CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Normodipine, 5 mg, tabletki Normodipine, 10 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Normodipine, 5 mg: każda tabletka zawiera 5 mg amlodypiny w postaci amlodypiny bezylanu. Normodipine, 10 mg: każda tabletka zawiera 10 mg amlodypiny w postaci amlodypiny bezylanu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki.

Tabletki 5 mg: Białe lub prawie białe, podłużne, dwuwypukłe tabletki o dłuższej średnicy długości 8,7 mm i krótszej długości 6,2 mm z wytłoczonym napisem ‘5’ po jednej stronie tabletki. Tabletki 10 mg: Białe lub prawie białe, podłużne, dwuwypukłe tabletki o dłuższej średnicy długości 11,5 mm i krótszej długości 8,3 mm z wytłoczonym napisem ‘10’ po jednej stronie oraz linią podziałupo drugiej stronie tabletki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze.

Przewlekła, stabilna dławica piersiowa. Naczynioskurczowa dławica piersiowa (typu Prinzmetala).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli

W leczeniu zarówno nadciśnienia tętniczego, jak i choroby niedokrwiennej serca, dawka początkowawynosi zwykle 5 mg raz na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do dawki maksymalnej 10 mg na dobęw zależności od efektu klinicznego.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, produkt leczniczy Normodipine stosowano jednocześnie z tiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami alfa-adrenolitycznymi, lekami beta-adrenolitycznymioraz inhibitorami konwertazy angiotensyny. U pacjentów z dławicą piersiową, produkt leczniczyNormodipine może być stosowany w monoterapii lub w połączeniu z innymi produktami leczniczymiprzeciw dławicy piersiowej u pacjentów z dławicą oporną na azotany i (lub) odpowiednie dawki lekówblokujących receptory beta.

Jednoczesne stosowanie tiazydowych leków moczopędnych, leków blokujących receptory beta-adrenergiczne oraz inhibitorów konwertazy angiotensyny nie wymaga modyfikowania dawkiamlodypiny.

Szczególne grupy pacjentów

1

Pacjenci w podeszłym wieku

Produkt leczniczy Normodipine stosowany w takich samych dawkach jest jednakowo dobrze tolerowany przez chorych w wieku podeszłym i młodszych. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się normalny schemat dawkowania, jednak podczas zwiększania dawki należy zachować ostrożność (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Zaburzenia czynności wątroby

Schemat dawkowania u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątrobynie został ustalony, dlatego podczas wyboru dawki amlodypiny należy zachować ostrożność, a leczenie należy rozpoczynać z zastosowaniem dawek z dolnego zakresu schematu dawkowania (patrz punkty 4.4 i 5.2). Nie przeprowadzono badań dotyczących farmakokinetyki amlodypiny w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby dawkowanie amlodypiny należy rozpocząć od najmniejszej dawki, a następnie stopniowo należy ją zwiększać.

Zaburzenia czynności nerek

Zmiany stężenia amlodypiny w surowicy nie są skorelowane ze stopniem uszkodzenia nerek, dlategozaleca się normalny schemat dawkowania. Amlodypina nie jest eliminowana z organizmu podczasdializy.

Dzieci i młodzież

Dzieci i młodzież z nadciśnieniem tętniczym w wieku od 6 do 17 lat

Zalecana doustna dawka początkowa obniżająca ciśnienie tętnicze u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę. Dawka może zostać zwiększona do 5 mg raz na dobę, jeśli po 4tygodniach stosowania nie uzyskano pożądanych wartości ciśnienia tętniczego. Dawki większe niż 5mg na dobę nie były badane u dzieci i młodzieży (patrz punkty 5.1 i 5.2).

Zastosowanie amlodypiny w dawce 2,5 mg nie jest możliwe przy pomocy tego produktu leczniczego.

Dzieci w wieku poniżej 6 lat

Brak dostępnych danych.

Sposób podawania

Tabletki do podawania doustnego.

4.3 Przeciwwskazania

Amlodypina jest przeciwwskazana u pacjentów z:

- nadwrażliwością na substancję czynną lub na pochodne dihydropirydyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,

- ciężkim niedociśnieniem tętniczym,

- wstrząsem (w tym wstrząsem kardiogennym),

- zwężeniem drogi odpływu z lewej komory (np. stenoza aortalna dużego stopnia),- hemodynamicznie niestabilną niewydolnością serca po przebyciu ostrego zawału serca.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym.

Niewydolność serca

Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z niewydolnością serca. W długookresowym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo, w którym stosowano amlodypinę u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca (III i IV klasa wg NYHA), zanotowano większą częstość wystąpienia obrzęku płuc u pacjentów stosujących amlodypinę w porównaniu z pacjentami stosującymi placebo (patrz punkt 5.1). Leki z grupy antagonistów wapnia, w tym amlodypina,powinny być ostrożnie stosowane u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, ponieważ mogą

2

zwiększać ryzyko występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz śmierci.

Zaburzenia czynności wątroby

Okres półtrwania amlodypiny jest przedłużony, a wartości AUC są większe u pacjentów zzaburzeniami czynności wątroby. Nie opracowano dotychczas zaleceń dotyczących dawkowania amlodypiny. Dlatego też stosowanie amlodypiny należy rozpocząć od dawek z dolnego zakresu schematu dawkowania, należy zachować ostrożność zarówno podczas rozpoczynania leczenia, jakrównież podczas zwiększania dawki amlodypiny. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynnościwątroby może być konieczne stopniowe zwiększanie dawki oraz zapewnienie odpowiedniej kontroli.

Pacjenci w podeszłym wieku

Zwiększenie dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku wymaga zachowania ostrożności (patrz punkty 4.2 i 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

W tej grupie pacjentów amlodypinę można stosować w zwykłych dawkach. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie są związane ze stopniem zaburzenia czynności nerek. Amlodypina niepodlega dializie.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wpływ innych produktów leczniczych na amlodypinę

Inhibitory CYP3A4

Jednoczesne stosowanie z silnymi lub umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 (inhibitory proteazy, azole przeciwgrzybicze, werapamil lub diltiazem, makrolidy takie jak erytromycyna, klarytromycyna) może powodować znaczne zwiększenie wpływu amlodypiny na organizm, prowadzące do zwiększonego ryzyka niedociśnienia. Znaczenie kliniczne niniejszych zmian może być bardziej widoczne u pacjentów w podeszłym wieku, dlatego może być konieczna kontrola kliniczna oraz dostosowanie dawki.

Induktory CYP3A4

Stosowanie amlodypiny jednocześnie ze znanymi induktorami CYP3A4 może zmieniać jej stężenie w osoczu. Dlatego też, zarówno podczas stosowania amlodypiny razem z induktorami CYP3A4, a szczególnie z silnymi induktorami CYP3A4 (np. ryfampicyna, ziele dziurawca), jak i po jego zakończeniu, należy kontrolować ciśnienie krwi i rozważyć konieczność modyfikacji dawki.

Stosowanie amlodypiny z grejpfrutem lub z sokiem grejpfrutowym nie jest wskazane ze względu namożliwość zwiększenia biodostępności, co u niektórych pacjentów może nasilać obniżenie ciśnieniatętniczego.

Dantrolen (wlew)

U zwierząt po podaniu werapamilu i dożylnym podaniu dantrolenu obserwowano prowadzące do śmierci migotanie komór i zapaść krążeniową, powiązane z hiperkaliemią. Ze względu na ryzyko hiperkaliemii zaleca się unikanie jednoczesnego podawania antagonistów wapnia, takich jak amlodypina u pacjentów podatnych na hipertermię złośliwą i w leczeniu hipertermii złośliwej.

Wpływ amlodypiny na inne produkty lecznicze

Działanie amlodypiny polegające na obniżaniu ciśnienia krwi sumuje się z działaniem obniżającym

ciśnienie krwi innych produktów leczniczych o właściwościach przeciwnadciśnieniowych.

Takrolimus

Istnieje ryzyko zwiększenia stężenia takrolimusu we krwi podczas jednoczesnego stosowaniaamlodypiny, chociaż mechanizm farmakokinetyczny tej interakcji nie jest do końca poznany. W celu uniknięcia toksycznego działania takrolimusu, podając amlodypinę pacjentom leczonym takrolimusem, należy kontrolować jego stężenie we krwi i w razie potrzeby dostosować dawkę.

3

Cyklosporyna

Nie przeprowadzono badań oceniających interakcje cyklosporyny i amlodypiny u zdrowych ochotników, jak również w innych populacjach, z wyjątkiem pacjentów po przeszczepieniu nerki, uktórych obserwowano zmienne zwiększenie stężenia cyklosporyny (przedział od 0% do 40%). Należy monitorować stężenie cyklosporyny u pacjentów po przeszczepieniu nerki leczonych amlodypiną, a w razie konieczności zmniejszyć dawkę cyklosporyny.

Symwastatyna

Jednoczesne stosowanie wielokrotnych dawek 10 mg amlodypiny z 80 mg symwastatyny prowadziłodo 77% zwiększenia narażenia na symwastatynę w porównaniu do symwastatyny stosowanej wmonoterapii. U pacjentów stosujących amlodypinę należy zmniejszyć dawkę symwastatyny do 20 mgna dobę.

W badaniach klinicznych dotyczących interakcji, amlodypina nie wpływała na właściwości

farmakokinetyczne atorwastatyny, digoksyny i warfaryny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży.

W badaniach na zwierzętach zaobserwowano szkodliwy wpływ na reprodukcję po zastosowaniu

dużych dawek produktu (patrz punkt 5.3).

Stosowanie amlodypiny w ciąży jest zalecane tylko w przypadkach, gdy nie ma innego, bezpieczniejszego produktu oraz gdy choroba jest związana z większym ryzykiem dla matki i płodu.

Karmienie piersią

Amlodypina przenika do mleka ludzkiego. Oszacowano, że odsetek dawki, jaki przyjmuje niemowlę od karmiącej go piersią matki, mieści się w przedziale międzykwartylowym od 3% do 7%, przy czym wartość maksymalna wynosi 15%. Wpływ amlodypiny na organizm niemowląt jest nieznany. Decyzjęo kontynuowaniu czy zaprzestaniu karmienia piersią lub kontynuowaniu czy zaprzestaniu leczeniaamlodypiną należy podejmować po rozważeniu korzyści wynikających z karmienia piersią dla dzieckaoraz leczenia amlodypiną dla matki.

Płodność

U niektórych pacjentów leczonych antagonistami wapnia zaobserwowano odwracalne zmianybiochemiczne w główkach plemników. Dane kliniczne dotyczące potencjalnego działania amlodypinyna płodność są niewystarczające. W jednym badaniu z udziałem szczurów zaobserwowano wystąpieniedziałań niepożądanych związanych z płodnością u samców (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Amlodypina wywiera mały lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn. Zdolność reagowania może ulec osłabieniu, jeśli pacjent przyjmującyamlodypinę odczuwa zawroty głowy, bóle głowy, zmęczenie lub nudności. Zaleca się zachowanieostrożności, szczególnie na początku leczenia.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane podczas leczenia to: senność, zawroty głowy, ból głowy,kołatanie serca, zaczerwienienie twarzy, ból brzucha, nudności, obrzęk kostek, obrzęk oraz zmęczenie.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Działania niepożądane zamieszczone w poniższej tabeli były obserwowane i zgłoszone podczasleczenia amlodypiną i występowały z następującymi częstościami: bardzo często (≥1/10), często

4

(≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10000 do <1/1000), bardzo rzadko(<1/10000) oraz częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

W obrębie każdej częstości występowania działania niepożądane przedstawiono zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Klasyfikacja układów i

narządów

Częstość Działania niepożądane

Zaburzenia krwi i układu Bardzo rzadko Leukocytopenia,chłonnego małopłytkowośćZaburzenia układu Bardzo rzadko Reakcje alergiczneimmunologicznego

Zaburzenia metabolizmu i Bardzo rzadko Hiperglikemia odżywiania

Zaburzenia psychiczne Niezbyt często Bezsenność, zmiany nastroju (w tym

lęk), depresja Rzadko Dezorientacja

Zaburzenia układu nerwowego Często Senność, zawroty głowy, bóle głowy

(zwłaszcza w początkowym okresie leczenia)

Niezbyt często Drżenie, zaburzenia smaku,

omdlenia, niedoczulica, przeczulica

Bardzo rzadko Wzmożone napięcie, neuropatia

obwodowa

Nieznana Zaburzenia pozapiramidowe

Zaburzenia oka Często Zaburzenia widzenia (w tym

podwójne widzenie)

Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często Szum usznyZaburzenia serca Często Kołatanie serca Niezbyt często Zaburzenia rytmu serca (w tym

bradykardia, tachykardia komorowa i migotanie przedsionków)

Bardzo rzadko Zawał serca

Zaburzenia naczyniowe Często Nagłe zaczerwienienie twarzy

Niezbyt często Niedociśnienie Bardzo rzadko Zapalenie naczyń

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej

i śródpiersia

Często Duszność

Niezbyt często Kaszel, zapalenie błony śluzowej

nosa (nieżyt)

Zaburzenia żołądka i jelit Często Ból brzucha, nudności, niestrawność, zmiana rytmu wypróżnień (w tym

biegunka i zaparcie)

Niezbyt często Wymioty, suchość błony śluzowej

jamy ustnej

Bardzo rzadko Zapalenie trzustki, nieżyt żołądka, rozrost dziąseł

Zaburzenia wątroby i dróg

żółciowych

Bardzo rzadko Zapalenie wątroby, żółtaczka,

zwiększenie aktywności enzymów

wątrobowych*

5

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

Niezbyt często Łysienie, plamica, zmiana koloru

skóry, wzmożona potliwość, świąd,

wysypka, wykwit skórny, pokrzywka

Bardzo rzadko Obrzęk naczynioruchowy, rumień

wielopostaciowy, złuszczające

zapalenie skóry, zespół

Stevensa-Johnsona, obrzęk

Quinckego, nadwrażliwość na światło

Częstość Toksyczne martwicze oddzielanie się

nieznana naskórka

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki łącznej

Często Obrzęk okolicy kostek, kurcze mięśni

Niezbyt często Bóle stawów, bóle mięśni, ból pleców

Zaburzenia nerek i dróg

moczowych

Zaburzenia układu rozrodczego

i piersi

Zaburzenia ogólne i stany w

miejscu podania

Niezbyt często Zaburzenia mikcji, moczenie nocne,

zwiększona częstość oddawania

moczu

Niezbyt często Impotencja, ginekomastia

Bardzo często Obrzęki

Często Zmęczenie, osłabienie

Niezbyt często Ból w klatce piersiowej, ból, złe

samopoczucie

Badania diagnostyczne Niezbyt często Zwiększenie masy ciała,

zmniejszenie masy ciała

* w większości przypadków odpowiadające cholestazie

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

U ludzi doświadczenie z zamierzonym przedawkowaniem jest ograniczone.

Objawy

Dostępne dane wskazują, że duże przedawkowanie może prowadzić do nadmiernego rozszerzenianaczyń obwodowych oraz możliwej odruchowej tachykardii. Donoszono o znacznym iprawdopodobnie długotrwałym zmniejszeniu ciśnienia tętniczego, prowadzącym do wstrząsu, w tym wstrząsu z wystąpieniem zgonu.

Leczenie

Klinicznie znamienne niedociśnienie spowodowane przedawkowaniem amlodypiny wymaga aktywnego podtrzymywania czynności układu sercowo-naczyniowego, w tym częstego monitorowania

6

czynności serca i układu oddechowego, uniesienia kończyn i kontrolowania objętości płynów krążącychi ilości wydalanego moczu.

Lek zwężający naczynia może przywrócić prawidłowe napięcie ścian naczyń i ciśnienie krwi pod warunkiem, że nie ma przeciwwskazań do jego stosowania. Podawany dożylnie glukonian wapniamoże wpływać korzystnie, zmniejszając blokadę kanałów wapniowych.

W niektórych przypadkach warto rozważyć płukanie żołądka. U zdrowych ochotników zastosowaniewęgla aktywowanego do 2 godzin po podaniu 10 mg amlodypiny zmniejszało szybkość absorpcjiamlodypiny.

Dializa najprawdopodobniej nie przyniesie spodziewanych korzyści, ponieważ amlodypina silniewiąże się z białkami.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: wybiórczy antagoniści wapnia o dominującym działaniu naczyniowym, pochodne dihydropirydyny. Kod ATC: C08CA01

Amlodypina jest antagonistą napływu jonów wapnia należącym do grupy dihydropirydyny (powolnyinhibitor kanału wapniowego lub antagonista wapnia) i hamuje przezbłonowy przepływ jonów wapniado komórek mięśnia sercowego i komórek błony mięśniowej naczyń.

Mechanizm działania obniżającego ciśnienie amlodypiny jest wynikiem bezpośredniego działaniarozkurczowego na mięśnie gładkie naczyń. Dokładny mechanizm łagodzenia objawów dławicypiersiowej w czasie stosowania amlodypiny nie jest w pełni wyjaśniony, jednak amlodypina zmniejszaniedotlenienie mięśnia serca poprzez dwa następujące rodzaje działań:

− Amlodypina rozszerza tętniczki przedwłosowate i w ten sposób zmniejsza opór obwodowy (obciążenia następcze). Ponieważ częstość skurczów serca pozostaje niezmieniona, działanie to zmniejsza zużycie energii przez mięsień sercowy i jego zapotrzebowanie na tlen.− Mechanizm działania amlodypiny obejmuje także prawdopodobnie rozszerzenie dużych tętnic i tętniczek wieńcowych zarówno w obszarach niezmienionych, jak i zmienionych wskutek niedokrwienia. Zwiększa to zaopatrzenie w tlen u chorych ze skurczem naczyń wieńcowych (angina Prinzmetala).

U chorych z nadciśnieniem tętniczym podawanie leku raz na dobę powoduje klinicznie znamienneobniżenie ciśnienia tętniczego zarówno w pozycji leżącej, jak i stojącej, przez cały 24-godzinny okres obserwacji. Z uwagi na powolny początek działania, po podaniu amlodypiny nie obserwuje się gwałtownych spadków ciśnienia tętniczego.

U chorych z chorobą niedokrwienną serca podanie amlodypiny w jednej dawce dobowej wydłuża czasmożliwego do wykonania wysiłku fizycznego, czas do wystąpienia bólu wieńcowego oraz czas doobniżenia odcinka ST o 1 mm, zmniejsza też częstość występowania dolegliwości wieńcowych oraz zmniejsza liczbę stosowanych tabletek nitrogliceryny.

Nie stwierdzono, by amlodypina powodowała jakiekolwiek niekorzystne efekty metaboliczne anizmieniała profil lipidowy osocza. Amlodypina nadaje się do stosowania u chorych z astmąoskrzelową, cukrzycą i dną moczanową.

Stosowanie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca:

Skuteczność amlodypiny w zapobieganiu zdarzeniom klinicznym u pacjentów z chorobąniedokrwienną serca oceniano w niezależnym, wieloośrodkowym, randomizowanym badaniuprowadzonym metodą podwójnie ślepej próby, kontrolowanym placebo, z udziałem 1997 pacjentów onazwie CAMELOT (ang. Comparison of Amlodipine vs Enalapril to Limit Occurrences of

7

Thrombosis). Przez 2 lata, wśród uczestników badania 663 osoby otrzymywały amlodypinę w dawce5-10 mg, 673 osoby otrzymywały enalapryl w dawce 10-20 mg, a 655 osób otrzymywało placebo,poza standardowym leczeniem obejmującym statyny, leki beta-adrenolityczne, leki moczopędne iaspirynę. Główne wyniki dotyczące skuteczności przedstawiono w Tabeli 1. Wyniki wskazują, żestosowanie amlodypiny związane było z rzadszymi hospitalizacjami z powodu dławicy piersiowej irzadszym wykonywaniem zabiegów rewaskularyzacji u pacjentów z chorobą wieńcową.

Tabela 1. Częstość występowania istotnych efektów klinicznych w badaniu CAMELOT

Wskaźnik występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych, liczba przypadków (%) Porównanie

amlodypiny i placebo Efekty Amlodypina Placebo Enalapryl Wskaźnik Wartość

ryzyka P (95% przedział ufności)

Pierwszorzędowy punkt końcowy

Niepożądane 110 (16,6) 151 (23,1) 136 (20,2) 0,69 (054- 0,003 zdarzenia sercowo- 088)

naczyniowe Poszczególne elementy

Rewaskularyzacja 78 (11,8) 103 (15,7) 95 (14,1) 0,73 (0,54- 0,03 wieńcowa 0,98) Hospitalizacja z 51 (7,7) 84 (12,8) 86 (12,8) 0,58 (0,41- 0,002 powodu dławicy 0,82)

Zawał mięśnia 14 (2,1) 19 (2,9) 11 (1,6) 0,73 (0,37- 0,37 sercowego 1,46) niezakończony zgonem

Udar mózgu lub 6 (0,9) 12 (1,8) 8 (1,2) 0,50 (0,19- 0,15 TIA 1,32)

Zgon z powodów 5 (0,8) 2 (0,3) 5 (0,7) 2,46 (0,48- 0,27 sercowo- 12,7) naczyniowych

Hospitalizacja z 3 (0,5) 5 (0,8) 4 (0,6) 0,59 (0,14- 0,46 powodu 2,47)

zastoinowej niewydolności serca

Zatrzymanie 0 4 (0,6) 1 (0,1) NA 0,04 krążenia ze skuteczną resuscytacją

Świeżo 5 (0,8) 2 (0,3) 8 (1,2) 2,6 (0,50- 0,24 rozpoznana 13,4)

choroba naczyń obwodowych

Skróty: TIA – przemijający napad niedokrwienny

Niewydolność serca:

Badania hemodynamiczne oraz próby wysiłkowe przeprowadzone u chorych z niewydolnością serca klasy II-IV wg NYHA wykazały, że amlodypina nie prowadzi do pogorszenia stanu klinicznego chorychokreślonego poprzez zdolność do wykonywania wysiłku fizycznego, pomiar frakcji wyrzutowej lewejkomory oraz nasilenie objawów klinicznych.

W badaniu kontrolowanym przeprowadzonym z użyciem placebo (PRAISE), u chorych

8

z niewydolnością serca klasy III-IV wg NYHA leczonych digoksyną, lekami moczopędnymi i inhibitorami konwertazy angiotensyny wykazano, że zastosowanie amlodypiny nie zwiększa umieralności ani łącznie chorobowości i umieralności pacjentów z niewydolnością serca. W dalszej obserwacji w długookresowym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo (PRAISE-2), stosowanie amlodypiny u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca (NYHA III i IV) bez cech sugerujących podłoże niedokrwienne choroby, leczonych ustalonymi dawkami inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE-I), glikozydów naparstnicy i leków moczopędnych, amlodypina niemiała wpływu na śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych. W tej samej grupie pacjentów, przyjmowanie amlodypiny związane było ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia obrzęku płuc.

Leczenie zapobiegające występowaniu zawałów serca (ALLHAT):

Przeprowadzono randomizowane, kontrolowane metodą podwójnie ślepej próby badanie, dotyczącezachorowalności i śmiertelności, zatytułowane ,,Leczenie hipotensyjne i obniżające stężenie lipidów wcelu zapobiegania występowaniu zawałów serca" (ang. Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack - ALLHAT), w celu porównania nowych metod leczenia: amlodypiną 2,5-10 mg/d (antagonista wapnia) lub lizynoprylem 10-40 mg/d (inhibitor ACE) - jako leczenia pierwszego rzutu, z leczeniem tiazydowym lekiem moczopędnym chlortalidonem 12,5-25 mg/d, w łagodnym lub umiarkowanie nasilonym nadciśnieniu tętniczym.

Do badania włączono ogółem 33 357 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, w wieku powyżej 55 lat,których obserwowano średnio przez 4,9 roku. U pacjentów występował, co najmniej jeden znastępujących czynników ryzyka rozwoju choroby wieńcowej: uprzedni zawał serca lub udar (ponad 6miesięcy przed włączeniem do badania) lub wywiad dotyczący innego epizodu związanego zmiażdżycą naczyń (ogółem 51,5%), cukrzyca typu 2. (36,1%), stężenie HDL-C <35 mg/dl (11,6%),przerost lewej komory stwierdzony elektro- lub echokardiograficznie (20,9%), palenie papierosów (21,9%).

Pierwotnym punktem końcowym była łączna liczba zgonów z powodu choroby wieńcowej orazzawałów serca niezakończonych zgonem pacjenta. Nie obserwowano istotnej różnicy w częstościwystąpienia pierwotnego punktu końcowego pomiędzy leczeniem z zastosowaniem amlodypiny ichlortalidonu: RR 0,98, 95% CI (0,90-1,07), p=0,65. W obrębie wtórnego punktu końcowego,częstość występowania niewydolności serca (element złożonego sercowo-naczyniowego punktu końcowego) była znacznie wyższa w grupie pacjentów otrzymujących amlodypinę w porównaniu do chlortalidonu (10,2% vs 7,7%, RR 1,38, 95% CI [1,25-1,52] p<0,001). Co więcej, nie obserwowano różnic w śmiertelności ogólnej (bez względu na przyczynę) pomiędzy grupami, w których stosowano amlodypinę i chlortalidon: RR 0,96, 95% Cl [0,89-1,02], p=0,20.

Dzieci i młodzież (w wieku 6 lat i starsze):

W badaniu obejmującym 268 dzieci w wieku od 6 do 17 lat z przeważającym wtórnym nadciśnieniem tętniczym, porównanie amlodypiny w dawce 2,5 mg i 5,0 mg z placebo wykazało, że obie dawki zmniejszały ciśnienie skurczowe znacząco bardziej niż placebo. Różnica pomiędzy tymi dwiema dawkami nie była statystycznie istotna.

Nie badano długoterminowego wpływu amlodypiny na wzrost, dojrzewanie i rozwój ogólny. Nie określono również długoterminowego wpływu amlodypiny podawanej w dzieciństwie na zmniejszeniechorobowości i śmiertelności po osiągnięciu dorosłości.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie, dystrybucja, wiązanie przez białka surowicy: po doustnym podaniu dawek

terapeutycznych amlodypina jest dobrze wchłaniana, a maksymalne stężenie w surowicy występuje po 6-12 godzinach po podaniu dawki. Biodostępność amlodypiny ocenia się na 64-80%. Objętość dystrybucji wynosi około 21 1/kg. W badaniach in vitro wykazano, że amlodypina jest w około 97,5%wiązana przez białka surowicy.

Biodostępność amlodypiny nie ulega zmianie pod wpływem pokarmu.

9

Metabolizm i eliminacja

Okres półtrwania eliminacji amlodypiny w fazie końcowej wynosi 35-50 godzin i umożliwiadawkowanie raz na dobę. Amlodypina jest metabolizowana w wątrobie do nieczynnych metabolitów.Około 10% leku jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem i tą samą drogą ulega wydaleniuokoło 60% metabolitów.

Zaburzenia czynności wątroby

Dostępne są tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące stosowania amlodypiny u pacjentów zzaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci z niewydolnością wątroby mają zmniejszony klirensamlodypiny czego wynikiem jest dłuższy okres półtrwania oraz zwiększenie AUC o około 40-60%.

Pacjenci w podeszłym wieku

Maksymalne stężenie amlodypiny w surowicy występuje u osób w podeszłym wieku po takim samym czasie jak u młodszych pacjentów. W podeszłym wieku istnieje tendencja do zmniejszania się klirensuamlodypiny, co powoduje zwiększenie pola pod krzywą stężenia leku w czasie i przedłużenie okresupółtrwania eliminacji. U pacjentów z niewydolnością, krążenia pole pod krzywą, stężenia leku w czasie i okres półtrwania eliminacji wzrastały odpowiednio do wieku.

Dzieci i młodzież

Przeprowadzono badanie farmakokinetyczne w populacji 74 dzieci w wieku od 12 miesięcy do 17 lat znadciśnieniem tętniczym (34 pacjentów w wieku od 6 do 12 lat i 28 pacjentów w wieku od 13 do 17lat) otrzymujących dawki amlodypiny pomiędzy 1,25 i 20 mg zarówno raz na dobę, jak i dwa razy nadobę. U dzieci w wieku od 6 do 12 lat i młodzieży w wieku od 13 do 17 lat typowy klirens doustny(CL/F) wynosił odpowiednio u osób płci męskiej 22,5 i 27,4 1/h oraz u osób płci żeńskiej 16,4 i 21,31/h. Zaobserwowano dużą zmienność w ekspozycji między osobnikami. Dane zgłaszane dla dzieci wwieku poniżej 6 lat są ograniczone.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczny wpływ na płodność

Badania wpływu na rozród przeprowadzone u szczurów i myszy wykazały opóźnienie daty porodu, wydłużenie czasu trwania porodu i zmniejszoną przeżywalność potomstwa po zastosowaniu amlodypiny w dawkach około 50-krotnie większych od maksymalnej zalecanej dawki dla ludzi, wprzeliczeniu na mg/kg masy ciała.

Zaburzenia płodności

Nie stwierdzono wpływu amlodypiny podawanej w dawkach do 10 mg/kg/dobę (w przeliczeniu na mg/m2 powierzchni ciała, 8-krotnie* większej od maksymalnej zalecanej dawki dla ludzi wynoszącej10 mg) na płodność u szczurów (u samców przez 64 dni i samic przez 14 dni przed parowaniem). Winnym badaniu z udziałem szczurów, w którym samcom szczurów podawano amlodypinę w postacibezylanu w dawce porównywalnej do dawki stosowanej u ludzi w przeliczeniu na mg/kg przez 30 dni,stwierdzono zarówno zmniejszenie stężenia hormonu folikulotropowego i testosteronu w osoczu, jak również zmniejszenie gęstości nasienia i liczby dojrzałych spermatyd i komórek Sertoliego.

Rakotwórczość, mutageneza

U szczurów i myszy otrzymujących amlodypinę w karmie przez dwa lata, w ilości tak dobranej, abyzapewnić dawkę dobową 0,5, 1,25 i 2,5 mg/kg/dobę, nie stwierdzono cech działania rakotwórczego.Największa dawka (która w przypadku myszy była zbliżona, a u szczurów 2-krotnie większa od maksymalnej zalecanej dawki dla ludzi, wynoszącej 10 mg, w przeliczeniu na mg/m2 powierzchni ciała*) była zbliżona do maksymalnej tolerowanej dawki dla myszy, ale nie dla szczurów.

W badaniach mutagenności nie stwierdzono działań związanych z podawanym lekiem na poziomie genów ani chromosomów.

*W oparciu o masę ciała pacjenta wynoszącą 50 kg

10

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystaliczna,Wapnia wodorofosforan bezwodny, Karboksymetyloskrobia sodowa, Magnezu stearynian.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30˚C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii Aluminium/PVC w tekturowym pudełku.

Wielkość opakowania: 30 tabletek.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o.ul. Ks. J. Poniatowskiego 5 05-825 Grodzisk Mazowiecki

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 9930

Pozwolenie nr 9931

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Normodipine, 5 mg

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.07.2003 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 19.07.2013 r.

11

Normodipine, 10 mg

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.07.2003 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 19.07.2013 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12