Drugorzędowymi punktami końcowymi były: rzeczywista i procentowa zmiana ciśnienia wyciekaniamoczu w odniesieniu do stanu wyjściowego, poprawa lub stabilizacja wodonercza i wodniakamoczowodu oraz zmiana objętości moczu uzyskanego podczas cewnikowania i liczba wycieków moczu w czasie cewnikowania, odnotowanych w dzienniczku cewnikowania.
Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupą przyjmującą placebo, a żadną z 3 grup leczonych tamsulosyną zarówno dla pierwszo- jak i drugorzędowych punktów końcowych.Nie zaobserwowano odpowiedzi na żadną z dawek.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Tamsulosyny chlorowodorek jest wchłaniany z przewodu pokarmowego, wykazując prawie całkowitądostępność biologiczną. Podawanie po posiłku zmniejsza wchłanianie tamsulosyny chlorowodorku.Stałość wchłaniania jelitowego można zapewnić przyjmując produkt Omnic 0,4 zawsze po tymsamym posiłku. Tamsulosyna wykazuje kinetykę liniową.
Po podaniu pojedynczej dawki produktu Omnic 0,4, po posiłku maksymalne stężenie tamsulosyny w osoczu stwierdza się po około 6 godzinach. W stanie stacjonarnym, osiąganym około 5. dniapodawania dawek wielokrotnych maksymalne stężenie osoczowe tamsulosyny jest około dwóchtrzecich wyższe niż stężenia stwierdzane po podaniu pojedynczej dawki. Chociaż dane te dotyczą pacjentów w podeszłym wieku, należy oczekiwać, że takie same zależności występują u młodszych pacjentów.
Stężenie tamsulosyny zarówno po podaniu pojedynczej jak i wielokrotnej dawki wykazuje znaczną
zmienność osobniczą.
U ludzi tamsulosyna wiąże się z białkami osocza w ponad 99%, a objętość dystrybucji jest niewielka(około 0,2 l/kg mc.).
Tamsulosyna w niewielkim stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia, gdyż jest wolnometabolizowana. Większa część tamsulosyny występuje w osoczu w postaci niezmienionej. Tamsulosyna jest metabolizowana w wątrobie.
U szczurów w zasadzie nie obserwowano pobudzenia enzymów mikrosomalnych wątroby.Wyniki badań in vitro wskazują, że cytochromy CYP3A4 i CYP2D6 biorą udział w metabolizmie tamsulosyny chlorowodorku, możliwy jest również niewielki udział innych izoenzymów CYP. Zablokowanie enzymów cytochromów CYP3A4 i CYP2D6 metabolizujących produkt może prowadzić do zwiększenia ekspozycji na tamsulosyny chlorowodorek (patrz punkt 4.4 i 4.5).Żaden z metabolitów nie wykazuje większej aktywności niż substancja wyjściowa.
Tamsulosyna i jej metabolity są wydalane głównie z moczem, przy czym około 9% podanej dawki
pozostaje w postaci niezmienionej.
Po podaniu pojedynczej dawki Omnic 0,4 po posiłku okres półtrwania tamsulosyny w osoczu wynosi około 10 godzin, a po dawkach wielokrotnych (w stanie stacjonarnym) około 13 godzin.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Prowadzono badania toksyczności po podaniu pojedynczej jak i wielokrotnej dawki u myszy,szczurów i psów. Ponadto badano toksyczny wpływ na reprodukcję u szczurów, działanie rakotwórczeu myszy i szczurów oraz genotoksyczność in vivo i in vitro.
Ogólny profil toksyczności po zastosowaniu dużych dawek tamsulosyny nie odbiega od profiluznanego dla produktów blokujących receptory adrenergiczne typu alfa1.
Po zastosowaniu bardzo dużych dawek obserwowano zmiany zapisu EKG u psów. Nie stwierdzonoistotności klinicznej tego efektu. Tamsulosyna nie wykazuje istotnych właściwości genotoksycznych.
6