięprowadzenie ścisłego nadzoru medycznego przez cały czas trwania leczenia.

Zmiana z leczenia doustnymi kortykosteroidami na leczenie kortykosteroidem wziewnym i dalszepostępowanie wymaga zachowania szczególnej ostrożności. Przed rozpoczęciem leczenia dużymidawkami kortykosteroidów wziewnych, w skojarzeniu z wcześniej stosowaną dawkąpodtrzymującą kortykosteroidu działającego ogólnoustrojowo, należy upewnić się, że stanpacjenta jest względnie stabilny (patrz także punkt 4.2 Dawkowanie i sposób podawania). Pookoło 10 dniach należy rozpocząć odstawianie kortykosteroidu działającego ogólnoustrojowopoprzez stopniowe zmniejszanie dobowej dawki do możliwie najmniejszej dawki. Możliwe jestcałkowite zastąpienie kortykosteroidu doustnego kortykosteroidem wziewnym. Jeśli po zmianieleczenia u pacjentów występuje zaburzenie czynności kory nadnerczy, w okresie stresu może byćkonieczne wprowadzenie leczenia uzupełniającego kortykosteroidami działającymiogólnoustrojowo.

W okresie zmiany leczenia steroidami doustnymi na leczenie budezonidem stosowanymwziewnie, mogą wystąpić objawy, które wcześniej były tłumione przez glikokortykosteroidyo działaniu ogólnoustrojowym. Do objawów tych należą: zapalenie błony śluzowej nosa,wyprysk, ból głowy, bóle mięśni i stawów oraz, w rzadkich przypadkach, nudności i wymioty.Należy równocześnie zastosować właściwe leczenie tych objawów.

Podczas odstawiania kortykosteroidów doustnych u niektórych pacjentów może wystąpićniespecyficzne złe samopoczucie, pomimo utrzymania lub nawet poprawy czynności układuoddechowego. Należy zachęcać tych pacjentów do kontynuowania leczenia budezonidemwziewnym i odstawiania doustnych kortykosteroidów, chyba, że objawy kliniczne wskazują na

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 4/13

konieczność innego postępowania, na przykład, ze względu na występowanie objawówwskazujących na niewydolność nadnerczy.

Pacjenci, u których konieczne było doraźne stosowanie dużych dawek kortykosteroidów lubleczenie przez długi okres największymi zalecanymi dawkami kortykosteroidów wziewnych,mogą również być narażeni na ryzyko zaburzeń czynności kory nadnerczy. U takich pacjentówmogą występować objawy niewydolności kory nadnerczy pod wpływem silnego stresu. Wokresach zwiększonego stresu lub w przypadku planowanego leczenia chirurgicznego, należyrozważyć dodatkowe leczenie kortykosteroidami o działaniu ogólnoustrojowym.

Podobnie jak w przypadku innych leków wziewnych, może wystąpić paradoksalny skurczoskrzeli, z nasileniem świstów bezpośrednio po podaniu dawki leku. W takim przypadku należynatychmiast przerwać leczenie, ponownie ocenić stan pacjenta, i w razie konieczności, rozpocząćleczenie alternatywne.

Jeśli, pomimo dobrze kontrolowanego leczenia, u pacjenta wystąpi ostry napad duszności, należyzastosować szybko działający, wziewny lek rozszerzający oskrzela i rozważyć ponowną ocenęleczenia. Jeśli, pomimo zastosowania maksymalnych dawek kortykosteroidów wziewnych nieudaje się w odpowiednim stopniu opanować objawów astmy, może być konieczne zastosowaniekrótkotrwałego leczenia kortykosteroidami działającymi ogólnoustrojowo.

Kortykosteroidy wziewne mogą spowodować wystąpienie działań ogólnoustrojowych,szczególnie, jeśli są one stosowane w dużych dawkach przez długi okres. Wystąpienie tychdziałań jest znacznie mniej prawdopodobne niż w przypadku stosowania doustnychkortykosteroidów. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, wystąpieniecech typowych dla zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, opóźnienie wzrostu udzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę oraz rzadziej zespółzaburzeń psychicznych lub zmian w zachowaniu, w tym nadpobudliwość psychoruchowa,zaburzenia snu, lęk, depresja lub agresja (szczególnie u dzieci).

Z tego względu, ważne jest, by regularnie oceniać stan pacjenta i zmniejszyć dawkękortykosteroidu wziewnego do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawówastmy.

W bardzo rzadkich przypadkach odnotowano występowanie ostrego przełomu nadnerczowegou pacjentów młodych przyjmujących długotrwale (kilka miesięcy lub lat) większe niż zalecane(około 1000 µg/dobę) dawki wziewnych kortykosteroidów. Objawy niewydolności nadnerczy sąpoczątkowo nietypowe, takie jak anoreksja, ból brzucha, utrata masy ciała, zmęczenie, ból głowy,nudności, wymioty; typowe objawy związane z przyjmowaniem wziewnych kortykosteroidówobejmują również hipoglikemię z zaburzeniem świadomości i (lub) napadami padaczkowymi.Przełom nadnerczowy może być potencjalnie spowodowany przez: urazy, zabiegi chirurgiczne,infekcje i gwałtowne zmniejszenie dawkowania. Pacjenci otrzymujący duże dawki powinni byćszczególnie dokładnie obserwowani, a dawki stopniowo zmniejszane. Konieczna może byćrównież regularna kontrola rezerwy nadnerczowej.

Zaleca się regularne kontrolowanie wzrostu u dzieci długotrwale leczonych kortykosteroidamiwziewnymi. W przypadku opóźnienia wzrostu, należy dokonać oceny leczenia w celuzmniejszenia dawki glikokortykosteroidu do możliwie najmniejszej dawki zapewniającejskuteczną kontrolę objawów astmy. Ponadto, należy rozważyć skierowanie pacjenta do lekarzapediatry, specjalizującego się w chorobach dróg oddechowych.

U pacjentów stosujących wcześniej doustne kortykosteroidy, mogą wystąpić objawy zaburzeniaczynności nadnerczy, jako skutek długotrwałego leczenia kortykosteroidami działającymiogólnoustrojowo. Przywrócenie prawidłowej czynności nadnerczy po odstawieniu doustnychkortykosteroidów może być długotrwałe. Z tego względu u pacjentów, u których zmieniono

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 5/13

leczenie doustnymi steroidami na leczenie budezonidem, przez dłuższy okres może wystąpićryzyko zaburzenia czynności nadnerczy. W takich przypadkach, należy regularnie monitorowaćczynność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza.

Podczas leczenia kortykosteroidami wziewnymi może wystąpić kandydoza jamy ustnej.Wystąpienie zakażenia może wymagać odpowiedniego leczenia przeciwgrzybiczego, a wprzypadku niektórych pacjentów może być konieczne przerwanie leczenia kortykosteroidami(patrz również punkt 4.2). W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia kandydozy jamy ustnej ichrypki, należy doradzić pacjentom dokładne płukanie jamy ustnej oraz mycie zębów po każdymprzyjęciu kortykosteroidu wziewnego.

Zaostrzenie objawów klinicznych astmy może być spowodowane ostrymi bakteryjnymizakażeniami dróg oddechowych, które mogą wymagać leczenia odpowiednimi antybiotykami. Utych pacjentów może być konieczne zwiększenie dawki budezonidu stosowanego wziewniei krótkotrwałe leczenie doustnymi kortykosteroidami. W celu złagodzenia ostrych objawówastmy, należy doraźnie zastosować szybko działający, wziewny lek rozszerzający oskrzela.

U pacjentów z aktywną i nieaktywną gruźlicą płuc oraz u pacjentów z grzybiczym, wirusowymlub innym zakażeniem dróg oddechowych konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności..

U pacjentów z nadmiernym wydzielaniem śluzu w drogach oddechowych może być koniecznekrótkotrwałe leczenie kortykosteroidami doustnymi.

Zaburzenie czynności wątroby wpływa na eliminację kortykosteroidów, powodując ichwolniejsze wydalanie i wzrost ekspozycji ogólnoustrojowej. Należy rozważyć możliwośćwystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. U takich pacjentów należy regularniemonitorować czynność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza.

Należy unikać jednoczesnego leczenia ketokonazolem i itrakonazolem, inhibitorami proteazyHIV lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4, w tym produktami zawierającymi kobicystat,gdyż spodziewane jest, że jednoczesne podawanie tych leków zwiększa ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy unikać łączenia leków, chyba że korzyśćprzewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych związanych zestosowaniem glikokortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należy obserwować w celuwykrycia ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów. Jeżeli nie jest to możliwe, pomiędzyich stosowaniem należy zachować możliwie długą przerwę (patrz punkt 4.5).

Ten produkt leczniczy zawiera małe ilości etanolu (mniej niż 10 mg na dawkę) i glicerolu. Są toilości nieznaczne i nie stanowią żadnego zagrożenia dla pacjenta, jeśli lek podawany jestw dawkach leczniczych.

Zaburzenia widzenia

Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowaniakortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub innezaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwychprzyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralnachorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowymstosowaniu kortykosteroidów.

4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

U pacjentów przyjmujących doustne kortykosteroidy należy stopniowo zmieniać leczenie naleczenie tylko produktem leczniczym Budiair w postaci aerozolu. Po uzyskaniu stabilizacji stanupacjenta, można rozpocząć jednoczesne podawanie produktu leczniczego Budiair i stopniowozmniejszać dawkę doustnych kortykosteroidów. Należy przy tym regularnie oceniać stan ogólny

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 6/13

pacjenta. Jest to konieczne, ze względu na powolne przywracanie czynności nadnerczy,zahamowanej przez długotrwałe leczenie doustnymi kortykosteroidami (patrz punkt 4.2).

Budezonid jest metabolizowany głównie za pośrednictwem cytochronu CYP3A4. Dlategoinhibitory tego enzymu, np. ketokonazol, itrakonazol i kobicystat mogą wielokrotnie zwiększaćekspozycję ogólnoustrojową na budezonid (patrz punkt 4.4). Ze względu na brak danychdotyczących zalecanego dawkowania, należy unikać podawania takiej kombinacji leków, chybaże korzyść przewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanychzwiązanych ze stosowaniem glikokortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należyobserwować w celu wykrycia ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów. Jeżeli nie jest tomożliwe, pomiędzy stosowaniem tych leków należy zachować możliwie długą przerwę, a takżenależy rozważyć zmniejszenie dawki budezonidu. Ograniczone dane dotyczące tego typuinterakcji budezonidu wziewnego w dużych dawkach wskazują, że jego stężenie w osoczu możezostać znacznie zwiększone (średnio czterokrotnie), jeżeli jednocześnie z budezonidem w postaciwziewnej (1000 µg w dawce pojedynczej) podawany jest itrakonazol w dawce 200 mg raz nadobę. Zwiększone stężenie leku w osoczu oraz nasilone działanie kortykosteroidów obserwowanou kobiet, którym podawano estrogeny lub steroidowe środki antykoncepcyjne, natomiast niezaobserwowano żadnego wpływu u kobiet stosujących jednocześnie budezonid i złożone środkiantykoncepcyjne zawierające małą dawkę hormonów.

Ponieważ może dochodzić do hamowania czynności nadnerczy, test stymulacji z ACTHstosowany w diagnostyce niewydolności przysadki może dawać fałszywe wyniki (zaniżonewartości).

Produkt zawiera niewielką ilość etanolu. Istnieje teoretyczna możliwość interakcji

z disulfiramem lub metronidazolem u szczególnie wrażliwych pacjentów przyjmujących te leki.

4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

W badaniach na zwierzętach wykazano, że glikokortykosteroidy powodują wady rozwojowe.Fakt ten prawdopodobnie nie ma znaczenia dla ludzi przyjmujących zalecane dawki.

Większość wyników z prospektywnych badań epidemiologicznych i dane pochodzące z całegoświata po wprowadzeniu leku do obrotu nie udowodniły zwiększonego ryzyka powstawaniadziałań niepożądanych u płodu i noworodka w związku ze stosowaniem wziewnie budezonidu wokresie ciąży. Zarówno dla matki jak i płodu ważne jest podtrzymywanie właściwego leczeniaastmy w okresie ciąży.

Podobnie jak w przypadku innych leków, podawanych w okresie ciąży, korzyści z podawaniabudezonidu dla matki wymagają oceny w stosunku do ryzyka dla płodu.

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę budezonidu zapewniającą odpowiednią kontrolęobjawów astmy.

Karmienie piersią

Budezonid jest wydzielany z mlekiem matki. Jednakże budezonid podawany w dawkachterapeutycznych nie wykazuje żadnego wpływu na dziecko karmione piersią. Budezonid możebyć stosowany w okresie karmienia piersią.

Leczenie podtrzymujące budezonidem w postaci wziewnej (200 lub 400 mg dwa razy na dobę) ukobiet z astmą karmiących piersią, powoduje nieznaczną ekspozycję ogólnoustrojową na lek udzieci karmionych piersią. W badaniu farmakokinetycznym oszacowano, że dawka jakąotrzymują dzieci w ciągu doby stanowi 0,3% dawki dobowej podanej matce (dotyczy obydwóchschematów dawkowania), a średnie stężenie w osoczu u niemowląt oszacowano na 1/600stężenia w osoczu matki, zakładając pełną biodostępność leku podawanego doustnie. Stężeniebudezonidu we wszystkich pobranych próbkach osocza dziecka było poniżej granicy oznaczenia

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 7/13

ilościowego. Uwzględniając dane dotyczące stosowania budezonidu w postaci wziewnej a takżefakt, że budezonid cechuje linearna farmakokinetyka w zakresie dawek terapeutycznychpodawanych donosowo, wziewnie, doustnie lub doodbytniczo, można założyć, że w zakresiedawek terapeutycznych ekspozycja na budezonid u dziecka karmionego piersią jest niska.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt leczniczy Budiair nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznychi obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

4.8. Działania niepożądane

Lista działań niepożądanych przedstawiona jest w formie tabelarycznej.

Poniżej wymieniono działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją układowo-narządową orazczęstością występowania. Częstość występowania działań niepożądanych zdefiniowanonastępująco:

Bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100),rzadko (≥1/10000 do < 1/1000), bardzo rzadko (<1/10000), częstość nieznana (częstośćnie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układowo-

narządowa

Działanie niepożądane Częstość

Zakażenia i zarażenia

pasożytnicze

Kandydoza jamy ustnej i

gardła

Często

Zaburzenia układu Reakcje nadwrażliwości Rzadkoimmunologicznego natychmiastowe i opóźnione, w tym: wysypka, zapalenie

kontaktowe skóry, obrzęk naczynioruchowy oraz wstrząs anafilaktyczny

Zaburzenia endokrynologiczne Przedmiotowe i podmiotowe Rzadko objawy ogólnoustrojowego

działania kortykosteroidów, w tym: hamowanie czynności nadnerczy, zahamowanie wzrostu*

Zaburzenia psychiczne Lęk, depresja Niezbyt często

Zaburzenia psychotyczne, Rzadkoniepokój ruchowy, nerwowość, zmiany zachowania (głównie u dzieci)

Zaburzenia snu, zwiększona Częstość nieznanaaktywność psychomotoryczna,

agresja

Zaburzenia układu nerwowego Drżenia Niezbyt często

Zaburzenia smaku Bardzo rzadko

Zaburzenia oka Zaćma Niezbyt często

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 8/13

Nieostre widzenie (patrz także

punkt 4.4.)

Niezbyt często

Jaskra Częstość nieznana

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki

piersiowej i śródpiersia

Kaszel, chrypka, podrażnienie

gardła

Często

Skurcz oskrzeli Rzadko

Zaburzenia żołądka i jelit Dysfagia Często

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

Nudności, ból języka,

zapalenie błony śluzowej jamy

ustnej, suchość w jamie ustnej

Atrofia skóry, świąd, rumień,

siniaczenie

Bardzo rzadko

Rzadko

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki łącznej

Skurcz mięśni Niezbyt często

Ból pleców Bardzo rzadko

Zaburzenia ogólne i stany w

miejscu podania

Drażliwość Rzadko

Badania diagnostyczne Zmniejszona gęstość kości Bardzo rzadko

*-Dotyczy dzieci i młodzieży; patrz poniżej

Opis niektórych działań niepożądanych

Sporadycznie, podczas stosowania glikokortykosteroidów wziewnych mogą się pojawić objawyprzedmiotowe i podmiotowe działań niepożądanych jak przy stosowaniu ogólnoustrojowym.Prawdopodobnie zależy to od dawki, czasu trwania leczenia, stosowania innych kortykosteroidówobecnie lub w przeszłości oraz indywidualnej wrażliwości.

U pacjentów z niedawno rozpoznaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), którzyrozpoczynają leczenie kortykosteroidami wziewnymi, występuje zwiększone ryzyko zapaleniapłuc. Jednakże, ukierunkowana ocena danych zebranych z 8 badań klinicznych, w którychuczestniczyło 4643 pacjentów z POChP, którym podawano budezonid oraz 3643 pacjentówlosowo przydzielonych do grupy nie otrzymującej kortykosteroidów wziewnych, nie wykazałazwiększonego ryzyka zapalenia płuc. Wyniki 7 spośród 8 wspomnianych badań klinicznychopublikowano w formie metaanalizy.

Przeprowadzono badania kliniczne z udziałem 13119 pacjentów u których stosowano wziewniebudezonid oraz z udziałem 7278 pacjentów w grupie placebo. Częstość występowania niepokojuwynosiła 0,52% w grupie stosującej budezonid oraz 0,63% w grupie placebo; natomiast depresjęodnotowano o 0,67% w grupie stosującej budezonid oraz 1,15% w grupie placebo.

W badaniach kontrolowanych placebo, odnotowywano występowanie niezbyt często zaćmy wgrupie placebo.

Dzieci i młodzież

Ze względu na ryzyko zahamowania wzrostu u dzieci i młodzieży, wzrost należy kontrolować jakopisano w punkcie 4.4.

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 9/13

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzykastosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinnyzgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem DepartamentuMonitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji ProduktówLeczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9. Przedawkowanie

Ostre przedawkowanie budezonidu, nawet po zastosowaniu znacznych dawek, nie powinnostanowić problemu klinicznego.

Objawy przedawkowania

Ostra toksyczność budezonidu jest mała. Długotrwałe stosowanie zbyt dużych dawek możespowodować wystąpienie ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów, takich jak:zwiększona podatność na zakażenia, nadczynność kory nadnerczy i zahamowanie czynnościnadnerczy. Może dojść do zaniku kory nadnerczy i zaburzeń zdolności przystosowania się dosytuacji stresowych.

Postępowanie w przypadku przedawkowania

W przypadku ostrego przedawkowania nie ma konieczności podejmowania szczególnych działańdoraźnych. Należy kontynuować leczenie budezonidem wziewnym w zalecanej dawce w celukontroli objawów astmy.

Czynność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza powraca do normy w ciągu kilku dni.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki stosowane w chorobach obturacyjnych drógoddechowych, leki wziewne, glikokortykosteroidy.Kod ATC: R03 BA02

Budezonid, substancja czynna produktu leczniczego Budiair, jest syntetycznym, niehalogenowymkortykosteroidem przeznaczonym do podawania wyłącznie miejscowo w leczeniu wziewnym,który charakteryzuje się silnym działaniem przeciwzapalnym oraz jest pozbawiony działańogólnoustrojowych lub hamujących czynność kory nadnerczy, jeśli lek stosuje się w zalecanychdawkach.

Po przyjęciu wziewnym budezonidu, poprawa kontroli astmy może wystąpić w ciągu 24 godzinod rozpoczęcia leczenia, jednak największą skuteczność leczenia obserwuje się po kilkutygodniach nieprzerwanego leczenia.

Dokładny mechanizm działania kortykosteroidów na proces zapalny związany z astmą nie jestznany. Budezonid wykazuje szeroki zakres działań hamujących na aktywność kilku rodzajówkomórek (np. eozynofile, makrofagi, komórki tuczne, limfocyty i neutrofile) i mediatorów (np.cytokiny, leukotrieny, eikozanoidy i histamina) uczestniczących w alergicznych i niealergicznychzakażeniach układu oddechowego. Skuteczność budezonidu w leczeniu astmy może miećzwiązek z tymi działaniami, powodując zmniejszenie nadmiernego wydzielania, nadwrażliwości

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 10/13

oskrzeli i zahamowanie skurczów oskrzeli. U pacjentów z nadwrażliwością, podanie budezoniduzmniejsza reaktywność dróg oddechowych po stymulacji histaminą lub metacholiną.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Budezonid jest dostępny w postaci mieszaniny dwóch epimerów (22R i 22S). W badaniachpowinowactwa receptorów glikokortykosteroidowych, postać 22R jest dwa razy bardziej aktywnaod postaci 22S. Obie te postaci budezonidu nie przechodzą jedna w drugą.

Wchłanianie i dystrybucja:

Budezonid jest lekiem o umiarkowanych właściwościach lipofilnych, ze znacznympowinowactwem do receptorów glikokortykosteroidowych, jest szybko wchłaniany przez błonęśluzową dróg oddechowych.

Około 20 minut po przyjęciu wziewnym, budezonid tworzy estry z wewnątrzkomórkowymikwasami tłuszczowymi w wyniku odwracalnego sprzęgania, przedłużając w ten sposóbmiejscowe przeciwzapalne działanie leku w płucach.

Ilość leku, która przenika do krążenia, częściowo przez płuca, a częściowo po połknięciu, wynosiod 10 do 30%, po czym jest ona szybko i w dużym stopniu metabolizowana w wątrobie do małoaktywnych metabolitów. Wiązanie z białkami osocza wynosi 88%, a objętość dystrybucji jestduża.

Metabolizm:

Budezonid jest eliminowany głównie w wyniku przemian metabolicznych. Budezonid jest szybkoi intensywnie metabolizowany w wątrobie przez cytochrom P4503A4 do dwóch głównychmetabolitów. Aktywność glikokortykosteroidowa in vitro tych metabolitów wynosi mniej niż 1%aktywności związku macierzystego. W płucach człowieka i w preparatach surowiczychobserwowano nieznaczną inaktywację metaboliczną.

Eliminacja:

Budezonid jest wydalany z moczem i kałem w postaci sprzężonych i nie sprzężonychmetabolitów.

Okres półtrwania budezonidu wynosi około 3 h po przyjęciu wziewnym.

Szczególne populacje pacjentów:

Ekspozycja na budezonid może zwiększyć się u pacjentów z chorobami wątroby.

U dzieci okres półtrwania eliminacji z osocza jest znacznie krótszy niż u pacjentów dorosłych.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Działania toksyczne budezonidu obserwowane w badaniach na zwierzętach były związanez nasileniem aktywności farmakologicznej leku.

W konwencjonalnych badaniach genotoksyczności nie stwierdzono działania genotoksycznegobudezonidu.

W badaniach reprodukcji prowadzonych na zwierzętach kortykosteroidy, takie jak budezonid,powodowały wady rozwojowe (rozszczep podniebienia, wady rozwoju kośćca). Uważa się, że nieistnieje prawdopodobieństwo wystąpienia podobnych działań u ludzi przyjmujących dawkiterapeutyczne.

Badania swoistej tolerancji podczas inhalacji wykazały dobrą tolerancję miejscową budezonidu zgazem nośnym HFA-134a.

Gaz nośny HFA 134a nie wykazywał żadnych działań toksycznych, nawet wówczas, gdystosowano go w nebulizacji u różnych gatunków zwierząt codziennie przez okres do 2 latw stężeniach znacznie większych od stężeń zalecanych do stosowania u ludzi.

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 11/13

Badania nad wpływem gazu nośnego HFA-134a na czynności rozrodcze oraz rozwój zarodkai płodu zwierząt nie wykazały żadnych klinicznie istotnych działań niepożądanych. Z tegowzględu, jest mało prawdopodobne, aby te działania niepożądane mogły wystąpić u ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

1,1,1,2-Tetrafluoroetan (HFA-134a)Etanol bezwodny

Glicerol

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3. Okres ważności

18 miesięcy

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Pojemnik pod ciśnieniem. Nie należy przekłuwać ani zgniatać, nawet jeśli pojemnik jest pusty.Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać i nie wystawiać na bezpośredniedziałanie promieni słonecznych.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Opakowanie bezpośrednie: aluminiowy pojemnik pod ciśnieniem z dozującym zaworem zmiany

kierunku przepływu, zaopatrzony w standardowy inhalator z ustnikiem i nasadką ochronną lub winhalator z komorą inhalacyjną Jet z polipropylenu z ustnikiem i nasadką ochronną.

Charakterystyka inhalatora z komorą inhalacyjną Jet

Inhalator z komorą inhalacyjną Jet został opracowany w celu zwiększenia skuteczności leczeniaprzy zastosowaniu inhalatora z dozownikiem ciśnieniowym oraz uproszczenia sposobuprzyjmowania leku przez pacjentów (zwłaszcza osób w podeszłym wieku i dzieci), słaboobeznanych z techniką inhalacji, gdyż umożliwia on rezygnację z konieczności synchronizacjirozpylenia leku z wdechem powietrza. Zastosowanie komory inhalacyjnej Jet pozwalazmniejszyć ilość substancji czynnej osadzającej się w części ustnej gardła, co poprawiamiejscową tolerancję na lek.

Specjalny kształt komory inhalacyjnej Jet sprzyja tworzeniu się strumienia wirowego, w którymruch cząsteczek aerozolu zostaje wstrzymany na czas konieczny na uwolnienie ich energiikinetycznej oraz częściowego wyparowania gazu nośnego. W rezultacie, uderzenia cząsteczekaerozolu następują głównie w samym urządzeniu, nie zaś w części ustnej gardła, natomiastzmniejszenie rozmiarów rozpylanych cząstek przed dostaniem się ich do drzewa oskrzelowego,sprzyja lepszej penetracji leku w dolnych drogach oddechowych.

Opakowanie zewnętrzne: pudełko z cienkiej tektury z nadrukiem. Dostępne opakowania:

• jeden pojemnik pod ciśnieniem, zaopatrzony w standardowy inhalator, dostarczający 200

dawek odmierzonych,

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 12/13

• jeden pojemnik pod ciśnieniem, zaopatrzony w inhalator z komorą inhalacyjną Jet,

dostarczający 200 dawek odmierzonych.

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Opakowanie zawiera pojemnik pod ciśnieniem, zaopatrzony w inhalator standardowy lubinhalator z komorą inhalacyjną Jet.

Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny zlokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Chiesi Farmaceutici S.p.A,Via Palermo 26/A, 43122 Parma, Włochy

8. NUMERPOZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

11758

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 8 sierpnia 2005Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 2 październik 2009

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

20.06.2017

IT/H/0123/001/IA/025+MAH transfer to Chiesi IT 13/13