CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Hytrin, 2 mg, tabletkiHytrin, 5 mg, tabletkiHytrin, 10 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
1 tabletka Hytrin 2 mg zawiera 2 mg terazosyny (Terazosinum) w postaci terazosyny chlorowodorku dwuwodnego.
1 tabletka Hytrin 5 mg zawiera 5 mg terazosyny (Terazosinum) w postaci terazosyny chlorowodorku dwuwodnego.
1 tabletka Hytrin 10 mg zawiera 10 mg terazosyny (Terazosinum) w postaci terazosyny chlorowodorku dwuwodnego.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Hytrin tabletki 2 mg
Okrągłe, płaskie tabletki o ściętych krawędziach, z wytłoczonym oznakowaniem po jednej stronie,barwy żółtej.
Hytrin tabletki 5 mg
Okrągłe, płaskie tabletki o ściętych krawędziach, z wytłoczonym oznakowaniem po jednej stronie,barwy jasnobrązowej.
Hytrin tabletki 10 mg
Okrągłe, płaskie tabletki o ściętych krawędziach, z wytłoczonym oznakowaniem po jednej stronie, barwy niebieskiej.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
- Zmniejszenie nasilenia objawów przedmiotowych i podmiotowych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego w monoterapii.
- Leczenie nadciśnienia tętniczego w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami o działaniu hipotensyjnym.
Produkt leczniczy Hytrin jest przeznaczony do stosowania u osób w wieku od 18 do 64 lat.
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Wielkość dawki terazosyny ustala się indywidualnie, zgodnie z odpowiedzią pacjenta na leczenie.Poniższe informacje stanowią ogólne zalecenia odnośnie stosowania produktu leczniczego.
1
Dorośli
Dawka początkowa
Dawka początkowa wynosi 1 mg terazosyny innych firm, raz na dobę, wieczorem, po udaniu się naspoczynek nocny. Nie należy stosować większej dawki. W początkowym okresie leczenia należyściśle przestrzegać takiego schematu dawkowania, aby ograniczyć do minimum możliwośćwystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.
Kolejne dawki
Łagodny rozrost gruczołu krokowego
Dawkę należy stopniowo zwiększać, do osiągnięcia pożądanej odpowiedzi klinicznej. Zalecanyzwykle zakres dawkowania wynosi 5 do 10 mg raz na dobę. Pomiar szybkości przepływu moczu pookoło 24 h od podania ostatniej dawki wykazał, że w łagodnym rozroście gruczołu krokowegokorzystne działanie utrzymuje się przez cały okres przerwy między kolejnymi dawkami. Zmniejszenienasilenia objawów choroby stwierdzano już po dwóch tygodniach od rozpoczęcia leczenia terazosyną.Do poprawy szybkości przepływu moczu dochodzi nieco później. Jeśli przerwie się podawanieproduktu leczniczego na kilka dni lub dłużej, to wznawiając leczenie należy zastosować dawkępoczątkową.
Nadciśnienie tętnicze
Dawkę należy stopniowo zwiększać, do osiągnięcia pożądanego obniżenia ciśnienia tętniczego.Zwykle zalecany zakres dawkowania to 1 mg do 5 mg raz na dobę, chociaż u niektórych pacjentównależy zastosować dawkę 20 mg/dobę. Nie wydaje się, aby dawki większe niż 20 mg powodowałydalsze zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Nie badano stosowania dawek większych niż 40 mg. Należyregularnie mierzyć ciśnienie krwi przed przyjęciem każdej kolejnej dawki, aby sprawdzić, czyzmniejszenie ciśnienia utrzymuje się przez cały czas. Pomocne może być również mierzenie ciśnieniakrwi 2 do 3 h po przyjęciu dawki (aby sprawdzić, czy maksymalna i minimalna odpowiedź nadziałanie produktu leczniczego jest podobna), oraz rejestrowanie takich objawów jak zawroty głowylub kołatanie serca (które mogą być spowodowane zbyt silnym obniżeniem ciśnienia tętniczego). Jeślipo 24 h dochodzi do znacznego zmniejszenia efektu terapeutycznego, można rozważyć zwiększeniedawki produktu leczniczego lub stosowanie go dwa razy na dobę.
Jeśli przerwie się podawanie produktu leczniczego na kilka dni lub dłużej, to wznawiając leczenie należy zastosować dawkę początkową.
W badaniach klinicznych produkt leczniczy podawano rano, z wyjątkiem dawki początkowej.Jeśli ma być zastosowane dodatkowe leczenie przeciwnadciśnieniowe, dawkę terazosyny należyzmniejszyć. W razie potrzeby dawkę należy dobrać ponownie.
Hipotensja ortostatyczna
U pacjentów otrzymujących terazosynę jako leczenie objawowe niedrożności dróg moczowych,spowodowanej przez łagodny rozrost gruczołu krokowego, zgłaszano występowanie hipotensjiortostatycznej.
Stosowanie z tiazydowymi lekami moczopędnymi i innymi lekami przeciwnadciśnieniowymiDodając tiazydowy lek moczopędny lub inny lek przeciwnadciśnieniowy do leczenia pacjenta należyzmniejszyć dawkę produktu leczniczego Hytrin, a w razie potrzeby ponownie dobrać dawkę. Należyzachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego Hytrin z tiazydami lub innymi lekamiprzeciwnadciśnieniowymi, z powodu ryzyka wystąpienia hipotensji.
Specjalne grupy pacjentów
Dzieci i młodzież
Produktu leczniczego Hytrin nie należy stosować u dzieci. Nie określono bezpieczeństwa stosowaniai skuteczności u dzieci.
2
Osoby w podeszłym wieku
Osoby w podeszłym wieku powinny otrzymywać jak najmniejszą dawkę, a zwiększanie dawkipowinno odbywać się wyłącznie pod ścisłym nadzorem.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Badania farmakokinetyczne wykazały, że pacjenci z zaburzeniami czynności nerek nie wymagają dostosowania dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Dawkę terazosyny należy dostosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z zaburzeniamiczynności wątroby, ponieważ terazosyna ulega w znacznym stopniu metabolizmowi w wątrobie i jestwydalana głównie z żółcią. Ponieważ brak jest dostępnych informacji na temat doświadczeniaklinicznego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, nie zaleca się stosowaniaterazosyny u tych pacjentów.
Sposób podawania
Podanie doustne
Tabletki produktu leczniczego Hytrin należy połykać w całości, bez żucia, popijając odpowiedniąilością płynu. Można je przyjmować podczas jedzenia.
Leczenie należy rozpocząć od tabletek terazosyny 1 mg innych firm, a po czterech tygodniach sprawdzić odpowiedź pacjenta na leczenie.
Jeżeli podawanie zostanie przerwane na okres dłuższy niż kilka dni, leczenie należy wznowićzaczynając od wstępnego okresu dostosowania dawki.
4.3. Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną (terazosyny chlorowodorek), jej analogi lub na którąkolwieksubstancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Nadwrażliwość na innych antagonistów receptorów alfa-adrenergicznych.
- Omdlenia podczas mikcji w wywiadzie.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Omdlenie i efekt „pierwszej dawki"
Terazosyna, podobnie jak inne leki α1-adrenolityczne, może spowodować znaczne obniżenie ciśnieniatętniczego krwi, zwłaszcza hipotensję ortostatyczną i omdlenie związane z przyjęciem pierwszejdawki lub kilku pierwszych dawek produktu leczniczego. Podobne działanie możne wystąpićw przypadku przerwania leczenia lub pominięcia kilku dawek produktu leczniczego, a następniewznowienia terapii. Informowano również o omdleniach podczas stosowania innych lekówα1-adrenolitycznych, w związku z szybkim zwiększaniem dawki lub wprowadzeniem innego lekuhipotensyjnego. Uważa się, że omdlenie spowodowane jest nasilonym ortostatycznym obniżeniemciśnienia tętniczego, choć niekiedy omdlenie poprzedzał napad ciężkiej tachykardii nadkomorowejz częstością akcji serca od 120 do 160 uderzeń na minutę.
W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia omdlenia lub ciężkiego niedociśnieniatętniczego leczenie należy zawsze rozpoczynać od dawki 1 mg terazosyny innych firm, podawanejwieczorem po udaniu się na spoczynek nocny (patrz punkt 4.2). Tabletki 2 mg, 5 mg lub 10 mg nie wskazane w początkowym okresie leczenia. Dawkę należy zwiększać powoli, zgodnie z zaleceniamipodanymi w punkcie 4.2. Należy zachować ostrożność, gdy rozpoczyna się podawanie dodatkowychleków hipotensyjnych.
Pacjenta należy ostrzec, aby unikał sytuacji grożących urazem w przypadku wystąpienia omdleniaw początkowym okresie leczenia.
3
W badaniach klinicznych dawki wielokrotnej z udziałem prawie 2000 pacjentów z nadciśnieniemtętniczym omdlenie zgłaszano u około 1% pacjentów. W żadnym przypadku nie było ono ciężkie lubdługotrwałe i nie zawsze występowało w początkowym okresie leczenia. W badaniach klinicznychz udziałem około 1200 pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego częstość występowaniaomdleń wynosiła 0,7%.
W przypadku omdlenia pacjenta należy położyć i w razie potrzeby zastosować leczeniepodtrzymujące. Istnieją dowody potwierdzające, że nawet podczas długookresowego stosowaniaortostatyczny efekt działania terazosyny jest bardziej nasilony wkrótce po przyjęciu dawki.
Środki ostrożności
Ogólne
Niedociśnienie ortostatyczne
Chociaż omdlenie jest najcięższym efektem działania terazosyny, wywołanym przez ortostatyczneobniżenie ciśnienia krwi (patrz punkt 4.4), częściej występują inne objawy obniżonego ciśnieniatętniczego, takie jak zawroty głowy o różnym nasileniu oraz kołatanie serca. Pacjenci wykonującyzawody, w których dolegliwości te mogą powodować trudności lub zagrożenie, powinni zachowaćszczególną ostrożność podczas leczenia.
Informacja dla pacjentów
Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia omdleń i objawów ortostatycznegoobniżenia ciśnienia tętniczego, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Powinni oni unikaćprowadzenia pojazdów lub wykonywania stwarzających zagrożenie prac po przyjęciu pierwszejdawki, po zwiększeniu dawki oraz w czasie wznowienia leczenia po jego uprzednim przerwaniu.Pacjentów należy ostrzec, aby unikali sytuacji grożących urazem w przypadku wystąpienia omdleniaw początkowym okresie leczenia terazosyną. Należy im również doradzić, by siadali lub kładli sięw razie wystąpienia objawów obniżonego ciśnienia tętniczego, choć objawy te nie zawsze mającharakter ortostatyczny. Muszą też zachować ostrożność podnosząc się z pozycji siedzącej lub leżącej.Jeśli zawroty głowy o różnym nasileniu lub kołatanie serca szczególnie uciążliwe, należypoinformować o tym lekarza, który rozważy odpowiednie dostosowanie dawki.
Pacjentów należy również poinformować, że w czasie stosowania produktu leczniczego mogąodczuwać senność lub ospałość, co wymaga zachowania ostrożności przez osoby, które prowadząpojazdy lub obsługują urządzenia mechaniczne.
Inhibitory PDE-5
Jednoczesne stosowanie inhibitorów fosfodiestrazy-5 (PDE-5) (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil)i produktu leczniczego Hytrin może u niektórych pacjentów prowadzić do wystąpienia objawowegoniedociśnienia. W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia niedociśnienia ortostatycznegoprzed rozpoczęciem stosowania inhibitorów fosfodiestrazy-5 (PDE-5) pacjent powinien mieć ustalonąregularną dawkę dobową leków α1-adrenolitycznych.
Operacja zaćmy
Obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki podczas operacji zaćmy u niektórychpacjentów leczonych w tym czasie lub w przeszłości lekami α1-adrenolitycznymi. Ten wariant zespołumałej źrenicy charakteryzuje się wiotką tęczówką, która uwypukla się w odpowiedzi na prądśródoperacyjnej irygacji, postępującym śródoperacyjnym zwężeniem źrenicy pomimo przedoperacyjnego rozszerzenia standardowymi lekami oraz możliwością wypadnięcia tęczówki,uniemożliwiając w ten sposób poprowadzenie cięć stosowanych w fakoemulsyfikacji. Chirurg okulistaoperujący pacjenta powinien być przygotowany na konieczność modyfikacji techniki chirurgicznej,takiej jak wykorzystanie retraktorów do tęczówki, pierścieni napinających i rozszerzających tęczówkęlub substancji lepkoelastycznych. Nie wydaje się, aby zaprzestanie stosowania leków
α1-adrenolitycznych przed operacją zaćmy mogło przynieść jakieś korzyści.
4
Badania laboratoryjne
W kontrolowanych badaniach klinicznych obserwowano niewielkie, ale statystycznie istotneobniżenie wartości hematokrytu, stężenia hemoglobiny, liczby białych krwinek, stężenia białkacałkowitego i albumin. Wyniki te wskazują na możliwość wystąpienia hemodylucji. Leczenieterazosyną przez okres do 24 miesięcy nie wpływało istotnie na poziom swoistego antygenusterczowego (PSA).
Stosowanie u dzieci
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci.
Zaburzenia czynności wątroby
Ponieważ terazosyna jest metabolizowana w wątrobie, należy stosować ostrożnie u pacjentówz zaburzeniami czynności wątroby.
Zaleca się ostrożność podczas podawania terazosyny w skojarzeniu z lekami, które mogą wpływać nametabolizm wątrobowy.
Zaburzenia czynności nerek
Badania farmakokinetyczne wykazały, że pacjenci z zaburzeniami czynności nerek nie wymagajądostosowania zalecanej dawki. Nie wykazano działania terazosyny nasilającego zaburzenia czynnościnerek.
Jeżeli podawanie zostanie przerwane na okres dłuższy niż kilka dni, leczenie należy wznowićzaczynając od wstępnego okresu dostosowania dawki.
Laktoza
Produkt leczniczy zawiera laktozę i dlatego nie może być stosowany u pacjentów z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Łagodny rozrost gruczołu krokowego
Profil działań niepożądanych u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego leczonychrównocześnie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, teofiliną, lekami stosowanymi w dławicypiersiowej, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, inhibitorami konwertazy angiotensyny lublekami moczopędnymi porównywano z profilem w całej leczonej populacji. Nie zaobserwowanoistotnych z klinicznego punktu widzenia interakcji, z wyjątkiem interakcji z inhibitorami konwertazyangiotensyny i lekami moczopędnymi. W tej niewielkiej podgrupie pacjentów (pacjenci leczeniterazosyną oraz inhibitorami konwertazy angiotensyny lub lekami moczopędnymi) odsetek pacjentówzgłaszających zawroty głowy lub inne zdarzenia niepożądane wiążące się z zawrotami głowy byłwiększy niż w całej populacji pacjentów leczonych terazosyną w ramach kontrolowanych placebobadań klinicznych metodą podwójnie ślepej próby.
Nadciśnienie tętnicze
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym terazosynę stosowano z lekami moczopędnymi oraz różnymi lekami β-adrenolitycznymi. Nie obserwowano nieoczekiwanych interakcji.
Terazosynę podawano również pacjentom stosującym równocześnie inne leki. Chociaż nie były toformalne badania wzajemnego oddziaływania leków, nie stwierdzono w nich interakcji. Terazosynęw postaci chlorowodorku stosowano u co najmniej 50 pacjentów przyjmujących jednocześnienastępujące leki lub grupy leków:
1) leki przeciwbólowe/przeciwzapalne (np. acetaminofen, aspiryna, kodeina, ibuprofen, indometacyna);
2) antybiotyki (np. erytromycyna, trimetoprym, sulfametoksazol);3) leki antycholinergiczne/sympatykomimetyczne (np. fenylefryna, fenylopropanolamina, pseudoefedryna);
4) leki stosowane w dnie (np. allopurynol);
5) leki przeciwhistaminowe (np. chlorofenyramina);
5
6) leki działające na układ krążenia (np. atenolol, hydrochlorotiazyd, metyklotiazyd, propranolol); 7) kortykosteroidy;
8) leki działające na przewód pokarmowy (np. leki neutralizujące pH soku żołądkowego); 9) leki przeciwcukrzycowe;
10) leki uspokajające i anksjolityczne ( np. diazepam).
Należy zachować ostrożność podczas stosowania terazosyny w skojarzeniu z innymi lekamiobniżającymi ciśnienie tętnicze (np. antagonistami wapnia), aby uniknąć znacznego niedociśnieniatętniczego. Podczas jednoczesnego stosowania leku moczopędnego lub innego leku o działaniuhipotensyjnym może być konieczne zmniejszenie i ponowne dostosowanie dawki terazosyny.
W związku z ryzykiem nadmiernego zmniejszenia ciśnienia krwi należy zachować ostrożnośćw przypadku skojarzonego podawania terazosyny i tiazydów lub innych lekówprzeciwnadciśnieniowych. Jeżeli podczas leczenia terazosyną dodany zostanie tiazydowy lekmoczopędny lub inny lek przeciwnadciśnieniowy, należy zmniejszyć dawkę terazosyny lub przerwaćjej podawanie. Konieczne jest ponowne dostosowanie dawki. Podczas podawania terazosynyw skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi przed rozpoczęciem leczenia należyzmniejszyć dawkę innych leków przeciwnadciśnieniowych, a następnie dostosować po zakończeniuprzyjmowania terazosyny.
Inhibitory PDE-5
Jednoczesne stosowanie inhibitorów fosfodiestrazy-5 (PDE-5) (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil)i produktu leczniczego Hytrin może prowadzić do wystąpienia objawowego niedociśnieniau niektórych pacjentów (patrz punkt 4.4).
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Chociaż nie odnotowano działania teratogennego w badaniach na zwierzętach, nie przeprowadzonoodpowiednich, kontrolowanych badań u kobiet w ciąży i nie ustalono bezpieczeństwa stosowaniaterazosyny w okresie ciąży. Produkt leczniczy może być stosowany u kobiet w ciąży jedyniew przypadkach, gdy w opinii lekarza oczekiwane korzyści z jego stosowania u matki przewyższająpotencjalne zagrożenie dla płodu. Ponadto dane z badań na zwierzętach wykazały, że terazosyna możewydłużyć czas trwania ciąży lub hamować akcję porodową.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy terazosyna przenika do mleka kobiecego. Ponieważ wiele leków przenika do mleka, należy zachować ostrożność podczas stosowania terazosyny u kobiet karmiących piersią.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Hytrin wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ze względu na możliwość wystąpienia senności lub ospałości, szczególnie po rozpoczęciu leczenia,zmianie dawki lub powtórnym rozpoczęciu leczenia, należy poinformować pacjentów o koniecznościzachowania ostrożności w czasie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Pacjenci nie powinni prowadz pojazdów ani obsługiwać maszyn, o ile nie wykazano, że produkt leczniczy nie wpływa na zdolności fizyczne i psychiczne pacjenta.
4.8. Działania niepożądane
Łagodny rozrost gruczołu krokowego
Każde z wybranych zdarzeń niepożądanych w tabeli 1 spełnia jedno lub więcej następującychkryteriów: 1) częstość występowania 5% lub znaczenie kliniczne w badaniach klinicznychstosowania terazosyny w nadciśnieniu tętniczym; 2) częstość występowania 5% w badaniachklinicznych stosowania terazosyny w łagodnym rozroście gruczołu krokowego; 3) zdarzenie jest
6
jednym z elementów zespołu zdarzeń niepożądanych związanych z zawrotami głowy, do którychnależą: zawroty głowy o różnym nasileniu, niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatycznei omdlenie; lub 4) zdarzenie związane jest z funkcją seksualną.
W tabelach poniżej uwzględniono następującą konwencję MedDRA układów i narządów dotyczącączęstości występowania działań niepożądanych:
Bardzo często (>1/10) Często (>1/100, <1/10)
Niezbyt często (>1/1,000, <1/100) Rzadko (>1/10,000, <1/1000)
Bardzo rzadko (<1/10 000), w tym pojedyncze zgłoszenia
Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Tabela 1
Sumaryczne zestawienie zdarzeń niepożądanych z 6 kontrolowanych placebo,
prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby badań klinicznych stosowania produktu leczniczego w łagodnym rozroście gruczołu krokowego
Klasyfikacja układów Określenie częstości Terazosyny Placeboi narządów działań niepożądanych chlorowodorek N = 360 wg MedDRA N = 636
Zaburzenia psychiczne
Obniżenie libido Niezbyt często 0,9% 0,3% Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy Często 9,1%* 4,2%Bóle głowy Często 4,9% 5,8%Niedociśnienie ortostatyczne Często 3,9%* 0,8%Senność Często 3,6%* 1,9%Omdlenia Niezbyt często 0,6% 0,0%Zaburzenia oka
Niewyraźne widzenie, Często 1,3% 0,6% niedowidzenie
Zaburzenia ucha i błędnika
Szum w uszach Często 1,4% 0,3% Zaburzenia serca
Kołatanie serca Niezbyt często 0,9% 1,1%Tachykardia Niezbyt często 0,3% 0,0%Zaburzenia naczyniowe
Niedociśnienie Niezbyt często 0,6% 0,6% Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niedrożność nosa/nieżyt błony Często 1,9%* 0,0% śluzowej nosa
Duszność Często 1,7% 0,8%Zaburzenia żołądka i jelit
Nudności Często 1,7% 1,1% Zaburzenia układu rozrodczego
i piersi
Zaburzenia erekcji Często 1,6%* 0,6% Zaburzenia ogólne i stany
w miejscu podania
Astenia Często 7,4%* 3,3%Obrzęk obwodowy Niezbyt często 0,9% 0,3%Badania diagnostyczne
Zwiększenie masy ciała Niezbyt często 0,5% 0,0%
* p 0,05 w porównaniu do grupy otrzymującej placebo
7
Podczas stosowania terazosyny chlorowodorku najczęściej występującymi zdarzeniaminiepożądanymi były: zawroty głowy, astenia, bóle głowy, niedociśnienie, senność, przekrwienie błonyśluzowej nosa i impotencja. Wszystkie zdarzenia, z wyjątkiem bólów głowy, występowały istotniestatystycznie częściej (p 0,05) niż podczas stosowania placebo.
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Małopłytkowość
Zaburzenia układu immunologicznego Reakcja rzekomoanafilaktyczna
Zaburzenia serca Migotanie przedsionków
Zaburzenia naczyniowe Nadciśnienie tętnicze
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Priapizm
Przedstawione poniżej dane dotyczące częstości występowania zdarzeń niepożądanychsumarycznymi danymi z 14 badań klinicznych kontrolowanych placebo, w których terazosynępodawano raz na dobę w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami hipotensyjnymi, w dawkachwynoszących od 1 do 40 mg.
Tabela 2 przedstawia sumaryczne dane dotyczące tych zdarzeń zgłaszanych u pacjentówz nadciśnieniem tętniczym, uczestniczących w badaniach klinicznych, gdy częstość występowaniaw grupie otrzymującej terazosynę wynosiła co najmniej 5%, gdy częstość występowania w grupieotrzymującej terazosynę wynosiła co najmniej 2% i była większa od obserwowanej w grupieotrzymującej placebo oraz wtedy, gdy reakcja niepożądana budziła szczególne zainteresowanie.
Astenia, niewyraźne widzenie, zawroty głowy, przekrwienie błony śluzowej nosa, nudności, obrzękiobwodowe, kołatanie serca oraz senność były jedynymi objawami, które występowały istotniestatystycznie częściej (p < 0,05) u pacjentów otrzymujących terazosynę, niż u pacjentówotrzymujących placebo. Podobną częstość występowania zdarzeń niepożądanych obserwowanow kontrolowanych placebo badaniach klinicznych leku stosowanego w monoterapii oraz w leczeniuskojarzonym (Tabela 2).
Tabela 2
Zdarzenia niepożądane podczas kontrolowanych placebo badań klinicznych stosowania produktu w nadciśnieniu tętniczym
Klasyfikacja układów Określenie częstości Terazosyny Placeboi narządów działań niepożądanych chlorowodorek N = 506 wg MedDRA N = 859
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Zapalenie zatok Często 2,6% 1,4% Zaburzenia psychiczne
Nerwowość Często 2,3% 1,8% Obniżenie libido Niezbyt często 0,6% 0,2% Depresja Niezbyt często 0,3% 0,2%Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy Bardzo często 19,3%* 7,5%Bóle głowy Bardzo często 16,2% 15,8%
8
Senność Często 5,4%* 2,6% Parestezje Często 2,9% 1,4% Niedociśnienie Często 1,3% 0,4% Omdlenia Często 1,0% 0,2%Zaburzenia oka
Niewyraźne widzenie Często 1,6%* 0,0% Zaburzenia serca
Kołatanie serca Często 4,3%* 1,2% Tachykardia Często 1,9% 1,2%Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niedrożność nosa Często 5,9%* 3,4%Duszność Często 3,1% 2,4%
Zaburzenia żołądka i jelit
Nudności Często 4,4%* 1,4%Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe
i tkanki łącznej
Ból pleców Często 2,4% 1,2% Ból mięśniowoszkieletowy Często 3,5% 3,0%Zaburzenia układu rozrodczego
i piersi
Zaburzenia erekcji Często 1,2% 1,4% Zaburzenia ogólne i stany
w miejscu podania
Astenia Bardzo często 11,3%* 4,3% Obrzęk obwodowy Często 5,5%* 2,4% Obrzęk Niezbyt często 0,9% 0,6%Badania diagnostyczne
Zwiększenie masy ciała Rzadko 0,05% 0,2% *Statystycznie istotne, p = 0,05
Działania niepożądane były zazwyczaj łagodne lub o umiarkowanym nasileniu, ale niekiedy były natyle poważne, że wymagało to przerwania leczenia. Najcięższe działania niepożądane, które zgłaszanojako przyczynę zaprzestania leczenia u co najmniej 0,5% pacjentów w grupie otrzymującej terazosynęoraz zgłaszano je częściej niż w grupie otrzymującej placebo, przedstawiono w Tabeli 3. Ogółemz powodu działań niepożądanych leczenie przerwało 9,9% z 859 pacjentów przyjmujących terazosynę,w porównaniu do 4,2% z 506 pacjentów, którym podawano placebo.
Tabela 3
Przerwanie leczenia podczas kontrolowanych placebo badań klinicznych
stosowania leku w nadciśnieniu tętniczym
Klasyfikacja układów Określenie częstości Terazosyny Placeboi narządów działań niepożądanych chlorowodorek N = 506 wg MedDRA N = 859
Zaburzenia układu nerwowego
Bóle głowy Często 1,3% 1,0% Hipotensja ortostatyczna Niezbyt często 0,5% 0,0% Omdlenia Niezbyt często 0,5% 0,2% Zawroty głowy Często 3,1% 0,2% Parestezje Niezbyt często 0,8% 0,2% Senność Niezbyt często 0,6% 0,2%Zaburzenia oka
Niewyraźne widzenie Niezbyt często 0,6% 0,0% Zaburzenia serca
9
Kołatanie serca Często 1,4% 0,2% Tachykardia Niezbyt często 0,6% 0,0%Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Duszność Niezbyt często 0,9% 0,6% Niedrożność nosa Niezbyt często 0,6% 0,0%Zaburzenia żołądka i jelit
Nudności Niezbyt często 0,8% 0,0% Zaburzenia ogólne i stany
w miejscu podania
Astenia Często 1,6% 0,0% Obrzęk obwodowy Niezbyt często 0,6% 0,0%Badania diagnostyczne
Zwiększenie masy ciała Rzadko 0,05% 0,2%
Zgłaszano dodatkowe działania niepożądane, których na ogół nie można odróżnić od objawów, jakiemogłyby wystąpić przy braku ekspozycji na terazosynę.
Następujące dodatkowe działania niepożądane zgłosił co najmniej 1% z 1987 pacjentów, którzyotrzymywali terazosynę w ramach kontrolowanych lub otwartych, krótko- i długookresowych badańklinicznych lub też zgłaszano je po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, nieżyt błon śluzowych nosa, zakażenie układu moczowego (szczególnie u pacjentek po menopauzie)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Trombocytopenia
Zaburzenia układu immunologicznego Nadwrażliwość
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Dna
Zaburzenia psychiczne Lęk, bezsenność
Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego)
Zaburzenia oka
Niewyraźne widzenie, zapalenie spojówek
Zaburzenia ucha i błędnika Szum w uszach
Zaburzenia serca
Arytmia, migotanie przedsionków
Zaburzenia naczyniowe Rozszerzenie naczyń krwionośnych
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Krwawienie z nosa, kaszel, ból części ustnej gardła
10
Zaburzenia żołądka i jelit
Ból brzucha, zaparcie, biegunka, suchość w jamie ustnej, uczucie dyskomfortu w brzuchu, wymioty, wzdęcia
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Świąd, wysypka, nadmierna potliwość, obrzęk twarzy, obrzęk naczynioruchowy
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Ból stawów, zapalenie stawów, zaburzenia stawów, ból mięśni, ból szyi, ból mięśniowo-szkieletowy
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Nietrzymanie moczu (szczególnie u pacjentek po menopauzie), nagłe parcie na mocz
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Długotrwały wzwód
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Ból w klatce piersiowej, gorączka, grypa
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
Zespół wiotkiej tęczówki informowano o występowaniu podczas operacji zaćmy, w związkuz leczeniem lekami α1-adrenolitycznymi, wariantu zespołu małej źrenicy, zwanego śródoperacyjnymzespołem wiotkiej tęczówki (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel: +48 22 49 21 301 Faks: +48 22 49 21 309 e-mail:
[email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
W przypadku niedociśnienia w wyniku przedawkowania terazosyny bardzo ważne jestpodtrzymywanie czynności układu krążenia. Właściwe ciśnienie tętnicze krwi oraz normalizacjęczynności pracy serca można uzyskać przez ułożenie pacjenta na plecach. Jeśli to nie wystarczy,niedociśnienie należy leczyć podając środki zwiększające objętość krwi krążącej. W razie potrzebynależy zastosować leki kurczące naczynia krwionośne oraz monitorować, i gdy to konieczne,podtrzymywać czynność nerek. Terazosyny chlorowodorek wiąże się w znacznym stopniu z białkamiosocza i z tego powodu dializa może być nieskuteczna.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w łagodnym rozroście gruczołu krokowego, leki α-adrenolityczne Kod ATC: G04CA03
11
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwnadciśnieniowe, leki α1-adrenolityczne Kod ATC: C02CA
Mechanizm działania:
Nie ustalono dokładnie mechanizmu działania hipotensyjnego. U zwierząt terazosyny chlorowodorekpowoduje obniżenie ciśnienia tętniczego, zmniejszając całkowity obwodowy opór naczyniowy.Wydaje się, że rozszerzające naczynia krwionośne hipotensyjne działanie terazosyny chlorowodorkujest wynikiem blokady receptorów α1-adrenergicznych.
W ciągu 15 minut po podaniu doustnym terazosyny chlorowodorek powoduje stopniowe obniżanie sięciśnienia tętniczego.
U człowieka następuje obniżenie ciśnienia skurczowego i rozkurczowego, zarówno w pozycji leżącej,jak i stojącej. Działanie na ciśnienie rozkurczowe jest najbardziej zaznaczone. Zazwyczaj zmianomtym nie towarzyszy odruchowa tachykardia. Działanie terazosyny chlorowodorku na ciśnienie tętniczezwiązane z maksymalnym stężeniem leku w osoczu (w pierwszych paru godzinach po podaniuproduktu) wydaje się nieco bardziej zależne od pozycji pacjenta (jest bardziej zaznaczone w pozycjistojącej) niż działanie po jednej dobie. W pozycji stojącej, w pierwszych paru godzinach po podaniuproduktu leczniczego, obserwuje się również zwiększenie częstości akcji serca o sześć do dziesięciuuderzeń na minutę.
Badania sugerują, że blokada receptorów α1-adrenergicznych może być skuteczna w poprawiehydrodynamiki moczu u pacjentów z przewlekłym upośledzeniem odpływu moczu z pęcherzamoczowego, na przykład w łagodnym rozroście gruczołu krokowego.
Objawy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego spowodowane głównie obecnościąpowiększonego gruczołu krokowego oraz zwiększeniem napięcia mięśni gładkich ujścia pęcherzamoczowego i gruczołu krokowego, które jest regulowane przez receptory α1-adrenergiczne.
W doświadczeniach in vitro wykazano, że terazosyny chlorowodorek działa antagonistycznie nawywołane przez fenylefrynę skurcze tkanki ludzkiego gruczołu krokowego. W badaniach klinicznychwykazano, że terazosyny chlorowodorek powoduje poprawę hydrodynamiki moczu i zmniejszanasilenie objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
W czasie leczenia terazosyny chlorowodorkiem pacjenci przybierają na wadze. W badaniachklinicznych kontrolowanych placebo u kobiet i mężczyzn w grupie przyjmującej terazosynychlorowodorek w monoterapii nastąpiło zwiększenie masy ciała średnio odpowiednio o 0,8 i 1 kg,w porównaniu do zmniejszenia masy ciała o odpowiednio 0,1 i 0,5 kg w grupie otrzymującej placebo.W obydwu przypadkach różnice były istotne statystycznie.
Podczas kontrolowanych badań klinicznych u pacjentów przyjmujących terazosyny chlorowodorekstwierdzono poprawę profilu lipidowego. U pacjentów przyjmujących terazosyny chlorowodorekw monoterapii stwierdzono niewielkie, ale istotne w porównaniu do grupy otrzymującej placebo,zmniejszenie stężenia całkowitego cholesterolu oraz połączonych frakcji lipoprotein o małej i bardzomałej gęstości. U pacjentów tych stwierdzono zwiększenie, w porównaniu do wartości wyjściowych,stężenia lipoprotein o dużej gęstości, stosunku cholesterolu HLD/LDL oraz zmniejszenie,w porównaniu do wartości wyjściowych, stężenia triglicerydów. Zmiany te nie były jednak istotnew porównaniu do wartości stwierdzonych u pacjentów otrzymujących placebo.
Długookresowe (sześć miesięcy lub dłużej) podawanie terazosyny chlorowodorku nie spowodowałowystąpienia przypisywanych działaniu produktu leczniczego istotnych klinicznie zmian następującychparametrów: stężenie glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny oraz azotu mocznikowego krwi, próbyczynnościowe wątroby i elektrolity. Analiza wyników badań laboratoryjnych przeprowadzonych popodaniu terazosyny chlorowodorku wskazywała na możliwość wystąpienia hemodylucji w wynikuzmniejszenia wartości hematokrytu, stężenia hemoglobiny, liczby białych krwinek, stężenia białkacałkowitego i albumin. W przypadku blokady receptorów α-adrenergicznych obserwowanozmniejszenie wartości hematokrytu i białka całkowitego, co przypisuje się hemodylucji.
12
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Terazosyna jest dobrze wchłaniana (80-100%). Pokarm nie wywiera wpływu lub ma niewielki wpływ na biodostępność.
Efekt pierwszego przejścia terazosyny jest minimalny i niemal cała dawka terazosyny jest dostępna w krwiobiegu w postaci związku macierzystego.
Maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 1 h po podaniu, a następnie ulega zmniejszeniu.Okres półtrwania wynosi około 12 h.
Dystrybucja
Produkt leczniczy wiąże się w znacznym stopniu z białkami osocza, a ilość związanego leku jest staław obserwowanym klinicznie zakresie stężeń. Wiązanie z białkami jest niezależne od łącznego stężeniasubstancji czynnej.
Metabolizm
Główne metabolity terazosyny powstają w wyniku demetylacji i koniugacji.
Eliminacja
Około 10% podanej doustnie dawki wydala się w postaci związku macierzystego z moczem, a około20% z kałem. Pozostałość wydalana jest w postaci metabolitów. Ogółem około 40% podanej dawkiwydalane jest z moczem, a około 60% z kałem. Eliminacja związku u zwierząt jest podobna podwzględem jakościowym do eliminacji u człowieka.
Wydaje się, że farmakokinetyka terazosyny chlorowodorku nie zależy od czynności nerek. Nie mazatem potrzeby zmiany dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Liniowość lub nieliniowość farmakokinetyki
Po doustnym podaniu terazosyny wartości AUC i Cmax zwiększają się proporcjonalnie do dawki w zalecanym zakresie dawek (2-10 mg).
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Nie opisano żadnych dowodów działania genotoksycznego terazosyny w badaniach mutagenności in vitro i in vivo tej substancji.
U szczurów, po podaniu wielokrotnym dawek stanowiących 20 - 30-krotność maksymalnej dawkizalecanej u człowieka, obserwowano zmniejszenie płodności i atrofię jąder. W badaniach toksycznościreprodukcyjnej u szczurów i królików po podaniu dawek toksycznych dla matek (60 - 280-krotnośćdawki zalecanej u człowieka) obserwowano resorpcje płodów, zmniejszenie masy ciała płodów,zwiększenie liczby nadliczbowych żeber i zmniejszenie przeżywalności pourodzeniowej.
Działanie rakotwórcze: u samców szczurów terazosyna wywoływała niezłośliwe nowotworyrdzeniaste nadnerczy po najwyższej przyjmowanej dawce, odpowiadającej 175-krotnościmaksymalnej dawki zalecanej u człowieka. Nie zaobserwowano takich przypadków u samic szczurów,ani w podobnym badaniu przeprowadzonym na myszach. Znaczenie tych obserwacji dla klinicznegozastosowania produktu leczniczego u człowieka jest nieznane.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
13
Laktoza
Skrobia kukurydziana Skrobia żelowana Talk
Magnezu stearynian
Żółcień chinolinowa, lak (E 104) tabletki Hytrin 2 mgŻelaza tlenek czerwony (E 172), żelaza tlenek żółty (E 172), żelaza tlenek czarny (E 172) tabletkiHytrin 5 mg
Indygotyna, lak (E 132) tabletki Hytrin 10 mg
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności
3 lata
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Hytrin tabletki 2 mg (kontynuacja leczenia)
28 szt. - 2 blistry po 14 szt.
Hytrin tabletki 5 mg (kontynuacja leczenia)
28 szt. - 2 blistry po 14 szt.
Hytrin tabletki 10 mg (kontynuacja leczenia)
28 szt. - 2 blistry po 14 szt.
Blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudelku.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Nie dotyczy.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Amdipharm LimitedTemple Chambers3 Burlington RoadDublin 4 Irlandia
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Hytrin tabletki 2 mg: pozwolenie nr 7678
14
Hytrin tabletki 5 mg: pozwolenie nr 7679Hytrin tabletki 10 mg: pozwolenie nr 7680
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 05.05.1998 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
15