Każda ampułka produktu leczniczego Klimicin, 300 mg/2 ml, zawiera 18 mg alkoholu benzylowego.Każda fiolka produktu leczniczego Klimicin, 600 mg/4 ml, zawiera 36 mg alkoholu benzylowego.
Jeżeli Klimicin podaje się zgodnie z zaleceniami, zawartość alkoholu benzylowego w maksymalnejdawce dobowej stosowanej u dorosłych w bardzo ciężkich zakażeniach (2700 mg) wynosi do 162 mg,a w maksymalnej dawce dobowej stosowanej u dzieci (40 mg/kg mc.) − 2,4 mg/kg mc.
Zawartość sodu w produkcie leczniczym
Klindamycyna do podawania pozajelitowego zawiera wodorotlenek sodu (do ustalenia pH).
Każda ampułka produktu Klimicin, 300 mg/2 ml, zawiera 15,1 mg sodu.Jeżeli produkt jest stosowany zgodnie z zaleceniami, w maksymalnej dawce dobowej stosowaneju dorosłych znajduje się do 136 mg sodu, a w maksymalnej dawce dobowej stosowanej u dzieci2 mg/kg mc.
Każda fiolka produktu Klimicin, 600 mg/4 ml, zawiera 29 mg sodu.Jeżeli produkt jest stosowany zgodnie z zaleceniami, w maksymalnej dawce dobowej stosowaneju dorosłych znajduje się do 131 mg sodu, a w maksymalnej dawce dobowej stosowanej u dzieci2 mg/kg mc.
Zawartość sodu w produkcie należy uwzględnić u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lubkontrolującymi zawartość sodu w diecie.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Klindamycyna bezpośrednio wpływa na kurczliwość mięśni i przewodnictwo nerwowo-mięśniowe,w związku z czym może nasilać działanie leków zwiotczających mięśnie, które blokująprzewodnictwo nerwowo-mięśniowe (np. eteru, tubokuraryny, halogenków pankuronium). Może toprowadzić do nieoczekiwanych, zagrażających życiu powikłań śródoperacyjnych. Z tego względunależy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących takie produkty lecznicze.Podczas jednoczesnego stosowania tych leków z klindamycyną może być konieczne zmniejszenie ichdawki.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania klindamycyny i makrolidów (np. erytromycyny) lubchloramfenikolu, gdyż leki te mają identyczny mechanizm działania - to samo miejsce wiązania narybosomie, dlatego in vitro działają antagonistycznie.
Klindamycyna jest metabolizowana przede wszystkim przez CYP3A4 i, w mniejszym stopniu, przezCYP3A5, z wytworzeniem głównego metabolitu sulfotlenku klindamycyny oraz dodatkowoN-demetyloklindamycyny. Dlatego inhibitory CYP3A4 i CYP3A5 mogą zmniejszyć klirensklindamycyny, zaś induktory mogą go zwiększyć. Podczas stosowania z silnymi induktorami CYP3A4(takimi jak ryfampicyna) należy kontrolować, czy klindamycyna nie traci skuteczności.
Badania in vitro wskazują, że klindamycyna nie hamuje aktywności izoenzymów CYP1A2,CYP2C9, CYP2C19, CYP2E1, CYP2D6 i tylko w umiarkowanym stopniu hamuje CYP3A4. Z tegowzględu mało prawdopodobne są istotne klinicznie interakcje między klindamycyną a stosowanymijednocześnie produktami leczniczymi metabolizowanymi z udziałem wymienionych izoenzymów.
Jednoczesne stosowanie leków hamujących perystaltykę zwiększa ryzyko rzekomobłoniastegozapalenia jelita grubego, ponieważ może nasilać wchłanianie toksyn uwalnianych przez Clostridiumdifficile.
Klindamycyna i gentamycyna działają synergicznie wobec wielu szczepów Enterobacteriaceaei Pseudomonas aeruginosa. Klindamycyna wykazuje również synergiczne działanie z prymachinąwobec Pneumocystis (jiroveci) (wcześniej carinii).
4
UR.DZL.ZLN.4020.03747.2017