CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Gensulin M40 (40/60) 100 j.m./ml zawiesina do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml zawiesiny Gensulin M40 (40/60) zawiera 100 j.m. ludzkiej insuliny (Insulinum humanum)dwufazowej otrzymywanej metodą rekombinacji DNA E. coli.

Wkład do wstrzykiwacza zawiera 3 ml zawiesiny, co odpowiada 300 j.m. insuliny dwufazowej

w proporcjach 40% insuliny rozpuszczalnej i 60% insuliny izofanowej.

Gensulin M40 zawiera wyłącznie insulinę ludzką, jest w 100% zgodny ze składem aminokwasowyminsuliny produkowanej przez człowieka w odróżnieniu od insulin zwierzęcych czy innych analogówinsulin otrzymanych na drodze rekombinacji genetycznej, których skład różni się w różnym stopniu odinsuliny ludzkiej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Gensulin M40 (40/60): zawiesina do wstrzykiwań we wkładzie.Gensulin M40 (40/60) to jałowa zawiesina ludzkiej insuliny o pH 7-7,6 zawierająca 40% insulinyrozpuszczalnej i 60% insuliny izofanowej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie pacjentów z cukrzycą, którzy wymagają stosowania insuliny w celu utrzymaniaprawidłowego metabolizmu glukozy.

Cukrzyca u kobiet w ciąży.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dawkowanie ustala lekarz zgodnie z indywidualnym zapotrzebowaniem pacjenta na insulinę. W cukrzycy typu 2 średnia dawka początkowa wynosi 0,2 j.m./kg masy ciała.

Produkt Gensulin M40 we wkładach przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach

podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku.

Nie podawać produktu Gensulin M40 we wkładzie dożylnie lub domięśniowo.

Podanie podskórne należy wykonać w okolicę brzucha, pośladki, udo lub górną część ramienia.Należy zmieniać miejsca iniekcji, aby uniknąć zgrubień. Należy wykonywać wstrzyknięcia w różnemiejsca w obszarze jednego regionu anatomicznego tak, aby to samo miejsce nie byłowykorzystywane częściej niż około raz w miesiącu.

Należy zwrócić uwagę, aby w trakcie podawania insuliny Gensulin M40 nie wprowadzić igły donaczynia krwionośnego. Po wstrzyknięciu insuliny nie należy masować miejsca iniekcji. Należypoinformować pacjentów o właściwym sposobie wykonywania iniekcji.

wersja 6.2 1/7

Gensulin M40 jest gotową mieszanką insuliny rozpuszczalnej Gensulin R i insuliny izofanowejGensulin N, przygotowaną tak, aby pacjent nie musiał sam mieszać produktów insuliny. Schematleczenia pacjenta powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb metabolicznych.

Gensulin M40 należy podawać w ciągu 15 min przed posiłkiem.

Produkt Gensulin M40 może być stosowany w leczeniu skojarzonym z doustnymi lekamiprzeciwcukrzycowymi np: metforminą lub glimepirydem.

Sposób podawania

Instrukcja dotycząca przygotowania leku do stosowania

Bezpośrednio przed użyciem wkłady Gensulin M40 należy obrócić między dłońmi 10 razy, anastępnie 10 razy odwrócić o 180º w celu uzyskania jednorodnie mętnego lub mlecznego wygląduzawiesiny. Jeżeli tak się nie stanie, należy powtarzać opisane czynności aż do wymieszania sięskładników. Wkłady zawierają mały szklany koralik, który pomaga wymieszać składniki. Niepotrząsać, ponieważ może to spowodować powstanie piany utrudniającej poprawne odmierzeniedawki. Należy często kontrolować wygląd insuliny we wkładzie. Nie stosować, jeżeli wewnątrz sąwidoczne grudki lub białe cząsteczki przylegające do dna lub ścianek, a szkło ma matowy wygląd.

Każde opakowanie zawiera Ulotkę dla pacjenta z instrukcją dotyczącą sposobu wykonania iniekcji.

Podawanie produktów Gensulin M40 we wkładach do wstrzykiwaczyCzęść produktów Gensulin M40 jest produkowana w postaci wkładów do wstrzykiwaczy. Wkłady3 ml są przeznaczone do stosowania ze wstrzykiwaczem oznaczonym znakiem CE, zgodnie zinstrukcją jego wytwórcy.

a) Przygotowanie dawki

Konstrukcja wkładów uniemożliwia dodanie innej insuliny do wkładu. Zużytych wkładów nie możnapowtórnie napełniać.

Alternatywnie możliwe jest podanie odpowiednich dawek insuliny Gensulin R i Gensulin N w osobnych wstrzykiwaczach osobistych.

Należy przestrzegać zaleceń wytwórcy dotyczących umieszczania wkładu we wstrzykiwaczu,zakładania igły i wstrzykiwania insuliny, podanych w instrukcji dołączonej do opakowaniawstrzykiwacza.

b) Wstrzykiwanie dawki

Należy wstrzyknąć dawkę insuliny zgodnie z zaleceniami lekarza lub pielęgniarki z poradnidiabetologicznej. Należy zmieniać miejsca iniekcji tak, aby to samo miejsce nie było wykorzystywaneczęściej niż około raz w miesiącu.

4.3 Przeciwwskazania

Hipoglikemia.

Nadwrażliwość na insulinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,chyba, że jest to częścią programu odczulania.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zmianę typu lub marki stosowanej u pacjenta insuliny należy przeprowadzać pod ścisłym nadzorem lekarza. Zmiana mocy, marki (producenta), typu (rozpuszczalna, izofanowa, mieszanka), pochodzenia (insulina zwierzęca, ludzka, analog insuliny ludzkiej) i (lub) metody produkcji (rekombinacja DNA lub insulina pochodzenia zwierzęcego) może spowodować konieczność modyfikacji dawki.

W przypadku zmiany produktu z insuliny pochodzenia zwierzęcego na insulinę ludzką, u niektórychpacjentów może być konieczna zmiana dawki. Jeżeli konieczna jest zmiana dawki powinna onanastąpić przy podaniu pierwszej dawki nowej insuliny lub w czasie pierwszych kilku tygodni lubmiesięcy jej stosowania.

wersja 6.2 2/7

U niektórych pacjentów, po zmianie insuliny pochodzenia zwierzęcego na insulinę ludzką, wczesneobjawy ostrzegawcze hipoglikemii mogą być mniej wyraźnie zaznaczone lub zupełnie różne od tychwystępujących podczas stosowania insuliny pochodzenia zwierzęcego. W przypadku uzyskaniau pacjenta lepszej kontroli glikemii (np. przez zastosowanie intensywnej insulinoterapii) objawyostrzegawcze hipoglikemii mogą być mniej wyraźne lub wcale się nie pojawić. Należy poinformowaćo tym pacjentów. Inne sytuacje, które mogą spowodować zmianę lub osłabienie wczesnych objawówostrzegawczych hipoglikemii to: długotrwała cukrzyca, neuropatia cukrzycowa, przyjmowanie niektórych leków, np. β-adrenolityków. Niewyrównana hipoglikemia lub hiperglikemia może prowadzić do utraty przytomności, śpiączki lub zgonu.

Stosowanie nieodpowiednich dawek lub przerwanie leczenia, zwłaszcza w przypadku cukrzycyinsulinozależnej, może prowadzić do hiperglikemii i kwasicy ketonowej – stanów, które potencjalniemogą być śmiertelne.

Stosowanie ludzkiej insuliny może spowodować wytworzenie przeciwciał, jednak ich miano jestniższe niż w przypadku stosowania oczyszczonej insuliny pochodzenia zwierzęcego.

Zapotrzebowanie na insulinę może ulec znacznej zmianie w przypadku chorób trzustki, nadnerczy,przysadki mózgowej, tarczycy, zaburzeń czynności nerek lub wątroby.

Zapotrzebowanie na insulinę może być zwiększone podczas chorób z wysoką gorączką, ciężkiegozakażenia, chorób i zaburzeń czynności przewodu pokarmowego przebiegających z nudnościami,wymiotami, biegunką, powolnym opróżnianiem żołądka oraz z zaburzeniami wchłaniania, jakrównież w przypadku zaburzeń emocjonalnych.

Modyfikacja dawki może być również konieczna w przypadku zmiany aktywności fizycznej pacjentalub sposobu odżywiania.

Osoby zamierzające przekroczyć przynajmniej dwie strefy czasowe powinny skonsultować sięz lekarzem w celu zmiany schematu podawania insuliny. W czasie podróży lotniczej należy insulinę przechowywać w bagażu podręcznym, a nie w luku bagażowym (nie może ulec zamrożeniu).

Podczas długotrwałego leczenia insuliną może rozwinąć się oporność na insulinę. W razie wystąpieniainsulinooporności należy zastosować większe dawki insuliny.

Jednoczesne stosowanie produktu Gensulin M40 z pioglitazonem:

Zgłaszano przypadki niewydolności serca w czasie jednoczesnego stosowania insuliny i pioglitazonu,szczególnie u pacjentów z czynnikami ryzyka niewydolności serca. Należy o tym pamiętać przedzastosowaniem leczenia skojarzonego produktem Gensulin M40 z pioglitazonem. W przypadkuleczenia skojarzonego tymi lekami należy obserwować, czy u pacjentów nie występują objawyprzedmiotowe i podmiotowe niewydolności serca, zwiększenie masy ciała i obrzęki. Należy odstawićpioglitazon w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niewydolności serca.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Niektóre produkty lecznicze mogą zmieniać metabolizm glukozy. Lekarz powinien rozważyćmożliwość wystąpienia interakcji i zapytać pacjenta o inne stosowane przez niego leki.

Zapotrzebowanie na insulinę może wzrosnąć pod wpływem substancji o działaniuhiperglikemizującym, takich jak glikokortykosteroidy, hormony tarczycy, hormon wzrostu, danazol,β2-sympatykomimetyki (ritodryna, salbutamol, terbutalina), tiazydy oraz niacyna.

Zapotrzebowanie na insulinę może się zmniejszyć pod wpływem substancji o działaniu hipoglikemizującym, takich jak np. doustne leki hipoglikemizujące, salicylany (np. kwas acetylosalicylowy), niektóre leki przeciwdepresyjne (inhibitory monoaminooksydazy), niektóre inhibitory konwertazy angiotensyny (kaptopril, enalapril), nieselektywne leki β-adrenolitycznei alkohol.

wersja 6.2 3/7

Zapotrzebowanie na insulinę może się zmniejszyć bądź zwiększyć pod wpływem analogów somatostatyny (oktreotyd, lanreotyd).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

U pacjentek leczonych insuliną (cukrzyca insulinozależna lub cukrzyca ciężarnych) konieczne jestutrzymanie właściwej kontroli przez cały okres ciąży. Zapotrzebowanie na insulinę zwykle zmniejszasię w pierwszym trymestrze ciąży oraz wzrasta w drugim i trzecim trymestrze. Należy poinformowaćpacjentki chore na cukrzycę, że w przypadku zajścia w ciążę lub planowania ciąży powinnypowiadomić o tym lekarza prowadzącego.

U kobiet w ciąży chorych na cukrzycę, konieczne jest dokładne kontrolowanie poziomu glukozy i ogólnego stanu zdrowia.

Bezpośrednio po porodzie zapotrzebowanie na insulinę gwałtownie zmniejsza się.

Karmienie piersią

U pacjentek z cukrzycą karmiących piersią, może być konieczna modyfikacja dawki insuliny i (lub) stosowanej diety, ponieważ w czasie laktacji zapotrzebowanie na insulinę jest mniejsze niż przed ciążą, a wyrównanie do pierwotnego zapotrzebowania następuje po 6-9 miesiącach.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

U pacjenta na skutek hipoglikemii może być obniżona zdolność koncentracji i reagowania. Możestanowić to zagrożenie w sytuacjach, kiedy te zdolności są szczególnie wymagane np. prowadzeniepojazdów lub obsługiwanie maszyn.

Należy poinformować pacjentów, żeby zachowali ostrożność w celu uniknięcia hipoglikemii podczasprowadzenia pojazdów. Jest to szczególnie ważne u osób, które słabiej odczuwają wczesne objawyostrzegawcze hipoglikemii lub nie są ich całkowicie świadome oraz u osób, u których częstowystępuje hipoglikemia. W takich przypadkach należy rozważyć zasadność prowadzenia pojazdu.

4.8 Działania niepożądane

Podczas stosowania insuliny u pacjentów chorych na cukrzycę najczęściej występującym działaniem

niepożądanym jest hipoglikemia.

Ciężka hipoglikemia może prowadzić do utraty przytomności, a w skrajnych przypadkach do śmierci.

Częstość występowania hipoglikemii nie jest przedstawiana, ponieważ hipoglikemia jest zarówno

skutkiem podania dawki insuliny jak również innych czynników, np. stosowanej diety i poziomu

aktywności fizycznej.

Miejscowa reakcja alergiczna jest częstym (1/100 do <1/10) działaniem niepożądanym.

W miejscu wstrzyknięcia insuliny może wystąpić rumień, obrzęk i swędzenie. Objawy te zwykle

przemijają w ciągu kilku dni lub kilku tygodni. W niektórych przypadkach objawy miejscowe mogąbyć spowodowane innymi czynnikami niż insulina, np. substancjami drażniącymi występującymi wśrodkach do odkażania skóry lub stosowaniem złej techniki wykonania iniekcji.

Ogólnoustrojowe objawy uczuleniowe, będące objawami uogólnionej nadwrażliwości na insulinę

występują bardzo rzadko (<1/10 000), ale są potencjalnie bardziej niebezpieczne.

Do objawów tych należą: wysypka na całym ciele, duszność, świszczący oddech, zmniejszenie

ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszone tętno i pocenie. W ciężkich przypadkach objawy uogólnionej

alergii mogą stanowić zagrożenie życia. Nieliczne przypadki ciężkiej alergii na produkt Gensulin M40wymagają natychmiastowego leczenia. Może być konieczna zmiana insuliny lub odczulanie.

Niezbyt często (1/1 000 do <1/100) w miejscu iniekcji występuje lipodystrofia.

Po wprowadzeniu insuliny do obrotu zgłaszano także następujące działania niepożądane:

- obrzęki, szczególnie w przypadku gdy wcześniej obserwowana niewystarczająca kontrola metaboliczna uległa poprawie w wyniku intensywnej insulinoterapii;

wersja 6.2 4/7

- przyrost masy ciała;

- reakcje w miejscu wstrzyknięcia, takie jak: przebarwienie, krwawienie, stwardnienie, guzek lub

naciek, ból, wysypka, pokrzywka lub krosty;- świąd, w tym świąd uogólniony; - zawroty głowy.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa; Tel.: + 48 22 49 21 301; Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie istnieje jednoznaczna definicja przedawkowania insuliny, ponieważ stężenie glukozy w surowicykrwi jest rezultatem złożonych zależności pomiędzy poziomem insuliny, dostępnością glukozy i innymi procesami metabolicznymi. W wyniku nadmiernej aktywności insuliny w stosunku do spożytego pokarmu i wydatkowanej energii może wystąpić hipoglikemia.

Objawami hipoglikemii mogą być: apatia, stan splątania, kołatanie serca, bóle głowy, poty i wymioty. Łagodna hipoglikemia ustępuje po doustnym podaniu glukozy lub innych produktów zawierających cukier.

Wyrównanie umiarkowanie nasilonej hipoglikemii polega na domięśniowym lub podskórnym podaniuglukagonu, a następnie doustnym podaniu węglowodanów, kiedy stan pacjenta wystarczająco siępoprawi. W przypadku braku reakcji pacjenta na glukagon, należy podać dożylnie roztwór glukozy.

Jeżeli pacjent jest w stanie śpiączki, należy podać domięśniowo lub podskórnie glukagon.W przypadku, gdy glukagon nie jest dostępny lub, gdy pacjent nie reaguje na podanie glukagonu,należy podać dożylnie roztwór glukozy. Natychmiast po odzyskaniu świadomości, pacjent powinienotrzymać posiłek.

Może być konieczne długotrwałe doustne podawanie węglowodanów i obserwacja pacjenta, ponieważhipoglikemia może wystąpić ponownie po krótkotrwałej poprawie klinicznej.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Gensulin M40: Insulina o pośrednim czasie działania w połączeniu z

krótkodziałającymi, kod ATC: A10AD01

Zasadniczym działaniem insuliny jest regulowanie metabolizmu glukozy.

Ponadto, insulina ma działanie anaboliczne i antykataboliczne, różne w zależności od rodzaju tkanki. W tkance mięśniowej powoduje nasilenie syntezy glikogenu, kwasów tłuszczowych, glicerolu i białek,zwiększenie wychwytu aminokwasów z jednoczesnym obniżeniem intensywności procesówglikogenolizy, glukoneogenezy, ketogenezy, lipolizy, katabolizmu białek i zużycia aminokwasów.

Poniżej pokazano typowy profil aktywności (krzywa zużycia glukozy) po podskórnym podaniuinsuliny. W trakcie stosowania obserwowany jest zakres odchyleń od wartości średniej, jakich pacjent może doświadczać zarówno w czasie jak i w zależności od intensywności działania insuliny.

wersja 6.2 5/7

Indywidualne odchylenia mogą zależeć od takich czynników jak: wielkość dawki, miejscewstrzyknięcia, temperatura ciała i aktywność fizyczna pacjenta.

Gensulin M40 (40/60) Aktywność insuliny

Czas (godziny)

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Farmakokinetyka insuliny nie odzwierciedla aktywności metabolicznej hormonu. Dlatego oceniającaktywność insuliny bardziej właściwe jest analizowanie krzywych zużycia glukozy (jak wyjaśniono powyżej).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Ograniczone dane niekliniczne nie wykazały innych działań toksycznych mających znaczeniekliniczne dla człowieka, oprócz działania związanego z farmakodynamiczną aktywnością polegającąna obniżaniu poziomu glukozy we krwi (hipoglikemia).

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Gensulin M40:

Siarczan protaminy m-krezol Fenol Glicerol Cynku tlenek

Sodu wodorofosforan dwunastowodnyKwas solny 0,1 M

Sodu wodorotlenek 0,2 N

Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie należy mieszać insuliny Gensulin M40 z insulinami wytwarzanymi przez innych wytwórców oraz z insulinami pochodzenia zwierzęcego.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze od 2°C do 8°C. Nie zamrażać.

wersja 6.2 6/7

Po otwarciu opakowania produkt przechowywać w temperaturze do 25°C przez 28 dni. Chronić przedświatłem.

Wkładów, które są używane lub mają być używane, nie przechowywać w lodówce. Można je nosić przy sobie. Produkty Gensulin M40 należy chronić przed wysoką temperaturą.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

5 lub 10 szklanych wkładów do wstrzykiwaczy zawierających 3 ml produktu Gensulin M40, w tekturowym pudełku.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Nie należy powtórnie stosować zużytych igieł. Igłę należy usunąć w bezpieczny sposób. Nie należydzielić się igłami i wstrzykiwaczami z innymi osobami. Wkład można stosować aż do wykorzystaniajego zawartości, a następnie należy go usunąć w bezpieczny sposób. Wszelkie resztkiniewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymiprzepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

BIOTON S.A.

ul. Starościńska 5 02-516 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Gensulin M40 (40/60) 100 j.m. wkłady do wstrzykiwaczy – Pozwolenie nr 8533

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 29.12.2000 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 17.11.2009

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

wersja 6.2 7/7