CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

DALACIN C, 150 mg, kapsułki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 kapsułka zawiera 150 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci klindamycyny chlorowodorku.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka.

Kapsułki twarde: dwuczęściowa, biała kapsułka oznaczona napisem „CLIN 150” oraz „Pfizer”.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Wykazano, że klindamycyna jest skuteczna w leczeniu zakażeń bakteryjnych wywołanych przezdrobnoustroje wrażliwe na klindamycynę:

- zakażenia kości i stawów;

- zapalenie ucha środkowego, gardła, zatok; - zakażenia zębów i jamy ustnej;

- zakażenia dolnych dróg oddechowych; - zakażenia w obrębie miednicy i jamy brzusznej; - zakażenia żeńskich narządów płciowych;- zakażenia skóry i tkanek miękkich;- płonica;

- posocznica i zapalenie wsierdzia.

Zastosowanie produktu w postaci dożylnej wskazane jest w przypadku ciężkiego przebiegu choroby.

U chorych na zapalenie wsierdzia lub posocznicę zaleca się rozpoczynanie leczenia od dożylnego podaniaklindamycyny.

Dalacin C należy stosować wyłącznie w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych. Planując zastosowanie produktu Dalacin C lekarz powinien wziąć pod uwagę rodzaj zakażenia oraz rozważyć ryzyko biegunki. Notowano bowiem przypadki zapalenia okrężnicy, występującego nawet 2 lub 3 tygodnie po podaniu produktu (patrz punkt 4.4).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 14 lat

Zależnie od miejsca i stopnia nasilenia zakażenia, u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat stosuje się klindamycynę w dawce od 600 mg do 1,8 g na dobę (czyli od 4 do 12 kapsułek po 150 mg). Produkt należy podawać w 3 lub 4 dawkach podzielonych w ciągu doby.

1

Jeśli konieczne jest stosowanie większych dawek, np. u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat,dostępny jest produkt Dalacin C o większej zawartości substancji czynnej (kapsułki 300 mg).Ponadto produkt Dalacin C dostępny jest również w postaci roztworu do wstrzykiwań i infuzji 150 mg/ml.

Dzieci

Kapsułki zawierające klindamycyny chlorowodorek powinny być stosowane tylko u dzieci, które potrafiąpołknąć kapsułkę.

U małych dzieci, które mogą mieć trudności z połknięciem kapsułki zaleca się stosowanie klindamycynyw postaci granulatu do sporządzania syropu.

Zależnie od miejsca i stopnia nasilenia zakażenia, u dzieci w wieku powyżej 4 tygodni do 14 lat stosuje się od 8 mg do 25 mg klindamycyny/kg mc./dobę.

Zaleca się podawanie produktu w 3 lub 4 równych dawkach podzielonych w ciągu doby.

W razie braku możliwości dokładnego odmierzenia dawki leku w mg/kg mc. z użyciem kapsułek, należy zastosować klindamycynę w postaci granulatu do sporządzania syropu do podania doustnego. Jeśli konieczne jest stosowanie mniejszych dawek, dostępne są produkty Dalacin C o mniejszej zawartościsubstancji czynnej (kapsułki 75 mg lub granulat do sporządzania syropu 75 mg/5 ml).

W przypadku zakażeń wywołanych przez paciorkowce beta-hemolizujące, leczenie należy kontynuować

przez co najmniej 10 dni.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

U osób z zaburzeniami czynności wątroby o średnim i znacznym stopniu ciężkości, okres półtrwania klindamycyny wydłuża się. Nie jest konieczne zmniejszenie dawki, gdy produkt Dalacin C podaje się co 8godzin. Jednakże u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby należy monitorować stężenieklindamycyny w osoczu. Zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawkilub wydłużenie odstępów między dawkami.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

U osób z niewydolnością nerek dochodzi do niewielkiego wydłużenia okresu półtrwania klindamycynyniepowodującego konieczności zmniejszenia dawki. Również u pacjentów z ciężką niewydolnością nereknie jest konieczne zmniejszenie dawki, gdy produkt Dalacin C podaje się co 8 godzin. Jednakże u pacjentówz ciężką niewydolnością lub bezmoczem należy monitorować stężenie klindamycyny w osoczu. Zależnieod wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkamido 8 lub nawet 12 godzin.

Dawkowanie u pacjentów poddawanych hemodializie

Klindamycyna nie ulega usunięciu z organizmu podczas hemodializy. Dlatego nie ma konieczności podawania dodatkowej dawki leku przed dializą ani po dializie.

Sposób podawania

Kapsułki należy popić pełną szklanką wody.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na klindamycynę, linkomycynę (dochodzi do alergicznych reakcji krzyżowych na te substancje) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt należy stosować ostrożnie w następujących przypadkach:

- zaburzenia czynności wątroby,

- zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia, choroba Parkinsona), - choroby żołądka i jelit w wywiadzie (np. przebyte zapalenie jelita grubego).

2

W trakcie długotrwałego stosowania produktu (przez ponad 3 tygodnie) należy regularnie kontrolowaćmorfologię krwi oraz wskaźniki czynności wątroby i nerek.

Długotrwałe lub powtarzane stosowanie klindamycyny może prowadzić do nadkażeń lub do nadmiernegorozwoju opornych na lek bakterii lub drożdżaków.

Klindamycyny nie należy stosować w leczeniu zakażeń dróg oddechowych wywołanych przez wirusy.

Produkt Dalacin C nie nadaje się do leczenia zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze względu na za małestężenie antybiotyku osiągalne w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Klindamycynę można na ogół stosować u pacjentów uczulonych na penicylinę. Mało prawdopodobne jest wystąpienie reakcji alergicznej na klindamycynę u osób uczulonych na penicylinę, ze względu na różnice w budowie cząsteczkowej tych antybiotyków. Istnieją jednakże pojedyncze doniesienia o występowaniu reakcji anafilaktycznych po zastosowaniu klindamycyny u osób ze stwierdzoną alergią na penicylinę. Należy więc zachować ostrożność podczas podawania klindamycyny pacjentom uczulonym napenicylinę.

U pacjentów stosujących klindamycynę obserwowano ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wysypkę polekową z eozynofilią i objawami uogólnionymi (ang. DRESS), zespół Stevensa–Johnsona (ang. SJS),toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. TEN) oraz ostrą uogólnioną osutkę krostkową(ang. AGEP). Jeśli u pacjenta wystąpią objawy nadwrażliwości lub ciężkie reakcje skórne, należy zaprzestać stosowania klindamycyny i wdrożyć odpowiednie leczenie (patrz punkty 4.3 oraz 4.8).

Jeżeli w trakcie leczenia lub w ciągu kilku tygodni od jego zakończenia pojawi się biegunka, zwłaszcza ciężka i uporczywa, należy natychmiast odstawić lek. Biegunka może być bowiem objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Ta choroba, będąca powikłaniem antybiotykoterapii, może mieć przebieg zagrażający życiu. Natychmiast po ustaleniu rozpoznania rzekomobłoniastego zapalenia jelit należy wdrożyć odpowiednie leczenie (podaje się doustnie metronidazol, a w ciężkich przypadkach -wankomycynę). Nie należy podawać środków hamujących perystaltykę jelit ani leków działającychzapierająco.

Stwierdzono, że przyczyną rzekomobłoniastego zapalenia jelit są enterotoksyny bakterii Clostridium difficile. Rozpoznanie tej choroby opiera się przede wszystkim na objawach klinicznych. Można jepotwierdzić endoskopowo, bakteriologicznym badaniem kału oraz wykryciem enterotoksyn. U osób w podeszłym wieku lub osłabionych, rzekomobłoniaste zapalenie jelit może mieć ciężki przebieg. Możliwe są nawroty, pomimo zastosowania właściwego leczenia.

Występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (CDAD, ang. Clostridium difficile associated diarrhea) zgłaszano podczas stosowania prawie wszystkich produktów przeciwbakteryjnych, w tym klindamycyny. Powikłanie to może przebiegać od lekkiej biegunki do zapalenia okrężnicyzakończonego zgonem. Stosowanie leków przeciwbakteryjnych powoduje zmiany prawidłowej floryokrężnicy, co prowadzi do nadmiernego wzrostu C. difficile.

Bakterie te wytwarzają toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju CDAD. Szczepy C. difficilewytwarzające hipertoksynę powodują zwiększenie chorobowości i umieralności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na leczenie przeciwbakteryjne i może być konieczne wycięcie okrężnicy. Możliwość CDAD należy rozważyć u każdego pacjenta, u którego po zastosowaniu antybiotyku wystąpiła biegunka. Konieczne jest dokładne zebranie wywiadu chorobowego, ponieważ notowano występowanie CDAD po upływie ponad dwóch miesięcy od podania produktów przeciwbakteryjnych.

Produkt zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną

nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Drobnoustroje oporne na linkomycynę wykazują również oporność na klindamycynę (tzw. opornośćkrzyżowa).

3

Ze względu na właściwości hamowania przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego, klindamycyna możewzmacniać działanie środków zwiotczających (np. eteru, tubokuraryny, halogenków pankuronium). Możeto prowadzić do nieoczekiwanych, zagrażających życiu powikłań śródoperacyjnych.

Klindamycyna jest głównie metabolizowana przez CYP3A4, i w mniejszym stopniu przez CYP3A5, do głównego metabolitu klindamycyny sulfotlenku oraz pobocznego metabolitu N-desmetylklindamycyny.W związku z tym, inhibitory CYP3A4 oraz CYP3A5 mogą zmniejszać klirens klindamycyny oraz induktorytych izoenzymów mogą zwiększać klirens klindamycyny. W obecności silnego induktora CYP3A4, takiegojak ryfampicyna, należy monitorować możliwe zmniejszenie skuteczności.

Badania in vitro wskazują, iż klindamycyna nie hamuje CYP1A2, CYP2C9, CYP2C19, CYP2E1 lub CYP2D6 i tylko umiarkowanie hamuje CYP3A4. W związku z tym, kliniczne znaczenie interakcji pomiędzy klindamycyną i jednocześnie podanymi lekami metabolizowanymi przez enzymy CYP jest mało istotne.

Kwestionowano skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych stosowanych jednocześniez klindamycyną. Dlatego w trakcie przyjmowania tego antybiotyku należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji.

Antagoniści witaminy K

U pacjentów stosujących klindamycynę w skojarzeniu z antagonistą witaminy K (np. warfaryną,acenokumarolem i fluindionem) obserwowano podwyższony wskaźnik krzepliwości krwi (PT/INR) i (lub)występowanie krwawień. U pacjentów w czasie terapii z zastosowaniem antagonistów witaminy K należyzatem przeprowadzać częste badania krzepliwości krwi.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Badania dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję, przeprowadzone na szczurach i królikachotrzymujących klindamycynę per os i podskórnie, nie wykazały zaburzeń płodności ani uszkodzenia płodu w wyniku stosowania klindamycyny, z wyjątkiem dawek powodujących toksyczny wpływ na organizmmatki. Na podstawie badań nad wpływem na reprodukcję u zwierząt nie zawsze można przewidzieć reakcjęu ludzi.

Klindamycyna przenika przez łożysko u ludzi. Po podaniu wielokrotnych dawek, stężenie antybiotyku

w płynie owodniowym wynosiło ok. 30% stężenia we krwi matki.

W badaniach klinicznych u ciężarnych kobiet ogólne (doustne lub dożylne) podawanie klindamycynyw drugim i trzecim trymestrze ciąży nie wiązało się ze zwiększoną częstością występowania wadwrodzonych. Brak odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży.

Produkt można stosować w okresie ciąży jedynie w razie zdecydowanej konieczności.

Karmienie piersią

Klindamycyna występuje w mleku matki w stężeniu od 0,7 do 3,8 µg/ml. Z uwagi na ryzyko ciężkich działań niepożądanych u karmionych piersią niemowląt, produktu nie należy stosować u kobiet karmiących piersią.

Płodność

Badania dotyczące płodności u szczurów, którym podawano klindamycynę w postaci doustnej, nie wykazaływpływu na płodność oraz zdolność rozrodczą.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie badano wpływu produktu Dalacin C na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

4

Wszystkie działania niepożądane wymienione poniżej zostały przedstawione zgodnie z klasyfikacjąMedDRA i według częstości występowania: bardzo często ≥1/10, często ≥1/100 do <1/10, niezbyt często ≥1/1 000 do <1/100, rzadko ≥1/10 000 do <1/1 000, bardzo rzadko <1/10 000, częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy działania niepożądane zostały uporządkowane zgodnie ze zmniejszającym się stopniem ciężkości.

Częstość nieznana Klasyfikacja Niezbyt często Rzadko (nie może być

Często

układów ≥1/1 000 ≥1/10 000 określona na ≥1/100 do <1/10

i narządów do <1/100 do <1/1 000 podstawie dostępnych

danych) Zakażenia rzekomobłoniaste choroba związana

i zarażenia zapalenie jelit* z Clostridium difficile*, pasożytnicze zakażenie pochwy* Zaburzenia krwi eozynofilia agranulocytoza*,

i układu chłonnego neutropenia*,

trombocytopenia*, leukopenia*

Zaburzenia układu wstrząs immunologicznego anafilaktyczny*,

reakcje anafilaktoidalne*,

reakcje anafilaktyczne*, nadwrażliwość*

Zaburzenia układu zaburzenianerwowego smakuZaburzenia serca zatrzymanie akcji serca§

Zaburzenia zakrzepowe niedociśnienie

zapalenie żył† tętnicze§ naczyniowe

Zaburzenia biegunka ból brzucha, owrzodzenie żołądka i jelit wymioty, przełyku*‡,

nudności zapalenie błony

śluzowej przełyku*‡ Zaburzenia żółtaczka*

wątroby i dróg żółciowych

Zaburzenia skóry wysypka grudkowo- pokrzywka rumień toksyczne martwicze i tkanki plamkowa wielopostaciowy, oddzielanie się podskórnej świąd naskórka (TEN)*,

zespół Stevensa- Johnsona (SJS)*, wysypka polekowa

z eozynofilią i objawami uogólnionymi (DRESS)*,

ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP)*, obrzęk naczynioruchowy*, złuszczające zapalenie skóry*,

pęcherzowe zapalenie skóry*,

wysypka odropodobna* Zaburzenia ogólne ból†, podrażnienie w miejscu

5

Częstość nieznana Klasyfikacja Niezbyt często Rzadko (nie może być

Często

układów ≥1/1 000 ≥1/10 000 określona na ≥1/100 do <1/10

i narządów do <1/100 do <1/1 000 podstawie dostępnych

danych) i stany w miejscu ropień w

podania*† podania miejscu

podania† Badania nieprawidłowe diagnostyczne wyniki testów

czynności wątroby

* Działania niepożądane zaobserwowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.† Działania niepożądane zaobserwowane tylko podczas stosowania postaci produktu leczniczego do wstrzykiwań.

‡ Działania niepożądane zaobserwowane tylko podczas stosowania postaci doustnej produktu leczniczego. § Rzadkie przypadki działań niepożądanych zaobserwowane po zbyt szybkim podaniu dożylnym produktu leczniczego (patrz punkt 4.2).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49 21 301

faks: + 48 22 49 21 309

e-ma

il: [email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

4.9 Przedawkowanie

Bardzo rzadko obserwowane są ciężkie reakcje alergiczne (odczyny surowicze, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, aż do wstrząsu anafilaktycznego).

W razie wystąpienia tego typu powikłań należy przerwać podawanie produktu Dalacin C i zastosować środki stosowane na ogół w takich przypadkach (np. podanie leków przeciwhistaminowych, kortykosteroidów, leków sympatykomimetycznych lub zastosowanie wspomaganego oddychania).

Dotychczas nie obserwowano objawów przedawkowania produktu. Po ewentualnym przedawkowaniu zaleca się zastosowanie płukania żołądka.

Hemodializa i dializa otrzewnowa nie są skuteczne. Swoista odtrutka nie jest znana.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, linkozamidy. Kod ATC: J01FF01.

Mechanizm działania

Klindamycyna to antybiotyk z grupy linkozamidów, który hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii.Wiąże się ona z podjednostką 50S rybosomu i wpływa zarówno na proces składania rybosomu z jegoelementów, jak i na proces translacji. Choć w warunkach in vitro fosforan klindamycyny nie wykazuje

6

aktywności, to wskutek szybkiej hydrolizy in vivo związek ten ulega przemianie do farmakologicznieczynnej klindamycyny. W zazwyczaj stosowanych dawkach klindamycyna wykazuje działaniebakteriostatyczne in vitro.

Działanie farmakodynamiczne

Skuteczność klindamycyny związana jest z okresem czasu, przez jaki jej stężenie przewyższa wartośćminimalnego stężenia hamującego (MIC, ang. minimum inhibitory concentration) określonego dla danegodrobnoustroju chorobotwórczego (%T/MIC).

Oporność

Oporność na klindamycynę najczęściej spowodowana jest mutacjami rybosomalnego miejsca wiązania antybiotyku w obrębie rRNA lub metylacją określonych nukleotydów w obrębie RNA 23S wchodzącegow skład podjednostki 50S rybosomu. Zmiany te mogą być odpowiedzialne za stwierdzaną w warunkach in vitro oporność krzyżową na makrolidy i streptograminy B (fenotyp MLSB). Oporność sporadyczniespowodowana jest zmianami białek rybosomalnych. Oporność na klindamycynę może być indukowalnaprzez makrolidy w izolatach bakterii opornych na makrolidy. Oporność indukowalną można wykazaćmetodą dyfuzji krążkowej lub metodą rozcieńczeń w bulionie. Rzadziej spotykane mechanizmy opornościopierają się na modyfikacji antybiotyku oraz aktywnym wypompowywaniu go z wnętrza komórkibakteryjnej. Klindamycyna i linkomycyna cechują się całkowitą opornością krzyżową. Jak w przypadkuwielu antybiotyków, częstość występowania oporności zależy od gatunku bakterii i lokalizacji geograficznej.Częstość występowania oporności na klindamycynę jest większa w przypadku izolatów gronkowcaopornego na metycylinę i izolatów pneumokoka opornego na penicylinę niż w przypadku drobnoustrojówwrażliwych na te antybiotyki.

Aktywność przeciwdrobnoustrojowa

Aktywność klindamycyny wykazano w warunkach in vitro wobec większości izolatów następujących drobnoustrojów:

Bakterie tlenowe

Bakterie Gram-dodatnie

• Staphylococcus aureus (izolaty wrażliwe na metycylinę)

• Gronkowce koagulazo-ujemne (izolaty wrażliwe na metycylinę)

• Streptococcus pneumoniae (izolaty wrażliwe na penicylinę)

• Paciorkowce beta-hemolizujące grupy A, B, C i G

• Paciorkowce zieleniące

• Corynebacterium spp.

Bakterie Gram-ujemne

• Chlamydia trachomatis

Bakterie beztlenowe

Bakterie Gram-dodatnie

• Actinomyces spp.

• Clostridium spp. (z wyjątkiem Clostridium difficile)

• Eggerthella (Eubacterium) spp.

• Peptococcus spp.

• Peptostreptococcus spp. (Finegoldia magna, Micromonas micros)

7

• Propionibacterium acnes

Bakterie Gram-ujemne

• Bacteroides spp.

• Fusobacterium spp.

• Gardnerella vaginalis

• Prevotella spp.

Grzyby

• Pneumocystis jirovecii

Pierwotniaki

• Toxoplasma gondii

• Plasmodium falciparum

Wartości graniczne MIC

• Rozpowszechnienie oporności nabytej u wybranych gatunków może zależeć od lokalizacji geograficznej i zmieniać się z czasem, dlatego pożądane jest kierowanie się opracowywanymi lokalnie informacjami na temat oporności, szczególnie w przypadku leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności, jeśli z danych na temat lokalnego rozpowszechnienia oporności wynika, że przydatność danego antybiotyku w niektórych przynajmniej rodzajach zakażeń jest wątpliwa, należy zwrócić sięo radę do eksperta. Przeprowadzenie diagnostyki mikrobiologicznej połączonej z weryfikacją drobnoustroju i określeniem jego wrażliwości na klindamycynę zaleca się szczególnie w przypadku ciężkich zakażeń oraz gdy dotychczasowe leczenie nie jest skuteczne.

• Oporność jest zazwyczaj definiowana w oparciu o kryteria interpretacji wyników badań wrażliwości (wartości graniczne minimalnych stężeń hamujących, MIC, od ang. Minimal Innhibitory Concentration) ustalane przez Europejski Komitet ds. Oznaczania Lekowrażliwości Drobnoustrojów (EUCAST, od ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing) dla antybiotyków podawanych ogólnie.

8

Poniżej podano wartości graniczne MIC wg EUCAST.

Tabela 1. Ustalone przez EUCAST kryteria interpretacji wyników badań wrażliwości na klindamycynę

Wartości graniczne MIC Wartości graniczne średnicy [mg/l] stref zahamowania wzrostu w metodzie dyfuzyjno-

krążkowej [mm]a Drobnoustrój S ≤ R > S ≥ R <Staphylococcus spp. 0,25 0,5 22 19 Paciorkowce

0,5 0,5 17 17

grupy A, B, C i G Streptococcus

0,5 0,5 19 19

pneumoniae Paciorkowce

0,5 0,5 19 19

zieleniejące

Beztlenowce Gram- Nie

4 4 Nie dotyczy

dodatnie dotyczy Beztlenowce Gram- Nie

4 4 Nie dotyczy

ujemne dotyczy Corynebacterium spp. 0,5 0,5 20 20a zawartość klindamycyny w krążku — 2 µg

S (od ang. susceptile)—wrażliwy; R (od ang. resistant)—oporny

W poniższej tabeli podano zakresy MIC oraz wielkości stref zahamowania wzrostu w metodzie

dyfuzyjno-krążkowej wg EUCAST dla szczepów stosowanych w kontroli jakości.

Tabela 2. Opracowane przez EUCAST akceptowalne zakresy wartości na potrzeby kontroli

jakości (QC, ang. quality control) dla klindamycyny, którymi należy się kierować przy

walidacji wyników badania wrażliwości

Szczep do kontroli Zakres wartości MIC [µg/ml] Zakres w metodzie dyfuzjno-

jakości krążkowej

(średnica strefy

w mm) Staphylococcus aureus 0,06–0,25 23–29 ATCC 29213

Streptococcus 0,03–0,125 22–28 pneumoniae ATCC 49619

ATCC® to zastrzeżony znak towarowy American Type Culture Collection.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Stosowane pochodne klindamycyny różnią się tylko do momentu wchłonięcia i rozszczepienia estru. Późniejklindamycyna występuje w organizmie w postaci zasady (postać czynna). Estry należy uważać za prekursoryczynnej postaci leku (pro-lek).

Po podaniu doustnym klindamycyny chlorowodorek jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Jednocześnie spożyty pokarm nieznacznie wydłuża okres wchłaniania. Po podaniu produktu na czczo substancja czynna osiąga maksymalne stężenie w osoczu po ok. 45-60 minutach, a gdy podaje się go po posiłku – po ok. 2 godzinach. Maksymalne stężenie w osoczu po jednorazowym podaniu 150 mg i 300 mg klindamycyny wynosi odpowiednio od 1,9 μg/ml do 3,9 μg/ml (po posiłku) i od 2,8 μg/mldo 3,4 μg/ml (na czczo).

Stopień wiązania się klindamycyny z białkami osocza zależy od jej stężenia. W zakresie stężeń terapeutycznych wynosi od 80% do 94%.

Badania in vitro z zastosowaniem mikrosomów ludzkiej wątroby oraz jelit wskazują, iż klindamycyna jest głównie utleniana przez CYP3A4, z niewielkim udziałem CYP3A5, do postaci klindamycyny sulfotlenku oraz pobocznego metabolitu, N-desmetylklindamycyny.

9

Klindamycyna dobrze przenika do tkanek, przenika przez łożysko i do mleka matki. Dyfuzja do przestrzenipłynowych, nawet w stanie zapalnym opon mózgowo-rdzeniowych, jest niewystarczająca. Klindamycynaosiąga wysokie stężenie w tkance kostnej.

Klindamycyna jest wydalana przede wszystkim z żółcią, po przejściu przez wątrobę. Niektóre metabolity są czynne mikrobiologicznie. Substancje indukujące enzymy wątrobowe skracają średni okres działaniaklindamycyny w organizmie.

Klindamycyna jest wydalana w około 2/3 z kałem i w 1/3 z moczem.

Okres półtrwania klindamycyny w osoczu wynosi około 3 godzin u dorosłych i około 2 godzin u dzieci. U osób z zaburzeniami czynności nerek oraz niewydolnością wątroby stopnia średniego do ciężkiego,dochodzi do wydłużenia tego okresu.

Klindamycyna nie jest eliminowana z organizmu podczas hemodializy.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczność po podaniu jednorazowym

W przeprowadzanych na różnych gatunkach zwierząt badaniach toksyczności ostrej klindamycyny i jej solistwierdzono, że LD50 tego produktu zawiera się w przedziale od 1800 do 2620 mg/kg mc. po podaniu per os oraz od 245 do 820 mg/kg mc. po podaniu dożylnym. W tych badaniach stwierdzano u zwierząt wyraźnie zmniejszoną aktywność i drgawki.

Toksyczność po podaniu wielokrotnym

U szczurów i psów, które codziennie przez okres maksymalnie jednego roku otrzymywały per os klindamycyny chlorowodorek, maksymalna tolerowana dawka dobowa zawierała się w przedziale od 300 do 600 mg/kg mc. U psów po codziennej dawce 300 mg/kg mc. stwierdzono zwiększenie aktywnościaminotransferaz w osoczu, przy czym inne parametry kliniczno-biochemiczne pozostawały bez zmian.Po codziennej dawce 600 mg/kg mc. u psów dochodziło do zmian w obrębie błony śluzowej żołądka oraz pęcherzyka żółciowego.

Genotoksyczność

Badania na zwierzętach nad mutagennością klindamycyny nie wskazywały na to, aby produkt ten wykazywał potencjał mutagenny.

Rakotwórczość

Nie przeprowadzono długotrwałych badań na zwierzętach dotyczących rakotwórczego oddziaływania

produktu.

Toksyczny wpływ na reprodukcję i rozwój potomstwa

Badania dotyczące zdolności do rozrodu przeprowadzone na szczurach, którym podawano dawkędo 300 mg/kg mc. na dobę (około 1,1 największej dawki podawanej dorosłym pacjentom w przeliczeniu na mg/m² pc.) nie wykazały wpływu na zdolności rozrodcze lub kojarzenia w pary.

Badania dotyczące rozwoju zarodka i płodu przeprowadzone na szczurach otrzymujących klindamycynę per os oraz na szczurach i królikach otrzymujących klindamycynę podskórnie nie wykazały szkodliwegowpływu klindamycyny na rozwój z wyjątkiem dawek powodujących toksyczny wpływ na organizm matki.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Magnezu stearynian Skrobia kukurydzianaTalk

Laktoza jednowodna

10

Skład kapsułki:

żelatyna

tytanu dwutlenek (E171)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii PVC/Al zawierające 16, 20 lub 100 kapsułek, w tekturowym pudełku.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Bez specjalnych wymagań, oprócz podanych w punkcie 4.2.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU

Pfizer Europe MA EEIG Ramsgate Road, SandwichKent, CT13 9NJ Wielka Brytania

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

R/0712

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.10.1978 r.Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 30.01.2014 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO

11