1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nivestim, 12 mln j./0,2 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzjiNivestim, 30 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzjiNivestim, 48 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Nivestim, 12 mln j./0,2 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

Każdy ml roztworu do wstrzykiwań lub infuzji zawiera 60 milionów jednostek (mln j.)[600 mikrogramów (μg)] filgrastymu*.

Każda ampułkostrzykawka zawiera 12 milionów jednostek (mln j.) (120 mikrogramów) filgrastymuw 0,2 ml roztworu (0,6 mg/ml).

Nivestim, 30 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

Każdy ml roztworu do wstrzykiwań lub infuzji zawiera 60 milionów jednostek (mln j.)[600 mikrogramów (μg)] filgrastymu*.

Każda ampułkostrzykawka zawiera 30 milionów jednostek (mln j.) (300 mikrogramów) filgrastymuw 0,5 ml roztworu (0,6 mg/ml).

Nivestim, 48 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

Każdy ml roztworu do wstrzykiwań lub infuzji zawiera 96 milionów jednostek (mln j.)[960 mikrogramów (μg)] filgrastymu*.

Każda ampułkostrzykawka zawiera 48 milionów jednostek (mln j.) (480 mikrogramów) filgrastymuw 0,5 ml roztworu (0,96 mg/ml).

* rekombinowany metionylowany ludzki czynnik wzrostu kolonii granulocytów (G-CSF), wytwarzany przez Escherichia coli (BL21) techniką rekombinacji DNA.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: każdy ml roztworu zawiera 50 mg sorbitolu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań lub infuzji (wstrzyknięcie lub infuzja).

Przejrzysty, bezbarwny roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Filgrastym jest wskazany w celu skrócenia czasu trwania neutropenii i zmniejszenia częstościwystępowania neutropenii z gorączką u pacjentów otrzymujących ustaloną chemioterapię lekamicytotoksycznymi z powodu stwierdzonego nowotworu złośliwego (z wyjątkiem przewlekłej białaczkiszpikowej i zespołów mielodysplastycznych) oraz w celu skrócenia czasu trwania neutropeniiu pacjentów poddanych leczeniu mieloablacyjnemu przed przeszczepieniem szpiku, u którychwystępuje zwiększone ryzyko przedłużonej ciężkiej neutropenii.

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność filgrastymu są podobne u dorosłych i u dzieciotrzymujących chemioterapię lekami cytotoksycznymi.

Filgrastym jest wskazany w celu mobilizacji komórek progenitorowych krwi obwodowej (ang. peripheral blood progenitor cells, PBPCs).

U pacjentów, dzieci lub dorosłych z ciężką wrodzoną, cykliczną lub idiopatyczną neutropeniąz bezwzględną liczbą neutrofilów (ANC) ≤0,5 × 109/l oraz ciężkimi lub nawracającymi zakażeniamiw wywiadzie, długotrwałe podawanie filgrastymu jest wskazane w celu zwiększenia liczbyneutrofilów oraz zmniejszenia częstości i czasu trwania objawów związanych z zakażeniem.

Filgrastym jest wskazany w leczeniu przewlekłej neutropenii (ANC mniejsze lub równe 1,0 × 109/l)u pacjentów z zaawansowanym zakażeniem wirusem HIV, w celu zmniejszenia ryzyka zakażeńbakteryjnych, gdy nie można zastosować innych metod leczenia neutropenii.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie filgrastymem należy stosować wyłącznie we współpracy ze specjalistycznym ośrodkiemonkologicznym, mającym doświadczenie w leczeniu czynnikiem wzrostu kolonii granulocytów(G-CSF) oraz w leczeniu zaburzeń hematologicznych i wyposażonym w odpowiedni sprzętdiagnostyczny. Zabiegi mobilizacji i aferezy należy przeprowadzać we współpracy z ośrodkiemonkologiczno-hematologicznym, mającym odpowiednie doświadczenie w tej dziedzinie orazwyposażonym w sprzęt do prawidłowego monitorowania krwiotwórczych komórek progenitorowych.

Chemioterapia lekami cytotoksycznymi

Dawkowanie

Zalecana dawka filgrastymu wynosi 0,5 mln j. (5 μg)/kg mc./dobę. Pierwszą dawkę filgrastymu należypodawać co najmniej 24 godziny po chemioterapii cytotoksycznej. W randomizowanych badaniachklinicznych stosowano dawkę 230 mikrogramów/m2 pc./dobę (4,0 do 8,4 mikrogramów/kg mc./dobę)podawaną podskórnie.

Filgrastym należy podawać codziennie, aż do ustąpienia przewidywanego nadiru neutrofilów orazpowrotu ich liczby do wartości prawidłowych. Po chemioterapii stosowanej w leczeniu guzów litych,chłoniaków i białaczki limfatycznej przewiduje się, że czas trwania leczenia spełniający wymienionewyżej kryteria wyniesie do 14 dni. Po indukcji i konsolidacji leczenia ostrej białaczki szpikowej czastrwania leczenia może być znacznie dłuższy (do 38 dni) w zależności od rodzaju, dawki i schematuchemioterapii lekami cytotoksycznymi.

U pacjentów otrzymujących chemioterapię cytotoksyczną, zazwyczaj 1-2 dni po rozpoczęciu leczeniafilgrastymem występuje przemijające zwiększenie liczby neutrofilów. Jednak aby uzyskać trwałąreakcję kliniczną, nie należy przerywać podawania filgrastymu przed ustąpieniem przewidywanegonadiru i powrotem liczby neutrofilów do wartości prawidłowych. Przedwczesne przerwanie leczeniafilgrastymem, przed osiągnięciem spodziewanego nadiru liczby neutrofilów, nie jest zalecane.

Sposób podawania

Filgrastym można podawać codziennie we wstrzyknięciu podskórnym lub w 30-minutowej infuzjidożylnej po uprzednim rozcieńczeniu w roztworze glukozy do infuzji o stężeniu 50 mg/ml (5%)(instrukcja rozcieńczenia, patrz punkt 6.6). W większości przypadków preferowaną drogą podania jestwstrzyknięcie podskórne. Istnieją pewne dowody pochodzące z badania z zastosowaniem dawkipojedynczej, że podanie dożylne może skracać czas działania leku. Znaczenie kliniczne tej obserwacjiw przypadku podawania dawek wielokrotnych jest niejasne. Wybór drogi podania produktu powinienzależeć od indywidualnej sytuacji klinicznej.

Pacjenci otrzymujący leczenie mieloablacyjne poprzedzające przeszczepienie szpiku

Dawkowanie

Zalecana dawka początkowa filgrastymu wynosi 1,0 mln j. (10 μg)/kg mc./dobę.Pierwszą dawkę filgrastymu należy podawać co najmniej 24 godziny po chemioterapii cytotoksycznejoraz co najmniej 24 godziny po infuzji szpiku kostnego.

Po ustąpieniu nadiru liczby neutrofilów, dobową dawkę filgrastymu należy dobrać w zależności odzmiany liczby neutrofilów, według następującego schematu:

Liczba neutrofilów Dostosowanie dawki filgrastymuANC >1,0 × 109/l przez 3 kolejne dni Zmniejszyć do 0,5 mln j. (5 mikrogramów)/kg mc./dobę

Następnie, jeśli ANC pozostaje >1,0 × 109/l

Przerwać podawanie filgrastymu przez następne 3 dni

Jeśli ANC zmniejszy się do <1,0 × 109/l w okresie leczenia, dawkę filgrastymu należy ponowniezwiększyć zgodnie z podanymi wyżej wskazówkami

ANC = całkowita liczba neutrofilów

Sposób podawania

Filgrastym może być podawany w trwającej 30 minut infuzji dożylnej lub w trwającej 24 godzinyciągłej infuzji podskórnej. Filgrastym należy rozcieńczyć w 20 ml roztworu glukozy do infuzjio stężeniu 50 mg/ml (5%) (patrz punkt 6.6).

Mobilizacja PBPCs u pacjentów poddanych leczeniu mielosupresyjnemu lub mieloablacyjnemu przed

autogenicznym przeszczepem PBPC

Dawkowanie

Zalecana dawka filgrastymu w celu mobilizacji PBPC, gdy lek stosowany jest w monoterapii, wynosi1,0 mln j. (10 μg)/kg mc./dobę, przez 5 do 7 kolejnych dni. Czas wykonania leukaferezy: jeden lubdwa zabiegi leukaferezy w dniach 5. i 6. są często wystarczające. W innych sytuacjach koniecznemoże być wykonanie dodatkowych zabiegów leukaferezy. Podawanie filgrastymu należykontynuować aż do ostatniej leukaferezy.

Zalecana dawka filgrastymu w mobilizacji PBPC po chemioterapii mielosupresyjnej wynosi 0,5 mln j.(5 μg)/kg mc./dobę, począwszy od pierwszego dnia po zakończeniu chemioterapii, aż do ustąpieniaprzewidywanego nadiru liczby neutrofilów i powrotu liczby neutrofilów do wartości prawidłowych.Leukaferezę należy wykonać w okresie, gdy ANC wzrośnie z <0,5 × 109/l do >5,0 × 109/l.U pacjentów, którzy nie otrzymywali w przeszłości intensywnej chemioterapii, często wystarczajednorazowa leukafereza. W innych sytuacjach zaleca się wykonanie dodatkowych zabiegówleukaferezy.

Sposób podawania

Podawanie filgrastymu w monoterapii w celu mobilizacji PBPC:

Filgrastym można podawać w trwającej 24 godziny ciągłej infuzji podskórnej lub w postaciwstrzyknięcia podskórnego. Przed podaniem w postaci infuzji filgrastym należy rozcieńczyć w 20 mlroztworu glukozy do infuzji o stężeniu 50 mg/ml (5%) (patrz punkt 6.6).

Podawanie filgrastymu w celu mobilizacji PBCB po chemioterapii mielosupresyjnej:

Filgrastym należy podawać w postaci wstrzyknięcia podskórnego.

Mobilizacja PBPC u zdrowych dawców przed allogenicznym przeszczepem PBPC

Dawkowanie

W celu mobilizacji PBPC u zdrowych dawców, filgrastym należy podawać w dawce 1 mln j.(10 μg)/kg mc./dobę przez 4 do 5 kolejnych dni. Leukaferezę należy rozpocząć w dniu 5.i kontynuować do dnia 6., jeśli jest to konieczne, tak, by możliwe było pobranie 4 × 106 komórekCD34+/kg masy ciała biorcy.

Sposób podawania

Filgrastym należy podawać w postaci wstrzyknięcia podskórnego.

Pacjenci z ciężką przewlekłą neutropenią (SCN)

Dawkowanie

Neutropenia wrodzona

Zalecana dawka początkowa wynosi 1,2 mln j. (12 μg)/kg mc./dobę, jako dawka pojedyncza lubdawki podzielone.

Neutropenia idiopatyczna lub cykliczna

Zalecana dawka początkowa wynosi 0,5 mln j. (5 μg)/kg mc./dobę, jako dawka pojedyncza lub dawkipodzielone.

Dostosowanie dawki

Filgrastym należy podawać codziennie w postaci wstrzyknięcia podskórnego, aż liczba neutrofilówzwiększy się i będzie się utrzymywać na poziomie przekraczającym 1,5 × 109/l. Po uzyskaniu reakcjina leczenie należy ustalić minimalną skuteczną dawkę leku, zapewniającą utrzymanie tego poziomu.Aby utrzymać odpowiednią liczbę neutrofilów konieczne jest długotrwałe codzienne podawanieproduktu. Po 1-2 tygodniach leczenia dawkę początkową można podwoić lub zmniejszyć o połowę,w zależności od reakcji danego pacjenta na leczenie. Następnie dawkę można indywidualniedostosowywać co 1-2 tygodnie, tak, by średnia liczba neutrofilów utrzymywała się pomiędzy1,5 × 109/l a 10 × 109/l. U pacjentów z ciężkimi zakażeniami można rozważyć szybsze zwiększaniedawki. W badaniach klinicznych u 97% pacjentów z reakcją na leczenie pełna odpowiedź wystąpiłapo zastosowaniu dawki ≤2,4 mln j. (24 μg)/kg mc./dobę. Nie ustalono bezpieczeństwa długotrwałegostosowania filgrastymu w dawce większej niż 24 μg/kg mc./dobę u pacjentów z SCN.

Sposób podawania

Wrodzona, idiopatyczna lub cykliczna neutropenia: filgrastym należy podawać w postaciwstrzyknięcia podskórnego.

Pacjenci zakażeni wirusem HIV

Dawkowanie

Odwrócenie neutropenii:

Zalecana dawka początkowa filgrastymu wynosi 0,1 mln j. (1 μg)/kg mc./dobę i może być zwiększonamaksymalnie do 0,4 mln j. (4 μg)/kg mc./dobę. Lek należy podawać do czasu, gdy liczba neutrofilówosiągnie wartości prawidłowe i może być utrzymana na tym poziomie (ANC >2,0 × 109/l).W badaniach klinicznych u >90% pacjentów uzyskano odpowiedź na leczenie tymi dawkami,a odwrócenie neutropenii nastąpiło średnio po 2 dniach.

U niewielkiej liczby pacjentów (<10%) w celu odwrócenia neutropenii konieczne było podanie dawekdo 1,0 mln j. (10 μg)/kg mc./dobę.

Utrzymanie prawidłowej liczby neutrofilów:

Po odwróceniu neutropenii należy ustalić minimalną skuteczną dawkę leku umożliwiającą utrzymanieprawidłowej liczby neutrofilów. Zaleca się dostosowanie dawki początkowej i podawanie co drugądobę 30 mln j. (300 μg)/dobę. Może być konieczne dalsze dostosowanie dawki, w zależności odbezwzględnej liczby neutrofilów, tak by utrzymywała się ona powyżej wartości 2,0 × 109/l.W badaniach klinicznych konieczne było podawanie dawki 30 mln j. (300 μg)/dobę przez 1 do 7 dniw tygodniu, by utrzymać ANC powyżej 2,0 × 109/l, a średnia częstość podawania leku wynosiła 3 dniw tygodniu. W celu utrzymania wartości ANC >2,0 × 109/l może być konieczne długotrwałepodawanie produktu.

Sposób podawania

Odwrócenie neutropenii lub utrzymanie prawidłowej liczby neutrofilów: filgrastym należy podawaćw postaci wstrzyknięcia podskórnego.

Osoby w podeszłym wieku

W badaniach klinicznych z filgrastymem uczestniczyła niewielka liczba pacjentów w podeszłymwieku, ale nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących tej grupy pacjentów, z tego powodunie jest możliwe podanie specyficznych zaleceń dotyczących dawkowania u tych pacjentów.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby

Badania z zastosowaniem filgrastymu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lubwątroby wykazują, że profil farmakokinetyczny i farmakodynamiczny jest podobny jak u osóbz prawidłową czynnością tych narządów. W tej sytuacji nie ma konieczności modyfikacji dawkiproduktu.

Stosowanie u dzieci z SCN i nowotworem złośliwym

W badaniach klinicznych 65% pacjentów leczonych z powodu SCN było w wieku poniżej 18 lat.Udowodniono skuteczność leczenia w tej grupie wiekowej, zawierającej głównie pacjentówz wrodzoną neutropenią. Nie stwierdzono różnic w profilu bezpieczeństwa leku u dzieci leczonychz powodu SCN.

Dane z badań klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci wskazują, że bezpieczeństwo stosowaniai skuteczność filgrastymu są podobne u dorosłych i u dzieci otrzymujących chemioterapię lekamicytotoksycznymi.

Zalecenia dotyczące dawkowania leku u dzieci są takie same jak u dorosłych otrzymującychmielosupresyjną chemioterapię cytotoksyczną.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, wymienionąw punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Filgrastymu nie należy stosować w celu zwiększenia dawki chemioterapii lekami cytotoksycznymipoza ustalone schematy dawkowania.

Filgrastymu nie należy podawać pacjentom z ciężką wrodzoną neutropenią, u których występujebiałaczka lub oznaki rozwoju zmian białaczkowych.

U pacjentów otrzymujących filgrastym zgłaszano reakcje nadwrażliwości, w reakcje anafilaktyczne,występujące po rozpoczęciu lub podczas leczenia. U pacjentów z klinicznie istotną nadwrażliwościąnależy trwale zaprzestać podawania filgrastymu. Nie należy podawać filgrastymu pacjentom znadwrażliwością na pegfilgrastym lub filgrastym w wywiadzie.

Podobnie, jak w przypadku wszystkich białek leczniczych, możliwe jest wystąpienieimmunogenności. Częstość powstawania przeciwciał skierowanych przeciwko filgrastymowi jestogólnie mała. Jak w przypadku wszystkich biologicznych produktów leczniczych, spodziewane jestpowstanie przeciwciał wiążących; jednak, jak dotąd nie zaobserwowano, aby miały właściwościneutralizujące.

Zapalenie aorty zgłaszano po podaniu czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów(G-CSF) zdrowym ochotnikom i pacjentom z nowotworami złośliwymi. Zaobserwowane objawyobejmują gorączkę, ból brzucha, złe samopoczucie, ból pleców i zwiększenie wartości markerówzapalenia (np. białko C-reaktywne i liczba białych krwinek). W większości przypadków zapalenieaorty zdiagnozowano za pomocą tomografi komputerowej i zwykle ustępowało ono po odstawieniuG-CSF (patrz punkt 4.8).

Wzrost komórek nowotworowych

Czynnik wzrostu kolonii granulocytów może stymulować wzrost komórek szpikowych in vitroi podobne działanie można zaobserwować in vitro w przypadku niektórych komórek pozaszpikowych.

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność filgrastymu u pacjentów z zespołem mielodysplastycznymlub przewlekłą białaczką szpikową nie zostały ustalone.

Nie zaleca się stosowania filgrastymu w tych chorobach. Należy zwrócić szczególną uwagę nazróżnicowanie przemiany blastycznej w przewlekłej białaczce szpikowej od przemiany blastycznejw ostrej białaczce szpikowej.

Ze wzlędu na ograniczone dane, dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności lekuu pacjentów z wtórną ostrą białaczką szpikową (ang. acute myelogenous leukemia, AML), podczaspodawania filgrastymu należy zachować ostrożność.

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność podawania filgrastymu de novo u pacjentów w wieku<55 lat z ostrą białaczką szpikową i dobrze rokującymi zmianami cytogenetycznymi [t(8;21), t(15;17)i inv(16)] nie zostały ustalone.

Inne szczególne środki ostrożności

U pacjentów ze współistniejącymi chorobami przebiegającymi z osteoporozą, otrzymujących ciągłeleczenie filgrastymem przez ponad 6 miesięcy, może być wskazane kontrolowanie gęstości kości.

Po podaniu G-CSF zgłaszano działania niepożądane dotyczące płuc, zwłaszcza śródmiąższowąchorobę płuc. Zwiększone ryzyko może być u pacjentów z występującymi niedawno naciekamiw płucach lub zapaleniem płuc. Wystąpienie takich objawów płucnych, jak kaszel, gorączkai duszność wraz z objawami radiologicznymi, świadczącymi o naciekach w płucach i pogorszeniemczynności płuc mogą świadczyć o rozwijającym się zespole ostrej niewydolności oddechowej(ARDS). W takich przypadkach należy przerwać podawanie filgrastymu i zastosować odpowiednieleczenie.

Po podaniu czynnika wzrostu kolonii granulocytów zgłaszano występowanie zespołu przesiąkaniawłośniczek (ang. capillary leak syndrome, CLS), charakteryzującego się takimi objawami, jakniedociśnienie tętnicze, hipoalbuminemia, obrzęki i zagęszczenie krwi. Pacjentów, u których wystąpiąobjawy zespołu przesiąkania włośniczek należy ściśle kontrolować oraz rozpocząć standardoweleczenie objawowe, które może obejmować intensywną opiekę medyczną (patrz punkt 4.8).

U pacjentów otrzymujących filgrastym i pegfilgrastym zgłaszano występowanie kłębuszkowegozapalenia nerek. Na ogół objawy kłębuszkowego zapalenia nerek ustępowały po zmniejszeniu dawkifilgrastymu i pegfilgrastymu lub zaprzestaniu ich podawania. Zaleca się regularne przeprowadzaniebadania ogólnego moczu.

Szczególne środki ostrożności u pacjentów z nowotworami złośliwymi

Po podaniu filgrastymu odnotowano niezbyt częste przypadki powiększenia śledziony oraz pęknięciaśledziony. Niektóre przypadki pęknięcia śledziony zakończyły się zgonem. Osoby, które otrzymująfilgrastym i zgłaszają ból w lewej górnej części brzucha i (lub) na szczycie lewego barku, należyzbadać, czy nie występuje u nich powiększenie śledziony lub pęknięcie śledziony.

Leukocytoza

Liczba białych krwinek (WBC) obserwowana u mniej niż 5% pacjentów otrzymujących filgrastymw dawkach większych niż 0,3 mln j./kg mc./dobę (3 μg/kg mc./dobę), wynosiła 100 × 109/l lub więcej.Nie zgłaszano działań niepożądanych związanych bezpośrednio z leukocytozą tego stopnia. Biorącjednak pod uwagę ryzyko związane z ciężką leukocytozą, podczas leczenia filgrastymem należyregularnie oznaczać liczbę białych krwinek. Jeśli liczba leukocytów będzie większa niż 50 × 109/l powystąpieniu przewidywanego nadiru, należy natychmiast przerwać podawanie filgrastymu. Jednakw okresie podawania filgrastymu w celu mobilizacji PBPC, produkt należy odstawić lub zmniejszyćdawkę, jeśli liczba leukocytów będzie większa niż >70 ×109/l.

Ryzyko związane ze zwiększeniem dawki chemioterapeutyku

Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów otrzymującychchemioterapeutyki w dużych dawkach, ponieważ nie wykazano, by takie postępowanie dało lepszewyniki leczenia nowotworu, a zwiększenie dawki chemioterapeutyków może prowadzić do nasileniadziałań toksycznych, w tym dotyczących serca, płuc, układu nerwowego i skóry (patrzCharakterystyka Produktu Leczniczego poszczególnych chemioterapeutyków).

Leczenie filgrastymem w monoterapii nie wyklucza wystąpienia trombocytopenii i niedokrwistości,wywołanych stosowaniem chemioterapeutyków o działaniu mielosupresyjnym. Ze względu namożliwość zwiększenia dawki chemioterapeutyku (np. otrzymywania pełnych dawek zgodniez zaleconym schematem dawkowania) u pacjenta może zwiększać się ryzyko trombocytopeniii niedokrwistości. Zaleca się regularne kontrolowanie liczby płytek krwi i hematokrytu. Należyzachować szczególną ostrożność podczas monoterapii lub leczenia skojarzonego chemioterapeutykami, o których wiadomo, że wywołują ciężką trombocytopenię.

Wykazano, że zastosowanie PBPC zmobilizowanych filgrastymem zmniejsza nasilenie i czas trwaniatrombocytopenii po chemioterapii mielosupresyjnej lub mieloablacyjnej.

Inne szczególne środki ostrożności

Działanie filgrastymu u pacjentów ze znacznie zmniejszoną liczbą mieloidalnych komórekprogenitorowych nie zostało zbadane. Filgrastym działa głównie na prekursory neutrofilów,powodując zwiększenie liczby neutrofilów. Dlatego u pacjentów ze zmniejszoną liczbą prekursorówneutrofilów reakcja na leczenie może być słabsza (np. u osób otrzymujących intensywną radioterapięlub chemioterapię, bądź u pacjentów z naciekami nowotworowymi szpiku).

U pacjentów poddawanych chemioterapii z zastosowaniem dużych dawek, a następnie przeszczepowi,zgłaszano niekiedy zaburzenia naczyń, w tym chorobę zarostową żył i zaburzenia objętości płynów.

Zgłaszano przypadki wystąpienia choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi” (ang. graft versushost disease, GvHD) i zgonów u pacjentów otrzymujących G-CSF po allogenicznym przeszczepieszpiku kostnego (patrz punkty 4.8 i 5.1).

Zwiększenie aktywności krwiotwórczej szpiku w odpowiedzi na leczenie czynnikiem wzrostu byłozwiązane z przemijającymi nieprawidłowościami w obrazowaniu kości. Należy brać to pod uwagępodczas interpretowania wyników badań obrazowych kości.

Szczególne środki ostrożności u pacjentów poddanych mobilizacji PBPC

Mobilizacja

Brak prospektywnych, randomizowanych badań porównujących dwie zalecane metody mobilizacji(filgrastym w monoterapii lub w skojarzeniu z chemioterapią lekami mielosupresyjnymi) w tej samejpopulacji pacjentów. Stopień zróżnicowania pomiędzy poszczególnymi pacjentami oraz pomiędzywynikami badań laboratoryjnych komórek CD34+ utrudnia bezpośrednie porównanie wynikówróżnych badań. Z tego względu trudno jest zalecić optymalną metodę. Wybór metody mobilizacji dlakażdego pacjenta należy rozważyć w kontekście ogólnych celów leczenia.

Wcześniejsze stosowanie leków cytotoksycznych

U pacjentów, którzy wcześniej przebyli bardzo intensywne leczenie mielosupresyjne, może niewystępować wystarczająca mobilizacja komórek PBPC, umożliwiająca uzyskanie zalecanegominimalnego uzysku komórek (≥ 2,0 × 106 komórek CD34+/kg mc.) lub przyspieszenia regeneracjipłytek krwi w tym samym stopniu.

Niektóre leki cytotoksyczne wykazują szczególne działanie toksyczne na pulę krwiotwórczychkomórek progenitorowych i mogą negatywnie wpływać na mobilizację komórek progenitorowych.Takie leki, jak melfalan, karmustyna (BCNU) i karboplatyna, podawane przez dłuższy czas przedpróbami mobilizacji komórek progenitorowych, mogą zmniejszać uzysk tych komórek. Wykazanojednak, że podawanie melfalanu, karboplatyny lub BCNU razem z filgrastymem powoduje skutecznąmobilizację komórek progenitorowych. Jeśli przewiduje się przeszczepienie PBPC, zaleca się, byzabieg mobilizacji komórek macierzystych planować na wczesnym etapie leczenia. U tych pacjentównależy zwrócić szczególną uwagę na liczbę mobilizowanych komórek progenitorowych przedzastosowaniem chemioterapeutyku w dużych dawkach. Jeśli uzysk komórek progenitorowych jestniewystarczający, zgodnie z podanymi wyżej kryteriami należy rozważyć alternatywne metodyleczenia bez udziału komórek progenitorowych.

Ocena uzysku komórek progenitorowych

Podczas oceny liczby pobranych komórek progenitorowych u pacjentów leczonych filgrastymemnależy zwrócić szczególną uwagę na metodę oceny ilościowej. Wyniki analizy liczby komórek CD34+metodą cytometrii przepływowej różnią się w zależności od dokładności metody liczenia komóreki dlatego zalecenia dotyczące liczby komórek oparte na wynikach badań uzyskanych w innychlaboratoriach należy interpretować z zachowaniem ostrożności.

Analiza statystyczna związku pomiędzy liczbą przeszczepionych komórek CD34+ a szybkościąregeneracji płytek krwi po chemioterapii z zastosowaniem dużych dawek wskazuje na istnieniezłożonej, lecz ciągłej zależności.

Zalecenie minimalnego uzysku ≥ 2,0 × 106 komórek CD34+/kg zostało sformułowane na podstawieopublikowanych wyników doświadczeń opisujących zadowalającą odnowę hematologiczną.Uzyskanie większej liczby komórek wydaje się korelować z szybszą regeneracją, a mniejszej liczby -z wolniejszą regeneracją.

Szczególne środki ostrożności u zdrowych dawców poddanych mobilizacji PBPC

Mobilizacja PBPC nie zapewnia bezpośrednich korzyści klinicznych dla zdrowych dawców i należy jąrozważyć wyłącznie w przypadku allogenicznego przeszczepu komórek macierzystych.

Mobilizację PBPC należy rozważyć wyłącznie u dawców, którzy spełniają prawidłowe klinicznei laboratoryjne kryteria dla dawców komórek macierzystych, zwracając szczególną uwagę na wynikibadań hematologicznych i choroby zakaźne.

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność filgrastymu nie zostały ocenione u zdrowych dawcóww wieku <16 lat lub >60 lat.

U pacjentów otrzymujących filgrastym bardzo często zgłaszano małopłytkowość. W związku z tymnależy ściśle monitorować liczbę płytek krwi.

U 35% analizowanych pacjentów obserwowano przemijającą trombocytopenię (płytki krwi<100 × 109/l) po podaniu filgrastymu i wykonaniu leukaferezy. Wśród tych pacjentów zgłoszono dwaprzypadki, w których liczba płytek krwi wyniosła <50 × 109/l, co przypisywano zabiegowileukaferezy.

Jeśli konieczne jest wykonanie więcej niż jednego zabiegu leukaferezy, należy zwrócić szczególnąuwagę na dawców z liczbą płytek krwi <100 × 109/l przed wykonaniem leukaferezy; w zasadzieleukaferezy nie należy przeprowadzać, jeśli liczba płytek krwi wynosi <75 × 109/l.

Leukaferezy nie należy wykonywać u dawców, którzy przyjmują leki przeciwzakrzepowe ani u osób,u których stwierdzono zaburzenia hemostazy.

Podawanie filgrastymu należy przerwać lub zmniejszyć jego dawkę, jeśli liczba białych krwinekzwiększy się do wartości >70 × 109/l.

Dawców otrzymujących G-CSF w celu mobilizacji PBPC należy kontrolować do czasu powrotu donormy wartości parametrów hematologicznych.

U zdrowych dawców po zastosowaniu G-CSF obserwowano przemijające nieprawidłowościcytogenetyczne. Znaczenie tych zmian nie jest znane.

Nie można jednak wykluczyć ryzyka pobudzenia złośliwego klonu mieloidalnego. Zaleca się, byośrodek wykonujący aferezę prowadził systematyczną rejestrację i kontrolowanie dawców komórekmacierzystych przez co najmniej 10 lat, kontrolując w ten sposób długoterminowe bezpieczeństwostosowania leku.

Po zastosowaniu czynników wzrostu kolonii granulocytów (G-CSF) u zdrowych dawców(i pacjentów) obserwowano często, choć na ogół przebiegające bezobjawowo, powiększenie śledzionyoraz niezbyt często pęknięcie śledziony. Niektóre przypadki pęknięć śledziony były śmiertelne.Dlatego należy starannie kontrolować wielkość śledziony (np. podczas badania klinicznego, badaniemultrasonograficznym). Należy wziąć pod uwagę możliwość pęknięcia śledziony u dawców i (lub)pacjentów zgłaszających ból w lewej górnej części brzucha lub w górnej części barku.

U zdrowych dawców duszność zgłaszano często, a inne działania niepożądane dotyczące płuc(krwioplucie, krwotok płucny, nacieki w płucach i hipoksję) zgłaszano niezbyt często. Jeśli sąspodziewane lub potwierdzone działania niepożądane dotyczące płuc, należy rozważyć przerwanieleczenia filgrastymem oraz udzielić odpowiedniej pomocy medycznej.

Szczególne środki ostrożności u biorców allogenicznych PBPC zmobilizowanych filgrastymemObecnie dostępne dane wskazują, że interakcje immunologiczne pomiędzy allogenicznymprzeszczepem PBPC, a biorcą mogą mieć związek ze zwiększonym – w porównaniu do przeszczepuszpiku kostnego – ryzykiem ostrej i przewlekłej GvHD.

Szczególne środki ostrożności u pacjentów z SCN

Morfologia krwi

U pacjentów otrzymujących filgrastym często zgłaszano małopłytkowość. Należy ściśle kontrolowaćliczbę płytek krwi, zwłaszcza w pierwszych kilku tygodniach leczenia filgrastymem. Jeśli u pacjentawystąpi małopłytkowość, tzn. utrzymujące się zmniejszenie liczby płytek krwi do wartości< 100 000/mm3, należy rozważyć czasowe przerwanie podawania filgrastymu lub zmniejszenie jegodawki.

Występują również inne zmiany dotyczące komórek krwi, w tym niedokrwistość i przemijającezwiększenie liczby komórek progenitorowych mieloidalnych, co powoduje konieczność ścisłejkontroli liczby komórek.

Przekształcenie w białaczkę lub zespół mielodysplastyczny

Należy zachować szczególną ostrożność podczas diagnozowania SCN, różnicując je od innychzaburzeń układu krwiotwórczego, takich jak niedokrwistość aplastyczna, mielodysplazja i białaczkaszpikowa. Przed leczeniem należy wykonać pełną morfologię krwi z rozmazem i określeniem liczbypłytek oraz mielogram i badanie kariotypu.

W badaniach klinicznych z udziałem leczonych filgrastymem pacjentów z SCN, odnotowanoniewielką częstość występowania (około 3%) zespołów mielodysplastycznych (MDS) lub białaczki.Obserwacja ta dotyczyła wyłącznie pacjentów z wrodzoną neutropenią. MDS i białaczki sąnaturalnym powikłaniem choroby podstawowej, a ich związek z leczeniem filgrastymem jestniepewny. W podgrupie około 12% pacjentów z prawidłowym wynikiem badań cytogenetycznychprzed rozpoczęciem leczenia, powtórne rutynowe badanie wykazało nieprawidłowości, w tymmonosomię 7. Obecnie nie jest jasne, czy długotrwałe leczenie pacjentów z SCN predysponuje dowystąpienia anomalii cytogenetycznych, przejścia w MDS lub białaczkę. Zaleca się regularnemorfologiczne i cytogenetyczne badania szpiku kostnego (co około 12 miesięcy).

Inne szczególne środki ostrożności

Należy wykluczyć takie przyczyny przemijającej neutropenii, jak zakażenia wirusowe.

Po podaniu filgrastymu zgłaszano bardzo częste przypadki powiększenia śledziony oraz częsteprzypadki pęknięcia śledziony. Osoby, które otrzymują filgrastym i zgłaszają ból w lewej górnejczęści brzucha i (lub) w górnej części lewego barku, należy zbadać w celu wykrycia powiększeniaśledziony lub pęknięcia śledziony.

Powiększenie śledziony jest bezpośrednim następstwem leczenia filgrastymem. Udokumentowanopalpacyjnie wyczuwalne powiększenie śledziony u 31% pacjentów biorących udział w badaniach.Zwiększenie objętości, mierzonej w badaniach radiograficznych, występowało na wczesnym etapieleczenia filgrastymem, a następnie osiągało plateau. Zmniejszenie dawki powodowało spowolnienielub zatrzymanie dalszego powiększania śledziony, a u 3% pacjentów konieczne było wykonaniesplenektomii. Należy regularnie oceniać wielkość śledziony. Badanie palpacyjne jamy brzusznejpowinno być wystarczające do wykrycia nieprawidłowego powiększenia śledziony.

Często zgłaszanym działaniem niepożądanym był krwiomocz. U niewielkiej liczby pacjentówwystępował białkomocz. Z tego względu należy regularnie wykonywać badanie moczu.

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku u noworodków i pacjentów z neutropeniąautoimmunologiczną nie zostały ustalone.

Szczególne środki ostrożności u pacjentów zakażonych wirusem HIV

Po podaniu filgrastymu zgłaszano częste przypadki powiększenia śledziony. Osoby, które otrzymująfilgrastym i zgłaszają ból w lewej górnej części brzucha i (lub) w górnej części lewego barku, należyzbadać, czy nie występuje u nich powiększenie śledziony lub pęknięcie śledziony.

Morfologia krwi

Należy ściśle kontrolować całkowitą liczę neutrofilów (ANC), zwłaszcza podczas kilku pierwszychtygodni leczenia filgrastymem. U niektórych pacjentów następuje bardzo szybka reakcja na leczenie,ze znacznym zwiększeniem liczby neutrofilów po podaniu początkowej dawki filgrastymu. Zaleca się,by przez pierwsze 2-3 dni podawania filgrastymu codziennie oznaczać ANC. W późniejszym okresiezaleca się, by ANC oznaczać co najmniej dwa razy w tygodniu przez pierwsze dwa tygodnie,a następnie raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie w okresie leczenia podtrzymującego. Podczasprzerywanego stosowania dawek wynoszących 30 mln j. (300 mikrogramów) filgrastymu na dobę,mogą z czasem wystąpić znaczne wahania ANC. Aby stwierdzić wartości minimalne lub nadir ANC

u danego pacjenta, zaleca się pobieranie krwi do badań bezpośrednio przed podaniem zaplanowanejdawki filgrastymu.

Ryzyko związane ze zwiększaniem dawek leków mielosupresyjnych

Leczenie filgrastymem w monoterapii nie wyklucza wystąpienia trombocytopenii i niedokrwistości,wywołanych przyjmowaniem leków mielosupresyjnych. Z uwagi na możliwość podawania większychdawek lub większej liczby leków podczas leczenia filgrastymem, u pacjenta może zwiększać sięryzyko trombocytopenii i niedokrwistości. Zaleca się regularne kontrolowanie morfologii krwi (patrzwyżej).

Zakażenia i nowotwory złośliwe powodujące mielosupresję

Neutropenia może być spowodowana naciekaniem szpiku w wyniku zakażenia drobnoustrojamioportunistycznymi, takimi jak kompleks Mycobacterium avium lub przez nowotwory złośliwe, takiejak chłoniaki. U pacjentów z zakażeniami lub nowotworami złośliwymi naciekającymi szpik kostny,oprócz podawania filgrastymu w leczeniu neutropenii należy rozważyć zastosowanie odpowiedniegoleczenia choroby podstawowej. Nie określono dobrze wpływu filgrastymu na neutropenię wywołanązakażeniami lub nowotworami złośliwymi naciekającymi szpik kostny.

Szczególne środki ostrożności u pacjentów z cechą niedokrwistości sierpowatokrwinkowej lubz niedokrwistością sierpowatokrwinkową

U pacjentów z cechą niedokrwistości sierpowatokrwinkowej lub z niedokrwistościąsierpowatokrwinkową zgłaszano występowanie przełomów sierpowatokrwinkowych, prowadzącychniekiedy do zgonu. Lekarze powinni zachować ostrożność, przepisując filgrastym pacjentom z cechąniedokrwistości sierpowatokrwinkowej lub z niedokrwistością sierpowatokrwinkową..

Wszyscy pacjenci

Nivestim zawiera sorbitol (E420). Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinnistosować tego leku.

Nivestim zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej dawce, co oznacza, że jest on praktycznie„wolny od sodu”.

W celu poprawy jakości identyfikowalności czynników wzrostu kolonii granulocytów (G-CSF) nazwahandlowa podawanego produktu powinna być wyraźnie odnotowana w dokumentacji pacjenta.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność filgrastymu podawanego w tym samym dniu, cochemioterapia mielosupresyjna, nie zostały ostatecznie ustalone. Biorąc pod uwagę wrażliwość szybkodzielących się komórek mieloidalnych na chemioterapię cytotoksyczną o działaniu mielosupresyjnym,nie zaleca się stosowania filgrastymu w okresie od 24 godzin przed rozpoczęciem do 24 godzin pozakończeniu chemioterapii. Wstępne dane pochodzące od niewielkiej liczby pacjentów leczonychjednocześnie filgrastymem i 5-fluorouracylem wskazują, że może dojść do pogłębienia neutropenii.

Dotychczas nie przeprowadzono jeszcze badań klinicznych nad możliwymi interakcjami z innymikrwiotwórczymi czynnikami wzrostu i cytokinami.

Ponieważ lit sprzyja uwalnianiu neutrofilów, dlatego może on nasilać działanie filgrastymu. Mimo żenie przeprowadzono jeszcze oficjalnych badań nad tą interakcją, brak dowodów na jej szkodliwość.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania filgrastymu u kobiet w ciąży.Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. U królików stwierdzonozwiększenie częstości utraty zarodka przy dużej wielokrotności ekspozycji klinicznej i występowaniu

działania toksycznego u matki (patrz punkt 5.3). Istnieją doniesienia w literaturze o przenikaniufilgrastymu przez łożysko u kobiet w ciąży. Nie zaleca się stosowania filgrastymu u kobiet w ciąży.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy filgrastym i (lub) jego metabolity przenikają do mleka kobiecego. Nie możnawykluczyć zagrożenia dla noworodków i niemowląt. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmieniepiersią, czy przerwać podawanie filgrastymu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dladziecka i korzyści z leczenia dla matki.

Płodność

Filgrastym nie wpływał na zdolność do reprodukcji ani na płodność u samców i samic szczurów (patrzpunkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwaniamaszyn.

4.8 Działania niepożądane

a. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

W badaniach klinicznych produkt Nivestim podawano 183 pacjentom z nowotworem złośliwymi 96 zdrowym ochotnikom. Profil bezpieczeństwa filgrastymu obserwowany w tych badaniachklinicznych był zgodny z profilem bezpieczeństwa produktu referencyjnego, używanego w tychbadaniach.

W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z nowotworem złośliwym najczęstszym działaniemniepożądanym był lekki lub umiarkowany ból mięśniowo-szkieletowy występujący u 10% pacjentóworaz silny ból mięśniowo-szkieletowy występujący u 3% pacjentów.

Zgłaszano również występowanie choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi” (ang. Graft versusHost Disease, GvHD) (patrz punkt c poniżej).

Podczas mobilizacji komórek progenitorowych krwi obwodowej u zdrowych dawców najczęściejzgłaszanym działaniem niepożądanym był ból mięśniowo-szkieletowy. U dawców obserwowanoleukocytozę, a po podaniu filgrastymu i wykonaniu leukaferezy obserwowano u nich takżemałopłytkowość. Zgłaszano także przypadki powiększenia śledziony oraz pęknięcia śledziony.Niektóre przypadki pęknięcia śledziony były zakończone zgonem.

U pacjentów z ciężką przewlekłą neutropenią najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi,przypisywanymi filgrastymowi, były ból kości, uogólnione bóle mięśniowo-szkieletowe orazpowiększenie śledziony. U pacjentów z wrodzoną neutropenią leczonych filgrastymem wystąpiłyzespoły mielodysplastyczne (MDS) lub białaczka (patrz punkt 4.4).

U pacjentów z nowotworem złośliwym, poddawanych chemioterapii i u zdrowych dawców,poddawanych mobilizacji komórek progenitorowych krwi obwodowej po podaniu czynnika wzrostugranulocytów (G-CSF) notowano niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) występowanie zespołuprzesiąkania włośniczek (ang. capillary leak syndrome, CLS), który może zagrażać życiu wprzypadku opóźnienia leczenia; patrz punkt 4.4 i punkt 4.8 podpunkt c.

W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów zakażonych wirusem HIV jedynymi działaniaminiepożądanymi, konsekwentnie uważanymi za związane z podawaniem filgrastymu, były bólemięśniowo-szkieletowe, ból kości oraz ból mięśni.

b. Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Dane w poniższych tabelach opisują działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznychi spontanicznie. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądanezostały wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. Dane przedstawiono oddzielnie dlapacjentów z chorobą nowotworową, zdrowych dawców poddawanych mobilizacji PBPC, pacjentówz SCN i pacjentów z HIV, mając na celu odzwierciedlenie różnych profili działań niepożądanychw tych populacjach.

Pacjenci z nowotworem złośliwym

Klasyfikacja

układów

i narządów

MedDRA

Działania niepożądane

Bardzo często

(≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do <

1/10)

Niezbyt często

(≥ 1/1000 do < 1/100)

Rzadko

(≥

1/10 000

do <

1/1000)

Bardzo

rzadko

1/10 000)

Zaburzenia krwi

i układu chłonnego

Pęknięcie śledzionya

Powiększenie

śledzionya, e

Przełom

sierpowatokrwinkowya

Zaburzenia układu

immunologicznego

Nadwrażliwość

na leka

Choroba przeszczep

przeciw gospodarzowib

Zaburzenia

metabolizmu

i odżywiania

Zwiększenie stężenia

kwasu moczowego

we krwi

Zwiększenie

aktywności

dehydrogenazy

mleczanowej we

krwi

Zmniejszenie

apetytua

Chondrokalcynozaa

Zaburzenia układu

nerwowego

Ból głowya

Zaburzenia

naczyniowe

Niedociśnienie

tętnicze

Choroba zarostowa

żyłd

Zaburzenia objętości

płynów

Zespół przesiąkania

włośniczeka

Zapalenie

aorty

Zaburzenia układu

oddechowego,

klatki piersiowej

i śródpiersia

Ból w jamie ustnej i

gardlea

Kaszela

Duszność

Krwiopluciee Zespół ostrej

niewydolności

oddechoweja

Niewydolność

oddechowaa

Obrzęk płuca

Śródmiąższowa

choroba płuca

Nacieki płucnea

Krwotok płucny

Klasyfikacja

układów

i narządów

MedDRA

Działania niepożądane

Bardzo często

(≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do <

1/10)

Niezbyt często

(≥ 1/1000 do < 1/100)

Rzadko

(≥

1/10 000

do <

1/1000)

Bardzo

rzadko

1/10 000)

Zaburzenia

żołądka i jelit

Biegunkaa

Wymiotya

Zaparciea

Nudnościa

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Zwiększenie

aktywności gamma-

glutamylotransferazy

Zwiększenie

aktywności fosfatazy

zasadowej we krwi

Zaburzenia skóry

i tkanki

podskórnej

Wysypkaa

Łysieniea

Zespół Sweeta

Zapalenie naczyń

skórya

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe

i tkanki łącznej

Ból mięśniowo-

szkieletowyc

Zaostrzenie

reumatoidalnego

zapalenia stawów

Zaburzenia nerek

i dróg moczowych

Dyzuria Nieprawidłowości w

badaniach moczu

Kłębuszkowe

zapalenie nerek

Zaburzenia ogólne Asteniaa Ból w klatce

Zmęczeniea piersioweja i stany w miejscu

podania Zapalenie błon

śluzowychaBóla

a Patrz punkt c

b U pacjentów po allogenicznej transplantacji szpiku kostnego zgłaszano przypadki GvHD i zgonów(patrz punkt c)

c Obejmuje ból kości, ból pleców, ból stawów, ból mięśni, ból kończyn, ból mięśniowo-szkieletowy,ból mięśniowo-szkieletowy w klatce piersiowej, ból szyi

d Przypadki zaobserwowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu u pacjentówpoddawanych przeszczepowi szpiku kostnego lub mobilizacji PBPCe Przypadki zaobserwowane w badaniach klinicznych

Mobilizacja PBPC u zdrowych dawców

Klasyfikacja

układów

i narządów

MedDRA

Działania niepożądane

Bardzo często

(≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do <

1/10)

Niezbyt często

(≥ 1/1000 do < 1/100)

Rzadko

(≥ 1/10 000

do <

1/1000)

Bardzo

rzadko

1/10 000)

Zaburzenia krwi

i układu chłonnego

Małopłytkowośća

Leukocytozaa

Powiększenie

śledzionya

Pęknięcie śledzionya

Przełom

sierpowatokrwinkowya

Zaburzenia układu

immunologicznego

Reakcja anafilaktyczna

Ciężka reakcja

Klasyfikacja

układów

i narządów

MedDRA

Działania niepożądane

Bardzo często

(≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do <

1/10)

Niezbyt często

(≥ 1/1000 do < 1/100)

alergiczna

Rzadko

(≥ 1/10 000

do <

1/1000)

Bardzo

rzadko

1/10 000)

Zaburzenia

metabolizmu

i odżywiania

Zwiększenie

aktywności

dehydrogenazy

mleczanowej

we krwi

Hiperurykemia

(zwiększenie stężenia

kwasu moczowego we

krwi)

Zaburzenia układu

nerwowego

Ból głowy

Zaburzenia

naczyniowe

Zespół przesiąkania

włośniczeka

Zapalenie

aorty

Zaburzenia układu

oddechowego,

klatki piersiowej

i śródpiersia

Duszność Krwotok płucny

Krwioplucie

Nacieki płucne

Niedotlenienie

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Zwiększenie

aktywności

fosfatazy

zasadowej we

krwi

Zwiększenie aktywności

aminotransferazy

asparaginianowej

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe

i tkanki łącznej

Ból mięśniowo-

szkieletowyb

Zaostrzenie

reumatoidalnego

zapalenia stawów

Zaburzenia nerek Kłębuszkowe zapaleniei dróg moczowych nerek

a Patrz punkt c

b Obejmuje ból kości, ból pleców, ból stawów, ból mięśni, ból kończyn, ból mięśniowo-szkieletowy,ból mięśniowo-szkieletowy w klatce piersiowej, ból szyi

Pacjenci z SCN

Klasyfikacja

układów

i narządów

MedDRA

Działania niepożądane

Bardzo często

(≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do <

1/10)

Niezbyt często

(≥ 1/1000 do < 1/100)

Rzadko

(≥ 1/10 000

do <

1/1000)

Bardzo

rzadko

1/10 000)

Zaburzenia krwi

i układu

chłonnego

Powiększenie

śledzionya

Niedokrwistość

Pęknięcie

śledzionya

Małopłytkowośća

Przełom

sierpowatokrwinkowya

Zaburzenia

metabolizmu

i odżywiania

Hiperurykemia

Zmniejszenie

stężenia

glukozy we

krwi

Zwiększenie

aktywności

dehydrogenazy

mleczanowej

Klasyfikacja

układów

i narządów

MedDRA

Działania niepożądane

Bardzo często

(≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do <

1/10)

we krwi

Niezbyt często

(≥ 1/1000 do < 1/100)

Rzadko

(≥ 1/10 000

do <

1/1000)

Bardzo

rzadko

1/10 000)

Zaburzenia

układu

nerwowego

Ból głowy

Zaburzenia

układu

oddechowego,

klatki piersiowej

i śródpiersia

Krwawienie z

nosa

Zaburzenia

żołądka i jelit

Biegunka

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Powiększenie

wątroby

Zwiększenie

aktywności

fosfatazy

zasadowej we

krwi

Zaburzenia skóry

i tkanki

podskórnej

Wysypka Zapalenie naczyń

skóry

Łysienie

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe

i tkanki łącznej

Ból mięśniowo-

szkieletowyb

Ból stawów

Osteoporoza

Zaburzenia nerek

i dróg moczowych

Krwiomocz

Kłębuszkowe

zapalenie nerek

Białkomocz

Zaburzenia ogólne Reakcje wi stany w miejscu miejscupodania wstrzyknięcia

a Patrz punkt c

b Obejmuje ból kości, ból pleców, ból stawów, ból mięśni, ból kończyn, ból mięśniowo-szkieletowy,ból mięśniowo-szkieletowy w klatce piersiowej, ból szyi

Pacjenci zakażeni wirusem HIV

Klasyfikacja

układów

i narządów

MedDRA

Działania niepożądane

Bardzo

często

(≥ 1/10)

Często

(≥ 1/100 do

< 1/10)

Niezbyt

często

(≥ 1/1000

do < 1/100)

Rzadko

(≥ 1/10 000 do

< 1/1000)

Bardzo

rzadko

(< 1/10 000)

Nieznana

(częstość nie

może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

Zaburzenia krwi

i układu

chłonnego

Powiększenie

śledzionya

Przełom

sierpowato-

krwinkowya

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe

i tkanki łącznej

Ból

mięśniowo-

szkieletowyb

Zaburzenia nerek Kłębuszkowe i dróg moczowych zapalenie

nerek

a Patrz punkt c

b Obejmuje ból kości, ból pleców, ból stawów, ból mięśni, ból kończyn, ból mięśniowo-szkieletowy,ból mięśniowo-szkieletowy w klatce piersiowej, ból szyi

c. Opis wybranych działań niepożądanych

U pacjentów otrzymujących G-CSF po allogicznym przeszczepieniu szpiku kostnego zgłaszanochorobę GvHD oraz zgony pacjentów (patrz punkty 4.4 i 5.1).

Po wprowadzeniu produktu do obrotu donoszono o występowaniu zespołu przesiąkania włośniczek pozastosowaniu czynnika wzrostu kolonii granulocytów. Występował on na ogół u pacjentówz zaawansowaną chorobą nowotworową, z posocznicą, u pacjentów otrzymujących wielolekowąchemioterapię lub poddawanych aferezie (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z nowotworem złośliwym

W randomizowanych badaniach klinicznych, kontrolowanych placebo, filgrastym nie zwiększałczęstości występowania działań niepożądanych związanych z cytotoksyczną chemioterapią. W tychbadaniach klinicznych do działań niepożądanych zgłaszanych z równą częstością występowaniau pacjentów otrzymujących filgrastymi (lub) chemioterapię oraz placebo i (lub) chemioterapięnależały nudności i wymioty, łysienie, biegunka, uczucie zmęczenia, jadłowstręt (zmniejszenieapetytu), zapalenie błony śluzowej, ból głowy, kaszel, wysypka, ból w klatce piersiowej, osłabienie,ból gardła i krtani (ból w jamie ustnej i gardle) oraz zaparcia.

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu u pacjentów leczonych filgrastymem zgłaszanozapalenie naczyń krwionośnych skóry. Mechanizm zapalenia naczyń u pacjentów otrzymującychfilgrastym nie jest znany. Na podstawie danych z badań klinicznych szacuje się, że to działanieniepożądane występowało niezbyt często.

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu donoszono o występowaniu zespołu Sweeta (ostradermatoza z gorączką). Na podstawie danych z badań klinicznych szacuje się, że to działanieniepożądane występowało niezbyt często.

W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano występowaniedziałań niepożądanych dotyczących płuc, w tym śródmiąższową chorobę płuc, obrzęk płuc oraznacieki w płucach, w niektórych przypadkach prowadzące do wystąpienia niewydolności oddechowejlub zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS, ang. acute respiratory distress syndrome), któremogą być śmiertelne (patrz punkt 4.4).

Po podaniu filgrastymu odnotowano niezbyt częste przypadki powiększenia śledziony oraz pęknięciaśledziony. Niektóre przypadki pęknięcia śledziony zakończyły się zgonem (patrz punkt 4.4).

W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano reakcjenadwrażliwości, w tym anafilaksję, wysypkę, pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy, dusznośći niedociśnienie tętnicze, występujące po rozpoczęciu lub podczas trwania leczenia. Zgłoszenia tychdziałań były częstsze po podaniu iv. W niektórych przypadkach nawrót objawów obserwowano poponownym podaniu leku, co sugeruje związek przyczynowy. Filgrastym należy ostatecznie odstawiću pacjentów z ciężką reakcją alergiczną na lek.

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu u pacjentów z cechą niedokrwistościsierpowatokrwinkowej lub z niedokrwistością sierpowatokrwinkową notowano pojedyncze przypadkiprzełomów sierpowatokrwinkowych (patrz punkt 4.4). Oszacowana na podstawie danych z badańklinicznych częstość występowania to „niezbyt często”.

U pacjentów z rakiem leczonych filgrastymem zgłaszano przypadki rzekomej dny moczanowej. Napodstawie danych z badań klinicznych szacuje się, że to działanie niepożądane występowało niezbytczęsto.

Mobilizacja PBPC u zdrowych dawców

Po podaniu filgrastymu u zdrowych dawców i pacjentów zgłaszano częste, choć na ogółbezobjawowe, przypadki powiększenia śledziony oraz niezbyt częste przypadki pęknięcia śledziony.Niektóre przypadki pęknięcia śledziony zakończyły się zgonem (patrz punkt 4.4).

Zgłaszano występowanie działań niepożądanych dotyczących płuc (krwioplucie, krwotok płucny,nacieki w płucach, duszność, hipoksja) (patrz punkt 4.4).

Niezbyt często obserwowano nasilenie się objawów zapalenia stawów.

U 41% dawców obserwowano leukocytozę (białe krwinki >50 × 109/l), a przemijającatrombocytopenia (płytki krwi <100 × 109/l) po podaniu filgrastymu i wykonaniu leukaferezy wystąpiłau 35% dawców (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z SCN

Do obserwowanych działań niepożądanych należą powiększenie śledziony, w nielicznychprzypadkach postępujące, pęknięcie śledziony oraz trombocytopenia (patrz punkt 4.4).

Do działań niepożądanych o możliwym związku z leczeniem filgrastymem i zazwyczaj występującychu <2% pacjentów z SCN należały reakcje w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, powiększenie wątroby,ból stawów, łysienie, osteoporoza i wysypka.

Podczas długotrwałego stosowania u 2% pacjentów z SCN zgłaszano występowanie zapalenia naczyńkrwionośnych skóry.

Pacjenci z HIV

U <3% pacjentów zgłaszano związek leczenia filgrastymem z powiększeniem śledziony.We wszystkich przypadkach badanie fizykalne wykazało, że powiększenie śledziony było niewielkielub umiarkowane, a przebieg kliniczny był łagodny; u żadnego pacjenta nie rozpoznanohipersplenizmu i żaden pacjent nie był poddany splenektomii. Powiększenie śledziony występujeczęsto u pacjentów z zakażeniem HIV i jest w różnym stopniu rozpoznawane u większości pacjentówz AIDS, dlatego jego związek przyczynowy z leczeniem filgrastymem jest niejasny (patrz punkt 4.4).

d. Dzieci i młodzież

Dane z badań klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci wskazują, że bezpieczeństwo stosowaniai skuteczność filgrastymu są podobne u dorosłych i dzieci otrzymujących chemioterapięcytotoksyczną, co sugeruje brak związanych z wiekiem różnic w farmakokinetyce filgrastymu.Jedynym stale zgłaszanym działaniem niepożądanym był ból mięśniowo-szkieletowy, co nie różni sięod doświadczenia w populacji dorosłych.

Brak wystarczających danych do dalszej oceny stosowania filgrastymu u dzieci i młodzieży.

e. Inne szczególne grupy pacjentów

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Nie zaobserwowano ogólnych różnic w zakresie bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności międzypacjentami w wieku powyżej 65 lat w porównaniu z młodszymi dorosłymi (w wieku >18 lat) pacjentami otrzymującymi chemioterapię cytotoksyczną, a doświadczenie kliniczne nie wykazało różnic w reakcji na leczenie między pacjentami w podeszłym wieku, a młodszymi dorosłymi pacjentami. Brak wystarczających danych do oceny stosowania filgrastymu u pacjentów w podeszłym wieku w innych zatwierdzonych wskazaniach do stosowania filgrastymu.

Dzieci i młodzież z SCN

Zgłaszano przypadki zmniejszenia gęstości kości i osteoporozy u dzieci i młodzieży z ciężkąprzewlekłą neutropenią, leczonych przewlekłe filgrastymem. Ich częstość szacowana na podstawiedanych z badań klinicznych to „często".

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszaniawymienionego w załączniku V.

4.9 Przedawkowanie

Nie ustalono jakie działanie występuje po przedawkowaniu filgrastymu.

Przerwanie leczenia filgrastymem powoduje zazwyczaj 50% zmniejszenie liczby neutrofilówkrążących w ciągu 1-2 dni, a następnie normalizację w ciągu 1-7 dni.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki immunostymulujące, czynniki wzrostu kolonii komórkowych, kodATC: L03AA02.

Nivestim jest produktem leczniczym biopodobnym. Szczegółowa informacja jest dostępna na stronieinternetowej Europejskiej Agencji Leków http://www.ema.europa.eu

Ludzki czynnik wzrostu kolonii granulocytów (G-CSF) jest glikoproteiną regulującą wytwarzanie i uwalnianie neutrofilów ze szpiku kostnego. Nivestim zawierający r-metHuG-CSF (filgrastym) powoduje znaczne zwiększenie liczby neutrofilów we krwi obwodowej w ciągu 24 godzin, z niewielkim zwiększeniem liczby monocytów. U niektórych pacjentów z SCN filgrastym może również wywoływać niewielkie zwiększenie liczby granulocytów eozynochłonnych i bazofilów w stosunku wartości początkowych; u niektórych z tych pacjentów przed leczeniem może wystąpić eozynofilia lub bazofilia. W zalecanym zakresie dawek zwiększenie liczby neutrofilów zależy od dawki. Neutrofile wytwarzane w odpowiedzi na leczenie filgrastymem wykazują prawidłową lub zwiększoną aktywność, co wykazały badania chemotaksji i fagocytozy. Po zakończeniu leczenia filgrastymem liczba krążących neutrofilów zmniejsza się o 50% w ciągu 1 do 2 dni, a następnie wracado wartości prawidłowych w ciągu 1 do 7 dni.

Zastosowanie filgrastymu u pacjentów otrzymujących chemioterapię cytotoksyczną prowadzi doznacznego zmniejszenia częstości występowania, nasilenia i czasu trwania neutropenii i neutropenii z gorączką. Leczenie filgrastymem znacznie skraca okresy trwania neutropenii z gorączką, ogranicza stosowanie antybiotyków i skraca hospitalizację po chemioterapii indukcyjnej w ostrej białaczce szpikowej lub po leczeniu mieloablacyjnym poprzedzającym przeszczepienie szpiku kostnego. Nie

dotyczy to zmniejszenia częstości występowania gorączki i udokumentowanych zakażeń. Czastrwania gorączki nie uległ skróceniu u pacjentów poddawanych leczeniu mieloablacyjnemu,poprzedzającemu przeszczepienie szpiku kostnego.

Zastosowanie filgrastymu, w monoterapii lub po chemioterapii, mobilizuje komórki progenitorowewe krwi obwodowej. Te autologiczne PBPC można pobrać i podać w infuzji po chemioterapii dużymidawkami, zamiast lub dodatkowo do przeszczepu szpiku. Podanie PBPC przyspiesza regeneracjęhematopoezy, skracając czas występowania ryzyka powikłań krwotocznych i zmniejszająckonieczność przetoczenia płytek krwi.

U biorców allogenicznych komórek PBPC zmobilizowanych za pomocą filgrastymu odnowahematologiczna była znacznie szybsza, co umożliwiało istotne skrócenie czasu samoistnej regeneracjipłytek krwi, w porównaniu z allogenicznym przeszczepem szpiku kostnego.

W jednym retrospektywnym europejskim badaniu, oceniającym zastosowanie G-CSF poallogenicznym przeszczepie szpiku kostnego u pacjentów z ostrymi białaczkami, wskazano nazwiększenie ryzyka GvHD, śmiertelności związanej z leczeniem (ang. treatment related mortality,TRM) i śmiertelności związanej z podawaniem G-CSF. W odrębnym retrospektywnym badaniumiędzynarodowym z udziałem pacjentów z ostrymi lub przewlekłymi białaczkami szpikowymi niezaobserwowano wpływu na ryzyko GvHD, TRM ani śmiertelności. Metaanaliza badań przeszczepówallogenicznych, w tym wyniki 9 prospektywnych, randomizowanych badań, 8 badańretrospektywnych i 1 badania kliniczno-kontrolnego, nie wykryła wpływu na ryzyko ostrej GvHD,przewlekłej GvHD ani wczesnej śmiertelności związanej z leczeniem.

Ryzyko względne (95% CI) GvHD i TRM

Po leczeniu G-CSF po przeszczepieniu szpiku kostnego

Publikacja Czas trwania N Ostra GvHD Przewlekła TRM

badania stopnia II-IV GvHD Metaanaliza

1986-2001a 1198 1,08 1,02 0,70

(2003) (0,87, 1,33) (0,82, 1,26) (0,38, 1,31) Europejskie

1992-2002b 1789 1,33 1,29 1,73 badanie (1,08, 1,64) (1,02, 1,61) (1,30, 2,32) retrospektywne

(2004)

Międzynarodowe 1995-2000b 2110 1,11 1,10 1,26 badanie (0,86, 1,42) (0,86, 1,39) (0,95, 1,67) retrospektywne

(2004)

a Analiza obejmuje badania dotyczące przeszczepu szpiku kostnego w tym okresie; w niektórych

badaniach stosowano GM-CSF.

Analiza obejmuje pacjentów poddawanych przeszczepowi szpiku kostnego w tym okresie.

Stosowanie filgrastymu w celu mobilizacji PBPC u zdrowych dawców przed allogenicznym

przeszczepem komórek PBPC

U większości zdrowych dawców dawka 10 μg/kg mc./dobę podawana podskórnie przez 4 do

5 kolejnych dni umożliwia pobranie ≥ 4 × 106 komórek CD34+/kg mc. biorcy po dwóch leukaferezach.

Stosowanie filgrastymu u pacjentów, dorosłych lub dzieci, z SCN (ciężką wrodzoną, cyklicznąi idiopatyczną neutropenią) wywołuje utrzymujący się wzrost bezwzględnej liczby neutrofilów wekrwi obwodowej oraz zmniejszenie występowania zakażeń i związanych z nimi powikłań.

Stosowanie filgrastymu u pacjentów z zakażeniem HIV powoduje utrzymanie prawidłowej liczbyneutrofilów, umożliwiając podawanie zaplanowanych dawek leków przeciwwirusowych i (lub) innychleków o działaniu mielosupresyjnym. Brak dowodów na to, by u pacjentów z zakażeniem HIV,leczonych filgrastymem, występowało nasilenie replikacji wirusa HIV.

Podobnie jak w przypadku innych krwiotwórczych czynników wzrostu, G-CSF wykazuje in vitro właściwości pobudzające ludzkie komórki śródbłonka.

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu Nivestim oceniano w randomizowanych,kontrolowanych badaniach III fazy u pacjentów z rakiem piersi. Nie stwierdzono istotnych różnicpomiędzy produktem Nivestim a produktem referencyjnym w odniesieniu do czasu trwania ciężkiejneutropenii i częstości występowania neutropenii z gorączką.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

W randomizowanym, otwartym, kontrolowanym produktem porównawczym, podwójnieskrzyżowanym badaniu z zastosowaniem pojedynczej dawki, z udziałem 46 zdrowych ochotnikówwykazano, że po podaniu podskórnym i dożylnym, profil farmakokinetyczny produktu Nivestim byłporównywalny do profilu farmakokinetycznego produktu referencyjnego. W innym randomizowanym,podwójnie ślepym, kontrolowanym produktem porównawczym, podwójnie skrzyżowanym badaniuz zastosowaniem dawki wielokrotnej, z udziałem 50 zdrowych ochotników wykazano, że po podaniupodskórnym profil farmakokinetyczny produktu Nivestim był porównywalny do profilufarmakokinetycznego produktu referencyjnego.

Wykazano, że klirens filgrastymu charakteryzuje się farmakokinetyką liniową, zarówno po podaniupodskórnym, jak i dożylnym. Okres półtrwania w fazie eliminacji filgrastymu z surowicy wynosiokoło 3,5 godziny, a klirens - około 0,6 ml/min/kg. Wlew ciągły filgrastymu przez okres do 28 dniu pacjentów po autologicznym przeszczepie szpiku nie dał żadnych dowodów na kumulację lekui wykazał porównywalne okresy półtrwania eliminacji. Istnieje dodatnia korelacja liniowa pomiędzywysokością dawki, a stężeniem filgrastymu w surowicy, niezależnie od tego czy lek podaje siędożylnie czy podskórnie. Po podskórnym podaniu zalecanych dawek stężenia w surowicyutrzymywały się powyżej 10 ng/ml przez 8-6 godzin. Objętość dystrybucji we krwi wynosi około150 ml/kg.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksyczności filgrastymu po podaniu wielokrotnym przez okres do 1 roku potwierdziłyoczekiwane działania farmakologiczne, w tym zwiększenie liczby krwinek białych, rozrost elementówkrwiotwórczych szpiku kostnego, hematopoezę pozaszpikową oraz powiększenie śledziony. Zmianyte były przemijające po przerwaniu leczenia.

Wpływ filgrastymu na rozwój prenatalny badano u szczurów i królików. Dożylne podanie filgrastymu(80 μg/kg mc./dobę) królikom w okresie organogenezy powodowało działanie toksyczne u matki,obserwowano zwiększenie częstości spontanicznych poronień oraz poimplantacyjnej utraty płodówi zmniejszenie średniej liczby żywych płodów w miocie oraz masy płodów.

Na podstawie danych zgłoszonych dla innego produktu filgrastymu, podobne wyniki oraz zwiększenieczęstości występowania wad rozwojowych płodu obserwowano podczas stosowania dawektoksycznych dla matki, wynoszących 100 μg/kg/dobę, co odpowiadało ekspozycji ogólnoustrojowejokoło 50-90 razy większej od ekspozycji obserwowanej u pacjentów otrzymujących dawkę kliniczną5 μg/kg/dobę. W tym badaniu nie obserwowano działania toksycznego na zarodki i płody po podaniudawek 10 μg/kg/dobę, co odpowiada ogólnoustrojowej ekspozycji około 3-5 razy większej odekspozycji obserwowanej u pacjentów otrzymujących dawkę kliniczną.

W badaniach u ciężarnych szczurów nie obserwowano działania toksycznego na matki i płody popodaniu dawek do 575 μg/kg/dobę. U potomstwa samic szczurów, którym podawano filgrastymw okresie okołoporodowym i podczas laktacji, obserwowano opóźnienie w różnicowaniuzewnętrznym i opóźnienie wzrostu (≥20 μg/kg/dobę) oraz nieznaczne zmniejszenie przeżywalności(100 μg/kg/dobę).

Nie obserwowano wpływu filgrastymu na płodność samców i samic szczurów.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Kwas octowy, lodowatySodu wodorotlenekSorbitol (E420) Polisorbat 80

Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie rozcieńczać produktu Nivestim roztworami chlorku sodu.

Rozcieńczony filgrastym może się adsorbować na szkle i materiałach z plastiku, chyba że jestrozcieńczony roztworem glukozy do infuzji o stężeniu 50 mg/ml (5%) (patrz punkt 6.6).Nie mieszać tego produktu leczniczego z innymi lekami, oprócz podanych w punkcie 6.6.

6.3 Okres ważności

Ampułkostrzykawka30 miesięcy.

Po rozcieńczeniu

Wykazano, że rozcieńczony roztwór zachowuje stabilność chemiczną i fizyczną przez 24 godzinyw temperaturze od 2ºC do 8ºC. Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy natychmiastwykorzystać. Jeśli produkt nie zostanie natychmiast zużyty, użytkownik odpowiada za warunki orazczas przechowywania, który standardowo nie powinien być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze od2ºC do 8ºC, chyba że rozcieńczanie miało miejsce w kontrolowanych warunkach aseptycznych.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać i transportować w stanie schłodzonym (2ºC do 8ºC).Nie zamrażać. Przechowywać ampułkostrzykawkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przedświatłem.

Przypadkowe narażenie na działanie temperatur zamrażania do 24 godzin nie ma negatywnegowpływu na stabilność produktu Nivestim. Zamrożoną ampułkostrzykawkę można rozmrozić,a następnie przechowywać w lodówce w celu przyszłego zastosowania. NIE STOSOWAĆ produktuNivestim, jeśli narażenie na działanie temperatur zamrażania było dłuższe niż 24 godziny lub jeśliprodukt był zamrażany więcej niż raz.

W czasie okresu ważności, w celu zastosowania ambulatoryjnego produkt można wyjąć z lodówkii przechowywać w temperaturze pokojowej (nie wyższej niż 25ºC) jednorazowo do 15 dni. Po upływietego czasu produktu nie należy ponownie wkładać do lodówki i należy go usunąć.

Warunki przechowywania produktu leczniczego po rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Nivestim, 12 mln j./0,2 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

Ampułkostrzykawka (ze szkła typu I), z igłą iniekcyjną (ze stali nierdzewnej), z osłonązabezpieczającą igłę, zawierająca 0,2 ml roztworu do wstrzykiwań lub infuzji.

Nivestim, 30 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji,

Nivestim, 48 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

Ampułkostrzykawka (ze szkła typu I), z igłą iniekcyjną (ze stali nierdzewnej), z osłonązabezpieczającą igłę, zawierająca 0,5 ml roztworu do wstrzykiwań lub infuzji.

Wielkość opakowania: 1, 5, 8 lub 10 ampułkostrzykawek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

W razie konieczności Nivestim można rozcieńczać w roztworze glukozy do infuzji o stężeniu50 mg/ml (5%).

Nie zaleca się nigdy rozcieńczania do końcowego stężenia poniżej 0,2 mln j. (2 μg) na ml.

Przed zastosowaniem należy skontrolować wygląd roztworu. Tylko klarowne roztwory, bezwytrąconych cząstek, nadają się do użytku.

Przed podaniem pacjentom leczonym filgrastymem w rozcieńczeniu do stężenia poniżej 1,5 mln j.(15 μg) na ml, do roztworu należy dodać ludzkiej albuminy osocza (HSA) tak, by uzyskać stężeniekońcowe 2 mg/ml.

Przykład. Jeśli końcowa objętość wynosi 20 ml, do całkowitej dawki filgrastymu mniejszej niż30 mln j. (300 μg) należy dodać 0,2 ml 20% roztworu ludzkiej albuminy.

Po rozcieńczeniu w roztworze glukozy do infuzji o stężeniu 50 mg/ml (5%), filgrastym wykazujezgodność ze szkłem i wieloma materiałami z plastiku, w tym z polichlorkiem winylu (PCW),poliolefiną (kopolimerem polipropylenu i polietylenu) oraz polipropylenem.

Nivestim nie zawiera żadnych środków konserwujących. Z uwagi na możliwe ryzyko zanieczyszczeńmikrobiologicznych, strzykawki z produktem Nivestim przeznaczone są wyłącznie do jednorazowegoużycia. Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąćw sposób zgodny z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pfizer Europe MA EEIGBoulevard de la Plaine 171050 Bruxelles

Belgia

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/10/631/001EU/1/10/631/002EU/1/10/631/003EU/1/10/631/004EU/1/10/631/005EU/1/10/631/006EU/1/10/631/007EU/1/10/631/008EU/1/10/631/009EU/1/10/631/010EU/1/10/631/011EU/1/10/631/012

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 08 czerwca 2010 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 27 maja 2015

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Szczegółowe informacje o tym produkcie leczniczym są dostępne na stronie internetowej EuropejskiejAgencji Leków http://www.ema.europa.eu/.

ANEKS II

A. WYTWÓRCA(Y) BIOLOGICZNEJ(YCH) SUBSTANCJI CZYNNEJ ORAZ WYTWÓRCA(Y) ODPOWIEDZIALNY(I) ZA ZWOLNIENIE SERII

B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA

C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU

D. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

A. WYTWÓRCA(Y) BIOLOGICZNEJ SUBSTANCJI CZYNNEJ ORAZ WYTWÓRCA(Y) ODPOWIEDZIALNY(I) ZA ZWOLNIENIE SERII

Nazwa i adres wytwórcy biologicznej substancji czynnej

Hospira Zagreb d.o.o.Prudnička cesta 6010291 Prigorje BrdovečkoChorwacja

Nazwa i adres wytwórców odpowiedzialnych za zwolnienie serii

Hospira Enterprises B.V.Randstad 22-111316 BN AlmereHolandia

Hospira Zagreb d.o.o. Prudnička cesta 60 10291 Prigorje Brdovečko Chorwacja

Wydrukowana ulotka dla pacjenta musi zawierać nazwę i adres wytwórcy odpowiedzialnego zazwolnienie danej serii produktu leczniczego.

B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA

Produkt leczniczy wydawany na receptę do zastrzeżonego stosowania (Patrz Aneks I: CharakterystykaProduktu Leczniczego, punkt 4.2).

C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU

 Okresowo aktualizowane sprawozdania dotyczące bezpieczeństwa

Podmiot odpowiedzialny przedłoży pierwszy okresowy raport o bezpieczeństwie stosowania w ciągu6 miesięcy po dopuszczeniu do obrotu. Następnie podmiot odpowiedzialny będzie przedkładaćokresowe raporty o bezpieczeństwie stosowania produktu zgodnie z wymogami określonymi wwykazie unijnych dat referencyjnych (ang. EURD list), o którym mowa w art. 107c ust. 7 dyrektywy2001/83/WE i który jest ogłaszany na europejskiej stronie internetowej dotyczącej leków.

D. WARUNKI I OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

 Plan zarządzania ryzykiem (ang. Risk Management Plan, RMP)

Podmiot odpowiedzialny podejmie wymagane działania i interwencje z zakresu nadzoru nadbezpieczeństwem farmakoterapii wyszczególnione w RMP, przedstawionym w module 1.8.2dokumentacji do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, i wszelkich jego kolejnych aktualizacjach.

Zaktualizowany RMP należy przedkładać corocznie do momentu odnowienia.W razie pokrywania się dat przedłożenia PSUR i aktualizacji RMP, raporty należy złożyć w tymsamym czasie.

Ponadto, uaktualniony RMP należy przedstawiać:  na żądanie Europejskiej Agencji Leków.

 w razie zmiany systemu zarządzania ryzykiem, zwłaszcza w wyniku uzyskania nowych informacji, które mogą istotnie wpłynąć na stosunek ryzyka do korzyści, lub w wyniku uzyskania istotnych informacji, dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego lub odnoszących się do minimalizacji ryzyka.

ANEKS III

OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ I ULOTKA DLA PACJENTA

A. OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

ZEWNĘTRZNE PUDEŁKO TEKTUROWE

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nivestim, 12 mln j./0,2 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzjiFilgrastym

2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ (YCH)

Każda ampułkostrzykawka zawiera 12 milionów jednostek (mln j.) (120 mikrogramów) filgrastymuw 0,2 ml roztworu (0,6 mg/ml).

3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Kwas octowy, lodowaty, sodu wodorotlenek, polisorbat 80, sorbitol (E420) i woda do wstrzykiwań.Dalsze informacje: patrz załączona ulotka.

4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

1 ampułkostrzykawka zawierająca 0,2 ml.5 ampułkostrzykawek zawierających 0,2 ml.8 ampułkostrzykawek zawierających 0,2 ml.10 ampułkostrzykawek zawierających 0,2 ml.

5. SPOSÓB I DROGA(I) PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.Wyłącznie do jednorazowego użycia. Podanie podskórne lub dożylne.

6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7. INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

Ampułkostrzykawka wyposażona jest w osłonę zabezpieczającą igłę, co zapobiega przed ukłuciemigłą. Należy zapoznać się z treścią ulotki w celu uzyskania informacji dotyczących bezpiecznegostosowania ampułkostrzykawki.

8. TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważności (EXP):

Po rozcieńczeniu zużyć w ciągu 24 godzin.

9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać i przewozić w stanie schłodzonym (2ºC-8ºC). Nie zamrażać.

Przechowywać ampułkostrzykawkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE

11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Pfizer Europe MA EEIGBoulevard de la Plaine 171050 Bruxelles

Belgia

12. NUMER(NUMERY) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/10/631/001EU/1/10/631/002EU/1/10/631/003EU/1/10/631/010

13. NUMER SERII

Nr serii (Lot):

14. OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

Rp. - lek wydawany na receptę.

15. INSTRUKCJA UŻYCIA

16. INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

Nivestim 12 mln j./0,2 ml

17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

PC:SN:NN:

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

ZEWNĘTRZNE PUDEŁKO TEKTUROWE

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nivestim, 30 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzjiFilgrastym

2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ (YCH)

Każda ampułkostrzykawka zawiera 30 milionów jednostek (mln j.) (300 mikrogramów) filgrastymuw 0,5 ml roztworu (0,6 mg/ml).

3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Kwas octowy, lodowaty, sodu wodorotlenek, polisorbat 80, sorbitol (E420) i woda do wstrzykiwań.Dalsze informacje: patrz załączona ulotka.

4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

1 ampułkostrzykawka zawierająca 0,5 ml.5 ampułkostrzykawek zawierających 0,5 ml.8 ampułkostrzykawek zawierających 0,5 ml.10 ampułkostrzykawek zawierających 0,5 ml.

5. SPOSÓB I DROGA(I) PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.Wyłącznie do jednorazowego użycia. Podanie podskórne lub dożylne.

6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7. INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8. TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważności (EXP):

Po rozcieńczeniu zużyć w ciągu 24 godzin.

9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać i przewozić w stanie schłodzonym (2ºC-8ºC). Nie zamrażać.

Przechowywać ampułkostrzykawkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE

11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Pfizer Europe MA EEIGBoulevard de la Plaine 171050 Bruxelles

Belgia

12. NUMER(NUMERY) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/10/631/004EU/1/10/631/005EU/1/10/631/006EU/1/10/631/011

13. NUMER SERII

Nr serii (Lot):

14. OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

Rp. - lek wydawany na receptę.

15. INSTRUKCJA UŻYCIA

16. INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

Nivestim 30 mln j./0,5 ml

17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

PC:SN:NN:

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

ZEWNĘTRZNE PUDEŁKO TEKTUROWE

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nivestim, 48 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzjiFilgrastym

2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ (YCH)

Każda ampułkostrzykawka zawiera 48 milionów jednostek (mln j.) (480 mikrogramów) filgrastymuw 0,5 ml roztworu (0,96 mg/ml).

3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Kwas octowy, lodowaty, sodu wodorotlenek, polisorbat 80, sorbitol (E420) i woda do wstrzykiwań.Dalsze informacje: patrz załączona ulotka.

4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań lub infuzji

1 ampułkostrzykawka zawierająca 0,5 ml.5 ampułkostrzykawek zawierających 0,5 ml.8 ampułkostrzykawek zawierających 0,5 ml.10 ampułkostrzykawek zawierających 0,5 ml.

5. SPOSÓB I DROGA(I) PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.Wyłącznie do jednorazowego użycia. Podanie podskórne lub dożylne.

6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym i dla dzieci.

7. INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8. TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważności (EXP):

Po rozcieńczeniu zużyć w ciągu 24 godzin.

9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać i przewozić w stanie schłodzonym (2ºC-8ºC). Nie zamrażać.

Przechowywać ampułkostrzykawkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE

11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Pfizer Europe MA EEIGBoulevard de la Plaine 171050 Bruxelles

Belgia

12. NUMER(NUMERY) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/10/631/007EU/1/10/631/008EU/1/10/631/009EU/1/10/631/012

13. NUMER SERII

Nr serii (Lot):

14. OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

Rp. - lek wydawany na receptę.

15. INSTRUKCJA UŻYCIA

16. INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

Nivestim 48 mln j./0,5 ml

17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

PC:SN:NN:

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA OPAKOWANIACHBEZPOŚREDNICH

ETYKIETA/STRZYKAWKA

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA(I) PODANIA

Nivestim, 12 mln j./0,2 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji Filgrastym

sc./iv.

2. SPOSÓB PODAWANIA

3. TERMIN WAŻNOŚCI

EXP:

4. NUMER SERII

Lot:

5. ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, POJEMNOŚCI LUB LICZBY JEDNOSTEK

0,2 ml

6. INNE

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA OPAKOWANIACHBEZPOŚREDNICH

ETYKIETA/STRZYKAWKA

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA(I) PODANIA

Nivestim, 30 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji Filgrastym

sc./iv.

2. SPOSÓB PODAWANIA

3. TERMIN WAŻNOŚCI

EXP:

4. NUMER SERII

Lot:

5. ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, POJEMNOŚCI LUB LICZBY JEDNOSTEK

0,5 ml

6. INNE

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA OPAKOWANIACHBEZPOŚREDNICH

ETYKIETA/STRZYKAWKA

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA(I) PODANIA

Nivestim, 48 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji Filgrastym

sc./iv.

2. SPOSÓB PODAWANIA

3. TERMIN WAŻNOŚCI

EXP:

4. NUMER SERII

Lot:

5. ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, POJEMNOŚCI LUB LICZBY JEDNOSTEK

0,5 ml

6. INNE

B. ULOTKA DLA PACJENTA

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Nivestim, 12 mln j./0,2 ml roztwór do wstrzykiwań lub infuzjiNivestim, 30 mln j./0,5 ml roztwór do wstrzykiwań lub infuzjiNivestim, 48 mln j./0,5 ml roztwór do wstrzykiwań lub infuzji Filgrastym

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera onainformacje ważne dla pacjenta.

- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.- W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Nivestim i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nivestim

3. Jak stosować lek Nivestim

4. Możliwe działania niepożądane 5. Jak przechowywać lek Nivestim

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Nivestim i w jakim celu się go stosuje

Co to jest lek Nivestim

Lek Nivestim jest czynnikiem wzrostu krwinek białych (czynnikiem stymulującym tworzenie koloniigranulocytów) i należy do grupy leków zwanych cytokinami. Czynniki wzrostu są to białkawytwarzane naturalnie w organizmie, ale mogą być również produkowane metodamibiotechnologicznymi i wykorzystywane jako leki. Działanie leku Nivestim polega na pobudzaniuszpiku kostnego do wytwarzania większej liczby krwinek białych.

Zmniejszenie liczby krwinek białych (neutropenia) może nastąpić z kilku powodów. Neutropeniaosłabia zdolność organizmu do zwalczania zakażeń. Lek Nivestim pobudza szpik kostny do szybszegowytwarzania nowych krwinek białych.

Lek Nivestim można stosować:

- w celu zwiększenia liczby krwinek białych po chemioterapii, aby zapobiec rozwojowi zakażeń;- w celu zwiększenia liczby krwinek białych po przeszczepie szpiku kostnego, aby zapobiec rozwojowi zakażeń;

- przed chemioterapią wysokodawkową w celu pobudzenia szpiku kostnego do wytwarzania większej liczby komórek macierzystych, które można pobrać do przeszczepienia po zakończeniu leczenia. Komórki macierzyste można pobrać od samego pacjenta lub od dawcy. Przeszczepione do szpiku kostnego komórki macierzyste będą wytwarzały komórki krwi;- w celu zwiększenia liczby krwinek białych u pacjentów z ciężką postacią przewlekłej neutropenii, aby zapobiec rozwojowi zakażeń;

- u pacjentów w zaawansowanym stadium zakażenia HIV w celu ograniczenia ryzyka rozwoju innych zakażeń.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nivestim

Kiedy nie stosować leku Nivestim

- Jeśli pacjenta ma uczulenie na filgrastym lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Nivestim należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lubpielęgniarki.

Przed rozpoczęciem leczenia należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występuje:

- niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, ponieważ lek Nivestim może powodować przełom sierpowatokrwinkowy;

- osteoporoza (choroba kości).

Podczas leczenia lekiem Nivestim należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli:- u pacjenta wystąpi ból w lewej górnej części brzucha, ból w lewej okolicy podżebrowej lub ból w górnej części lewego barku (mogą to być objawy powiększenia śledziony (splenomegalii) lub potencjalnego pęknięcia śledziony);

- pacjent zauważy występowanie nietypowych krwawień lub siniaków (mogą to być objawy zmniejszenia liczby płytek krwi, tj. małopłytkowości, z ograniczoną zdolnością krzepnięcia krwi);

- u pacjenta wystąpią nagłe objawy alergiczne, takie jak wysypka, świąd lub pokrzywka na skórze, obrzęk twarzy, warg, języka lub innych części ciała, duszność, świszczący oddech lub trudności w oddychaniu, ponieważ mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej;- u pacjenta wystąpi obrzęk twarzy lub kostek, krew w moczu lub brązowe zabarwienie moczu bądź pacjent zauważy, że oddaje mniejszą ilość moczu niż zwykle.

U pacjentów z nowotworem i u zdrowych dawców rzadko obserwowano zapalenie aorty (dużenaczynie krwionośne transportujące krew z serca do reszty organizmu). Objawy mogą obejmowaćgorączkę, ból brzucha, złe samopoczucie, ból pleców i zwiększenie wartości markerów zapalenia. Jeśliu pacjenta wystąpią takie objawy należy poinformować o tym lekarza.

Utrata odpowiedzi na filgrastym

Jeśli u pacjenta nastąpi utrata odpowiedzi lub niepowodzenie w utrzymaniu odpowiedzi na leczeniefilgrastymem, lekarz zbada przyczyny, uwzględniając, czy wytworzone zostały przeciwciałapozbawiające filgrastym aktywności.

Lekarz może zalecić ścisłe monitorowanie pacjenta, patrz punkt 4 ulotki dla pacjenta.

U pacjentów z ciężką przewlekłą neutropenią może istnieć ryzyko rozwoju raka krwi (białaczki lubzespołu mielodysplastycznego, MDS). Należy omówić z lekarzem ryzyko wystąpienia chorobynowotworowej krwi i rodzaje badań, które należy wykonać. Jeśli u pacjenta pojawi się chorobanowotworowa krwi lub istnieje takie prawdopodobieństwo, nie należy stosować leku Nivestim, chybaże zostanie to zalecone przez lekarza.

Dawcami komórek macierzystych mogą być wyłącznie osoby w wieku od 16 do 60 lat.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania innych leków, które pobudzająwytwarzanie białych krwinek.

Lek Nivestim jest jednym z grupy leków, które pobudzają wytwarzanie białych krwinek. Fachowypersonel medyczny powinien zawsze zapisywać dokładną nazwę stosowanego leku.

Lek Nivestim a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lubostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Ciąża i karmienie piersią

Nie badano działania leku Nivestim u kobiet ciężarnych ani karmących piersią.

Ważne jest, aby poinformować lekarza: - jeśli pacjentka jest w ciąży;

- przypuszcza, że może być w ciąży; lub - planuje zajść w ciążę.

Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie leczenia lekiem Nivestim, powinna poinformować o tymlekarza.

Podczas stosowania leku Nivestim należy przerwać karmienie piersią, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Nivestim nie powinien mieć wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.Zaleca się jednak, aby pacjent zaobserwował, jakie jest jego samopoczucie po przyjęciu lekuNivestim, zanim podejmie się prowadzenia pojazdu lub obsługiwania maszyn.

Nivestim zawiera sód i sorbitol.

Lek Nivestim zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w każdej dawce, co oznacza, że jest onpraktycznie „wolny od sodu”.

Lek Nivestim zawiera sorbitol (E420). Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta reakcję na niektórecukry, powinien on skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem tego produktu leczniczego.

3. Jak stosować lek Nivestim

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócićsię do lekarza.

W jaki sposób podaje się lek Nivestim i jaka jest dawka leku

Lek Nivestim podaje się zwykle raz na dobę we wstrzyknięciu do tkanki znajdującej się pod skórą(czyli we wstrzyknięciu podskórnym). Lek ten można także podawać raz na dobę w powolnymwstrzyknięciu do żyły (czyli w infuzji dożylnej). Zazwyczaj stosowana dawka zależy od chorobyi masy ciała pacjenta. Lekarz poinformuje pacjenta, jaką dawkę leku Nivestim należy stosować.

Pacjenci poddawani przeszczepowi szpiku kostnego po chemioterapii:Pacjent zazwyczaj otrzymuje pierwszą dawkę leku Nivestim co najmniej 24 godziny po chemioterapiii co najmniej 24 godziny po przeszczepie szpiku kostnego.

Jak długo należy stosować lek Nivestim

Lek Nivestim należy stosować do czasu unormowania liczby krwinek białych. Liczba krwinek białychbędzie kontrolowana podczas regularnych badań krwi. Lekarz poinformuje pacjenta, jak długo należystosować lek Nivestim.

Stosowanie u dzieci

Lek Nivestim stosowany jest w leczeniu dzieci, które poddawane są chemioterapii lub u których liczbakrwinek białych jest bardzo mała (neutropenia). Dawkowanie u dzieci poddawanych chemioterapiijest takie samo jak u dorosłych.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Nivestim

W razie podejrzenia, że zastosowano większą dawkę leku Nivestim niż to konieczne, należy jaknajszybciej skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku Nivestim

W przypadku pominięcia wstrzyknięcia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić siędo lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Należy niezwłocznie poinformować lekarza podczas leczenia:

- jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, w tym osłabienie, nagłe obniżenie ciśnienia krwi, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy (anafilaksja), wysypka skórna, swędząca wysypka (pokrzywka), obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła (obrzęk naczynioruchowy) i duszność. Reakcja nadwrażliwości występuje często u pacjentów z nowotworem;- jeśli u pacjenta wystąpi kaszel, gorączka i trudności w oddychaniu (duszność), ponieważ mogą to być objawy zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). ARDS występuje niezbyt często u pacjentów z nowotworem;

- jeśli u pacjenta wystąpi ból w lewym nadbrzuszu, w lewej okolicy podżebrowej lub w górnej części lewego barku, ponieważ może on być związany z problemami ze śledzioną (powiększeniem śledziony, tj. splenomegalią, lub pęknięciem śledziony);

- jeśli pacjent jest leczony z powodu ciężkiej przewlekłej neutropenii i w jego moczu obecna jest krew (krwiomocz). Jeśli u pacjenta wystąpi takie działanie niepożądane lub jeśli w moczu pacjenta zostanie stwierdzone białko (białkomocz), lekarz może zlecić wykonywanie regularnych badań moczu;

- jeśli u pacjenta wystąpią następujące działania niepożądane, pojedynczo lub w połączeniu: - obrzęk lub opuchnięcie, które mogą być związane z rzadszym oddawaniem moczu, trudność w oddychaniu, obrzęk brzucha lub uczucie pełności i ogólne uczucie zmęczenia. Na ogół objawy te pojawiają się szybko.

Mogą to być objawy niezbyt często występującej (rzadziej niż u 1 na 100 osób) choroby zwanejzespołem przesiąkania włośniczek, która powoduje przesiąkanie krwi z małych naczyń krwionośnychdo organizmu pacjenta i wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.

- jeśli u pacjenta wystąpi uszkodzenie nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek). U pacjentów otrzymujących filgrastym obserwowano uszkodzenia nerek. Jeśli u pacjenta wystąpi obrzęk twarzy lub kostek, krew w moczu lub brązowe zabarwienie moczu bądź pacjent zauważy, że oddaje mniej moczu niż zwykle, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Bardzo częstym działaniem niepożądanym filgrastymu jest ból mięśni lub kości (ból mięśniowo-szkieletowy), który można łagodzić, przyjmując zwykle stosowane leki przeciwbólowe. U pacjentówpoddawanych przeszczepowi komórek macierzystych lub szpiku kostnego może wystąpić choroba„przeszczep przeciwko gospodarzowi” (GvHD). Jest to reakcja komórek dawcy przeciwko tkankombiorcy przeszczepu. Do objawów zalicza się: wysypkę na wewnętrznych częściach dłoni lubpodeszwach stóp oraz owrzodzenie i rany w obrębie jamy ustnej, jelit, wątroby, skóry lub oczu, płuc,pochwy i stawów. U zdrowych dawców komórek macierzystych bardzo często obserwuje się wzrostliczby krwinek białych (leukocytoza) i spadek liczby płytek krwi, co zmniejsza zdolność krwi dokrzepnięcia (małopłytkowość). Parametry te będą kontrolowane przez lekarza.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób): u pacjentów z nowotworem złośliwym

 zmiany wyników badań biochemicznych krwi

 zwiększenie aktywności określonych enzymów we krwi  zmniejszenie apetytu

 ból głowy

 ból w jamie ustnej i gardle  kaszel

 biegunka  wymioty  zaparcie  nudności

 wysypka skórna

 nietypowe wypadanie lub przerzedzenie włosów (łysienie)  ból mięśni lub kości (ból mięśniowo-szkieletowy)

 ogólne osłabienie  zmęczenie

 bolesność i obrzęk błony śluzowej wyściełającej przewód pokarmowy od jamy ustnej do odbytu

(zapalenie śluzówki)  duszność

 ból

u zdrowych dawców komórek macierzystych

 zmniejszenie liczby płytek krwi, co wpływa na zmniejszenie zdolności krzepnięcia krwi

(małopłytkowość)

 zwiększenie liczby krwinek białych (leukocytoza) ból głowy

 ból mięśni lub kości (bóle mięśniowo-szkieletowe)

u pacjentów z ciężką postacią przewlekłej neutropenii powiększenie śledziony (splenomegalia) zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość) zmiany wyników badań biochemicznych krwi zwiększenie aktywności określonych enzymów we krwi ból głowy

 krwawienia z nosa  biegunka

 powiększenie wątroby (hepatomegalia) wysypka skórna

 ból mięśni lub kości (bóle mięśniowo-szkieletowe) ból stawów

u pacjentów z HIV

 ból mięśni lub kości (bóle mięśniowo-szkieletowe)

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób) u pacjentów z nowotworem złośliwym

 reakcja alergiczna (nadwrażliwość na lek) niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie) ból podczas oddawania moczu (dyzuria) ból w klatce piersiowej

 odkrztuszanie krwi (krwioplucie)

u zdrowych dawców komórek macierzystch zwiększenie aktywności określonych enzymów we krwi duszność

 powiększenie śledziony (splenomegalia)

u pacjentów z ciężką postacią przewlekłej neutropenii  pęknięcie śledziony

 zmniejszenie liczby płytek krwi, co wpływa na zmniejszenie zdolności krzepnięcia krwi

(małopłytkowość)

 zmiany wyników badań biochemicznych krwi zapalenie naczyń krwionośnych skóry

 nietypowe wypadanie lub przerzedzenie włosów (łysienie) choroba powodująca zmniejszenie gęstości kości, ich osłabienie, kruchość i podatność na złamania (osteoporoza)

 krew w moczu (krwiomocz)  ból w miejscu wstrzyknięcia

 uszkodzenie struktur filtrujących wewnątrz nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek)

u pacjentów z HIV

 powiększenie śledziony (splenomegalia)

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób) u pacjentów z nowotworem złośliwym

 pęknięcie śledziony

 powiększenie śledziony (splenomegalia)

 silny ból w kościach, klatce piersiowej, jelitach lub stawach (przełom sierpowatokrwinkowy) odrzucenie przeszczepionego szpiku kostnego (choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi) ból i obrzęk stawów podobny do dny moczanowej (rzekoma dna moczanowa) ciężkie zapalenie płuc powodujące trudności w oddychaniu (zespół ostrej niewydolności oddechowej)

 zaburzenia czynności płuc powodujące brak tchu (niewydolność oddechowa) obrzęk i (lub) płyn w płucach (obrzęk płuc)

 zapalenie płuc (śródmiąższowa choroba płuc)

 nieprawidłowe wyniki badań RTG płuc (nacieki w płucach) wypukłe, bolesne zmiany koloru śliwkowego na kończynach oraz niekiedy na twarzy i szyi, którym towarzyszy gorączka (zespół Sweeta)

 zapalenie naczyń krwionośnych skóry

 nasilenie objawów reumatoidalnego zapalenia stawów nieprawidłowości w parametrach moczu

 uszkodzenie wątroby spowodowane zablokowaniem małych żył w wątrobie (choroba zarostowa

żył)

 krwawienie z płuc (krwotok płucny)

 zaburzenia regulacji płynów w organizmie, co może powodować opuchnięcie uszkodzenie struktur filtrujących wewnątrz nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek)

u zdrowych dawców komórek macierzystch  pęknięcie śledziony

 silny ból kości, w klatce piersiowej, jelitach lub stawach (przełom sierpowatokrwinkowy) nagła, zagrażająca życiu reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna) ciężka reakcja alergiczna

 zmiany wyników badań biochemicznych krwi krwawienie w płucach (krwotok płucny)

 odkrztuszanie krwi (krwioplucie)

 nieprawidłowe wyniki badań RTG płuc (nacieki w płucach)

 brak wchłaniania tlenu w płucach (niedotlenienie)

 zwiększenie aktywności określonych enzymów we krwi  nasilenie objawów reumatoidalnego zapalenia stawów

 uszkodzenie struktur filtrujących wewnątrz nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek)

u pacjentów z ciężką postacią przewlekłej neutropenii

 silny ból kości, klatce piersiowej, jelitach lub stawach (przełom sierpowatokrwinkowy) obecność białka w moczu (białkomocz)

u pacjentów z HIV

 silny ból kości, w klatce piersiowej, jelitach lub stawach (przełom sierpowatokrwinkowy)

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób) u pacjentów z nowotworem i u normalnych dawców komórek macierzystych  zapalenie aorty (duże naczynie krwionośne transportujące krew z serca do reszty organizmu), patrz punkt 2.

Działania niepożądane o częstości nieznanej (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

 uszkodzenie struktur filtrujących wewnątrz nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek)

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszaćbezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Nivestim

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełkui ampułkostrzykawce po „Termin ważności” lub „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzieńpodanego miesiąca.

Przechowywać i transportować w lodówce (2ºC-8ºC). Nie zamrażać. Przechowywać ampułkostrzykawkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Strzykawkę można wyjąć z lodówki i przechowywać w temperaturze pokojowej (nie wyższej niż25ºC) jednorazowo do 15 dni.

Nie stosować leku Nivestim, jeśli widoczne jest zmętnienie roztworu lub stałe cząstki.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Nivestim

 Substancją czynną leku jest filgrastym. Każdy ml roztworu zawiera 60 milionów jednostek [mln j.] (600 mikrogramów) lub 96 milionów jednostek [mln j.] (960 mikrogramów) filgrastymu.

 Nivestim, 12 mln j./0,2 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji: każda ampułkostrzykawka zawiera 12 milionów jednostek [mln j.], 120 mikrogramów filgrastymu w 0,2 ml roztworu (co odpowiada 0,6 mg/ml).

 Nivestim, 30 mln j./0,5 ml roztwór do wstrzykiwań lub infuzji: każda ampułkostrzykawka zawiera 30 milionów jednostek [mln j.], 300 mikrogramów filgrastymu w 0,5 ml roztworu (co odpowiada 0,6 mg/ml).

 Nivestim, 48 mln j./0,5 ml roztwór do wstrzykiwań lub infuzji: każda ampułkostrzykawka zawiera 48 milionów jednostek [mln j.], 480 mikrogramów filgrastymu w 0,5 ml roztworu (co odpowiada 0,96 mg/ml).

 Pozostałe składniki to: kwas octowy (lodowaty), sodu wodorotlenek, sorbitol E420, polisorbat

80 i woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Nivestim i co zawiera opakowanie

Nivestim jest przejrzystym, bezbarwnym roztworem do wstrzykiwań lub infuzji, znajdującym sięw szklanej ampułkostrzykawce z igłą iniekcyjną (ze stali nierdzewnej), z osłoną zabezpieczającą igłę.Każde opakowanie zawiera 1, 5, 8 lub 10 ampułkostrzykawek. Nie wszystkie wielkości opakowańmuszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Pfizer Europe MA EEIGBoulevard de la Plaine 171050 Bruxelles

Belgia

Wytwórca

Hospira Enterprises B.V.Randstad 22-111316 BN AlmereHolandia

Hospira Zagreb d.o.o.Prudnička cesta 6010291 Prigorje BrdovečkoChorwacja

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.

België/Belgique/Belgien

Pfizer SA/NV

Tél/Tel: +32 2 554 62 11

Lietuva

Pfizer Luxembourg SARL filialas Lietuvoje

Tel. + 370 52 51 4000

България

Пфайзер Люксембург САРЛ, Клон България

Тел.: +359 2 970 4333

Luxembourg/Luxemburg

Pfizer SA/NV

Tél/Tel: +32 2 554 62 11

Česká republika

Pfizer, spol. s r.o.

Tel: +420-283-004-111

Magyarország

Pfizer Kft.

Tel.: + 36 1 488 37 00

Danmark

Pfizer ApS

Tlf: + 45 44 20 11 00

Malta

Pfizer HELLAS S.A.

Tel.: +30 210 6785 800

Deutschland

Pfizer Pharma PFE GmbH

Tel: + 49 (0)800 8535555

Nederland

Pfizer bv

Tel: +31 (0)10 406 43 01

Eesti

Pfizer Luxembourg SARL Eesti filiaal

Tel: +372 666 7500

Norge

Pfizer AS

Tlf: +47 67 52 61 00

Ελλάδα

Aenorasis S.A.

Τηλ: + 30 210 6136332

Österreich

Pfizer Corporation Austria Ges.m.b.H.

Tel: +43 (0)1 521 15-0

España

Pfizer GEP, S.L.

Tel: +34 91 490 99 00

Polska

Pfizer Polska Sp. z o.o.

Tel.: +48 22 335 61 00

France

Pfizer PFE France

Tél: + 33 (0)1 58 07 34 40

Portugal

Laboratórios Pfizer, Lda.

Tel: +351 21 423 55 00

Hrvatska

Pfizer Croatia d.o.o.

Tel: +385 1 3908 777

România

Pfizer România S.R.L.

Tel: +40 (0)21 207 28 00

Ireland

Hospira Ireland Sales Limited

Tel: 1800 633 363 (toll free)

+44 (0) 1304 616161

Slovenija

Pfizer Luxembourg SARL

Pfizer, podružnica za svetovanje s področja

farmacevtske dejavnosti, Ljubljana

Tel: +386 (0)1 52 11 400

Ísland

Icepharma hf.

Sími: +354 540 8000

Slovenská republika

Pfizer Luxembourg SARL, organizačná zložka

Tel: +421–2–3355 5500

Italia

Pfizer Italia Srl

Tel: +39 06 33 18 21

Suomi/Finland

Pfizer PFE Finland Oy

Puh/Tel: +358 (0)9 430 040

Κύπρος

Pfizer ΕΛΛΑΣ Α.Ε. (Cyprus Branch)

Τηλ: +357 22 817690

Sverige

Pfizer AB

Tel: +46 (0)8 550 520 00

Latvija

Pfizer Luxembourg SARL filiāle Latvijā

Tel.: + 371 670 35 775

United Kingdom

Hospira UK Limited

Tel: + 44 (0) 1628 515500

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Szczegółowa informacja o tym produkcie jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków: http://www.ema.europa.eu/.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje o samodzielnym podawaniu leku przez pacjenta

Ta część ulotki zawiera informacje dotyczące samodzielnego wstrzykiwania leku Nivestim. Ważnejest, by pacjent nie próbował wykonać wstrzyknięcia samodzielnie, jeśli nie zostanie odpowiednioprzeszkolony przez lekarza prowadzącego lub pielęgniarkę. Ważne jest także, by po wykonaniuwstrzyknięcia strzykawkę umieścić w pojemniku odpornym na uszkodzenia. W razie jakichkolwiekwątpliwości, dotyczących samodzielnego wykonania wstrzyknięcia lub jakichkolwiek pytań, należyzwrócić się o pomoc do lekarza lub pielęgniarki.

W jaki sposób samodzielnie podawać lek Nivestim

Nivestim jest zazwyczaj podawany raz na dobę we wstrzyknięciu, zwykle w tkankę znajdującą się tużpod skórą. Taki sposób podania leku nazywa się wstrzyknięciem podskórnym.

Nauczenie się samodzielnego wykonania wstrzyknięcia leku oznacza, że pacjent nie będzie musiałwzywać pielęgniarki do domu i nie będzie musiał udawać się każdego dnia do szpitala lub klinikiw celu otrzymania wstrzyknięcia.

Wstrzyknięcie należy wykonywać o tej samej porze każdego dnia. Najlepszymi miejscami do wstrzyknięcia są:

 przednie części ud,

 brzuch, z wyjątkiem okolicy pępka

Miejsce wstrzyknięcia leku należy codziennie zmieniać, by uniknąć bólu spowodowanegowstrzykiwaniem w jedno miejsce.

Sprzęt potrzebny do podawania leku

Aby samodzielnie wykonać wstrzyknięcie leku, potrzebne będą:  nowa ampułkostrzykawka z lekiem Nivestim,

 pojemnik na ostre przedmioty (pojemnik odporny na uszkodzenia) do usuwania zużytych

strzykawek,

 antyseptyczny wacik (jeśli tak zalecił lekarz lub pielęgniarka).

Jak samodzielnym wykonać wstrzyknięcie podskórne leku Nivestim

1. Należy starać się, by samodzielne wstrzyknięcie było wykonywane w przybliżeniu o tej samej porze każdego dnia.

2. Wyjąć strzykawkę z lekiem Nivestim z lodówki i odstawić go, by roztwór osiągnął temperaturę pokojową (około 25ºC). Będzie to trwać około 15-30 minut. Należy sprawdzić datę ważności, podaną na opakowaniu, aby upewnić się, że nie został przekroczony termin ważności leku. Należy upewnić się, że w pobliżu znajduje się pojemnik na ostre narzędzia.

3. Znaleźć wygodne, dobrze oświetlone miejsce robocze do wykonania wstrzyknięcia i upewnić się, że w strzykawce znajduje się prawidłowa dawka leku, przepisana przez lekarza.

4. Starannie umyć ręce mydłem i wodą.

5. Wyjąć strzykawkę z opakowania blistrowego i upewnić się, że roztwór jest przejrzysty, bezbarwny i nie zawiera widocznych cząstek. Nie używać strzykawki z lekiem Nivestim, jeśli w roztworze widoczne są pływające cząstki lub jeśli jakakolwiek część płynu wypłynęła ze strzykawki.

6. Trzymać strzykawkę z igłą skierowaną do góry. Zdjąć plastikową osłonę z igły. Strzykawka jest gotowa do użycia. W strzykawce mogą być widoczne drobne pęcherzyki powietrza. Usunięcie tych pęcherzyków przed wstrzyknięciem nie jest konieczne. Wstrzyknięcie roztworu zawierającego pęcherzyki jest nieszkodliwe.

7. Zdecydować, gdzie wstrzyknąć lek Nivestim - wybrać miejsce wstrzyknięcia na przedniej części brzucha lub ud. Miejsce wstrzyknięcia leku należy za każdym razem zmieniać. Nie wybierać miejsca wrażliwego, zaczerwienionego, z siniakami lub bliznami. Zdezynfekować skórę antyseptycznym wacikiem, jeśli tak zalecił lekarz lub pielęgniarka.

8. Uchwycić duży fałd skóry, unikając dotykania odkażonego miejsca. 9. Drugą ręką wprowadzić igłę pod skórę pod kątem około 45º.

10. Delikatnie pociągnąć za tłok, aby sprawdzić, czy w strzykawce nie pojawia się krew. Jeśli w strzykawce pojawi się krew, należy wyjąć igłę i wykonać ponowne wkłucie w innym miejscu. Tłok strzykawki należy popchnąć wolno do dołu, aż do całkowitego opróżnienia strzykawki z zawartości.

11. Po wstrzyknięciu roztworu wyjąć igłę ze skóry.

12. Upewnić się, że osłona zabezpieczająca igłę w całości ją zakryła, tak jak zostało to opisane w znajdującej się poniżej instrukcji aktywnej i pasywnej osłony igły.

13. Zużyte strzykawki włożyć do pojemnika na ostre narzędzia. Nie próbować usunąć osłony zabezpieczającej igłę.

 Zużyte strzykawki należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. NIGDY nie należy wrzucać zużytych strzykawek do domowego kosza na odpadki.

Uwaga

Większość osób może nauczyć się samodzielnego wykonania wstrzyknięcia leku, ale jeśli pacjent maz tym trudności, powinien zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki po pomoc lub poradę.

Stosowanie aktywnej osłony zabezpieczającej igłę UltraSafe Needle Guard dla produktu Nivestim12 mln j/ 0,2 mg/ml roztwór do wstrzykiwań/infuzji

Ampułkostrzykawka wyposażona jest w osłonę zabezpieczającą igłę UltraSafe Needle Guard, co zapobiega ukłuciu igłą. Używając ampułkostrzykawki nie należy dotykać rękami igły.

1. Wykonać wstrzyknięcie według instrukcji podanej powyżej.

2. Po wykonaniu wstrzyknięcia przesunąć do przodu osłonę zabezpieczającą igłę, tak, aby zakryła ona całą igłę (osłona zatrzaśnie się na właściwym miejscu).

Stosowanie pasywnej osłony zabezpieczającej igłę UltraSafe Needle Guard dla produktu Nivestim30 mln j/ 0,5 mg/ml roztwór do wstrzykiwań/infuzji i Nivestim 48 mln j/ 0,5 mg/ml roztwór dowstrzykiwań/infuzji

Ampułkostrzykawka jest wyposażona w igłę z osłoną zabezpieczającą, w celu ochrony przedzakłuciem.

Ampułkostrzykawkę należy zawsze trzymać za dalszy od igły koniec.

1. Należy wykonać wstrzyknięcie w sposób opisany powyżej.

2. Zmniejszyć nacisk na tłok, trzymać palce na wieńcu znajdującym się na strzykawce do czasu podania całej dawki. Pasywna osłona igły NIE uaktywni się dopóki CAŁA dawka nie zostanie podana.

3. Usunąć igłę ze skóry, następnie puścić tłok i pozwolić, aby cała igła wsunęła się w osłonę a osłona zamknęła się (zatrzasnęła się).

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------PONIŻSZE INFORMACJE PRZEZNACZONE SĄ WYŁĄCZNIE DLA PERSONELUMEDYCZNEGO LUB PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA

Nivestim nie zawiera żadnych środków konserwujących. Biorąc po uwagę możliwe ryzykozanieczyszczenia mikrobiologicznego, strzykawki z produktem Nivestim są przeznaczone wyłączniedo jednorazowego użycia.

Przypadkowe narażenie na działanie temperatur zamrażania do 24 godzin nie ma negatywnegowpływu na stabilność produktu Nivestim. Zamrożoną ampułkostrzykawkę można rozmrozić,a następnie przechowywać w lodówce w celu przyszłego zastosowania. NIE stosować produktuNivestim, jeśli narażenie na działanie temperatur zamrażania było dłuższe niż 24 godziny lub produktbył zamrażany więcej niż jeden raz.

Produktu Nivestim nie wolno rozcieńczać roztworami chlorku sodu. Produktu tego nie należy mieszaćz innymi produktami leczniczymi, z wyjątkiem wymienionych poniżej. Rozcieńczony filgrastym możewiązać się ze szkłem lub materiałami z plastiku, z wyjątkiem wymienionych poniżej.

Jeśli konieczne, produkt Nivestim można rozcieńczyć roztworem glukozy do infuzji o stężeniu50 mg/ml (5%). Nigdy nie zaleca się rozcieńczenia do końcowego stężenia wynoszącego mniej niż0,2 mln j. (2 mikrogramy) na ml. Przed zastosowaniem należy skontrolować wygląd roztworu. Tylkoklarowne roztwory bez wytrąconych cząstek nadają się do użycia. Przed podaniem pacjentomleczonym filgrastymem w rozcieńczeniu do stężenia poniżej 1,5 mln j. (15 μg) na ml, do roztworunależy dodać ludzkiej albuminy osocza (HSA) tak, by uzyskać stężenie końcowe 2 mg/ml.

Przykład. Jeśli końcowa objętość wynosi 20 ml, do całkowitej dawki filgrastymu mniejszej niż30 mln j. (300 mikrogramów) należy dodać 0,2 ml 20% roztworu ludzkiej albuminy. Po rozcieńczeniuw roztworze glukozy do infuzji o stężeniu 50 mg/ml (5%), filgrastym wykazuje zgodność ze szkłemi wieloma materiałami z plastiku, w tym polichlorkiem winylu (PCW), poliolefiną (kopolimerempolipropylenu i polietylenu) oraz polipropylenem.

Po rozcieńczeniu. Wykazano, że rozcieńczony roztwór zachowuje stabilność chemiczną i fizycznąprzez 24 godziny w temperaturze od 2ºC do 8ºC. Z mikrobiologicznego punktu widzenia produktnależy natychmiast wykorzystać. Jeśli produkt nie zostanie zużyty bezpośrednio, użytkownikodpowiada za warunki oraz czas przechowywania, który standardowo nie powinien być dłuższy niż24 godziny w temperaturze od 2ºC do 8ºC, chyba że rozcieńczanie miało miejsce w kontrolowanychwarunkach aseptycznych.