4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Teofilina działa synergistycznie z innymi lekami zawierającymi ksantyny, z β-sympatykomimetykami,kofeiną i podobnymi substancjami.
Metabolizm teofiliny może być spowolniony i (lub) stężenie teofiliny w osoczu może być zwiększone,co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia przedawkowania i działań niepożądanych,podczas jednoczesnego stosowania teofiliny z następującymi lekami:
doustne środki antykoncepcyjne, antybiotyki makrolidowe (zwłaszcza erytromycynai troleandomycyna), chinolony (inhibitory gyrazy, zwłaszcza cyprofloksacyna, enoksacynai pefloksacyna; patrz niżej), imipenem (zwłaszcza działania niepożądane ze strony ośrodkowegoukładu nerwowego, takie jak drgawki), izoniazyd, tiabendazol, leki blokujące kanał wapniowy(np. werapamil lub diltiazem), propranolol, meksyletyna, propafenon, tyklopidyna, cymetydyna,ranitydyna, allopurynol, febuksostat, fluwoksamina, α-interferon, peginterferon α-2, zafirlukast,szczepionki przeciw grypie, etyntydyna, idrocylamid, zileuton i disulfiram. W takich przypadkach może być konieczne zmniejszenie dawki teofiliny.
Metabolizm teofiliny może być przyspieszony i (lub) biodostępność teofiliny oraz jej skutecznośćmogą być zmniejszone podczas jednoczesnego przyjmowania barbituranów (np. fenobarbitalu,pentobarbitalu i prymidonu), karbamazepiny, fenytoiny i fosfenytoiny, ryfampicyny i ryfapentyny,sulfinpirazonu oraz leków zawierających hiperycynę (produkty zawierające ziele dziurawcazwyczajnego), rytonawiru, aminoglutetymidu.
Metabolizm teofiliny może być przyspieszony i (lub) biodostępność teofiliny oraz jej skutecznośćmogą być zmniejszone u osób palących.
Dlatego też w niektórych przypadkach może być konieczne zwiększenie dawki teofiliny.
Dawkę teofiliny należy zmniejszyć do nie więcej niż 60% zalecanej dawki w przypadkujednoczesnego podawania z cyprofloksacyną i do nie więcej niż 30% zalecanej dawki w przypadkupodawania z enoksacyną. Inne chinolony (np. pefloksacyna lub kwas pipemidowy) mogą równieżnasilić działanie produktów zawierających teofilinę. W związku z tym w czasie jednoczesnegoleczenia chinolonami bezwzględnie zaleca się częste kontrolowanie stężenia teofiliny.
Działanie węglanu litu i β-adrenolityków może być osłabione w przypadku równoczesnegoprzyjmowania teofiliny.
Działanie następujących leków oraz ryzyko wystąpienia działań niepożądanych może być zwiększonew przypadku równoczesnego przyjmowania z teofiliną:
- Leki moczopędne, np. furosemid. Działania teofiliny i furosemidu zmniejszające stężenie
potasu w surowicy mogą się sumować.
- Podanie halotanu pacjentom przyjmującym teofilinę może prowadzić do ciężkich zaburzeń
rytmu serca.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Brak wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania teofiliny w pierwszym trymestrzeciąży, dlatego też należy unikać stosowania produktu Euphyllin long w tym okresie.
Ponieważ teofilina przenika przez barierę łożyskową i może wywoływać działaniesympatykomimetyczne u płodu, w drugim i trzecim trymestrze ciąży można ją stosować jedynie podokładnym rozważeniu ryzyka i korzyści.
W trakcie rozwoju ciąży, stopień wiązania z białkami osocza i klirens teofiliny mogą się zmniejszaći może być konieczne zmniejszenie dawki w celu uniknięcia działań niepożądanych.