Działanie przeciwnadciśnieniowe leków hamujących układ renina-angiotensyna-aldosteron upacjentów rasy czarnej (populacja ze zwykle mniejszą aktywnością reninową osocza) jest słabsze niżu pacjentów innych ras. Dotyczy to również kandesartanu. W nierandomizowanym badaniuklinicznym z udziałem 5165 pacjentów z podwyższonym ciśnieniem rozkurczowym, obniżenieciśnienia tętniczego podczas leczenia kandesartanem było znacząco mniejsze u pacjentów rasy czarnejniż u pacjentów innych ras (odpowiednio 14,4/10,3 mmHg i 19,0/12,7 mmHg, p<0,0001/p<0,0001).
Kandesartan zwiększa przepływ krwi w nerkach, przy czym nie wpływa na współczynnikprzesączania kłębuszkowego. Powoduje natomiast zmniejszenie nerkowego oporu naczyniowego orazfrakcji filtracyjnej. W 3-miesięcznym badaniu klinicznym prowadzonym u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu II z mikroalbuminurią wykazano, że w trakcie leczenia nadciśnienia tętniczego kandesartanem cyleksetylu, zmniejsza się wydalanie albumin z moczem (stosunek albumindo klirensu kreatyniny, średnio 30%, 95% przedział ufności 15-42%). Obecnie brak danychdotyczących wpływu kandesartanu na rozwój nefropatii cukrzycowej.
W randomizowanym badaniu klinicznym SCOPE (Study on COgnition and Prognosis in the Elderly), w którym brało udział 4937 pacjentów w podeszłym wieku (od 70 do 89 lat, 21% pacjentów w wieku powyżej 80 lat) z lekkim do umiarkowanego nadciśnieniem tętniczym, badano wpływ kandesartanu cyleksetylu stosowanego raz na dobę w dawkach 8 mg do 16 mg (średnio 12 mg), na chorobowość i umieralność z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Pacjenci otrzymywali kandesartan cyleksetylu lub placebo oraz dodatkowo, jeżeli było to konieczne, inne leki przeciwnadciśnieniowe. W grupie pacjentów zażywających kandesartan ciśnienie tętnicze obniżyło się ze 166/90 do 145/80 mmHg, natomiast w grupie kontrolnej ze 167/90 do 149/82 mmHg. W pierwszorzędowym punkcie końcowym badania, którym były ciężkie zdarzenia sercowo-naczyniowe (śmierć w wyniku chorób sercowo-naczyniowych, udar mózgu i zawał serca niezakończone zgonem pacjenta), nie wykazano istotnejstatystycznie różnicy. W grupie pacjentów zażywających kandesartan odnotowano 26,7 zdarzenia na1000 pacjentolat, natomiast w grupie kontrolnej - 30 zdarzeń na 1000 pacjentolat (ryzyko względne 0,89, 95% CI 0,75 do 1,06, p = 0,19).
Populacja pediatryczna - nadciśnienie tętnicze
Działania przeciwnadciśnieniowe kandesartanu były oceniane u dzieci z nadciśnieniem tętniczym wwieku od 1 do <6 lat oraz w wieku od 6 do <17 lat w dwóch randomizowanych, podwójniezaślepionych, wieloośrodkowych, 4-tygodniowych badaniach klinicznych mających na celu ustalenie dawki optymalnej.
U dzieci w wieku od 1 do <6 lat, 93 pacjentów, z których 74% miało chorobę nerek, zostałozrandomizowanych do otrzymywania doustnej dawki kandesartanu cyleksetylu w zawiesiniewynoszącej 0,05, 0,20 lub 0,40 mg/kg raz na dobę. Główną metodę analizy stanowiła ocenanachylenia zmiany ciśnienia tętniczego skurczowego (ang. SBP) w funkcji dawki. SBP oraz ciśnienietętnicze rozkurczowe (ang. DBP) zmniejszyło się o 6,0/5,2 do 12,0/11,1 mmHg względem wartościwyjściowych w trzech grupach dawkowych kandesartanu cyleksetylu. Jednakże, jako że w badaniachnie było grupy kontrolnej pacjentów przyjmujących placebo, rzeczywista wielkość wpływu leku naciśnienie tętnicze pozostaje niepewna, co sprawia, że dokonanie wiążącej oceny równowagikorzyści/ryzyka w tej grupie wiekowej jest trudne.
U dzieci w wieku od 6 do <17 lat, 240 pacjentów zostało zrandomizowanych do otrzymywania placebo albo małej, średniej lub dużej dawki kandesartanu cyleksetylu w proporcjach 1: 2: 2: 2. U dzieci o masie ciała <50 kg, dawki kandesartanu cyleksetylu wynosiły 2, 8 lub 16 mg raz na dobę. U dzieci o masie ciała >50 kg, dawki kandesartanu cyleksetylu wynosiły 4, 16 lub 32 mg raz na dobę.Kandesartan w dawkach analizowanych łącznie zmniejszał ciśnienie tętnicze skurczowe w pozycjisiedzącej (SiSBP) o 10,2 mmHg (P<0,0001) oraz ciśnienie tętnicze rozkurczowe w pozycji siedzącej(SiDBP) (P=0,0029) o 6,6 mmHg, względem wartości wyjściowych. W grupie pacjentówprzyjmujących placebo również obserwowano zmniejszenie SiSBP o 3,7 mmHg (p=0,0074) orazzmniejszenie SiDBP o 1,80 mmHg (p=0,0992) względem wartości wyjściowych. Pomimo znacznegoefektu placebo wszystkie poszczególne dawki kandesartanu (oraz wszystkie dawki połączone)
12