CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Naklofen, 25 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 25 mg diklofenaku sodowego (Diclofenacum natricum).3 ml roztworu do wstrzykiwań (1 ampułka) zawiera 75 mg diklofenaku sodowego.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:- alkohol benzylowy: 120 mg/3 ml roztworu- sód: 0,29736 mmol/3 ml roztworu- sodu pirosiarczyn: 3 mg/3 ml roztworu

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań

Roztwór do wstrzykiwań jest przeźroczysty, bezbarwny do lekko żółtego.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie zapalnych lub zwyrodnieniowych postaci choroby reumatycznej:- reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,- choroba zwyrodnieniowa stawów,

- reumatyzm pozastawowy.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Produkt leczniczy Naklofen w postaci roztworu do wstrzykiwań stosowany jest w leczeniu stanówostrych. Wstrzyknięcia powinny być jak najszybciej zastąpione przez lek podawany w innej postaci(tabletki dojelitowe, tabletki/kapsułki o przedłużonym uwalnianiu lub czopki). Produkt leczniczy niepowinien być podawany dłużej niż 2 dni. Produkt leczniczy stosuje się zazwyczaj w dawce 75 mg -jedna ampułka na dobę, w głębokim wstrzyknięciu w górny zewnętrzny kwadrant pośladka. Nienależy stosować większej dawki niż 150 mg na dobę.

Wyjątkowo, w ciężkich przypadkach, dawka dobowa może zostać zwiększona do dwóch wstrzyknięćpo 75 mg, w odstępie kilku godzin (po jednym wstrzyknięciu w każdy pośladek).

Występowanie działań niepożądanych można ograniczyć stosując produkt w najmniejszej skutecznejdawce i nie dłużej niż to konieczne do kontrolowania objawów (patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżeniai środki ostrożności dotyczące stosowania).

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Naklofen w postaci roztworu do wstrzykiwań u dzieci i młodzieży ze względu na dawkę.

1

Sposób podawania

Podanie domięśniowe.

Nie zaleca się mieszania leku z innymi lekami w jednej strzykawce.

4.3 Przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na diklofenak, pirosiarczyn sodu lub na którąkolwiek substancję

pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

- Czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienie lub perforacja.- Podawane w wywiadzie krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja, związane z wcześniejszym leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Czynna lub podawana w wywiadzie nawracająca choroba wrzodowa i (lub) krwotok (wystąpienie dwóch lub więcej odrębnych przypadków potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia).- Ostatni trymestr ciąży (patrz punkt 4.6).

- Ciężka niewydolność wątroby lub nerek (patrz punkt 4.4).

- Stwierdzona zastoinowa niewydolność serca (klasa II-IV wg NYHA), choroba niedokrwienna

serca, choroba naczyń obwodowych i (lub) choroba naczyń mózgowych.

- Podobnie jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), nie należy stosować diklofenaku u osób, u których podanie kwasu acetylosalicylowego lub innych leków hamujących syntezę prostaglandyn może być przyczyną wystąpienia napadu astmy, pokrzywki lub ostrego nieżytu nosa (patrz punkt 4.4 i 4.8).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ogólne

Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzeniaobjawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz wpływ na przewódpokarmowy i układ krążenia poniżej).

Należy unikać jednoczesnego stosowania diklofenaku z NLPZ o działaniu ogólnoustrojowym, w tymz selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2, ze względu na brak dowodów dotyczących korzyściwynikających ze stosowania skojarzonego oraz potencjalnego nasilenia działań niepożądanych.

Wskazane jest zachowanie ostrożności u osób w podeszłym wieku. W przypadku pacjentów wpodeszłym wieku oraz osób z małą masą ciała zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki.

Tak jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), także po podaniudiklofenaku, rzadko mogą wystąpić reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne irzekomoanafilaktyczne, nawet wtedy, gdy ten produkt leczniczy nie był wcześniej stosowany.

Podobnie jak inne NLPZ, diklofenak może maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe zakażenia, co wynika z jego właściwości farmakodynamicznych.

Należy ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących wykonywania wstrzyknięć domięśniowych, abyuniknąć zdarzeń niepożądanych w miejscu wstrzyknięcia, mogących doprowadzić do osłabieniamięśni, porażenia mięśni, niedoczulicy i martwicy w miejscu wstrzyknięcia.

Wpływ na przewód pokarmowy

Krwawienie, owrzodzenie lub perforacja przewodu pokarmowego, które mogą zakończyć się zgonem,zgłaszane w przypadku wszystkich NLPZ, w tym diklofenaku, mogą wystąpić w każdym okresieleczenia, z objawami poprzedzającymi lub bez, i niezależnie od ciężkich powikłań dotyczącychprzewodu pokarmowego w wywiadzie. Powikłania te są bardziej niebezpieczne u osób w podeszłymwieku. Należy przerwać stosowanie diklofenaku w przypadku, gdy u pacjenta pojawi się krwawienielub owrzodzenie przewodu pokarmowego.

Tak jak w przypadku innych NLPZ, w tym diklofenaku, u pacjentów z objawami wskazującymi nazaburzenia żołądka i jelit lub z wywiadem sugerującym chorobę wrzodową żołądka i (lub)dwunastnicy, krwawienia lub perforację, niezbędny jest ścisły nadzór lekarski. Produkt leczniczy

2

Naklofen należy szczególnie ostrożnie zalecać tym pacjentom (patrz punkt 4.8). Ryzyko krwawienia zprzewodu pokarmowego jest większe w przypadku zwiększania dawek NLPZ i u pacjentów z chorobąwrzodową w wywiadzie, szczególnie gdy przebiegała z krwotokami lub perforacją. U osób wpodeszłym wieku, zwiększona jest częstość występowania działań niepożądanych związanych zestosowaniem NLPZ, zwłaszcza krwawienia i perforacji, które mogą być śmiertelne.

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działania toksycznego na układ pokarmowy u pacjentów zchorobą wrzodową w wywiadzie, szczególnie gdy przebiegała z krwotokami lub perforacją, oraz upacjentów w podeszłym wieku należy rozpoczynać i kontynuować leczenie z zastosowaniemnajmniejszych skutecznych dawek.

U tych pacjentów, jak również u pacjentów, u których konieczne jest jednoczesne stosowanie lekówzawierających małe dawki kwasu acetylosalicylowego (aspiryna) lub innych leków mogącychzwiększyć ryzyko zaburzeń żołądkowo-jelitowych, należy rozważyć leczenie skojarzone z lekamiosłonowymi (np. inhibitorami pompy protonowej lub mizoprostolem).

Pacjenci ze stwierdzonymi zaburzeniami żołądka i jelit w wywiadzie, szczególnie pacjenci wpodeszłym wieku, powinni informować lekarza o jakichkolwiek nietypowych objawach brzusznych(szczególnie o krwawieniach z przewodu pokarmowego). Należy zachować ostrożność u pacjentówotrzymujących jednocześnie leki, które mogą powodować zwiększenie ryzyka powstania owrzodzenialub krwawienia, takie jak kortykosteroidy działające ogólnoustrojowo, leki przeciwzakrzepowe, lekiprzeciwpłytkowe, lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (patrz punkt 4.5).

Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub z chorobą Crohna powinni być pod ścisłąkontrolą lekarską, ze względu na możliwość pogorszenia stanu ogólnego (patrz punkt 4.8).

Wpływ na czynność wątroby

Ścisły nadzór medyczny jest konieczny w przypadku stosowania diklofenaku u pacjentów zzaburzeniami czynności wątroby, ze względu na możliwość pogorszenia stanu ogólnego.

Podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), diklofenak może zwiększać aktywnośćjednego lub więcej enzymów wątrobowych. W trakcie długotrwałego leczenia diklofenakiem należyregularne kontrolować czynności wątroby. Należy przerwać stosowanie diklofenaku, jeśli utrzymująsię nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby lub ulegają pogorszeniu oraz gdy wystąpiąkliniczne objawy przedmiotowe lub podmiotowe wskazujące na zaburzenia czynności wątroby orazinne objawy (np.: eozynofilia, wysypka). Zapalenie wątroby, spowodowane stosowaniem diklofenaku,może nie być poprzedzone objawami prodromalnymi.

Należy zachować ostrożność stosując diklofenak u pacjentów z porfirią wątrobową, ponieważ możewywołać atak choroby.

Wpływ na czynność nerek

W związku z leczeniem NLPZ, w tym diklofenakiem, odnotowano przypadki zatrzymywania płynów ipowstawania obrzęków, dlatego szczególną ostrożność należy zachować w przypadku pacjentów zzaburzoną czynnością serca lub nerek, z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie, u osób w podeszłymwieku, u pacjentów jednocześnie otrzymujących leki moczopędne lub leki znacząco wpływające naczynność nerek oraz pacjentów z nadmierną utratą płynu pozakomórkowego o różnej etiologii, np.: wfazie około- lub pooperacyjnej po dużych zabiegach chirurgicznych (patrz punkt 4.3). W takichprzypadkach, podczas stosowania diklofenaku, zaleca się monitorowanie czynności nerek. Przerwanieleczenia dikofenakiem zwykle powoduje powrót do stanu poprzedzającego leczenie.

Wpływ na skórę

Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich ze skutkiem śmiertelnym, włączając złuszczające zapalenieskóry, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka były bardzo rzadkozgłaszane w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ (patrz punkt 4.8). Największe ryzykowystąpienia tych ciężkich reakcji występuje na początku terapii, w większości przypadków wpierwszym miesiącu stosowania produktu. Stosowanie produktu leczniczego Naklofen należy

3

natychmiast przerwać po wystąpieniu pierwszych objawów takich jak wysypka skórna, uszkodzeniebłony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.

Wpływ na układ krążenia

Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną zastoinową niewydolnością serca,należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia ponieważ w związku z leczeniemNLPZ zgłaszano zatrzymywanie płynów i występowanie obrzęków.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie diklofenaku, szczególniew dużych dawkach (150 mg na dobę) przez długi okres czasu może być związane z niewielkimzwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawał serca lub udar).

Diklofenak należy stosować bardzo ostrożnie u pacjentów z istotnymi czynnikami ryzyka zdarzeńdotyczących układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).Produkt ten należy stosować możliwie jak najkrócej i w najmniejszej skutecznej dawce dobowej, zewzględu na możliwość nasilenia ryzyka dotyczącego układu krążenia po zastosowaniu diklofenaku wdużych dawkach i długotrwale. Należy okresowo kontrolować konieczność kontynuacji leczeniaobjawowego i odpowiedź na leczenie.

Wpływ na wskaźniki hematologiczne

W trakcie długotrwałego leczenia diklofenakiem, podobnie jak w przypadku stosowania innychniesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), zaleca się badanie kontrolne krwi (morfologia zrozmazem).

Tak jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), diklofenak może przemijająco hamować agregację płytek krwi. Należy dokładnie kontrolować pacjentów z zaburzeniami hemostazy.

Astma w wywiadzie

U pacjentów z astmą, sezonowym alergicznym nieżytem nosa, obrzękiem błony śluzowej nosa, (np.polipy nosa), przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub przewlekłymi zakażeniami układuoddechowego (szczególnie, gdy mają objawy podobne do objawów alergicznego nieżytu nosa)częściej niż u innych pacjentów występują zaostrzenia astmy w wyniku zastosowania NLPZ (tzw.nietolerancja leków przeciwbólowych/ astma analgetyczna), obrzęk Quinckego lub pokrzywka. Wzwiązku z tym u tych pacjentów zaleca się szczególną ostrożność (należy umożliwić szybki dostęp dopomocy lekarskiej). Szczególne środki ostrożności należy również zachować u pacjentów z alergią nainne substancje, np. z odczynami skórnymi, świądem lub pokrzywką.

Szczególne środki ostrożności należy zachować u pacjentów z astmą oskrzelową, przyjmującychdiklofenak podawany pozajelitowo ze względu na możliwość zaostrzenia się objawów choroby.

Alkohol benzylowy

3 ml roztworu do wstrzykiwań (1 ampułka) zawiera 120 mg alkoholu benzylowego. Nie podawaćwcześniakom lub noworodkom. Produkt leczniczy może powodować zatrucia i reakcjeanafilaktoidalne u niemowląt i dzieci do 3 lat.

Sodu pirosiarczyn (E 223)

Produkt leczniczy może rzadko powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli,zwłaszcza u pacjentów z astmą i alergią w wywiadzie.

Sód

Produkt leczniczy zawiera mnie niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za ,,wolny od sodu’’.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Opisane interakcje uwzględniają również te zaobserwowane po zastosowaniu diklofenaku w innych postaci farmaceutycznych.

4

Lit: diklofenak podawany jednocześnie z preparatami zawierającymi lit może zwiększać jego stężenie w osoczu. Zaleca się monitorowanie stężenia litu.

Digoksyna: diklofenak podawany jednocześnie z preparatami zawierającymi digoksynę może zwiększać jej stężenie w osoczu. Zaleca się monitorowanie stężenia digoksyny.

Leki moczopędne i leki zmniejszające ciśnienie krwi: Podobnie jak w przypadku innych NLPZjednoczesne stosowanie diklofenaku z lekami moczopędnymi lub lekami zmniejszającymi ciśnienietętnicze krwi (np. leki blokujące receptory β-adrenergiczne, inhibitory ACE) może spowodowaćzmniejszenie ich działania przeciwnadciśnieniowego. Z tego względu należy ostrożnie stosowaćdiklofenak jednocześnie z tymi lekami i okresowo kontrolować ciśnienie krwi, szczególnie u osób wpodeszłym wieku. Z powodu zwiększonego ryzyka działania nefrotoksycznego, pacjentów należyodpowiednio nawadniać i okresowo kontrolować czynność nerek, po rozpoczęciu leczenia orazpodczas leczenia skojarzonego, szczególnie po zastosowaniu leków moczopędnych i inhibitorówkonwertazy angiotensyny. Podczas jednoczesnego stosowania leków oszczędzających potas należyczęsto kontrolować stężenie potasu w surowicy, ponieważ może dojść do jego wzrostu (patrz punkt

4.4).

Inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i kortykosteroidy: Jednoczesne podawaniediklofenaku i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub kortykosteroidów może zwiększaćczęstość występowania działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego (patrz punkt

4.4).

Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe: Należy zachować ostrożność, ponieważ jednoczesnestosowanie może zwiększyć ryzyko krwawień (patrz punkt 4.4). Chociaż badania kliniczne niewskazują, aby diklofenak wpływał na działanie leków przeciwzakrzepowych, to istnieją pojedynczedoniesienia o zwiększonym ryzyku wystąpienia krwotoku w przypadku skojarzonego stosowaniadiklofenaku i leków przeciwzakrzepowych. Dlatego też, zaleca się w tym przypadku, dokładnąkontrolę pacjentów.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRIs): Jednoczesne stosowanieNLPZ, w tym diklofenaku, i selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny możezwiększyć ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Leki przeciwcukrzycowe: Badania kliniczne wykazały, że diklofenak można podawać jednocześnie zdoustnymi lekami przeciwcukrzycowymi bez wpływu na ich działanie kliniczne. Jednakże wystąpiłypojedyncze przypadki zarówno działania hipoglikemizującego jak i hiperglikemizującego, którespowodowały konieczność zmiany dawkowania leków przeciwcukrzycowych w trakcie leczeniadiklofenakiem. Z tego powodu monitorowanie stężenia glukozy we krwi jest konieczne podczasjednoczesnej terapii.

Metotreksat: Diklofenak może hamować klirens nerkowy metotreksatu, zwiększając przez to stężeniemetotreksatu we krwi. Zaleca się ostrożność podczas stosowania NLPZ, w tym diklofenaku, w czasiekrótszym niż 24 godziny, przed lub po leczeniu metotreksatem, ponieważ może wystąpić zwiększeniestężenia metotreksatu we krwi i może wystąpić zwiększenie działania toksycznego tej substancji.

Cyklosporyna i takrolimus: Diklofenak, jak i inne NLPZ, może zwiększyć nefrotoksycznośćcyklosporyny ze względu na wpływ na prostaglandyny nerkowe. W związku z tym diklofenakpowinien być podawany w dawkach mniejszych niż u pacjentów nie otrzymujących cyklosporyny itakrolimusa.

Chinolony przeciwbakteryjne: Odnotowano pojedyncze przypadki wystąpienia drgawek, które mogły być spowodowane jednoczesnym stosowaniem chinolonów i NLPZ.

Fenytoina: Podczas stosowania fenytoiny jednocześnie z diklofenakiem, należy monitorować stężenie fenytoiny w osoczu, ze względu na spodziewany wzrost ekspozycji na fenytoinę.

5

Kolestypol i cholestyramina: Substancje te mogą spowodować opóźnienie lub zmniejszeniewchłaniania diklofenaku. W związku z tym, zalecane jest stosowanie diklofenaku przynajmniej jednągodzinę przed lub od 4 do 6 godzin po przyjęciu kolestypolu/cholestyraminy.

Silne inhibitory CYP2C9: Należy zachować ostrożność podczas przepisywania diklofenaku wraz zsilnymi inhibitorami CYP2C9 (takimi jak worykonazol), ponieważ w wyniku zahamowaniametabolizmu diklofenaku, jego stężenie w osoczu oraz ekspozycja na lek może znacznie wzrosnąć.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwójzarodka/płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują zwiększone ryzyko wystąpieniaporonienia, wad rozwojowych serca i wytrzewienia jelit po zastosowaniu inhibitora syntezyprostaglandyn we wczesnym okresie ciąży. Wartość bezwzględnego ryzyka wad rozwojowych układusercowo-naczyniowego wzrosła z mniej niż 1% do ok. 1,5%.

Wartość ta może wzrosnąć wraz ze zwiększeniem dawki i wydłużeniem okresu leczenia. W badaniachna zwierzętach wykazano, że podawanie inhibitora syntezy prostaglandyn zwiększyło liczbę strat po- iprzedimplantacyjnych oraz śmiertelność zarodka i płodu.

Dodatkowo, zaobserwowano zwiększenie częstości występowania różnych wad wrodzonych, w tymwad rozwojowych układu sercowo-naczyniowego u zwierząt, którym podawano inhibitor syntezyprostaglandyn w okresie organogenezy. Nie należy stosować diklofenaku w pierwszym i drugimtrymestrze ciąży, o ile nie jest to konieczne. W przypadku stosowania diklofenaku u kobietplanujących zajść w ciążę lub będących w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, należy zastosowaćmożliwie jak najmniejszą dawkę i jak najkrótszy okres leczenia.

Stosowanie wszystkich inhibitorów syntezy prostaglandyn w trakcie trzeciego trymestru ciąży możenarazić płód na wystąpienie:

- działania toksycznego na serce i płuca (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i

nadciśnieniem płucnym);

- zaburzenia czynności nerek, które może prowadzić do niewydolności nerek z małowodziem;a u matki i noworodka, pod koniec ciąży:

- możliwość wydłużenia czasu krwawienia, działania przeciwagregacyjnego, które może

wystąpić nawet po bardzo małych dawkach;

- hamowania skurczów macicy, powodując opóźnienie lub wydłużenie porodu.

W związku z tym, stosowanie diklofenaku w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.

Karmienie piersią

Tak jak inne NLPZ diklofenak przenika do mleka kobiet karmiących piersią w niewielkich ilościach.Z tego względu, diklofenaku nie należy podawać kobietom karmiącym piersią w celu uniknięciawystąpienia działań niepożądanych u dziecka.

Płodność

Stosowanie diklofenaku może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest ono zalecane ukobiet, które planują ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub które sąpoddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy rozważyć zakończenie stosowaniadiklofenaku.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Pacjenci przyjmujący diklofenak, u których występują zaburzenia widzenia, zawroty głowy,zaburzenia równowagi, senność lub inne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego nie powinniprowadzić pojazdów oraz obsługiwać maszyn.

6

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane mogące pojawić się podczas leczenia diklofenakiem zostały sklasyfikowanewedług częstości występowania:

- bardzo często (≥1/10)

- często (≥1/100 do <1/10),

- niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), - rzadko (≥1/10 000 do <1/1000),

- bardzo rzadko (<1/10 000),

- częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Przedstawione poniżej działania niepożądane obejmują działania niepożądane zgłaszane podczaskrótkotrwałego lub długotrwałego leczenia.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo rzadko trombocytopenia, leukopenia, niedokrwistość (w tym niedokrwistość

hemolityczna i aplastyczna), agranulocytoza

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko

nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne (w tym

skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie i wstrząs)

Bardzo rzadko obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy), świąd i pokrzywka

Zaburzenia psychiczne

Bardzo rzadko dezorientacja, depresja, bezsenność, zmęczenie, koszmary senne,

drażliwość, zaburzenia psychotyczne

Zaburzenia układu nerwowego

Często bóle głowy, zawroty głowy

Rzadko senność, zmęczenie

Bardzo rzadko

parestezja, zaburzenia pamięci, drgawki, niepokój, drżenie, aseptyczne

zapalenie opon mózgowych, zaburzenia smaku, udar naczyniowy mózgu

Częstość nieznana splątanie, omamy, złe samopoczucie

Zaburzenia oka

Bardzo rzadko zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie

Zaburzenia ucha i błędnika

Często

Bardzo rzadko

zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

zaburzenia słuchu, szumy uszne

Zaburzenia serca

Rzadko

Bardzo rzadko

zatrzymanie płynów i obrzęk

kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, niewydolność serca, zawał mięśnia

sercowego

Zaburzenia naczyniowe

Bardzo rzadko nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Rzadko astma (w tym duszność)

7

Bardzo rzadko zapalenie płuc

Zaburzenia żołądka i jelit

Często

nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, bóle brzucha, wzdęcia z

oddawaniem gazów, jadłowstręt

Rzadko

zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienie z przewodu pokarmowego,

krwawe wymioty, smoliste stolce, krwotoczna biegunka, choroba

wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (z krwawieniem lub bez i

perforacją)

Bardzo rzadko

zapalenie jelita grubego (w tym krwotoczne zapalenie okrężnicy i

zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub choroby Crohna),

zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (w tym wrzodziejące

zapalenie błony śluzowej jamy ustnej), zapalenie języka, zaburzenia w

obrębie przełyku, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń w jelitach,

zapalenie trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Często zwiększenie aktywności aminotransferaz

Rzadko

żółtaczka, bezobjawowe zapalenie wątroby, ostre zapalenie wątroby,

przewlekłe aktywne zapalenie wątroby, zastój żółci

Bardzo rzadko piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby, niewydolność wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często Wysypka

Rzadko Pokrzywka

Bardzo rzadko

wysypka pęcherzowa, wyprysk, rumień, rumień wielopostaciowy, zespół

Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół

Lyella), złuszczające zapalenie skóry, wypadanie włosów, nadwrażliwość

na światło, plamica, plamica alergiczna, świąd

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bardzo rzadko niewydolność nerek, ostra niewydolność nerek, krwiomocz, białkomocz, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, martwica brodawek nerkowych

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często podrażnienie, ból w miejscu podania, stwardnienie w miejscu podania

Rzadko obrzęk, zanik tkanki w miejscu podania

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo rzadko ropień w miejscu wstrzyknięcia

Częstość nieznana martwica w miejscu wstrzyknięcia

W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego iniewydolności serca.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie diklofenaku, szczególnie w dużych dawkach (150 mg/dobę) i w leczeniu długotrwałym zwiększa ryzyko zakrzepicy tętnic (np.

8

zawał serca lub udar) (patrz punkty 4.3 Przeciwwskazania i 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środkiostrożności dotyczące stosowania).

W razie wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy odstawić produkt leczniczy Naklofen.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy

Nie ma specyficznych objawów klinicznych, wynikających z przedawkowania diklofenaku.Przedawkowanie może wywołać takie objawy jak wymioty, krwotok z przewodu pokarmowego,biegunkę, zawroty głowy, szumy uszne lub drgawki. W przypadku znacznego zatrucia może nastąpićostra niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby.

Leczenie przedawkowania

Leczenie ostrego zatrucia NLPZ, w tym diklofenakiem, zasadniczo obejmuje stosowanie leczeniapodtrzymującego i objawowego. Leczenie podtrzymujące i objawowe należy zastosować w przypadkutakich powikłań jak znaczne niedociśnienie, niewydolność nerek, drgawki, zaburzenia żołądka i jelitoraz zaburzenia oddychania.

Wymuszona diureza, dializa lub przetaczanie krwi prawdopodobnie nie przyspieszają eliminowaniaNLPZ, w tym diklofenaku, ze względu na dużą zdolność wiązania z białkami i rozległy metabolizm.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodnekwasu octowego; Kod ATC: M01AB05.

Działanie farmakodynamiczne

Diklofenak jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym o właściwościach przeciwbólowych,przeciwzapalnych oraz przeciwgorączkowych. Diklofenak blokuje syntezę prostaglandyn poprzezhamowanie aktywności cyklooksygenazy. Podczas stosowania diklofenaku stwierdzono zmniejszonestężenie prostaglandyn w moczu, błonie śluzowej żołądka i płynie maziowym.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Dystrybucja

Maksymalne stężenie leku w surowicy krwi występuje w ciągu pół godziny. Diklofenak wiąże sięw 99% z białkami osocza, głównie z albuminami.

Diklofenak przedostaje się łatwo do płynu maziowego, w którym osiąga 60 do 70% stężeniaw surowicy krwi. Po upływie trzech do sześciu godzin od podania leku stężenie substancji czynnejoraz jej metabolitów w płynie maziowym osiąga wartości wyższe od tych w surowicy krwi.Diklofenak jest wydalany z płynu maziowego wolniej niż z surowicy krwi.

Metabolizm

9

Okres półtrwania diklofenaku wynosi 1 do 2 godzin. U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby pozostaje niezmieniony.

Eliminacja

Diklofenak jest niemal w całości metabolizowany w wątrobie, głównie na drodze hydroksylacjii metoksylacji. Około 70% diklofenaku wydalane jest z moczem w postaci farmakologicznienieaktywnych metabolitów. Jedynie 1% leku ulega wydaleniu w formie niezmienionej. Pozostałemetabolity wydalane są z żółcią i kałem.

Wchłanianie, dystrybucja, metabolizm i wydalanie leku nie różnią się znacząco u osób w podeszłym wieku.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania dotyczące ostrej toksyczności, prowadzone u różnych gatunków zwierząt, nie wykazałyszczególnej wrażliwości. W zależności od sposobu podawania oraz płci zwierząt, stwierdzononastępujące wartości LD50: od 116 do 470 mg diklofenaku/kg mc. u myszy, od 80 do196 mgdiklofenaku/kg mc. u szczurów, około 100 mg diklofenaku/kg mc. u królików oraz 50 mgdiklofenaku/kg mc. u psów. Wartość LD50 u małp wynosiła 3200 mg diklofenaku/kg mc.Badania nad przewlekłą toksycznością przeprowadzano u szczurów i psów. Po zastosowaniu stężeńtoksycznych, tj. dawek przekraczających 0,5 lub 2,0 mg/kg mc. (w zależności od gatunku zwierząt),obserwowano owrzodzenia przewodu pokarmowego oraz zmiany ilości erytrocytów i leukocytów.Długoterminowe badania dotyczące działania rakotwórczego u myszy i szczurów (do 2 mgdiklofenaku/kg mc./dobę) nie wykazały znaczącego wzrostu częstości występowania nowotworów.Ponadto nie stwierdzono, aby lek posiadał właściwości mutagenne.

Embriotoksyczność i teratogenność diklofenaku badano u szczurów, myszy i królików. Śmierć płodu iwolniejszy rozwój obserwowano jedynie w przypadku podawania matkom dawek toksycznychsubstancji czynnej. Nie stwierdzono zmian. Czas trwania ciąży i porodu uległ wydłużeniu.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Alkohol benzylowyGlikol propylenowySodu pirosiarczyn (E 223)Sodu wodorotlenek Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie zaleca się mieszania leku z innymi lekami w jednej strzykawce.

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Ampułka z bezbarwnego szkła z niebieskim pierścieniem

5 ampułek zawierających 3 ml roztworu do wstrzykiwań, w tekturowym pudełku

10

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu

leczniczego do stosowania

Bez specjalnych wymagań

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr R/2419

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.09.1991 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 05.05.2014 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

11