CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Furaginum Adamed, 50 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
1 tabletka zawiera 50 mg furazydyny (Furazidinum), poprzednio stosowana nazwa: furagina.Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza 13,75 mg
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Tabletki barwy żółto-pomarańczowej z linią podziału po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie ostrych i przewlekłych niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych wywołanych przez pałeczki okrężnicy (Escherichia coli).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli:
Pierwszy dzień leczenia: 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę, następne dni 100 mg (2 tabletki) 3 razyna dobę.
Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet w przypadku wystąpienia przynajmniej3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy stosuje się FuraginumAdamed w dawce 100 mg na noc przez okres 6-12 miesięcy.
Dzieci i młodzież
Dzieci w wieku powyżej 2 lat do 14 lat: 5 do 7 mg/kg mc./dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych(tabletkę można rozkruszyć i wymieszać z mlekiem).
U dzieci w wieku poniżej 2 lat należy ustalić dawkę bezpośrednio z lekarzem.
Lek stosuje się przez 7 do 8 dni. Gdy zachodzi konieczność, kurację można powtórzyć po 10-15 dniach.
Sposób podawania
Tabletki Furaginum Adamed należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko,które powoduje zwiększenie dostępności biologicznej pochodnych nitrofuranu.
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1, lub na pochodne nitrofuranu. - I trymestr ciąży.
1
- Ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz).- Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa.- Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek, niedokrwistością, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc.
Chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność, gdyż furazydyna może spowodować rozwójpolineuropatii. Badania kliniczne wykazały, że pochodne nitrofuranu mają negatywny wpływ naczynność jąder. Mogą powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać wydzielaniespermy oraz prowadzić do patologicznych zmian w morfologii plemników.
Podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczego należy kontrolować morfologię krwi(leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby.
Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie terapii furazydyną.
Dzieci i młodzież
Należy zachować szczególną ostrożność u małych dzieci ze względu na możliwość zadławieniatabletką.
Furaginum Adamed zawiera sacharozę.
Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmowaćproduktu leczniczego.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Furazydyna jest antagonistą kwasu nalidyksowego, hamującym jego działanie bakteriostatyczne.Leki urykozuryczne, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon zmniejszająwydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furazydynyw organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu poniżej minimalnegostężenia bakteriostatycznego, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności terapeutycznej.Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu zmniejszawchłanianie furazydyny.
Podczas podawania pochodnych nitrofuranu stwierdzano fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozyw moczu z użyciem roztworów Benedicta i Fehlinga. Wyniki oznaczeń glukozy w moczuwykonywane metodami enzymatycznymi były prawidłowe.
Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanieprzeciwbakteryjne. Chloramfenikol i rystomycyna zwiększają działanie hemotoksyczne.Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji niezmienia się. Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnychnitrofuranu.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Z powodu braku danych klinicznych dotyczących ewentualnego teratogennego działania furazydyny,leku nie należy stosować w I trymestrze ciąży. Z uwagi na ryzyko niedokrwistości hemolityczneju płodu należy zachować szczególną ostrożność u kobiet w III trymestrze ciąży.
Karmienie piersią
Z uwagi na przenikanie furazydyny do mleka kobiecego, leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
2
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Brak danych o wpływie furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.Jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane mogące wpływać na zdolnośćprowadzenia pojazdów (patrz punkt 4.8 „Zaburzenia układu nerwowego”).
4.8 Działania niepożądane
Zdecydowana większość pacjentów bardzo dobrze toleruje pochodne nitrofuranu.
Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, najprawdopodobniejzwiązanych ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierneoddawanie gazów (1,5%). Pozostałe, niżej wymienione objawy występowały u nie więcej niż 1%pacjentów. Uszeregowano je z uwzględnieniem układów, których dotyczyły.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
sinica wskutek methemoglobinemii. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowejstosowanie furazydyny może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznejlub hemolitycznej.
Zaburzenia układu nerwowego:
zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrymlub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek,niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłewystępowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Ostre reakcje z nadwrażliwościdotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatcepiersiowej, wysiękiem do jamy opłucnej. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały poodstawieniu leku.
Zaburzenia żołądka i jelit:
zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu,najczęściej pałeczkami z grupy Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.
Zaburzenia układu immunologicznego:
świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301
3
Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:
[email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Pochodne nitrofuranu są mało toksyczne. Z uwagi na wydalanie leku z organizmu przez nerki,u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek mogą wystąpić objawy przedawkowania, takie jak: bóległowy, zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, niedokrwistość.
W przypadku przedawkowania zaleca się płukanie żołądka oraz dożylne podanie płynów fizjologicznych. W ciężkich przypadkach należy przeprowadzić hemodializę.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciw zakażeniom działające ogólnie, pochodne nitrofuranu. Kod ATC: J01XE03
Furazydyna, inaczej furagina jest pochodną nitrofuranu. Leki z tej grupy wywierają działaniebakteriostatyczne na szerokie spektrum drobnoustrojów, obejmujące część bakterii Gram-dodatnich(Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis) i wiele szczepów Gram-ujemnych (Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Proteus, Klebsiella, Escherichia, Enterobacter).Pochodne nitrofuranu wykazują działanie przeciwpierwotniakowe i tylko niewielkie działanieprzeciwgrzybicze. Nie wpływają na pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) i na większośćszczepów pałeczek odmieńca (Proteus vulgaris). Furazydyna wykazuje najsilniejsze działaniew środowisku kwaśnym (pH 5,5), środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Działanie bakteriostatyczne furazydyny jest związane z obecnością grupy nitrowej przy pierścieniu furanowym(aromatycznym). Pochodne nitrofuranu redukowane do związków aktywnych przez bakteryjneflawoproteiny. Aktywne związki przekształcają bakteryjne białka rybosomalne i inne substancjeuczestniczące w syntezie białek i kwasów nukleinowych oraz w procesach oddychania komórkowego.Ten złożony i wielotorowy mechanizm zaburzania procesów życiowych w komórce bakteryjnejsprawia, że od czasu wprowadzenia tej grupy leków do terapii w 1953 roku, nie rozwinęła się na nieistotna klinicznie oporność. Prawdopodobnie wielokrotne i jednoczesne mutacje konieczne do nabyciaoporności na pochodne nitrofuranu, letalne dla większości drobnoustrojów. Nie obserwuje sięwystępowania krzyżowej oporności z antybiotykami i sulfonamidami.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu doustnym furazydyna wchłania się bardzo szybko i uzyskuje maksymalne stężeniew surowicy w ciągu ok. 0,5 godziny. Krzywa przebiegu stężeń w surowicy wskazuje na otwarty,jednokompartmentowy model dystrybucji leku. Stężenia te mało istotne z terapeutycznego punktuwidzenia i wynoszą ok. 4,2 µg/ml. Stopień wiązania pochodnych nitrofuranu z białkami osocza jestoceniany różnie, od 40-60% do 90-95%. Leki te metabolizowane w wątrobie i innych tkankachobwodowych.
Około 13% przyjętej dawki furazydyny ulega wydaleniu w postaci niezmienionej w ciągu pierwszejdoby od podania. Obserwowane średnie stężenia furazydyny w moczu mieszczą się w zakresieminimalnych stężeń hamujących (MIC) dla ok. 81% patogennych szczepów pałeczki okrężnicy(E. coli) najczęściej izolowanych z moczu dzieci. Wynoszą one od 0,45 mg/ml do 6,25 mg/ml.Inni autorzy określili minimalne stężenie bakteriostatyczne furazydyny w moczu na około 1 mg/ml.Stanowi to 1/5, a nawet 1/10 minimalnego stężenia bakteriostatycznego nitrofurantoiny.Podczas badań względnej biodostępności produktu leczniczego Furaginum Adamed, średnie stężeniewydalanej w moczu furazydyny wynosiło ok. 6,25 mg/ml. Przyjmowanie pochodnych nitrofuranuz posiłkami, szczególnie bogatobiałkowymi, zwiększa ich biologiczną dostępność o ok. 40% ~50%i zwiększa ich wydalanie z moczem, co daje wyższy odsetek wyleczeń.
4
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność ostra (po podaniu pojedynczej dawki)
Ostrą toksyczność furazydyny oceniano na białych myszach, podając dożołądkowoi dootrzewnowo. Uzyskane wyniki przedstawione w tabeli poniżej wskazują na bardzo niskątoksyczność furazydyny po podaniu dożołądkowym.
Droga podania Dawka (mg/kg mc.)
Maks. tolerowana Śmiertelna LD 50 Dootrzewnowo 150 400 284,3 Dożołądkowo 2000 4000 2813
Ostra toksyczność u królików nie różniła się znamiennie od toksyczności u myszy. Obraz klinicznyzatrucia u myszy rozwijał się po 20 - 40 minutach od momentu podania furazydyny dootrzewnowoi charakteryzował się objawami ataksji i drżenia poszczególnych grup mięśniowych, po którymnastępowało porażenie. U królików również obserwowano gwałtowne zmniejszenie napięciamięśniowego, duszność, obniżenie odruchów rogówkowych, czasami opistotonus.
Toksyczność po podaniu wielokrotnym
Kumulację furazydyny badano na białych myszach. Codzienne podawanie w dawce 100 i 250 mg/kgmc. w ciągu miesiąca nie prowadziło do śmierci zwierząt. U myszy następowało nawet zwiększeniemasy ciała. W ciągu doby z organizmu myszy wydalało się 250 mg/kg mc. furazydyny, co stanowiło12,5% maksymalnej tolerowanej dawki, czyli codzienne podawanie dużych dawek doprowadzało dokumulacji leku.
Badania histologiczne u królików w 3., 4., i 5. dniu codziennego podawania 1 g/kg mc. furazydynywykazały tylko zmiany w wątrobie i nerkach: w trobie - nieznacznie zaznaczone stłuszczenie,w nerkach - zmiany martwicze i nacieki komórkowe. W doświadczeniach na kotach badano wpływfurazydyny na mięśnie gładkie. Wykazano, że po dożylnym podaniu dawki 10 mg/kg mc. napięciei amplituda skurczu mięśniowego nie zmieniały się.
W doświadczeniu na izolowanych odcinkach jelita cienkiego wykazano, że furazydyna nie wpływa naczynność mięśni gładkich przewodu pokarmowego ani na aktywność motoryczną jelita. Ponieważfurazydyna charakteryzuje się silnym działaniem przeciwbakteryjnym, istotny jest jej wpływ nafizjologiczną florę bakteryjną przewodu pokarmowego. Badania w tym zakresie przeprowadzono namyszach. Doświadczalnie wykazano tylko nieznaczne zmniejszenie liczby pałeczek Gram-ujemnychw przewodzie pokarmowym. Różnica ta była obserwowana od 5. dnia od momentu rozpoczęciapodawania furazydyny. Zmiany nie zniknęły całkowicie przez okres około 40 dni podawania leku.Podsumowując stwierdzono, że furazydyna w dawkach terapeutycznych nie wpływała negatywnie naflorę jelitową myszy.
Działanie rakotwórcze
Podczas badania histologicznego zwierząt stwierdzano zmiany w wątrobie i w nerkach.W wątrobie miały one charakter stłuszczenia, w nerkach natomiast wyraźny był zastój żylny,w miąższu występowały nacieki komórkowe, a w nabłonku kanalików drobne krople tłuszczu.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Skrobia kukurydzianaSacharoza
Krzemu dwutlenek koloidalnyKwas stearynowy
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
5
6.3 Okres ważności
4 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w suchym miejscu.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Al/PVC w tekturowym pudełku. 30 szt.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań dotyczących usuwania.Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodniez lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
ADAMED Sp. z o.o. Pieńków 149
05-152 Czosnów
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr: R/3572
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 20 listopada 1991 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 7 listopada 2014
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
6