CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ciprinol, 250 mg, tabletki powlekaneCiprinol, 500 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Ciprinol, 250 mg: każda tabletka powlekana zawiera 250 mg cyprofloksacyny (Ciprofloxacinum),

w postaci chlorowodorku cyprofloksacyny.

Ciprinol, 500 mg: każda tabletka powlekana zawiera 500 mg cyprofloksacyny (Ciprofloxacinum),

w postaci chlorowodorku cyprofloksacyny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana

Ciprinol, 250 mg: białe, okrągłe tabletki powlekane, z rowkiem podziału z jednej strony Ciprinol, 500 mg: białe, owalne tabletki powlekane, z rowkiem podziału z jednej strony

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Ciprinol jest wskazany do leczenia następujących zakażeń (patrz punkt 4.4 i 5.1).Przed rozpoczęciem terapii należy zwrócić szczególną uwagę na dostępne informacje dotycząceoporności na cyprofloksacynę.

Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Dorośli

- Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne: - zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc,

- zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy lub rozstrzenie oskrzeli,- zapalenie płuc.

- Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego.

- Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok, szczególnie spowodowane przez bakterie Gram-

ujemne.

- Zakażenia układu moczowego.

- Zakażenia układu moczowo-płciowego:

- rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez wrażliwe szczepy Neisseria gonorrhoeae,

- zapalenie jądra i najądrza, w tym przypadki wywołane przez wrażliwe szczepy Neisseria gonorrhoeae,

- zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane przez wrażliwe szczepy Neisseria gonorrhoeae.

1

- Zakażenia układu pokarmowego (np. biegunka podróżnych).- Zakażenia w obrębie jamy brzusznej.

- Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne. - Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego.

- Zakażenia kości i stawów.

- Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez Neisseria meningitidis. - Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).

Cyprofloksacynę można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią z gorączką, któraprzypuszczalnie jest skutkiem zakażenia bakteryjnego.

Dzieci i młodzież

- Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy, wywołane przez Pseudomonas

aeruginosa.

- Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek. - Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).

Cyprofloksacynę można także zastosować do leczenia ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeliuzna się to za konieczne.

Leczenie powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozyi (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.4 i 5.1).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia, wrażliwości na cyprofloksacynędrobnoustrojów wywołujących zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz - u dzieci i młodzieży -od masy ciała.

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej przebiegu klinicznego i bakteriologicznego.

Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np. Pseudomonas aeruginosa,Acinetobacter lub Staphylococcus spp.) może być konieczne podawanie większych dawekcyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi.

W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas leczenia niektórych zakażeń (np.zapalenie narządów miednicy mniejszej, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia u pacjentówz neutropenią i zakażenia kości i stawów) może być konieczne zastosowanie w skojarzeniu z innym odpowiednim lekiem przeciwbakteryjnym.

Dorośli

Całkowity czas trwania leczenia (w tym ewentualne

Wskazania Dawkowanie

wstępne leczenie pozajelitowe

cyprofloksacyną)

500 mg 2 razy na dobę doZakażenia dolnych dróg oddechowych 7 do 14 dni 750 mg 2 razy na dobę

Ostre nasilenie przewlekłego 500 mg 2 razy na dobę do

7 do 14 dni

Zakażenia zapalenia zatok 750 mg 2 razy na dobę górnych dróg Przewlekłe ropne zapalenie 500 mg 2 razy na dobę do

7 do 14 dni

oddechowych ucha środkowego 750 mg 2 razy na dobę

Złośliwe zapalenie ucha 750 mg 2 razy na dobę Od 28 dni do 3 miesięcy

2

zewnętrznego

250 mg 2 razy na dobę do

3 dni

Niepowikłane zapalenie 500 mg 2 razy na dobę

pęcherza moczowego u kobiet przed menopauzą można zastosować 500 mg w

pojedynczej dawce Powikłane zapalenie pęcherza moczowego,

Zakażenia niepowikłane 500 mg 2 razy na dobę 7 dniukładu odmiedniczkowe zapalenie

moczowego nerek

co najmniej 10 dni; Powikłane odmiedniczkowe 500 mg 2 razy na dobę do w szczególnych przypadkachzapalenie nerek 750 mg 2 razy na dobę (np. ropień) można stosować dłużej niż 21 dni

Zapalenie gruczołu 500 mg 2 razy na dobę do 2 do 4 tygodni (ostre);krokowego 750 mg 2 razy na dobę 4 do 6 tygodni (przewlekłe)Rzeżączkowe zapalenie

cewki moczowej i szyjki 500 mg w jednej dawce 1 dzień (pojedyncza dawka)

Zapalenie

macicy

narządów

Zapalenie jądra i najądrza,

rozrodczych 500 mg 2 razy na dobę do zapalenie narządów miednicy co najmniej 14 dni 750 mg dwa razy na dobę

mniejszej

Biegunka wywołana przez bakterie, w tym przez Shigella spp. inne niż

500 mg 2 razy na dobę 1 dzień

Shigella dysenteriae typu 1,

Zakażenia oraz leczenie empiryczneukładu ciężkiej biegunki podróżnych

pokarmowego Biegunka wywołana przez 500 mg 2 razy na dobę 5 dnii zakażenia w Shigella dysenteriae typu 1

obrębie jamy Biegunka wywołana przez 500 mg 2 razy na dobę 3 dnibrzusznej Vibrio cholerae

Dur brzuszny 500 mg 2 razy na dobę 7 dni Zakażenia w obrębie jamy

500 mg 2 razy na dobę dobrzusznej wywołane przez 5 do 14 dni 750 mg 2 razy na dobę

bakterie Gram-ujemne

500 mg 2 razy na dobę doZakażenia skóry i tkanek miękkich 7 do 14 dni 750 mg 2 razy na dobę

500 mg 2 razy na dobę doZakażenia kości i stawów maksymalnie 3 miesiące 750 mg 2 razy na dobę

Pacjenci z neutropenią z gorączką o

prawdopodobnej etiologii bakteryjnej. leczenie należy kontynuować

500 mg 2 razy na dobę do

Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu przez cały okres występowania

750 mg 2 razy na dobę

z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi, neutropenii zgodnie z obowiązującymi wytycznymi Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom

500 mg w jedynej dawce 1 dzień (pojedyncza dawka)wywołanym przez Neisseria meningitidis

Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie) u pacjentów, którzy mogą

60 dni od potwierdzenia

przyjmować lek doustnie i kiedy jest to 500 mg 2 razy na dobę kontaktu z Bacillus anthracis

uzasadnione klinicznie; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, należy jak najszybciej rozpocząć podawanie leku

3

Dzieci i młodzież

Wskazania Dawkowanie

Całkowity czas trwania

leczenia (w tym ewentualne

wstępne leczenie

pozajelitowe)

Mukowiscydoza

Powikłane zakażenia układu

moczowego i odmiedniczkowe

zapalenie nerek

20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę,

maksymalnie 750 mg na jedną dawkę

10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę

do 20 mg/kg masy ciała 2 razy na

dobę, maksymalnie 750 mg na jedną

dawkę

10 do 14 dni

10 do 21 dni

Płucna postać wąglika (zapobieganie

zakażeniom po kontakcie z bakteriami i

leczenie) u pacjentów, którzy mogą

przyjmować lek doustnie i kiedy jest to

uzasadnione klinicznie. Jeśli

podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z

laseczką wąglika, należy jak

najszybciej rozpocząć podawanie leku

10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę

do 15 mg/kg masy ciała 2 razy na

dobę, maksymalnie 500 mg na jedną

dawkę

60 dni od potwierdzenia

kontaktu z Bacillus anthracis

Inne ciężkie zakażenia

20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę,

maksymalnie 750 mg na jedną dawkę

Zależnie od rodzaju

zakażenia

Pacjenci w podeszłym wieku

Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną do ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby

Zalecana dawka początkowa i podtrzymująca u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek:

Stężenie kreatyniny

Klirens kreatyniny

w surowicy Dawka doustna[ml/min/1,73 m2]

[µmol/l]

>60 <124 Patrz typowe dawkowanie30-60 124-168 250-500 mg co 12 h

<30 >169 250-500 mg co 24 h

Pacjenci poddawani hemodializie >169 250-500 mg co 24 h (po dializie)Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej >169 250-500 mg co 24 h

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna.

Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek i (lub)wątroby.

Sposób podawania

Tabletki należy popijać płynem, nie rozgryzać. Można je podawać z posiłkami lub bez. Substancja czynna wchłania się szybciej, jeśli lek jest przyjmowany na pusty żołądek. Cyprofloksacyny nie należy podawać z produktami nabiałowymi (np. mleko, jogurt) ani z sokami owocowymi wzbogacanymi minerałami (np. sok pomarańczowy z dodatkiem wapnia) (patrz punkt 4.5).

W ciężkich przypadkach lub wówczas, gdy pacjent nie może przyjąć tabletek (np. pacjenci żywienidojelitowo) zaleca się leczenie dożylnymi postaciami cyprofloksacyny do momentu, w którym będziemożna podać doustne postaci leku.

4

4.3 Przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinolony lub na którąkolwiek z substancji

pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1.

- Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i tyzanidyny (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ciężkie zakażenia i zakażenia o etiologii mieszanej z drobnoustrojami Gram-dodatnimi

i beztlenowymi

Monoterapia cyprofloksacyną nie jest przeznaczona do leczenia ciężkich zakażeń ani żadnychzakażeń, które mogą być wywołane przez bakterie Gram-dodatnie i beztlenowe. W takich zakażeniach cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi.

Zakażenia paciorkowcami (w tym Streptococcus pneumoniae)

Cyprofloksacyna nie jest zalecana do leczenia zakażeń układu oddechowego, wywołanych przezpaciorkowce, ze względu na niewystarczającą skuteczność.

Zakażenia układu płciowego

Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie jądra i najądrza orazzapalenie narządów miednicy mniejszej może być wywoływane przez oporny na fluorochinolonyszczep Neisseria gonorrhoeae. Z tego też powodu należy stosować cyprofloksacynę w leczeniurzeżączkowego zapalenia cewki moczowej lub szyjki macicy dopiero po upewnieniu się, że niezostało ono wywołane przez oporne na cyprofloksacynę szczepy Neisseria gonorrhoeae.

W przypadku zapalenia najądrza i jądra, a także zapalenia narządów miednicy mniejszej, empirycznestosowanie cyprofloksacyny należy rozważać jedynie w połączeniu z innym lekiem przeciwbakteryjnym (np. cefalosporyną), chyba że pewne jest, iż nie zostało ono wywołane przez oporne na cyprofloksacynę szczepy Neisseria gonorrhoeae. W przypadku nieuzyskania poprawy klinicznej po trzech dniach terapii należy rozważyć inne sposoby leczenia.

Zakażenia układu moczowego

Oporność Eschericha coli - najczęstszego patogenu zakażeń układu moczowego - na fluorochinolonyjest zmienna w Unii Europejskiej. Zaleca się uwzględnienie lokalnego profilu oporności Escherichiacoli na fluorochinolony.

Należy się spodziewać, że pojedyncza dawka cyprofloksacyny, jaką można stosować w leczeniuniepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego u kobiet przed menopauzą, będzie mniej skutecznaniż dłużej trwające leczenie. Wszystko to należy szczególnie wziąć pod uwagę, w związku znarastającą opornością Escherichia coli na chinolony.

Zakażenia w obrębie jamy brzusznej

Dane dotyczące skuteczności cyprofloksacyny w leczeniu zakażeń pooperacyjnych w obrębie jamy brzusznej są ograniczone.

Biegunka podróżnych

Wybierając cyprofloksacynę należy wziąć pod uwagę informacje dotyczące oporności nacyprofloksacynę drobnoustrojów występujących w odwiedzanych krajach.

Zakażenia kości i stawów

Cyprofloksacynę należy stosować w leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwbakteryjnymizgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych.

5

Płucna postać wąglika

Stosowanie u ludzi ustalono na podstawie danych dotyczących wrażliwości in vitro oraz danych z badań przeprowadzonych na zwierzętach i ograniczonych danych z badań z udziałem ludzi. Podczas leczenia tych zakażeń lekarze powinni kierować się narodowymi i (lub) międzynarodowymizaleceniami dotyczącymi leczenia wąglika.

Dzieci i młodzież

Cyprofloksacynę u dzieci i młodzieży należy stosować zgodnie z dostępnymi oficjalnymi wytycznymi.

Leczenie cyprofloksacyną powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu

mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży.

Udowodniono, że cyprofloksacyna powoduje artropatię obciążonych stawów u niedojrzałych zwierząt. Dane dotyczące bezpieczeństwa, pochodzące z zawierającego podwójnie ślepą próbę, randomizowanego badania, w którym oceniano zastosowanie cyprofloksacyny u dzieci (cyprofloksacyna: n = 335, średni wiek = 6,3 roku; leki porównawcze: n = 349, średni wiek = 6,2 roku; przedział wieku = 1 do 17 lat) wskazały na następującą częstość występowania artropatii przypuszczalnie związanej ze stosowaniem leku (w odróżnieniu od objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze stawami) do 42. dnia od rozpoczęcia stosowania: 7,2% i 4,6%. Częstość występowania artropatii związanej z lekiem w ciągu rocznej obserwacji wynosiła odpowiednio 9,0% i 5,7%. Zwiększenie, wraz z upływem czasu, częstości występowania artropatii oprzypuszczalnym związku z lekiem nie było istotne statystycznie pomiędzy grupami. Leczenie możnarozpocząć wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka ze względu na możliwedziałania niepożądane związane ze stawami i (lub) otaczającymi tkankami (patrz punkt 4.8).

Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy

Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od 5 do 17 lat. Doświadczenie w leczeniu dzieci w wieku od roku do 5 lat jest ograniczone.

Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek

W zakażeniach układu moczowego należy rozważyć leczenie cyprofloksacyną, jeżeli nie można zastosować innych metod leczenia i decyzje należy oprzeć na wynikach dokumentacji mikrobiologicznej.

Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od roku do 17 lat.

Inne szczególnie ciężkie zakażenia

W innych ciężkich zakażeniach stosuje się zgodnie z oficjalnymi wytycznymi lub po dokładnej oceniestosunku korzyści do ryzyka, jeśli nie można zastosować innego leczenia lub w przypadkuniepowodzenia terapii konwencjonalnej oraz kiedy dokumentacja mikrobiologiczna uzasadnia użyciecyprofloksacyny.

Nie prowadzono badań klinicznych dotyczących zastosowania cyprofloksacyny w szczególnieciężkich zakażeniach innych niż wymienione powyżej, więc doświadczenie kliniczne jest ograniczone. Z tego względu zaleca się ostrożność w leczeniu pacjentów z takimi zakażeniami.

Nadwrażliwość

Po podaniu pojedynczej dawki może wystąpić nadwrażliwość i reakcje alergiczne, w tym anafilaksjai reakcje anafilaktoidalne, mogące stanowić zagrożenie życia (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią takie reakcje, należy przerwać stosowanie cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Układ mięśniowo-szkieletowy

Cyprofloksacyny zwykle nie należy stosować u pacjentów z chorobami (zaburzeniami) ścięgien,związanymi z wcześniejszym leczeniem chinolonami. Tym niemniej bardzo rzadko pomikrobiologicznym potwierdzeniu czynnika wywołującego zakażenie i ocenie stosunku korzyści doryzyka można zalecić tym pacjentom cyprofloksacynę do leczenia niektórych ciężkich zakażeń,szczególnie jeśli standardowe leczenie było nieskuteczne lub występuje oporność bakterii, a dane mikrobiologiczne mogą uzasadniać zastosowanie cyprofloksacyny.

6

Już w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia cyprofloksacyną może wystąpić zapalenie ścięgien i zerwanie ścięgna (zwłaszcza ścięgna Achillesa), niekiedy obustronne. Zapalenie i zerwanie ścięgnamoże wystąpić nawet po kilku miesiącach od zakończenia podawania cyprofloksacyny. Ryzykozaburzeń ścięgien może być podwyższone u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów leczonych jednocześnie kortykosteroidami (patrz punkt 4.8).

Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy zapalenia ścięgien (np. bolesny obrzęk, stan zapalny), należy przerwać leczenie cyprofloksacyną. Chorą kończynę należy odciążyć.

Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z miastenią z powodu możliwości nasilenia się objawów (patrz punkt 4.8).

Nadwrażliwość na światło

Wykazano, że cyprofloksacyna wywołuje reakcje nadwrażliwości na światło. Pacjentomprzyjmującym cyprofloksacynę należy zalecić, aby podczas leczenia unikali bezpośredniego narażeniana intensywne światło słoneczne lub promieniowanie UV (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia widzenia

Należy poinformować pacjenta, aby niezwłocznie skontaktował się z okulistą w razie wystąpieniazaburzeń widzenia lub jakichkolwiek zaburzeń związanych z oczami.

Ośrodkowy układ nerwowy

Wiadomo, że cyprofloksacyna, podobnie jak inne chinolony, może wywoływać drgawki lub obniżać próg drgawkowy. Notowano przypadki stanu padaczkowego. Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego mogącymi predysponować do wystąpienia drgawek. Jeśli drgawki wystąpią, należy odstawić cyprofloksacynę (patrz punkt 4.8). Nawet po pierwszym podaniu cyprofloksacyny mogą wystąpić reakcje psychotyczne. Rzadko depresja lub psychoza mogą rozwinąć się do stadium myśli samobójczych, mogących prowadzić do prób samobójczych lub samobójstwa. W takich sytuacjach należy przerwać leczenie.

U pacjentów otrzymujących cyprofloksacynę występowała polineuropatia (notowano objawyneurologiczne, takie jak: ból, uczucie palenia, zaburzenia czucia czy osłabienie mięśni, występującepojedynczo lub w połączeniu). Leczenie cyprofloksacyną należy przerwać u pacjentów, u którychwystąpiły objawy neuropatii, w tym ból, uczucie palenia, mrowienie, drętwienie i (lub) osłabienie,żeby zapobiec rozwojowi nieodwracalnych zmian (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia serca

Fluorochinolony, w tym cyprofloksacynę, należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikamiryzyka wydłużenia odstępu QT, takimi jak:

- wrodzony zespół długiego odstępu QT,

- jednoczesne stosowanie leków wydłużających odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne), - niewyrównane zaburzenia elektrolitowe (np. hipokaliemia, hipomagnezemia), - choroba serca (np. niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, bradykardia).Pacjenci w podeszłym wieku oraz kobiety mogą być bardziej wrażliwi na leki wydłużające odstępQT. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując fluorochinolony, w tym cyprofloksacynę,w tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.2 ,,Pacjenci w podeszłym wieku’’ oraz punkty 4.5, 4.8 i 4.9).

Hipoglikemia

Podobnie jak podczas stosowania innych chinolonów, przypadki hipoglikemii opisywano najczęściej u pacjentów z cukrzycą, szczególnie w populacji osób w podeszłym wieku. U wszystkich pacjentów zcukrzycą zaleca się dokładne kontrolowanie stężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8).

Układ pokarmowy

Wystąpienie ciężkiej i uporczywej biegunki w trakcie lub po zakończeniu leczenia (w tym kilkatygodni po leczeniu) może wskazywać na związane ze stosowaniem antybiotyków zapalenieokrężnicy (zagrażające życiu, z możliwym skutkiem śmiertelnym), wymagające natychmiastowegoleczenia (patrz punkt 4.8). W takich przypadkach należy natychmiast przerwać stosowanie

7

cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie leczenie. Przeciwwskazane są wówczas leki hamująceperystaltykę jelit.

Nerki i układ moczowy

W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny stwierdzano występowanie kryształów w moczu (patrz punkt 4.8). Pacjentów przyjmujących cyprofloksacynę należy dobrze nawodnić i unikać nadmiernej zasadowości moczu.

Zaburzenia czynności nerek

Ponieważ cyprofloksacyna jest w znacznym stopniu wydalana w postaci niezmienionej przez nerki,u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest modyfikacja dawki, jak opisano w punkcie 4.2, w celu uniknięcia działań niepożądanych związanych z kumulacją cyprofloksacyny.

Wątroba i drogi żółciowe

W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny występowała martwica wątroby i zagrażająca życiu niewydolność wątroby (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów choroby wątroby (takich jak: brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub tkliwość brzucha) leczenie należy przerwać.

Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej podczas leczenia cyprofloksacyną występowały reakcje hemolityczne. Należy unikać stosowania cyprofloksacyny u tych pacjentów, chyba że uzna się, że potencjalna korzyść przeważa nad ryzykiem. Wówczas należy obserwować, czyu pacjenta nie wystąpi hemoliza.

Oporność

W trakcie lub po zakończeniu leczenia cyprofloksacyną może być wyizolowany szczep bakteryjnyoporny na cyprofloksacynę, mogący nie powodować objawów nadkażenia. W wyniku długotrwałegoleczenia lub leczenia zakażeń szpitalnych i (lub) zakażeń wywołanych przez gatunki Staphylococcusi Pseudomonas ryzyko wyselekcjonowania opornych szczepów bakteryjnych może być większe.

Cytochrom P450

Cyprofloksacyna hamuje CYP1A2, może więc spowodować zwiększenie stężenia w osoczurównocześnie przyjmowanych substancji metabolizowanych przez ten enzym (np. teofilina, klozapina, olanzapina, ropinirol, tyzanidyna, duloksetyna, agomelatyna). Jednoczesne podawaniecyprofloksacyny i tyzanidyny jest przeciwwskazane. Dlatego też należy uważnie obserwować czy upacjentów przyjmujących te substancje równocześnie z cyprofloksacyną nie występują objawykliniczne przedawkowania; może też być konieczne oznaczenie stężenia tych substancji (np. teofiliny)w osoczu (patrz punkt 4.5).

Metotreksat

Nie zaleca się podawania cyprofloksacyny równocześnie z metotreksatem (patrz punkt 4.5).

Interakcje z badaniami

Występująca in vitro aktywność cyprofloksacyny przeciw Mycobacterium tuberculosis możepowodować fałszywie ujemne wyniki testów bakteriologicznych w próbkach pobranych od pacjentówleczonych aktualnie cyprofloksacyną.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wpływ innych leków na cyprofloksacynę

8

Leki wydłużające odstęp QT

Cyprofloksacynę, podobnie jak inne fluorochinolony, należy stosować ostrożnie u pacjentówprzyjmujących leki wydłużające odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III,trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne) (patrz punkt 4.4).

Tworzenie kompleksu chelatowego

Jednoczesne podawanie z cyprofloksacyną (doustnie) leków zawierających wielowartościowe kationy lub substancji mineralnych (uzupełniających np. jony wapnia, magnezu, glinu, żelaza), polimerów wiążących fosforany (np. sewelamer, węglan lantanu), sukralfatu lub leków zobojętniających sok żołądkowy oraz leków o dużej pojemności buforowej, zawierających jony magnezu, glinu lub wapnia (np. doustne preparaty dydanozyny), zmniejsza wchłanianie cyprofloksacyny. W związku z tym cyprofloksacynę należy stosować albo 1-2 godziny przed podaniem, albo co najmniej 4 godziny po podaniu tych leków. Zastrzeżenie to nie dotyczy leków zobojętniających sok żołądkowy, należących do grupy blokerów receptora H2.

Produkty spożywcze i nabiał

Wapń pochodzący z diety, jako składnik posiłku, nie wpływa znacząco na wchłanianie. Należy jednak unikać jednoczesnego przyjmowania cyprofloksacyny z produktami nabiałowymi lub popijania tabletki tylko napojami wzbogaconymi minerałami (np. mleko, jogurt, sok pomarańczowy wzbogacony wapniem), ponieważ może to zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny.

Probenecyd

Probenecyd zakłóca wydzielanie cyprofloksacyny przez nerki. Równoczesne podawanie probenecydui cyprofloksacyny powoduje zwiększenie stężenia cyprofloksacyny w osoczu.

Metoklopramid

Metoklopramid przyspiesza wchłanianie cyprofloksacyny podawanej doustnie, co powoduje szybsze osiągnięcie jej maksymalnego stężenia w osoczu. Nie zaobserwowano wpływu na biodostępnośćcyprofloksacyny.

Omeprazol

Przyjmowanie cyprofloksacyny razem z omeprazolem powoduje nieznaczne zmniejszenie wartości Cmax i AUC cyprofloksacyny.

Wpływ cyprofloksacyny na inne leki

Tyzanidyna

Nie podawać tyzanidyny razem z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.3). W badaniu klinicznym z udziałem zdrowych osób zaobserwowano zwiększenie stężenia tyzanidyny (7-krotne zwiększenie wartości Cmax: zakres: od 4- do 21-krotnego; 10-krotne zwiększenie AUC, zakres: od 6- do 24-krotnego), kiedy podawano ją jednocześnie z cyprofloksacyną. Zwiększone stężenie tyzanidyny wiążesię z nasileniem działania obniżającego ciśnienie i uspokajającego.

Metotreksat

Równoczesne stosowanie z cyprofloksacyną może hamować transport metotreksatu przez kanaliki nerkowe, co może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu i zwiększenia ryzykatoksyczności metotreksatu. Nie zaleca się równoczesnego stosowania (patrz punkt 4.4).

Teofilina

Równoczesne podawanie cyprofloksacyny i teofiliny może prowadzić do niepożądanego zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu i wystąpienia jej działań niepożądanych, które bardzo rzadko mogą zagrażać życiu lub powodować zgon. Stosując jednocześnie oba leki, należy kontrolować stężenie teofiliny w osoczu i odpowiednio zmniejszać jej dawkę (patrz punkt 4.4).

9

Inne pochodne ksantyn

Po jednoczesnym podaniu cyprofloksacyny oraz kofeiny lub pentoksyfiliny (oksypentyfiliny) stwierdzano podwyższone stężenia tych pochodnych ksantyn w osoczu.

Fenytoina

Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i fenytoiny może powodować zwiększone lub zmniejszonestężenie fenytoiny w osoczu, tak więc zaleca się monitorowanie stężenia leku.

Cyklosporyna

Podczas jednoczesnego podawania cyprofloksacyny i cyklosporyny obserwowano przemijającezwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy. U tych pacjentów konieczne jest zatem częste (dwa razyw tygodniu) oznaczanie stężenia kreatyniny w surowicy.

Antagoniści witaminy K

Równoczesne podawanie cyprofloksacyny z antagonistami witaminy K może nasilać ich działanieprzeciwzakrzepowe. Ryzyko może się zmieniać w zależności od istniejącego zakażenia, wiekui ogólnego stanu pacjenta, więc trudno jest ocenić, w jakim stopniu zastosowanie cyprofloksacynywpłynie na wartość INR (międzynarodowy współczynnik znormalizowany). Podczas i przez krótkiczas po zakończeniu leczenia cyprofloksacyną, podawaną jednocześnie z antagonistą witaminy K (np.warfaryna, acenokumarol, fenprokumon lub fluindion) zaleca się częste kontrole wartości INR.

Duloksetyna

W badaniach klinicznych wykazano, że jednoczesne stosowanie duloksetyny wraz z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP450 1A2, takimi jak fluwoksamina, może powodować zwiększenie AUC oraz Cmax duloksetyny. Pomimo że brak danych na temat możliwych interakcji tego lekuz cyprofloksacyną, jednak podczas jednoczesnego stosowania można się spodziewać podobnego działania jak opisane powyżej.

Ropinirol

W badaniu klinicznym wykazano, że jednoczesne stosowanie ropinirolu i cyprofloksacyny, umiarkowanego inhibitora izozymu 1A2 CYP450, powoduje zwiększenie wartości Cmax i AUCropinirolu odpowiednio o 60% i 84%. Zaleca się obserwację działań niepożądanych związanychz ropinirolem i odpowiednie dostosowanie dawki ropinirolu podczas i wkrótce po zakończeniuleczenia skojarzonego z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.4).

Lidokaina

U zdrowych ochotników wykazano, że jednoczesne podanie lidokainy z cyprofloksacyną, umiarkowanym inhibitorem, izoenzymu CYP450 1A2, zmniejsza o 22% klirens lidokainy podawanej dożylnie. Chociaż lidokaina była dobrze tolerowana, podczas jednoczesnego podawania z cyprofloksacyną mogą wystąpić interakcje związane z działaniami niepożądanymi.

Klozapina

Po jednoczesnym podawaniu przez 7 dni 250 mg cyprofloksacyny z klozapiną, zwiększały się stężeniaklozapiny i N-demetyloklozapiny w osoczu, odpowiednio o 29% i 31%. Zaleca się obserwacjękliniczną i odpowiednie korygowanie dawki klozapiny podczas i wkrótce po zakończeniu leczeniaskojarzonego z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.4).

Syldenafil

U zdrowych ochotników po doustnym podaniu 50 mg syldenafilu i 500 mg cyprofloksacyny nastąpiło około dwukrotne zwiększenie wartości Cmax i AUC syldenafilu. Dlatego należy zachować ostrożnośćprzepisując cyprofloksacynę jednocześnie z syldenafilem i wziąć pod uwagę ryzyko i korzyści.

Agomelatyna

Badania kliniczne wykazały, że fluwoksamina, będąca silnym inhibitorem izoenzymu CYP450 1A2, znacząco hamuje metabolizm agomelatyny powodując 60-krotne zwiększenie narażenia na

10

agomelatynę. Mimo, że brak danych klinicznych wskazujących na interakcję cyprofloksacyny,będącej umiarkowanym inhibitorem CYP450 1A2, można spodziewać się podobnego działaniapodczas jednoczesnego podawania z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.4 ,,Cytochrom P450’’).

Zolpidem

Jednoczesne podawanie z cyprofloksacyną może zwiększać stężenie zolpidemu we krwi; nie zaleca

się jednoczesnego stosowania.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Dostępne dane dotyczące podawania cyprofloksacyny kobietom w ciąży nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksycznie na płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. U zwierząt młodych i tuż przed urodzeniem chinolony powodują uszkodzenie niedojrzałych chrząstekstawów. Dlatego też nie można wykluczyć, że produkt leczniczy może powodować uszkodzeniechrząstki stawowej u niedojrzałego organizmu ludzkiego lub płodu (patrz punkt 5.3).Z ostrożności lepiej jest unikać stosowania cyprofloksacyny w czasie ciąży.

Karmienie piersią

Cyprofloksacyna przenika do mleka matki. W związku z ryzykiem uszkodzenia chrząstek stawów nienależy stosować cyprofloksacyny w okresie karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ze względu na swoje działania neurologiczne, cyprofloksacyna może wpływać na czas reakcji. Z tegowzględu zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są nudności i biegunka.Poniżej przedstawiono działania niepożądane, pochodzące z badań klinicznych i obserwacji powprowadzeniu cyprofloksacyny do obrotu (leczenie doustne, dożylne i sekwencyjne), uporządkowane według częstości występowania. Analizę częstości przeprowadzono łącznie dla postaci doustnych i dożylnych cyprofloksacyny.

Klasyfikacja

układów

i narządów

Często

≥1/100

do

<1/10

Niezbyt często

≥1/1 000 do

<1/100

Rzadko

≥1/10 000 do

<1/1 000

Bardzo rzadko

<1/10 000

Częstość

nieznana

(nie może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

Zakażenia

i zarażenia

pasożytnicze

Zaburzenia krwi

i układu

chłonnego

Zaburzenia

układu

Nadkażenia

grzybicze

Eozynofilia Leukopenia

Niedokrwistość

Neutropenia

Leukocytoza

Małopłytkowość

Trombocytemia

Reakcje alergiczne

Obrzęk alergiczny

Niedokrwistość

hemolityczna

Agranulocytoza

Pancytopenia

(zagrażająca życiu)

Hamowanie

czynności szpiku

kostnego

(zagrażające życiu)

Reakcje

anafilaktyczne

11

immunologiczne- lub Wstrząs

go naczynioruchowy anafilaktyczny

(zagrażający życiu - patrz punkt 4.4) Zespół choroby posurowiczej

Zaburzenia Zmniejszenie Hiperglikemia metabolizmu łaknienia Hipoglikemia

i odżywiania (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia Nadmierna Splątanie Reakcje Mania i psychiczne aktywność i dezorientacja psychotyczne hipomania

psychomotory- Stany lękowe (mogące prowadzić czna Niezwykłe sny do myśli Pobudzenie Depresja (mogąca samobójczych albo

prowadzić do myśli myśli lub prób samobójczych albo samobójczych

myśli lub prób i samobójstwa, patrz samobójczych punkt 4.4)

i samobójstwa, patrz punkt 4.4) Omamy

Zaburzenia Ból głowy Parestezje Migrena Neuropatia układu Zawroty głowy Dyzestezje Zaburzenia obwodowa i nerwowego Zaburzenia snu Niedoczulica koordynacji polineuropatia

Zaburzenia Drżenie Zaburzenia chodu (patrz punkt smaku Drgawki (w tym Zaburzenia węchu 4.4)

stan padaczkowy, Nadciśnienie

patrz punkt 4.4) wewnątrzczaszkowe Zawroty głowy i guz rzekomy

mózgu Zaburzenia oka Zaburzenia widzenia Zaburzenia

(np. podwójne widzenia barw widzenie)

Zaburzenia ucha Szumy uszne

i błędnika Utrata słuchu lub

zaburzenia słuchu

Zaburzenia Tachykardia Komorowe serca zaburzenia

rytmu i zaburzenia typu torsade de pointes (notowane przeważnie u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT), wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG (patrz punkty

4.4 i 4.9) Zaburzenia Rozszerzenie Zapalenie naczyń

naczyniowe naczyń

Niedociśnienie Omdlenia

12

Zaburzenia

oddechowe,

klatki piersiowej

i śródpiersia

Zaburzenia

żołądka i jelit

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Zaburzenia

skóry i tkanki

podskórnej

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe

i tkanki łącznej

Nudności

Biegunka

Wymioty

Bóle żołądka

i jelit i bóle

brzucha

Niestrawność

Wzdęcia

Zwiększenie

aktywności

aminotransferaz

Zwiększenie

stężenia

bilirubiny

Wysypka

Świąd

Pokrzywka

Bóle

mięśniowo-

szkieletowe

(np. ból

kończyn,

pleców, klatki

piersiowej)

Bóle stawów

Duszność (w tym

stan astmatyczny)

Zapalenie okrężnicy

związane ze

stosowaniem

antybiotyków

(bardzo rzadko ze

skutkiem

śmiertelnym) (patrz

punkt 4.4)

Zaburzenia

czynności wątroby

Żółtaczka

cholestatyczna

Zapalenie wątroby

Reakcje

nadwrażliwości na

światło (patrz punkt

4.4)

Bóle mięśni

Zapalenie stawów

Zwiększone

napięcie mięśniowe

i kurcze mięśni

Martwica wątroby

(bardzo rzadko

prowadząca do

zagrażającej życiu

niewydolności

wątroby, patrz

punkt 4.4)

Wybroczyny

Rumień

wielopostaciowy

Rumień guzowaty

Zespół Stevensa-

Johnsona (mogący

zagrażać życiu)

Toksyczne

martwicze

oddzielanie się

naskórka (mogące

zagrażać życiu)

Osłabienie siły

mięśni

Zapalenie ścięgna

Zerwanie ścięgna

(głównie ścięgna

Achillesa) (patrz

punkt 4.4)

Zaostrzenie

objawów miastenii

(patrz punkt 4.4)

Ostra

uogólniona

osutka

krostkowa

(ang. AGEP)

Osutka

polekowa z

eozynofilią i

objawami

układowymi

(ang. DRESS)

Zapalenie trzustki

Zaburzenia

nerek i dróg

moczowych

Zaburzenia

ogólne i stany w

miejscu podania

Badania

diagnostyczne

Zaburzenia

czynności nerek

Osłabienie

Gorączka

Zwiększenie

aktywności

fosfatazy

zasadowej

Niewydolność nerek

Krwiomocz

Krystaluria (patrz

punkt 4.4)

Kanalikowo-

śródmiąższowe

zapalenie nerek

Obrzęk

Potliwość

(nadmierna

potliwość)

Zwiększenie

aktywności amylazy

Zwiększeniewartości INR(u pacjentówleczonych antagonistami witaminy K)

13

Dzieci i młodzież

Występowanie wymienionej powyżej artropatii odnosi się do danych zgromadzonych w badaniach u osób dorosłych. U dzieci artropatia występowała często (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-ma

il: [email protected]l

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie po przyjęciu 12 g prowadzi do wystąpienia lekkich objawów toksyczności. Ostreprzedawkowanie po przyjęciu 16 g wywoływało ostrą niewydolność nerek.

Objawy przedawkowania to: zawroty głowy, drżenie, ból głowy, zmęczenie, drgawki, omamy,splątanie, dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenia czynności nerek i wątroby oraz występowaniekryształów w moczu i krwiomocz. Notowano przemijające działanie toksyczne na nerki.

Oprócz rutynowych działań ratunkowych, jak płukanie żołądka, a następnie podanie węglaaktywnego, zaleca się monitorowanie czynności nerek, w tym pH moczu i - w razie konieczności - zakwaszanie moczu, aby zapobiec powstawaniu kryształów w moczu. Pacjenta należy dobrze nawodnić. Leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające wapń i magnez mogą teoretycznie zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny po przedawkowaniu.

Tylko niewielka ilość cyprofloksacyny (<10%) jest eliminowana podczas hemodializy lub dializy

otrzewnowej.

W razie przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe. Ze względu na możliwe wydłużenieodstępu QT pacjenta należy monitorować za pomocą EKG.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: fluorochinolony, kod ATC: J01MA02.

Mechanizm działania

Działanie bakteriobójcze cyprofloksacyny, jako fluorochinolonowego leku przeciwbakteryjnego,wynika z hamowania zarówno topoizomerazy typu II (gyrazy DNA), jak i topoizomerazy IV,koniecznych do replikacji, transkrypcji, naprawy i rekombinacji DNA bakterii.

Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne

Skuteczność zależy głównie od zależności między maksymalnym stężeniem w osoczu (Cmax)i minimalnym stężeniem cyprofloksacyny hamującym wzrost danego drobnoustroju (MIC)oraz od zależności między polem pod krzywą (AUC) i MIC.

14

Mechanizm oporności

W warunkach in vitro oporność na cyprofloksacynę może rozwinąć się w wyniku wielostopniowych mutacji w genach kodujących docelowe miejsca działania: gyrazę DNA i topoizomerazę IV. Stopień oporności krzyżowej pomiędzy cyprofloksacyną a innymi fluorochinolonami wykazuje dużą zmienność. Pojedyncze mutacje nie muszą prowadzić do wystąpienia oporności klinicznej, ale wielokrotne mutacje zwykle powodują oporność kliniczną na wiele substancji czynnych z danej grupylub na wszystkie z nich.

Mechanizmy oporności polegające na zaburzeniu barier przepuszczalności i (lub) czynnym usuwaniusubstancji czynnej z wnętrza komórki, mogą mieć zmienny wpływ na wrażliwość na fluorochinolony,co zależy od właściwości fizykochemicznych poszczególnych substancji czynnych z danej grupyi powinowactwa do każdej z substancji czynnych układów transportujących. Wszystkie mechanizmy oporności in vitro występują powszechnie w wyodrębnionych szczepach klinicznych. Na wrażliwość bakterii na cyprofloksacynę mogą wpływać mechanizmy oporności, inaktywujące inne antybiotyki, takie jak zaburzenia barier przepuszczalności (bardzo częste, np. u Pseudomonas aeruginosa) oraz czynne usuwanie z komórki.

Występowała oporność plazmidowa kodowana przez geny qnr.

Zakres działania przeciwbakteryjnego

Wartości graniczne oddzielają szczepy wrażliwe od szczepów o średniej wrażliwości i od szczepów

opornych.

Zalecenia EUCAST

Drobnoustroje Wrażliwe OporneEnterobacteriaceae spp. S ≤ 0,5 mg/l R > 1 mg/lPseudomonas spp. S ≤ 0,5 mg/l R > 1 mg/lAcinetobacter spp. S ≤ 1 mg/l R > 1 mg/lStaphylococcus spp.1 S ≤ 1 mg/l R > 1 mg/lHaemophilus influenzae S ≤ 0,5 mg/l R > 0,5 mg/li Moraxella catarrhalis

Neisseria gonorrhoeae S ≤ 0,03 mg/l R > 0,06 mg/lNeisseria meningitidis S ≤ 0,03 mg/l R > 0,06 mg/lWartości graniczne S ≤ 0,5 mg/l R > 1 mg/lniezwiązane z określonym

gatunkiem*

1 Staphylococcus spp. - wartości graniczne dla cyprofloksacyny dotyczą leczenia dużymi dawkami. * Wartości graniczne niezwiązane z gatunkiem wyznaczono głównie na podstawie danych farmakokinetycznych i farmakodynamicznych; są one niezależne od rozkładu MIC dla poszczególnych gatunków. Mają one zastosowanie tylko dla gatunków, dla których nie podano wartości granicznych specyficznych dla danego gatunku, a nie dla tych gatunków, dla których nie zaleca się badania wrażliwości.

Częstość występowania nabytej oporności niektórych gatunków drobnoustrojów może być różnaw zależności od rejonu geograficznego i czasu wyizolowania danego drobnoustroju. Dlatego też,zwłaszcza w przypadku leczenia ciężkich zakażeń, należy brać pod uwagę lokalne dane dotycząceoporności. W razie konieczności należy zwrócić się do eksperta, szczególnie wtedy, gdy ze względuna lokalną lekooporność przydatność tego leku w niektórych zakażeniach może budzić wątpliwość.

Podział poszczególnych gatunków na grupy według wrażliwości na cyprofloksacynę (dla gatunków Streptococcus patrz punkt 4.4).

15

GATUNKI ZWYKLE WRAŻLIWETlenowe bakterie Gram-dodatnieBacillus anthracis (1)

Tlenowe bakterie Gram-ujemne Aeromonas spp. Brucella spp. Citrobacter koseri Francisella tularensisHaemophilus ducreyi Haemophilus influenzae*Legionella spp. Moraxella catarrhalis*Neisseria meningitidisPasteurella spp. Salmonella spp.* Shigella spp.* Vibrio spp. Yersinia pestis Bakterie beztlenowe Mobiluncus Inne bakterie

Chlamydia trachomatis ($) Chlamydia pneumoniae ($) Mycoplasma hominis ($) Mycoplasma pneumoniae ($)

GATUNKI, WŚRÓD KTÓRYCH MOŻE WYSTĄPIĆ PROBLEM OPORNOŚCI NABYTEJ Tlenowe bakterie Gram-dodatnie Enterococcus faecalis ($) Staphylococcus spp.* (2) Tlenowe bakterie Gram-ujemne Acinetobacter baumannii+ Burkholderia cepacia+* Campylobacter spp.+* Citrobacter freundii*

Enterobacter aerogenes Enterobacter cloacae*Escherichia coli* Klebsiella oxytoca Klebsiella pneumoniae*Morganella morganii*Neisseria gonorrhoeae*Proteus mirabilis* Proteus vulgaris* Providencia spp. Pseudomonas aeruginosa*Pseudomonas fluorescensSerratia marcescens* Bakterie beztlenowe Peptostreptococcus spp.Propionibacterium acnesGATUNKI OPORNETlenowe bakterie Gram-dodatnieActinomyces Enteroccus faecium Listeria monocytogenes

16

Tlenowe bakterie Gram-ujemne Stenotrophomonas maltophilia Bakterie beztlenowe

Z wyjątkiem wymienionych powyżej Inne bakterie Mycoplasma genitalium Ureaplasma urealyticum

* Wykazano skuteczność kliniczną wrażliwych szczepów w zatwierdzonych wskazaniach do

stosowania.

+ Współczynnik oporności ≥50% w jednym lub więcej krajów UE.

($) Naturalna średnia wrażliwość bakterii bez nabytych mechanizmów oporności.(1) Przeprowadzono badania na zwierzętach doświadczalnych, u których wywołano zakażenie podając drogą wziewną przetrwalniki Bacillus anthracis; badania te wykazały, że rozpoczęcie antybiotykoterapii wkrótce po kontakcie chroni przed wystąpieniem choroby, jeżeli leczenie trwa do czasu zmniejszenia się liczby przetrwalników w organizmie poniżej dawki zakażającej. Zalecenia dotyczące stosowania u ludzi przygotowano głównie na podstawie danych wrażliwości in vitro oraz danych z badań na zwierzętach w połączeniu z ograniczoną liczbą danych ze stosowania u ludzi. Uważa się, że dwumiesięczne podawanie osobom dorosłym cyprofloksacyny w dawce 500 mg dwa razy na dobę skutecznie zapobiega zakażeniu wąglikiem u ludzi. Lekarz prowadzący leczenie powinien brać pod uwagę krajowe i (lub) międzynarodowe dokumenty określające wspólne stanowisko na temat leczenia wąglika.

(2) Metycylinooporne szczepy S. aureus są bardzo często oporne na fluorochinolony. Współczynnik występowania oporności na metycylinę u wszystkich gatunków gronkowca wynosi około 20 do 50% i jest zwykle większy u szczepów wyizolowanych z zakażeń szpitalnych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym pojedynczych dawek 250 mg, 500 mg i 750 mg cyprofloksacyny w tabletkach,wchłania się ona szybko i w znacznym stopniu, głównie w jelicie cienkim, osiągając maksymalnestężenia w osoczu po upływie 1 do 2 godzin.

Po podaniu pojedynczych dawek 100-750 mg uzyskiwano zależne od dawki maksymalne stężenia wosoczu (Cmax) od 0,56 do 3,7 mg/l. Stężenia w osoczu wzrastają proporcjonalnie do dawki w zakresie dawek do 1000 mg.

Całkowita dostępność biologiczna wynosi około 70-80%.

Po doustnym podawaniu 500 mg co 12 godzin pole pod krzywą stężenia w osoczu w zależności odczasu (AUC) było analogiczne do uzyskanego po dożylnym podawaniu 400 mg cyprofloksacyny w60-minutowej infuzji co 12 godzin.

Dystrybucja

Cyprofloksacyna w niewielkim (20-30%) stopniu wiąże się z białkami. Cyprofloksacyna występuje wosoczu głównie w postaci niezjonizowanej i charakteryzuje ją duża objętość dystrybucji w stanierównowagi, wynosząca 2-3 l/kg masy ciała. Cyprofloksacyna osiąga wysokie stężenia w różnych tkankach, takich jak: płuca (płyn nabłonkowy, makrofagi pęcherzykowe, tkanka biopsyjna), zatoki, zmiany zapalne (płyn w pęcherzach indukowanych kantarydyną) i układ moczowo-płciowy (mocz,gruczoł krokowy, endometrium), w których całkowite stężenia przekraczają stężenia w osoczu.

Metabolizm

Stwierdzono małe stężenia czterech metabolitów, które zidentyfikowano jako: deetylenocyprofloksacyna (M1), sulfocyprofloksacyna (M2), oksocyprofloksacyna (M3)i formylocyprofloksacyna (M4). Metabolity te wykazują działanie przeciwbakteryjne in vitro, ale w mniejszym stopniu niż związek macierzysty. Cyprofloksacyna umiarkowanie hamuje izoenzymy 1A2 CYP 450.

17

Wydalanie

Cyprofloksacyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej, zarówno przez nerki, jak i wmniejszym stopniu, z kałem. Okres półtrwania w fazie eliminacji u pacjentów z prawidłowączynnością nerek wynosi około od 4 do 7 godzin.

Wydalanie cyprofloksacyny (% dawki) Podanie doustne

Mocz Kał Cyprofloksacyna 44,7 25,0Metabolity (M1-M4) 11,3 7,5

Klirens nerkowy wynosi od 180 do 300 ml/kg/h, a całkowity klirens wynosi od 480 do 600 ml/kg/h.Cyprofloksacyna podlega zarówno przesączaniu kłębuszkowemu, jak i wydzielaniu kanalikowemu. Ciężkie zaburzenie czynności nerek prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania cyprofloksacyny do 12 godzin.

Klirens pozanerkowy cyprofloksacyny jest głównie wynikiem aktywnego wydzielania jelitowegoi przemian metabolicznych. 1% dawki jest wydzielane drogą żółciową. Cyprofloksacyna występujew dużych stężeniach w żółci.

Dzieci i młodzież

Dane farmakokinetyczne pochodzące od pacjentów z populacji dzieci i młodzieży są ograniczone.W badaniu z udziałem dzieci wartości Cmax i AUC nie były zależne od wieku (w wieku powyżej jednego roku). Nie obserwowano zauważalnego zwiększenia wartości Cmax i AUC po podaniu wielokrotnym (10 mg/kg mc. trzy razy na dobę).

U 10 dzieci z ciężką posocznicą, wartość Cmax wynosiła 6,1 mg/l (przedział 4,6-8,3 mg/l) po 1-godzinnej infuzji dożylnej w dawce 10 mg/kg mc. u dzieci w wieku poniżej 1 roku życia, a u dzieci w wieku od 1 do 5 lat wynosiła 7,2 mg/l (przedział 4,7-11,8 mg/l). Wartości AUC w danych grupach wiekowych wynosiły odpowiednio 17,4 mg·h/l (przedział 11,8-32,0 mg·h/l) i 16,5 mg·h/l (przedział 11,0-23,8 mg·h/l).

Wartości te mieszczą się w zakresie opisywanym dla osób dorosłych podczas podawania leku w dawkach terapeutycznych. W oparciu o populacyjną analizę farmakokinetyczną u pacjentówz populacji dziecięcej z różnymi zakażeniami, przewidywany średni okres półtrwania u dzieci wynosiokoło 4-5 godzin, a dostępność biologiczna zawiesiny doustnej mieści się w zakresie od 50 do 80%.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań toksyczności po podaniupojedynczej dawki, toksyczności po podaniu wielokrotnym, potencjalnego działania rakotwórczego itoksycznego wpływu na reprodukcję, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dlaczłowieka.

Podobnie jak wiele innych chinolonów, cyprofloksacyna działa fototoksycznie u zwierząt, jeślistopień narażenia na jej działanie ma znaczenie kliniczne. Dane dotyczące fotomutagennościi fotorakotwórczości wskazują na niewielkie działanie fotomutagenne i fotorakotwórczecyprofloksacyny in vitro oraz w badaniach na zwierzętach. Działanie to było porównywalnez działaniem innych inhibitorów gyrazy.

Badania tolerancji dotyczące wpływu na stawy

Tak jak inne inhibitory gyrazy, cyprofloksacyna powoduje uszkodzenie obciążonych stawówu niedojrzałych zwierząt. Zakres uszkodzenia chrząstki stawowej waha się w zależności od wieku,gatunku i dawki; uszkodzenie można zmniejszyć przez odciążenie stawów. Badania u dojrzałychzwierząt (szczur, pies) nie wykazały zmian w chrząstce stawowej. W badaniu na młodych psach rasy

18

beagle cyprofloksacyna w dawkach terapeutycznych powodowała po dwóch tygodniach stosowania ciężkie zmiany stawowe, które utrzymywały się jeszcze po upływie 5 miesięcy.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystaliczna Glikolan sodowy skrobiPoliwinylopyrolidon Karboksymetylocelulozy sól sodowaKrzemu dwutlenek koloidalnyMagnezu stearynian HydroksypropylometylocelulozaTalk

Tytanu dwutlenek (E 171)Glikol propylenowy

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii Aluminium/PCV/PVDC, w tekturowym pudełku

Opakowania: 10 tabletek powlekanych.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

250 mg: pozwolenie nr R/0664500 mg: pozwolenie nr R/0662

19

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Ciprinol, 250 mg, tabletki powlekane

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.05.1991 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 05.12.2013 r.

Ciprinol, 500 mg, tabletki powlekane

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.02.1993 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 05.12.2013 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

20