CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
LETROX 100; 100 µg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka produktu leczniczego LETROX 100 zawiera 106,4 – 113,6 µg lewotyroksyny sodowej(Levothyroxinum natricum) x H2O, co odpowiada 100 µg lewotyroksyny sodowej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki
Prawie białe do lekko beżowych, okrągłe, lekko wypukłe tabletki z linią podziału po jednej stronie i oznaczeniem „100” wytłoczonym po drugiej stronie.
Tabletki można dzielić na połowy.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
- Terapia zastępcza i uzupełniająca w niedoczynności tarczycy o różnej etiologii.- Zapobieganie wznowie wola tarczycy po leczeniu operacyjnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy (eutyreoza).
- Leczenie wola obojętnego u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy (eutyreoza).- Pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w chorobie Gravesa-Basedowa w skojarzeniu z tyreostatykami po uzyskaniu eutyreozy.
- Terapia zastępcza i supresyjna złośliwego raka tarczycy, szczególnie po operacji wycięcia
tarczycy.
- Test supresyjny w diagnostyce nadczynności tarczycy.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, należy stosować się do poniższych zaleceń dotyczących dawkowania.W przypadku utrzymującej się resztkowej czynności tarczycy, odpowiednie może być zastosowaniemniejszych dawek.
Indywidualna dawka dobowa powinna być ustalona na podstawie badania lekarskiego i wynikówtestów laboratoryjnych.
Leczenie hormonami tarczycy powinno być prowadzone ze szczególną ostrożnością u pacjentów wpodeszłym wieku, pacjentów z chorobą wieńcową serca i pacjentów z długotrwałą lub ciężkąniedoczynnością tarczycy. U tych pacjentów, leczenie należy zacząć od małej dawki początkowej,która następnie powinna być zwiększana powoli w dużych odstępach czasu z jednoczesnymmonitorowaniem stężenie hormonów tarczycy.
Doświadczenia wykazały, iż małe dawki początkowe są również wystarczające w przypadku niewielkiej masy ciała oraz dużego wola guzkowego.
1
Wskazanie Liczba µg lewotyroksyny sodowej / dobę Niedoczynność tarczycy
Dawkowanie u dorosłych Dawka początkowa 25 do 50(dawkę należy zwiększać Dawka podtrzymująca 100 do 200o 25-50 µg w odstępach 2-4
tygodni)
Profilaktyka nawrotu wola 75 – 200
Wole obojętne 75 – 200
Terapia wspomagająca leczenie 50 do 100tyreostatyczne nadczynności
tarczycy
Po operacji usunięcia tarczycy z
powodu złośliwego raka tarczycy
150 do 300
Test supresyjny w diagnostyce
nadczynności tarczycy
200 (przez 14 dni do
momentu wykonania
scyntygramu)
Dzieciom należy podawać 12,5 – 50 µg, noworodkom 25 – 50 µg lewotyroksyny sodowej na dobę.Wielkość dawki podtrzymującej, stosowanej przez dłuższy czas, ustalana jest między innymi napodstawie wieku i wagi dziecka.
Wiek Dawka µg /dobę Dawka µg /kg/dobę
0-6 miesięcy 25-50 10-156-24 miesiące 50-75 8-102-10 lat 75-125 4-610-16 lat 100-200 3-4> 16 lat 100-200 2-3
W przypadku wrodzonej niedoczynności tarczycy jak najszybsze rozpoczęcie leczenia jest decydujące dla osiągnięcia normalnego rozwoju psychoruchowego.
Wartości standardowe stężenia T4 należy osiągnąć podczas pierwszych 3 do 4 lat życia. Podczaspierwszych 6 miesięcy życia ocena stężenia T4, jako parametru kontrolnego, jest bardziej wymierna,niż stężenia TSH. Pomimo odpowiedniego dostarczenia T4 normalizacja stężenia TSH może trwać, wpojedynczych przypadkach, do 2 lat.
Całkowitą dawkę dobową należy przyjmować rano, na czczo, co najmniej, ½ godziny przedśniadaniem, popijając niewielką ilością wody.
Niemowlęta powinny otrzymywać dawkę dobową, co najmniej na ½ godziny przed pierwszymkarmieniem. Tabletki należy rozpuścić w niewielkiej ilości wody, a powstałą w ten sposób zawiesinępodać z odpowiednią ilością płynów.
Uwaga: za każdym razem tabletki muszą być rozpuszczane bezpośrednio przed podaniem!
Czas trwania leczenia:
- W przypadku niedoczynności tarczycy: zazwyczaj przez całe życie;
- W przypadku profilaktyki nawrotu wola: kilka miesięcy lub lat, a nawet do końca życia;- W przypadku wola obojętnego: kilka miesięcy lub lat, a nawet do końca życia;Leczenie wola obojętnego powinno trwać od 6 miesięcy do 2 lat. Jeżeli w tym przedziale czasowymleczenie produktem LETROX 100 nie przynosi pożądanego efektu terapeutycznego należy rozważyćinne sposoby leczenia;
2
- W terapii wspomagającej leczenie nadczynności tarczycy czas trwania leczenia zależy od długości leczenia tyreostatycznego.
- Po operacji usunięcia tarczycy z powodu złośliwego raka tarczycy, leczenie trwa zazwyczaj przez całe życie.
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.- Nieleczona nadczynność tarczycy, niezależnie od etiologii.- Nieleczona niedoczynność kory nadnerczy.
- Nieleczona niedoczynność przysadki. - Ostry zawał mięśnia sercowego.
- Ostre zapalenie mięśnia sercowego. - Ostre zapalenie serca.
- Jednoczesne przyjmowanie lewotyroksyny i leku tyreostatycznego jest przeciwwskazane u kobiet
w ciąży.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem terapii hormonem tarczycy należy wykluczyć lub wprowadzić odpowiedniąterapię następujących chorób:
- Choroba wieńcowa; - dusznica bolesna;
- nadciśnienie;
- niedoczynność przysadki lub kory nadnerczy; - guzek autonomiczny
Należy szczególnie ostrożnie ustalać lub zwiększać dawkę, aby uniknąć jatrogennej nadczynnościtarczycy u pacjentów z chorobą wieńcową, niewydolnością serca lub zaburzeniami rytmu serca(tachyarytmia). W związku z tym, w tych przypadkach może być konieczna częstsza kontrola stężeniahormonów tarczycy (patrz: Stosowanie).
W przypadku wtórnej niedoczynności tarczycy, należy wykluczyć jednoczesną niedoczynność korynadnerczy. Jeśli niedoczynność kory nadnerczy zostanie potwierdzona, w pierwszej kolejności należyzastosować hydrokortyzon.
U kobiet z niedoczynnością tarczycy, w okresie pomenopauzalnym, ze zwiększonym ryzykiemwystąpienia osteoporozy, należy częściej kontrolować czynność tarczycy, w celu uniknięcia zbytdużych stężeń lewotyroksyny w surowicy krwi.
Bardzo rzadkie przypadki niedoczynności tarczycy zostały stwierdzone u pacjentów przyjmującychjednocześnie sewelamer i lewotyroksynę. Ścisłe monitorowanie stężenia TSH jest polecane pacjentompoddawanym leczeniu obydwoma produktami leczniczymi (patrz też punkt 4.5).
4.5 Interakcje i innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
W związku z tym, iż cholestyramina, kolestypol i kolesewelam hamują wchłanianie lewotyroksyny,nie należy ich podawać w ciągu 4-5 godzin od podania produktu Letrox 100.
3
Wchłanianie lewotyroksyny może być osłabione w przypadku jednoczesnego podawania lekówzobojętniających sok żołądkowy, zawierających glin, węglan wapnia lub sole żelaza. ProduktLETROX 100 należy podawać, co najmniej, na 2 godziny przed ich przyjęciem.
Sewelamer i węglan lantanu może obniżać biodostępność lewotyroksyny. Dlatego też, lek LETROX100 powinien być podawany co najmniej 1 godzinę przed lub 3 godziny po spożyciu sewelameru lubwęglanu lantanu (patrz punkt 4.4).
Propyltiouracyl, glikokortykoidy, beta-adrenolityki i środki kontrastujące zawierające jod hamują przekształcanie T4 do postaci T3 hormonu.
Z powodu dużej zawartości jodu, amiodaron może wywołać zarówno niedoczynność, jak inadczynność tarczycy. Ze względu na ryzyko istnienia guzka autonomicznego, należy szczególnieuważnie kontrolować stan pacjenta w przypadku podejrzenia występowania wola guzkowego.
Podanie fenytoiny w szybkim wlewie dożylnym może spowodować zwiększenie stężenia wolnejlewotyroksyny i liotyroniny w surowicy krwi oraz, w rzadkich przypadkach, może wywołaćzaburzenia rytmu serca.
Lewotyroksyna może być wypierana z połączeń z białkami surowicy krwi przez salicylany,dikumarol, duże dawki furosemidu (250 mg), klofibrat i inne leki co może prowadzić do wzrostustężenia wolnej tyroksyny w osoczu.
Sertralina, chlorochina/proguanil zmniejszają skuteczność lewotyroksyny i zwiększają stężenie TSH w surowicy.
Barbiturany i inne leki o mechanizmie działania zwiększającym aktywność enzymów wątrobowych,mogą zwiększać eliminację lewotyroksyny przez wątrobę.
Podczas stosowania środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny oraz w trakciepomenopauzalnej hormonalnej terapii zastępczej, może się zwiększyć zapotrzebowanie nalewotyroksynę.
Produkty sojowe mogą zmniejszać wchłanianie lewotyroksyny w jelitach. Szczególnie na początkuoraz po zakończeniu stosowania diety bogatej w produkty sojowe, może się okazać konieczneponowne dostosowanie dawki produktu LETROX 100.
W związku z tym, iż lewotyroksyna może osłabiać działanie hipoglikemizujące insuliny lub doustnychleków przeciwcukrzycowych, należy, szczególnie na początku leczenia hormonem tarczycy,regularnie kontrolować stężenie glukozy w surowicy krwi i, jeśli to konieczne, dostosować dawkęleków przeciwcukrzycowych.
Lewotyroksyna może nasilać działanie pochodnych kumaryny, ponieważ wypiera lekiprzeciwzakrzepowe z ich połączeń z białkami osocza. W przypadku jednoczesnego stosowanialewotyroksyny i pochodnych kumaryny, konieczna jest regularna kontrola koagulogramu i ewentualnezmniejszenie dawki leków przeciwzakrzepowych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Rozpoczęte wcześniej leczenie hormonami tarczycy, należy nieprzerwanie prowadzić, szczególnie wokresie ciąży i laktacji.
Pomimo szerokiego stosowania lewotyroksyny w okresie ciąży, jej negatywny wpływ na płód pozostaje nieznany. Ilość hormonów tarczycy wydzielana do mleka kobiecego, nawet w przypadku
4
leczenia dużymi dawkami lewotyroksyny, nie stanowi dawki wystarczającej dla rozwinięcianadczynności tarczycy lub hamowania wydzielania TSH u dziecka.
Z powodu zwiększonego stężenia estrogenów we krwi, w okresie ciąży, u kobiet z niedoczynnościątarczycy, może zwiększać się zapotrzebowanie na lewotyroksynę. W związku z tym, należykontrolować czynność tarczycy zarówno w trakcie, jak i po okresie ciąży i, jeśli to konieczne,dostosować dawkę lewotyroksyny.
Jednoczesne stosowanie lewotyroksyny z lekami tyreostatycznymi, jako terapii wspomagającej wleczeniu nadczynności tarczycy w okresie ciąży, jest przeciwwskazane ponieważ może powodowaćkonieczność zastosowania większych dawek leku tyreostatycznego. Leki tyreostatyczne,w odróżnieniu od lewotyroksyny, mogą przenikać przez barierę łożyska w dawkach oddziaływującychna płód, co może powodować rozwój niedoczynności tarczycy u płodu. Z tego powodu, w przypadkunadczynności tarczycy w okresie ciąży, dopuszczalne jest jedynie leczenie małymi dawkami lekówtyreostatycznych.
Należy unikać przeprowadzania testu supresyjnego u kobiet w ciąży.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
4.8 Działania niepożądane
Ocena działań niepożądanych opiera się na następujących określeniach częstości ich występowania:
Bardzo często: ≥ 1/10
Często: ≥ 1/100, < 1/10 Niezbyt często: ≥ 1/1 000, < 1/100 Rzadko: ≥ 1/10 000, < 1/1 000
Bardzo rzadko: < 1/10 000, częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Podczas prawidłowo prowadzonego i kontrolowanego leczenia produktem LETROX 100, wystąpienie działań niepożądanych jest mało prawdopodobne.
W pojedynczych przypadkach, jeśli zalecana dawka nie jest tolerowana lub wystąpiłoprzedawkowanie produktu leczniczego, szczególnie w przypadku zbyt szybkiego zwiększania dawkina początku leczenia, mogą wystąpić objawy takie jak przy nadczynności tarczycy.W przypadku wystąpienia powyższych objawów, należy zmniejszyć dobową dawkę produktuleczniczego lub przerwać jego podawanie na kilka dni. Po ustąpieniu objawów leczenie możnawznowić ostrożnie ustalając dawkowanie. W pojedynczych przypadkach obserwowano wstrząsanafilaktyczny.W takich przypadkach należy przerwać podawanie produktu.
Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko: wstrząs anafilaktyczny
Częstość nie znana: pokrzywka, skurcz oskrzeli, obrzęk krtani
Badania metabolizmu i odżywiania Bardzo rzadko: zmniejszenie masy ciała
Zaburzenia psychiczne
Bardzo rzadko: niepokój, bezsenność
Zaburzenia układu nerwowego
5
Bardzo rzadko: drżenia, ból głowy, łagodne nadciśnienie śródczaszkowe
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko: przyspieszona czynność serca (tachykardia), zaburzenia rytmu serca (arytmie), palpitacje, dławica piersiowa,
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo rzadko: wymioty, biegunka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnejBardzo rzadko: nadmierna potliwość
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości Bardzo rzadko: osłabienie mięśni, kurcze mięśni
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko: zaburzenia miesiączkowania
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podaniaBardzo rzadko: uczucie gorąca, gorączka
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu}
e-mail:
[email protected].
4.9 Przedawkowanie
W wyniku przedawkowania lub zatrucia, dochodzi do umiarkowanego lub poważnego zwiększeniaszybkości przemian metabolicznych (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). Zalecane jestwówczas przerwanie leczenia i przeprowadzenie badań kontrolnych. W przypadku wystąpieniaciężkich objawów pobudzenia układu współczulnego, zaleca się podawanie leków beta-adrenolitycznych. Podanie, w takiej sytuacji, leków tyreostatycznych jest nieskuteczne, ponieważtarczyca ulega całkowitej supresji. W przypadku zażycia bardzo dużych dawek, np.: w próbiesamobójczej, wskazane jest wykonanie plazmaferezy.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w chorobach tarczycy, hormony tarczycy.Kod ATC: H03AA01
Syntetyczna lewotyroksyna, będąca składnikiem produktu LETROX 100, działa identycznie, jaknaturalnie występujący hormon wytwarzany w tarczycy. Po częściowej konwersji do liotyroniny,głównie w wątrobie i nerkach, i przeniknięciu do komórek ciała, hormony tarczycy stymulują rozwój,wzrost i metabolizm organizmu.
6
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu doustnym, na czczo, lewotyroksyna wchłania się w jelicie cienkim w 80%. Procentwchłoniętej dawki zależy od postaci galenowej. Maksymalne stężenie w surowicy krwi jest osiąganepo około 6 godzinach od podania. Po podaniu doustnym działanie terapeutyczne rozwija się w ciągu 3do 5 dni. Objętość dystrybucji wynosi ½ l/kg. Lewotyroksyna wiąże się z białkami osocza w 99%.Klirens metaboliczny wynosi 1,2 l osocza/dobę. Lewotyroksyna jest rozkładana głównie w wątrobie,nerkach, mózgu i mięśniach. Z powodu silnego wiązania z białkami osocza, podczas hemodializy,lewotyroksyna jest usuwana z organizmu w małych ilościach.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność ostra
Toksyczność ostra lewotyroksyny jest bardzo mała. W przypadku zatrucia, np.: w próbie samobójczej,dawki do 10 mg były tolerowane bez powikłań. Ciężkie powikłania, takie jak: zagrożeniepodstawowych czynności życiowych (oddychanie i krążenie krwi), są mało prawdopodobne, chyba żeprzedawkowanie dotyczy osoby z chorobą wieńcową serca.
Toksyczność przewlekła
Badanie toksyczności przewlekłej przeprowadzono na zwierzętach różnych gatunków (szczury, psy).U szczurów, otrzymujących duże dawki lewotyroksyny, zaobserwowano objawy uszkodzeniawątroby, wzrost częstości występowania spontanicznego obumierania kłębuszków nerkowych, a takżezmiany masy narządów wewnętrznych. U psów nie zaobserwowano istotnych działań niepożądanych.
Opisano kilka przypadków nagłych zgonów z powodów sercowych wśród pacjentów przewleklenadużywających lewotyroksyny.
Działanie mutagenne i karcynogenne
Nie prowadzono długotrwałych badań na zwierzętach. Brak materiału badawczego dotyczącegodziałania mutagennego i karcynogennego. Dotychczas nie zgłoszono podejrzenia, że hormonytarczycy powodują uszkodzenie genomu u potomstwa.
Wpływ na rozrodczość
Hormony tarczycy przenikają przez łożysko w niewielkich, nieaktywnych ilościach.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Wapnia wodorofosforan dwuwodny, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), dekstryna (ze skrobii kukurydzianej), długołańcuchowe glicerydy.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
2 lata.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
7
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister z folii Aluminium/Aluminium: blister z podwójnej folii aluminiowej. Opakowanie zawiera 25, 50, 84 lub 100 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą być dostępne w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
BERLIN-CHEMIE AGGlienicker Weg 12512489 Berlin Niemcy
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
R/1689
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
24.05.1999/30.06.2009
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
8