CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

MONONIT 10, 10 mg, tabletki powlekaneMONONIT 20, 20 mg, tabletki powlekaneMONONIT 40, 40 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg, 20 mg lub 40 mg monoazotanu izosorbidu (Isosorbidimononitras).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

MONONIT 10: białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wygrawerowanym napisem„M10” po obu stronach.

MONONIT 20: białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wygrawerowanym napisem „M20” po obu stronach.

MONONIT 40: białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wygrawerowanym napisem „M40” po obu stronach.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Długotrwałe leczenie dławicy piersiowej i zapobieganie jej napadom.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dawkowanie należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta.

Leczenie należy rozpoczynać od małych dawek, a następnie stopniowo je zwiększać, aż do uzyskaniapożądanego działania leczniczego. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę.Zwykle stosuje się jedną tabletkę dwa lub trzy razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 120 mg.Ze względu na możliwość wystąpienia tzw. zjawiska tolerancji (osłabienie działania produktuleczniczego), w przypadku dawkowania dwa razy na dobę, drugą tabletkę należy przyjąć 8 godzinpo pierwszej tabletce, a w przypadku dawkowania trzy razy na dobę tabletki należy przyjmować co6 godzin. Dzięki temu działanie produktu leczniczego jest zachowane przez 16 – 18 godzin w ciągudoby, a utrzymujące się przez pozostałe 6 – 8 godzin małe stężenie produktu leczniczego pozwalaograniczyć rozwój zjawiska tolerancji.

Nie należy nagle przerywać leczenia. Dawkę i częstość podawania należy zmniejszać stopniowo.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci.

Sposób podawania

Tabletki należy przyjmować po posiłku, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu.

4.3 Przeciwwskazania

 nadwrażliwość na substancję czynną, inne azotany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

wymienioną w punkcie 6.1;

 ostra niewydolność krążenia (wstrząs lub zapaść naczyniowa);

 wstrząs kardiogenny, jeśli kontrapulsacja wewnątrzaortalna lub leki o działaniu inotropowym dodatnim nie zapewniają dostatecznie wysokiego ciśnienia końcowo-rozkurczowego w lewej komorze serca;

 jednoczesne stosowanie inhibitorów 5-fosfodiesterazy (syldenafil, wardenafil, tadalafil) ze względu

na ryzyko istotnego nasilenia działania obniżającego ciśnienie krwi;  znaczne niedociśnienie (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mm Hg);

 jednoczesne stosowanie azotanów w dowolnej postaci z riociguatem, stymulatorem rozpuszczalnej

cyklazy guanylanowej ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

W poniższych przypadkach monoazotan izosorbidu można stosować tylko po dokładnym rozważeniustosunku korzyści do ryzyka:

 kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu z lewej komory serca, zaciskające

zapalenie osierdzia, tamponada serca;

 niskie ciśnienie napełniania komór serca, np. w świeżym zawale mięśnia sercowego, zaburzonej czynności lewej komory serca (niewydolność lewej komory). Należy unikać obniżenia ciśnienia skurczowego poniżej 90 mm Hg;

 zwężenie zastawki aortalnej i (lub) mitralnej;

 skłonności do ortostatycznych zaburzeń krążenia;

 schorzenia, w przebiegu których dochodzi do podwyższenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego (dotychczas dalszy wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego obserwowano tylko w przypadku dożylnego podania dużych dawek nitrogliceryny);

 ciężka niedokrwistość;

 ciężkie zaburzenia czynności wątroby (zwiększone ryzyko methemoglobinemii); jaskra (zwiększone ryzyko nadciśnienia wewnątrzgałkowego);

 nadczynność tarczycy (zwiększenie czynności gruczołu tarczycy).

Produkty MONONIT 10, MONONIT 20 i MONONIT 40 nie są przeznaczone do leczenia ostrychnapadów dławicy piersiowej i ostrego zawału mięśnia sercowego.

4.5 Interakcje z produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Połączenia przeciwwskazane: poniższych leków nie można stosować u pacjentów leczonychmonoazotanu izosorbidem ze względu na możliwe nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi(rozszerzenie naczyń) (patrz punkt 4.3):

 riociguat, stymulator rozpuszczalnej cyklazy guanylanowej (sGC), która jest receptorem tlenku

azotu (NO).

Jednoczesne stosowanie innych produktów leczniczych o działaniu rozszerzającym naczyniakrwionośne, leków blokujących receptory β-adrenergiczne, leków blokujących kanał wapniowy,neuroleptyków, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub spożywanie alkoholu możenasilać hipotensyjne działanie produktu.

Przeciwnadciśnieniowe działanie monoazotanu izosorbidu jest także nasilone przez jednoczesnestosowanie inhibitorów 5-fosfodiesterazy (syldenafilu, tadalafilu, wardenafilu), dlatego ich skojarzonestosowanie jest przeciwwskazane.

Jednoczesne stosowanie monoazotanu izosorbidu z dihydroergotaminą (DHE) może prowadzić dozwiększenia stężenia DHE we krwi, a tym samym spowodować nasilenie jej działaniapodwyższającego ciśnienie krwi.

Alkaloidy sporyszu: Możliwa jest farmakodynamiczna interakcja między azotanami i alkaloidamisporyszu, która może prowadzić do antagonistycznego działania pomiędzy produktami. Należy unikaćjednoczesnego stosowania azotanów i alkaloidów sporyszu.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Dane na temat stosowania monoazotanu izosorbidu w okresie ciąży są niewystarczające. Badania nazwierzętach nie wykazały działania teratogennego. Niemniej jednak, należy uważnie rozważyćstosunek ryzyka (dla płodu) do korzyści (dla matki) związanych z leczeniem monoazotanemizosorbidu.

Karmienie piersią

Brak wystarczających danych na temat stosowania monoazotanu izosorbidu w okresie karmieniapiersią oraz przenikania do mleka ludzkiego.

Płodność

Brak danych

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Lek może znacznie wpływać na zdolność reakcji pacjenta, nawet jeśli jest stosowany zgodniez zaleceniami. Z tego względu pacjent nie powinien prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn anipracować bez stałego podparcia. Dotyczy to zwłaszcza początkowego okresu leczenia, zwiększaniadawki, zmiany produktu oraz jednoczesnego spożywania alkoholu.

4.8 Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: Bardzo często: ≥ 1/10

Często: ≥ 1/100 do  1/10 Niezbyt często: ≥ 1/1 000 do  1/100 Rzadko : ≥ 1/10 000 do  1/1 000

Bardzo rzadko:  1/10 000, w tym pojedyncze przypadki

Zaburzenia serca

często: na początku leczenia lub po zwiększaniu dawki może wystąpić odruchowa tachykardianiezbyt często: nasilenie objawów dławicy piersiowej (paradoksalna reakcja na azotany)

Zaburzenia żołądka i jelit

niezbyt często: nudności, wymiotybardzo rzadko: zgaga

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

często: osłabienie

Zaburzenia układu nerwowego

bardzo często: ból głowy („azotanowy ból głowy”) może wystąpić na początku leczenia i zwykleustępuje po kilku dniach przyjmowania produktu leczniczego

często: na początku leczenia lub po zwiększaniu dawki może wystąpić splątanie, zawroty głowy w pozycji stojącej, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, senność

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

niezbyt często: skórne reakcje alergiczne, napadowe zaczerwienienie twarzy bardzo rzadko: złuszczające zapalenie skóry

Zaburzenia naczyniowe

często: na początku leczenia lub po zwiększaniu dawki może wystąpić niedociśnienie i (lub) niedociśnienie tętnicze w pozycji stojącej

niezbyt często: zapaść (czasami ze zwolnieniem czynności serca i utratą przytomności), ciężkieniedociśnienie tętnicze z nasileniem objawów dławicowych

Uwaga:

Podczas długotrwałego leczenia dużymi dawkami monoazotanu izosorbidu obserwowano rozwójtolerancji na produkt oraz tolerancji krzyżowej na inne azotany. Aby nie doszło do osłabienia lubzniesienia działania produktu należy unikać długotrwałego podawania go w dużych dawkach.Podczas stosowania monoazotanu izosorbidu może wystąpić przemijająca hipoksemia na skutekwzględnej redystrybucji przepływu krwi do segmentów płuc o zmniejszonej wentylacji, a u pacjentówz chorobą wieńcową może rozwinąć się niedokrwienie mięśnia sercowego.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309,e-mail:

[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy podmiotowe

Do objawów przedawkowania należą: zmniejszenie ciśnienia krwi i ortostatyczne zaburzenia krążenia,odruchowa tachykardia, ból głowy, osłabienie, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, napadowezaczerwienienie skóry, nudności, wymioty i biegunka.

Po przyjęciu dużych dawek może wystąpić methemoglobinemia z sinicą, duszność orazprzyspieszenie oddechu na skutek metabolizmu organicznych azotanów i powstawania jonówazotynowych.

Ponadto, bardzo duże dawki monoazotanu izosorbidu mogą spowodować zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego z objawami pochodzenia mózgowego.

Długotrwałe przedawkowanie prowadzi do methemoglobinemii, jednak znaczenie kliniczne tego zjawiska pozostaje niejasne.

Sposób postępowania

Poza zwykle stosowanymi metodami (płukanie żołądka, ułożenie pacjenta w pozycji poziomejz uniesionymi nogami), należy poddać pacjenta obserwacji w warunkach oddziału intensywnej opiekimedycznej, z możliwością monitorowania podstawowych funkcji życiowych.W przypadku znacznego niedociśnienia i (lub) wstrząsu należy zastosować substytucję płynów i podaćnorepinefryne i (lub) dopaminę we wlewie. Podanie epinefryny i jej pochodnych jestprzeciwwskazane.

W zależności od stopnia nasilenia methemoglobinemii można zastosować następujące środki:

 witamina C: 1 g doustnie lub sól fizjologiczna dożylnie

 błękit metylenowy: do 50 ml 1% roztworu błękitu metylenowego dożylnie błękit toluidynowy: początkowo 2 do 4 mg/kg mc. wyłącznie dożylnie; w razie konieczności wlew można powtórzyć kilka razy, w odstępach godzinnych w dawce 2 mg/kg mc. tlenoterapia, hemodializa, transfuzja wymienna krwi.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki rozszerzające naczynia stosowane w leczeniu chorób serca; azotany organiczne.

Kod ATC: C 01 DA 14

Mechanizm działania

Monoazotan izosorbidu należy do grupy terapeutycznej organicznych azotanów.Lek powoduje rozszerzenie naczyń wieńcowych, zwiększenie przepływu krwi przez naczyniawieńcowe i lepsze ukrwienie mięśnia serca.

Działa także na naczynia obwodowe. Monoazotan izosorbidu powoduje rozszerzenie naczyń żylnych,zmniejszenie powrotu krwi żylnej do serca, zmniejszenie obciążenia wstępnego serca. Lek słabiejrozszerza duże naczynia tętnicze. Tętniczki przedwłośniczkowe (arteriole) pełniące rolę naczyńoporowych ulegają umiarkowanemu rozszerzeniu. Rozszerzenie naczyń tętniczych i arteriolipowoduje zmniejszenie obciążenia następczego serca. Zmniejszenie obciążenia wstępnegoi następczego zmniejsza zapotrzebowanie na tlen mięśnia serca.

W czasie metabolizmu azotanów powstaje tlenek azotu (NO), który działa bezpośrednio na mięśniegładkie naczyń krwionośnych powodując ich rozkurcz poprzez przyspieszenie uwalniania jonówwapnia z komórek mięśni gładkich ścian naczyń.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Lek dobrze i szybko wchłania się po podaniu doustnym. Biodostępność monoazotanu izosorbidu wynosi 90% do 100%.

Dystrybucja

Działanie leku rozpoczyna się po około 20 minutach i utrzymuje się 8 do 10 godzin. Maksymalnestężenie w surowicy krwi występuje po około 1 godzinie od podania doustnego.Monoazotan izosorbidu wiąże się z białkami krwi w około 4%. Objętość względna dystrybucji wynosiokoło 0,62 l/kg mc.

Metabolizm

W wyniku denitryfikacji z monoazotanu izosorbidu powstają nieaktywne metabolity – głównieizosorbid. Lek nie podlega efektowi „pierwszego przejścia” przez wątrobę.Okres półtrwania leku w surowicy krwi wynosi 4 do 5 godzin.

Eliminacja

Lek i jego metabolity są wydalane przez nerki, 1 % wydalany jest z kałem, 2 % leku wydalane jest w moczu w postaci niezmienionej.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnegodziałania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozwój i rozród potomstwa nie ujawniajążadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.

Badania ostrej toksyczności prowadzone na myszach i szczurach z zastosowaniem różnych drógpodania wykazały niewielką ostrą toksyczność (LD50 po podaniu doustnym wynosi około2000-2500 mg/kg mc.).

W badaniach toksyczności przewlekłej, prowadzonych na psach (przez 52 tygodnie) i szczurach (przez 78 tygodni), pierwsze reakcje toksyczne wystąpiły u psów po dawce 90 mg/kg mc.,

a u szczurów po dawce 405 mg/kg mc. Porównując to do dawek zalecanych u ludzi można stwierdzić,że lek ma duży indeks terapeutyczny.

Badania dotyczące reprodukcji (badania płodności i rozrodczości prowadzone na dwóch pokoleniachszczurów, badania teratogenności na szczurach i królikach, badania w okresie perinatalnymi postnatalnym na szczurach) prowadzone z użyciem dużych dawek leku (największe z zastosowanychdawek powodowały reakcje toksyczne u matek), nie wykazały działania teratogennego u potomstwa.Badania mutagenności (przeprowadzone in vitro i in vivo) nie wykazały zmian mutagennych. Wzwiązku z tym ryzyko zmian mutagennych u ludzi można uznać za niewielkie.

Zarówno badania toksyczności przewlekłej przeprowadzone na psach i szczurach jak i badaniarakotwórczości prowadzone na szczurach, przez 125 tygodni u samców i 138 tygodni u samic, niewykazały rakotwórczego działania monoazotanu izosorbidu. W związku z tym ryzyko zmiannowotworowych u ludzi można uznać za niewielkie.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystalicznaKarboksymetyloskrobia sodowaTalk

Magnezu stearynian

Skład otoczki:

Eudragit RL 30DTalk

Tytanu dwutlenekMakrogol 6000

Olej metylosilikonowy

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3. Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

MONONIT 10: 60 tabletek powlekanych (6 blistrów z folii Al/PVC po 10 tabletek) w tekturowym pudełku.

MONONIT 20: 30 tabletek powlekanych (3 blistry z folii Al/PVC po 10 tabletek) lub 60 tabletekpowlekanych (6 blistrów z folii Al/PVC po 10 tabletek) w tekturowym pudełku.MONONIT 40: 30 tabletek powlekanych (3 blistry z folii Al/PVC po 10 tabletek) w tekturowympudełku.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.