5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwzakaźne do stosowania ogólnego; penicyliny wrażliwe na ß-laktamazę. Kod ATC: J01CE02
Fenoksymetylopenicylina jest penicyliną do stosowania doustnego, o silnym działaniuprzeciwbakteryjnym. Działa bakteriobójczo na wrażliwe, rozmnażające się drobnoustroje poprzezhamowanie syntezy ściany komórkowej. Zakres działania fenoksymetylopenicyliny pokrywa sięz zakresem działania benzylopenicyliny, obejmuje: grupy A, C, G, H, L i M paciorkowców,Streptococcus pneumoniae, gronkowce niewytwarzające penicylinazy i Neisseriae spp., Erysipelothrixrhusiopathiae, Listeria spp., Corynebacterium spp., Bacillus anthracis, Actinomycetes spp.,Streptobacillus spp., Pasteurella multocida, Spirillum minus, krętki i inne drobnoustroje spiralne(Leptospira, Treponema, Borrelia i inne), a także wiele gatunków wrażliwych bakterii beztlenowych(np. Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., rodzaj Clostridium, rodzaj Fusobacterium i inne).Pośród szczepów enterokoków (grupa D paciorkowców) tylko niektóre są wrażliwe.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Fenoksymetylopenicylina jest odporna na działanie kwaśnego soku żołądkowego. Szybko wchłaniasię, jej maksymalne stężenie w osoczu i stężenia w tkankach, warunkujące działanie lecznicze,występują w ciągu 30 do 60 minut po podaniu. Okres półtrwania w osoczu wynosi 30-45 minut;z białkami osocza wiąże się w około 55% podanej dawki penicyliny. Lek z łatwością przenika donerek, płuc, wątroby, skóry, błon śluzowych, mięśni i do większości płynów ciała, szczególnie gdywystępują stany zapalne, ale trudniej do kości. Większa część podanej dawki fenoksymetylopenicylinyjest wydalana w niezmienionej postaci w moczu; tylko niewielka część tej dawki jest wydalana wpostaci czynnego leku w kale.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność po podaniu jednorazowym Po podaniu doustnym wartość LD50 u myszy albinosów o masie ciała od 16 do 25 g wynosiła 2 g/kgmc., natomiast u szczurów albinosów o masie ciała od 140 do 200 g wartość ta wynosiła 3,2 g/kg mc.Toksyczne dawki benzatynowej pochodnej fenoksymetylopenicyliny powodowały osowiałość,drżenia, niepokój i pobudzenie ruchowe, ciężki oddech, drgawki i nagłe zgony zwierząt w wynikuzatrzymania akcji oddechowej.
Toksyczność po podaniu wielokrotnym Po posiłku u szczurów albinosów, otrzymujących w diecie 0,1% lub 0,2% fenoksymetylopenicylinybenzatynowej, obserwowano w niektórych grupach zwierząt istotny wpływ na ich wzrost. Badaniatoksyczności po podaniu wielokrotnym u psów i królików nie wykazały zmiany w zachowaniuzwierząt, istotnego zmniejszenia masy ciała, krwi w moczu, zaburzenia czynności wątroby lubnieprawidłowego klirensu nerkowego.
W badaniach hematologicznych u szczurów i psów nie wykazano zmian w obrazie krwi obwodowej.W badaniach toksycznego wpływu na szpik nie stwierdzono aplazji w szpiku żeber u psów orazw szpiku kości udowej u szczurów. Proporcja komórek linii mieloidalnej do komórek liniierytroidalnej w szpiku żeber u królików mieściła się w zakresie normy.
W autopsji narządów zwierząt, którym długotrwale podawano fenoksymetylopenicylinę benzatynową,nie stwierdzono toksycznego działania na narządy miąższowe lub szpik kostny, z wyjątkiem reakcjizapalnych w miejscu podania.
Doustne podawanie fenoksymetylopenicyliny benzatynowej w dawkach do 1 g/kg mc. było dobrze tolerowane i nie powodowało działania toksycznego.
7 UR.DZL.ZLN.4020.00920.2016