CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

CILAN, 0,5 mg, tabletki powlekaneCILAN, 1 mg, tabletki powlekaneCILAN, 2,5 mg, tabletki powlekaneCILAN, 5 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka powlekana zawiera 0,5 mg, 1 mg, 2,5 mg lub 5 mg cylazaprylu (Cilazaprilum)

w postaci cylazaprylu jednowodnego (odpowiednio 0,522 mg, 1,044 mg, 2,61 mg lub 5,22 mg).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna:

- jedna tabletka powlekana, 0,5 mg zawiera 62,478 mg laktozy jednowodnej;- jedna tabletka powlekana, 1 mg zawiera 61,956 mg laktozy jednowodnej;- jedna tabletka powlekana, 2,5 mg zawiera 123,39 mg laktozy jednowodnej;- jedna tabletka powlekana, 5 mg zawiera 120,78 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Cilan, 0,5 mg i 5 mg

Tabletki powlekane, białe do jasnokremowych, podłużne, z rowkiem dzielącym po jednej stronie

Cilan, 1 mg

Tabletki powlekane, barwy żółtej, podłużne, z rowkiem dzielącym po jednej stronie

Cilan, 2,5 mg

Tabletki powlekane, barwy czerwono-brązowej, podłużne, z rowkiem dzielącym po jednej stronie

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze: leczenie nadciśnienia tętniczego.

Przewlekła niewydolność serca: leczenie przewlekłej niewydolności serca.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Cylazapryl należy stosować raz na dobę. Produkt leczniczy można zażywać niezależnie od posiłku,ponieważ pokarm nie wpływa znacząco na wchłanianie leku. Produkt należy przyjmować zawsze o tejsamej porze dnia.

Nadciśnienie tętnicze

Zalecana dawka początkowa wynosi 1 mg raz na dobę. Dawkę należy ustalić indywidualnie,w zależności od wartości ciśnienia tętniczego. Dla większości pacjentów dawka podtrzymującawynosi od 2,5 mg do 5 mg na dobę. Jeśli po zastosowaniu dawki 5 mg nie uzyskuje się normalizacjiciśnienia, można jednocześnie zastosować środek moczopędny w małej dawce (z innej grupy niż leki

moczopędne oszczędzające potas), aby zwiększyć działanie przeciwnadciśnieniowe (patrz punkt 4.3,

4.4, 4.5 i 5.1).

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym leczeni środkami moczopędnymi

Na dwa do trzech dni przed rozpoczęciem leczenia cylazaprylem należy odstawić produktmoczopędny, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia niedociśnienia. Zalecana dawka początkowacylazaprylu u tych pacjentów wynosi 0,5 mg raz na dobę. W przypadku konieczności stosowanie lekumoczopędnego można wznowić później. Przewlekła niewydolność serca

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca cylazapryl może być stosowany w skojarzeniuz glikozydami naparstnicy i (lub) środkami moczopędnymi. Leczenie należy rozpoczynać od zalecanejdawki początkowej 0,5 mg raz na dobę pod ścisłym nadzorem lekarskim. Dawkę należy zwiększyć donajmniejszej dawki podtrzymującej wynoszącej 1 mg na dobę w zależności od stanu klinicznegoi tolerancji leku przez pacjenta. Dalsze zwiększanie dawki do zazwyczaj stosowanej dawkipodtrzymującej wynoszącej 1 mg do 2,5 mg na dobę, należy przeprowadzić w zależności od reakcjipacjenta i tolerancji leku. Dawka maksymalna wynosi 5 mg raz na dobę.

Wyniki badań klinicznych przeprowadzonych z udziałem pacjentów z niewydolnością serca wskazująna zależność klirensu cylazaprylatu od klirensu kreatyniny. W przypadku pacjentów z przewlekłąniewydolnością serca i zaburzeniami czynności nerek należy stosować dawkowanie podanew podpunkcie „Zaburzenia czynności nerek” – poniżej.

Zaburzenia czynności nerek

U osób z zaburzeniami czynności nerek może być konieczne stosowanie mniejszych dawek, zależnieod klirensu kreatyniny.

Zaleca się następujące dawkowanie:

Klirens kreatyniny Dawka początkowa Dawka maksymalna

>40 ml/min

10 – 40 ml/min

<10 ml/min

1 mg raz na dobę

0,5 mg raz na dobę

nie zaleca się stosowania

5 mg raz na dobę

2,5 mg raz na dobę

nie zaleca się stosowania

U osób poddawanych hemodializie produkt leczniczy należy stosować w dniach, gdy u pacjenta niewykonuje się dializy. Dawkę należy dostosować do wartości ciśnienia tętniczego.Osoby w podeszłym wieku

Nadciśnienie

Leczenie należy rozpoczynać od dawki 0,5 mg – 1 mg raz na dobę. Dawkę podtrzymującą należyustalić w zależności od tolerancji leku i stanu klinicznego pacjenta.Przewlekła niewydolność serca

Leczenie należy rozpoczynać od dawki 0,5 mg. Dawka podtrzymująca, wynosząca 1 mg do 2,5 mg,powinna być dostosowana do stanu klinicznego pacjenta.

U pacjentów w podeszłym wieku z przewlekłą niewydolnością serca przyjmujących duże dawkiśrodków moczopędnych należy bezwzględnie przestrzegać rozpoczynanie leczenia od dawki 0,5 mgna dobę. Dzieci

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania cylazaprylu u dzieci nie zostały ustalone, dlatego cylazaprylnie jest zalecany do stosowania w tej grupie wiekowej.

4.3 Przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną- w punkcie 6.1, lub na inne inhibitory konwertazy angiotensyny

- Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie, związany z wcześniejszym leczeniem inhibitoramikonwertazy angiotensyny (ACE)

- Wrodzony lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy

- Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkt 4.6 „Wpływ na płodność, ciążę i laktację”)

Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Cilan z produktami zawierającymi aliskiren jestprzeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek (współczynnik filtracjikłębuszkowej, GFR<60 ml/min/l,73 m2) (patrz punkty 4.5 i 5.1).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Niedociśnienie tętnicze

Inhibitory konwertazy angiotensyny mogą powodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.Objawowe niedociśnienie występuje rzadko u pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym.Prawdopodobieństwo wystąpienia niedociśnienia tętniczego jest większe u pacjentów z zaburzeniamigospodarki wodno-elektrolitowej, związanymi ze stosowaniem leków moczopędnych, dietąz ograniczeniem soli, dializami, biegunką lub wymiotami oraz u pacjentów z ciężkim nadciśnieniemtętniczym renino-zależnym (patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i innerodzaje interakcji” i punkt 4.8 „Działania niepożądane”). Obserwowano objawowe niedociśnienieu pacjentów z objawową niewydolnością serca, z niewydolnością nerek lub bez. Ryzyko wystąpienianiedociśnienia tętniczego jest większe u pacjentów z bardziej nasiloną niewydolnością serca,leczonych dużymi dawkami diuretyków pętlowych, pacjentów z hiponatremią lub zaburzeniamiczynności nerek. Należy uważnie obserwować tych pacjentów na początku leczenia i podczaszwiększania dawki (patrz punkt 4.2 „Dawkowanie i sposób podawania” i punkt 4.8 „Działanianiepożądane”). Jeżeli to możliwe, wskazane jest zrezygnowanie na pewien czas ze stosowania lekumoczopędnego. Powyższe uwagi dotyczą również pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lubzaburzeniami krążenia mózgowego, u których nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi możespowodować wystąpienie zawału mięśnia sercowego lub incydent naczyniowo-mózgowy.

Jeśli wystąpi niedociśnienie tętnicze, należy pacjenta położyć z uniesionymi do góry kończynami oraz,jeżeli konieczne, podać dożylnie 0,9% roztwór chlorku sodu.

Przejściowa hipotonia nie jest przeciwwskazaniem do podawania dalszych dawek produktu.Zazwyczaj można podawać je bez trudności po zwiększeniu ciśnienia tętniczego krwi w następstwieuzupełnienia objętości płynów.

U niektórych pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, z prawidłowym lub obniżonymciśnieniem tętniczym krwi, istnieje ryzyko dodatkowego obniżenia ciśnienia tętniczego po przyjęciuproduktu leczniczego Cilan. Działanie to jest spodziewane i zwykle nie wyklucza kontynuowanialeczenia. Jeżeli niedociśnienie tętnicze staje się objawowe, należy rozważyć zmniejszenie dawki lubodstawienie produktu.

Zwężenie zastawki aortalnej lub zastawki mitralnej/kardiomiopatia przerostowa

Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów konwertazy angiotensyny, produkt leczniczy Cilannależy podawać ze szczególną ostrożnością pacjentom ze zwężeniem zastawki mitralnej i zwężeniemdrogi odpływu z lewej komory, jak ma to miejsce w przypadku zwężenia zastawki aortalnej lubkardiomiopatii przerostowej.

Zaburzenie czynności nerek

W przypadku zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny < 60 ml/min) dawka początkowacylazaprylu powinna uwzględniać wartość klirensu kreatyniny u danego pacjenta (patrz punkt 4.2„Dawkowanie i sposób podawania”) oraz jego reakcję na leczenie. W trakcie leczenia należy u tychpacjentów rutynowo wykonywać oznaczenia stężeń potasu oraz kreatyniny w surowicy krwi.

U pacjentów z objawową niewydolnością serca, niedociśnienie tętnicze występujące po podaniu dawkipoczątkowej inhibitora konwertazy angiotensyny może prowadzić do dalszego pogorszenia czynnościnerek. W takich przypadkach obserwowano ostrą niewydolność nerek, zazwyczaj odwracalną.U niektórych pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynejczynnej nerki, leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny, obserwowano zwiększenie stężeniamocznika i kreatyniny w surowicy krwi, zazwyczaj odwracalne po zakończeniu leczenia. Dotyczy to

szczególnie pacjentów z niewydolnością nerek.

W przypadku, gdy współistnieje nadciśnienie naczyniowo-nerkowe, istnieje zwiększone ryzykociężkiego niedociśnienia tętniczego oraz niewydolności nerek.

U tych pacjentów leczenie należy rozpocząć pod ścisłą kontrolą medyczną, od małych dawek orazostrożnie zwiększać dawkę. Leczenie lekami moczopędnymi może być czynnikiem przyczyniającymsię do wystąpienia powyższych powikłań, dlatego też należy przerwać leczenie lekami moczopędnymioraz monitorować czynność nerek przez pierwsze tygodnie leczenia produktem leczniczym Cilan.U niektórych pacjentów, u których przed leczeniem nie stwierdzono żadnej choroby naczyniowejnerek, obserwowano zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu, szczególnie, gdy produktleczniczy Cilan był stosowany w skojarzeniu z lekiem moczopędnym. Częściej dotyczy to pacjentów,u których wcześniej występowały zaburzenia czynności nerek. Może być konieczne zmniejszeniedawki i (lub) odstawienie leku moczopędnego i (lub) produktu leczniczego Cilan.

Pacjenci hemodializowani

U pacjentów, u których wykonuje się dializę z użyciem błon filtracyjnych o dużej przepuszczalności,leczonych inhibitorami ACE, obserwowano reakcje rzekomoanafilaktyczne. W tej grupie pacjentównależy rozważyć zastosowanie innego rodzaju błon dializacyjnych lub leku przeciwnadciśnieniowegoz innej grupy.

Transplantacja nerki

Brak informacji dotyczących stosowania cylazaprylu u osób po przebytej ostatnio transplantacji nerki.

Reakcje nadwrażliwości/obrzęk naczynioruchowy

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym cylazaprylem, w dowolnym momencie leczeniamoże wystąpić obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych języka, głośni i (lub)krtani (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). Jeżeli pojawią się powyższe objawy należybezzwłocznie odstawić produkt leczniczy Cilan, a pacjent powinien pozostać pod obserwacją do czasucałkowitego ustąpienia objawów.

Obrzęki obejmujące jedynie twarz i wargi ustępowały na ogół bez leczenia, chociaż stosowanie lekówprzeciwhistaminowych łagodziło objawy.

Obrzęk naczynioruchowy przebiegający z obrzękiem krtani może być przyczyną śmierci.Obrzęk języka, głośni lub krtani może spowodować niedrożność dróg oddechowych i należynatychmiast zastosować leczenie doraźne – podanie adrenaliny oraz utrzymanie drożności drógoddechowych. Pacjent powinien przebywać w szpitalu do czasu całkowitego i trwałego ustąpieniaobjawów. Częstość występowania obrzęku naczynioruchowego podczas stosowania inhibitorów ACEjest większa u pacjentów rasy czarnej w porównaniu do pacjentów innych ras.

W przypadku osób, u których w przeszłości występował obrzęk naczynioruchowy nie związany zestosowaniem inhibitorów ACE, może istnieć większe ryzyko jego wystąpienia w czasie leczeniainhibitorami konwertazy angiotensyny (patrz punkt 4.3 „Przeciwwskazania”).

Reakcje rzekomoanafilaktyczne podczas leczenia odczulającego

U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE podczas odczulania (np. jadem owadówbłonkoskrzydłych – pszczół, os) występowały reakcje rzekomoanafilaktyczne.U tych samych pacjentów reakcji takich uniknięto poprzez czasowe odstawienie inhibitorów ACE, alepojawiały się ponownie po nieumyślnym wznowieniu leczenia.

Reakcje rzekomoanafilaktyczne podczas aferezy lipoprotein o małej gęstości (LDL)

U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE, podczas aferezy lipoprotein o małej gęstości z użyciemsiarczanu dekstranu obserwowano reakcje rzekomoanafilaktyczne, zagrażające życiu.Reakcji tych można uniknąć, przerywając okresowo podawanie inhibitora konwertazy angiotensynyprzed każdą aferezą.

Niewydolność wątroby

Rzadko, stosowanie inhibitorów ACE było związane z zespołem rozpoczynającym się od żółtaczkicholestatycznej, prowadzącej do piorunującej martwicy wątroby i (czasami) zgonu. Etiopatogeneza

tego zespołu nie jest znana. U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, u których wystąpiła żółtaczkalub zwiększyła się aktywność enzymów wątrobowych, należy przerwać stosowanie inhibitorów ACEoraz rozpocząć odpowiednie leczenie (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Kaszel

W trakcie leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny, w tym cylazaprylem, może wystąpić suchy,uporczywy kaszel, ustępujący bez leczenia po odstawieniu produktu.

W przypadku diagnostyki różnicowej należy wziąć pod uwagę etiologię jatrogenną.

Hiperkaliemia

Podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny, w tym cylazaprylem, obserwowanou niektórych pacjentów zwiększenie stężenia potasu w surowicy, zwłaszcza w przypadkuwspółistniejącej niewydolności nerek, niewyrównanej cukrzycy, jednoczesnego stosowaniasuplementów potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas lub substytutów soli zawierającychpotas, lub jednoczesnego stosowania produktów leczniczych powodujących zwiększenie stężeniapotasu w surowicy (np. heparyna). Jeżeli jednoczesne stosowanie wyżej wymienionych produktówjest konieczne, zaleca się systematyczne oznaczanie stężenia potasu w surowicy krwi.

Neutropenia/agranulocytoza/małopłytkowość/niedokrwistość

Neutropenia/agranulocytoza, trombocytopenia oraz niedokrwistość mogą wystąpić u pacjentówleczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek i bezdodatkowych czynników ryzyka neutropenię obserwuje się rzadko. Wskazana jest szczególnaostrożność podczas stosowania cylazaprylu u pacjentów z chorobami tkanki łącznej (kolagenozynaczyń), przyjmujących leki immunopresyjne, allopurynol lub prokainamid, a także, gdy czynniki tewspółistnieją, w szczególności, jeśli uprzednio występowały zaburzenia czynności nerek.W niektórych przypadkach u tych pacjentów rozwijały się ciężkie infekcje oporne na intensywneleczenie antybiotykami. Jeżeli cylazapryl jest stosowany u tych pacjentów, zaleca się okresowesprawdzanie ilości leukocytów. Pacjenci powinni być poinformowani o konieczności zgłaszaniawszelkich objawów infekcji.

Rasa

Inhibitory konwertazy angiotensyny częściej powodują obrzęk naczynioruchowy u pacjentów rasyczarnej niż u pacjentów innych ras.

Podobnie do innych inhibitorów konwertazy angiotensyny, cylazapryl może wykazywać mniejsząskuteczność w obniżaniu ciśnienia tętniczego krwi u osób rasy czarnej, prawdopodobnie z powodumałej aktywności reninowej osocza u pacjentów rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym.

Zabiegi chirurgiczne/znieczulenie

U pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczuleniu z zastosowaniem środkówpowodujących niedociśnienie tętnicze, produkt leczniczy Cilan może hamować powstawanieangiotensyny II, wtórnie do kompensacyjnie uwolnionej reniny.

Podawanie produktu należy przerwać na jeden dzień przed planowanym zabiegiem chirurgicznym.W przypadku wystąpienia niedociśnienia tętniczego spowodowanego tym mechanizmem, można jeskorygować poprzez zwiększenie objętości płynów.

Pacjenci z cukrzycą

U osób z cukrzycą, leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną, należy ściślemonitorować stężenie glukozy podczas pierwszego miesiąca leczenia inhibitorami ACE (patrz punkt

4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji”).

Substancje pomocnicze

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.

Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) (ang. Renin-Angiotensin-Aldosterone-system, RAAS).

Istnieją dowody, iż jednoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) (ang.Angiotensin Converting Enzyme Inhibitors, ACEi), antagonistów receptora angiotensyny II (ang.Angiotensin Receptor Blockers, ARB) lub a liski ren u zwiększa ryzyko niedociśnienia,hiperkaliemii oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek). W związkuz tym nie zaleca się podwójnego blokowania układu RAA poprzez jednoczesne zastosowanieinhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu (patrz punkty 4.5 i 5.1).Jeśli zastosowanie podwójnej blokady układu RAA jest absolutnie konieczne, powinno byćprowadzone wyłącznie pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe pacjenta, takie jak: czynnośćnerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie krwi powinny być ściśle monitorowane. U pacjentówz nefropatią cukrzycową nie należy stosować jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistówreceptora angiotensyny II.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leki moczopędne

U pacjentów leczonych lekami moczopędnymi, zwłaszcza z zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej, może wystąpić nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego na początku terapiiinhibitorem ACE. Ryzyko wystąpienia hipotonii można zmniejszyć odstawiając leki moczopędne,wyrównując zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej przed rozpoczęciem leczeniaz zastosowaniem małych, stopniowo zwiększanych dawek cylazaprylu.

Leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu lub substytuty soli zawierające potas

Wprawdzie u pacjentów leczonych cylazaprylem zwykle stężenie potasu w surowicy pozostajeprawidłowe, jednak u niektórych osób może wystąpić hiperkaliemia.

Leki moczopędne oszczędzające potas, takie jak: spironolakton, triamteren czy amiloryd,a także suplementy potasu i substytuty soli zawierające potas mogą prowadzić do znacznegozwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi. Dlatego też nie zaleca się stosowania cylazapryluw skojarzeniu z ww. produktami. Jeśli jednak jest to wskazane z powodu stwierdzonej hipokaliemii,należy zachować szczególną ostrożność i często kontrolować stężenie potasu w surowicy.

Lit

W czasie jednoczesnego przyjmowania inhibitorów ACE i litu obserwowano odwracalne zwiększeniestężenia litu w surowicy oraz objawy jego toksyczności. Nie zaleca się stosowania litu z cylazaprylem,a w przypadku, gdy jest to konieczne, należy systematycznie oznaczać stężenie litu w surowicy (patrzpunkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).

Leki przeciwcukrzycowe

Stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny jednocześnie z lekami przeciwcukrzycowymi(insuliną, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi) może nasilać działanie zmniejszające stężenieglukozy we krwi, z ryzykiem wystąpienia hipoglikemii. Dotyczy to zwłaszcza pierwszych tygodnileczenia skojarzonego oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym kwas acetylosalicylowy ≥ 3 g na dobę Niesteroidowe

leki przeciwzapalne mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorówkonwertazy angiotensyny oraz, działając addycyjnie powodują zwiększenie stężenia potasuw surowicy, co w konsekwencji może prowadzić do pogorszenia czynności nerek.

Działanie to jest zazwyczaj odwracalne. Rzadko może wystąpić ostra niewydolności nerek, zwłaszczau pacjentów z ryzykiem rozwoju niewydolności nerek (np. w podeszłym wieku lub odwodnionych).

Leki przeciwnadciśnieniowe oraz leki rozszerzające naczynia krwionośne

Stosowanie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi może spowodować nasilenie działaniaprzeciwnadciśnieniowego cylazaprylu. Jednoczesne stosowanie nitrogliceryny, innych azotanów lubleków rozszerzających naczynia może powodować dalsze obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

Leki sympatykomimetyczne

Produkty lecznicze działające sympatykomimetycznie mogą osłabiać działanie przeciwnadciśnienioweinhibitorów konwertazy angiotensyny.

Leki przeciwpsychotyczne/trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne/środki znieczulające ogólnie

Stosowanie powyższych produktów równocześnie z cylazaprylem zwiększa ryzyko dalszegoobniżenia ciśnienia tętniczego krwi (patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożnościdotyczące stosowania”).

Kwas acetylosalicylowy, leki trombolityczne, beta-adrenolityki, azotany

Cylazapryl może być stosowany jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym (stosowanym jako lekprzeciwpłytkowy), lekami trombolitycznymi, beta-adrenolitykami i (lub) azotanami.

Dane badania klinicznego wykazały, że podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron(RAA) w wyniku jednoczesnego zastosowania inhibitorów ACE, antagonistów receptoraangiotensyny II lub aliskirenu jest związana z większą częstością występowania zdarzeńniepożądanych, takich jak: niedociśnienie, hiperkaliemia oraz zaburzenia czynności nerek (w tymostra niewydolność nerek) w porównaniu z zastosowaniem leku z grupy antagonistów układu RAAw monoterapii (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.1).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Produkt leczniczy Cilan jest przeciwwskazany w ciąży, ponieważ w doświadczeniach na zwierzętachwykazano, że inhibitory konwertazy angiotensyny są toksyczne dla płodów. Nie ma doświadczeńz cylazaprylem, ale wykazano, że inne inhibitory konwertazy angiotensyny podawane kobietomw okresie ciąży powodowały u noworodków małowodzie oraz niedociśnienie i (lub) bezmocz.Nie wiadomo, czy u ludzi cylazapryl przenika do mleka kobiecego, jednakże doświadczenia wykazująobecność cylazaprylu w mleku szczurzych samic. Nie należy stosować cylazaprylu w okresiekarmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów ACE nie ma powodów, aby przypuszczać, że wystąpiązaburzenia wykonywania czynności wymagających pełnej uwagi (np. prowadzenie pojazdów). Jednakw niektórych przypadkach mogą wystąpić zawroty głowy lub znużenie.

4.8 Działania niepożądane

Podczas leczenia cylazaprylem obserwowano następujące działania niepożądane, z przedstawionąponiżej częstością:

bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko(≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000).

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często: zaburzenia nastroju lub zaburzenia snu

Zaburzenia układu nerwowego

Często: bóle głowy, zawroty głowy, parestezjeBardzo rzadko: uczucie splątania

Zaburzenia oka

Często: zaburzenia widzenia

Zaburzenia ucha i błędnika

Często: szumy uszne

Zaburzenia serca i naczyń

Często: niedociśnienie tętnicze, w tym objawowe niedociśnienie tętnicze

Bardzo rzadko: zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego i udar,prawdopodobnie wtórnie do nasilenia niedociśnienia tętniczego u pacjentów z grup dużego ryzyka(patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”)

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często: kaszel, duszność Niezbyt często: skurcz oskrzeli

Bardzo rzadko: eozynofilowe zapalenie płuc, nieżyt błony śluzowej nosa

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność, biegunka, zaparciaNiezbyt często: suchość błony śluzowej jamy ustnej

Bardzo rzadko: zapalenie trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo rzadko: cytolityczne lub cholestatyczne zapalenie wątroby (patrz punkt 4.4 „Specjalneostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”)

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często: skurcze mięśni

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: wysypka, świąd

Niezbyt często: obrzęk twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych, języka, głośni i (lub) krtani,pokrzywka (patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”)Bardzo rzadko: rumień wielopostaciowy

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: niewydolność nerekBardzo rzadko: ostra niewydolność nerek

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Niezbyt często: impotencja

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często: astenia

Niezbyt często: nadmierne pocenie

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zmniejszenie hematokrytu, trombocytopenia,leukopenia/neutropenia oraz przypadki agranulocytozy lub pancytopenii były obserwowane bardzorzadko. U pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej obserwowanobardzo rzadkie przypadki niedokrwistości hemolitycznej (patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżeniai środki ostrożności dotyczące stosowania”).

Badania diagnostyczne

Może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu i (lub) hiperkaliemia, któraustępuje po odstawieniu produktu, szczególnie w przypadku niewydolności nerek, ciężkiejniewydolności serca oraz nadciśnienia naczyniowo-nerkowego.

Odnotowano rzadkie przypadki zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych oraz zwiększeniastężenia bilirubiny w surowicy.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]

4.9 Przedawkowanie

Badania na zdrowych ochotnikach, którym podano jednorazowo 160 mg cylazaprylu nie wykazałyniepożądanego wpływu na ciśnienie tętnicze. Istnieje niewiele danych dotyczących przedawkowanialeku u ludzi.

Najbardziej prawdopodobne objawy przedawkowania to: ciężkie niedociśnienie, wstrząs, osłupienie,bradykardia, zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek.

Po przedawkowaniu leku pacjent powinien pozostawać pod ścisłym nadzorem, najlepiej w oddzialeintensywnej opieki medycznej. Należy często kontrolować stężenie elektrolitów i kreatyninyw surowicy. Sposoby leczenia zależą od charakteru i nasilenia objawów. Jeśli przedawkowanienastąpiło niedawno, należy podjąć działania mające na celu zapobieganie wchłanianiu leku (takie jakpłukanie żołądka, podanie adsorbentów i siarczanu sodowego w czasie do 30 minut poprzedawkowaniu) oraz przyspieszenie jego eliminacji. W przypadku hipotensji należy ułożyć choregow pozycji jak przy leczeniu wstrząsu i szybko podać wlew soli fizjologicznej lub środki zwiększająceobjętość osocza. Należy również rozważyć podanie produktu angiotensyny II. Bradykardię lub objawynadmiernego pobudzenia nerwu błędnego powinno się leczyć podając atropinę; należy też rozważyćzastosowanie stymulacji serca. Inhibitor ACE można usunąć z organizmu chorego wykonując zabieghemodializy, unikając przy tym stosowania wysokoprzepuszczalnych, poliakrylonitrylowych błondializacyjnych.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki działające na układ renina-angiotensyna; inhibitory konwertazyangiotensyny.

Kod ATC: C09AA08

Cylazapryl jest długo działającym inhibitorem konwertazy angiotensyny hamującym układ renina–angiotensyna-aldosteron i przekształcenie nieaktywnej angiotensyny I w angiotensynę II, która silniezwęża naczynia krwionośne.

Działanie cylazaprylu po podaniu zalecanych dawek pacjentom z nadciśnieniem tętniczymi przewlekłą niewydolnością serca utrzymuje się przez 24 godziny.

Stężenie potasu w surowicy krwi u pacjentów z prawidłową czynnością nerek leczonych cylazaprylemutrzymuje się w zakresie wartości prawidłowych. Stosowanie cylazaprylu w skojarzeniu z diuretykamioszczędzającymi potas może spowodować zwiększenie stężenia potasu.

Nadciśnienie

Cylazapryl obniża ciśnienie tętnicze zarówno w pozycji siedzącej, jak i stojącej, zazwyczaj niepowodując niedociśnienia ortostatycznego. Jest skuteczny w leczeniu nadciśnienia samoistnegowszystkich stopni oraz nadciśnienia naczyniowo-nerkowego. Działanie leku rozpoczyna się zwyklew ciągu godziny po podaniu, maksymalne działanie występuje pomiędzy trzecią a siódmą godziną.Zazwyczaj częstość akcji serca pozostaje niezmieniona. Cylazapryl nie powoduje odruchowejtachykardii, jednak niewielkie i klinicznie nieistotne zmiany częstości pracy serca mogą mieć miejsce.U niektórych pacjentów obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może być mniejsze pod koniec przerwymiędzy dawkami. Początkowa dawka rzadko daje zamierzony efekt terapeutyczny. Dawka produktuleczniczego Cilan powinna być dostosowana do wartości ciśnienia tętniczego u danego pacjenta. Jeślidziałanie produktu leczniczego Cilan w największej zalecanej dawce nie przynosi pożądanychefektów, można zastosować go w skojarzeniu z lekiem moczopędnym (z innej grupy niż lekimoczopędne oszczędzające potas).

Działanie przeciwnadciśnieniowe cylazaprylu utrzymuje się podczas długotrwałego leczenia. Nieobserwowano gwałtownego zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi po nagłym odstawieniu leku.Podawanie cylazaprylu pacjentom z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek niewpływa na wielkość przesączenia kłębuszkowego i przepływ krwi przez nerki, mimo klinicznieistotnego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.

Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów konwertazy angiotensyny, działanie hipotensyjne jestmniejsze u pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych ras. Różnice te nie ujawniają się, kiedycylazapryl jest stosowany w skojarzeniu z hydrochlorotiazydem.

Przewlekła niewydolność serca

U pacjentów z niewydolnością serca występuje zazwyczaj zwiększona aktywność układu renina-angiotensyna-aldosteron oraz układu współczulnego, która powoduje zwężenie naczyń w krążeniuukładowym oraz sprzyja retencji sodu i wody. U pacjentów leczonych środkami moczopędnymi i (lub)glikozydami naparstnicy cylazapryl, hamując układ renina-angiotensyna-aldosteron, poprawiawarunki hemodynamiczne przeciążonego serca poprzez zmniejszenie układowego oporunaczyniowego (afterload) i ciśnienia zaklinowania w kapilarach płucnych (preload). Ponadto u tychpacjentów stwierdzono większą tolerancję wysiłku, a tym samym poprawę jakości życia. Działaniehemodynamiczne i kliniczne leku występuje szybko i utrzymuje się w czasie leczenia.

Dwa duże randomizowane, kontrolowane badania kliniczne ONTARGET (ang. ONgoingTelmistartan Alone and in combination with RamipriI Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D(ang. The 1/eterans Affairs Nefropathy in Diabetes) badały jednoczesne zastosowanie inhibitoraACE z antagonistami receptora angiotensyny II.

Badanie ONTARGET było przeprowadzone z udziałem pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego, chorobami naczyń mózgowych w wywiadzie lub cukrzycą typu 2 ztowarzyszącymi, udowodnionymi uszkodzeniami narządów docelowych.

Badanie VA NEPHRON-D było przeprowadzone z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 orazz nefropatią cukrzycową.

Badania te wykazały brak istotnego korzystnego wpływu na parametry nerkowe i (lub) wynikiw zakresie chorobowości oraz śmiertelności sercowo-naczyniowej, podczas gdy zaobserwowanozwiększone ryzyko hiperkaliemii, ostrego uszkodzenia nerek i (lub) niedociśnienia, w porównaniuz monoterapią.

Ze względu na podobieństwa w zakresie właściwości farmakodynamicznych tych leków,przytoczone wyniki również mają znaczenie w przypadku innych inhibitorów ACE orazantagonistów receptora angiotensyny II.

Dlatego też u pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy jednocześnie stosować inhibitorówACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II.

Badanie ALTITUDE (ang. Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and RenalDisease Endpoints) było zaprojektowane w celu zbadania korzyści z dodania aliskirenu dostandardowego leczenia inhibitorem ACE lub antagonistą receptora angiotensyny II u pacjentówz cukrzycą typu 2 i przewlekłą chorobą nerek oraz/lub z chorobą układu sercowo-naczyniowego.Badanie zostało przedwcześnie przerwane z powodu zwiększonego ryzyka działań niepożądanych.Zgony sercowo- naczyniowe i udary mózgu występowały częściej w grupie otrzymującej aliskiren

w odniesieniu do grupy placebo. W grupie otrzymującej aliskiren odnotowano również częstszewystępowanie zdarzeń niepożądanych, w tym ciężkich zdarzeń niepożądanych (hiperkaliemia,niedociśnienie i niewydolność nerek) względem grupy placebo.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Cylazapryl dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i jest szybko metabolizowany doaktywnego metabolitu, cylazaprylatu. Spożycie pokarmu bezpośrednio przed zażyciem leku zmniejszaw sposób nieznaczny stopień i szybkość wchłaniania cylazaprylu, co jest bez znaczenia dlaprowadzonej terapii. Po podaniu doustnym biodostępność cylazaprylatu wynosi 60%, co stwierdzonow oparciu o dane uzyskane na podstawie wydalania leku z moczem. Maksymalne stężenie cylazapryluw osoczu występuje w ciągu 2 godzin po podaniu i jest wprost proporcjonalne do dawki.Cylazaprylat jest wydalany w niezmienionej postaci głównie przez nerki, a efektywny okres jegopółtrwania wynosi 9 godzin po podaniu jednej dawki na dobę. U pacjentów z zaburzeniami czynnościnerek występują większe stężenia cylazaprylatu w surowicy, ponieważ klirens leku zmniejsza się wrazz klirensem kreatyniny. Pacjenci ze schyłkową niewydolnością nerek nie eliminują leku, zaśhemodializa zmniejsza stężenie cylazaprylu i cylazaprylatu w osoczu w ograniczonym stopniu.U pacjentów w podeszłym wieku z czynnością nerek odpowiednią do wieku stężenie cylazaprylumoże być większe nawet o 40%, zaś klirens o 20% mniejszy niż u osób młodszych. Podobne zmianywystępują u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką marskością wątroby. U pacjentów z niewydolnościąserca klirens cylazaprylatu jest proporcjonalny do klirensu kreatyniny.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Patrz punkt 4.6 „Wpływ na płodność, ciążę i laktację”.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Cilan, 0,5 mg i 5 mg

Laktoza jednowodnaSkrobia kukurydzianaHypromeloza

Talk

Sodu stearylofumaranOtoczka: Hypromeloza Laktoza jednowodnaMakrogol 6000 Tytanu dwutlenek (E 171)

Cilan, 1 mg

Laktoza jednowodnaSkrobia kukurydzianaHypromeloza

Talk

Sodu stearylofumaranOtoczka: Hypromeloza Laktoza jednowodnaMakrogol 6000

Tytanu dwutlenek (E 171)Żelaza tlenek żółty (E 172)

Cilan, 2,5 mg

Laktoza jednowodnaSkrobia kukurydzianaHypromeloza

Talk

Sodu stearylofumaranOtoczka: Hypromeloza Laktoza jednowodnaMakrogol 6000 Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek czerwony (E 172)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie stwierdzono.

6.3 Okres ważności

18 miesięcy

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z laminatu trójwarstwowego OPA/Aluminium/PCV i folii aluminiowej w tekturowym pudełku.Cilan 0,5 mg – opakowanie zawiera 28 (4 blistry po 7 tabletek) lub 30 tabletek (3 blistry po10 tabletek).

Cilan 1 mg – opakowanie zawiera 30 tabletek (3 blistry po 10 tabletek).Cilan 2,5 mg i 5 mg – opakowanie zawiera 28 (4 blistry po 7 tabletek) lub 30 tabletek (3 blistry po10 tabletek).

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego dostosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodniez lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIEDO OBROTU

POLFARMEX S.A.ul. Józefów 9 99-300 Kutno

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 14049 (Cilan, 0,5 mg)Pozwolenie nr 14050 (Cilan, 1 mg)Pozwolenie nr 14051 (Cilan, 2,5 mg)Pozwolenie nr 14052 (Cilan, 5 mg)

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU /DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.07.2007 r.Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 21.05.2012 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTUCHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO