CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka, tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej lub kapsułka produktu Madopar zawiera lewodopę i benzerazyd (w postaci chlorowodorku) w stosunku 4:1 (Levodopum + Benserazidum).

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki; kapsułki zawierają 50 mg lewodopy i 12,5 mg

benzerazydu (w postaci chlorowodorku).

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki; kapsułki zawierają 100 mg lewodopy i 25 mg

benzerazydu (w postaci chlorowodorku).

Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki; kapsułki zawierają 200 mg lewodopy i 50 mg benzerazydu

(w postaci chlorowodorku).

Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki; (HBS - Hydrodynamically Balanced System - SystemHydrodynamicznie Zrównoważony), kapsułki o przedłużonym uwalnianiu zawierają 100 mg lewodopyi 25 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).

Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki; tabletki zawierają 200 mg lewodopy i 50 mg benzerazydu

(w postaci chlorowodorku).

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej; tabletki zawierają 50 mg lewodopy i 12,5 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej; tabletki zawierają 100 mg lewodopy i 25 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Produkt Madopar jest dostępny w następujących postaciach i dawkach:

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki; kapsułki w kolorze niebiesko-jasnoszarym. Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki; kapsułki w kolorze niebiesko-różowym. Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki; kapsułki w kolorze niebiesko-brązowym. Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki; kapsułki w kolorze zielono-jasnoniebieskim.Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki; tabletki (z nacięciem krzyżowym) w kolorze różowym. Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej; podzielne tabletki, w kolorze białym, z szarym lub kremowym odcieniem.

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej; podzielne tabletki, w kolorze białym, z szarym lub kremowym odcieniem.

1

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt Madopar jest wskazany w leczeniu choroby Parkinsona.

Produkt Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej jest szczególnie wskazany u chorych z dysfagią (zaburzeniami połykania) lub w sytuacjach, gdy pożądane jest szybsze rozpoczęcie działania leku, na przykład u chorych cierpiących z powodu wczesnoporannej lub popołudniowej akinezji, lub u których występują objawy opóźnienia działania dawki („delayed-on”) lub hipokinezjikońca dawki („wearing-off”).

Produkt Madopar HBS jest wskazany u pacjentów z różnymi wahaniami działania leku (np. „dyskinezją maksymalnej dawki” i „pogorszeniem przy końcu działania dawki”, które mogą być związane ze zmniejszoną sprawnością motoryczną w ciągu nocy).

Zespół niespokojnych nóg (RLS):

Produkt Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki; Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki oraz Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki jest także wskazany w leczeniu objawowym zespołu niespokojnych nóg (Restless Legs Syndrome – RLS), w tym:

· idiopatycznego RLS,

· RLS związanego z niewydolnością nerek wymagającą dializy.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Sposób podawania

Przyjmując produkt Madopar w postaci kapsułek lub Madopar HBS, pacjenci muszą zawsze pamiętać o tym, że kapsułki należy połykać w całości, bez rozgryzania.

Produkt Madopar w postaci tabletek może być rozkruszony w celu ułatwienia połknięcia.

Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (ok.25-50 ml). Tabletka rozpada się szybko i całkowicie w ciągu kilku minut, tworząc białą zawiesinę. Ponieważ na dnie szybko gromadzi się osad, zaleca się zamieszać zawiesinę tuż przed wypiciem. Przygotowaną zawiesinę należy zużyć w ciągu pół godziny po sporządzeniu zawiesiny.

Choroba Parkinsona

Produkt Madopar należy przyjmować w miarę możliwości na 30 minut przed posiłkiem lub jednągodzinę po posiłku. Niepożądanych objawów ze strony przewodu pokarmowego, jakie występujągłównie w początkowej fazie leczenia, można zazwyczaj uniknąć, przyjmując produkt Madopar zniewielkim posiłkiem (np. biszkoptami) lub popijając go napojem, bądź stopniowo zwiększając jego dawkę.

Standardowe dawkowanie

Leczenie produktem Madopar powinno być rozpoczynane stopniowo. Dawkę należy dobierać zawszeindywidualnie i ustalać tak, by osiągnąć optymalny efekt. Dlatego też poniższe zalecenia powinny być traktowane jako wskazówki.

Leczenie początkowe

We wczesnym stadium choroby Parkinsona zaleca się rozpocząć leczenie, stosując jedną kapsułkę

produktu Madopar 62,5 mg (50 mg lewodopy + 12,5 mg benzerazydu) trzy do czterech razy na dobę.

2

Jeśli pacjent dobrze toleruje leczenie początkowe, dawka leku powinna być powoli zwiększana, w zależności od odpowiedzi klinicznej.

Optymalny efekt leczniczy osiąga się zazwyczaj po dawce dobowej produktu Madopar odpowiadającej 300−800 mg lewodopy + 75−200 mg benzerazydu, podawanej w co najmniej 3 dawkach podzielonych, stosowanych przez okres od 4 do 6 tygodni. Jeśli zaistnieje konieczność zastosowania większych dawekdobowych leku, należy zachować miesięczny odstęp pomiędzy kolejnymi zmianami dawek.

Leczenie podtrzymujące

Średnia dawka podtrzymująca odpowiada 1 kapsułce produktu Madopar 125 mg, podawanej od 3 do 6 razy na dobę. Liczba dawek podzielonych (nie mniej niż trzy) i ich rozkład w ciągu doby powinny być ustalone tak, aby osiągnąć optymalny efekt. Madopar HBS i Madopar w postaci tabletek dosporządzania zawiesiny doustnej można stosować wymiennie do postaci standardowych produktuMadopar (kapsułek i tabletek) w taki sposób, żeby osiągnąć optymalny efekt terapeutyczny.

Zespół niespokojnych nóg

Maksymalna dawka dobowa produktu Madopar nie powinna być większa niż 500 mg.

Idiopatyczny zespół niespokojnych nóg

Produkt Madopar przyjmuje się doustnie na godzinę przed pójściem spać. Aby uniknąć działańniepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, najlepiej przyjmować lek z niewielkim posiłkiem.

RLS z trudnościami z zasypianiem

W przypadku pacjentów z RLS, którzy uskarżają się na trudności z zasypianiem, należy stosowaćstandardową postać produktu Madopar. Zalecana dawka produktu Madopar wynosi 62,5 mg − 125 mg. Jeżeli objawy nie ustępują, można zwiększyć dawkę produktu Madopar do 250 mg.

RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy

W przypadku pacjentów z RLS, u których występują zarówno trudności z zasypianiem, jak i zaburzenia snu w ciągu nocy, należy stosować 1 kapsułkę produktu Madopar HBS wraz z jedną standardowąkapsułką produktu Madopar 125 mg na godzinę przed pójściem spać. Jeżeli nie doprowadzi to do wystarczającego złagodzenia dolegliwości w drugiej części nocy, można zwiększyć dawkę do 2 kapsułek produktu Madopar HBS.

RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy oraz z dodatkowymi zaburzeniami w ciągu dnia

U takich pacjentów zaleca się podawanie dodatkowej dawki 125 mg standardowego produktu Madopar,przy czym należy zwrócić uwagę na to, aby całkowita dawka podawana w okresie 24 godzin nie byławiększa niż 500 mg produktu Madopar.

Zespół niespokojnych nóg związany z niewydolnością nerek wymagającą dializoterapii

U pacjentów z RLS, którzy są poddawani dializom, należy stosować dawkę 125 mg produktu Madopar standardowego lub w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny, podawaną na 30 minut przed dializą.

Specjalne wskazówki dotyczące dawkowania

Choroba Parkinsona:

U wszystkich pacjentów należy starannie ustalić dawkę (patrz punkt 4.1). Pacjenci leczeni innymilekami przeciw parkinsonizmowi mogą otrzymywać produkt Madopar. W miarę jak stan chorego leczonego produktem Madopar ulega poprawie, można zredukować dawki tych leków lub stopniowo je odstawić.

Produkt Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej jest szczególnie wskazany u chorych z dysfagią (zaburzeniami połykania) lub w sytuacjach, gdy pożądane jest szybsze rozpoczęcie

3

działania leku, na przykład u chorych cierpiących z powodu wczesnoporannej lub popołudniowej akinezji, lub u których występują objawy opóźnienia działania dawki („delayed-on”) lub hipokinezjikońca dawki („wearing-off”).

Pacjenci, którzy odczuwają duże różnice w działaniu leku w ciągu dnia (zjawisko „on-off”) powinniotrzymywać odpowiednio mniejsze dawki częściej w ciągu dnia albo też zaleca się zastąpieniestandardowych postaci leku produktem Madopar HBS.

Zmiana standardowej postaci produktu na Madopar HBS powinna się odbywać z dnia na dzień, począwszy od pierwszej dawki porannej. Należy utrzymać tę samą dawkę dobową i ten sam rozkład porcji leku jak w przypadku postaci standardowej.

Po 2–3 dniach dawkę należy stopniowo zwiększyć o około 50%. Należy poinformować pacjentów o możliwości przejściowego pogorszenia się ich stanu.

Właściwości farmakokinetyczne produktu Madopar HBS powodują, że początek jego działania pojawia się później niż podczas stosowania produktów standardowych. Kliniczny efekt można osiągnąć szybciej, podając Madopar HBS razem z postacią standardową lub z tabletkami do sporządzania zawiesiny doustnej produktu Madopar. Ten sposób może się okazać szczególnie użyteczny w przypadku podania pierwszej dawki porannej, która zazwyczaj powinna być większa niż kolejne dawki przyjmowane w ciągu dnia. Sposób dawkowania produktu Madopar HBS ustala się indywidualnie, powoli i z zachowaniem szczególnej ostrożności, w odstępach co najmniej 2–3 dniowych pomiędzykażdą zmianą dawki leku.

U chorych ze zmniejszoną sprawnością motoryczną w nocy pozytywne efekty uzyskuje się przezstopniowe zwiększenie ostatniej dawki wieczornej produktu Madopar HBS do 250 mg, podawanegobezpośrednio przed snem.

Nadmierną odpowiedź (dyskinezy) po podaniu produktu Madopar HBS korzystniej jest zredukować przez wydłużenie odstępu czasu pomiędzy poszczególnymi porcjami leku niż przez zmniejszenie pojedynczych dawek.

W przypadku braku zadowalającej odpowiedzi klinicznej po zastosowaniu produktu Madopar HBSzaleca się powrót do poprzedniego leczenia standardowym produktem Madopar lub produktemMadopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej.

Pacjentów należy uważnie obserwować pod kątem ewentualnych działań niepożądanych związanych z zaburzeniami psychicznymi.

Zespół niespokojnych nóg (RLS):

W celu uniknięcia nasilenia objawów (tj. wczesnego występowania objawów RLS w ciągu dnia,wzrostu nasilenia objawów oraz zajęcia innych części ciała), nie należy przekraczać maksymalnejzalecanej dawki dobowej produktu Madopar.

W razie wystąpienia nasilonych objawów ważne jest, aby nie przekraczać maksymalnej dawki dobowej.Jeżeli wystąpi nasilenie lub efekt z odbicia, należy rozważyć leczenie uzupełniające ze zredukowaniem dawki lewodopy lub stopniowe odstawienie lewodopy i zastąpienie jej innym lekiem.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwości na lewodopę, benzerazyd lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w

punkcie 6.1.

Nie wolno podawać produktu Madopar w skojarzeniu z nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO). Jednak jednoczesne stosowanie produktu Madopar z selektywnymi

4

inhibitorami MAO-B, jak np. selegilina lub rasagilina, a także z selektywnymi inhibitorami MAO-A,jak moklobemid, nie jest przeciwwskazane. Jednoczesne podawanie selektywnego inhibitora MAO-A iselektywnego inhibitora MAO-B odpowiada nieselektywnemu hamowaniu MAO i dlatego nie należyich stosować równocześnie z produktem Madopar (patrz punkt 4.5).

Nie wolno stosować produktu Madopar u pacjentów z niewyrównanymi zaburzeniami

endokrynologicznymi (guz chromochłonny nadnercza, nadczynność tarczycy, zespół Cushinga) u pacjentów z zaburzeniami nerek (z wyjątkiem dializowanych pacjentów z RLS) lub zaburzeniami czynności wątroby, zaburzeniami serca (np. ciężkie arytmie serca i niewydolność serca), zaburzeniamipsychicznymi z objawami psychotycznymi oraz z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania.

Produkt Madopar jest przeciwwskazany u pacjentów w wieku poniżej 25 lat (musi być zakończonyrozwój układu kostnego).

Produktu Madopar nie wolno podawać kobietom w ciąży lub kobietom w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcji (patrz punkt 4.6). W przypadku zajścia w ciążę kobiety leczonej produktem Madopar, lek ten należy odstawić zgodnie z zaleceniami lekarza.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

U osób predysponowanych mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.

W okresie leczenia produktem Madopar u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem przesączania należyregularnie mierzyć ciśnienie śródgałkowe, gdyż lewodopa teoretycznie może je podwyższać.

Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu Madopar pacjentom z wcześniej istniejącymi zaburzeniami tętnic wieńcowych, zaburzeniami rytmu serca lub niewydolnością serca (patrz punkt 4.3). W tej grupie pacjentów należy uważnie monitorować czynność serca szczególnie w czasie rozpoczęcia leczenia, a następnie regularnie przez czas trwania terapii.

Szczególnie podczas rozpoczęcia leczenia oraz podczas zwiększania dawki zaleca się ścisłemonitorowanie pacjentów z czynnikami ryzyka niedociśnienia ortostatycznego (np. pacjenci wpodeszłym wieku, przyjmujący jednocześnie leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki mogące wywołaćniedociśnienie ortostatyczne) lub z niedociśnieniem w wywiadzie.

Zgłaszano, że produkt Madopar może powodować zmniejszenie ilości krwinek (np. anemię hemolityczną, trombocytopenię i leukopenię). W kilku przypadkach zgłaszano agranulocytozę ipancytopenię, w których związek z przyjmowaniem produktu Madopar nie mógł być ani ustalony, ani wykluczony. Dlatego też, podczas leczenia, należy okresowo kontrolować morfologię krwi.

Depresja może być elementem obrazu klinicznego pacjentów z chorobą Parkinsona oraz zespołem niespokojnych nóg i może się również zdarzyć u pacjentów leczonych produktem Madopar. Wszystkich pacjentów należy dokładnie monitorować czy nie występują u nich zmiany psychologiczne orazdepresja z myślami samobójczymi lub bez nich.

Nadużywanie produktu Madopar może wywołać zespół dysregulacji dopaminowej. Niewielka grupa pacjentów z chorobą Parkinsona może odczuwać zaburzenia poznawania i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku (dawka znacznie wykraczająca ponad dawkę leku wymaganą do leczenia upośledzenia ruchowego).

Jeśli pacjent wymaga znieczulenia ogólnego, należy kontynuować podawanie produktu Madopar przezjak najdłuższy czas do operacji, z wyjątkiem znieczulenia przy użyciu halotanu. W znieczuleniu ogólnym z użyciem halotanu, należy odstawić produkt Madopar na 12-48 godzin przed zabiegiem ze

5

względu na możliwość wystąpienia wahań ciśnienia krwi i (lub) zaburzeń rytmu serca. Po zabiegu leczenie można wznowić, stopniowo zwiększając dawki aż do osiągnięcia poprzedniego poziomu.

Nie wolno nagle odstawiać produktu Madopar. Nagłe odstawienie produktu może spowodować potencjalnie zagrażający życiu stan przypominający złośliwy zespół neuroleptyczny (wysoka gorączka, sztywność mięśni, możliwe zmiany psychiczne, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatyninowej, dodatkowe objawy w ciężkich przypadkach mogą obejmować mioglobinurię, rabdomiolizę – oraz ostrą niewydolność nerek), który może zagrażać życiu. W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent powinien znaleźć się pod obserwacją lekarza, w razie potrzeby w szpitalu, i szybko poddać sięodpowiedniemu leczeniu objawowemu. Leczenie to może – po dokonaniu szczegółowej oceny –obejmować również wznowienie leczenia produktem Madopar.

Podczas stosowania lewodopy może wystąpić senność i w rzadkich przypadkach nagłe napady snu. Bardzo rzadko donoszono o przypadkach napadów snu mogących pojawiać się również podczaswykonywania codziennych czynności, w niektórych przypadkach bez wcześniejszych sygnałówostrzegawczych lub poprzedzającej senności, jak również bez świadomości wystąpienia napadu snu.Dlatego należy poinformować pacjentów o takim ryzyku. Należy ich ostrzec, aby nie prowadzilipojazdów mechanicznych i nie obsługiwali maszyn w trakcie leczenia lewodopą, gdy czują się śpiącylub gdy wystąpiły już przedtem senność i (lub) napady snu. W przypadku wystąpienia senności lub napadów snu należy rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia (patrz punkt 4.7).

Zaburzenia kontroli impulsów

Należy regularnie monitorować pacjentów pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należypoinformować pacjentów i ich opiekunów, że u osób leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymiproduktami dopaminergicznymi zawierającymi lewodopę, w tym produktem Madopar, mogą wystąpićbehawioralne objawy zaburzeń kontroli impulsów, w tym: uzależnienie od hazardu, zwiększone libido,hiperseksualność, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsyjne lub napadoweobjadanie się. W takich przypadkach zaleca się przeanalizowanie stosowanego leczenia.

Wskazówki dotyczące kontroli podczas leczenia

W trakcie leczenia zaleca się okresowe kontrolowanie czynności wątroby, nerek i układu krążenia oraz

badanie morfologii krwi.

U pacjentów z cukrzycą należy często badać stężenie glukozy we krwi i odpowiednio dostosowywać dawki leków przeciwcukrzycowych.

Czerniak

Badania epidemiologiczne wykazały, że u pacjentów z chorobą Parkinsona jest większe ryzyko czerniaka w porównaniu do ogólnej populacji (około 2-6 razy wyższe). Nie jest jasne, czy obserwowane zwiększone ryzyko wynika z choroby Parkinsona, czy z innych czynników, takich jak lewodopa stosowana do leczenia choroby Parkinsona. Dlatego też pacjenci i ich opiekunowie powinni być poinformowani o konieczności regularnego badania czy nie występuje czerniak podczas stosowania produktu Madopar w jakimkolwiek wskazaniu. Wskazane jest okresowe badanie skóry przez odpowiedniego specjalistę (np. dermatologa).

Uzależnienie i nadużywanie

Zespół dysregulacji dopaminowej (DDS): u niewielkiej liczby pacjentów występują zaburzenia poznawania i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku (dawka wykraczająca ponad dawkę leku wymaganą do leczenia niesprawności ruchowej).

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakokinetyczne

6

W przypadku równoczesnego stosowania produktu Madopar z działającym antycholinergicznie triheksyfenidylem zmniejsza się szybkość, ale nie stopień absorpcji lewodopy. Jednoczesne podawanietriheksyfenidylu i produktu Madopar HBS nie ma jednak wpływu na farmakokinetykę lewodopy.

Jednoczesne podawanie z produktem Madopar HBS środków zobojętniających sok żołądkowyzmniejsza wchłanianie lewodopy o 32%.

Siarczan żelaza zmniejsza wartość maksymalnego stężenia w osoczu i wartość AUC lewodopy o30-50%. Zmiany farmakokinetyki obserwowane w przypadku jednoczesnego stosowania siarczanużelaza wydają się u niektórych, lecz nie u wszystkich pacjentów, istotne klinicznie.

Metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania lewodopy.

Domperidon może zwiększać biodostępność lewodopy poprzez stymulację opróżniania żołądka.

Interakcje farmakodynamiczne

Leki neuroleptyczne, opioidy i preparaty przeciwnadciśnieniowe zawierające rezerpinę hamują działanie produktu Madopar.

Jednoczesne podawanie leków przeciwpsychotycznych z lekami o właściwościach blokujących receptor dla dopaminy, szczególnie antagonistami receptora D2 może znosić działanie produktu Madopar przeciw parkinsonizmowi. Lewodopa może zmniejszać działanie leków przeciwpsychotycznych. Należy zachować ostrożność w czasie jednoczesnego podawania tych leków i uważnie obserwować pacjenta czy nie zmniejsza się działanie leków przeciw parkinsonizmowi i nie nasilają się objawychoroby Parkinsona.

Objawowe niedociśnienie ortostatyczne może pojawić się podczas jednoczesnego stosowania lewodopy i inhibitora dekarboksylazy u pacjentów przyjmujących uprzednio leki przeciwnadciśnieniowe. ProduktMadopar powinien być włączany ostrożnie u pacjentów przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe.Jeżeli zajdzie taka potrzeba, należy kontrolować ciśnienie krwi w celu umożliwienia dostosowania dawek leków.

Nie należy podawać produktu Madopar razem z lekami sympatykomimetycznymi (jak np. epinefryna,norepirefryna, izoproterenol lub amfetamina, które stymulują współczulny układ nerwowy), ponieważlewodopa może nasilać ich działanie. Jeżeli jednoczesne podawanie produktu Madopar i lekówsympatykomimetycznych jest konieczne, wymagana jest ścisła i dokładna obserwacja orazmonitorowanie czynności układu krążenia oraz ewentualne zmniejszenie dawki lekówsympatykomimetycznych.

Jeżeli u pacjentów stosujących nieselektywny, nieodwracalny inhibitor MAO pożądane jest leczenie produktem Madopar, od zakończenia stosowania inhibitora MAO do rozpoczęcia przyjmowania produktu Madopar powinno upłynąć co najmniej dwa tygodnie. W przeciwnym razie prawdopodobne jest wystąpienie niepożądanych interakcji, takich jak przełomy nadciśnieniowe (patrz punkt 4.3). Dopuszcza się jednoczesne stosowanie produktu Madopar z selektywnymi inhibitorami MAO-B, jak np. selegilina i rasagilina, a także z selektywnymi inhibitorami MAO-A, jak moklobemid. Ze względu na skuteczność i tolerancję należy jednak przy tym szczególnie starannie ustalać dawkę lewodopy indywidualnie u każdego pacjenta. Jednoczesne podawanie selektywnego inhibitora MAO-A iselektywnego inhibitora MAO-B odpowiada nieselektywnemu hamowaniu MAO i dlatego nie należyich stosować równocześnie z produktem Madopar (patrz punkt 4.3).

Jednoczesne stosowanie z innymi lekami, takimi jak leki antycholinergiczne, amantadyna, selegilina,bromokryptyna i agoniści dopaminy, jest dopuszczalne, chociaż zarówno działanie lecznicze, jak idziałania niepożądane mogą ulec nasileniu. Czasami może być konieczne zmniejszenie dawek produktuMadopar lub innych produktów leczniczych. W początkowej fazie leczenia uzupełniającego inhibitoremCOMT (katecholo-O-metylotransferaza) może być konieczne zmniejszenie dawek produktu Madopar.

7

Należy zwrócić uwagę, aby na początku leczenia produktem Madopar nie odstawiać nagle lekówantycholinergicznych, ponieważ działanie lewodopy występuje dopiero po pewnym czasie.

Lewodopa może mieć wpływ na wyniki badań laboratoryjnych dotyczących katecholamin, kreatyniny,kwasu moczowego oraz glukozy. W badaniu ogólnym moczu może pojawić się fałszywie dodatniwynik obecności związków ketonowych.

U pacjentów przyjmujących produkt Madopar mogą występować fałszywie dodatnie wyniki odczynu Coombsa.

Jednoczesne spożywanie posiłków bogatych w białko może osłabiać działanie leku.

Znieczulenie ogólne za pomocą halotanu: Podawanie produktu Madopar należy przerwać 12-48 godzin przed zabiegiem chirurgicznym wymagającym znieczulenia ogólnego przy użyciu halotanu w związku z możliwością wystąpienia wahań ciśnienia krwi i (lub) zaburzeń rytmu serca (patrz punkt 4.4). W przypadku znieczulenia ogólnego innymi lekami - patrz punkt 4.4.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Produkt Madopar jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcji (patrz punkt 4.3 i 5.3).

Karmienie piersią

Nie wykazano, czy benzerazyd przenika do mleka matki. Dlatego też nie należy karmić piersią wtrakcie leczenia produktem Madopar, gdyż nie można wykluczyć wystąpienia wad rozwojowych układukostnego dziecka.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Pacjentom, którzy podczas leczenia produktem Madopar odczuwali senność i (lub) doznawali nagłych napadów snu, należy odradzać prowadzenie pojazdów lub wykonywanie niektórych innych czynności (np. obsługiwanie maszyn), ponieważ może to stwarzać zagrożenie poważnym urazem lub śmiercią dla nich samych lub dla innych osób. Pacjenci powinni być poinformowani o powyższych problemach i zrezygnować z takich czynności do czasu ustąpienia nawracających napadów snu i senności (patrz punkt 4.4).

4.8 Działania niepożądane

Kategorie częstości: Bardzo często (³ 1/10); Często (³ 1/100 do <1/10);

Niezbyt często (³ 1/1 000 do <1/100);Rzadko (³ 1/10 000 do <1/1 000); Bardzo rzadko (<1/10 000);

Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Badania kliniczne

Zespół niespokojnych nóg

Załączone dane z dwóch badań klinicznych kontrolowanych za pomocą placebo, prowadzonych wukładzie naprzemiennym z udziałem łącznie 85 pacjentów przedstawiono w tabeli poniżej.

Przedstawione są wszystkie zdarzenia, które wystąpiły częściej niż jednokrotnie w grupie otrzymującej aktywny lek.

8

Tabela: Zdarzenia niepożądane w badaniach M43052 i M43060 z zastosowaniem leku badanego i placebo

Zdarzenia niepożądane L-dopa/

Benzerazyd

Placebo

% %

(n) (n)

Zaburzenia układu nerwowego

ból głowy

zaostrzenie objawów w zespole niespokojnych nóg

5

2

5.8

2.3

3

5

3.5

5.8

zawroty głowy 3 3.5 1 1.2 Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

zakażenie z gorączką 4 4.7 2 2.3

katar

zapalenie oskrzeli

3

2

3.5

2.3

1

0

1.2

0

Zaburzenia żołądka i jelit

suchość w jamie ustnej

3 3.5 1 1.2

biegunka

nudności

2

2

2.3

2.3

1

2

1.2

2.3

Badania diagnostyczne

zmiany w EKG*

zwiększone ciśnienie krwi

*arytmia

2

2

2.3

2.3

1

2

1.2

2.3

Na podstawie przeprowadzonych badań można spodziewać się wystąpienia następujących działańniepożądanych:

Działania niepożądane występujące często (³ 1/100 do <1/10): ból głowy, zaostrzenie objawów wzespole niespokojnych nóg, zawroty głowy, zakażenie z gorączką, katar, zapalenie oskrzeli, suchość w jamie ustnej, biegunka, nudności, zmiany w EKG, zwiększone ciśnienie krwi.

Informacje zebrane po dopuszczeniu produktu do obrotu

Podczas podawania leku Madopar zgłaszano pojawienie się następujących działań niepożądanych(częstość nieznana oznacza, że nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

częstość nieznana niedokrwistość hemolityczna

leukopenia małopłytkowość

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

częstość nieznana zmniejszony apetyt Zaburzenia psychiczne

częstość nieznana zespół dysregulacji dopaminowej

stan splątania depresja pobudzenie * lęk*

bezsenność*halucynacje*urojenia* dezorientacja*

patologiczna skłonność do hazardu

9

zwiększone libido

zwiększone pobudzenie seksualne

kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanienapadowe objadanie się

zespół zaburzeń odżywiania Zaburzenia układu nerwowego

częstość nieznana brak smaku

zaburzenia smaku

dyskinezja (ruchy pląsawicze i atetotyczne)fluktuacje odpowiedzi terapeutycznejzamrożenie

dystonie końca dawki

zespół przełączenia „on-off” senność

nagły napad snu Zaburzenia serca

częstość nieznana arytmia Zaburzenia naczyniowe

częstość nieznana niedociśnienie ortostatyczneZaburzenia żołądka i jelit

częstość nieznana nudności

wymioty biegunka

zmiana zabarwienia śliny

zmiana zabarwienia języka zmiana zabarwienia zębów

zmiana zabarwienia błony śluzowej jamy ustnejZaburzenia wątroby i dróg żółciowych

częstość nieznana zwiększenie aktywności transaminaz zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej

zwiększenie aktywności gamma-glutamylotransferazy Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

częstość nieznana świąd

wysypka Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej częstość nieznana zespół niespokojnych nóg Zaburzenia nerek i dróg moczowych

częstość nieznana zwiększenie stężenia mocznika we krwi

chromaturia

*Te zdarzenia mogą pojawiać się szczególnie u pacjentów podeszłym wieku i u pacjentów z takimi

zaburzeniami w wywiadzie.

Zaburzenia kontroli impulsów

U pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi produktami dopaminergicznymi zawierającymi lewodopę, w tym produktem Madopar, może wystąpić zespół dysregulacji dopaminergicznej; uzależnienie od hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsyjnewydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsyjne lub napadowe objadanie się (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Zgłaszano rzadko przypadki niedokrwistości hemolitycznej,przemijającej leukopenii i małopłytkowości. Dlatego w przypadku długotrwałego leczenia produktami zawierającymi lewodopę, pacjenci powinni być poddawaniu regularnym badaniom czynności nerek i wątroby oraz morfologii krwi.

10

Zaburzenia układu nerwowego: W późniejszym okresie leczenia mogą występować dyskinezy (na przykład ruchy pląsawicze i atetotyczne). Można ją zazwyczaj eliminować lub ograniczyć poprzez zmniejszanie dawki leku. W przypadku dłuższego okresu leczenia mogą także występować wahania odpowiedzi na leczenie.

Obejmują one objawy zamrożenia, dystonie końca dawki i zespół przełączenia „on-off”. Powyższezaburzenia można zazwyczaj wyeliminować lub ograniczyć poprzez odpowiednie dobranie dawki lekulub przez podawanie mniejszych pojedynczych dawek w krótszych odstępach czasu. W celu uzyskaniasilniejszego efektu terapeutycznego można ponownie zwiększyć dawkę.

Przyjmowanie produktu Madopar jest związane z występowaniem senności. W bardzo rzadkichprzypadkach było ono związane z występowaniem epizodów znacznej senności w ciągu dnia orazepizodów nagłego zasypiania.

Zaburzenia naczyniowe: Niedociśnienie ortostatyczne można na ogół zmniejszyć przez zredukowanie dawki produktu Madopar.

Zaburzenia żołądka i jelit: Działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego występują główniewe wczesnym okresie leczenia i można je w znacznym stopniu ograniczyć poprzez przyjmowanieproduktu Madopar z posiłkiem, popijanie leku płynem bądź powolne zwiększanie jego dawki.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: W zespole niespokojnych nóg może wystąpićzjawisko nasilenia objawów (przesunięcie objawów w czasie z okresu wieczora/nocy na wczesnepopołudnie i wieczór przed przyjęciem kolejnej nocnej dawki) – jest to najczęstsze działanie niepożądane związane z długotrwałym leczeniem dopaminergicznym.

Badania diagnostyczne: Może wystąpić zmiana zabarwienia moczu. Zwykle mocz przyjmuje odcień czerwony, a po odstaniu ciemnieje. Zmiana koloru lub zabarwienia może dotyczyć też innych płynów ustrojowych i tkanek, w tym śliny, języka, zębów i błony śluzowej jamy ustnej.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem „krajowego systemu zgłaszania” (szczegółowe informacje poniżej).

Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji

Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedmiotowe i podmiotowe

Objawy przedmiotowe i podmiotowe przedawkowania są stosunkowo podobne do objawów podczas stosowania produktu Madopar w dawkach terapeutycznych, choć mogą być bardziej nasilone. Przedawkowanie może być przyczyną sercowo-naczyniowych objawów niepożądanych (np. zaburzenia rytmu serca), zaburzeń psychicznych (np. splątanie i bezsenność), objawów żołądkowo-jelitowych (np.nudności i wymioty) i nieprawidłowych ruchów mimowolnych (patrz punkt 4.8).

11

Jeżeli pacjent przedawkował produkt Madopar o przedłużonym uwalnianiu (tj. Madopar HBS), wystąpienie objawów może zostać opóźnione z uwagi na późniejsze wchłaniane substancji czynnych z żołądka.

Leczenie

Wskazane jest monitorowanie podstawowych czynności życiowych pacjenta oraz innych parametrówzgodnie ze stanem klinicznym. Pacjenci mogą wymagać leczenia objawowego zaburzeń sercowo-naczyniowych (np. podania leków antyarytmicznych) lub zaburzeń czynności ośrodkowego układunerwowego (np. podania leków pobudzających układ oddechowy bądź leków neuroleptycznych).

W przypadku postaci o powolnym uwalnianiu należy zapobiegać dalszemu wchłanianiu leku, stosując odpowiednie metody.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w chorobie Parkinsona, leki dopaminergiczne;kod ATC: N04 BA02

Mechanizm działania

Choroba Parkinsona

Dopamina, która działa w mózgu jako neuroprzekaźnik, w zwojach podstawy mózgu pacjentów z chorobą Parkinsona występuje w niedostatecznej ilości. Lewodopa (nazwa międzynarodowa) lub L-DOPA (3,4-dihydroksy-L-fenyloalanina) jest bezpośrednim prekursorem w biosyntezie dopaminy. Lewodopa (prekursor dopaminy), ze względu na zdolność przenikania przez barierę krew-mózg, jest stosowana jako prolek w celu zwiększenia stężenia dopaminy, która nie ma takiej zdolności. Po wniknięciu do ośrodkowego układu nerwowego lewodopa jest metabolizowana do dopaminy przez dekarboksylazę aromatycznych L-aminokwasów.

Po podaniu lewodopa ulega jednak szybkiej dekarboksylacji do dopaminy zarówno w mózgu, jak i w tkankach pozamózgowych. Z tego powodu większa część lewodopy staje się niedostępna dla zwojów podstawy mózgu, a utworzona obwodowo dopamina powoduje często działania niepożądane. Dlatego blokowanie pozamózgowej dekarboksylacji lewodopy jest bardzo korzystne. Można to osiągnąć przezrównoczesne podawanie lewodopy i benzerazydu, inhibitora dekarboksylazy o działaniu obwodowym.

Produkt Madopar jest lekiem złożonym zawierającym obydwie substancje w stosunku 4:1 – który sprawdził się w badaniach klinicznych i w zastosowaniu terapeutycznym – i jest równie skuteczny jak większe dawki lewodopy podanej w postaci leku prostego.

Idiopatyczny zespół niespokojnych nóg

Dokładny mechanizm działania jest nieznany, lecz dostępnych jest coraz więcej dowodów na to, żegłównie układ dopaminergiczny bierze udział w patogenezie zespołu niespokojnych nóg.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Postacie standardowe

Lewodopa jest głównie wchłaniana w górnym odcinku jelita cienkiego, przy czym jej wchłanianie jest równomierne. Po zażyciu standardowej postaci produktu Madopar maksymalne stężenie lewodopy wosoczu uzyskuje się w ciągu około jednej godziny.

12

Wszystkie postacie farmaceutyczne produktu Madopar o nieprzedłużonym uwalnianiu są biorównoważne.

Maksymalne stężenie lewodopy w osoczu i wielkość wchłaniania (AUC) zwiększa się proporcjonalnie do dawki (50-200 mg lewodopy).

Jednoczesne spożywanie pokarmu zmniejsza szybkość i stopień wchłaniania lewodopy. Maksymalnestężenie lewodopy w osoczu jest o 30% mniejsze i występuje później, gdy Madopar w postaci tableteklub kapsułek zostanie przyjęty po standardowym posiłku. Pokarm zmniejsza wchłanianie lewodopy o 15%.

Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej

Farmakokinetyka tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej u osób zdrowych i u pacjentów z chorobą Parkinsona jest bardzo podobna do farmakokinetyki standardowych postaci produktu Madopar, jednak ze skłonnością do wcześniejszego osiągania maksymalnych stężeń. Indywidualne wahania parametrów wchłaniania są dla produktu Madopar tabletki do sporządzania zawiesiny doustnejmniejsze, gdy jest on przyjmowany w postaci zawiesiny.

Postać o przedłużonym uwalnianiu

Produkt Madopar HBS ma inne właściwości farmakokinetyczne niż kapsułki i tabletki, oraz tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej. Substancje czynne są powoli uwalniane w żołądku. Maksymalnestężenia lewodopy w osoczu uzyskuje się po około 3 godzinach od przyjęcia leku i są one mniejsze o 20-30% niż w przypadku postaci standardowych. Okres półtrwania określony na podstawie krzywej stężeń jest dłuższy niż w przypadku standardowych postaci leku, co świadczy o tym, że produkt Madopar HBS wykazuje wyraźne właściwości kontrolowanego i ciągłego uwalniania substancji czynnych. Dostępność biologiczna kapsułek Madopar HBS, wynosząca około 50-70% dostępności biologicznej zwykłych kapsułek i tabletek, nie zależy od oddziaływania spożywanego pokarmu. Wielkość maksymalnego stężenia lewodopy w osoczu nie zależy od spożywanego pokarmu, jeżeli produkt Madopar HBS przyjmuje się po posiłkach, lecz występuje później (5 godzin).

Dystrybucja

Lewodopa przenika przez barierę krew-mózg w mechanizmie nasycającego transportu. Nie wiąże się ona z białkami osocza, a jej objętość dystrybucji wynosi 57 litrów. Wartość AUC w płynie mózgowo-rdzeniowym stanowi 12% wartości AUC w osoczu.

W przeciwieństwie do lewodopy benzerazyd w dawkach terapeutycznych nie przenika przez barierękrew-mózg. Gromadzi się on przede wszystkim w nerkach, płucach, jelicie cienkim i wątrobie.

Metabolizm

Istnieją dwa główne szlaki metabolizmu lewodopy: dekarboksylacja i O-metylacja. Ponadto istnieją dwa

szlaki poboczne: transaminacja i utlenianie.

Dekarboksylacja lewodopy do dopaminy odbywa się za pośrednictwem dekarboksylazy aminokwasów aromatycznych. Głównymi produktami rozpadu na tej drodze są kwas homowanilinowy i kwas dihydroksyfenylooctowy. Katecholo-O-metylotransferaza (COMT) metyluje lewodopę do 3-O-metylodopy. Ten główny metabolit w osoczu, którego okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi 15godzin, kumuluje się u pacjentów otrzymujących dawki terapeutyczne produktu Madopar.Jednoczesne podawanie lewodopy i benzerazydu zmniejsza dekarboksylację obwodową. Objawia się to zwiększonym stężeniem lewodopy i 3-O-metylodopy w osoczu oraz mniejszym stężeniem katecholamin (dopamina, noradrenalina) i kwasów fenylokarboksylowych (kwas homowanilinowy, kwas dihydroksyfenylooctowy) w osoczu.

Benzerazyd jest hydroksylowany w błonie śluzowej jelit i w wątrobie do trihydroksybenzylohydrazyny.

Metabolit ten jest silnym inhibitorem dekarboksylazy aminokwasów aromatycznych.

13

Eliminacja

Podczas obwodowego hamowania dekarboksylazy lewodopy okres półtrwania w fazie eliminacji lewodopy wynosi około 1,5 godziny. U pacjentów z chorobą Parkinsona w podeszłym wieku (65–78 lat) okres półtrwania w fazie eliminacji jest nieco dłuższy (o około 25%), patrz punkt 5.2 Farmakokinetyka u szczególnych grup pacjentów. Klirens lewodopy z osocza wynosi około 430 ml/min.

Benzerazyd jest również niemal całkowicie wydalany w postaci metabolitów. Metabolity są wydalane przede wszystkim z moczem (64%) i w mniejszej części z kałem (24%).

Farmakokinetyka u szczególnych grup pacjentów

Nie są dostępne informacje na temat farmakokinetyki lewodopy u pacjentów z mocznicą i zniewydolnością wątroby.

Wpływ wieku na farmakokinetykę lewodopy

U pacjentów z chorobą Parkinsona w podeszłym wieku (65–78 lat) zarówno okres półtrwania w fazie eliminacji, jak i wartość AUC lewodopy są o około 25% większe niż u pacjentów młodszych (w wieku34–64 lat). Statystycznie istotny wpływ wieku jest pomijalny z klinicznego punktu widzenia i maniewielkie znaczenie przy doborze schematu dawkowania, niezależnie od wskazań.

Niewydolność nerek

Zarówno lewodopa, jak i benzerazyd są w znacznym stopniu metabolizowane i mniej niż 10%lewodopy jest wydalane w postaci niezmienionej przez nerki. Nie jest zatem konieczne redukowaniedawek w przypadku łagodnej lub umiarkowanej niewydolności nerek.

Nie są dostępne informacje na temat farmakokinetyki lewodopy u pacjentów z niewydolnością nerek. Produkt Madopar jest dobrze tolerowany przez pacjentów z mocznicą poddawanych hemodializie.

Niewydolność wątroby

Lewodopa jest metabolizowana głównie przez dekarboksylazę aminokwasów aromatycznych, która występuje nie tylko w wątrobie, ale także w dużej ilości w przewodzie pokarmowym, nerkach i sercu.

Nie są dostępne informacje na temat farmakokinetyki lewodopy u pacjentów z niewydolnością wątroby.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Rakotwórczość

Nie prowadzono badań dotyczących działania rakotwórczego produktu Madopar.

Mutagenność

Nie zaobserwowano mutagenności produktu Madopar, ani jego składników (lewodopy i benzerazydu) w teście Amesa. Nie ma żadnych dodatkowych danych na ten temat.

Toksyczność reprodukcyjna

Nie prowadzono badań toksyczności reprodukcyjnej produktu Madopar na zwierzętach.

Teratogenność

Badania teratogenności nie wykazały działań teratogennych ani wpływu leku na rozwój szkieletu umyszy (400 mg/kg mc.), szczurów (600 mg/kg mc.; 250 mg/kg mc.) ani królików (120 mg/kg mc.; 150 mg/kg mc.).

Po dawkach toksycznych dla samic obserwowano zwiększenie częstości zgonów wewnątrzmacicznych(u królików) i (lub) zmniejszenie masy płodów (u szczurów).

14

Inne

Ogólne badania toksykologiczne u szczurów wykazały możliwość powodowania zaburzeń rozwoju układu kostnego.

Nie są dostępne żadne inne istotne dane z badań na zwierzętach.

6 DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki

substancje pomocnicze: mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, talk, powidon K90, magnezu stearynianskład kapsułki żelatynowej: żelatyna, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek czarny (E172), indygotyna(E132)

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki

substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, powidon K90, magnezu stearynian skład kapsułki żelatynowej: żelatyna, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek czerwony (E172), indygotyna (E132)

Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki

substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, powidon K90, magnezu stearynianskład kapsułki żelatynowej: żelatyna, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czerwony (E172), indygotyna (E132)

Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki

substancje pomocnicze: hypromeloza, olej roślinny uwodorniony, wapnia wodorofosforan bezwodny, mannitol, powidon, talk, magnezu stearynian

skład kapsułki żelatynowej: żelatyna, żelaza tlenek żółty (E172), tytanu dwutlenek (E171), indygotyna (E132)

Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki

substancje pomocnicze: mannitol, wapnia wodorofosforan bezwodny, celuloza mikrokrystaliczna,skrobia kukurydziana preżelowana, krospowidon, etyloceluloza, żelaza tlenek czerwony (E172),krzemionka koloidalna bezwodna, sodu dokuzynian, magnezu stearynian

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej

substancje pomocnicze: kwas cytrynowy bezwodny, skrobia kukurydziana żelowana, celulozamikrokrystaliczna, magnezu stearynian

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej

substancje pomocnicze: kwas cytrynowy bezwodny, skrobia kukurydziana żelowana, celulozamikrokrystaliczna, magnezu stearynian

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3 Okres ważności

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki - 3 lata Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki - 3 lata Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki - 3 lata Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki - 3 lata

15

Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki - 4 lata

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej - 3 lata Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej - 3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Produkt Madopar HBS należy przechowywać w temperaturze do 30°C. Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.

Produkt Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej oraz produktMadopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej należy przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.

Produkt Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg tabletki przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią. Produkt Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki; Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki; Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki: Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą w celu ochrony przed wilgocią.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Madopar tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej: przygotowaną zawiesinę należy zużyć w ciągu pół godziny po sporządzeniu zawiesiny

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki

1 butelka po 100 kapsułek; butelka ze szkła oranżowego z zakrętką ze środkiem suszącym, w tekturowym pudełku.

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki

1 butelka po 100 kapsułek; butelka ze szkła oranżowego z zakrętką ze środkiem suszącym, w tekturowym pudełku.

Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki

1 butelka po 100 kapsułek; butelka ze szkła oranżowego z zakrętką ze środkiem suszącym, w

tekturowym pudełku.

Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki

1 butelka po 100 kapsułek; butelka ze szkła oranżowego z zakrętką ze środkiem suszącym, w tekturowym pudełku lub 1 butelka po 30 kapsułek; butelka ze szkła oranżowego z nakrętką ze środkiem suszącym w tekturowym pudełku.

Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki

1 butelka po 100 tabletek; butelka ze szkła oranżowego z zakrętką ze środkiem suszącym, wtekturowym pudełku.

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej

1 butelka po 100 tabletek; butelka ze szkła oranżowego z zakrętką ze środkiem suszącym, wtekturowym pudełku.

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej

1 butelka po 100 tabletek; butelka ze szkła oranżowego z zakrętką ze środkiem suszącym, wtekturowym pudełku.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

16

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU

Roche Polska Sp. z o.o.; ul. Domaniewska 39 B, 02-672 Warszawa

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(-Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki - Pozwolenie nr R/0949

Madopar 125 mg, kapsułki 100 mg + 25 mg, kapsułki - Pozwolenie nr R/0950Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki - Pozwolenie nr R/0952 Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki - Pozwolenie nr R/3775 Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki - Pozwolenie nr R/0951

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej - Pozwolenie nr 7486Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej - Pozwolenie nr 7487

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I

DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, kapsułki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 13 marca 1989 r.,

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 9 czerwca 2009 r.

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 08 lipca 1981 r.,

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 9 czerwca 2009 r.

Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 08 lipca 1981 r., Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 9 czerwca 2009 r.

Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 11 grudnia 1995 r.,

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 24 lutego 2011 r.

Madopar 250 mg, 200 mg + 50 mg, tabletki:

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 22 października 1988 r.,Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 9 czerwca 2009 r.

Madopar 62,5 mg, 50 mg + 12,5 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej:Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 20 stycznia 1998 r.,Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 27 marca 2013 r.

Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej: Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 20 stycznia 1998 r.,Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 27 marca 2013 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

17