CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Lanzul S, 15 mg, kapsułki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka zawiera 15 mg lansoprazolu (Lansoprazolum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu

Każda kapsułka zawiera 74,56 mg sacharozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka

Kapsułki wypełnione są białymi do jasnobrązowych lub lekko różowych peletkami; wieczko kapsułki jest czerwonobrązowe, denko kapsułki jest białe.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

- Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka potwierdzonej za pomocą endoskopii lub

badania radiologicznego.

- Leczenie refluksowego zapalenia przełyku.

- Zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku.

- Eradykacja Helicobacter pylori (H. pylori) - w połączeniu z odpowiednią terapią antybiotykową w leczeniu choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem H. pylori.- Leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ.

- Profilaktyka owrzodzeń żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka (patrz punkt 4.2), wymagających stałego leczenia.

- Objawowa choroba refluksowa przełyku. - Zespół Zollingera i Ellisona.

Lansoprazol jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy

Zalecane dawkowanie: 30 mg raz na dobę przez 2 tygodnie. U pacjentów, u których w tym okresie nie uzyskano wyleczenia, należy kontynuować kurację tą samą dawką przez kolejne dwa tygodnie.

Leczenie choroby wrzodowej żołądka

Zalecane dawkowanie: 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. Owrzodzenia zwykle goją się w ciągu 4tygodni, jednak u pacjentów, u których w tym okresie nie uzyskano wyleczenia, można kontynuować

1

kurację tą samą dawką przez kolejne 4 tygodnie.

Refluksowe zapalenie przełyku

Zalecane dawkowanie: 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. U pacjentów, u których w tym okresie nie

uzyskano wyleczenia, można kontynuować kurację tą samą dawką przez kolejne 4 tygodnie.

Zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku

15 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 30 mg na dobę.

Eradykacja Helicobacter pylori

Dobierając leczenie skojarzone, należy uwzględnić obowiązujące oficjalne zalecenia dotycząceoporności bakterii, długości okresu leczenia (najczęściej terapię kontynuuje się przez 7 dni, jednakniekiedy wskazane jest jej wydłużenie do 14 dni) oraz odpowiedniej dawki lekówprzeciwbakteryjnych.

Zalecane dawkowanie: 30 mg lansoprazolu dwa razy na dobę przez 7 dni w połączeniu z jednym z następujących schematów:

klarytromycyna 250-500 mg dwa razy na dobę + amoksycylina 1 g dwa razy na dobę klarytromycyna 250 mg dwa razy na dobę + metronidazol 400-500 mg dwa razy na dobę.

Odsetek eradykacji H. pylori po kuracji klarytromycyną w skojarzeniu z lansoprazolem i

amoksycyliną lub metronidazolem wynosi do 90%.

Po upływie sześciu miesięcy od zakończenia skutecznej eradykacji ryzyko reinfekcji jest niewielkie, azatem prawdopodobieństwo nawrotu jest również małe.

Oceniano także stosowanie następującego schematu leczenia: lansoprazol 30 mg dwa razy na dobę,amoksycylina 1 g dwa razy na dobę oraz metronidazol 400-500 mg dwa razy na dobę. Uzyskanomniejsze odsetkowe wskaźniki eradykacji w porównaniu ze schematami zawierającymiklarytromycynę. Ten schemat leczenia może być użyteczny w razie przeciwwskazań do eradykacjiprzy użyciu klarytromycyny w populacjach o niewielkiej oporności na metronidazol.

Leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy u pacjentów wymagających stałego leczenia

NLPZ

30 mg raz na dobę przez cztery tygodnie. U pacjentów, u których tym okresie nie uzyskanowyleczenia, kurację można kontynuować przez kolejne cztery tygodnie. U pacjentów, u którychwystępują trudne do wyleczenia owrzodzenia lub ryzyko takich owrzodzeń, leczenie należyprawdopodobnie kontynuować przez dłuższy okres i (lub) większymi dawkami.

Profilaktyka owrzodzeń żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu NLPZ u pacjentów z grupy

ryzyka (np. wiek >65 lat lub choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie),

wymagających stałego leczenia NLPZ

15 mg raz na dobę. Jeżeli leczenie jest nieskuteczne, należy stosować dawkę 30 mg raz na dobę.

Objawowa choroba refluksowa przełyku

Zalecane dawkowanie: 15 mg lub 30 mg na dobę. Szybko uzyskuje się złagodzenie objawów. Należyrozważyć indywidualny dobór dawkowania. Jeżeli nie uzyskano złagodzenia objawów po czterech tygodniach leczenia dawką 30 mg raz na dobę, zaleca się przeprowadzenie dodatkowych badań diagnostycznych.

Zespół Zollingera i Ellisona

Zalecane początkowe dawkowanie: 60 mg raz na dobę. Dawkowanie należy dobierać indywidualnie, aleczenie kontynuować tak długo, jak to jest konieczne. Stosowano dawki do 180 mg na dobę. Jeżeli wymagana dawka dobowa przekracza 120 mg, należy ją podawać w dwóch dawkach podzielonych.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek.

2

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

W grupie pacjentów z umiarkowaną lub ciężką chorobą wątroby zaleca się regularne kontrole oraz zmniejszenie dawki dobowej o 50% (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku

Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku dochodzi do zmniejszenia klirensu lansoprazolu, w tejgrupie wiekowej konieczny może być indywidualny dobór dawkowania. O ile nie istnieją istotnewskazania kliniczne, w leczeniu osób w podeszłym wieku nie należy stosować dawki większej niż 30mg na dobę.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania lansoprazolu u dzieci, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku nie zostały potwierdzone w tej grupie wiekowej. Należy unikać podawania lansoprazolu małymdzieciom w wieku poniżej 1 roku życia, ponieważ dostępne dane nie wykazują korzyści z leczeniachoroby refluksowej przełyku.

Sposób podawania

Aby uzyskać optymalne działanie, Lanzul S należy przyjmować raz na dobę, rano. Nie dotyczy to eradykacji H. pylori, podczas której stosuje się dawkowanie dwa razy na dobę, rano i wieczorem. Lanzul S należy przyjmować co najmniej 30 minut przed posiłkiem (patrz punkt 5.2). Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem.

Pacjenci mający trudności z przełykaniem: badania i doświadczenie kliniczne wskazują, że w celu ułatwienia podawania, kapsułkę można otworzyć a peletki wymieszać z niewielką ilością wody, soku jabłkowego lub pomidorowego lub też niewielką ilość miękkiego jedzenia posypać peletkami (np. jogurt, mus jabłkowy). Kapsułki można również otworzyć i zmieszać peletki z 40 ml soku jabłkowego oraz podać przez sondę do żołądka (patrz punkt 5.2). Tak przygotowaną zawiesinę lub mieszaninęnależy podać natychmiast po przygotowaniu.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w

punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwwrzodowych, przed przystąpieniem do leczenia choroby wrzodowej żołądka lansoprazolem należy wykluczyć złośliwy nowotwór żołądka, ponieważlansoprazol może maskować objawy i opóźniać rozpoznanie.

Nie zaleca się jednoczesnego podawania lansoprazolu z inhibitorami proteazy HIV, takimi jakatazanawir i nelfinawir, których wchłanianie zależy od pH soku żołądkowego, z powodu znaczącegozmniejszenia ich dostępności biologicznej (patrz punkt 4.5).

U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, PPIs), jaklansoprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości pacjentów przyjmujących PPI przezrok, odnotowano przypadki wstępowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą występować ciężkie objawyhipomagnezemii, takie jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, zawroty głowy oraz arytmie komorowe,jednakże mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U pacjentów najbardziejdotkniętych chorobą, hipomagnezemia zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborów magnezu iodstawieniu inhibitorów pompy protonowej.

U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitorypompy protonowej łącznie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi wywołać hipomagnezemię (np.diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczeniainhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.

3

Należy zachować ostrożność, stosując lansoprazol u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.2 i 5.2).

Lansoprazol, podobnie jak wszystkie inhibitory pompy protonowej (PPIs), może zwiększać liczbębakterii żołądkowych normalnie obecnych w przewodzie pokarmowym. Leczenie lansoprazolemmoże prowadzić do niewielkiego wzrostu ryzyka zakażeń żołądkowo-jelitowych, takimi bakteriamijak Salmonella, Campylobacter i C. difficile.

U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy należy rozważyć możliwość zakażenia H.pylori jako czynnika przyczynowego choroby.

Podczas eradykacji H. pylori lansoprazolem w połączeniu z terapią antybiotykową należy przestrzegać

instrukcji dotyczących stosowania odpowiednich antybiotyków.

Z powodu ograniczonej liczby danych dotyczących bezpieczeństwa leczenia podtrzymującegolansoprazolem dłużej niż 1 rok zaleca się regularną kontrolę z oceną możliwych korzyści i ryzyka dla pacjenta.

U pacjentów leczonych lansoprazolem bardzo rzadko opisywano przypadki zapalenia okrężnicy.Zatem w razie wystąpienia ciężkiej i (lub) uporczywej biegunki należy rozważyć przerwanie leczenia.

Profilaktyczne leczenie owrzodzeń trawiennych u pacjentów wymagających długotrwałej kuracjiNLPZ należy stosować wyłącznie w grupach ryzyka (np. krwawienie z przewodu pokarmowego,perforacja lub owrzodzenie w wywiadzie, zaawansowany wiek, łączne stosowanie leków znanychjako zwiększające ryzyko zdarzeń niepożądanych ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego [np. kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe], współwystępowanie ciężkich chorób lub długotrwałe stosowanie NLPZ w największych zalecanych dawkach).

Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych dawkach oraz w długotrwałej terapii(powyżej 1 roku), mogą nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej, kościnadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów z innymirozpoznanymi czynnikami ryzyka. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że inhibitory pompyprotonowej mogą zwiększać ogólne ryzyko złamań na poziomie 10-40%. Może być to równieżspowodowane innymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinniotrzymać opiekę zgodnie z obecnymi wytycznymi klinicznymi oraz powinni przyjmowaćodpowiednią dawkę witaminy D oraz wapnia.

Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (SCLE)

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej jest związane ze sporadycznym występowaniem SCLE.Jeśli pojawią się zmiany skórne, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promienisłonecznych, z jednoczesnym bólem stawów, pacjent powinien niezwłocznie poszukać pomocymedycznej, a lekarz powinien rozważyć możliwość przerwania stosowania produktu leczniczegoLanzul S. Wystąpienie SCLE w wyniku wcześniejszego leczenia inhibitorem pompy protonowej możezwiększyć ryzyko SCLE w wyniku leczenia innymi inhibitorami pompy protonowej.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzówneuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie produktem leczniczym Lanzul S naco najmniej 5 dni przed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1). Jeżeli po pomiarze wstępnymwartości stężenia CgA i gastryny nadal wykraczają poza zakres referencyjny, pomiary należypowtórzyć po 14 dniach od zaprzestania leczenia inhibitorami pompy protonowej.

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni stosować tegoproduktu leczniczego.

4

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Działanie lansoprazolu na inne produkty lecznicze

Produkty lecznicze, których wchłanianie zależy od pHLansoprazol może zaburzać wchłanianie leków, których dostępność biologiczna zależy od pH sokużołądkowego.

Inhibitory proteazy HIV

Nie zaleca się jednoczesnego podawania lansoprazolu z inhibitorami proteazy HIV, takimi jakatazanawir i nelfinawir, których wchłanianie zależy od pH soku żołądkowego, z powodu znaczącegozmniejszenia ich dostępności biologicznej (patrz punkt 4.4).

Ketokonazol i itrakonazol

Wchłanianie ketokonazolu i itrakonazolu z przewodu pokarmowego zwiększa się w obecności kwasużołądkowego. Ponieważ stosowanie lansoprazolu może prowadzić do zmniejszenia stężeńketokonazolu i itrakonazolu do wartości mniejszych niż terapeutyczne, dlatego należy unikaćskojarzonego stosowania tych leków.

Metotreksat

Jednoczesne stosowanie z metotreksatem podawanym w dużych dawkach może zwiększać jegostężenie w surowicy i wydłużać działanie metotreksatu i (lub) jego metabolitu, co może prowadzić dozatrucia metotreksatem. Dlatego też u pacjentów, przyjmujących duże dawki metotreksatu możne byćkonieczne rozważenie okresowe odstawienie lansoprazolu.

Warfaryna

Jednoczesne podawanie warfaryny z lansoprazolem w dawce 60 mg nie wpływało na właściwościfarmakokinetyczne warfaryny ani na wartości INR (Międzynarodowy współczynnikznormalizowany). Jednakże zgłaszano przypadki zwiększenia wartości INR i czasu protrombinowegou pacjentów przyjmujących jednocześnie PPIs i warfarynę. Dlatego, też u pacjentów przyjmującychjednocześnie lansoprazol i warfarynę może być konieczna kontrola wartości INR i czasuprotrombinowego, zwłaszcza na początku i po zakończeniu leczenia skojarzonego.

Digoksyna

Jednoczesne podawanie lansoprazolu i digoksyny może powodować zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu. Zatem u pacjentów otrzymujących digoksynę należy monitorować stężenie tego leku wosoczu, a na początku i pod koniec leczenia lansoprazolem w razie konieczności dostosować dawkę.

Produkty lecznicze metabolizowane przez układ cytochromu P-450

Lansoprazol może powodować zwiększenie osoczowego stężenia leków metabolizowanych przezizoenzym CYP3A4. Należy zachować ostrożność w przypadku łącznego stosowania lansoprazolu zlekami o wąskim indeksie terapeutycznym metabolizowanymi przez ten układ.

Teofilina

Lansoprazol może osłabiać oczekiwaną skuteczność kliniczną teofiliny, ponieważ powoduje zmniejszenie jej stężenia w osoczu. Pacjentów przyjmujących jednocześnie lansoprazol i teofilinę należy uważnie monitorować.

Takrolimus

Jednoczesne stosowanie lansoprazolu i takrolimusa powoduje wzrost osoczowego stężeniatakrolimusa (takrolimus jest substratem izoenzymu CYP3A i glikoproteiny P). Podanie lansoprazolu zwiększa średnią ogólnoustrojową ekspozycję na takrolimus nawet do 81%. Zaleca się kontrolę stężenia takrolimusa w osoczu na początku lub pod koniec kuracji lansoprazolem.

Substancje lecznicze transportowane przez glikoproteinę P

W warunkach in vitro obserwowano zahamowanie przez lansoprazol aktywności białka transportowego, glikoproteiny P (P-gp). Nie jest znane znaczenie kliniczne tego odkrycia.

5

Działanie innych produktów leczniczych na lansoprazol

Produkty lecznicze hamujące aktywność izoenzymu CYP2C19

Fluwoksamina

Można rozważyć zmniejszenie dawki w przypadku łącznego stosowania lansoprazolu i fluwoksaminy- inhibitora izoenzymu CYP2C19. Stężenie lansoprazolu w osoczu wzrasta nawet 4-krotnie.

Produkty lecznicze indukujące aktywność izoenzymów CYP2C19 i CYP3A4Substancje indukujące aktywność izoenzymów CYP2C19 i CYP3A4, np. ryfampicyna oraz preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), mogą znacznie zmniejszać stężenie lansoprazolu w osoczu.

Inne

Sukralfat/leki zobojętniające kwas żołądkowy

Sukralfat oraz leki zobojętniające kwas żołądkowy mogą zmniejszać dostępność biologiczną lansoprazolu. Dlatego lansoprazol należy przyjmować po upływie co najmniej 1 godziny po przyjęciuleków z tej grupy.

Wprawdzie nie przeprowadzono formalnych badań interakcji, jednak brak dowodów na istotne klinicznie interakcje lansoprazolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania lansoprazolu w okresie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka/płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy.

Dlatego też nie zaleca się stosowania lansoprazolu w czasie ciąży.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy lansoprazol przenika do mleka karmiących matek. W badaniach na zwierzętach wykazano wydzielanie lansoprazolu do mleka.

Podejmując decyzję o kontynuowaniu lub przerwaniu karmienia piersią bądź kontynuowaniu lubprzerwaniu leczenia lansoprazolem, należy rozważyć korzyści z karmienia piersią dla dziecka orazkorzyści ze stosowania lansoprazolu dla matki.

Wpływ na płodność

Brak danych dotyczących wpływu lansoprazolu na płodność u ludzi. Badania z zastosowaniemlansoprazolu na szczurach i samicach szczurów nie wykazały wpływu na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Mogą wystąpić działania niepożądane takie jak zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzeniawidzenia i senność (patrz punkt 4.8). W takich warunkach zdolność reagowania może ulecpogorszeniu.

4.8 Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądany została zdefiniowana w następujący sposób: często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

6

Zaburzenia

krwi i układu

chłonnego

Zaburzenia

metabolizmu

i odżywiania

Zaburzenia

psychiczne

Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Nieznana

Trombocytopenia, Niedokrwistość Agranulocytoza,

eozynofilia, pancytopenia

leukopenia

Hipomagnezemia

(patrz punkt 4.4)

Depresja Bezsenność,

omamy, splątanie

Zaburzenia Ból głowy, Niepokój,

układu zawroty zawroty

nerwowego głowy głowy z

zaburzeniami

równowagi,

parestezje,

senność, drżenia

mięśniowe

Zaburzenia Zaburzenia

oka widzenia

Zaburzenia Nudności, Zapalenie języka,

żołądka i jelit biegunka, kandydoza

bóle brzucha, przełyku,

zaparcia, zapalenie trzustki,

wymioty, zaburzenia smaku

wzdęcia z

oddawaniem

wiatrów,

suchość w

gardle lub

jamie ustnej,

polipy dna

żołądka

(łagodne)

Zaburzenia Zwiększenie Zapalenie

wątroby i aktywności wątroby,

dróg enzymów żółtaczka

żółciowych wątrobowych

Zaburzenia Pokrzywka, Wybroczyny,

skóry i tkanki świąd, plamica, utrata

podskórnej osutka owłosienia,

rumień

wielopostaciowy,

nadwrażliwość na

światło

Zaburzenia Bóle stawów,

mięśniowo- bóle mięśni,

szkieletowe i złamania kości

tkanki łącznej biodrowej, kości

nadgarstka lub

kręgosłupa (patrz

punkt 4.4)

Zaburzenia Śródmiąższowe

nerek i dróg zapalenie nerek

moczowych

Zaburzenia Ginekomastia

Zapalenie

okrężnicy,

zapalenie błony

śluzowej jamy

ustnej

Zespół

Stevensa-

Johnsona,

toksyczno-

rozpływna

martwica

naskórka

Podostra postać

skórna tocznia

rumieniowatego

(patrz punkt 4.4)

7

układu

rozrodczego i

piersi

Zaburzenia

ogólne i stany

w miejscu

podania

Zmęczenie Obrzęki Gorączka,

wzmożona

potliwość, obrzęk

naczynioruchowy,

jadłowstręt,

impotencja

Wstrząs

anafilaktyczny

Badania

diagnostyczne

Zwiększenie

stężenia

cholesterolu i

triglicerydów,

hiponatriemia

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-ma

il: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie są znane objawy przedawkowania lansoprazolu u ludzi (chociaż ostra toksyczność leku jest prawdopodobnie niewielka), dlatego też nie sformułowano jednoznacznych zaleceń dotyczących leczenia. W badaniach klinicznych nie obserwowano znaczących objawów niepożądanych po podaniu dobowej dawki do 180 mg lansoprazolu doustnie oraz do 90 mg lansoprazolu dożylnie. W punkcie 4.8 przedstawiono zestawienie możliwych objawów przedawkowania lansoprazolu.

W razie podejrzenia przedawkowania należy monitorować stan pacjenta. Lansoprazol nie jest w istotnym stopniu eliminowany podczas hemodializy. W razie konieczności zaleca się płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego i leczenie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory pompy protonowej, kod ATC: A02BC03.

Mechanizm działania

Lansoprazol jest inhibitorem żołądkowej pompy protonowej. Lansoprazol hamuje ostatni etapwytwarzania kwasu żołądkowego przez inhibicję aktywności ATP-azy H+/K+ w komórkach okładzinowych żołądka. Działanie leku jest odwracalne, zależne od dawki i wpływa zarówno na podstawowe, jak i stymulowane wydzielanie kwasu żołądkowego. Lansoprazol gromadzi się w komórkach okładzinowych żołądka, a następnie uaktywnia się w kwaśnym środowisku i łączy się z grupą sulfhydrylową ATP-azy H+/K+, co prowadzi do zahamowania aktywności tego enzymu.

Wpływ na wydzielanie kwasu żołądkowego

8

Lansoprazol jest swoistym inhibitorem pompy protonowej komórek okładzinowych żołądka. Jednorazowa dawka doustna 30 mg lansoprazolu zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego po stymulacji pentagastryną o około 80%, a po 7 dniach codziennego stosowania wydzielanie kwasu żołądkowego zmniejsza się o około 90%. Lansoprazol wywiera podobny wpływ na podstawowewydzielanie kwasu solnego: po doustnym podaniu pojedynczej dawki 30 mg wydzielanie podstawowezmniejsza się o około 70%, w wyniku czego dolegliwości ulegają złagodzeniu już po zażyciupierwszej dawki leku. Po ośmiu dniach stosowania leku wydzielanie kwasu żołądkowego zmniejszasię o około 85%. Dolegliwości ustępują już po krótkim okresie podawania jednej kapsułki (30 mg) raz na dobę. W większości przypadków choroby wrzodowej dwunastnicy wyleczenie następuje w ciągu 2 tygodni, a choroby wrzodowej żołądka lub refluksowego zapalenia przełyku - w ciągu 4 tygodni. Lansoprazol powoduje zmniejszenie kwaśności soku żołądkowego, w wyniku czego umożliwia skuteczne działanie wybranych antybiotyków przeciwko H. pylori.

Podczas leczenia przeciwwydzielniczymi produktami leczniczymi stężenie gastryny w surowicy ulegazwiększeniu w odpowiedzi na zmniejszenie wydzielania kwasu solnego. Stężenie CgA równieżzwiększa się z powodu zmniejszenia kwaśności wewnątrzżołądkowej. Zwiększenie stężenia CgAmoże zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych.

Dostępne opublikowane dowody wskazują, że leczenie inhibitorami pompy protonowej należyprzerwać w okresie od 5 dni do 2 tygodni przed pomiarem stężenia CgA. Ma to na celu umożliwieniepowrotu stężenia CgA, mylnie zwiększonego w wyniku leczenia inhibitorami pompy protonowej, dozakresu referencyjnego.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Lansoprazol jest mieszaniną racemiczną dwóch aktywnych enancjomerów, które ulegają biotransformacji do postaci aktywnej w kwaśnym środowisku komórek okładzinowych. Ponieważ lansoprazol jest szybko rozkładany przez kwas żołądkowy, stosuje się go doustnie w postaci powlekanych preparatów dojelitowych.

Wchłanianie i dystrybucja

Dostępność biologiczna lansoprazolu po podaniu pojedynczej dawki jest duża (80-90%), amaksymalne stężenie w osoczu występuje w ciągu 1,5-2 godz. Pokarm spowalnia tempo wchłanianialansoprazolu i zmniejsza dostępność biologiczną o ok. 50%. Lansoprazol w 97% wiąże się z białkamiosocza.

Badania wykazały, wartość AUC peletek po otwarciu kapsułek jest równoważna z AUC kapsułek przyjmowanych w całości, jeżeli peletki przed podaniem są zawieszone w niewielkiej ilości soku pomarańczowego, jabłkowego lub pomidorowego lub są wymieszane z łyżką stołową musu jabłkowego lub brzoskwiniowego, lub posypane na łyżkę stołową jogurtu, puddingu bądź twarożku.Równoważność AUC wykazano również w przypadku peletek zawieszonych w soku jabłkowym w celu podania przez sondę do żołądka.

Metabolizm i eliminacja

Lansoprazol jest intensywnie metabolizowany w wątrobie, a produkty przemiany są wydalane przezwątrobę i nerki. Lansoprazol jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP2C19 oraz częściowoprzez izoenzym CYP3A4.

U zdrowych osób po podaniu jednej lub wielu dawek okres półtrwania w fazie eliminacji lansoprazolu z osocza wynosi 1-2 godz.

Brak dowodów na gromadzenie leku u zdrowych osób, u których stosowano leczenie wielokrotnymidawkami. W osoczu pacjentów stwierdzono występowanie sulfonu, siarczku oraz pochodnych 5-hydroksylowych lansoprazolu. Te metabolity wykazują śladowe lub nie wykazują działaniaprzeciwwydzielniczego.

W jednym z badań po podaniu lansoprazolu znakowanego izotopem 14C wykazano, że około 1/3

podanej radioaktywnej dawki w moczu, a 2/3 - w kale.

9

Właściwości farmakokinetyczne u pacjentów w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku klirens lansoprazolu ulega zmniejszeniu, okres półtrwania w fazie eliminacji wydłuża się o około 50-100%, natomiast nie zwiększa się maksymalne stężenie w osoczu.

Właściwości farmakokinetyczne u dzieci i młodzieży

W badaniach parametrów farmakokinetycznych dzieciom w wieku 1-17 lat podawano dawki 15 mg(dzieci o masie ciała mniejszej niż 30 kg) i 30 mg (dzieci o masie ciała większej niż 30 kg).Stwierdzono, że wartości ekspozycji ogólnoustrojowej są podobne jak u osób dorosłych. W innym badaniu stwierdzono, że dawki 17 mg/m2 powierzchni ciała lub 1 mg/kg mc. powodowały podobną jak u dorosłych ogólnoustrojową ekspozycję na lansoprazol u dzieci w wieku od 2-3 miesięcy do 1roku. Z kolei u niemowląt w wieku poniżej 2-3 miesięcy po podaniu pojedynczej dawki 1,0 mg/kg mc.lub 0,5 mg/kg mc. obserwowano ogólnoustrojową ekspozycję większą niż u osób dorosłych.

Właściwości farmakokinetyczne u pacjentów z niewydolnością wątroby

Ogólnoustrojowa ekspozycja na lansoprazol wzrasta dwukrotnie u osób z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby i znacznie wyraźniej u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością tegonarządu.

Osoby z niedoborem izoenzymu CYP2C19

Izoenzym CYP2C19 wykazuje polimorfizm genetyczny: część (2-6%) populacji o słabymmetabolizmie (ang. poor metabolisers, PMs) to homozygoty ze zmutowanym allelem CYP2C19, uktórych występuje niedobór aktywnego enzymu CYP2C19 i, co za tym idzie, powolne tempometabolizmu. Ogólnoustrojowa ekspozycja na lansoprazol w tej grupie jest kilkakrotnie większa niż u osób wykazujących intensywny metabolizm (ang. extensive metabolisers EMs).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane przedkliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności itoksycznego wpływu na reprodukcję nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dlaczłowieka.

W dwóch badaniach działania karcynogennego przeprowadzonych na szczurach otrzymującychlansoprazol obserwowano zależny od dawki rozrost komórek ECL żołądka i rozwój rakowiakawywodzącego się z tych komórek na skutek zmniejszenia wydzielania kwasu i hipergastrynemii.Obserwowano również metaplazję jelitową oraz rozrost komórek Leydiga i łagodne nowotworyLeydinga wywodzące się z tych komórek. Po 18 miesiącach leczenia obserwowano atrofię siatkówki.Tego efektu nie potwierdzono w badaniach prowadzonych na małpach, psach ani myszach.

W badaniach karcynogenności na myszach stwierdzono zależny od dawki rozrost komórek ECL oraznowotwory wątroby i gruczolaków sieci jądra.

Znaczenie kliniczne wymienionych zjawisk nie jest znane.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sacharoza, ziarenka Hydroksypropyloceluloza Magnezu węglan ciężki Sacharoza

Skrobia kukurydziana Sodu laurylosiarczan Hypromeloza

Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%Talk

10

Makrogol 6000

Tytanu dwutlenek (E 171)

Skład kapsułki żelatynowej:

wieczko:

Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek czerwony (E 172) Woda Żelatyna

denko:

Tytanu dwutlenek (E 171)

Woda

Żelatyna

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, chronić przed wilgocią.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PVC/PE/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku

Opakowania: 28 i 56 kapsułek

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 8698

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.03.2001 r.

11

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 04.04.2011 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12