CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Flixotide, 50 g/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesinaFlixotide, 125 g/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna dawka inhalacyjna zawiera odpowiednio 50 lub 125 mikrogramów Fluticasoni propionas (flutykazonu propionianu, mikronizowanego).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Aerozol inhalacyjny, zawiesina.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Flixotide, aerozol inhalacyjny, zawiesina jest wskazany zapobiegawczo w astmieoskrzelowej:

1. u dorosłych:

 astma łagodna - u pacjentów, którzy wymagają codziennego objawowego leczenia lekami

rozszerzającymi oskrzela;

 astma umiarkowana - niestabilna lub nasilająca się astma, mimo regularnego stosowania leków

zapobiegających napadom astmy lub tylko rozszerzających oskrzela;

 astma ciężka - u pacjentów z ciężką postacią przewlekłej astmy oskrzelowej oraz wymagających

stosowania doustnych steroidów w celu opanowania objawów astmy. Rozpoczęcie stosowania wziewnego flutykazonu propionianu u wielu osób pozwala zmniejszyć dawki albo całkowicie odstawić steroidy stosowane doustnie.

2. u dzieci wymagających zapobiegawczego podawania leków, włącznie z pacjentami

nieskutecznie leczonymi innymi dostępnymi lekami stosowanymi zapobiegawczo.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Produkt leczniczy Flixotide, aerozol inhalacyjny jest przeznaczony wyłącznie do podawania wziewnego.

W celu ułatwienia stosowania produktu leczniczego oraz zapobiegania ewentualnym objawomniepożądanym w obrębie jamy ustnej i gardła pacjentom leczonym steroidami wziewnymi, zwłaszczaosobom, które mają trudności ze skoordynowaniem wdechu z uwalnianiem produktu leczniczegoz inhalatora (np. dzieciom i pacjentom w podeszłym wieku) zaleca się stosowanie komoryinhalacyjnej.

Pacjentów należy poinformować o profilaktycznym zastosowaniu flutykazonu propionianu orazo tym, że produkt leczniczy należy stosować regularnie, nawet jeśli objawy choroby ustąpiły.

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 2 -

Działanie terapeutyczne występuje w ciągu 4 do 7 dni.

Dawkę flutykazonu propionianu należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta. Należy stosowaćnajmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów.

Jeżeli pacjent zauważy, że leczenie krótko działającymi lekami rozszerzającymi oskrzela przestaje byćskuteczne lub w przypadku, gdy potrzebuje więcej inhalacji niż zazwyczaj, powinien poddać siękontroli lekarskiej.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 16 lat: od 100 g do 1000 g dwa razy na dobę.

Początkowa dawka produktu leczniczego zależy od stopnia nasilenia choroby:- astma łagodna: 100 g do 250 g dwa razy na dobę;- astma umiarkowana: 250 g do 500 g dwa razy na dobę;- astma ciężka: 500 g do 1000 g dwa razy na dobę.

Po wystąpieniu poprawy należy dążyć do zmniejszenia dawki, aż do najmniejszej dawki, zapewniającej skuteczną kontrolę astmy.

Dzieci w wieku powyżej 4 lat:

50 g do 100 g dwa razy na dobę. Jeżeli za pomocą tej dawki objawy astmy nie są właściwiekontrolowane, można zwiększyć dawkę do 200 g dwa razy na dobę. Maksymalna dozwolonadawka do stosowania u dzieci wynosi 200 g dwa razy na dobę. Początkowa dawka produktuleczniczego zależy od stopnia nasilenia choroby.

Po wystąpieniu poprawy należy dążyć do zmniejszenia dawki, aż do najmniejszej dawki, zapewniającej skuteczną kontrolę astmy.

Dzieci w wieku od 1 do 4 lat:

50 g do 100 g dwa razy na dobę.

Produkt leczniczy należy podawać z zastosowaniem komory inhalacyjnej dla dzieci z maseczką twarzową (np. Babyhaler).

Po wystąpieniu poprawy należy dążyć do zmniejszenia dawki, aż do najmniejszej dawki, zapewniającej skuteczną kontrolę astmy.

Jeżeli dawka flutykazonu propionianu w postaci aerozolu wziewnego nie odpowiada dawce zaleconejdziecku przez lekarza, można rozważyć stosowanie innych dostępnych postaci farmaceutycznychproduktu leczniczego Flixotide (np. Flixotide Dysk).

Specjalne grupy pacjentów:

Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Instrukcja użycia:

Pacjent powinien być dokładnie poinstruowany, jak prawidłowo używać inhalator (patrz: Ulotka dla pacjenta).

1. Pacjent powinien zdjąć nasadkę z ustnika inhalatora przez delikatne naciśnięcie boków

nasadki i sprawdzić czy ustnik jest czysty na zewnątrz i wewnątrz.

2. Pacjent powinien energicznie wstrząsnąć inhalatorem, aby upewnić się, że przypadkowe zanieczyszczenia są usunięte oraz że zawartość inhalatora jest równomiernie wymieszana. Przed pierwszym użyciem inhalatora lub jeśli inhalator nie był używany przez tydzień lub

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 3 -

dłużej pacjent powinien uwolnić dwie dawki w powietrze, aby upewnić się, że inhalator działa prawidłowo.

3. Pacjent powinien trzymać inhalator palcami i kciukiem, z kciukiem na podstawie inhalatora,

pod ustnikiem.

4. Pacjent powinien wykonać spokojnie głęboki wydech, włożyć ustnik do ust i objąć go

szczelnie wargami. Pacjent powinien być poinstruowany, że nie należy gryźć ustnika.

5. Natychmiast po rozpoczęciu wdechu przez usta pacjent powinien nacisnąć inhalator w celu uwolnienia dawki produktu leczniczego Flixotide, aerozol inhalacyjny, a następnie kontynuować spokojny, głęboki wdech.

6. Wstrzymać oddech, wyjąć inhalator z ust i zdjąć palec z nasady inhalatora. Wstrzymanie oddechu powinno trwać kilka sekund lub tyle, żeby nie powodowało to uczucia dyskomfortu, po czym należy wykonać spokojny wydech.

7. Jeżeli potrzebna jest ponowna inhalacja produktu leczniczego, trzeba odczekać około pół minuty przed powtórzeniem czynności opisanych w punktach 2 do 6.

8. Po inhalacji pacjent zawsze powinien założyć nasadkę na ustnik dociskając ją do właściwej

pozycji, aby zapobiec dostawaniu się do niego kurzu.

Ważne:

Nie należy przyspieszać czynności wymienionych w punktach 5, 6 i 7. Ważne jest, aby rozpocząćpowolne oddychanie, tak wolne, jak tylko jest to możliwe jeszcze przed użyciem inhalatora.Pacjent powinien poćwiczyć wykonanie pierwszych kilka inhalacji przed lustrem. W przypadkuzauważenia „mgiełki” unoszącej się z góry inhalatora lub kącików ust, inhalację należy rozpocząćponownie.

Czyszczenie inhalatora:

Aby zapobiec blokowaniu się inhalatora, należy go czyścić przynajmniej raz na tydzień. Aby oczyścić inhalator:

 Zdjąć nasadkę z ustnika.

 Nie wyjmować inhalatora z plastikowej obudowy w czasie czyszczenia ani w innych sytuacjach. Oczyścić ustnik wewnątrz i z zewnątrz oraz plastikową obudowę z zewnątrz suchą ściereczką lub chusteczką.

 Założyć nasadkę na ustnik.

Pacjenci nie mogą zanurzać metalowego pojemnika w wodzie.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ciężka astma wymaga regularnego kontrolowania obejmującego badania czynnościowe płuc, ze względu na ryzyko ciężkich napadów astmy, a nawet śmierci.

Zwiększenie częstości stosowania krótko działających wziewnych agonistów receptora beta2 w celuzłagodzenia objawów świadczy o pogorszeniu kontroli choroby. W takich przypadkach należyzweryfikować leczenie takiego pacjenta.

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 4 -

Należy rozważyć zwiększenie dawek leków przeciwzapalnych (tzn. zwiększenie dawek wziewnychkortykosteroidów lub wprowadzenie do leczenia kortykosteroidów doustnych). Ciężkie zaostrzeniaastmy należy leczyć według ogólnie przyjętych zasad.

Nagłe i szybko postępujące nasilenie objawów astmy oskrzelowej jest stanem mogącym stanowićzagrożenie życia i należy rozważyć zwiększenie dawki kortykosteroidów. U pacjentów z ryzykiemtakiego przebiegu choroby należy codziennie wykonywać pomiary szczytowego przepływuwydechowego.

Flutykazonu propionian nie służy do przerywania napadów duszności, lecz do długotrwałego leczenia.W celu przerwania ostrego napadu astmy konieczne jest zastosowanie szybko i krótko działającegoleku rozszerzającego oskrzela.

Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurczoskrzeli, z gwałtownym wystąpieniem świstów bezpośrednio po przyjęciu leku. Należy natychmiastprzerwać podawanie produktu leczniczego Flixotide, niezwłocznie zastosować szybko działający,wziewny lek rozszerzający oskrzela, ocenić stan pacjenta i w razie konieczności zastosować inneleczenie.

Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych,szczególnie, gdy leki te są stosowane w dużych dawkach przez długi okres. Wystąpienie tych działańjest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów (patrz punkt

4.9). Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy,zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszeniegęstości mineralnej kości i rzadziej, szereg objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tymnadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci).Dlatego ważne jest, aby dawkę kortykosteroidu wziewnego zmniejszyć do najmniejszej dawkizapewniającej skuteczną kontrolę objawów (patrz punkt 4.8).

Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może powodować zahamowanieczynności kory nadnerczy i ostry przełom nadnerczowy. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 16 lat,przyjmujące większe od zarejestrowanych dawki flutykazonu propionianu (zwykle ≥1000 g nadobę), stanowią grupę szczególnego ryzyka. Sytuacje, w których może wystąpić ostry przełomnadnerczowy związane są z takimi stanami, jak: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkiezmniejszenie dawki leku. Objawy nie są zazwyczaj charakterystyczne i mogą to być: utrata łaknienia,bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, niedociśnienietętnicze, splątanie, hipoglikemia i drgawki. W okresie narażenia na stres lub przed planowanymzabiegiem chirurgicznym należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.

Zaleca się, aby w czasie długotrwałego leczenia wziewnym kortykosteroidem regularnie kontrolowaćwzrost u dzieci. Jeżeli stwierdza się spowolnienie wzrostu, należy zweryfikować leczenie i zmniejszyćdawkę wziewnego kortykosteroidu, jeśli to możliwe, do najmniejszej dawki zapewniającej skutecznąkontrolę astmy. Ponadto należy rozważyć skierowanie pacjenta do pediatry pulmonologa.

Ze względu na możliwość zaburzenia czynności nadnerczy pacjenci, u których leki steroidowestosowane doustnie zamieniane są na podawany wziewnie flutykazonu propionian powinnipozostawać pod specjalną opieką, a czynność kory nadnerczy powinna być systematyczniemonitorowana.

Po wprowadzeniu do leczenia wziewnego flutykazonu propionianu zmniejszanie dawek steroidówdoustnych powinno odbywać się stopniowo, a pacjentów należy poinformować, aby mieli przy sobiedokument informujący o konieczności podania dodatkowych steroidów działających ogólniew sytuacji stresu (kartę steroidową).

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 5 -

Zmniejszanie dawki steroidu doustnego należy rozpocząć po tygodniu jednoczesnego stosowaniaflutykazonu propionianu. Zmniejszanie dawki należy prowadzić w odstępach nie krótszychniż tygodniowych. Dawki podtrzymujące wynoszące 10 mg na dobę lub mniejsze, w przeliczeniuna prednizolon, należy zmniejszać nie szybciej niż o 1 mg na dobę w odstępach tygodniowych.Dla dawek podtrzymujących prednizolonu większych niż 10 mg na dobę może być właściwe ostrożnezmniejszanie dawki o więcej niż 1 mg na dobę w odstępach tygodniowych.

U niektórych pacjentów, w czasie zmniejszania dawek steroidów doustnych, występują nieswoisteobjawy złego samopoczucia, nawet mimo poprawy czynności układu oddechowego. Tych pacjentównależy zachęcać do kontynuowania leczenia flutykazonu propionianem i zmniejszania daweksteroidów doustnych, jeżeli nie ma obiektywnych objawów niewydolności kory nadnerczy.

Pacjenci, którzy zaprzestali stosowania steroidów doustnych, a nadal występują u nich objawyzaburzenia czynności kory nadnerczy, powinni mieć przy sobie dokument informujący o koniecznościdodatkowego podania steroidów o działaniu ogólnym w przypadku stresu, np. nasilenia astmy,zakażeń w klatce piersiowej, ciężkich współistniejących chorób, zabiegów chirurgicznych, urazów,itp.

Zastąpienie lekami wziewnymi steroidów działających ogólnoustrojowo może także ujawnić objawyalergii, takie jak alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa lub wyprysk, które wcześniej były leczonelekami steroidowymi o działaniu ogólnym.

Nie należy nagle przerywać leczenia flutykazonu propionianem.

Podczas stosowania flutykazonu propionianu bardzo rzadko zgłaszano przypadki zwiększenia stężeniaglukozy we krwi (patrz punkt 4.8.) i należy wziąć to pod uwagę przepisując produkt leczniczypacjentom z cukrzycą w wywiadzie.

Podobnie jak w przypadku innych wziewnych kortykosteroidów, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z aktywną lub przebytą gruźlicą płuc.

W okresie po wprowadzeniu do obrotu, donoszono o występowaniu klinicznie istotnych interakcjiu pacjentów otrzymujących flutykazonu propionian i rytonawir, co prowadziło do wystąpieniaogólnoustrojowych działań kortykosteroidów, w tym zespołu Cushinga i zahamowania czynności korynadnerczy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu z rytonawirem,chyba że potencjalna korzyść dla pacjenta przewyższa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działańniepożądanych kortykosteroidów. Podczas jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu zinnymi silnymi inhibitorami CYP3A może również zwiększyć się ryzyko wystąpieniaogólnoustrojowych działań niepożądanych (patrz punkt 4.5).

Możliwość zaburzenia czynności kory nadnerczy należy zawsze uwzględnić w stanach nagłych,w tym przed zabiegami chirurgicznymi i sytuacjach związanych ze stresem, szczególnie u pacjentówprzyjmujących duże dawki przez długi okres. Należy rozważyć dodatkowe podawaniekortykosteroidów odpowiednie dla stanu klinicznego (patrz punkt 4.9).

Zapalenie płuc u pacjentów z POChP

U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenieczęstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istniejąpewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawkisteroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.

Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymi wziewnekortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 6 -

Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija się u nichzapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChP często sięnakładają.

Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą aktualne palenie tytoniu, starszywiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.

Pacjentów należy poinstruować, jak właściwie stosować inhalator. Technikę inhalacji należysprawdzać, aby zapewnić optymalne dostarczenie wdychanego produktu leczniczego do płuc. Podczasinhalacji pacjent powinien siedzieć lub stać. Inhalator został zaprojektowany do używania w pozycjipionowej.

Zaburzenia widzenia

Zaburzenia widzenia mogą wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowaniakortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzeniawidzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn,do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatiasurowicza, którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

W normalnych warunkach po podaniu wziewnym, w osoczu krwi występują małe stężeniaflutykazonu propionianu w wyniku nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz dużegoklirensu osoczowego, zależnego od aktywności izoenzymu 3A4 cytochromu P 450 w jeliciei wątrobie. Dlatego znaczące klinicznie interakcje flutykazonu propionianu z innymi lekami są małoprawdopodobne.

Badanie interakcji flutykazonu propionianu podawanego zdrowym ochotnikom wykazało,że rytonawir (bardzo silny inhibitor izoenzymu 3A4 cytochromu P450) może znacznie zwiększaćstężenie flutykazonu propionianu w osoczu, w wyniku czego dochodzi do znaczącego zmniejszeniastężenia kortyzolu w surowicy. Po wprowadzeniu produktu do obrotu donoszono o przypadkachwystępowania klinicznie istotnych interakcji u pacjentów otrzymujących rytonawir i donosowolub wziewnie flutykazonu propionian, powodujących wystąpienie ogólnoustrojowych działańkortykosteroidów, w tym zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Dlatego należyunikać jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu i rytonawiru, chyba że korzyść z takiegoleczenia przewyższa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów.

W małym badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników ketokonazol (niewiele słabszyod rytonawiru inhibitor CYP3A) spowodował zwiększenie ekspozycji na flutykazonu propioniano 150% po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. To spowodowało większe zmniejszenie stężeniakortyzolu w osoczu, w porównaniu do podania samego flutykazonu propionianu. Jednoczesnestosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, takimi jak itrakonazol, może także spowodowaćzwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu propionian i ryzyka wystąpieniaogólnoustrojowych działań niepożądanych. Zalecana jest ostrożność i należy unikać, jeśli to możliwe,długotrwałego stosowania z takimi lekami.

Spodziewane jest, że jednoczesne podawanie innych silnych inhibitorów CYP3A, w tym produktów zawierających kobicystat, zwiększy ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych.

Badania wykazały, że inne inhibitory CYP3A4 powodują pomijalne (erytromycyna) i niewielkie(ketokonazol) zwiększenie ogólnoustrojowej ekspozycji na flutykazonu propionian bez znaczącegozmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Należy unikać łączenia leków, chyba że korzyśćprzewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych związanych zestosowaniem glikokortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należy obserwować w celuwykrycia ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów.

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 7 -

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Wpływ na płodność:

Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Badania przeprowadzone na zwierzętach niewykazały wpływu flutykazonu propionianu na płodność samców i samic.

Ciąża:

Brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań flutykazonu propionianu u kobiet w ciąży.Wpływ flutykazonu propionianu na ciążę u ludzi nie jest znany. W badaniach wpływu na rozrodczośću zwierząt, wykazano działania charakterystyczne dla glikokortykosteroidów podawanychogólnoustrojowo tylko w przypadku stężeń przekraczających zalecane wziewne dawki lecznicze;obserwowano wady rozwojowe, między innymi rozszczep podniebienia i wewnątrzmaciczneopóźnienie wzrostu. Jednakże nie wydaje się, aby te wyniki badań na zwierzętach odnosiły siędo ludzi stosujących zalecane dawki produktu leczniczego. Badania genotoksyczności nie wykazałydziałania mutagennego. Jednak podobnie jak w przypadku innych leków, stosowanie flutykazonupropionianu u kobiet w ciąży należy ograniczyć do przypadków, gdy w opinii lekarza oczekiwanakorzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

Karmienie piersią:

Przenikanie propionianu flutykazonu do mleka kobiecego nie zostało zbadane. Wykazano obecnośćflutykazonu propionianu w mleku samic szczurów w okresie laktacji, gdy stężenie leku w osoczupo podaniu podskórnym było mierzalne. Jednak u pacjentów stosujących wziewnie flutykazonupropionian w zalecanych dawkach, stężenia w osoczu będą prawdopodobnie małe.

Stosowanie flutykazonu propionianu u kobiet karmiących piersią należy ograniczyć do przypadków, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla dziecka.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Jest mało prawdopodobne, aby flutykazonu propionian wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane są wymienione poniżej w zależności od układów i narządów oraz częstościwystępowania. Częstości występowania są określone jako: bardzo często (1/10), często (1/100do 1/10), niezbyt często (1/1000 do 1/100), rzadko (1/10 000 do 1/1000), bardzo rzadko(1/10 000), w tym pojedyncze doniesienia i częstość nieznana (częstość nie może być określonana podstawie dostępnych danych). Działania niepożądane występujące bardzo często, często i niezbytczęsto pochodziły z badania klinicznego. Działania niepożądane występujące rzadko i bardzo rzadkopochodziły z doniesień spontanicznych.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo często: Kandydoza jamy ustnej i gardła.

U niektórych pacjentów może wystąpić kandydoza jamy ustnej i gardła (pleśniawki).W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia kandydozy jamy ustnej i gardła, należypłukać wodą jamę ustną po inhalacji leku. Objawową kandydozę należy leczyćmiejscowymi lekami przeciwgrzybiczymi kontynuując leczenie flutykazonupropionianem.

Często: Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP), patrz punkt 4.4.

Rzadko: Kandydoza przełyku.

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 8 -

Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcje nadwrażliwości z następującymi objawami:

Niezbyt często: Skórne reakcje nadwrażliwości.

Bardzo rzadko: Obrzęk naczynioruchowy (głównie obrzęk twarzy, jamy ustnej i gardła), objawy ze

strony układu oddechowego (duszność i (lub) skurcz oskrzeli), reakcje anafilaktyczne.

Zaburzenia endokrynologiczne

Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują (patrz punkt 4.4):

Bardzo rzadko: Zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma, jaskra.

Zaburzenia oka

Częstość nieznana: Nieostre widzenie (patrz także punkt 4.4).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo rzadko: Hiperglikemia.

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo rzadko: Niestrawność.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Bardzo rzadko: Bóle stawów.

Zaburzenia psychiczne

Bardzo rzadko: Lęk, zaburzenia snu i zmiany w zachowaniu, w tym nadpobudliwość psychoruchowa i rozdrażnienie (głównie u dzieci).

Częstość nieznana: Depresja i agresja (głównie u dzieci).

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często: Chrypka, bezgłos.

U niektórych pacjentów po inhalacji flutykazonu propionianu może wystąpić chrypka.W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia chrypki, należy płukać wodą jamę ustnąpo inhalacji leku.

Bardzo rzadko: Paradoksalny skurcz oskrzeli (patrz punkt 4.4).

Częstość nieznana: Krwawienie z nosa.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: Łatwiejsze siniaczenie.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 9 -

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedmiotowe i podmiotowe

Ostre – Wziewne zastosowanie flutykazonu propionianu w dawkach znacznie większych niż zalecanemoże powodować przemijające zahamowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Zwykle niewymaga to specjalnego postępowania, ponieważ czynność nadnerczy powraca do normy po kilkudniach. Może to być zweryfikowane przez oznaczenie stężenia kortyzolu w osoczu.U tych pacjentów należy kontynuować leczenie wziewnym flutykazonu propionianem w dawkachzapewniających kontrolę astmy.

Długotrwałe leczenie większymi od zarejestrowanych dawkami kortykosteroidów wziewnych możepowodować zahamowanie czynności kory nadnerczy. U dzieci przyjmujących większe odzarejestrowanych dawki flutykazonu propionianu (zwykle 1000 mikrogramów na dobę i więcej) przezdługi okres (kilka miesięcy lub lat), odnotowano bardzo rzadkie przypadki ostrego przełomunadnerczowego. Obserwowane objawy to: hipoglikemia i zaburzenia świadomości i (lub) drgawki.Sytuacje, które potencjalnie mogłyby wywołać ostry przełom nadnerczowy związane są z takimistanami, jak: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkie zmniejszenie dawki leku.

Przewlekłe – patrz punkt 4.4: informacje dotyczące ryzyka zahamowania czynności kory nadnerczy.Monitorowanie rezerwy nadnerczowej może okazać się konieczne. Należy kontynuować leczeniewziewnym flutykazonu propionianem w dawkach zapewniających kontrolę astmy.

Leczenie

Pacjentów otrzymujących dawki większe niż zarejestrowane należy ściśle monitorować, a dawkęnależy zmniejszać stopniowo.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inne leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowychdrogą wziewną, glikokortykosteroidy. Kod ATC: R 03 BA 05.

Flutykazonu propionian jest glikokortykosteroidem. Podawany wziewnie w zalecanych dawkachwywiera silne działanie przeciwzapalne w obrębie płuc, którego wynikiem jest zmniejszenie nasileniaobjawów i częstości zaostrzeń astmy oskrzelowej; wywołuje mniej działań niepożądanych niż ogólniedziałające kortykosteroidy.

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 10 -

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Całkowita biodostępność flutykazonu propionianu po podaniu wziewnym u zdrowych osób wynosiokoło 5-11% dawki nominalnej, w zależności od typu użytego inhalatora. U pacjentów z chorobamiobturacyjnymi dróg oddechowych obserwowano mniejszą ekspozycję ogólnoustrojową na stosowanywziewnie flutykazonu propionian.

Wchłanianie ogólnoustrojowe odbywa się głównie z płuc, początkowo jest szybkie, a następniepowolne. Pozostała część wziewnej dawki jest połykana i dostaje się do przewodu pokarmowego,skąd wchłanianie do krążenia ogólnego jest minimalne (1%) z powodu słabej rozpuszczalności lekuw wodzie i metabolizmu pierwszego przejścia. Istnieje liniowa zależność pomiędzy dawką leku aekspozycją ogólnoustrojową.

87-100% dawki doustnej jest wydalane z kałem, do 75% w postaci niezmienionej, także w postaci nieczynnego metabolitu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksykologiczne wykazały, że flutykazonu propionian wywołuje jedynie działania typowedla swojej grupy leków i to w dawkach znacznie większych niż stosowane leczniczo.Nie stwierdzono dodatkowych działań zarówno w badaniach toksyczności po podaniu wielokrotnym,jak i w badaniach dotyczących działania teratogennego i wpływu na rozrodczość.

Flutykazonu propionian nie ma działania mutagennego in vitro i in vivo, nie wykazuje równieżdziałania rakotwórczego u gryzoni. W badaniach na zwierzętach nie wykazuje działania drażniącegoani nie wywołuje reakcji nadwrażliwości.

Nośnik bezfreonowy HFA 134a, stosowany u wielu gatunków zwierząt przez okres 2 lat w bardzodużych stężeniach pary, znacznie przekraczających stężenia, na które narażeni są pacjenci,nie wykazywał działania toksycznego, w tym nie wykazywał wpływu na reprodukcję ani na rozwójzarodka i płodu.

Zastosowanie jako nośnika HFA 134a nie zmieniło profilu toksyczności flutykazonu propionianuw porównaniu do produktów leczniczych zawierających nośnik freonowy.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

1,1,1,2-tetrafluoroetan (HFA 134a).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie odnotowano.

6.3 Okres ważności

2 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze do 30C.Nie zamrażać. Chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem.Zawsze zakładać nasadkę.

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh

- 11 -

Skuteczność produktu leczniczego może być mniejsza, jeśli inhalator jest zimny. Pojemnika nie należy dziurawić, uszkadzać, palić, nawet jeśli wydaje się, że jest pusty.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Flixotide, 50 g/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - 120 dawek leku w pojemnikualuminiowym zamkniętym zastawką dozującą, zaopatrzonym w plastikowy dozownik w tekturowympudełku.

Flixotide, 125 g/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - 60 lub 120 dawek leku wpojemniku aluminiowym, zamkniętym zastawką dozującą, zaopatrzonym w plastikowy dozownik wtekturowym pudełku.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE

NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

GlaxoSmithKline Export Ltd980 Great West Road

Brendford, Middlesex, TW8 9GSWielka Brytania

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Flixotide, 50 g/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - 8513Flixotide, 125 g/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - 8514

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 29-12-2000 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 20-12-2010

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

UR.DZL.ZLN.4020.00583.2017 +zal CMDh