miesięcy do 17 lat) wskazują, że doustny oksykodon jest dobrze tolerowany dzieci i młodzieży, powodując
jedynie niewielkie działania niepożądane, związane głównie z układami trawiennym i nerwowym.
Pozytywne dane dotyczące bezpieczeństwa uzyskane dla doustnego oksykodonu zostały potwierdzone w 9
badaniach z oksykodonem podawanym podpoliczkowo, domięśniowo i dożylnie u 1860 niemowląt i dzieci,
u których wystąpiły jedynie łagodne działania niepożądane, porównywalne z tymi obserwowanymi przy
stosowaniu doustnego oksykodonu.
Dawka oksykodonu podawanego pozajelitowo niemowlętom i dzieciom w badaniach klinicznych mieściła
się w zakresie od 0,025 mg/kg do 0,1 mg/kg, przy czym najczęściej stosowana dawka wynosiła 0,1 mg/kg, a
następnie 0,05 mg/kg. Dawka oksykodonu w podaniu dożylnym mieściła się w zakresie 0,025 mg/kg do 0,1
mg/kg, przy czym najczęściej stosowaną dawką była 0,1 mg/kg, a następnie 0,05 mg/kg. Dawka
domięśniowa oksykodonu mieściła się w zakresie od 0,02 mg/kg do 0,1 mg/kg. Dawka doustnie
podawanego oksykodonu mieściła się w zakresie od 0,1 mg/kg (dawka początkowa) do 1,24 mg/kg na dobę.
Podawana podpoliczkowo dawka oksykodonu wynosiła 0,1 mg/kg.
Podsumowując, działania niepożądane odnotowane w badaniach nad stosowaniem oksykodonu u
niemowląt i dzieci wydają się zgodne ze poznanym profilem bezpieczeństwa oksykodonu, uzyskanym w
licznych badaniach klinicznych przeprowadzonych u dorosłych. W badaniach tych nie zidentyfikowano
nowych ani nieoczekiwanych działań niepożądanych. Wszystkie zgłoszone działania niepożądane były
zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwa oksykodonu, jak również innych porównywalnych silnych
opioidów. Jednakże OxyContin nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat ze względu
na niewystarczające dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie oksykodonu z tabletek o przedłużonym uwalnianiu OxyContin ma charakter dwufazowy,
z początkowo krótkim okresem półtrwania wynoszącym 0,6 godziny w odniesieniu do ok. 40% substancji
czynnej i dłuższym okresem półtrwania wynoszącym 6,9 godziny w odniesieniu do ok. 60% substancji
czynnej.
Aby nie doszło do zaburzenia właściwości kontrolowanego uwalniania substancji czynnej, tabletek nie
można łamać, dzielić, żuć ani kruszyć, ponieważ prowadzi to do szybkiego uwalniania oksykodonu.
Względna dostępność biologiczna oksykodonu o przedłużonym uwalnianiu jest porównywalna
do konwencjonalnego oksykodonu doustnego, jednak w przypadku tego pierwszego maksymalne wartości
stężenia w osoczu są uzyskiwane odpowiednio w ciągu około 3 godzin i od 1 do 1,5 godziny. Maksymalne i
minimalne stężenia oksykodonu o przedłużonym uwalnianiu i o natychmiastowym uwalnianiu są podobne,
gdy lek jest dawkowany odpowiednio, co 12 i co 6 godzin, z podaniem takiej samej całkowitej dawki
dobowej. Bezwzględna dostępność biologiczna oksykodonu wynosi od 42 do 87% dostępności biologicznej
leku podanego pozajelitowo. Objętość dystrybucji oksykodonu w stanie równowagi wynosi 2,6 l/kg; stopień
wiązania leku z białkami osocza waha się około 45 %; okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi od 4 do 6
godzin. Pozorny okres półtrwania w fazie eliminacji oksykodonu z tabletek o przedłużonym uwalnianiu
OxyContin wynosi 4,5 godziny, przy czym stan równowagi zostaje osiągnięty przeciętnie w ciągu około
jednej doby. Tabletki o przedłużonym uwalnianiu 5, 10, 20, 40 i 80 mg wykazują równoważność
biologiczną pod względem zarówno szybkości, jak i stopnia wchłaniania i cechują się proporcjonalnością
dawek w relacji do stopnia wchłaniania. Spożycie standardowego, wysokotłuszczowego posiłku nie
zmienia maksymalnego stężenia oksykodonu ani zakresu jego wchłaniania.
12