CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Doxanorm, 1 mg, tabletkiDoxanorm, 2 mg, tabletkiDoxanorm, 4 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Doxanorm, 1 mg, tabletki:

1 tabletka zawiera 1 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci mezylanu doksazosyny.Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza 40 mg.

Doxanorm, 2 mg, tabletki:

1 tabletka zawiera 2 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci mezylanu doksazosyny.Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza 40 mg.

Doxanorm, 4 mg, tabletki:

1 tabletka zawiera 4 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci mezylanu doksazosyny.Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza 80 mg.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Produkt Doxanorm jest wskazany w leczeniu: - samoistnego nadciśnienia tętniczego

- objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH)

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Samoistne nadciśnienie tętnicze

Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę. Zależnie od skuteczności w indywidualnychprzypadkach dawka dobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg,następnie do 4 mg i wreszcie do 8 mg.

Średnia dawka w leczeniu podtrzymującym wynosi 2 do 4 mg doksazosyny raz na dobę.Maksymalna zalecana dawka wynosi 16 mg doksazosyny na dobę.

Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.–8. rano 1 mg doksazosyny dzień 9.–14. rano 2 mg doksazosyny.

1

Następnie zaleca się zwiększanie dawki do skutecznej dawki podtrzymującej.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4). W razie potrzeby dawkadobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg, a następnie do 4 mg,zależnie od reakcji pacjenta.

Maksymalna zalecana dawka wynosi 8 mg doksazosyny raz na dobę.

Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.–8. 1 mg doksazosyny raz na dobę dzień 9.–14. 2 mg doksazosyny raz na dobę

Następnie można indywidualnie zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymującej.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów w podeszłym wieku, w tej grupiepacjentów można stosować zwykłe dawkowanie. Jednakże dawka leku powinna być możliwie jaknajmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek inie wykazano, że doksazosyna nasila istniejącą niewydolność nerek, w tej grupie pacjentów możnastosować zwykłe dawkowanie. Jednakże dawka leku powinna być możliwie jak najmniejsza,zwiększanie zaś dawki powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza. Ponieważ doksazosynawiąże się w dużym stopniu z białkami osocza, nie może być usuwana przez dializę.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Podczas podawania doksazosyny pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby należy zachowaćszczególną ostrożność. Brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu leku u pacjentów z ciężkąniewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).

Dawkowanie u dzieci i młodzieży

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności doksazosyny u dzieci i młodzieży.

Sposób podawania

Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Czas trwania terapii określa lekarz.

4.3. Przeciwwskazania

Stosowanie produktu Doxanorm jest przeciwwskazane:

- u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na pochodne chinazoliny (np. prazosyna, terazosyna) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1- u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie

- u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłymi infekcjami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego

- u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6) - u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym.

Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem bez postępującej niewydolności nerek lub z nią.

2

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Niedociśnienie ortostatyczne

Rozpoczęcie leczenia: Z uwagi na właściwości alfa-adrenolityczne doksazosyny może u pacjentów,szczególnie na początku leczenia, wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotamigłowy i uczuciem słabości, lub rzadko, utratą przytomności (omdlenia). Zgodnie z ostrożną praktykąmedyczną zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego na początku leczenia, aby ograniczyć możliwośćwystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć pacjentów, by w początkowym okresieleczenia doksazosyną unikali sytuacji, w których może dojść do urazu w razie zawrotów głowy lubosłabienia.

Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca:

Podobnie jak w przypadku pozostałych leków alfa-adrenolitycznych i innych leków rozszerzającychnaczynia zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom znastępującymi ciężkimi chorobami serca:

- obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej- niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej- prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym

- lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.

U pacjentów z ciężką chorobą wieńcową serca szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego możepowodować zaostrzenie dolegliwości dusznicowych.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby:

Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie należy zachowaćszczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnościąwątroby (patrz punkt 5.2). Z uwagi na brak klinicznego doświadczenia w stosowaniu leku u pacjentówz ciężką niewydolnością wątroby podawanie leku tej grupie pacjentów nie jest zalecane.

Stosowanie jednocześnie z inhibitorami PDE-5:

Podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami PDE-5 (takimi, jak syldenafil,tadalafil, wardenafil) należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych pacjentów może toprowadzić do objawowego niedociśnienia tętniczego, ze względu na rozszerzające naczynia działanieobu leków. Aby zmniejszyć ryzyko niedociśnienia ortostatycznego, rozpoczęcie leczenia inhibitoremPDE-5 zaleca się dopiero po uzyskaniu stabilizacji hemodynamicznej pacjenta w terapii lekami alfa-adrenolitycznymi. Ponadto zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorem PDE-5 od najmniejszejmożliwej dawki. Należy również przestrzegać 6-godzinnego odstępu przed przyjęciem doksazosyny.Nie przeprowadzono badań dotyczących doksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu.

Stosowanie u pacjentów poddawanych operacji usunięcia zaćmy:

Podczas operacji usunięcia zaćmy u niektórych pacjentów przyjmujących obecnie lub leczonych wprzeszłości tamsulosyną, zaobserwowano „śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki” (ang.„Intraoperative Floppy Iris Syndrome” IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). Zgłaszano równieżpojedyncze doniesienia dotyczące innych leków alfa-adrenolitycznych, dlatego nie można wykluczyć,że jest to działanie typowe dla tej grupy leków. Ponieważ IFIS może prowadzić do zwiększenia liczbypowikłań proceduralnych w trakcie operacji usunięcia zaćmy, przed zabiegiem należy poinformowaćokulistę o stosowaniu leków alfa-adrenolitycznych obecnie lub w przeszłości.

Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancjągalaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.

Priapizm:

3

W obserwacjach prowadzonych po wprowadzeniu do obrotu leków alfa-adrenolitycznych, w tymdoksazosyny, notowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu, związane ze stosowaniem tychsubstancji.

Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej.

Badania przesiewowe w kierunku raka gruczołu krokowego:

Rak gruczołu krokowego powoduje wystąpienie wielu objawów obserwowanych także w przypadkułagodnego rozrostu gruczołu krokowego; obie te choroby mogą występować jednocześnie. Należyzatem wykluczyć raka gruczołu krokowego przed rozpoczęciem stosowania doksazosyny w leczeniułagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Obserwowano następujące interakcje doksazosyny, podawanej jednocześnie z niżej wymienionymi lekami lub substancjami.

Obniżające ciśnienie tętnicze działanie doksazosyny może być nasilone przez: - inne leki obniżające ciśnienie tętnicze

- leki rozszerzające naczynia lub azotany

- inhibitory PDE-5 – u niektórych pacjentów może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze (patrz punkt 4.4). Nie przeprowadzono badań dotyczących doksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu.

Obniżające ciśnienie tętnicze działanie doksazosyny może być osłabione przez:

- leki z grupy NLPZ- estrogeny

- sympatykomimetyki.

Doksazosyna może osłabiać działanie dopaminy, efedryny, epinefryny, metaraminolu, metoksaminyoraz fenylefryny na ciśnienie tętnicze, oraz naczynia. Ponieważ nie ma danych dotyczących interakcjiz lekami wpływającymi na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna), zaleca się zachowanieszczególnej ostrożności w podawaniu tych leków z doksazosyną.

Doksazosyna wiąże się z białkami osocza w 98%. W badaniach in vitro z zastosowaniem ludzkiegoosocza nie stwierdzono, by doksazosyna wpływała na wiązanie się z białkami osocza digoksyny,warfaryny, fenytoiny lub indometacyny.

Podczas podawania standardowej postaci doksazosyny w badaniach klinicznych nie stwierdzononiepożądanych interakcji z tiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, beta-adrenolitykami,niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami hipoglikemizującymi,lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami przeciwzakrzepowymi. Jednakżebrakuje danych z oficjalnych badań nad interakcjami wymienionych leków.

Doksazosyna nasila działanie zmniejszające ciśnienie krwi innych leków alfa-adrenolitycznych i innych leków przeciwnadciśnieniowych.

W otwartym badaniu z randomizacją, kontrolowanym za pomocą placebo, przeprowadzonym na 22zdrowych ochotnikach – mężczyznach, podanie pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny w pierwszymdniu 4-dniowego programu obejmującego przyjmowanie doustnej cymetydyny (400 mg dwa razy nadobę) powodowało 10% zwiększenie średniego AUC doksazosyny, nie powodowało natomiastżadnych istotnych statystycznie zmian w średnim Cmax i średnim okresie półtrwania dladoksazosyny. Zwiększenie 10% średniego AUC dla doksazosyny, podawanej jednocześnie zcymetydyną, mieści się w zakresie zróżnicowania między poszczególnymi uczestnikami (27%)dotyczącym średniego AUC dla doksazosyny, podawanej jednocześnie z placebo.

4

Doksazosyna może zwiększać aktywność reninową osocza oraz wydalanie kwasuwanilinomigdałowego z moczem. Należy wziąć to pod uwagę podczas interpretowania wynikówbadań laboratoryjnych.

4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet ciężarnych,brakuje danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania doksazosyny podczas ciąży. Dlatego wokresie ciąży należy stosować doksazosynę jedynie wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższająryzyko. Choć w badaniach na zwierzętach nie stwierdzono żadnych działań teratogennych, przypodawaniu wyjątkowo dużych dawek (około 300-krotnie przewyższających maksymalne dawkizalecane u ludzi) obserwowano u zwierząt zmniejszenie wskaźnika przeżycia płodu (patrz punkt 5.3).

Karmienie piersią

Ze względu na nieznaną możliwość wystąpienia działań niepożądanych u karmionego piersią niemowlęcia, należy zaprzestać karmienia piersią lub przerwać stosowanie produktu.

Doksazosyna jest przeciwwskazana w okresie laktacji, ponieważ produkt kumuluje się w mlekukarmiących samic szczura oraz nie ma informacji na temat przenikania produktu do mleka karmiącychkobiet.

Wpływ na płodność

Patrz punkt 5.3

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Z uwagi na indywidualne reakcje na doksazosynę, zdolność do wykonywania takich czynności, jakprowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, lub wykonywanie szczególnych rodzajów pracy, przyktórych konieczne jest utrzymywanie równowagi, mogą być pogorszone, szczególnie na początkuleczenia, po zwiększeniu dawki, przejściu na inny produkt lub przy jednoczesnym spożywaniualkoholu.

4.8. Działania niepożądane

Działania niepożądane wymienione poniżej uszeregowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządóworaz częstością występowania. Częstość występowania ustalono jako: bardzo często (≥ 1/10), często(≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1000), bardzorzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i

narządów MedDRA

Częstość

występowania

Działania niepożądane

Zakażenia i zarażenia Zakażenia dróg oddechowych, zakażenia drógpasożytnicze Często

moczowych Zaburzenia krwi i układu

chłonnego Bardzo rzadko Leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość

Zaburzenia układu

immunologicznego

Niezbyt często Reakcje alergiczne

Zaburzenia metabolizmu

i odżywiania

Niezbyt często Anoreksja, skaza moczanowa, pragnienie,

zwiększony apetyt

5

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często Niepokój, bezsenność, nerwowość, pobudzenie,

depresja, chwiejność emocjonalna

Zaburzenia układu

nerwowego

Zaburzenia oka

Zaburzenia ucha i

błędnika

Zaburzenia serca

Zaburzenia naczyniowe

Często Senność, zawroty głowy, ból głowy

Niezbyt często Udar naczyniowy mózgu, niedoczulica, omdlenia,

drżenie, apatia

Przeczulica, sztywność mięśni, zaburzenia smaku,

Bardzo rzadko koszmary nocne, utrata pamięci, ortostatyczne

zawroty głowy, parestezja

Często Zaburzenia akomodacji

Niezbyt często Łzawienie, światłowstręt

Bardzo rzadko Niewyraźne widzenie

Częstość nieznana Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (patrz

punkt 4.4).

Często Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

Niezbyt często Szum w uszach

Kołatanie serca, tachykardia, ból w klatce

Często

piersiowej

Niezbyt często Zawał mięśnia sercowego, omdlenia, dusznica

bolesna

Bardzo rzadko Bradykardia, arytmie serca

Niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie

Często

ortostatyczne, obrzęki

Niezbyt często Niedokrwienie obwodowe

Rzadko Zaburzenia mózgowo-naczyniowe

Bardzo rzadko Uderzenie krwi do głowy

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki

piersiowej i śródpiersia

Zaburzenia żołądka i jelit

Zaburzenia wątroby i

dróg żółciowych

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki

łącznej

Zaburzenia nerek i dróg

moczowych

Często Zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, nieżyt nosa

Niezbyt często Zapalenie gardła, krwawienie z nosa

Rzadko Obrzęk krtani

Bardzo rzadko Skurcz oskrzeli

Często Ból brzucha, niestrawność, suchość w jamie

ustnej, nudności

Zaparcia, wzdęcia i oddawanie wiatrów, wymioty,

Niezbyt często

zapalenie żołądka i jelit, biegunka

Niezbyt często Nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby,

zwiększona aktywność enzymów wątrobowych

Bardzo rzadko Zapalenie wątroby, zastój żółci, żółtaczka

Często Świąd

Niezbyt często Wysypka

Bardzo rzadko Pokrzywka, łysienie, plamica

Często Ból pleców, ból mięśni

Niezbyt często Ból stawów

Bardzo rzadko Skurcze mięśni, osłabienie mięśni

Zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu,

Często odczuwanie zwiększonej potrzeby oddawania

moczu, częstomocz

Niezbyt często Dyzuria, zaburzenia częstości oddawania moczu,

krwiomocz

Rzadko Wielomocz

Zaburzenia w oddawaniu moczu, zwiększone

Bardzo rzadko stężenie kreatyniny w moczu i osoczu,

zwiększona diureza, oddawanie moczu w nocy

6

Zaburzenia układu

rozrodczego i piersi

Zaburzenia ogólne i

stany w miejscu podania

Niezbyt często Impotencja

Bardzo rzadko Ginekomastia, priapizm

Nieznana Wsteczna ejakulacja

Osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy

Często podobne do objawów grypy, obrzęk uogólniony

obrzęki obwodowe

Bóle, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy,

Niezbyt często

uderzenia gorąca, bladość

Uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, obniżona

Bardzo rzadko temperatura ciała u pacjentów w podeszłym

wieku

Badania diagnostyczne

Niezbyt często Hipokaliemia, zwiększenie masy ciała

Rzadko Hipoglikemia

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9. Przedawkowanie

W razie przedawkowania prowadzącego do niedociśnienia tętniczego należy podjąć działaniapodtrzymujące czynności układu sercowo-naczyniowego. Przywrócenie ciśnienia tętniczego oraznormalizację tętna można osiągnąć poprzez ułożenie pacjenta na plecach.

Jeśli powyższe środki są niewystarczające, wstrząs należy leczyć środkami zwiększającymi objętośćosocza. W razie konieczności należy następnie podać leki wazopresyjne. Trzeba też monitorowaćczynność nerek i w razie potrzeby podjąć działania podtrzymujące. Ponieważ doksazosyna wiąże sięw wysokim stopniu z białkami, dializa jako metoda leczenia przedawkowania nie jest wskazana.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna:

Leki przeciwnadciśnieniowe; kod ATC: C02CA04

Leki stosowane w łagodnym rozroście gruczołu krokowego; kod ATC: G04CA

Nadciśnienie tętnicze

Mechanizm działania, działanie farmakodynamiczne

Doksazosyna działa rozszerzająco na naczynia poprzez selektywne i kompetencyjne blokowaniepostsynaptycznych alfa1-adrenoreceptorów. Podanie doksazosyny pacjentom z nadciśnieniemtętniczym powoduje klinicznie istotne obniżenie ciśnienia tętniczego poprzez zmniejszenieobwodowego oporu naczyniowego. Po podaniu jednorazowej dawki dobowej działanie leku utrzymujesię przez 24 godziny po podaniu. Po rozpoczęciu leczenia następuje stopniowe obniżenie ciśnieniatętniczego, mogą w tym czasie wystąpić reakcje ortostatyczne. Maksymalne działanie leku następujepo 2–6 godzinach po podaniu. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wartość ciśnienia krwi podczas

7

podawania doksazosyny była podobna w pozycji stojącej i leżącej. Podczas długotrwałego leczenianie obserwowano tolerancji na doksazosynę, inaczej, niż w przypadku nieselektywnych lekówblokujących alfa-adrenoreceptory. W terapii podtrzymującej rzadko obserwowano zwiększenieaktywności reninowej osocza i tachykardię.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Badania kliniczne wykazały, że doksazosyna wpływa korzystnie na stężenie lipidów we krwi, istotnieobniżając całkowite stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego oraz frakcji LDL w osoczu.Obserwowano istotne zwiększenie stosunku cholesterolu HDL do cholesterolu całkowitego (około 4%do 13% wartości pierwotnej). Kliniczne znaczenie powyższych zjawisk pozostaje do ustalenia.Doksazosyna ma zatem przewagę nad lekami moczopędnymi i beta-adrenolitykami które wpływająniekorzystnie na te parametry. Leczenie doksazosyną korzystnie wpływa na nadciśnienie tętnicze istężenie lipidów, w wyniku czego ulega zmniejszeniu ryzyko rozwoju choroby wieńcowej.

Wstępna ocena wyników badania ALLHAT (ang. Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment toPrevent Heart Attack Trial) wykazała, że zmniejszenie ryzyka wystąpienia ciężkiej niewydolnościserca u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz co najmniej z jeszcze jednym czynnikiem ryzykaCHC, przyjmujących doksazosynę, jest około dwukrotnie niższe niż u pacjentów leczonychchlortalidonem. Ponadto, ryzyko wystąpienia ciężkich komplikacji sercowo-naczyniowych było u tychpacjentów o 25% wyższe, niż w grupie otrzymującej chlortalidon.

Z uwagi na powyższe, wyniki ramienia badania ALLHAT, obejmujące doksazosynę, zostałozakończone. W chwili zakończenia badania nie było różnic, co do przyczyn śmiertelności. Powyższewyniki nie zostały jeszcze poddane ostatecznej ocenie.

Wykazano, że leczenie doksazosyną prowadzi do zahamowania przerostu lewej komory serca,hamowania agregacji płytek krwi oraz zwiększenia aktywności tkankowego aktywatoraplazminogenu. Ponadto doksazosyna zwiększa wrażliwość na insulinę u pacjentów z zaburzeniamigospodarki węglowodanowej.

Wykazano, że doksazosyna nie wywiera niekorzystnych skutków metabolicznych i nadaje się dostosowania u pacjentów z astmą, cukrzycą, dysfunkcją lewokomorową lub skazą moczanową.Badanie in vitro wskazuje na antyoksydacyjne właściwości 6'- i 7'-hydroksylowych form metabolitówdoksazosyny przy stężeniu 5 μM.

W kontrolowanym badaniu klinicznym u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wykazano związekmiędzy podawaniem doksazosyny a poprawą dysfunkcji seksualnych. Ponadto pacjenci otrzymującydoksazosynę zgłaszali mniej nowych przypadków zaburzeń erekcji niż pacjenci otrzymujący inne lekiprzeciwnadciśnieniowe.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Mechanizm działania

Wykazano, że doksazosyna skutecznie blokuje podtyp 1A adrenoreceptora alfa-1, który stanowi ponad70% ogółu podtypów występujących w gruczole krokowym. To wyjaśnia działanie leku u pacjentów złagodnym rozrostem gruczołu krokowego.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

U pacjentów z objawowym łagodnym rozrostem gruczołu krokowego doksazosyna poprawia wynikibadań urodynamicznych i łagodzi objawy. Działanie leku wynika z selektywnego blokowaniareceptorów alfa1-adrenergicznych w zrębie mięśniowym i torebce gruczołu krokowego, oraz w szyjcepęcherza moczowego.

Wykazano stałą skuteczność i bezpieczeństwo doksazosyny podczas długookresowego (do 48miesięcy) leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

8

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym doksazosyna jest dobrze wchłaniana, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 2 godzinach od podania.

Biodostępność po podaniu doustnym wynosi około 65%.

Dystrybucja

Doksazosyna wiąże się w 98,3% z białkami osocza.

Metabolizm/Eliminacja

W znacznym stopniu jest metabolizowana, głównie drogą O-demetylacji i hydroksylacji. Mniej, niż 5% dawki doksazosyny jest wydalane w postaci niezmienionej.

Eliminacja z osocza jest dwufazowa, a okres półtrwania wynosi 22 godziny, dzięki czemu możliwe jest dawkowanie raz na dobę.

Specjalne grupy pacjentów

Dane dotyczące działania leków wpływających na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna) upacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. W badaniu klinicznym, z udziałem 12 pacjentówz umiarkowaną niewydolnością wątroby, po jednokrotnym podaniu doustnym doksazosynyobserwowano zwiększenie AUC o 43% i zmniejszenie klirensu o 40%. Podobnie jak w przypadkuinnych leków w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachować szczególną ostrożność przypodawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).

Badania w grupie pacjentów w podeszłym wieku oraz z niewydolnością nerek nie wykazały istotnychróżnic we właściwościach farmakokinetycznych.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Karcynogeneza

Długotrwałe (do 24 miesięcy) podawanie doksazosyny w diecie, w maksymalnych tolerowanychdawkach 40 mg/kg mc./dobę u szczurów oraz 120 mg/kg mc./dobę u myszy, nie wykazało żadnychdowodów na możliwe działanie rakotwórcze. Największe dawki oceniane w badaniach na szczurach imyszach wiążą się z obszarami AUC (miara ekspozycji ustrojowej) odpowiednio 8- i 4-krotniewiększymi niż AUC u ludzi przy dawce 16 mg/dobę.

Mutageneza

Badania mutagenności nie wskazują na jakiekolwiek mutagenne działanie leku bądź metabolitów na poziomie chromosomalnym lub subchromosomalnym.

Wpływ na płodność

Badania na szczurach wykazały zmniejszenie płodności u samców, którym podawano doustniedoksazosynę w dawkach 20 (z wyłączeniem jednak dawek 5 i 10) mg/kg mc./dobę, 4-krotnośćekspozycji AUC uzyskiwanej przy dawce dla ludzi wynoszącej 12 mg/dobę. Taki skutek byłodwracalny i ustępował w ciągu dwóch tygodni od odstawienia produktu. Nie zgłaszano żadnychprzypadków wpływu doksazosyny na płodność męską u ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystaliczna

9

Laktoza

Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)Krzemionka koloidalna bezwodnaSodu laurylosiarczan Magnezu stearynian

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3. Okres ważności

5 lat

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30oC.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii Al/PVC/PVDC w tekturowym pudełku 30 tabletek (3 blistry po 10 tabletek)

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

PharmaSwiss Česká republika s.r.o. Jankovcova 1569/2c

170 00 Praga 7 Republika Czeska

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Doxanorm, 1 mg, tabletki: 8543Doxanorm, 2 mg, tabletki: 8544Doxanorm, 4 mg, tabletki: 8545

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Doxanorm, 1 mg, tabletki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.01.2001 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 17.02.2011 r.

Doxanorm, 2 mg, tabletki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.01.2001 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 17.02.2011 r.

10

Doxanorm, 4 mg, tabletki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.01.2001 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 17.02.2011 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

11