CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

DOZOX, 4 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera 4,85 mg doksazosyny mezylanu, co odpowiada 4 mg doksazosyny

(Doxazosinum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 80 mg laktozy bezwodnej w jednej tabletce.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka.

Białe, podłużne tabletki (12 x 6 mm) z linią podziału oraz grawerem „D” „4” po jednej stronie.

Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy DOZOX jest wskazany w leczeniu:

• samoistnego nadciśnienia tętniczego

• klinicznych objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (ang. BPH)

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Nadciśnienie tętnicze

Dawka początkowa wynosi l mg. Taka dawka powinna być stosowana przez l do 2 tygodni. Po tym czasie dawka może być zwiększona do 2 mg raz na dobę przez kolejne 1 do 2 tygodni. W razie potrzeby dawka dobowa może być dalej stopniowo zwiększana, w jednakowych odstępach czasu do 4 mg lub 8 mg na dobę, w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie. Średnia dawkaw leczeniu podtrzymującym wynosi 2 mg do 4 mg doksazosyny na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 16 mg doksazosyny na dobę.

Do rozpoczęcia leczenia doksazosyną zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1. – 8. rano 1 mg doksazosyny dzień 9. – 14. rano 2 mg doksazosyny

Następnie zaleca się zwiększenie dawki do skutecznej dawki podtrzymującej.

1

Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH)

Leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg na dobę (patrz punkt 4.4). W razie potrzeby dawka dobowa doksazosyny może być zwiększona do 2 mg po 1 do 2 tygodni leczenia, a następnie do 4 mg, zależnieod reakcji pacjenta.

Maksymalna zalecana dawka wynosi 8 mg doksazosyny raz na dobę.

Na początku leczenia doksazosyną zalecany jest następujący schemat dawkowania: dzień l. – 8. 1 mg doksazosyny raz na dobę dzień 9. – 14. 2 mg doksazosyny raz na dobę

Następnie można indywidualnie zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymującej.

Stosując produkt leczniczy DOZOX, 4 mg, tabletki nie jest możliwe uzyskanie dawki 1 mg doksazosyny. Z tego względu w przypadku, gdy wymagane jest użycie dawki 1 mg, należy zastosować inne produkty lecznicze z odpowiednią dawką doksazosyny.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów w podeszłym wieku, w tej grupie pacjentów można stosować zwykłe dawkowanie. Jednakże dawka produktu powinna być możliwiejak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Zaburzenia czynności nerek

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wykazano, że nie ma też dowodów, by doksazosyna powodowała pogorszenie wcześniej istniejącej niewydolności nerek, dlatego u tych pacjentów można stosować zwykłą dawkę preparatu. Jednakże dawka produktu leczniczego powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza.

Doksazosyna nie podlega dializie, ponieważ jest silnie związana z białkami osocza.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dawkę należy zwiększać ze szczególną ostrożnością.

Brak doświadczeń klinicznych u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania doksazosyny u dzieci i młodzieży.

Sposób podawania

Tabletki należy stosować raz na dobę, popijając odpowiednią ilością wody.

4.3 Przeciwwskazania

Doksazosyna jest przeciwwskazana:

• u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na substancję czynną lub pochodne chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę), lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1

• u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie

• u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i z jednoczesnym przekrwieniem w obrębie górnych dróg moczowych, z przewlekłymi zakażeniami dróg moczowych lub z kamieniami pęcherza moczowego

• u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6) - tylko we wskazaniu samoistne nadciśnienie

tętnicze

2

• u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym – tylko we wskazaniu łagodny rozrost gruczołu

krokowego.

Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii zarówno u pacjentów z przepełnieniem pęcherza, jak i u pacjentów z bezmoczem, z postępującą niewydolnością nerek lub bez postępującej niewydolności nerek.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Niedociśnienie ortostatyczne

Rozpoczęcie leczenia

Z uwagi na właściwości α-adrenolityczne doksazosyny, szczególnie na początku leczenia, u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne objawiające się zawrotami głowy i uczuciem słabości lub rzadko utratą przytomności (omdlenia). Dlatego też dobra praktyka lekarska zaleca kontrolę ciśnienia tętniczego na początku leczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć pacjentów, by w początkowym okresie leczenia unikali sytuacji w których może dojść do urazu w przypadku zawrotów głowy lub osłabienia.

Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca

Podobnie jak w przypadku pozostałych leków rozszerzających naczynia, dobra praktyka lekarska zaleca zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ciężkimi chorobami serca:

• obrzęk płuc spowodowany zwężeniem zastawki aortalnej lub dwudzielnej • niewydolność serca z dużą pojemnością wyrzutową

• prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem

w osierdziu

• niewydolność lewokomorowa serca z niskim ciśnieniem napełniania.

U pacjentów z ciężką chorobą wieńcową serca szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego może powodować zaostrzenie dolegliwości dławicowych.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachowaćszczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnością wątroby (patrz punkt 5.2 „Właściwości farmakokinetyczne”).

Z uwagi na brak doświadczeń klinicznych u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, nie zaleca się stosowania doksazosyny w tej grupie pacjentów.

Stosowanie w połączeniu z inhibitorami 5-fosfodiesterazy

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania doksazosyny i inhibitorów 5-fosfodiesterazy (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil), ponieważ oba leki wykazują efektwazodylatacyjny, co u niektórych pacjentów może prowadzić do wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego. W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego zaleca się rozpoczęcie stosowania inhibitorów 5-fosfodiesterazy tylko wtedy, gdy pacjent jest ustabilizowany hemodynamicznie z zastosowaniem leczenia lekiem alfa- adrenolitycznym.

Ponadto zaleca się, aby leczenie inhibitorami 5 -fosfodiesterazy rozpocząć z zastosowaniem najmniejszych możliwych dawek oraz przestrzegać sześciogodzinnej przerwy między podaniemdoksazosyny.

Nie prowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny w postaci leku o przedłużonym uwalnianiu.

3

Stosowanie u pacjentów poddawanych zabiegom operacyjnego leczenia zaćmy

U niektórych pacjentów poddawanych operacji zaćmy, leczonych obecnie lub wcześniej tamsulosyną, obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. „Intraoperative Floppy Iris Syndrome" IFIS - odmiana „zespołu małej źrenicy”). Istnieją pojedyncze doniesienia dotyczące innych leków alfa-adrenolitycznych, dlatego nie można wykluczyć możliwości podobnych efektów w grupieterapeutycznej. Ponieważ IFIS może prowadzić do poważnych powikłań w trakcie operacji zaćmy, chirurg okulista powinien być poinformowany przed zabiegiem chirurgicznym o stosowanych obecnie lub w przeszłości lekach alfa-adrenolitycznych.

Priapizm

W obserwacjach prowadzonych po wprowadzeniu do obrotu leków alfa-adrenolitycznych, w tymdoksazosyny, notowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu, związane ze stosowaniem tychsubstancji.

Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałejutraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej.

Badania przesiewowe w kierunku raka gruczołu krokowego

Rak gruczołu krokowego powoduje wystąpienie wielu objawów obserwowanych także w przypadkułagodnego rozrostu gruczołu krokowego; obie te choroby mogą występować jednocześnie. Należyzatem wykluczyć raka gruczołu krokowego przed rozpoczęciem stosowania doksazosyny w leczeniułagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Produkt leczniczy DOZOX zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Obserwowano następujące interakcje doksazosyny podawanej jednocześnie z niżej wymienionymi produktami lub substancjami.

Obniżające ciśnienie tętnicze działanie doksazosyny może być nasilone przez:

• inne leki obniżające ciśnienie tętnicze

• leki rozszerzające naczynia krwionośne lub azotany

• inhibitory PDE-5 – u niektórych pacjentów jednoczesne podawanie doksazosyny z inhibitorami 5-fosfodiesterazy może prowadzić do wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego (patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”). Nie prowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny w postaci leku o przedłużonym uwalnianiu.

Obniżające ciśnienie tętnicze działanie doksazosyny może być osłabione przez:

• leki z grupy NLPZ • estrogeny

• sympatykomimetyki

Doksazosyna może osłabiać działanie dopaminy, efedryny, epinefryny, metaraminolu, metoksaminyoraz fenylefryny na ciśnienie tętnicze oraz naczynia krwionośne. Ponieważ nie ma danychdotyczących interakcji z lekami wpływającymi na metabolizm wątroby (np. cymetydyna), zaleca sięzachowanie szczególnej ostrożności w podawaniu tych leków z doksazosyną.

Większość (98%) doksazosyny wiąże się z białkami osocza. Dane z badań in vitro na osoczu ludzkim wskazują, że doksazosyna nie ma wpływu na wiązanie z białkami osocza digoksyny, warfaryny, fenytoiny i indometacyny.

4

Chociaż brak jest danych z formalnych badań nad interakcjami, podczas podawania standardowej postaci doksazosyny w badaniach klinicznych nie stwierdzono niepożądanych interakcji z tiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, lekami beta-adrenolitycznymi, niesteroidowymilekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami hipoglikemizującymi, lekamizwiększającymi wydalanie kwasu moczowego ani doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi.

Doksazosyna nasila hipotensyjne działanie innych leków alfa-adrenolitycznych oraz innych leków obniżających ciśnienie tętnicze.

W otwartych, randomizowanych, kontrolowanych placebo badaniach klinicznych u 22 zdrowych ochotników płci męskiej, podanie pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny w pierwszym dniuczterodniowego leczenia cymetydyną (400 mg dwa razy na dobę) powodowało 10% zwiększenie średniej wartości AUC doksazosyny oraz statystycznie nieistotne zmiany średniej wartości Cmax i okresu półtrwania doksazosyny. Zwiększenie 10% średniej wartości AUC dla doksazosyny z cymetydyną jest w zakresie zmienności międzyosobniczej (27%) średniej wartości AUC doksazosyny i placebo.

Doksazosyna może zwiększać aktywność reninową osocza oraz wydalanie kwasuwanilinomigdałowego z moczem. Należy wziąć to pod uwagę podczas interpretowania wynikówbadań laboratoryjnych.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Dla wskazania „Samoistne nadciśnienie tętnicze”

Ciąża

Bezpieczeństwo stosowania doksazosyny w okresie ciąży nie zostało ustalone z powodu brakuodpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u ciężarnych kobiet. W związku z tym doksazosynępodczas ciąży należy stosować tylko wówczas, gdy potencjalne korzyści wynikające ze stosowaniaprzeważają nad ryzykiem. Chociaż badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego przy podawaniu dużych dawek (około 300-krotnie przewyższających maksymalne dawki zalecane u ludzi), obserwowano zmniejszoną przeżywalność płodów (patrz punkt 5.3 „Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie”).

Karmienie piersią

Ze względu na nieznaną możliwość wystąpienia działań niepożądanych u karmionego piersiąniemowlęcia, należy zaprzestać karmienia piersią lub odstawić produkt leczniczy.

Doksazosyna jest przeciwwskazana podczas karmienia piersią, ponieważ lek kumuluje się w mleku karmiących szczurów i brak jest informacji o wydzielaniu leku do mleka u kobiet karmiących piersią.

Dla wskazania „Łagodny rozrost gruczołu krokowego” Nie dotyczy.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Z uwagi na indywidualne reakcje na doksazosynę, zdolność do wykonywania takich czynności jakprowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn lub wykonywanie szczególnych rodzajów pracy, przyktórych konieczne jest utrzymywanie równowagi, może być pogorszona, szczególnie na początkuleczenia, po zwiększeniu dawki, przejściu na inny produkt leczniczy lub przy jednoczesnymspożywaniu alkoholu.

5

4.8 Działania niepożądane

Podczas leczenia doksazosyną obserwowano i raportowano następujące działania niepożądane, których częstość występowania ustalono jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10),niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów Częstość Działania niepożądane i narządów wg MedDRA

Zakażenia i zarażenia Często Zakażenia dróg oddechowych, zakażeniapasożytnicze dróg moczowychZaburzenia krwi i układu Bardzo rzadko Leukopenia, małopłytkowość,chłonnego niedokrwistośćZaburzenia układu Niezbyt często Reakcje alergiczne na lekimmunologicznego

Zaburzenia metabolizmu Niezbyt często Dna moczanowa, pragnienie,i odżywiania zwiększony apetyt, anoreksjaZaburzenia psychiczne Niezbyt często Pobudzenie, depresja, niepokój, bezsenność, nerwowość, chwiejność

emocjonalna

Zaburzenia układu nerwowego Często Senność, zawroty głowy, ból głowy

Niezbyt często

Zaburzenia mózgowo-naczyniowe,

zmniejszone czucie, omdlenia, drżenie,

apatia

Bardzo rzadko

Zaburzenia oka Często

Przeczulica, sztywność mięśni,

zaburzenia smaku, koszmary senne,

utrata pamięci, ortostatyczne zawroty

głowy, parestezje

Zaburzenia akomodacji

Niezbyt często Łzawienie, światłowstręt

Bardzo rzadko Niewyraźne widzenie

Nieznana

Zaburzenia ucha i błędnika Często

Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki

(patrz punkt 4.4)

Zawroty głowy pochodzenia

błędnikowego

Niezbyt często

Zaburzenia serca Często

Szum w uszach

Kołatanie serca, tachykardia, ból

w klatce piersiowej

Niezbyt często

Bardzo rzadko

Dławica piersiowa, zawał serca,

omdlenia

Zaburzenia naczyniowe Często

Bradykardia, arytmia

Hipotonia, hipotonia ortostatyczna,

obrzęki

Niezbyt często Niedokrwienie obwodowe

6

Rzadko Zaburzenia mózgowo - naczyniowe

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej

i śródpiersia

Bardzo rzadko

Często

Uderzenia gorąca

Zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność,

katar

Niezbyt często Zapalenie gardła, krwawienie z nosa

Rzadko Obrzęk krtani

Bardzo rzadko

Zaburzenia żołądka i jelit Często

Skurcz oskrzeli

Ból brzucha, niestrawność, suchość

w ustach, nudności

Zaburzenia wątroby i dróg

żółciowych

Niezbyt często

Niezbyt często

Zaparcia, wzdęcia, wymioty, zapalenie

żołądka i jelit, biegunka

Nieprawidłowe wyniki badań czynności

wątroby, zwiększona aktywność

enzymów wątrobowych

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

Bardzo rzadko

Często

Zastój żółci, zapalenie wątroby,

żółtaczka

Świąd

Niezbyt często Wysypka

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki łącznej

Bardzo rzadko

Często

Pokrzywka, łysienie, plamica

Ból pleców, bóle mięśni

Niezbyt często Bóle stawów

Zaburzenia nerek i dróg

moczowych

Bardzo rzadko

Często

Kurcze mięśni, osłabienie mięśni

Zapalenie pęcherza, nietrzymanie

moczu, odczuwanie zwiększonej

potrzeby oddawania moczu, częstomocz

Niezbyt często

Dysuria, zaburzenia częstości oddawania

moczu, krwiomocz

Rzadko Wielomocz

Zaburzenia układu rozrodczego

i piersi

Bardzo rzadko

Niezbyt często

Zaburzenia w oddawaniu moczu,

zwiększone stężenie kreatyniny w moczu

i osoczu, zwiększona diureza, oddawanie

moczu w nocy

Impotencja

Bardzo rzadko Ginekomastia, priapizm

Zaburzenia ogólne i stany

w miejscu podania

Nieznana Wsteczna ejakulacja

Często Osłabienie, ból w klatce piersiowej,

objawy grypopodobne, obrzęk

7

uogólniony, obrzęki obwodowe

Niezbyt często

Ból, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy,

uderzenia gorąca, bladość

Bardzo rzadko

Badania diagnostyczne Niezbyt często

Uczucie zmęczenia, złe samopoczucie,

obniżona temperatura ciała u pacjentów

w podeszłym wieku

Hipokaliemia, zwiększenie masy ciała

Rzadko Hipoglikemia

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel: +48 22 49 21 301, fax: +48 22 49 21 309, e-mail

: [email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Ponieważ przedawkowanie prowadzi do wystąpienia niedociśnienia tętniczego, należy ułożyć pacjentana plecach, głową do dołu. W indywidualnych przypadkach należy podjąć inne czynności podtrzymujące, jeśli uzna się to za właściwe.

Jeśli powyższe środki są niewystarczające, wstrząs należy leczyć środkami zwiększającymi objętośćosocza. W razie konieczności należy następnie podać leki wazopresyjne. Należy monitorowaćczynność nerek i w razie potrzeby podjąć działania podtrzymujące.

Nie jest wskazana dializa, gdyż doksazosyna jest silnie związana z białkami osocza.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna:

• leki przeciwnadciśnieniowe, adrenolityki o działaniu obwodowym, antagoniści receptorów α-adrenergicznych, kod ATC: C02CA04

• leki urologiczne stosowane w łagodnym rozroście gruczołu krokowego, antagoniści receptorów α -adrenergicznych, kod ATC: G04CA

Nadciśnienie tętnicze

Doksazosyna jest selektywnym i kompetytywnym antagonistą postsynaptycznych receptorówα1-adrenergicznych.

Działanie doksazosyny polega na znamiennym zmniejszaniu ciśnienia tętniczego krwi poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego. Podczas stosowania raz na dobę, znaczące klinicznie zmniejszenie ciśnienia tętniczego występuje w ciągu 24 godzin po podaniu dawki preparatu. Zmniejszanie się ciśnienia tętniczego krwi po przyjęciu preparatu następuje stopniowo. Na początku

8

leczenia mogą wystąpić objawy ortostatyczne. Największe obniżenie ciśnienia tętniczego krwiwystępuje w ciągu 2 - 6 godzin od przyjęcia produktu leczniczego.

W trakcie leczenia doksazosyną zaobserwowano, że u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wartościciśnienia tętniczego krwi są podobne w pozycji leżącej i w pozycji stojącej.

W przeciwieństwie do innych substancji nieselektywnie blokujących receptory α-adrenergiczne, nie obserwowano rozwoju tolerancji podczas długoterminowego leczenia doksazosyną. Podczas długoterminowego stosowania rzadko obserwowano zwiększenie aktywności reninowejosocza oraz częstoskurcz.

Badania kliniczne wykazały, że doksazosyna wpływa korzystnie na osoczowe stężenia triglicerydów, cholesterolu całkowitego i frakcji LDL. Obserwowano istotny wzrost współczynnika HDL/całkowity cholesterol (wzrost o około 4 do 13% w stosunku do wartości wyjściowej). Kliniczne znaczenie opisanych zjawisk nie jest znane. Doksazosyna ma zatem przewagę nad lekami moczopędnymi i lekami beta-adrenolitycznymi, które wpływają niekorzystnie na te parametry. Leczenie doksazosynąkorzystnie wpływa na nadciśnienie tętnicze i stężenie lipidów, w wyniku czego ulega zmniejszeniuryzyko rozwoju choroby wieńcowej.

Wstępna ocena wyników badania ALLHAT (ang. Antihypertensive and Lipid – Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial) wykazała, że zmniejszenie ryzyka wystąpienia ciężkiej niewydolności serca u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz co najmniej z jeszcze jednym czynnikiem ryzyka CHC, przyjmujących doksazosynę, jest około dwukrotnie niższe niż u pacjentów leczonych chlortalidonem. Ponadto, ryzyko wystąpienia ciężkich komplikacji sercowo-naczyniowych było u tychpacjentów o 25% wyższe niż w grupie otrzymującej chlortalidon.

Z uwagi na powyższe wyniki ramię badania ALLHAT obejmujące doksazosynę zostało zakończone.W chwili zakończenia badania nie było różnic co do przyczyn śmiertelności. Powyższe wynikinie zostały jeszcze poddane ostatecznej ocenie.

Wykazano, że leczenie doksazosyną prowadzi do zahamowania przerostu lewej komory serca, hamowania agregacji płytek krwi oraz zwiększenia aktywności tkankowego aktywatora plazminogenu.

Ponadto, doksazosyna poprawia wrażliwość na insulinę u pacjentów z zaburzonym metabolizmem glukozy.

Wykazano, że doksazosyna nie wywiera niekorzystnych skutków metabolicznych i nadaje się do stosowania u pacjentów z astmą, cukrzycą, dysfunkcją lewokomorową lub skazą moczanową. Badanie in vitro wskazuje na antyoksydacyjne właściwości 6'- i 7'-hydroksylowych form metabolitówdoksazosyny przy stężeniu 5 μM.

W kontrolowanym badaniu klinicznym u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wykazano związekmiędzy podawaniem doksazosyny a poprawą dysfunkcji seksualnych. Ponadto, pacjenci otrzymującydoksazosynę zgłaszali mniej nowych przypadków zaburzeń erekcji niż pacjenci otrzymujący inne lekiprzeciwnadciśnieniowe.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Zastosowanie doksazosyny u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego prowadzido poprawy przepływu moczu i złagodzenia objawów. Efekt ten wynika z wybiórczej blokady receptorów α-adrenergicznych w zrębie mięśniowym i torebce gruczołu krokowego oraz szyjce pęcherza moczowego.

Wykazano, że doksazosyna skutecznie blokuje podtyp 1A adrenoreceptora alfa1, który stanowi ponad70% ogółu podtypów występujących w gruczole krokowym. To wyjaśnia działanie produktuu pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego.

9

Wykazano stałą skuteczność i bezpieczeństwo doksazosyny podczas długookresowego (do 48 miesięcy) leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym doksazosyna jest dobrze wchłaniana. Maksymalne stężenie w osoczu jestosiągane po 2 godzinach od podania.

Metabolizm/Eliminacja

Okres półtrwania eliminacji z osocza wynosi 22 godziny, dzięki czemu możliwe jest dawkowanie

raz na dobę.

Dane dotyczące działania leków wpływających na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna) u pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. W badaniu klinicznym z udziałem12 pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby, po jednokrotnym podaniu doustnymdoksazosyny obserwowano zwiększenie (AUC) o 43% i zmniejszenie klirensu o 40%. Podobniejak w przypadku innych produktów w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachowaćszczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnościąwątroby (patrz punkt 4.4. „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).

Doksazosyna jest silnie wiązana z białkami osocza (98,3%). W znacznym stopniu jest metabolizowanagłównie drogą O-demetylacji i hydroksylacji. Mniej niż 5% dawki jest wydalane w niezmienionej postaci.

Badania farmakokinetyczne doksazosyny u osób w podeszłym wieku i chorych z niewydolnościąnerek nie wykazały istotnych różnic w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek.

Biodostępność po podaniu doustnym wynosi około 65%.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Karcynogeneza

Długotrwałe (do 24 miesięcy) podawanie doksazosyny w diecie, w maksymalnych tolerowanych dawkach 40 mg/kg mc. na dobę u szczurów oraz 120 mg/kg mc. na dobę u myszy, nie wykazało żadnych dowodów na możliwe działanie rakotwórcze. Największe dawki oceniane w badaniachna szczurach i myszach wiążą się z obszarami AUC (miara ekspozycji ustrojowej) odpowiednio8- i 4-krotnie większymi niż AUC u ludzi przy dawce 16 mg na dobę.

Mutageneza

Badania mutagenności nie wskazują na jakiekolwiek mutagenne działanie produktu bądź metabolitów na poziomie chromosomalnym lub subchromosomalnym.

Wpływ na płodność

Badania na szczurach wykazały zmniejszenie płodności u samców, którym podawano doustnie doksazosynę w dawkach 20 (z wyłączeniem jednak dawek 5 i 10) mg/kg mc. na dobę, 4-krotnośćekspozycji AUC uzyskiwanej przy dawce dla ludzi wynoszącej 12 mg na dobę. Taki skutek byłodwracalny i ustępował w ciągu dwóch tygodni od odstawienia produktu. Nie zgłaszano żadnychprzypadków wpływu doksazosyny na płodność męską u ludzi.

10

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystalicznaLaktoza bezwodna Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)Magnezu stearynian Sodu laurylosiarczan Krzemionka koloidalna bezwodna.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30˚C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry PVC/PVDC/Aluminium.

Wielkość opakowań: 20, 30 lub 90 tabletek w tekturowym pudełku.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

+pharma arzneimittel gmbh Hafnerstraße 211 8054 Graz Austria

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

14497

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 12 marca 2008Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 02 września 2013

11

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12.07.2017

12