Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie loratadyny powoduje nasilenie objawów cholinolitycznych. Obserwowano senność, tachykardię i bóle głowy. Objawy te mogą być długotrwałe. Nie istnieje specyficzna odtrutka.
W razie przedawkowania należy jak najszybciej usunąć produkt leczniczy z przewodu pokarmowegoi zminimalizować jego wchłanianie. Należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące,i prowadzić je tak długo, jak to jest konieczne. Można podjąć próbę podania węgla aktywnegow postaci zawiesiny z wodą. Można rozważyć płukanie żołądka. Loratadyna nie jest usuwanaz organizmu metodą hemodializy, a skuteczność dializy otrzewnowej nie jest znana. Po zakończeniupostępowania doraźnego należy w dalszym ciągu kontrolować stan pacjenta.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania wewnętrznego, kod ATC: R06AX13
Loratadyna jest trójpierścieniowym lekiem przeciwhistaminowym, który działa częściowo wybiórczona obwodowe receptory histaminowe H1 i słabo przenika do ośrodkowego układu nerwowego.U większości osób loratadyna stosowana w zalecanych dawkach nie wykazuje klinicznie istotnegoośrodkowego działania sedatywnego i przeciwcholinergicznego.
Podczas długotrwałego podawania nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian parametrówczynności życiowych, wyników badań laboratoryjnych, badań fizykalnych czy zapisu EKG.Loratadyna nie wykazuje istotnego działania na receptory H2, nie hamuje wychwytu noradrenalinyoraz praktycznie nie wywiera wpływu na czynność układu krążenia i aktywność układuprzewodzącego serca.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu doustnym loratadyna szybko i dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Pokarmnieznacznie opóźnia wchłanianie loratadyny, ale bez wpływu na jej działanie kliniczne. Maksymalnestężenie loratadyny w surowicy występuje po 1-1,5 godziny, a jej głównego metabolitu desloratadyny(DCL) po 1,5-3,7 godziny po podaniu.
Loratadyna wiąże się z białkami osocza w dużym stopniu (97-99%), a jej metabolit w stopniuumiarkowanym (73-76%). Średni okres półtrwania wynosi dla loratadyny 8,4 godziny (zakres od 3 do20 godzin), a dla głównego metabolitu 28 godzin (zakres od 8,8 do 92 godzin).Ani loratadyna, ani DCL nie przenika łatwo przez barierę krew-mózg. Objętość dystrybucji loratadynyjest duża.
Lek jest w znacznym stopniu metabolizowany w procesie pierwszego przejścia przez wątrobę,głównie z udziałem CYP3A4 i CYP2D6. Główny metabolit, desloratadyna (DCL), jest 4-krotniebardziej aktywny farmakologicznie i w dużym stopniu odpowiada za działanie kliniczne.
W kontrolowanych badaniach klinicznych wykazano, że równoczesne stosowanie loratadynyz ketokonazolem, erytromycyną i cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia loratadyny w osoczu,jednak bez zmian istotnych klinicznie (w tym zmian w EKG).
Dostępność biologiczna loratadyny i jej czynnego metabolitu jest proporcjonalna do dawki.
4 UR.DZL.ZLN.4020.02331.2018