CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Panrazol, 20 mg, tabletki dojelitowe

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka dojelitowa zawiera 20 mg pantoprazolu (jako 22,58 mg pantoprazolu sodowegopółtorawodnego).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki dojelitowe.

Eliptyczne, obustronnie wypukłe, jasnożółte tabletki dojelitowe.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Dorośli i młodzież od 12 roku życia

Leczenie objawów choroby refluksowej przełyku.

Długotrwałe leczenie i zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku.

Dorośli

Zapobieganie występowaniu owrzodzeń przewodu pokarmowego wywołanych stosowaniemnieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) u pacjentów z grupy ryzyka,którzy wymagają stałego leczenia za pomocą NLPZ (patrz punkt 4.4).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież od 12 roku życia

Leczenie objawów choroby refluksowej przełyku

Zalecana dawka to jedna tabletka dojelitowa produktu leczniczego Panrazol 20 mg na dobę.Ustąpienie objawów uzyskuje się przeważnie w ciągu 2-4 tygodni. Jeżeli nie jest to wystarczające,wyleczenie uzyskuje się na ogół w ciągu kolejnych 4 tygodni. Po ustąpieniu objawów, nawrotomchoroby można zapobiegać, stosując 20 mg pantoprazolu raz na dobę w razie potrzeby. Ponownepodawanie leku w sposób ciągły można rozważyć w przypadku, gdy nie udaje się uzyskaćzadowalającej kontroli objawów za pomocą leczenia w razie potrzeby.

Długotrwałe leczenie i zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku

W długotrwałym leczeniu zalecane jest stosowanie jednej tabletki dojelitowej produktu leczniczegoPanrazol 20 mg na dobę jako dawki podtrzymującej, a w razie wystąpienia nawrotu choroby, dawkę tęmożna zwiększyć do 40 mg pantoprazolu na dobę. W takich przypadkach dostępny jest produktleczniczy Panrazol 40 mg. Po wyleczeniu nawrotu dawkę można ponownie zmniejszyć do 20 mgpantoprazolu na dobę.

Dorośli

Zapobieganie występowaniu owrzodzeń przewodu pokarmowego wywołanych stosowaniem

nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) u pacjentów z grupy ryzyka,

którzy wymagają stałego leczenia za pomocą NLPZ

Zalecana dawka doustna to jedna tabletka dojelitowa produktu leczniczego Panrazol 20 mg na dobę.

Specjalne grupy pacjentów

Dzieci i młodzież

Produkt leczniczy Panrazol nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat z powoduograniczonych danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie pacjentów.

Zaburzenia czynności wątroby

Nie należy przekraczać dawki dobowej 20 mg pantoprazolu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniamiczynności wątroby (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności nerek

Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.

Sposób podawania

Tabletek nie należy rozgryzać ani kruszyć; tabletki należy połykać w całości, na jedną godzinę przedposiłkiem, popijając wodą.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, podstawione benzoimidazole lub którąkolwiek substancjępomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, podczas leczenia pantoprazolem,a zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania leku, należy regularnie kontrolować aktywnośćenzymów wątrobowych. W razie zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych należy przerwaćleczenie pantoprazolem (patrz punkt 4.2).

Jednoczesne podawanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)

Stosowanie pantoprazolu w dawce 20 mg w celu zapobiegania owrzodzeniom przewodupokarmowego u pacjentów leczonych nieselektywnymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi(NLPZ) należy ograniczyć do tych pacjentów, którzy wymagają ciągłego leczenia za pomocą NLPZi należą do grupy zwiększonego ryzyka rozwoju powikłań ze strony przewodu pokarmowego. Ocenazagrożenia zwiększonym ryzykiem powinna być przeprowadzana w oparciu o indywidualne czynnikiryzyka, takie jak: zaawansowany wiek >65 lat, występowanie w wywiadzie owrzodzeń żołądka lubdwunastnicy albo krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego.

Obecność objawów alarmowych

W przypadku obecności jakichkolwiek objawów alarmowych (tj. znaczna niezamierzona utrata masyciała, nawracające wymioty, zaburzenia połykania, krwawe wymioty, niedokrwistość lub smolistestolce) i gdy istnieje podejrzenie choroby wrzodowej żołądka lub występuje choroba wrzodowa,należy wykluczyć nowotwór złośliwy, ponieważ leczenie pantoprazolem może złagodzić objawychoroby nowotworowej i opóźnić jej rozpoznanie.

Należy rozważyć wykonanie dalszych badań, jeśli objawy utrzymują się pomimo odpowiedniegoleczenia.

Jednoczesne stosowanie atazanawiru

Jednoczesne stosowanie atazanawiru z inhibitorami pompy protonowej nie jest zalecane (patrzpunkt 4.5). Jeśli jednoczesne stosowanie atazanawiru z inhibitorem pompy protonowej jest ocenianejako konieczne, zaleca się dokładną kontrolę kliniczną (np. badanie miana wirusa) w połączeniuze zwiększeniem dawki atazanawiru do 400 mg z rytonawirem w dawce 100 mg. Nie należy stosowaćdawki większej niż 20 mg pantoprazolu na dobę.

Wpływ na wchłanianie witaminy B12

Podobnie, jak w przypadku wszystkich innych leków hamujących wydzielanie kwasu solnego,pantoprazol może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalaminy) na skutek zmniejszeniakwaśności soku żołądkowego lub bezkwaśności. Należy to uwzględnić, jeśli wystąpią objawykliniczne lub w trakcie długotrwałego leczenia pantoprazolem pacjentów z niedoborem witaminy B12lub obciążonych czynnikami ryzyka zaburzonego jej wchłaniania.

Leczenie długoterminowe

W leczeniu długoterminowym, zwłaszcza jeśli trwa ono dłużej niż rok, pacjenci powinni być poddaniregularnym badaniom lekarskim.

Złamania kości

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej, zwłaszcza przyjmowanych w dużych dawkach orazw terapii długoterminowej (powyżej 1 roku), może nieznacznie zwiększyć ryzyko złamań kościbiodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa, szczególnie u osób w starszym wieku lub u osób z innymiczynnikami ryzyka. Badania obserwacyjne sugerują, że inhibitory pompy protonowej mogą zwiększyćogólne ryzyko złamania o 10-40%. Część tego zwiększonego ryzyka może być spowodowana innymiczynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinni być leczeni zgodniez obowiązującymi wytycznymi klinicznymi w celu zapewnienia przyjmowania odpowiedniej dawkiwitaminy D i wapnia.

Hipomagnezemia

U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej, takimi jak pantoprazol, przez co najmniej3 miesiące a w większości przypadków przez rok obserwowano ciężką hipomagnezemię. Mogąwystąpić poważne objawy hipomagnezemii, takie jak: zmęczenie, tężyczka, majaczenie, drgawki,zawroty głowy i arytmia komorowa, ale możliwe jest, że rozpoczną się one niepostrzeżenie i zostanąprzeoczone. U większości pacjentów, u których wystąpiła hipomagnezemia, stan można poprawićpoprzez uzupełnienie magnezu i przerwanie podawania inhibitorów pompy protonowej.Personel medyczny powinien rozważyć oznaczenie stężenia magnezu przed i okresowo w trakcieleczenia inhibitorami pompy protonowej u pacjentów stosujących długoterminową terapię lubjednocześnie przyjmujących inhibitory pompy protonowej z digoksyną lub innymi lekami, które mogąpowodować hipomagnezemię (np. leki moczopędne).

Zakażenia przewodu pokarmowego spowodowane przez bakterie

Pantoprazol, podobnie jak inne inhibitory pompy protonowej (IPP), może prawdopodobnie zwiększaćliczbę bakterii normalnie zasiedlających układ pokarmowy. Stosowanie pantoprazolu możenieznacznie zwiększać ryzyko infekcji układu pokarmowego takimi bakteriami jak Salmonella,Campylobacter i C. difficile.

Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (ang. subacute cutaneus lupus erythematosus, SCLE)

Inhibitory pompy protonowej powiązane są w bardzo rzadkich przypadkach z SCLE. W przypadkuwystąpienia zmian chorobowych, zwłaszcza na częściach ciała narażonych na działanie promienisłonecznych z towarzyszącymi bólami stawów, pacjent powinien natychmiast zgłosić się do lekarzalub wykfalifikowanego personelu medycznego. Należy rozważyć zakończenie leczenia produktemleczniczym Panrazol. Wystąpienie SCLE po leczeniu z inhibitorem pompy protonowej zwiększaryzyko wystąpienia SCLE w trakcie leczenia innymi inhibitorami pompy protonowej.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzów

neuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie produktem Panrazol na co najmniej5 dni przed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1). Jeżeli po pomiarze wstępnym wartości stężeniaCgA i gastryny nadal wykraczają poza zakres referencyjny, pomiary należy powtórzyć po 14 dniachod zaprzestania leczenia inhibitorami pompy protonowej.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wpływ pantoprazolu na wchłanianie innych produktów leczniczych

Ze względu na intensywne i długotrwałe hamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku,pantoprazol może zmniejszyć wchłanianie z żołądka leków, których biodostępność zależy od pHw żołądku, tj. niektóre azolowe leki przeciwgrzybiczne, takie jak: ketokonazol, itrakonazol,pozakonazol i inne leki, takie jak erlotynib.

Leki stosowane w leczeniu HIV (atazanawir)

Jednoczesne stosowanie atazanawiru i innych preparatów stosowanych w leczeniu zakażenia wirusemHIV, których wchłanianie jest zależne od pH, z inhibitorami pompy protonowej może powodowaćznaczne zmniejszenie biodostępności preparatów przeciwko HIV i może zmniejszać skuteczność tychleków. Dlatego stosowanie leków z grupy inhibitorów pompy protonowej z atazanawirem nie jestzalecane (patrz punkt 4.4).

Leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryn (fenprokumon lub warfaryna)

Chociaż w klinicznych badaniach farmakokinetyki nie zaobserwowano interakcji podczasjednoczesnego stosowania pantoprazolu z fenprokumonem lub warfaryną, jednakże po wprowadzeniuleku do obrotu opisano pojedyncze przypadki zmiany wartości INR (International Normalized Ratio,międzynarodowy współczynnik znormalizowany) podczas równoczesnego stosowania tych leków.Dlatego też, jeżeli pacjent stosuje leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryn (np. fenprokumon lubwarfarynę), zalecana jest kontrola czasu protrombinowego /INR po rozpoczęciu i zakończeniuleczenia pantoprazolem oraz w przypadku nieregularnego stosowania pantoprazolu.

Metotreksat

U niektórych pacjentów zaobserwowano, że równoczesne stosowanie dużych dawek metotreksatu (np.300 mg) z inhibitorami pompy protonowej prowadziło do zwiększenia stężenia metotreksatu. Dlategou pacjentów przyjmujących duże dawki metotreksatu, np. w chorobie nowotworowej lub łuszczycynależy rozważyć czasowe przerwanie stosowania pantoprazolu.

Inne badania dotyczące interakcji

Pantoprazol jest metabolizowany w wątrobie przez układ enzymatyczny cytochromu P450. Głównymszlakiem metabolicznym jest demetylacja przez CYP2C19 a inne szlaki metaboliczne obejmująutlenianie przez CYP3A4. Nie obserwowano klinicznie istotnych interakcji z lekamimetabolizowanymi w ten sam sposób, takimi jak: karbamazepina, diazepam, glibenklamid, nifedypinai doustne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel i etynyloestradiol.

Wyniki z szeroko prowadzonych badań interakcji pokazują, że pantoprazol nie wpływa na metabolizmsubstancji czynnej metabolizowanej przez CYP1A2 (tj. kofeina, teofilina), CYP2C9 (tj. piroksykam,diklofenak, naproksen), CYP2D6 (tj. metoprolol), CYP2E1 (tj. etanol) lub nie wchodzą w interakcjez p-glikoproteinami związanymi z wchłanianiem digoksyny.

Nie stwierdzono również interakcji z przyjmowanymi równocześnie środkami zobojętniającymi kwassolny w żołądku.

Badania nad interakcjami wskazują również na brak klinicznie istotnych interakcji podczasjednoczesnego podawania pantoprazolu z poszczególnymi antybiotykami (klarytromycyna,metronidazol, amoksycylina).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania pantoprazolu u kobiet w ciąży. Badaniawskazują na toksyczny wpływ na rozmnażanie u zwierząt (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzykou ludzi nie jest znane. Pantoprazol nie powinien być stosowany podczas ciąży, chyba że jest tobezwzględnie konieczne.

Karmienie piersią

W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że pantoprazol przenika do mleka. Odnotowano przenikaniepantoprazolu do mleka kobiet karmiących piersią. Dlatego też przy podejmowaniu decyzjio kontynuowaniu/przerwaniu karmienia piersią lub kontynuowaniu/przerwaniu leczeniapantoprazolem należy rozważyć korzyści wynikające z karmienia piersią dla dziecka i korzyściz leczenia pantoprazolem dla matki.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i zaburzenia widzenia (patrzpunkt 4.8). W takich sytuacjach pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

4.8 Działania niepożądane

U około 5% pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane. Najczęściej obserwowanymidziałaniami niepożądanymi były biegunka i ból głowy, obydwa działania występowały u około1% pacjentów.

Poniższa tabela obejmuje listę działań niepożądanych obserwowanych podczas leczeniapantoprazolem, uszeregowanych wg następującej klasyfikacji częstości:

Bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko(≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona napodstawie dostępnych danych).

Dla wszystkich działań niepożądanych zgłoszonych po wprowadzeniu produktu leczniczegodo obrotu, nie ma możliwości zastosowania częstości występowania działań niepożądanych i dlategosą one wymienione jako częstość nieznana.

W zakresie każdej grupy częstości występowania, działania niepożądane zostały wymienione zgodnieze zmniejszającym się nasileniem.

Tabela 1. Działania niepożądane podczas stosowania pantoprazolu obserwowane w badaniachklinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu.

Częstość Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Nieznana

Klasyfikacjaukładów

i narządów

Zaburzenia krwi

i układu chłonnego

Agranulocytoza Trombocytopeni

a, leukopenia,

pancytopenia

Zaburzenia układu

immunologicznego

Nadwrażliwość

(w tym reakcje

anafilaktyczne

i wstrząs

anafilaktyczny)

Częstość Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Nieznana

Klasyfikacjaukładów

i narządów

Zaburzenia

metabolizmu

i odżywiania

Hiperlipidemie

i zwiększenie

stężenia lipidów

we krwi

(triglicerydy,

cholesterol);

zmiany masy

ciała

Hiponatremia;

hipomagnezemi

a (patrz

punkt 4.4),

hipokalcemia w

powiązaniu

z hipomagneze

mią,

hipokalemia

Zaburzenia

psychiczne

Zaburzenia snu Depresja

(i wszystkie

nasilenia

objawów)

Dezorientacja

(i wszystkie

nasilenia

objawów)

Omamy;

splątanie

(zwłaszcza

u pacjentów

z predyspozycja

mi, jak również

wszystkie

nasilenia tych

objawów

w przypadku

wcześniejszego

ich

występowania)

Zaburzenia układu

nerwowego

Ból głowy,

zawroty głowy

Zaburzenia smaku Parestezje

Zaburzenia oka Zaburzenia

widzenia/zamazane widzenie

Zaburzenia

żołądka i jelit

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Polipy dna

żołądka

(łagodne)

Biegunka;

nudności/wymiot

y; uczucie

pełności w jamie

brzusznej

i wzdęcia;

zaparcia; suchość

w jamie ustnej;

ból i dyskomfort

w nadbrzuszu

Zwiększenie

aktywności

enzymów

wątrobowych

(aminotransferaz,

γ-

glutamylotranspe

ptydaz)

Zwiększenie

stężenia

bilirubiny

Uszkodzenie

komórek

wątroby;

żółtaczka;

niewydolność

komórek

wątroby

Częstość Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Nieznana

Klasyfikacjaukładów

i narządów

Zaburzenia skóry

i tkanki podskórnej

Wysypka/ osutka/

wykwit; świąd

Pokrzywka,

obrzęk

naczynioruchowy

Zespół

Stevensa-

Johnsona;

zespół Lyella;

rumień

wielopostaciow

nadwrażliwość

na światło:

podostra postać

skórna tocznia

rumieniowatego

(patrz punkt 4.4)

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe i

tkanki łącznej

Złamania kości

biodrowej, kości

nadgarstka lub

kręgosłupa (patrz

punkt 4.4)

Ból stawów, ból

mięśni

Skurcze mięśni

jako wynik

zaburzeń

elektrolitowych

Zaburzenia nerek

i dróg moczowych

Śródmiąższowe

zapalenie nerek

(z możliwym

pogorszeniem

niewydolności

nerek)

Zaburzenia układu

rozrodczego i

Ginekomastia

Zaburzenia ogólne

i stany w miejscu

podania

Osłabienie,

zmęczenie, złe

samopoczucie

Zwiększenie

temperatury ciała;

obrzęki

obwodowe

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedawkowania u ludzi nie są znane.

Dawki do 240 mg podawane dożylnie przez ponad 2 minuty były dobrze tolerowane.Ze względu na duży stopień wiązania z białkami osocza pantoprazol nie ulega łatwo dializie.

W przypadku przedawkowania z klinicznymi objawami zatrucia nie ma specyficznych zaleceńdotyczących leczenia, poza leczeniem objawowym i wspomagającym.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inhibitory pompy protonowej. Kod ATC: A02BC02

Mechanizm działania

Pantoprazol jest podstawionym benzoimidazolem, który hamuje wydzielanie kwasu solnegow żołądku poprzez specyficzny wpływ na pompy protonowe w komórkach okładzinowych.

Pantoprazol ulega przekształceniu do postaci czynnej w kwaśnym środowisku, w świetle kanalikówkomórek okładzinowych, gdzie hamuje aktywność enzymu H+/K+-ATP-azy, czyli końcowy etapwytwarzania kwasu solnego w żołądku. Stopień hamowania jest zależny od dawki i dotyczy zarównopodstawowego, jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego. U większości pacjentów objawychoroby ustępują w ciągu 2 tygodni. Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów pompy protonoweji inhibitorów receptora H2, leczenie pantoprazolem powoduje zmniejszenie kwaśności treściżołądkowej oraz wtórne zwiększenie wydzielania gastryny, w stopniu proporcjonalnym

do zmniejszenia kwaśności. Zwiększenie wydzielania gastryny jest odwracalne. Ponieważ pantoprazolwiąże się z enzymem poza poziomem receptora komórkowego, może on wpływać na wydzielaniekwasu solnego niezależnie od stymulacji przez inne substancje (acetylocholinę, histaminę, gastrynę).Skutek jest taki sam, niezależnie od tego, czy lek jest podawany doustnie, czy dożylnie.

Stężenie gastryny na czczo ulega zwiększeniu pod wpływem pantoprazolu. W czasie krótkotrwałegostosowania w większości przypadków stężenie to nie przekracza górnej granicy normy. Podczasdługotrwałego leczenia stężenie gastryny w większości przypadków ulega podwojeniu, jednaknadmierne zwiększenie stężenia gastryny występuje tylko w sporadycznych przypadkach. W wynikutego, w rzadkich przypadkach długotrwałego leczenia obserwowano łagodne do umiarkowanegozwiększenie liczby specyficznych komórek wydzielania wewnętrznego (ECL) w żołądku (rozrostprosty do gruczolakowatego). Jednak, zgodnie z dotychczas przeprowadzonymi badaniami,powstawanie zmian przedrakowiakowych (rozrost atypowy), czy rakowiaków żołądka, jakiestwierdzono w badaniach na zwierzętach (patrz punkt 5.3), nie występowało u ludzi.

Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych na zwierzętach, w przypadku długotrwałego leczeniapantoprazolem, dłużej niż 1 rok, nie można całkowicie wykluczyć wpływu leku na parametryokreślające czynność gruczołu tarczowego.

Podczas leczenia przeciwwydzielniczymi produktami leczniczymi stężenie gastryny w surowicy ulegazwiększeniu w odpowiedzi na zmniejszenie wydzielania kwasu solnego. Stężenie CgA równieżzwiększa się z powodu zmniejszenia kwaśności wewnątrzżołądkowej. Zwiększenie stężenia CgAmoże zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych.

Dostępne opublikowane dowody wskazują, że leczenie inhibitorami pompy protonowej należyprzerwać w okresie od 5 dni do 2 tygodni przed pomiarem stężenia CgA. Ma to na celu umożliwieniepowrotu stężenia CgA, mylnie zwiększonego w wyniku leczenia inhibitorami pompy protonowej, dozakresu referencyjnego.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Pantoprazol wchłania się szybko i osiąga maksymalne stężenie w osoczu nawet po podaniupojedynczej doustnej dawki 20 mg. Maksymalne stężenie w surowicy krwi występuje przeciętniepo 2,0-2,5 godzinach od podania leku i osiąga wartości około 1,0-1,5 µg/ml i wartości te nie ulegajązmianie po wielokrotnym podaniu.

Nie ma różnic w farmakokinetyce leku po pojedynczym i wielokrotnym podaniu dawki. W zakresiedawek od 10 do 80 mg, kinetyka osoczowa pantoprazolu ma przebieg liniowy, zarówno po podaniudoustnym, jak i dożylnym.

Stwierdzono, że całkowita biodostępność pantoprazolu w postaci tabletki wynosi około 77%.Jednoczesne przyjmowanie pokarmu nie ma wpływu na wartość AUC, maksymalne stężeniew surowicy krwi, a tym samym na biodostępność. Jednoczesne przyjmowanie pokarmu może jedyniespowodować opóźnienie działania leku.

Dystrybucja

Pantoprazol wiąże się z białkami osocza w około 98%. Objętość dystrybucji wynosi około 0,15 l/kg.

Eliminacja

Substancja jest metabolizowana prawie wyłącznie w wątrobie. Głównym szlakiem metabolicznym jestdemetylacja przez CYP2C19 z późniejszym sprzęganiem z siarczanem, inny szlak metaboliczny toutlenianie przez CYP3A4. Okres półtrwania dla końcowej fazy eliminacji wynosi około 1 godziny,a klirens około 0,1 l/h/kg. Opisano kilka przypadków osób z opóźnieniem eliminacji. W związkuz tym, że pantoprazol specyficznie wiąże się z pompą protonową w komórkach okładzinowych, okrespółtrwania fazy eliminacji nie koreluje ze znacznie dłuższym okresem działania (zahamowaniewydzielania kwasu solnego).

Metabolity pantoprazolu są wydalane głównie przez nerki (około 80%), reszta wydalana jest z kałem.Głównym metabolitem, zarówno w osoczu, jak i w moczu, jest demetylopantoprazol, który jestsprzęgany z siarczanem. Okres półtrwania głównego metabolitu (około 1,5 godziny) jest nieznaczniedłuższy od okresu półtrwania pantoprazolu.

Specjalne grupy pacjentów

U około 3% populacji europejskiej brak jest funkcjonalnego enzymu CYP2C19; są to osoby wolnometabolizujące. U tych pacjentów metabolizm pantoprazolu jest prawdopodobnie główniekatalizowany przez CYP3A4. Po podaniu pojedynczej dawki 40 mg pantoprazolu, średnie pole podkrzywą zależności stężenia w osoczu od czasu było około 6 razy większe dla pacjentów wolnometabolizujących niż u pacjentów posiadających funkcjonalny enzym CYP2C19 (szybkometabolizujących). Średnie stężenia w osoczu były zwiększone o około 60%. Te ustalenia nie mająwpływu na dawkowanie pantoprazolu.

Nie jest konieczne zmniejszenie dawki pantoprazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek(w tym pacjentów dializowanych). Podobnie jak w przypadku osób zdrowych, okres półtrwaniapantoprazolu jest krótki. Tylko bardzo małe ilości pantoprazolu są usuwane metodą dializy.Wprawdzie okres półtrwania głównego metabolitu jest umiarkowanie wydłużony (2 do 3 godzin),jednak wydalanie następuje nadal szybko i nie dochodzi do kumulacji leku.

Mimo tego, że u chorych z marskością wątroby (klasa A i B według Child-Pugh) okres półtrwaniawydłuża się do 3-6 godzin, a wartość AUC zwiększa się 3-5-krotnie, maksymalne stężeniew surowicy zwiększa się tylko nieznacznie, 1,3-krotnie w porównaniu do osób zdrowych.

Nieznaczne zwiększenie wartości AUC oraz Cmax u ochotników w wieku podeszłym w porównaniuz ochotnikami w młodszym wieku również nie ma znaczenia klinicznego.

Dzieci i młodzież

Po podaniu pojedynczej doustnej dawki 20 lub 40 mg pantoprazolu dzieciom w wieku 5 - 16 lat, AUCi Cmax mieściły się w zakresie odpowiadającym wartościom u dorosłych.

Po podaniu pojedynczej dożylnej dawki 0,8 lub 1,6 mg/kg masy ciała pantoprazolu dzieciom w wieku2 – 16 lat, nie stwierdzono znaczącej zależności pomiędzy usuwaniem pantoprazolu a wiekiem lubmasą ciała. Wartość AUC oraz objętość dystrybucji były zgodne z danymi uzyskanymi u osóbdorosłych.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uwzględniające wyniki konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa stosowania, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym i genotoksyczności, nieujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.

W trwających 2 lata badaniach rakotwórczości u szczurów stwierdzono występowanie nowotworówneuroendokrynnych. Ponadto stwierdzono rozwój brodawczaków płaskonabłonkowychw przedżołądku szczurów. Mechanizm prowadzący do powstawania rakowiaków żołądka poprzezudział podstawionych benzoimidazoli został dokładnie zbadany i pozwala stwierdzić, że jest to reakcjawtórna do bardzo dużego zwiększenia stężenia gastryny w surowicy krwi, występującego u szczurówpodczas długotrwałego podawania dużych dawek pantoprazolu.

W trwających 2 lata badaniach na gryzoniach obserwowano zwiększoną ilość guzów wątrobyu szczurów i samic myszy, co zinterpretowano jako wynik bardzo szybkiego wątrobowegometabolizmu pantoprazolu.

W grupie szczurów otrzymującej największą dawkę pantoprazolu (200 mg/kg mc.) zaobserwowanonieznaczne zwiększenie częstości występowania zmian nowotworowych w tarczycy. Obecność tychnowotworów wynika ze zmian w procesie rozpadu tyroksyny wywołanych przez pantoprazolw wątrobie szczurów. Ponieważ dawki lecznicze u ludzi są małe, nie należy spodziewać się działańniepożądanych dotyczących gruczołu tarczowego.

W badaniach dotyczących reprodukcji obserwowano u zwierząt objawy niewielkiej fetotoksycznośćprzy podawaniu dawek ponad 5 mg/kg mc. Nie wykazano również zaburzeń płodności lub działaniateratogennego pantoprazolu.

Stwierdzono, że przenikanie pantoprazolu przez łożysko u szczurów zwiększa się wrazz zaawansowaniem ciąży. W wyniku tego, stężenie pantoprazolu u płodu jest zwiększone na krótkoprzed porodem.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki:

Mannitol

Sodu węglan bezwodny Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)Kopolimer metakrylanu butylu zasadowy (Eudragit E PO)Wapnia stearynian

Otoczka:

Opadry White OY-D-7233 zawierająca:Hypromeloza 3 cP Tytanu dwutlenek E171Talk Makrogol 400

Sodu laurylosiarczan

Otoczka dojelitowa:

Kollicoat MAE 30 DP yellow zawierający:Kopolimer kwasu metakrylowego i etylu akrylanu, dyspersja 30%Glikol propylenowy Żelaza tlenek żółty (E172) Tytanu dwutlenek (E171)

Talk

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

4 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Ten produkt nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Pojemnik HDPE z pokrywką LDPE oraz środkiem pochłaniającym wilgoćBlister Aluminium/Aluminium

Wielkości opakowań:

Pojemniki: 30, 100, 250 tabletek

Blistry: 7, 14, 15, 20, 28, 30, 56, 60, 98, 100 tabletek i 10 x 14 tabletek (opakowanie szpitalne)

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodniez lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Actavis Group PTC ehf.Reykjavíkurvegi 76-78220 HafnarfjörðurIslandia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 15450

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczeni e do obrotu: 07.04.2009Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 09.09.2013

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

22.03.2017