CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA WŁASNA PRODUKTU LECZNICZEGO

MERCAPTOPURINUM VIS, 50 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY i ILOŚCIOWY SUBSTANCJI CZYNNYCH

6-Merkaptopuryna (Mercaptopurinum) 50 mg

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3.POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki z rowkiem dzielącym, barwy jasnożółtej, obustronnie płaskie

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE.

4.1. Wskazania do stosowania.

Lek cytostatyczny.

Merkaptopuryna stosowana jest w celu wywołania remisji i w leczeniu podtrzymującym w:- ostrej białaczce limfoblastycznej

- ostrej białaczce mieloblastycznej.

Może być stosowana w przewlekłej białaczce granulocytowej.Lek stosowany w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego -Crohna.

4.2.Dawkowanie i sposób podawania.

Produkt leczniczy Mercaptopurinum VIS podaje się doustnie, po posiłku.

W terapii białaczek dla dorosłych i dla dzieci zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 2,5mg/kgmc./dobę lub 50 do 75 mg/m² powierzchni ciała na dobę. Dawka i czas leczenia zależy od rodzaju idawkowania innych leków cytotoksycznych podawanych jednocześnie z merkaptopuryną. Wprzypadku braku efektu terapeutycznego, obserwowanego w okresie 4 tygodni, dawkę możnastopniowo zwiększać do dawki maksymalnej 5 mg/kg mc./dobę. Gdy konieczne jest jednoczesnepodawanie leku z allopurinolem, tiopurinolem i oksypurinolem należy zmniejszyć do ¼ dawkę 6-merkaptopuryny. Wielkość dawki i czas podawania należy ustalać indywidualnie.W leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego stosowanajest dawka: 1 do 1,5 mg/kg mc./dobę.

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku:

Nie przeprowadzono badań u ludzi w podeszłym wieku. Zaleca się jednak monitorowanie czynnościnerek i wątroby u tych pacjentów, a w wypadku zaburzenia ich czynności należy rozważyćzmniejszenie dawki merkaptopuryny.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek:

Należy rozważyć zmniejszenie dawki u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek

4.3.Przeciwwskazania

Ogólnie przyjętymi przeciwwskazaniami do stosowania 6-merkaptopuryny są: ciąża

 ciężka leukopenia (podanie 6-merkaptopuryny należy opóźnić jeśli: liczba krwinek białych jest mniejsza niż 1500/mikrolitrze, liczba neutrofilów jest mniejsza niż 200/mikrolitrze) ciężka trombocytopenia (podanie 6-merkaptopuryny należy opóźnić jeśli, liczba płytek jest mniejsza niż 75 000/mikrolitrze)

 aplazja szpiku

 ciężka niewydolność nerek (GFR mniejszy niż 60 ml/min przed rozpoczęciem terapii) ciężka niewydolność wątroby

 nadwrażliwość na 6-merkaptopurynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w

punkcie 6.1

4.4.Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Merkaptopuryna jest środkiem cytotoksycznym i podawanie leku powinno rozpoczynać się wwarunkach szpitalnych albo w specjalistycznych poradniach pod kontrolą lekarza mającegodoświadczenie w podawaniu tych produktów leczniczych. Leczenie merkaptopuryną powodujezahamowanie czynności szpiku prowadzące do leukopenii, trombocytopenii i rzadziej doniedokrwistości. Podczas indukcji remisji należy codziennie wykonywać pełne badanie morfologicznekrwi, a podczas leczenia podtrzymującego należy uważnie monitorować parametry hematologiczne zczęstotliwością zależną od stanu pacjenta .W przypadku nadmiernego spadku ilości leukocytów ipłytek krwi należy natychmiast przerwać leczenie, gdyż ich ilość nadal zmniejsza się po zakończeniuleczenia. Zahamowanie czynności szpiku jest odwracalne. Po odpowiednio wczesnym odstawieniumerkaptopuryny czynność szpiku wraca do normy. Podczas wywoływania remisji ostrej białaczkiszpikowej u pacjenta może wystąpić zahamowanie czynności szpiku i ważne jest, aby dostępne byłoodpowiednie zaplecze do podjęcia leczenia wspomagającego.

Depresyjne działanie leku na szpik kostny może powodować zwiększone narażenie na infekcje,opóźnienie gojenia i krwawienie z dziąseł. Zalecane jest przestrzeganie prawidłowej higieny jamyustnej i zakończenie zabiegów stomatologicznych przed rozpoczęciem terapii 6-merkaptopuryną. Zewzględu na zwiększone ryzyko infekcji w czasie stosowania 6-merkoptopuryny, w uzasadnionychprzypadkach należy rozważyć stosowanie profilaktycznej antybiotykoterapii. Ze względu nazmniejszenie prawidłowej odpowiedzi immunologicznej możliwe jest osłabienie reakcji organizmu naszczepionki. Podczas stosowania 6-merkaptopuryny pacjentów nie należy szczepić szczepionkamizawierającymi żywe drobnoustroje. Pacjenci z wrodzonym niedoborem enzymu – metylotransferazytiopurynowej (TPMT) mogą być bardzo wrażliwi na działanie 6-merkaptopuryny i może u nichwystąpić, wywołane przez ten lek, gwałtowne zahamowanie czynności szpiku. Jednoczesnestosowanie leków hamujących TPMT, takich jak olsasalazyna, mesalazyna czy sulfasalazyna nasilazahamowanie czynności szpiku kostnego.

Dodatkowo u pacjentów z rozpoznaną małą aktywnością metylotransferazy tiopurynowej zaleca sięzmniejszyć dawkę leku do 25% dawki rutynowo stosowanej ze względu na znaczne nasilenietoksyczności z mielosupresją.

Merkaptopuryna uszkadza wątrobę i dlatego należy co tydzień monitorować parametry czynnościwątroby, tzn. AspAT, AlAT i bilirubinę. Częstsze monitorowanie zalecane jest u tych pacjentów, uktórych wcześniej zdiagnozowano chorobę wątroby lub którym podawano inne leki mogące uszkadzaćczynność wątroby. Pacjent powinien zostać poinformowany o konieczności natychmiastowegoprzerwania terapii w wypadku wystąpienia żółtaczki.

W czasie wywoływania remisji, kiedy występuje szybki rozpad (liza) komórek krwi, należymonitorować poziomy kwasu moczowego we krwi i w moczu. Istnieje ryzyko nadmiernego wzrostustężenia kwasu moczowego we krwi i (lub) nadmiernego wydalania kwasu moczowego orazwystąpienia nefropatii moczanowej.

Zwykle występuje oporność krzyżowa pomiędzy 6-merkaptopuryną a 6-tioguaniną.

Dawkowanie 6-merkaptopuryny należy zmniejszyć jeżeli lek ten podawany jest z innymi lekami, którew sposób pośredni lub bezpośredni hamują czynność szpiku.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancjągalaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Mutagenność z rakotwórczością lub rakotwórczość

U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu, obejmującemu merkaptopurynę, zwiększasię ryzyko rozwoju zespołów limfoproliferacyjnych i innych nowotworów złośliwych, w tymzwłaszcza nowotworów skóry (czerniaka i innych), mięsaków (Kaposiego i innych) oraz raka szyjkimacicy in situ. Wydaje się, że zwiększenie ryzyka zależy od stopnia i czasu trwania immunosupresji.Opisywano, że przerwanie immunosupresji może doprowadzić do częściowej regresji zespołulimfoproliferacyjnego.

Z tego względu schemat leczenia zawierający kilka leków immunosupresyjnych (w tym tiopuryny)należy stosować ostrożnie, ponieważ może prowadzić do zespołów limfoproliferacyjnych, a niektóre znich prowadziły do udokumentowanych zgonów. Połączenie równocześnie podawanych lekówimmunosupresyjnych zwiększa ryzyko rozwoju zespołów limfoproliferacyjnych zależnych od wirusaEpsteina-Barr (EBV).

Zespół aktywacji makrofagów.

Zespół aktywacji makrofagów (MAS) jest znaną, zagrażającą życiu chorobą, która może się rozwinąću pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi, szczególnie z zapalną chorobą jelit (IBD)(niezarejestrowane wskazanie), przy czym stosowanie merkaptopuryny może się wiązać zezwiększoną podatnością na rozwój tego stanu. Jeśli stwierdzi się lub podejrzewa MAS, należy jaknajwcześniej rozpocząć jego ocenę i leczenie oraz przerwać leczenie merkaptopuryną. Lekarzpowinien zwracać szczególną uwagę na objawy zakażenia, np. wirusem EBV i cytomegalowirusem(CMV), ponieważ wirusy te stanowią znane czynniki wyzwalające MAS.

Obserwowano zwiększenie liczby aberracji chromosomalnych w limfocytach obwodowych upacjentów z białaczką, u pacjenta z rakiem jasnokomórkowym nerek, który otrzymał nie ustalonądawkę 6-merkaptopuryny i u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek leczonych dawkami 0,4-1mg/kgmc./dobę.

Należy brać pod uwagę potencjalnie rakotwórczy wpływ 6-merkaptopuryny na DNA.Udokumentowano dwa przypadki wystąpienia ostrej białaczki nielimfatycznej u pacjentów, którzyotrzymali 6-merkaptopurynę w skojarzeniu z innymi lekami podczas leczenia innych chorób niżnowotworowe. Odnotowano również pojedynczy przypadek, gdzie pacjent leczony był z powoduzgorzelinowego, ropnego zapalenia skóry, a następnie rozwinęła się u niego ostra białaczkanielimfatyczna, ale nie jest jasne czy było to konsekwencją naturalnej historii przebiegu choroby czyteż 6-merkaptopuryna odgrywała rolę sprawczą. U pacjenta z chorobą Hodgkin'sa leczonego 6-merkaptopuryną i licznymi, innymi środkami cytotoksycznymi rozwinęła się ostra białaczkaszpikowa.

Dwanaście i pół roku po leczeniu 6-merkaptopuryną z powodu miastenia gravis u pacjentki rozwinęłasię przewlekła białaczka szpikowa. W czasie stosowania leku należy okresowo przeprowadzaćbadania składu morfologicznego krwi, liczby płytek krwi oraz parametrów czynności wątroby i nerek.W przypadku wystąpienia objawów niepożądanych takich jak: zmniejszenie liczby granulocytów,płytek krwi, należy zmniejszyć dawkę lub całkowicie odstawić lek. Pacjentom w podeszłym wieku,dzieciom oraz chorym z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zaleca się podawanienajmniejszych zalecanych dawek. Ze względu na możliwe działanie rakotwórcze 6-merkaptopurynapowinna być stosowana ze szczególną ostrożnością u pacjentów nienowotworowych.

4.5.Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Merkaptopuryna hamuje przeciwzakrzepowe działanie warfaryny.

Allopurinol, tiopurinol i oksypurinol, poprzez hamowanie oksydazy ksantynowej, utleniającej 6-merkaptopurynę do nieczynnego metabolitu, przedłuża i nasila działanie leku, dlatego w przypadkukonieczności jednoczesnego stosowania należy zmniejszyć do 1/4 dawkę 6-merkaptopuryny.Ponieważ istnieją dowody in vitro na to, że pochodne aminosalicylowe (olsalazyna, mesalazyna,sulfalazyna) hamują enzym TPMT, powinny być one podawane ostrożnie pacjentom leczonymmerkaptopuryną (patrz pkt 4.4.).

Posiłki i kotrimoksazol zmniejszają wchłanianie 6-merkaptopuryny podanej doustnie.Jednoczesne stosowanie środków o działaniu hepatotoksycznym i 6-merkaptopuryny możepowodować nasilenie hepatotoksycznego działania obu leków. Podobnie jednoczesne stosowanie 6-merkaptopuryny z innymi lekami immunosupresyjnymi, takimi jak: glikokortykosteroidy, azatiopryna,chlorambucil, cyklosporyna i inne, może zwiększyć ryzyko infekcji i prawdopodobnego rozwojuwtórnych nowotworów w przyszłości.

Leki hamujące syntezę DNA np. hydroksymocznik lub cytarabina mogą w pewnych warunkach antagonizować przeciwbiałaczkowe działanie 6-merkaptopuryny.

4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ze względu na możliwe właściwości teratogenne i embriotoksyczne w okresie ciąży i laktacji nie należy rozpoczynać leczenia merkaptopuryną.

Wpływ teratogenny:

Wykazano embriotoksyczność 6-merkaptopuryny u szczurów w dawkach, które nie są szkodliwe dlamatki. Wyższe dawki leku podawane podczas pierwszej połowy ciąży powodowały obumieraniepłodu. Ciężarne kobiety, którym podawano 6-merkaptopurynę rodziły zdrowe dzieci, ale odnotowanorównież przypadki przedwczesnych urodzeń, poronień i wady rozwojowe. Ciężarna pacjentka zbiałaczką leczona 6-merkaptopuryną w dawce 100mg/dobę (z dodatkowym naświetlaniem śledziony)urodziła zdrowego wcześniaka. Ta sama pacjentka leczona 6-merkaptopuryną w skojarzeniu zbusulfanem 4mg/dobę urodziła dziecko z licznymi, ciężkimi wadami rozwojowymi, takimi jak:zmętnienie rogówki, małoocze, rozszczep podniebienia i niedorozwój tarczycy i jajników.

Wpływ na płodność:

Wpływ terapii 6-merkaptopuryną na płodność u ludzi jest generalnie nie znana.Istnieją raporty, że terapia 6-merkaptopuryną w okresie dzieciństwa i dojrzewania nie wpływa napłodność. U młodego mężczyzny z ostrą białaczką, który otrzymywał 6-merkaptopurynę 150mg/dobęw skojarzeniu z prednizonem 80mg/dobę zaobserwowano przemijającą oligospermię. W dwa lata pozakończeniu chemioterapii, liczba plemników w nasieniu była w normie i mężczyzna mógł zostaćojcem zdrowego dziecka.

Ciąża:

O ile to możliwe, powinno się unikać stosowania 6-merkaptopuryny podczas ciąży, szczególnie w jejpierwszym trymestrze. W każdym indywidualnym przypadku należy rozważyć potencjalne ryzyko dlapłodu i oczekiwane korzyści dla matki. Tak, jak w wypadku wszystkich cytotoksycznychchemioterapeutyków, zaleca się odpowiednie środki antykoncepcyjne, jeżeli którykolwiek z partnerówleczony jest merkaptopuryną.

Karmienie piersią:

Matki otrzymujące produkt leczniczy Mercaptopurinum VIS nie powinny karmić piersią, gdyż lek tenwykryto w mleku kobiet karmiących po transplantacji nerek poddawanych terapiiimmunosupresyjnej z azatiopryną-prekursorem 6-merkaptopuryny.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie ma danych o wpływie 6-merkaptopuryny na zdolność kierowania samochodem czy obsługiwania maszyn, jednakże podczas dłuższego jej stosowania decyzję należy pozostawić lekarzowi.

4.8. Działania niepożądane

Działania niepożądane wymieniono poniżej, według klasyfikacji układowych i częstościwystępowania. Częstości występowania zdefiniowano następująco: bardzo często (≥1/10), często(≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/ 1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do 1/1000) i bardzorzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

Częstym działaniem niepożądanym jest zahamowanie czynności szpiku kostnego mogące utrzymywaćsię dość długo po odstawieniu leku. Często obserwowane są leukopenia i trombocytopenia, rzadziejniedokrwistość (megaloblastyczna, makrocytarna), bardzo rzadko ostra białaczka mieloblastyczna imogą one pojawić się po wielu tygodniach, a nawet miesiącach od chwili zakończenia terapii 6-merkaptopuryną. Zahamowanie czynności szpiku ma często związek z aktywnością enzymumetylotransferazy tiopurynowej (TPMT).

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

W czasie leczenia 6-merkaptopuryną często występuje hyperurykemia - zwiększone stężenie kwasumoczowego we krwi i (lub) hyperurykozuria – zwiększone wydalanie kwasu moczowego z moczemoraz napad dny moczanowej. Nagromadzenie kwasu moczowego jest wynikiem niszczenia komórek iuwolnienia z nich puryn. Można to zminimalizować poprzez zwiększenie uwodnienia, alkalizacjęmoczu i/lub podawanie inhibotara oksydazy ksantynowej np. allopurinol (konieczność zmniejszeniadawki – patrz punkt 4.2.) Obserwowano rzadko krystalurię i hematurię oraz bardzo rzadkoniewydolność nerek zwłaszcza po stosowaniu dużych dawek .

Zaburzenia układu metabolizmu i odżywiania:

Często obserwowano nudności (zwłaszcza w początkowym okresie terapii), wymioty, utratę apetytu,żółtaczkę, a także zwiększenie stężenia: bilirubiny związanej, transaminaz i fosfatazy alkalicznej.Zaburzenia czynności wątroby i żółtaczka cholestatyczna zwykle szybko ustępują po przerwaniuleczenia. Rzadko występują zapalenie błon śluzowych przewodu pokarmowego i jamy ustnej,biegunki, owrzodzenia jamy ustnej, zwiększenie stężenia amylazy, ostre zapalenie trzustki lubzapalenie wątroby. Bardzo rzadko niewydolność wątroby (w tym martwica komórek) i nadciśnieniewrotne.

Nowotwory łagodne i złośliwe (w tym torbiele i polipy)

Rzadko: nowotwory, w tym zespoły limfoproliferacyjne, rak skóry (czerniak i inne), mięsaki(Kaposiego i inne) oraz rak szyjki macicy in situ... (patrz punkt 4.4).Różne:

Dermatologiczne działania niepożądane w czasie stosowania 6-merkaptopuryny pojawiają się rzadko.Najczęściej obserwowanymi zmianami skórnymi było zaczerwienienie skóry , zmiany grudkowe,zmiany o typie liszaja oraz syndrom Sweet’a. Bardzo rzadko występuje wyłysienie, rumień nadłoniach i stopach , przebarwienie.

Obserwowano również bardzo rzadko uczulenie na światło, zmęczenie, hipoglikemięwczesnoporanną, zmniejszoną odporność na infekcje, gorączkę polekową, zapalenie płuc, półpasiec,zapalenie żył oraz reakcje z nadwrażliwości.

Odnotowano niepłodność męską, która ustaje po zaprzestaniu leczenia. Mimo licznych działańniepożądanych wywołanych przez 6-merkaptopurynę, należy podkreślić, że lek ten jest na ogół dośćdobrze tolerowany przez chorych, szczególnie w porównaniu z innymi lekamiprzeciwnowotworowymi.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,

Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-309, e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9. Przedawkowanie.

Wczesnymi objawami przedawkowania mogą być dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak:nudności, wymioty, biegunka, czy jadłowstręt. Wskutek przedawkowania przewlekłego dochodzi dobardziej nasilonego zmniejszenia liczby leukocytów i płytek krwi. Może również wystąpićuszkodzenie wątroby oraz zapalenie żołądka i jelit.

Postępowanie w przypadku przedawkowania

Ponieważ nie jest znane antidotum w przypadku przedawkowania, konieczne jest monitorowaniemorfologii krwi pacjenta, aby w przypadku wystąpienia działań niepożądanych móc zastosowaćodpowiednie leczenie, np. transfuzję krwi. Aktywowany węgiel drzewny, czy płukania żołądka należyzastosować w ciągu 60 minut od zażycia merkaptopuryny, gdyż w przeciwnym razie będą one nieskuteczne.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna w kodzie ATC : L 01 BB 02 Leki przeciwnowotworowe – Analogi puryny

Merkaptopuryna jest nieaktywnym prolekiem. Metabolity 6-merkaptopuryny hamują syntezę de novopuryny i interkonwersję nukleotydów purynynowych. Nukleotydy tioguaniny są równieżwbudowywane w kwasy nukleinowe co przyczynia się do cytotoksycznego działania tego leku.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Biodostępność doustnej 6-merkaptopuryny wykazuje istotną zmienność indywidualną,która prawdopodobnie jest wynikiem efektu pierwszego przejścia. Biodostępność6-merkaptopuryny wynosiła średnio 16% podanej dawki (z rozpiętością 5 do 37%), gdypodano ją siedmiorgu dzieciom w dawce 75 mg/ m2 powierzchni ciała . Okres półtrwania 6-merkaptopuryny wynosi około 9030minut, ale aktywne metabolity mają dłuższy okres półtrwania(około 5 godzin) niż lek macierzysty. Klirens wynosi 48322562 ml/min. Nieznaczne ilości 6-merkaptopuryny mogą przenikać do płynu mózgowo-rdzeniowego. Główną drogą eliminacji 6-merkaptopuryny jest przemiana metaboliczna. Nerki eliminują około 7% niezmienionej 6-merkaptopuryny w ciągu 12 godzin od podania leku. Głównym enzymem katalizującym 6-merkaptopurynę jest oksydaza ksantynowa pod wpływem, której lek przekształcany jest w nieaktywnymetabolit, kwas 6-tiomoczowy, wydalany z moczem.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie.

Merkaptopuryna, tak jak inne antymetabolity, jest potencjalnie mutagenna u ludzi. Odnotowywano także uszkodzenia chromosomów u myszy, szczurów i ludzi pod wpływem merkaptopuryny.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Skrobia ziemniaczanaLaktoza Powidon Talk

Magnezu stearynian

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3. Okres ważności

3 lata

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC, w suchym miejscu.

6.5.Rodzaj i zawartość opakowania

Słoik z oranżowego szkła lub pojemnik do tabletek, w pudełku tekturowym. 30 tabletek

6.6.Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Lek stosować najlepiej po posiłku, popijać wodą.

Podczas dzielenia tabletki nie należy dopuszczać do rozprzestrzeniania ich pyłu lub drobin oraz niewolno dotykać ich gołą ręką. Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należyusunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.

7.PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zakłady Chemiczno-Farmaceutyczne „VIS” Spółka z o.o. ul. Św. Elżbiety 6a

41-905 Bytom

8.NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

R/1861

9.DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

5.06.1979 r., 16.12.2013 r.

10.DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO