Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Doltard, 10 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Doltard, 30 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Doltard, 60 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Doltard, 100 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawierająca morfiny siarczan (Morphini sulfas)w następującej dawce: 10 mg, 30 mg, 60 mg, 100 mg.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Doltard 10 mg, 30 mg i 60 mg zawierają odpowiednio 83 mg, 63 mg i 33 mg laktozy jednowodnej

(patrz punkt 4.4).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

10 mg: białe, dwuwypukłe, powlekane tabletki o przedłużonym uwalnianiu. 30 mg: żółte, dwuwypukłe, powlekane tabletki o przedłużonym uwalnianiu. 60 mg: niebieskie, dwuwypukłe, powlekane tabletki o przedłużonym uwalnianiu. 100 mg: brązowe, dwuwypukłe, powlekane tabletki o przedłużonym uwalnianiu.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy stosowany w leczeniu silnego i przewlekłego bólu.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dawkowanie należy dostosować do nasilenia bólu oraz reakcji pacjenta. Istnieją dane na tematznacznych różnic w zapotrzebowaniu i reakcji na stosowane dawki nawet u pacjentów z prawidłowączynnością wątroby i nerek.

Zalecana dawka początkowa:

Dorośli

30 – 100 mg co 12 godzin.

Pacjenci w podeszłym wieku

Leczenie należy rozpocząć od mniejszej dawki początkowej, a następnie zwiększać ją indywidualniedo uzyskania pożądanego działania terapeutycznego.

Morfina jest znacznie wolniej metabolizowana w organizmie pacjentów w podeszłym wieku, dlatego może okazać się konieczne zmniejszenie dobowej dawki produktu leczniczego.

Dzieci

Doltard jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci, ze względu na brak danych dotyczących

bezpieczeństwa, skuteczności oraz dawkowania.

2

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Okres półtrwania produktu wydłużony jest u pacjentów z niewydolnością wątroby. Z tego względu morfina powinna być stosowana z zachowaniem szczególnej ostrożności (patrz punkt 4.4).Może również okazać się konieczne wydłużenie odstępów między dawkami.

Pacjenci z niewydolnością nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dawkowanie należy dostosować indywidualnie.

Zmniejszona motoryka przewodu pokarmowego

Dawki dla pacjentów ze zmniejszoną motoryką przewodu pokarmowego należy ustalać ze szczególnąostrożnością (patrz punkt 4.5).

Sposób podawania

Tabletki o przedłużonym uwalnianiu należy połykać w całości, nie gryźć, nie rozkruszać tabletki.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na morfinę, inne opiody lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

• Jednoczesne leczenie z użyciem agonistów/antagonistów morfiny (patrz punkt 4.5). • Porażenna niedrożność jelit lub zaparcie.

• Zahamowanie czynności układu oddechowego, ciężka astma oskrzelowa lub choroby obturacyjne płuc.

• Ciężka niewydolność wątroby.

• Zespół ostrego brzucha.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

U pacjentów, którzy są lub byli w ciągu ostatnich 14 dni leczeni inhibitorami MAO, istnieje ryzyko poważnych interakcji (patrz punkt 4.5).

Doltard należy z ostrożnością stosować przed i w ciągu pierwszych 24 godzin po zabiegu operacyjnym.

Morfina jest agonistą opioidowym. Może być nadużywana podobnie jak inne tego typu substancje. Należy stosować ją ostrożnie u pacjentów uzależnionych od opioidów.

Doltard jest lekiem uzależniającym. Przy długotrwałym stosowaniu może wystąpić tolerancja, a także uzależnienie fizyczne i psychiczne. Obserwowano uzależnienie i nadużywanie morfiny. Nagłe odstawienie może prowadzić do objawów odstawienia (patrz punkt 4.8). U pacjentównadużywających leków lub uzależnionych od leków w wywiadzie leczenie lekiem Doltard należy prowadzić jedynie przez krótki okres i pod ścisłą kontrolą lekarską.

Powstanie psychicznego uzależnienia od opioidów u prawidłowo leczonych pacjentów obserwuje sięrzadko, brak jednak dostępnych danych, wskazujących na rzeczywiste występowanie psychicznegouzależnienia u pacjentów przewlekle chorych.

Jednoczesne picie alkoholu i stosowanie produktu leczniczego Doltard może nasilać działanianiepożądane produktu leczniczego Doltard; należy unikać równoczesnego przyjmowania.

Zasady bezpieczeństwa

Doltard należy stosować ostrożnie w następujących przypadkach:

W nadciśnieniu wewnątrzczaszkowym i urazie czaszki:

3

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

W przypadku podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego morfinę należy stosować ostrożnie,ponieważ może to prowadzić do dalszego podwyższenia ciśnienia. U pacjentów z urazem czaszki morfina może utrudniać rozpoznanie lub przebieg leczenia.

U takich pacjentów morfinę należy stosować tylko wtedy, gdy korzyści płynące z leczeniaw oczywisty sposób przeważają nad ryzykiem.

Zahamowanie czynności oddechowej:

Należy dokładnie obserwować częstotliwość oddechów. Senność może być oznaką dekompensacji. Ważne jest, by zmniejszać dawkę morfiny, gdy zlecono jednocześnie inne leczenie przeciwbólowe, ponieważ takie połączenia zwiększają ryzyko nagłego wystąpienia zapaści oddechowej.

Przewlekłe zaparcie lub inne zaburzenia pracy jelit:

Opioidy hamują kurczliwość włókien podłużnych mięśni gładkich. Duże znaczenie ma więcsprawdzenie przed rozpoczęciem leczenia, czy u pacjenta nie występują zaburzenia drożności, a zwłaszcza niedrożność jelit.

Zaparcie to często występujące działanie niepożądane związane z leczeniem opioidami. Należy

jednocześnie z morfiną stosować leczenie profilaktyczne.

Morfina może obniżać próg pobudliwości u pacjentów z padaczką.

Produkt Doltard należy stosować z ostrożnością u pacjentów: • z zaburzeniami przytomności;

• z napadami nieregularnych kurczów mięśni;• z chorobami dróg żółciowych;

• z zapaleniem trzustki;

• z obniżonym ciśnieniem tętniczym w związku z hipowolemią; • z ostrymi bólami brzucha;

• leczonych agonistami/antagonistami opioidów;

• leczonych innymi środkami działającymi hamująco na OUN (patrz punkt 4.5);• nadużywających alkoholu (patrz punkt 4.5).

Produkt Doltard należy stosować z najwyższą ostrożnością w zmniejszonych dawkach u pacjentów z: • chorobą Addisona;

• przerostem gruczołu krokowego;

• niedoczynnością tarczycy;

• zmniejszoną pojemnością płuc;

• niewydolnością nerek i/lub wątroby oraz u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2).

Pacjenci w podeszłym wieku:

Należy zachować ostrożność ze względu na szczególną wrażliwość pacjentów w podeszłym wieku na działania niepożądane związane z ośrodkowym układem nerwowym (splątanie) lub na zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz fizjologiczne pogorszenie czynności nerek. Jednoczesne podawanie innychleków, zwłaszcza trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, zwiększa jeszcze bardziejprawdopodobieństwo działań niepożądanych, takich jak splątanie i zaparcie.

Choroby prostaty i dróg moczowych, często występujące u osób w podeszłym wieku, zwiększają ryzyko zalegania moczu. Czynniki te nie powinny jednak ograniczać stosowania morfiny u pacjentów w podeszłym wieku, jeśli zostaną zastosowane powyższe zasady bezpieczeństwa.

Laktoza jednowodna:

Tabletki o przedłużonym działaniu o mocy 10 mg, 30 mg i 60 mg zawierają laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leczenie nadużywania produktu

4

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

Jednoczesne stosowanie agonistów/antagonistów opioidów, w tym naltreksonu Mechanizm: konkurencyjne wiązanie z receptorami opioidowymi.Działanie: powstawanie objawów odstawienia.

Ośrodkowy układ nerwowy Inhibitory MAO Mechanizm: nieznany

Działanie: może prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego, nasilenia depresji OUN i depresji oddechowej. Nie należy stosować morfiny i inhibitorów MAO jednocześnie lub w ciągu 14 dni po odstawieniu inhibitorów MAO (patrz punkt 4.4).

Leki działające hamująco na OUN (inne analgetyki opioidowe, barbiturany, benzodiazepiny, środkizwiotczające działające ośrodkowo, pochodne fenotiazyny)

Mechanizm: addytywna depresja OUN.

Działanie: może powodować zapaść oddechową, obniżenie ciśnienia tętniczego, silne uspokojenie lubśpiączkę. Morfinę należy stosować z ostrożnością u pacjentów leczonych środkami hamującymi OUN(patrz punkt 4.4).

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne

Amitryptylina i klomipramina mogą wzmacniać przeciwbólowe działanie morfiny. Może to mieć związek z tym, że leki te zwiększają biodostępność morfiny.

Środki przeciwbakteryjne Rifampicyna

Mechanizm: zwiększony metabolizm morfiny poprzez indukcję wątrobowych enzymów cytochromu P450 3A4.

Działanie: zmniejszone działanie przeciwbólowe.

Jednoczesne podanie środków zobojętniających może prowadzić do szybszego niż spodziewane uwalniania morfiny; nie należy ich podawać jednocześnie, lecz z odstępem co najmniej 2 godzin.

Inne Alkohol

Mechanizm: addytywna depresja OUN. Działanie: zwiększone uspokojenie.

Alkohol może wzmacniać działanie farmakodynamiczne produktu leczniczego Doltard; należy unikać równoczesnego przyjmowania.

Ze względu na wywoływane przez morfinę spowolnienie motoryki układu pokarmowego szybkośćwchłaniania innych leków może się obniżać.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Ze względu na mutagenne własności morfiny zarówno mężczyźni, jak i kobiety aktywni seksualnie

powinni podczas leczenia produktem Doltard stosować bezpieczne środki antykoncepcyjne.

Morfiny nie należy stosować podczas ciąży, zwłaszcza podczas trzeciego trymestru, chyba że nieistnieje alternatywne leczenie przeciwbólowe. W takim wypadku należy rozważyć korzyści dla matkii potencjalne ryzyko dla płodu.

Często u niemowląt urodzonych przez matki regularnie stosujące morfinę podczas ciąży występują objawy z odstawienia.

Morfina przenika przez łożysko i może prowadzić do depresji oddechowej i spowolnienia funkcjipsychofizjologicznych u noworodków. Może być konieczna resuscytacja.

W wypadku jednorazowego przyjęcia dużych dawek, przewlekłego leczenia lub uzależnienia pod

5

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

koniec ciąży należy monitorować noworodka w celu uniknięcia ryzyka zapaści oddechowej lub objawów z odstawienia. W razie potrzeby należy rozważyć podanie antagonisty opioidów.

Karmienie piersią

Morfiny nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Morfina przenika do mleka matki. Mleko: stosunek stężeń w osoczu wynosi ok. 3:1.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Doltard, zwłaszcza na początku leczenia oraz przy zwiększaniu dawek i w połączeniu z alkoholem lub lekami uspokajającymi wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznychi obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

4.8 Działania niepożądane

Większość działań niepożądanych zależy od dawki. Najczęściej występują zaparcia, nudności oraz uspokojenie. Zaparcia występują u wszystkich pacjentów. Około 30% ma nudności i wymioty, które ustępują po dłuższym stosowaniu. Jeśli przy stosowaniu produktu Doltard w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu wystąpią nudności i wymioty, można w razie potrzeby stosować jeze środkami przeciwwymiotnymi. Uspokojenie zwykle ustępuje po kilku dniach przyjmowaniaproduktu leczniczego.

U wrażliwych pacjentów mogą występować kurcze dróg żółciowych i moczowych.

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Klasyfikacja

układów i

narządów

Badania

diagnostyczne

Bardzo często

(>1/10)

Konwencja dotycząca częstości

Często Niezbyt często Rzadko

(>1/100 i <1/10) (>1/1 000 i <1/100) (>1/10 000

i <1/1 000)

zwiększone

wydzielanie

ADH.

Bardzo rzadko

(< 1/10 000, nie

znana)

Zaburzenia

serca

Zaburzenia

układu

nerwowego

uspokojenie,

senność

(ustępuje

zwykle po

kilku dniach

podawania),

ból głowy.

parestezje,

zaburzenia

postrzegania,

zawroty głowy.

kołatanie. rzadkoskurcz

lub

częstoskurcz.

zwiększone

ciśnienie

wewnątrzczaszkowe,

utrata przytomności,

zobojętnienie,

drżenie.

duże dawki mogą prowadzić dopobudzeniaOUN (przeczulicai allodynia,które nie reagują na wyższą dawkę morfiny),

napady drgawkoweprzypominającepadaczkę, mioklonie.

Zaburzenia oka zwężenie źrenic. zaburzenia widzenia,

6

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

Zaburzenia

układu

oddechowego,

klatki piersiowej

i śródpiersia

Zaburzenia

żołądka i jelit

depresja

oddechowa

zależna od

dawki.

zaparcie,

nudności,

wymioty,

suchość

w jamie

ustnej.

skurcz oskrzeli,

duszność,

osłabiony

odruch

kaszlowy.

niestrawność,

biegunka.

takie jak zamglone

widzenie, podwójne

widzenie, oczopląs.

obrzęk płuc. napady astmy

u osób

nadwrażliwych.

porażenna

niedrożność jelit,

zaburzenia smaku.

Zaburzenia

nerek i dróg

moczowych

Zaburzenia

skóry i tkanki

podskórnej

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe i

tkanki łącznej

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Zakażenia i

zarażenia

pasożytnicze

Zaburzenia

naczyniowe

trudności skurcze dróg

z oddawaniem moczowych.

moczu

i zatrzymanie

moczu.

wysypka,

pokrzywka,

świąd (z

powodu

uwalniania

histaminy przez

morfinę),

zwiększona

potliwość.

bóle pleców. bolesne kurcze

mięśni, sztywność

mięśni.

brak łaknienia.

zakażenie dróg

moczowych.

niedociśnienie

ortostatyczne,

zaczerwienienie

twarzy.

nadciśnienie tętnicze.

Zaburzenia

ogólne i stany w

miejscu podania

astenia,

dreszcze,

gorączka,

obrzęki

obwodowe

(ustępujące po

zakończeniu

leczenia).

objawy z

odstawienia

(niepokój, wymioty,

wzrost łaknienia,

drażliwość, drgawki,

nadpobudliwość,

zatkany nos,

drgawki i silne

łzawienie)

stwierdzono

u niemowląt matek,

które stosowały

morfinę (patrz punkt

4.4). Złe

7

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

samopoczucie,tolerancja produktuleczniczego.

Układ

immunologiczny

Wątroba i drogi

żółciowe

Zaburzenia

układu

rozrodczego i

piersi

Zaburzenia

psychiczne

Po podaniu

morfiny mogą

wystąpić

zaburzenia

psychiczne

o różnej

intensywności

i charakterze

(zależnie od

osobowości

i czasu trwania

leczenia).

wahania

nastroju

(zwykle

podwyższenie

nastroju,

czasami

dysforia).

depresja,

splątanie,

bezsenność,

zmiana

aktywności

(zwykle

obniżenie,

czasem

pobudzenie)

i zmiana

możliwości

poznawczych

i czuciowych,

np. trudności z

podejmowaniem

decyzji,

zaburzenia

postrzegania,

halucynacje

(przemijające),

koszmary senne,

zwłaszcza

u pacjentów w

podeszłym

wieku,.

dezorientacja.

reakcje

anafilaktyczne/

anafilaktoidalne,

reakcje alergiczne.

skurcze dróg

żółciowych,

podwyższone

wartości prób

wątrobowych.

zatrzymanie

miesiączki.

psychiczne

i fizyczne

uzależnienie,

euforia, lęk,

podniecenie,

obniżone libido,

impotencja.

zapalenietrzustki.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa,tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-ma

il: [email protected].

Działania

niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Toksyczność

8

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

Nadwrażliwość na morfinę jest różna u różnych pacjentów. U dorosłych mogą występować objawy zatrucia po przyjęciu pojedynczych dawek odpowiadających dawce podskórnej lub dożylnej wynoszącej ok. 30 mg. U pacjentów z chorobą nowotworową, dawki te często są przekraczane bez poważniejszych działań niepożądanych.

Objawy

Poważne przedawkowanie morfiny objawia się zapaścią oddechową, znaczne zwężenie źrenic (źrenice o wielkości łebka od szpilki), skrajną sennością, która może przejść w osłupienie lub śpiączkę. Zimnai wilgotna skóra, rabdomioliza prowadząca do niewydolności nerek, zwiotczenie mięśni i w niektórych przypadkach rzadkoskurcz i obniżenie ciśnienia. W przypadku poważnego przedawkowania, zwłaszcza przy podaniu dożylnym, może wystąpić bezdech, zapaść, zatrzymanie akcji serca i zgon.

Leczenie

Należy początkowo zwrócić uwagę na przywrócenie odpowiedniej wentylacji poprzez zapewnieniedrożności dróg oddechowych oraz wspomaganego lub kontrolowanego oddechu. Antagonista opioidów - nalokson oddziałuje wybiórczo na zapaść oddechową spowodowaną przez

przedawkowanie lub niezwykłą wrażliwość na opioidy. Dlatego nalokson należy podawać i dawkować odpowiednio do potrzeb pacjenta, najlepiej dożylnie, jednocześnie z rozpoczęciem resuscytacjioddechowej. Nalokson: 0,4 mg dla dorosłych (dzieci 0,01 mg/kg) powoli dożylnie. Powtarzać aż doprzywrócenia normalnego oddechu. Działanie rozpoczyna się po 30-60 sekundach i trwa zwykle przez45-60 minut. Po podaniu domięśniowym działanie zaczyna się po 10 min. i trwa 2-3 godziny. Pacjentanależy obserwować pod kątem zapaści oddechowej przez 24 godziny.

Odpowiednio do potrzeb należy zastosować tlen, dożylne leczenie płynami, leki obkurczającenaczynia krwionośne, pomocnicze metody leczenia. Aby usunąć nie wchłoniętą część produktuleczniczego, konieczne może być opróżnienie żołądka.

W przypadku podejrzenia uzależnienia od opioidów, można się spodziewać wystąpienia zespołu abstynencyjnego.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwbólowe, naturalne alkaloidy opium, kod ATC: N 02 AA 01

Morfina wiąże się z stereospecyficznymi receptorami w OUN. W ten sposób zmienia się zarówno postrzeganie bólu, jak i emocjonalna reakcja na ból.

Zakłada się, że różne podtypy receptorów opioidowych niezależnie od siebie pośrednicząw poszczególnych działaniach terapeutycznych i działaniach niepożądanych, spotykanych przystosowaniu morfiny. Morfina jest czystym agonistą opioidowym. Morfina ma bardzo silnepowinowactwo do receptorów μ (mi), nieco mniejsze do receptorów σ (sigma) i κ (kappa). Działanie na OUN odzwierciedlane jest przez wiązanie z receptorami, co daje następujące skutki: Receptor μ (mi): zniesienie bólu na poziomie nadrdzeniowym, osłabienie oddychania, euforia i uzależnienie psychiczne.

Receptor κ (kappa): zniesienie bólu na poziomie rdzeniowym, zwężenie źrenic i uspokojenie.Receptor σ (sigma): dysforia i halucynacje.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Morfina wchłania się w dużym stopniu w przewodzie pokarmowym, ma jednak niską dostępność biologiczną ze względu na wysoki metabolizm pierwszego przejścia w wątrobie i jelitach. Tabletki o przedłużonym działaniu uwalniają morfinę powoli, co prowadzi do równomiernego stężenia w osoczu. Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po około 4 godzinach. Efekt znieczulający jest maksymalny po 2-5 godzinach od podania tabletek o przedłużonym działaniu i utrzymuje się przez 8-12 godzin. Korelacja między poziomem morfiny w osoczu, a jej działaniem terapeutycznym jestwciąż nie ustalona.

9

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

Dystrybucja

Morfina przenoszona jest przede wszystkim do nerek, wątroby, płuc i śledziony, a także w niższych stężeniach do mózgu i mięśni. Morfina przenika przez barierę krew-mózg. Około 35% wiąże sięz białkami. Morfina przenika przez łożysko i przedostaje się do mleka matki.

Metabolizm

Morfina metabolizowana jest przede wszystkim w wątrobie i jelitach, poprzez łączenie z kwasem glukuronowym, wskutek czego powstaje 3-glukuronian morfiny i 6-glukuronian morfiny. Ten ostatnimetabolit jest aktywny i zapewne przyczynia się do znieczulającego działania morfiny, zwłaszcza przywielokrotnym podawaniu doustnym. Uważa się natomiast, że 3-glukuronian morfiny ma działanieantagonistyczne; postuluje się, że metabolit ten stanowi podłoże paradoksalnych bólów, którychdoznają niektórzy pacjenci po podaniu morfiny. Inne aktywne metabolity to normorfina, kodeinai eterowy siarczan morfiny.

Prawdopodobnie występuje krążenie jelitowo-wątrobowe.

Eliminacja

Morfina wydalana jest w postaci metabolitów, przede wszystkim przez nerki. Około 10 % wydalane jest przez żółć z kałem. Około 90 % dawki morfiny jest wydalane po 24 godzinach, jednak ślady można wykryć w moczu po 48 lub więcej godzinach. Średni okres półtrwania wynosi 2 godziny dla morfiny i 2,4 – 6,7 godzin dla 3-glukuronianu morfiny. U pacjentów z niewydolnością wątroby okres półtrwania może być wydłużony (patrz punkt 4.2).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania na zwierzętach wskazują na właściwości teratogenne morfiny oraz zaburzenianeurobehawioralne w rozwijających się organizmach, natomiast badania przeprowadzone u ludzi niewskazują, że morfina może spowodować wady rozwojowe ani działać fetotoksycznie. Badania eksperymentalne wykazały, że siarczan morfiny powoduje uszkodzenia chromosomów w gametach i w komórkach somatycznych u zwierząt oraz w komórkach somatycznych ludzi. Nie można wykluczyć potencjalnego genotoksycznego wpływu na ludzi. Nie ma innych danych przedklinicznych istotnych dla lekarza przepisującego lek.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Doltard, 10 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu:

glikol propylenowy (E 1520), tytanu dwutlenek (E 171), magnezu stearynian (E 470b), hypromeloza 15 (E 464), talk (E 553b), hydroksyetyloceluloza 8500, powidon K90 (E 1201), hypromeloza 10 000(E 464), laktoza jednowodna.

Doltard, 30 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu:

glikol propylenowy (E 1520), ryboflawina, dwutlenek tytanu (E 171), magnezu stearynian (E 470b), hypromeloza 15 (E 464), talk (E 553b), hydroksyetyloceluloza 8500, powidon K90 (E 1201),hypromeloza 10 000 (E 464), laktoza jednowodna.

Doltard, 60 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu:

indygotyna I (E 132), glikol propylenowy (E 1520), stearynian magnezu (E 470b), dwutlenek tytanu (E 171), hypromeloza 15 (E 464), talk (E 553b), hydroksyetyloceluloza 8500, powidon K90 (E 1201),laktoza jednowodna, hypromeloza 10 000 (E 464).

Doltard, 100 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu:

glikol propylenowy (E 1520), stearynian magnezu (E 470b), talk (E 553b), hypromeloza 15 (E 464), czerwonobrązowy opadry: tlenek żelaza (E 172) i dwutlenek tytanu (E 171), powidon K90 (E 1201), hydroksyetyloceluloza 8500, hypromeloza 10 000 (E 464).

10

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

Blister: 2 lata.

Pojemnik na tabletki (szklany): 3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister i pojemnik na tabletki (szklany).

20 tabletek w 2 blistrach po 10 sztuk.

20 tabletek w pojemniku na tabletki (szklanym). 100 tabletek w 10 blistrach po 10 sztuk.

100 tabletek w pojemniku na tabletki (szklanym).

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Takeda Pharma Sp. z o.o.ul. Prosta 68

00-838 Warszawa

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Doltard, 10 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu - R/7248 Doltard, 30 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu - R/7249 Doltard, 60 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu - R/7250 Doltard, 100 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu - R/7251

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Doltard, 10 mg, 30 mg, 60mg, 100 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiuData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 24 lipca 1997 r.Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 09 września 2013 r.

11

Based on Danish SmPC dated: 12.09.2007

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12