CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nolvadex D 20 mg tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka powlekana produktu Nolvadex D zawiera 20 mg tamoksyfenu (Tamoxifenum) w postacicytrynianu tamoksyfenu – 30,4 mg.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Każda tabletka powlekana zawiera 234 mg laktozy (patrz punkt 4.4). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

Ośmioboczna, biała tabletka powlekana z napisem Nolvadex D po jednej stronie i gładka po drugiej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie raka piersi.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli w tym pacjentki w podeszłym wieku

Zalecana dawka tamoksyfenu wynosi 20 mg do 40 mg na dobę, podawanych w dawkach podzielonych2 razy na dobę lub jako 1 dawka raz na dobę. We wczesnym stadium choroby, obecnie rekomendujesię leczenie nie krótsze niż 5 lat. Należy określić optymalną długość leczenia.

Dzieci

Nie zaleca się stosowania produktu Nolvadex D u dzieci, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania w tej grupie wiekowej (patrz punkt 5.1 i 5.2).

4.3 Przeciwwskazania

Nie wolno stosować produktu Nolvadex D w czasie ciąży. Zanotowano nieliczne przypadki poronieńspontanicznych, wad płodów oraz zgonów płodów po zastosowaniu produktu Nolvadex D. Nieustalono związku przyczynowego tych zmian ze stosowaniem tamoksyfenu (patrz także punkt 4.6).

Produktu Nolvadex D nie należy stosować u pacjentek ze stwierdzoną nadwrażliwością na tamoksyfen lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Podczas stosowania tamoksyfenu u niektórych pacjentek przed menopauzą dochodzi do zahamowania miesiączkowania.

Podczas leczenia tamoksyfenem obserwowano zwiększenie częstości występowania zmian w błonieśluzowej macicy, takich jak przerost, polipy, rak. Obserwowano również zwiększenie częstościwystępowania mięsaków macicy (głównie złośliwych guzów mieszanych mezodermalnych).Mechanizm powstawania tych zmian nie jest znany. Prawdopodobnie są one skutkiem działaniatamoksyfenu podobnego do działania estrogenów. Szczególną ostrożność należy zachowaću pacjentek, które były uprzednio leczone tamoksyfenem i podczas leczenia występowały u nichdziałania niepożądane ze strony układu rozrodczego zwłaszcza krwawienia z dróg rodnych,zaburzenia miesiączkowania, upławy, bóle i (lub) uczucie ciężkości w dole brzucha. Jeżeli podczasponownego leczenia tamoksyfenem wystąpią podobne objawy należy niezwłocznie rozpocząćpostępowanie diagnostyczne.

Podczas badań klinicznych obserwowano u pacjentek leczonych tamoksyfenem z powodu raka piersiwystępowanie pierwotnych nowotworów innych niż nowotwór drugiej piersi lub błony śluzowejmacicy. Nie ustalono związku przyczynowo skutkowego między występowaniem tych nowotworówa podawaniem tamoksyfenu. Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest jasne.

W opóźnionej mikrochirurgicznej rekonstrukcji piersi przyjmowanie produktu leczniczegoNolvadex D może zwiększać ryzyko powikłań w obrębie przeszczepionych mikronaczyniowychpłatów tkanek własnych.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej było 2 do 3krotnie większe u zdrowych ochotniczek zażywających tamoksyfen (patrz punkt 4.8.).

U pacjentek z rakiem piersi należy przeprowadzić szczegółowy wywiad, w tym również wywiadrodzinny, dotyczący występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jeżeli u pacjentkiwystępują czynniki sprzyjające występowaniu zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, należyprzeprowadzić szczegółowe badania w celu potwierdzenia czynników ryzyka żylnej chorobyzakrzepowo-zatorowej. Decyzja o zastosowaniu tamoksyfenu powinna być podjęta na podstawieoceny ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i korzyści wynikających z leczenia.U niektórych pacjentek uzasadnione może być zastosowanie jednoczesne tamoksyfenu i profilaktykiprzeciwzakrzepowej (patrz punkt 4.5).

Dodatkowo ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej zwiększa się wraz z wiekiem,w przypadku znacznej otyłości oraz w przypadku występowania innych czynników ryzyka tejchoroby. U wszystkich pacjentek, należy rozważyć ryzyko i korzyści wynikające z leczeniatamoksyfenem przed jego zastosowaniem. U pacjentek z rakiem piersi, ryzyko wystąpienia żylnejchoroby zakrzepowo-zatorowej jest większe również w przypadku jednoczesnego stosowaniachemioterapii (patrz punkt 4.5). U niektórych pacjentek z rakiem piersi, u których stwierdzono wieleczynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, uzasadnione może być zastosowaniedługookresowej profilaktyki przeciwzakrzepowej.

Unieruchomienie pacjenta i zabiegi chirurgiczne

U pacjentek z rakiem piersi, leczenie tamoksyfenem może zostać przerwane tylko, jeżeli ryzykowystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej znacząco przewyższa ryzyko związanez przerwaniem leczenia. U wszystkich pacjentek należy stosować odpowiednią profilaktykęprzeciwzakrzepową. Podczas hospitalizacji należy stosować pończochy przeciwzakrzepowe, wczesneuruchamianie pacjentki (jeżeli jest to możliwe) oraz leczenie przeciwzakrzepowe.

Jeżeli u pacjentki wystąpią objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, leczenie tamoksyfenemnależy natychmiast przerwać i rozpocząć odpowiednie postępowanie przeciwzakrzepowe. Decyzjęo ponownym zastosowaniu tamoksyfenu u pacjentek z rakiem piersi należy podjąć, biorąc pod uwagęryzyko zarówno związane z jego stosowaniem jak i brakiem leczenia tamoksyfenem. U niektórychpacjentek uzasadnione może być jednoczesne stosowanie tamoksyfenu i profilaktyki przeciwzakrzepowej. Należy poinformować pacjentkę, aby w przypadku zaobserwowania objawów żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej natychmiast skontaktowała się z lekarzem.

Produkt zawiera laktozę

Produkt Nolvadex D zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.

Produkt zawiera dwutlenek tytanu

Produkt Nolvadex D zawiera dwutlenek tytanu. Może on wywoływać problem u niewielkiej liczby osób, które są wrażliwe na ten składnik.

Osoby ze słabo metabolizującym izoenzymem CYP2D6

Dane literaturowe wykazują, że u osób słabo metabolizujących z udziałem CYP2D6, występujeobniżone stężenie endoksyfenu, jednego z najważniejszych aktywnych metabolitów tamoksyfenu (patrzpunkt 5.2).

Jednoczesne stosowanie leków hamujących działanie izoenzymu CYP2D6 może prowadzić dozmniejszenia stężenia aktywnego metabolitu, endoksyfenu. Dlatego też podczas stosowania tamoksyfenunależy w miarę możliwości unikać jednoczesnego stosowania potencjalnych inhibitorów izoenzymuCYP2D6 (np. paroksetyny, fluoksetyny, chinidyny, cynakalcetu lub bupropionu) (patrz punkty 4.5 i 5.2).

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Podczas jednoczesnego stosowania tamoksyfenu i leków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnychkumaryny może zwiększyć się działanie przeciwzakrzepowe. Zaleca się kontrolowanie parametrówukładu krzepnięcia u pacjentów leczonych jednocześnie tymi lekami.

Podczas jednoczesnego stosowania produktu Nolvadex D i leków cytotoksycznych występujezwiększone ryzyko powikłań zatorowo-zakrzepowych. (patrz punkt 4.4 i 4.8). W związku zezwiększonym ryzykiem wystąpienia zespołu zakrzepowo-zatorowego w tej grupie pacjentek, należyrozważyć stosowanie profilaktyki przeciwzakrzepowej podczas chemioterapii.

Zastosowanie tamoksyfenu w połączeniu z inhibitorem aromatazy (np. anastrozolem), podawanymjako leczenie uzupełniające, nie wykazało większej skuteczności terapii w porównaniu zestosowaniem tamoksyfenu w monoterapii.

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tamoksyfenu i innych leków, którezwiększają aktywność enzymu CYP 3A4 układu enzymatycznego cytochromu P450(np. ryfampicyny). Zwiększenie aktywności enzymu CYP 3A4, który bierze udział w metabolizmietamoksyfenu, może spowodować zmniejszenia stężenia leku w surowicy. Nie wiadomo, czy zjawiskoto ma znaczenie kliniczne.

W literaturze opisano interakcje farmakokinetyczne z inhibitorami izoenzymu CYP2D6, wykazujące65-75% zmniejszenie stężenia w osoczu jednej z najbardziej aktywnych form leku,4-hydroksy-N-desmetylotamoksyfenu (endoksyfenu). Podczas jednoczesnego stosowaniatamoksyfenu z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy SSRI (np. paroksetyną), w niektórych badaniachzgłaszano zmniejszenie skuteczności tamoksyfenu. Ponieważ nie można wykluczyć zmniejszeniaskuteczności tamoksyfenu, należy w miarę możliwości unikać jednoczesnego stosowania leku wrazpotencjalnymi inhibitorami izoenzymu CYP2D6 (np. paroksetyną, fluoksetyną, chinidyną,cynakalcetem lub bupropionem) (patrz punkty 4.4 i 5.2).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie wolno stosować tamoksyfenu u kobiet w ciąży. Zanotowano nieliczne przypadki poronieńspontanicznych, wad płodów oraz zgonów płodów po zastosowaniu tamoksyfenu. Nie ustalonozwiązku przyczynowego tych zmian ze stosowaniem tamoksyfenu.

Badania przeprowadzone u szczurów, królików i małp nie wykazały teratogennego działania tamoksyfenu.

W badaniach nad wpływem na rozwój układu rozrodczego u gryzoni tamoksyfen wykazywał podobnedziałanie jak estradiol, etynyloestradiol, klomifen i dietylostilbestrol (DES). Chociaż znaczeniekliniczne tych zmian nie jest ustalone, niektóre z nich, jak np. dysplazja gruczołów pochwy, byłypodobne do tych obserwowanych u młodych kobiet, które w życiu płodowym były poddane działaniuDES. U tych kobiet prawdopodobieństwo wystąpienia raka jasnokomórkowego szyjki macicylub pochwy wynosiło 1 na 1000. Zanotowano nieliczne przypadki stosowania tamoksyfenu u kobietw ciąży. U córek matek przyjmujących tamoksyfen w okresie ciąży nie obserwowano rakajasnokomórkowego szyjki macicy lub pochwy lub dysplazji gruczołów pochwy.

Kobiety, które w okresie leczenia mogą zajść w ciążę, powinny stosować skuteczne metodyantykoncepcji, inne niż hormonalne środki antykoncepcyjne. U pacjentek w okresie przed menopauząnależy wykluczyć ciążę przed rozpoczęciem leczenia tamoksyfenem. Pacjentka powinna byćpoinformowana o możliwości uszkodzenia płodu, jeśli ciąża wystąpi w okresie zażywaniatamoksyfenu lub w ciągu dwóch miesięcy po zakończeniu leczenia.

Karmienie piersią

Brak danych dotyczących przenikania tamoksyfenu do mleka kobiet karmiących, dlatego należyunikać stosowania tamoksyfenu u tej grupy pacjentek. Decyzja o zaprzestaniu karmienialub zaprzestaniu leczenia produktem Nolvadex D powinna zostać podjęta po uwzględnieniu korzyścidla matki wynikających z kontynuowania leczenia.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Jest mało prawdopodobne, aby produkt Nolvadex D miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn. Jednak, w związku ze zgłaszanym uczuciem zmęczenia po zastosowaniuproduktu Nolvadex D, należy zachować ostrożność, podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwaniamaszyn, gdy takie objawy utrzymują się.

4.8 Działania niepożądane

Jeśli nie określono, następujące kategorie częstości występowania działań niepożądanych zostałyustalone w wyniku analizy działań niepożądanych zgłaszanych w dużym badaniu III fazy,przeprowadzonym przy udziale 9 366 kobiet po menopauzie z operacyjnym rakiem piersi, leczonychprzez 5 lat, i jeśli nie określono, nie wzięto pod uwagę częstości występowania w grupieporównawczej lub czy badacz uznał zdarzenie za powiązane z badanym lekiem.Działania niepożądane występujące po zastosowaniu tamoksyfenu wynikają albo z działaniafarmakologicznego leku, np. uderzenia gorąca, krwawienie z dróg rodnych, upławy, świąd sromu,przemijające nasilenie objawów choroby nowotworowej, albo z działania ogólnego, np. zaburzeniażołądkowo-jelitowe, bóle głowy, rozkojarzenie oraz w bardzo rzadkich przypadkach zatrzymaniepłynów w ustroju i łysienie.

Tabela 1 Działania niepożądane obserwowane po zastosowaniu produktu

Nolvadex D

Częstość Klasyfikacja układów

i narządów (MedDRA)

Działanie niepożądane

Bardzo często (10%) Zaburzenia żołądka i jelit  nudności

Zaburzenia metabolizmu

i odżywiania

 zatrzymanie płynów

w ustroju

Zaburzenia układu rozrodczego

i piersi

 krwawienia z dróg

rodnych

 upławy

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

 wysypki skórne

Zaburzenia naczyniowe  uderzenia gorąca

Zaburzenia ogólne i stany

w miejscu podania

 zmęczenie

Często (1% i <10%) Zaburzenia krwi i układu

chłonnego

 anemia

Zaburzenia oka  zaćma

 retinopatia

Zaburzenia układu

immunologicznego

 reakcje nadwrażliwości

Badania diagnostyczne  zwiększenie stężenia triglicerydów

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki łącznej

 kurcze mięśni nóg

 ból mięśni

Nowotwory łagodne, złośliwe

i nieokreślone

 włókniakomięśniaki

macicy

Zaburzenia układu nerwowego  incydenty niedokrwienia

mózgu

 bóle głowy

 zamroczenia

 zaburzenia czucia, w tym parestezje i zaburzenia smaku

Zaburzenia układu rozrodczego

i piersi

 świąd sromu

 endometrioza, w tym

hiperplazja i polipy

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

 łysienie

Zaburzenia żołądka i jelit  wymioty

 biegunka

 zaparcia

Tabela 1 Działania niepożądane obserwowane po zastosowaniu produktu

Nolvadex D

Częstość Klasyfikacja układów

i narządów (MedDRA)

Działanie niepożądane

Zaburzenia wątroby i dróg

żółciowych

 zmiany aktywności

enzymów wątrobowych

 stłuszczenie wątroby

Procedury medyczne

i chirurgiczne

 incydenty zakrzepowe,

w tym zakrzepica żył

głębokich, zakrzepica

naczyń drobnych i zator

tętnicy płucnej

Niezbyt często

( 0,1% i <1%)

Zaburzenia krwi i układu

chłonnego

 trombocytopenia

 leukopenia

Zaburzenia oka  zaburzenia widzenia

Zaburzenia żołądka i jelit  zapalenie trzustki

Zaburzenia metabolizmu

i odżywiania

 zwiększenie stężenia

wapnia w surowicy

(u pacjentek

z przerzutami do kości)

Nowotwory łagodne, złośliwe

i nieokreślone

 rak endometrium

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej

i śródpiersia

 śródmiąższowe zapalenie

płuc

Zaburzenia wątroby i dróg

żółciowych

 marskość wątroby

Rzadko

( 0,01% i <0,1%)

Zaburzenia krwi i układu

chłonnego

 neutropeniaa

 agranulocytozaa

Zaburzenia oka  zmiany rogówki

 neuropatiaa

Nowotwory łagodne, złośliwe

i nieokreślone (w tym torbiele

i polipy)

 mięsaki macicy (głównie

złośliwe guzy mieszane

mezodermalne)a

Zaburzenia układu rozrodczego

i piersi

 endometriozaa

 torbielowate obrzęki

jajników a

 polipy pochwya

 powiększenie guzaa

Zaburzenia układu nerwowego  zapalenie nerwu

wzrokowego

Tabela 1 Działania niepożądane obserwowane po zastosowaniu produktu

Nolvadex D

Częstość Klasyfikacja układów

i narządów (MedDRA)

Działanie niepożądane

Zaburzenia wątroby i dróg

żółciowych

 zapalenie wątroby

 zastój żółcia

 niewydolność wątrobya

 uszkodzenie komórek

wątroby a

 martwica wątroby a

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

 obrzęk naczynioruchowy

 choroba Stevensa-

Johnsona a

 zapalenie naczyń

skórnycha

 pęcherzycaa

 rumień wielopostaciowya

Bardzo rzadko

(<0,01%)

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

 skórny toczeń

rumieniowaty b

Wady wrodzone, choroby

rodzinne i genetyczne

 późna porfiria skórna b

Urazy, zatrucia i powikłania po

zabiegach

 nawrót objawów

popromiennych

a To działanie niepożądane nie było zgłoszone w grupie tamoksyfenu (n=3094) w powyższym badaniu,

jednak było zgłaszane w innych badaniach lub z innych źródeł. Częstość została obliczona przy zastosowaniu górnej granicy 95% przedziału ufności dla oszacowania punktu (w oparciu o 3/X, gdzie X przedstawia ogólną wielkość próby, np. 3094). Jest ona obliczona jako 3/3094, co jest równoznaczne z częstością występowania “rzadko”.

b To zdarzenie nie było obserwowane w innych dużych badaniach klinicznych. Częstość została obliczona przy zastosowaniu górnej granicy 95% przedziału ufności dla oszacowania punktu (w oparciu o 3/X, gdzie X przedstawia ogólną wielkość próby, tj. 13357 pacjentów w dużych badaniach klinicznych). Jest ona obliczona jako 3/13357, co jest równoznaczne z częstością występowania “bardzo rzadko”.

Jeśli działania niepożądane są ciężkie, zmniejszenie dawki leku (do dawki nie mniejszej niż 20 mg nadobę) może spowodować zmniejszenie ich nasilenia. Jeżeli pomimo zmniejszenia dawki leku nasileniedziałań niepożądanych nie zmienia się, konieczne może być odstawienie leku.

Opisywano występowanie wysypek skórnych (w tym rzadkie przypadki rumienia wielopostaciowego,choroby Stevensa-Johnsona, zapalenia naczyń skórnych i pęcherzycy) oraz często reakcjinadwrażliwości, również w postaci obrzęku naczynioruchowego.

Niezbyt często u pacjentek ze stwierdzonymi przerzutami do kości, w początkowym okresie leczeniarozwijała się hiperkalcemia (zwiększenie stężenia wapnia w surowicy).

U pacjentek leczonych produktem Nolvadex D opisano również zaburzenia widzenia, w tym rzadkozmiany w rogówce a często retinopatię. Podczas stosowania produktu Nolvadex D częstoobserwowano przypadki zaćmy.

U pacjentów leczonych tamoksyfenem stwierdzano także neuropatię i zapalenie nerwu wzrokowego,a w niewielkiej liczbie przypadków wystąpiła ślepota.

Wśród pacjentów przyjmujących produkt Nolvadex D często obserwowano zaburzenia czucia (w tym parestezje i zaburzenia smaku).

Opisywano przypadki występowania włókniaków macicy, endometriozy i innych zmian w błonieśluzowej macicy, tj. hiperplazji i polipów.

Podczas leczenia tamoksyfenem obserwowano zmniejszenie liczby płytek krwi

do 80 000 - 90 000 komórek/mm3. W pojedynczych przypadkach liczba ta była mniejsza.

Po zastosowaniu produktu Nolvadex D obserwowano występowanie leukopenii, czasamiz towarzyszącą jej niedokrwistością i (lub) trombocytopenią. Rzadko obserwowano wystąpienieneutropenii, niekiedy o ciężkim przebiegu oraz bardzo rzadkie przypadki agranulocytozy.

Często podczas leczenia tamoksyfenem obserwowano incydenty niedokrwienia mózgu i zdarzeniazakrzepowo-zatorowe, w tym przypadki zakrzepicy żył głębokich, zakrzepicy naczyń drobnychi zatorowości płucnej. Jeśli produkt Nolvadex D stosowany jest w skojarzeniu z lekamicytotoksycznymi, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych.

U pacjentek leczonych produktem Nolvadex D często zgłaszano skurcze mięśni nóg i bóle mięśni.

Obserwowano niezbyt często opisywano przypadki wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc.

Podczas stosowania produktu Nolvadex D obserwowano zmiany aktywności enzymów wątrobowychoraz inne ciężkie zaburzenia czynności wątroby, w niektórych przypadkach zakończone zgonem,w tym stłuszczenie wątroby, zastój żółci i zapalenie wątroby niewydolność wątroby, marskośćwątroby i uszkodzenie komórek wątroby (w tym martwica wątroby).

Często zastosowanie produktu Nolvadex D może być związane ze zwiększeniem stężeń triglicerydóww surowicy, w niektórych przypadkach występującym jednocześnie z zapaleniem trzustki.

U kobiet przyjmujących produkt Nolvadex D rzadko obserwowano wystąpienie torbielowatych obrzęków jajników.

Rzadko obserwowano występowanie polipów pochwowych u kobiet stosujących produkt Nolvadex D.

Bardzo często zgłaszano uczucie zmęczenia przez pacjentów przyjmujących produkt Nolvadex D.

Podczas leczenia produktem Nolvadex D niezbyt często zgłaszano przypadki raka błony śluzowejmacicy oraz rzadkie przypadki mięsaków macicy (głównie złośliwych guzów mieszanychmezodermalnych).

Bardzo rzadko podczas stosowania leku Novaldex raportowano o wystąpieniu skórnego tocznia rumieniowatego.

U pacjentów otrzymujących Novaldex bardzo rzadko obserwowano późną porfirię skórną

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:

Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu RejestracjiProduktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, Faks: +48 22 49 21 309,e-mail:

[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Po przedawkowaniu produktu Nolvadex D można oczekiwać nasilenia działań niepożądanychzwiązanych z farmakologicznym działaniem leku.

W doświadczeniach na zwierzętach po zastosowaniu dawek dobowych 100 do 200-krotnie większych od zalecanych obserwowano wystąpienie działań charakterystycznych dla estrogenów.

Zanotowano doniesienia w literaturze, że Nolvadex D podany w kilkakrotnie większej dawce odzalecanej może spowodować wydłużenie odstępu QT w wykresie EKG.

Nie ma specyficznej odtrutki dla tamoksyfenu. Po przedawkowaniu należy zastosować leczenie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w terapii hormonalnej, antyestrogen.Kod ATC: L02B A01

Nolvadex D jest niesteroidową pochodną trifenyloetylenu, wykazującą szerokie spektrum działańfarmakologicznych jako antagonista lub agonista estrogenów zależnie od tkanki. U pacjentek z rakiempiersi, na poziomie guza, tamoksyfen działa przede wszystkim jako antyestrogen, zapobiegającwiązaniu się estrogenów z receptorem estrogenowym. U pacjentek ze stwierdzoną lub nieznanąobecnością receptora estrogenowego w guzie, wspomagająca terapia tamoksifenem wykazałaznaczącą redukcję wznowień nowotworu i wydłużenie 10-letniej przeżywalności, osiągając znaczącolepsze efekty podczas 5-letniego leczenia w porównaniu z 1-2-letnią terapią. Korzyści te występują wdużym stopniu nie zależnie od wieku, menopauzy, dawki tamoksyfenu i dodatkowej chemioterapii.W badaniach klinicznych wykazano, iż u kobiet po menopauzie tamoksyfen prowadzi do zmniejszeniastężenia cholesterolu całkowitego oraz lipoprotein o małej gęstości (LDL) o 10 do 20%. Tamoksyfennie zmniejsza wysycenia mineralnego kości u kobiet po menopauzie.

Polimorfizm izoenzymu CYP2D6 może być związany ze zróżnicowaniem w odpowiedziachklinicznych na tamoksyfen. Słaby metabolizm może być związany z ograniczoną reakcją na lek.Konsekwencje wynikające z leczenia u osób ze słabo metabolizującym izoenzymem CYP2D6 niezostały w pełni wyjaśnione (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2).

Genotyp CYP2D6

Dostępne dane kliniczne sugerują, iż u pacjentów będących homozygotami dla nieczynnych alleli CYP2D6 skuteczność tamoksyfenu w leczeniu raka piersi może być zmniejszona.

Dostępne badania kliniczne przeprowadzono głównie u kobiet po menopauzie (patrz punkty 4.4 i 5.2).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym tamoksyfen jest szybko wchłaniany. Maksymalne stężenie jest osiągane po 4 do 7 godzinach od podania.

Dystrybucja

Stężenie w stanie stacjonarnym jest osiągane po około 4 tygodniach leczenia tamoksyfenem w dawce40 mg na dobę. Stężenie w stanie stacjonarnym wynosi około 300 ng/ml. Tamoksyfen silnie wiąże sięz białkami osocza. Z albuminami wiąże się w prawie 100%.

Metabolizm

Tamoksyfen jest metabolizowany na drodze hydroksylacji, demetylacji i sprzęgania. Częśćmetabolitów wykazuje działanie kliniczne podobne do działania tamoksyfenu. Zwiększa to jegodziałanie terapeutyczne.

Wydalanie

Tamoksyfen jest wydalany przede wszystkim z kałem. Jego okres półtrwania wynosi około 7 dni. Okres półtrwania głównego metabolitu tamoksyfenu, N-demetylotamoksyfenu, wynosi 14 dni.

Tamoksyfen metabolizowany jest głównie przez izoenzym CYP3A4 do N-demetylo-tamoksyfenu,który dalej metabolizowany jest przez izoenzym CYP2D6 do innego czynnego metabolitu,endoksyfenu. U pacjentów, u których nie występuje izoenzym CYP2D6, stężenie endoksyfenu jestokoło 75% mniejsze niż u pacjentów z prawidłową aktywnością izoenzymu CYP2D6. Podanie silnychinhibitorów izoenzymu CYP2D6 zmniejsza ilość krążącego endoksyfenu do podobnego poziomu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uwzględniające wyniki standardowych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa stosowania, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności,możliwego działania rakotwórczego i toksycznego wpływu na reprodukcję, ujawniają działaniegenotoksyczne tamoksyfenu.

W badaniach długookresowych obserwowano występowanie guzów narządów rodnych u myszyi wątroby u szczurów po zastosowaniu tamoksyfenu. Nie jest wiadome znaczenie kliniczne tychobserwacji.

Tamoksyfen jest lekiem dobrze poznanym klinicznie.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

laktoza

skrobia kukurydziana żelatyna karboksymetyloskrobia sodowamagnezu stearynian

Otoczka metylohydroksypropylocelulozatytanu dwutlenek polietylenoglikol

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nieznane.

6.3 Okres ważności

5 lat