CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
CORONAL 5, 5 mg, tabletki powlekaneCORONAL 10, 10 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Coronal 5: Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg bisoprololu fumaranu (Bisoprololi fumaras).Coronal 10: Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg bisoprololu fumaranu (Bisoprololi fumaras).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Coronal 5: Jasnożółte, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału.Coronal 10: Jasnoróżowe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
Leczenie nadciśnienia tętniczego
Leczenie choroby niedokrwiennej serca (angina pectoris)
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli pacjenci: w obu wskazaniach zalecana dawka to 5 mg bisoprololu fumaranu na dobę. W raziepotrzeby dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę.We wszystkich przypadkach dawkowanie jest ustalane indywidualnie w zależności od częstości rytmu sercai reakcji na leczenie.
Długość leczenia
Leczenie bisoprololem jest na ogół leczeniem długotrwałym.
Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia bisoprololem ze względu na możliwość przemijającegonasilenia objawów choroby. Zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca nie należy nagleodstawiać produktu leczniczego. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki.
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby
U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, zazwyczajnie ma potrzeby modyfikacji dawkowania. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek(klirens kreatyniny < 20 ml/min) oraz u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nienależy stosować dawki większej niż 10 mg bisoprololu na dobę.
Doświadczenie ze stosowaniem bisoprololu u pacjentów poddawanych dializoterapii jest ograniczone, brak jednak dowodów na konieczność modyfikacji dawkowania.
1
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania.
Dzieci i młodzież
Ze względu na brak doświadczenia klinicznego ze stosowaniem bisoprololu u dzieci i młodzieży, niezaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.
Sposób podawania
Tabletki powlekane należy przyjmować rano, podczas posiłku lub niezależnie od posiłku. Tabletki należypołykać, popijając płynem. Tabletek nie należy żuć ani kruszyć.
4.3. Przeciwwskazania
Bisoprolol jest przeciwwskazany u pacjentów:
. z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1;
. z ostrą niewydolnością serca lub w okresach niewyrównania niewydolności serca, które wymagają dożylnego stosowania leków o działaniu inotropowym dodatnim;. we wstrząsie kardiogennym;
. z blokiem przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia (bez wszczepionego rozrusznika serca);. z zespołem chorego węzła zatokowego;
. z blokiem zatokowo-przedsionkowym; . z objawową bradykardią;
. z objawowym niedociśnieniem tętniczym; . z ciężką astmą oskrzelową;
. z zaawansowaną chorobą zarostową tętnic obwodowych lub zespołem Raynauda;. z nieleczonym guzem chromochłonnym rdzenia nadnerczy (patrz punkt 4.4);. z kwasicą metaboliczną.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Poza ściśle określonymi wskazaniami nie zaleca się nagłego przerywania leczenia, zwłaszcza u pacjentówz chorobą niedokrwienną serca, ze względu na możliwość przemijającego nasilenia objawów choroby (patrzpunkt 4.2).
Bisoprolol należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową orazwspółistniejącą niewydolnością serca.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania bisoprololu u pacjentów: z cukrzycą, z dużymi wahaniami stężenia glukozy we krwi, ponieważ produkt leczniczy może maskować objawy hipoglikemii (np. tachykardia, kołatanie serca lub pocenie się); stosujących ścisłą głodówkę;
. w trakcie leczenia odczulającego - podobnie jak w przypadku innych leków beta-adrenolitycznych, bisoprolol może zarówno zwiększać wrażliwość na alergeny, jak i nasilać reakcje anafilaktyczne, a leczenie adrenaliną nie zawsze przynosi spodziewany skutek terapeutyczny;
z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia; z dławicą piersiową typu Printzmetala;
z chorobą zarostową tętnic obwodowych (objawy mogą ulec nasileniu zwłaszcza na początku
leczenia).
Pacjenci z łuszczycą, również z łuszczycą w wywiadzie, powinni stosować leki beta-adrenolityczne (np. bisoprolol) tylko po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.
Podczas leczenia bisoprololem objawy nadczynności tarczycy mogą być maskowane.
2
U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy(phaeochromocytoma) bisoprolol można podawać dopieropo zablokowaniu receptorów alfa-adrenergicznych.
U pacjentów poddawanych znieczuleniu ogólnemu, beta-adrenolityki zmniejszają częstość występowaniazaburzeń rytmu serca oraz niedokrwienia mięśnia sercowego w trakcie indukcji znieczulenia, podczasintubacji oraz w okresie pooperacyjnym. Obecnie zaleca się kontynuowanie podawania beta-adrenolitykóww okresie okołooperacyjnym. Anestezjolog musi być poinformowany o podawaniu beta-adrenolityków, zewzględu na ryzyko wystąpienia interakcji z innymi produktami leczniczymi, co może prowadzić dobradyarytmii, osłabienia odruchowej tachykardii oraz zmniejszonej zdolności kompensacyjnej układukrążenia w przypadku utraty krwi. Jeśli przed znieczuleniem zachodzi konieczność przerwania stosowaniabeta-adrenolityków, należy stopniowo zmniejszać ich dawkę, a leczenie zakończyć na 48 godzin przedplanowanym znieczuleniem.
Mimo że kardiowybiórcze beta1-adrenolityki mogą mieć mniejszy wpływ na czynność płuc niż niewybiórczebeta-adrenolityki, podobnie jak w przypadku innych beta-adrenolityków, należy unikać ich stosowania wpacjentów z obturacyjnymi chorobami płuc, chyba że do tego bezwzględne wskazania kliniczne. Jeżeliistnieją takie wskazania, produkt Coronal należy stosować z zachowaniem ostrożności. U pacjentów z astmąoskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, należy jednocześnie podawać leki rozszerzająceoskrzela. Niekiedy, u pacjentów z astmą może dochodzić do zwiększenia oporu w drogach oddechowych,dlatego może być konieczne zwiększenie dawki beta2-adrenomimetyków.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Niezalecane jednoczesne stosowanie
Antagoniści wapnia typu werapamilu i w mniejszym stopniu typu diltiazemu: ujemny wpływ na kurczliwość,przewodzenie przedsionkowo-komorowe i ciśnienie tętnicze krwi. Dożylne podanie werapamilu pacjentomleczonym beta-adrenolitykami może powodować znaczne niedociśnienie tętnicze i blok przedsionkowo -komorowy.
Leki przeciwnadciśnieniowe działające ośrodkowo, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna,rylmenidyna: jednoczesne stosowanie ośrodkowo działających leków przeciwnadciśnieniowych możespowodować nasilenie niewydolności serca wskutek zmniejszenia ośrodkowego napięcia współczulnego(zwolnienie czynności serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca, rozszerzenie naczyńkrwionośnych). Nagłe ich odstawienie, szczególnie przed odstawieniem beta-adrenolityków, możezwiększyć ryzyko nadciśnienia z „odbicia”.
Jednoczesne stosowanie, podczas którego należy zachować ostrożność
Antagoniści wapnia typu dihydropirydyny, np. amlodypina, nifedypina: jednoczesne stosowanie możezwiększać ryzyko niedociśnienia. Nie można wykluczyć dalszego pogorszenia czynności skurczowej komóru pacjentów z niewydolnością serca
Leki przeciwarytmiczne klasy I (np. chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon):możliwość zwiększenia wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego i nasilenia działaniainotropowego ujemnego.
Leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron): możliwość zwiększenia wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego.
Leki parasympatykomimetyczne: możliwość wydłużenia czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowegooraz zwiększenia ryzyka bradykardii.
Beta-adrenolityki stosowane miejscowo (np. krople do oczu stosowane w jaskrze): mogą nasilać działanie ogólnoustrojowe bisoprolu.
3
Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: nasilenie działania hipoglikemizującego. Blokada receptorówbeta-adrenergicznych może maskować objawy hipoglikemii.
Leki stosowane w znieczuleniu ogólnym: osłabienie tachykardii odruchowej i zwiększenie ryzykaniedociśnienia (dodatkowe informacje dotyczące znieczulenia ogólnego, patrz punkt 4.4)
Glikozdy naparstnicy: wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego, zwolnienie czynności serca,.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): możliwość osłabienia działania hipotensyjnego bioprololu.
Beta-adrenomimetyki (np. izoprenalina, dobutamina) jednoczesne podawanie z bisoprololem może osłabiać działanie obu produktów leczniczych.
Leki adrenomimetyczne pobudzające zarówno adrenoreceptory alfa-, jak i beta-adrenergiczne: jednoczesnestosowanie z bisoprololem może ujawnić działanie zwężające naczynia krwionośne, zależne od receptorówalfa-adrenergicznych, prowadząc do zwiększenia ciśnienia tętniczego i nasilenia chromaniaprzestankowego. Uważa się, że takie interakcje bardziej prawdopodobne w przypadku niewybiórczychbeta-adrenolityków.
Stosowanie bisoprololu jednocześnie z lekami przeciwnadciśnieniowymi i innymi lekami, które mogąobniżać ciśnienie krwi (np. z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, barbituranami czypochodnymi fenotiazyny) może zwiększać ryzyko niedociśnienia.
Jednoczesne stosowanie wymagające rozważenia
Meflochina: zwiększone ryzyko bradykardii.
Inhibitory monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B): nasilenie działania hipotensyjnego beta- adrenolityków, ale również ryzyko przełomu nadciśnieniowego.
Ryfampicyna: w wyniku indukcji enzymów wątrobowych, możliwe jest nieznaczne skrócenie okresupółtrwania bisoprololu. Najczęściej nie jest konieczne dostosowanie dawkowania.
Pochodne ergotaminy: zaostrzenie zaburzeń krążenia obwodowego.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Bisoprolol, ze względu na swoje działanie farmakologiczne, może mieć szkodliwy wpływ na ciążę i (lub)płód lub noworodka. Ogólnie beta-adrenolityki zmniejszają przepływ krwi przez łożysko, co jest związane zopóźnieniem wzrostu płodu, śmiercią wewnątrzmaciczną, poronieniem lub porodem przedwczesnym. Upłodu lub noworodka mogą wystąpić działania niepożądane (np. hipoglikemia lub bradykardia). Jeślileczenie beta-adrenolitykami jest konieczne, zaleca się stosowanie wybiórczych beta1-adrenolityków.
Nie zaleca się stosowania produktu Coronal w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.Należy wówczas monitorować przepływ maciczno-łożyskowy i wzrost płodu. W razie niekorzystnegowpływu na przebieg ciąży lub rozwój płodu, należy rozważyć zastosowanie innego leczenia.
Noworodka należy ściśle obserwować. Objawy hipoglikemii i bradykardii zazwyczaj występują wpierwszych trzech dobach życia.
Karmienie piersią
Brak danych dotyczących przenikania bisoprololu do mleka ludzkiego, dlatego nie zaleca siękarmienia piersią podczas stosowania tego produktu leczniczego.
4
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
W badaniu przeprowadzonym z udziałem pacjentów z chorobą wieńcową bisoprolol nie zaburzał zdolnościprowadzenia pojazdów. Jednak, ze względu na możliwe indywidualne różnice w reakcji na lek, nie możnawykluczyć wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy wziąć to pod uwagęszczególnie na początku leczenia, podczas zmiany leczenia oraz w przypadku jednoczesnego picia alkoholu.
4.8. Działania niepożądane
Poniżej przedstawiono działania niepożądane bisoprololu, podzielone na grupy zgodnie z klasyfikacjąukładów i narządów MedDRA oraz według częstości występowania: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000); bardzo rzadko (<1/10000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów Częstość
Działanie niepożądane
i narządów MedDRA występowania
Zaburzenia psychiczne Niezbyt często Zaburzenia snu, depresja
Rzadko Koszmary senne, omamy Zaburzenia układu nerwowego Często Zawroty głowy*, ból głowy*
Rzadko Omdlenie
Zaburzenia oka Rzadko Zmniejszone wydzielanie łez (należy wziąć pod uwagę
w przypadku pacjentów używających soczewek kontaktowych)
Bardzo rzadko Zapalenie spojówek Zaburzenia ucha i błędnika Rzadko Zaburzenia słuchu
Zaburzenia serca Niezbyt często Zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-
komorowego, nasilenie niewydolności serca, bradykardia
Zaburzenia naczyniowe Często Uczucie ziębnięcia lub drętwienia kończyn,
niedociśnienie
Niezbyt często Niedociśnienie ortostatyczne
Zaburzenia układu oddechowego, Niezbyt często Skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lubklatki piersiowej i śródpiersia chorobą obturacyjną dróg oddechowych w wywiadzie Rzadko Alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa
Zaburzenia żołądka i jelit Często Nudności, wymioty, biegunka, zaparcie
Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych
Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej
Rzadko Zapalenie wątroby
Rzadko Reakcje nadwrażliwości (świąd, zaczerwienienie,
wysypka)
nasilać łuszczycę lub wywołać wysypkę
łuszczycopodobną
Bardzo rzadko Łysienie, beta-adrenolityki mogą powodować lub
Zaburzenia mięśniowo-
szkieletowe i tkanki łącznej
Niezbyt często Osłabienie mięśni, kurcze mięśni
Zaburzenia układu rozrodczego i
piersi
Rzadko Zaburzenia potencji
Zaburzenia ogólne i stany w
miejscu podania
Często Zmęczenie*
Niezbyt często Osłabienie
Badania diagnostyczne Rzadko Zwiększenie stężenia triglicerydów w osoczu,
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT)
5
* Te objawy występują zazwyczaj na początku leczenia. Najczęściej mają nasilenie łagodne i zazwyczaj
ustępują w ciągu pierwszych 2 tygodni leczenia.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail
: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
4.9. Przedawkowanie
Objawy
Najczęściej występującymi objawami przedawkowania beta-adrenolityków są: bradykardia, niedociśnienietętnicze, skurcz oskrzeli, ostra niewydolność serca i hipoglikemia. Doświadczenia dotycząceprzedawkowania bisoprololu ograniczone; zgłoszono tylko kilka przypadków przedawkowaniabisoprololu. U tych pacjentów występowała bradykardia i (lub) niedociśnienie. U wszystkich pacjentówobjawy przedawkowania ustąpiły. Istnieje duża zmienność osobnicza w zakresie wrażliwości na pojedynczą,dużą dawkę bisoprololu, a pacjenci z niewydolnością serca wykazują prawdopodobnie bardzo dużąwrażliwość.
Leczenie
W przypadku przedawkowania należy przerwać leczenie bisoprololem i wdrożyć leczenie podtrzymującei objawowe. Z ograniczonych danych wynika, że bisoprolol tylko w niewielkim stopniu można usunąć zapomocą dializy.
Na podstawie spodziewanych działań farmakologicznych oraz zaleceń dotyczących innych beta- adrenolityków, jeśli jest to klinicznie uzasadnione, należy rozważyć ogólne postępowanie opisane poniżej.
Bradykardia: należy podać dożylnie atropinę. Jeżeli reakcja jest niewystarczająca, można ostrożnie podaćizoprenalinę lub inny lek o dodatnim działaniu chronotropowym. W niektórych przypadkach może okazaćsię konieczne wszczepienie stymulatora serca.
Niedociśnienie: należy podać dożylnie płyny i leki obkurczające naczynia. Pomocne może być dożylne zastosowanie glukagonu.
Blok przedsionkowo-komorowy (drugiego lub trzeciego stopnia): należy dokładnie monitorować stan pacjenta oraz podać izoprenalinę we wlewie dożylnym lub wszczepić stymulator serca.
Ostre nasilenie niewydolności serca: należy podać dożylnie leki moczopędne, leki o działaniu inotropowymdodatnim oraz leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Skurcz oskrzeli: należy podać leki rozszerzające oskrzela, takie jak beta2-adrenomimetyki i (lub) teofilinę.
Hipoglikemia: należy dożylnie podać glukozę.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
6
Grupa farmakoterapeutyczna: wybiórcze beta-adrenolityki Kod ATC: C07AB07
Bisoprolol jest wysoce wybiórczym lekiem blokującym receptory beta1-adrenergiczne, pozbawionymwewnętrznego działania agonistycznego i znaczącego działania stabilizującego błony komórkowe. Wykazujejedynie niewielkie powinowactwo do receptorów beta2 mięśni gładkich oskrzeli i naczyń oraz do receptorówbeta2 związanych z regulacją metabolizmu. Dlatego, na ogół bisoprolol nie wpływa na opór oskrzelowy imetabolizm, które zależne od receptorów beta2. Jego wybiórczość względem receptorów beta1-adrenergicznych wykracza daleko poza zakres terapeutyczny.
Bisoprolol nie ma wyraźnego działania inotropowego ujemnego.
Bisoprolol osiąga najsilniejsze działanie 3-4 godziny po podaniu doustnym. Ze względu na okres półtrwaniaw surowicy wynoszący 10-12 godzin, działanie utrzymuje się przez ponad 24 godziny, co umożliwiapodawanie produktu raz na dobę.
Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe bisoprololu jest na ogół osiągane po 2 tygodniach leczenia.
W przypadku doraźnego podania pacjentom z chorobą wieńcową, ale bez przewlekłej niewydolności serca,bisoprolol zmniejsza częstość skurczów serca i objętość wyrzutową serca, a co za tym idzie pojemnośćminutową i zużycie tlenu. Podczas długotrwałego podawania początkowo podwyższony opór obwodowymaleje. Jako mechanizm leżący u podstaw przeciwnadciśnieniowego działania beta-adrenolityków wymieniasię między innymi hamowanie aktywności reninowej osocza.
Bisoprolol hamuje odpowiedź na pobudzenie układu współczulnego poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych. Wywołuje to zwolnienie czynności serca i zmniejszenie jego kurczliwości, a przez tozmniejszenie zużycia tlenu przez mięsień sercowy, co jest pożądane w dławicy piersiowej w przebieguchoroby wieńcowej.
Skuteczność kliniczna
Kontrolowane badania kliniczne z udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub chorobą wieńcowąwykazały, że skuteczność 10 mg bisoprololu na dobę jest porównywalna ze skutecznością 100 mg atenololulub 100 mg metoprololu na dobę.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Po podaniu doustnym bisoprolol wchłania się prawie całkowicie (> 90%) z przewodu pokarmowego. Zewzględu na bardzo mały efekt pierwszego przejścia (około 10%), jego całkowita biodostępność wynosiokoło 90%.
Dystrybucja
Objętość dystrybucji wynosi 3,5 l/kg mc. Biosoprolol wiąże się z białkami osocza w około 30%.
Metabolizm i eliminacja
Bisoprolol jest wydalany z organizmu dwiema jednakowo wydajnymi drogami. W 50% jestmetabolizowany w wątrobie do nieczynnych metabolitów, wydalanych z organizmu przez nerki. Pozostałe50% jest wydalane przez nerki w postaci niezmienionej. Dlatego na ogół nie ma potrzeby dostosowywaniadawkowania u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.Klirens całkowity wynosi około 15 l/h. Okres półtrwania w osoczu wynosi 10-12 godzin.
Liniowość lub nieliniowość
Kinetyka bisoprololu jest liniowa i nie zależy od wieku pacjenta.
7
Szczególne grupy pacjentów
Na ogół nie ma potrzeby dostosowywania dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby inerek, ponieważ eliminacja zachodzi w takim samym stopniu przez wątrobę i nerki. Nie badanofarmakokinetyki u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca oraz zaburzeniami czynnościwątroby lub nerek.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne uzyskane z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwastosowania, toksyczności po podaniu pojedynczym i wielokrotnym, genotoksyczności/ mutagenności ipotencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Wpływ na rozrodczość
W badaniach toksycznego wpływu na rozrodczość bisoprolol nie wpływał na płodność ani ogólnywynik rozmnażania.
Podobnie jak inne beta-adrenolityki, bisoprolol podawany w dużych dawkach był toksyczny dlaciężarnych zwierząt (powodował zmniejszenie przyjmowania pokarmu i zmniejszenie masy ciała) orazdla zarodków i płodów (zwiększał ryzyko resorpcji płodów, zmniejszał masę urodzeniową potomstwa iopóźniał jego fizyczny rozwój), ale nie działał teratogennie.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Coronal 5
Celuloza mikrokrystalicznaSkrobia kukurydziana Sodu laurylosiarczan
Krzemionka koloidalna bezwodnaMagnezu stearynian Hypromeloza Makrogol 400
Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek żółty (E 172)
Coronal 10
Celuloza mikrokrystalicznaSkrobia kukurydziana Sodu laurylosiarczan
Krzemionka koloidalna bezwodnaMagnezu stearynian Hypromeloza Makrogol 400
Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek czerwony (E 172).
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności
3 lata
8
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Aluminium/Aluminium lub PVC/PE/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.Wielkość opakowania: 30 szt., 60 szt., 100 szt.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego do
stosowania
Bez specjalnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU
Zentiva a.s., Einsteinova 24, 851 01 Bratislava, Republika Słowacka
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Coronal 5: pozwolenie nr 14323Coronal 10: pozwolenie nr 14324
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16 stycznia 2008 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14 czerwca 2013 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
9