Reakcje nadwrażliwości na hydrochlorotiazyd mogą wystąpić u pacjentów z alergią lub astmąoskrzelową w wywiadzie (lub bez takiego wywiadu), ale są bardziej prawdopodobne u pacjentów zdodatnim wywiadem. Donoszono o nasileniu lub uaktywnieniu tocznia rumieniowatego układowegopo zastosowaniu tiazydowych leków moczopędnych .Działanie przeciwnadciśnieniowe produktu leczniczego Candesartan + Hydrochlorothiazide Vitamamoże być nasilone przez inne leki przeciwnadciśnieniowe.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę jako substancję pomocniczą. Nie należy go stosować upacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp)lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża
Nie należy rozpoczynać leczenia antagonistami receptora angiotensyny II podczas ciąży. Z wyjątkiemprzypadków wymagających kontynuowania leczenia antagonistą receptora angiotensyny II, upacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe oustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w czasie ciąży. W momencie potwierdzenia ciążynależy natychmiast przerwać stosowanie antagonisty receptora angiotensyny II i jeśli jest to wskazane,należy rozpocząć alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Dane z badania klinicznego wykazały, że podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron(RAA) w wyniku jednoczesnego zastosowania inhibitorów ACE, antagonistów receptoraangiotensyny II lub aliskirenu jest związana z większą częstością występowania zdarzeńniepożądanych, takich jak: niedociśnienie, hiperkaliemia oraz zaburzenia czynności nerek (w tymostra niewydolność nerek) w porównaniu z zastosowaniem pojedynczego leku działającego na układRAA (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.1).
Farmakokinetyczne badania kliniczne były prowadzone z następującymi substancjami: warfaryna,digoksyna, doustne środki antykoncepcyjne (np. etynyloestradiol/lewonorgestrel), glibenklamid inifedypina. Nie stwierdzono żadnych klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych z tymiproduktami leczniczymi.
Można oczekiwać, że działanie hydrochlorotiazydu powodujące utratę potasu będzie nasilone przezinne produkty lecznicze, których działanie związane jest także z utratą potasu i hipokalemią (np. inneleki moczopędne nasilające wydalanie potasu z moczem, leki przeczyszczające, amfoterycyna,karbenoksolon, sól sodowa penicyliny G, pochodne kwasu salicylowego, steroidy, ACTH).
Jednoczesne stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Vitama i leków moczopędnychoszczędzających potas, suplementów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lubinnych produktów leczniczych mogących zwiększać stężenie potasu (np. heparyna sodowa,kotrimoksazol znany również jako trimetoprim/sulfametoksazol) może powodować hiperkaliemię.Jeśli jest to wskazane należy monitorować stężenie potasu (patrz punkt 4.4).
Hipokaliemia i hipomagnezemia powodowane przez leki moczopędne sprzyjają potencjalnemudziałaniu kardiotoksycznemu glikozydów naparstnicy i leków przeciwarytmicznych. Zaleca sięokresowe monitorowanie stężenia potasu w surowicy podczas jednoczesnego podawania produktuleczniczego Candesartan + Hydrochlorothiazide Vitama z tymi lekami oraz z następującymiproduktami leczniczymi, które mogą indukować częstoskurcz typu torsades de pointes:
• Leki przeciwarytmiczne klasy Ia (np. chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid);• Leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid);
• Niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna, chloropromazyna, lewomepromazyna, trifluoperazyna, cyjamemazyna, sulpiryd, sultopryd, amisulpryd, tiapryd, pimozyd, haloperydol, droperydol);
5