CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Doxonex 2 mg tabletkiDoxonex 4 mg tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 tabletka zawiera 2 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci mezylanu doksazosyny (2,43 mg). Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza bezwodna 40 mg.

lub

1 tabletka zawiera 4 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci mezylanu doksazosyny (4,86 mg).Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza bezwodna 80 mg.Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Doxonex 2 mg to tabletka barwy białej, podłużna, z napisem " D2" oraz linią podziału po jednejstronie. Tabletkę można podzielić na połowy.

Doxonex 4 mg to tabletka barwy białej, podłużna, z napisem " D4" oraz linią podziału po jednejstronie. Tabletkę można podzielić na połowy.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Produkt Doxonex jest wskazany w leczeniu objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołukrokowego (BPH).

Nadciśnienie tętnicze

Produkt Doxonex jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jednak nie jako lek pierwszegorzutu. Produkt Doxonex może być stosowany w skojarzeniu z tiazydowym lekiem moczopędnym,beta-adrenolitykiem, antagonistą kanału wapniowego lub inhibitorem konwertazy angiotensyny.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Dawka początkowa produktu Doxonex wynosi 1 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnejodpowiedzi na leczenie, dawkę można zwiększyć do 2 mg, a następnie do 4 mg i do maksymalnejzalecanej dawki dobowej wynoszącej 8 mg. Dawkę należy zwiększać stopniowo co 1–2 tygodnie.Zazwyczaj zalecana dawka wynosi od 2 mg do 4 mg na dobę.

Doksazosynę można stosować u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH), którzymają nadciśnienie tętnicze, jak i prawidłowe ciśnienie tętnicze krwi. Podobnie jak w przypadku innychleków tego typu, należy kontrolować ciśnienie krwi na początku leczenia.

1

Nadciśnienie tętnicze

Produkt Doxonex jest stosowany raz na dobę. Dawka początkowa wynosi 1 mg. Po 1–2 tygodniachleczenia dawkę tę można zwiększyć do 2 mg, a następnie, w razie potrzeby, do 4 mg. U większościpacjentów, odpowiedź na leczenie doksazosyną występuje po zastosowaniu dawki do 4 mg. W raziepotrzeby dawkę można dalej zwiększać do maksymalnej zalecanej dawki dobowej wynoszącej 8 mg.

Dzieci i młodzież:

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania doksazosyny u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone.

Pacjenci w podeszłym wieku:

Nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

Ze względu na to, że u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie dochodzi do zmianyfarmakokinetyki, zaleca się stosowanie zwykle stosowanej dawki dla osób dorosłych.Doksazosyna nie jest usuwana podczas dializy.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

Dane na temat stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz działanialeków, o których wiadomo, że mają wpływ na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna), sąograniczone. Tak jak w przypadku wszystkich leków metabolizowanych w całości przez wątrobę,należy zachować ostrożność podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynnościwątroby (patrz też punkt 4.4).

Sposób podawania

Produkt może być przyjmowany w trakcie posiłku lub niezależnie od niego. Tabletki należy połykaćw całości popijając wystarczającą ilością płynu.

Doksazosyna jest przeznaczona do długotrwałego stosowania.

4.3 Przeciwwskazania

Stosowanie doksazosyny jest przeciwwskazane:

• u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na substancję czynną lub pochodne chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę, doksazosynę) lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1;

• u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie;• u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłym zakażeniem dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego;

• u kobiet karmiących piersią – patrz punkt 4.6 (tylko dla wskazania: nadciśnienie tętnicze);• u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym (tylko dla wskazania: łagodny rozrost gruczołu krokowego).

Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherzamoczowego albo bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z objawami rozrostu gruczołu krokowego należy wykluczyćnowotwór gruczołu krokowego.

Niedociśnienie ortostatyczne

Rozpoczęcie leczenia:

Z uwagi na właściwości α-adrenolityczne doksazosyny, szczególnie na początku leczenia, u pacjentówmoże wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i uczuciem słabościlub, rzadko, utratą przytomności (omdlenia). Zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego na początkuleczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć

2

pacjentów, by w początkowym okresie leczenia unikali sytuacji, w których może dojść do urazu wprzypadku zawrotów głowy lub osłabienia.

Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca

Podobnie jak w przypadku pozostałych leków α-adrenolitycznych i innych leków rozszerzającychnaczynia, zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom znastępującymi ciężkimi chorobami serca:

• obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej,• niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej,• prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym,

• lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachowaćszczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnościąwątroby. Z uwagi na brak klinicznego doświadczenia w stosowaniu leku u pacjentów z ciężkąniewydolnością wątroby, podawanie leku tej grupie pacjentów nie jest zalecane.

Stosowanie jednocześnie z inhibitorami 5-fosfodiesterazy (PDE-5)

Podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorem PDE-5 (np. syldenafil, tadalafil,wardenafil) należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych pacjentów może to prowadzić doobjawowego niedociśnienia tętniczego ze względu na rozszerzające naczynia działanie obu leków. Wcelu zmniejszenia ryzyka niedociśnienia ortostatycznego, rozpoczęcie leczenia inhibitorami PDE-5zaleca się dopiero po uzyskaniu stabilizacji hemodynamicznej pacjenta w terapii lekamiα-adrenolitycznymi. Ponadto zaleca się rozpoczynanie leczenia inhibitorami 5-fosfodiesterazy odmożliwie najmniejszej dawki i zachowanie co najmniej 6-godzinnej przerwy od przyjęciadoksazosyny. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania doksazosyny w postaci oprzedłużonym uwalnianiu.

Priapizm

W obserwacjach prowadzonych po wprowadzeniu do obrotu leków alfa-adrenolitycznych, w tymdoksazosyny, notowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu, związane ze stosowaniem tychsubstancji.

Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałejutraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej.

Stosowanie u pacjentów poddawanych operacji usunięcia zaćmy

Podczas operacji usunięcia zaćmy u niektórych pacjentów leczonych tamsulosyną aktualnie lub wprzeszłości, zaobserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang IFIS - intraoperativefloppy iris syndrome, odmiana zespołu małej źrenicy). Pojedyncze przypadki tego zespołuwystępowały także podczas leczenia innymi lekami alfa-adrenolitycznymi, dlatego nie możnawykluczyć, że jest to działanie typowe dla tej grupy leków. Ponieważ IFIS może powodowaćzwiększenie liczby powikłań podczas zabiegu usunięcia zaćmy, przed zabiegiem należypoinformować chirurga mającego przeprowadzić operację o przyjmowaniu leków alfa-adrenolitycznych obecnie lub w przeszłości.

Substancje pomocnicze

Produkt zawiera laktozę, z tego powodu nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jednoczesne podawanie inhibitorów 5-fosfodiesterazy (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil) idoksazosyny, może prowadzić u niektórych pacjentów do wystąpienia objawowego niedociśnienia

3

tętniczego (patrz punkt 4.4). Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny w postaci oprzedłużonym uwalnianiu.

Doksazosyna w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (98%). Dane z badań osocza ludzkiego invitro wskazują na to, że doksazosyna nie ma wpływu na wiązanie badanych leków tj. digoksyny,warfaryny, fenytoiny, acenokumarolu i indometacyny z białkami.

Nie zaobserwowano żadnych niepożądanych interakcji doksazosyny w postaci konwencjonalnej ztiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, lekami beta-adrenolitycznymi, niesteroidowymilekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekamizwiększającymi wydalanie kwasu moczowego ani doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi.Jednakże, nie ma danych z formalnych badań interakcji leków.

Doksazosyna nasila działanie obniżające ciśnienie innych leków α-adrenolitycznych iprzeciwnadciśnieniowych.

W otwartych, randomizowanych, kontrolowanych placebo badaniach na 22 zdrowych ochotnikach(mężczyźni), podanie pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny pierwszego dnia czterodniowegoschematu podawania cymetydyny doustnie (400 mg 2 razy na dobę) powodowało 10% zwiększenieśredniej wartości AUC doksazosyny, oraz statystycznie nieistotne zmiany średniej wartości Cmax iokresu półtrwania doksazosyny. 10% wzrost średniej wartości AUC dla doksazosyny z cymetydynąmieści się w zakresie zmienności międzyosobniczej (27%) średniej wartości AUC dla doksazosyny iplacebo.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Dla wskazania „Nadciśnienie tętnicze”:

Ponieważ nie przeprowadzono odpowiednio kontrolowanych badań z udziałem kobiet w ciąży,bezpieczeństwo stosowania doksazosyny w okresie ciąży nie zostało określone. W związku z tymdoksazosynę należy stosować tylko wówczas, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ewentualnymryzykiem wystąpienia działań niepożądanych u płodu. Choć w badaniach na zwierzętach niezaobserwowano działania teratogennego, po wyjątkowo dużych dawkach u zwierząt wystąpiłozmniejszenie przeżywalności płodów (patrz punkt 5.3).

W badaniach na szczurach wykazano, że substancja kumuluje się w mleku, dlatego stosowaniedoksazosyny w czasie laktacji jest przeciwwskazane. Brak danych dotyczących wydzielaniadoksazosyny do mleka kobiecego.

Alternatywnie, należy przerwać karmienie piersią, jeśli stosowanie doksazosyny jest konieczne.

Dla wskazania „Łagodny rozrost gruczołu krokowego”:

Nie dotyczy.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt Doxonex może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, zwłaszczana początku leczenia.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane wymienione poniżej uszeregowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządóworaz częstością występowania. Częstość występowania ustalono jako: bardzo często (≥1/10), często(≥1/100, <1/10), niezbyt często (≥1/1000, <1/100), rzadko (≥1/10 000, <1/1000), bardzo rzadko(<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Nadciśnienie tętnicze: W badaniach klinicznych obejmujących pacjentów z nadciśnieniem tętniczym,najczęstsze działania niepożądane związane z leczeniem doksazosyną były związane ze zmianąpozycji ciała (rzadko z omdleniem) lub były niespecyficzne.

4

Łagodny rozrost gruczołu krokowego: Doświadczenie w kontrolowanych badaniach klinicznychwskazują na podobny profil działań niepożądanych do obserwowanych w nadciśnieniu tętniczym.

Klasyfikacja układów i

narządów wg MedDRA

Częstość Działania niepożądane

Zakażenia i zarażenia

pasożytnicze

często

zakażenie dróg oddechowych, zakażenie dróg

moczowych

Zaburzenia krwi i

układu chłonnego

bardzo rzadko leukopenia, małopłytkowość

Zaburzenia układu

immunologicznego

niezbyt często reakcje alergiczne na lek

Zaburzenia metabolizmu

i odżywiania

niezbyt często dna moczanowa, zwiększenie apetytu, anoreksja

Zaburzenia psychiczne niezbyt często

pobudzenie, depresja, niepokój, bezsenność,

nerwowość

często senność, zawroty głowy, bóle głowy

Zaburzenia układu

nerwowego

niezbyt często

zaburzenia mózgowo-naczyniowe, zmniejszone czucie,

omdlenia, drżenie

bardzo rzadko ortostatyczne zawroty głowy, parestezje

bardzo rzadko niewyraźne widzenie

Zaburzenia oka

częstość nieznana

śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt

4.4)

Zaburzenia ucha i

błędnika

często zawroty głowy

niezbyt często szum w uszach

często kołatanie serca, tachykardia

Zaburzenia serca niezbyt często dusznica bolesna, zawał serca

bardzo rzadko bradykardia, arytmia

Zaburzenia naczyniowe

często hipotonia, hipotonia ortostatyczna

bardzo rzadko uderzenia gorąca

Zaburzenia oddechowe,

klatki piersiowej i

śródpiersia

zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie błony

śluzowej nosa

często

niezbyt często krwawienie z nosa

bardzo rzadko skurcz oskrzeli

Zaburzenia żołądka i

jelit

często

niezbyt często

bóle brzucha, niestrawność, suchość w ustach,

nudności

zaparcia, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit,

biegunka

Zaburzenia wątroby i

dróg żółciowych

nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby,

zaburzona aktywność enzymów wątrobowych

niezbyt często

bardzo rzadko zastój żółci, zapalenie wątroby, żółtaczka

Zaburzenia skóry i często świąd

5

tkanki podskórnej

niezbyt często wysypka

bardzo rzadko pokrzywka, łysienie, plamica

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki

łącznej

często bóle pleców, bóle mięśni

niezbyt często bóle stawów

rzadko skurcze mięśni, osłabienie mięśni

często zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu

Zaburzenia nerek i dróg

moczowych

dyzuria, odczuwanie zwiększonej potrzeby oddawania

moczu, krwiomocz

niezbyt często

rzadko wielomocz

bardzo rzadko

częstomocz, zaburzenia oddawania moczu, oddawanie

moczu w nocy

niezbyt często impotencja

Zaburzenia układu

rozrodczego i piersi

bardzo rzadko ginekomastia, priapizm

częstość nieznana wsteczna ejakulacja

często

osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy

grypopodobne, obrzęki obwodowe

Zaburzenia ogólne i

stany w miejscu podania

niezbyt często bóle, obrzęk twarzy

bardzo rzadko uczucie zmęczenia, złe samopoczucie

Badania diagnostyczne niezbyt często zwiększenie masy ciała

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem

Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu RejestracjiProduktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania prowadzącego do niedociśnienia należy ułożyć pacjenta na plecach, zuniesionymi nogami. Zastosowanie innego leczenia podtrzymującego należy rozważyć indywidualnie.

Jeśli powyższe środki są niewystarczające, wstrząs należy leczyć środkami zwiększającymi objętośćkrwi krążącej. W razie konieczności należy podać leki wazopresyjne. Należy monitorować czynnośćnerek i w razie potrzeby podjąć działania podtrzymujące.

Ponieważ doksazosyna wiąże się w wysokim stopniu z białkami, dializa jako metoda leczeniaprzedawkowania nie jest wskazana.

6

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: antagoniści receptora alfa-adrenergicznego; kod ATC: C02CA04

Doksazosyna wywiera działanie naczyniorozszerzające poprzez wybiórcze i konkurencyjneblokowanie postsynaptycznych receptorów alfa1-adrenergicznych.

Podanie doksazosyny pacjentom z nadciśnieniem tętniczym powoduje znamienne klinicznie obniżenieciśnienia tętniczego krwi wynikające ze zmniejszenia oporu obwodowego. Uważa się, że działanie towynika z wybiórczego blokowania znajdujących się w naczyniach krwionośnych receptorówadrenergicznych alfa1. W czasie stosowania produktu raz na dobę stwierdza się klinicznie znamienneobniżenie ciśnienia tętniczego krwi podczas całej doby, jak i w 24 godziny po podaniu ostatniejdawki.

U większości pacjentów pożądane działanie uzyskuje się po podawaniu produktu w dawce takiej, jakna początku leczenia. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ciśnienie krwi podczas leczeniadoksazosyną było podobne w pozycji siedzącej i stojącej. Doksazosyna podawana w zalecanychdawkach nie wywiera wpływu lub wywiera nieznaczny wpływ na ciśnienie tętnicze krwi u pacjentówz prawidłowym ciśnieniem krwi. W przeciwieństwie do leków blokujących receptory adrenergicznealfa w sposób niewybiórczy, w czasie długotrwałego leczenia doksazosyną nie obserwowano zjawiskatolerancji, polegającej na zmniejszeniu skuteczności leczenia w czasie długotrwałego stosowania.Odmiennie niż inne leki rozszerzające naczynia krwionośne, doksazosyna nie powoduje odruchowejtachykardii, zwiększenia pojemności minutowej ani aktywności reninowej osocza, co nie jest dokońca jasne i bywa tłumaczone zachowaniem presynaptycznej kontroli uwalniania noradrenaliny(brak wpływu na adrenergiczne receptory presynaptyczne alfa2 oraz zmniejszenie obciążeniawstępnego serca).

Doksazosyna wywiera korzystny wpływ na stężenie lipidów w surowicy, umiarkowanie zwiększającstosunek HDL (lipoproteiny o dużej gęstości) do cholesterolu całkowitego (od około 4% do 13% wstosunku do wartości przed leczeniem doksazosyną). Nie ustalono znaczenia klinicznego tych danych.Nie wykazano, aby doksazosyna powodowała niepożądane zmiany metabolizmu lipidów i glukozy imoże być stosowana u pacjentów z cukrzycą i BPH.

Doksazosyna może być stosowana u pacjentów ze współistniejącą astmą oskrzelową, przerostemlewej komory i u pacjentów w podeszłym wieku. Wykazano, że leczenie doksazosyną powodujezmniejszenie przerostu lewej komory serca (z badań wynika zmniejszenie masy lewej komory o 7-14%). Dotychczas nie ukończono badań dotyczących wpływu doksazosyny na zachorowalność iśmiertelność z powodu chorób układu krążenia.

Ponadto stwierdzono, że leczenie doksazosyną zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę u pacjentów, uktórych wrażliwość na insulinę jest zaburzona.

Podawanie doksazosyny pacjentom z objawami BPH powoduje znamienną poprawę wyników badańurodynamicznych i zmniejszenie dolegliwości. Uważa się, że działanie to spowodowane jestwybiórczym blokowaniem receptorów adrenergicznych typu alfa1 zlokalizowanych w mięśniówcegruczołu krokowego i szyi pęcherza moczowego.

W kontrolowanym badaniu przeprowadzonym u pacjentów z BPH wykazano, że leczenie doksazosynąpacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami erekcji wiązało się ze zmniejszeniem nasilenia objawówzaburzeń seksualnych.

Doksazosyna ma rozkurczający wpływ na mięśnie gładkie trójkąta pęcherza moczowego, zwieraczapęcherza moczowego i sterczowego odcinka cewki moczowej oraz mięśnie zrębu gruczołukrokowego, przez co zmniejsza dynamiczny komponent odpowiedzialny za utrudnienie odpływumoczu w rozroście gruczołu krokowego.

Powoduje nasilenie apoptozy komórek nabłonkowych i mięśniowych zrębu gruczołu krokowego.Indukcja apoptozy komórek gruczołu krokowego, niezależna od blokowania receptorów alfa1,uważana jest za jeden z mechanizmów przyczyniających się do złagodzenia objawów i długotrwałychkorzyści ze stosowania alfa1-adrenolityków w rozroście gruczołu krokowego.

7

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie:

Po doustnym podaniu u ludzi (młode osoby dorosłe płci męskiej lub osoby w podeszłym wieku obupłci) doksazosyna jest dobrze wchłaniana, a około dwie trzecie podanej dawki jest dostępnebiologicznie.

Metabolizm / Eliminacja:

Około 98% doksazosyny w osoczu jest związane z białkami.

U człowieka i badanych gatunków zwierząt doksazosyna jest intensywnie metabolizowana (przedewszystkim na drodze O-demetylacji i hydroksylacji). Jest ona wydalana głównie z kałem. W postacinie zmienionej wydalane jest mniej niż 5% podanej dawki.

Średni okres półtrwania wynosi 22 godziny, co sprawia, że produkt można podawać raz na dobę.

Po podaniu doustnym doksazosyny, stężenia metabolitów w osoczu są małe. Najbardziej aktywnymetabolit (6´hydroksy) występuje u człowieka w stężeniu czterdziestokrotnie mniejszym niż związekmacierzysty, co sugeruje, że działanie przeciwnadciśnieniowe jest skutkiem działania główniedoksazosyny.

Dane na temat stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz wpływuleków, o których wiadomo, że mają wpływ na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna), sąograniczone. W badaniu klinicznym przeprowadzonym na 12 pacjentach z umiarkowanego stopnianiewydolnością wątroby wykazano, że jednorazowe podanie doksazosyny spowodowało zwiększenieAUC o 43% i widoczne zmniejszenie klirensu o 40%. Tak jak w przypadku wszystkich lekówmetabolizowanych w całości przez wątrobę, należy zachować ostrożność podczas stosowaniadoksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Rakotwórczość

Badania wykazały, że długotrwałe stosowanie doksazosyny (dłużej niż 24 miesiące) u szczurów imyszy nie powodowało działania rakotwórczego. Maksymalna tolerowana dawka u szczurówwynosiła 40 mg/kg mc./dobę, a u myszy 120 mg/kg mc./dobę.

Mutagenność

Badania dowiodły, że doksazosyna ani jej metabolity nie powodowały działania mutagennego.

Wpływ na płodność

Badania przeprowadzone na szczurach wskazały na zmniejszoną płodność samców, którym podawanodoustnie doksazosynę w dawce 20 mg/kg mc./dobę (nie obserwowano takiego wpływu w dawce 5 i10 mg/kg mc./dobę). Działanie to występowało po 2 tygodniach od odstawienia doksazosyny.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystalicznaLaktoza bezwodna Karboksymetyloskrobia sodowaMagnezu stearynian

Krzemionka koloidalna bezwodnaSodu laurylosiarczan

8

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Produkt Doxonex pakowany jest w blistry z folii Al/PVC/PVDC, które umieszczane są wraz z ulotkąw pudełku tekturowym. W jednym opakowaniu znajduje się 30 tabletek.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SAul. Pelplińska 19

83-200 Starogard Gdański

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Doxonex 2 mg: Pozwolenie nr 11496Doxonex 4 mg: Pozwolenie nr 11497

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 08.04.2004 r.Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 12.12.2008 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

19.12.2016 r.

9