CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Polhumin Mix-4, 100 j.m./ml, zawiesina do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml zawiesiny zawiera 100 j.m. biosyntetycznej, wysokooczyszczonej insuliny ludzkiej dwufazowej(Insulinum humanum) otrzymywanej metodą rekombinacji DNA bakterii Escherichia coli.Jeden wkład do wstrzykiwacza zawiera 3 ml zawiesiny, co odpowiada 300 j.m. insuliny dwufazowejw proporcjach 4 części insuliny rozpuszczalnej i 6 części insuliny izofanowej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Zawiesina do wstrzykiwań

Biała, obojętna, jałowa, wodna zawiesina insuliny ludzkiej we wkładzie o pH 6,9-7,8.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Cukrzyca wymagająca leczenia insuliną

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dawkowanie insuliny jest indywidualne dla każdego pacjenta. Dawkę insuliny określa się napodstawie wieku pacjenta, aktywności ruchowej, stanu zdrowia (np. występowanie niewydolnościnerek), jak również stosowania innych leków.

Dokładną dawkę insuliny należy określić na podstawie regularnego monitorowania stężenia glukozy we krwi i w moczu.

Podczas każdej zmiany insuliny: np. z insuliny mieszanej (wieprzowo-wołowej) lub wołowej nainsulinę ludzką, zmiany postaci, również zmiany wytwórcy leku może być konieczna zmianadawkowania, która powinna odbywać się pod kontrolą lekarza.

U pacjentów, u których wysokooczyszczona insulina wieprzowa lub inne wysokooczyszczoneinsuliny ludzkie zapewniają właściwe stężenie glukozy, nie przewiduje się innych zmian dawkowanianiż rutynowe, mające na celu stałą kontrolę stanu pacjenta.

Polhumin Mix-4 we wkładach przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciachpodskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku.

Podanie podskórnie należy wykonać w okolicę brzucha, pośladki, udo lub górną część ramienia.Należy zmieniać miejsca iniekcji, aby uniknąć zgrubień. Należy wykonywać wstrzyknięcia w różnemiejsca w obszarze jednego regionu anatomicznego tak, aby to samo miejsce nie byłowykorzystywane częściej niż około raz w miesiącu.

Dzieci

W leczeniu cukrzycy u dzieci należy dążyć do uzyskania prawidłowych wartości stężenia cukru we

1

krwi (normoglikemii). Najbardziej właściwą metodą leczenia cukrzycy w tej grupie wiekowej jestinsulinoterapia czynnościowa, umożliwiająca uzyskanie odpowiedniego stężenia insuliny,podstawowego i poposiłkowego.

Pacjenci z niewydolnością wątroby i nerek.

U pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek okres półtrwania insuliny w surowicy ulegawydłużeniu i wzrasta jej stężenie we krwi. Przy klirensie kreatyniny poniżej 60 ml/min eliminacjainsuliny przez nerki ulega znacznemu zmniejszeniu, co może mieć znaczenie kliniczne.

U pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek dawkę insuliny należy odpowiednio zmniejszyć. Pacjenci w podeszłym wieku.

U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 70 lat), ze względu na większe ryzyko znacznegoobniżenia stężenia glukozy w surowicy krwi, nie należy dążyć do uzyskania normoglikemii w trakcieinsulinoterapii. Dla tych chorych zaleca się algorytm dwóch wstrzyknięć insuliny na dobę. Utrzymanieglikemii poniżej progu nerkowego jest często wystarczające.

Pacjenci z otyłością.

U pacjentów z otyłością może być konieczne zwiększenie dawek insuliny.

Sposób podawania

Przygotowanie insuliny we wkładach

Przed umieszczeniem wkładu zawierającego insulinę we wstrzykiwaczu do podawania insuliny, wkładnależy kilkakrotnie obrócić do góry i na dół, tak by szklana kulka swobodnie mogła się przemieszczaćod jednego do drugiego końca wkładu. Czynność tę należy wykonać kilkakrotnie (około 10 razy), ażdo uzyskania jednorodnej mętnej lub mlecznej zawiesiny. Jeśli wkład znajduje się już wewstrzykiwaczu, należy nim obrócić kilkakrotnie tak jak opisano powyżej. Powyższe czynności należy wykonać przed każdym wstrzyknięciem insuliny.

Wykonanie wstrzyknięcia

 ująć skórę między dwa palce, a następnie wbić igłę w fałd skóry pod kątem około 45

i wstrzyknąć insulinę pod skórę;

 wyciągnąć igłę i lekko ucisnąć miejsce wstrzyknięcia na kilka sekund, aby zapobiec wyciekaniu

insuliny.

Miejsce wstrzyknięć należy zmieniać zgodnie z zaleceniem lekarza.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, chyba że jest to częścią programu odczulania.

Hipoglikemia.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Polhumin Mix-4 we wstrzykiwaczu napełnionym przeznaczony jest wyłącznie do podawania wewstrzyknięciach podskórnych.

W trakcie leczenia konieczna jest systematyczna kontrola stężenia glukozy we krwi i/lub w moczu.Pacjenci z cukrzycą powinni mieć kilkakrotnie w roku oznaczane stężenie hemoglobiny glikowanej(HbA1C) – jako wskaźnika skuteczności leczenia.

U pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek należy odpowiednio zmniejszyć dawkę insuliny.

Współistniejąca niedoczynność przysadki i nadnerczy zwiększa ryzyko wystąpienia hipoglikemii.

Przed podróżą do innej strefy czasowej pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, ponieważw takim przypadku pory posiłków i pory wstrzyknięć insuliny mogą ulec zmianie.

2

Należy pamiętać, że u pacjentów leczonych insuliną, w wielu stanach chorobowych i sytuacjachstresowych, może dojść do znacznych wahań stężenia glukozy w surowicy krwi, które mogąprowadzić do wystąpienia następujących powikłań insulinoterapii: hipoglikemii (małe stężenieglukozy w surowicy krwi) lub hiperglikemii (zwiększone stężenie glukozy w surowicy krwi).

Hipoglikemia. Może wystąpić, gdy dawka insuliny jest zbyt duża w stosunku do zapotrzebowania,w przypadku opóźnienia lub pominięcia posiłku, przy zmniejszonej zawartości węglowodanóww posiłku, zwiększonej aktywności fizycznej bądź zwiększonej szybkością wchłaniania insuliny (np.w wyniku podwyższonej temperatury skóry w czasie opalania lub kąpieli w gorącej wodzie). Ponadtoprzyczyną hipoglikemii może być zmiana insuliny odzwierzęcej (zwłaszcza wołowej) na ludzką, zewzględu na szybsze wchłanianie tej ostatniej.

Do objawów hipoglikemii o lekkim i umiarkowanym nasileniu należy: nadmierne pocenie się,osłabienie, głód, przyspieszona czynność serca, uczucie zimna, uczucie niepokoju, drżenie rąk,zaburzenia ostrości widzenia, bóle głowy.

W ciężkiej hipoglikemii występują: zaburzenia orientacji, majaczenie, pobudzenie psychoruchowe(agresja), a następnie utrata przytomności, często z drgawkami i śpiączka hipoglikemiczna. Ciężkahipoglikemia może doprowadzić do śmierci (postępowanie w hipoglikemii - patrz punkt 4.9„Przedawkowanie”).

Hiperglikemia. Pojawiające się w trakcie leczenia insuliną nieprawidłowe, podwyższone stężenieglukozy we krwi najczęściej jest wynikiem: nieprzestrzegania diety cukrzycowej, niewłaściwejinsulinoterapii (mała dawka insuliny), zwiększonego zapotrzebowania organizmu na insulinę (chorobyzakaźne, operacje, urazy), zmiany trybu życia (zmniejszenie aktywności fizycznej), jak równieżprzyjmowania innych leków, np. doustne środki antykoncepcyjne, glikokortykosteroidy czy tiazydoweleki moczopędne.

Do objawów hiperglikemii należą: nadmierne pragnienie, utrata apetytu, oddawanie dużych ilości moczu, uczucie zmęczenia, senność, suchość skóry i śluzówek.

Długotrwała hiperglikemia może spowodować wystąpienie kwasicy ketonowej (zapach acetonu z ust,przyspieszenie i pogłębienie oddechu, obecność ciał ketonowych w moczu) lub śpiączkihiperglikemicznej.

Stwierdzenie wyżej wymienionych objawów wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Niektóre produkty lecznicze mogą zmieniać metabolizm glukozy. Lekarz powinien rozważyćmożliwość wystąpienia interakcji i zapytać pacjenta o inne stosowane przez niego leki.

Leki β-adrenolityczne (np. propranolol), inhibitory monoaminooksydazy (MAO), salicylany, analogisomatostatyny (np. oktreotyd), alkohol etylowy mogą nasilać hipoglikemizujące działanie insuliny.

Estrogeny (w tym doustne środki antykoncepcyjne, hormonalna terapia zastępcza), hormony tarczycy,związki litu, danazol, środki sympatykomimetyczne (np. epinefryna, terbutalina), kwas nikotynowy,glikokortykosteroidy, fenytoina mogą osłabiać działanie insuliny.

Doustne leki przeciwcukrzycowe zmniejszają zapotrzebowanie na insulinę.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Zarówno hipoglikemia, jak i hiperglikemia, które mogą pojawić się w przypadku nieprawidłowoleczonej cukrzycy, zwiększają ryzyko wewnątrzmacicznego uszkodzenia i śmierci płodu. U kobietchorych na cukrzycę, w okresie rozrodczym, należy bezwzględnie dążyć do uzyskania prawidłowychwartości stężenia cukru we krwi w trakcie leczenia insuliną.

Insulina nie przenika przez łożysko do krwi płodu.

Zapotrzebowanie na insulinę zmniejsza się w pierwszym trymestrze ciąży, zwiększa się natomiastw dwóch następnych trymestrach. W końcowym etapie ciąży zapotrzebowanie na insulinę jest okołodwukrotnie większe w porównaniu z okresem przed ciążą.

Zapotrzebowanie na insulinę zmniejsza się w momencie wystąpienia czynności porodowej i poporodzie (dawka insuliny zbliża się do dawki stosowanej u nieciężarnych kobiet chorych na cukrzycę).

3

Karmienie piersią

Insulina nie przenika do mleka matki. Pacjentki leczone insuliną mogą karmić piersią. Często jest konieczna zmiana dawki insuliny.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń w ruchu może być upośledzonaw początkowym okresie leczenia insuliną, w czasie zmiany preparatu, w przypadku stresupsychicznego lub fizycznego albo jeśli pacjent nie rozpoznaje objawów hipoglikemii. Podczasprowadzenia pojazdów powinno unikać się sytuacji mogących prowadzić do wystąpieniahipoglikemii. Zalecana jest kontrola stężenia glukozy we krwi w czasie dłuższej podróży.

4.8 Działania niepożądane

Tak jak w przypadku innych insulin hipoglikemia jest najczęściej występującym powikłaniem stosowania produktów insulinowych (przyczyny i objawy hipoglikemii – patrz punkt 4.4).

Do innych możliwych działań niepożądanych po podaniu Polhumin Mix-4 zaliczane są:

Zaburzenia układu immunologicznego

Bardzo rzadko (<1/10 000) - reakcje anafilaktyczne

Uogólniona reakcja uczuleniowa może objawiać się: uogólnioną wysypką skórną, swędzeniem,potami, zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, obrzękiem naczynioruchowym, trudnościami woddychaniu, kołataniem serca, spadkiem ciśnienia krwi i omdleniem/utratą przytomności. Uogólnionereakcje uczuleniowe są zagrożeniem życia

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często (1/1 000 do <1/100) – lipodystrofia, hipertrofia w miejscu wstrzyknięcia (niekiedy wmiejscach odległych od miejsca podania insuliny). Aby zapobiec zanikom lub przerostom tkankipodskórnej, zalecana jest częsta zmiana miejsca wkłucia.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często (1/100 do <1/10) - miejscowa reakcja alergiczna

Objawy w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból i krwiak w miejscuwstrzyknięcia) mogą się pojawiać w czasie leczenia insuliną. Większość tych objawów jest zwykleprzemijająca i ustępuje w czasie trwania leczenia.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

W wyniku przedawkowania insuliny może wystąpić hipoglikemia (przyczyny i objawy hipoglikemii –patrz rozdz. 4.4. „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).Postępowanie przy przedawkowaniu insuliny zależy od nasilenia hipoglikemii:

4

 w stanach lekkiej i umiarkowanej hipoglikemii należy natychmiast spożyć rozpuszczone w wodzie 2-5 kostek lub łyżeczek cukru albo szklankę napoju zawierającego cukier (przynajmniej 15 g węglowodanów)

 w ciężkiej hipoglikemii, kiedy pacjent traci przytomność, należy podać 1 mg glukagonu podskórnie lub domięśniowo, lub dożylnie glukozę. Glukozę należy również podać dożylnie w przypadku, gdy stan pacjenta nie poprawia się po podaniu glukagonu. Po odzyskaniu przytomności przez pacjenta zaleca się doustne podanie węglowodanów, aby zapobiec nawrotowi hipoglikemii.

Pacjentowi nieprzytomnemu nie można podawać pożywienia i picia, ze względu na możliwość zachłyśnięcia.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Insuliny i analogi insuliny o pośrednim czasie działania w skojarzeniu z krótko działającymi kod ATC: A10AD01

Insulina wpływa na zmniejszenie stężenia glukozy w surowicy krwi poprzez związanieze specyficznymi receptorami zlokalizowanymi na powierzchni komórek, w insulinowrażliwychtkankach, głównie w wątrobie, mięśniach i tkance tłuszczowej. Powoduje to zahamowaniewytwarzania glukozy w wątrobie (glukogenolizy i glukoneogenezy) oraz nasilenie transportu glukozydo komórek mięśniowych i tłuszczowych i zwiększenie wewnątrzkomórkowego zużycia glukozy.Insulina hamuje lipolizę tłuszczów i pobudza syntezę kwasów tłuszczowych, obniżając tym samymtworzenie ciał ketonowych. Hormon pobudza również syntezę białek i hamuje ich rozpad w mięśniachi innych tkankach organizmu.

Polhumin Mix-4 jest obojętną, jałową mieszaniną dwufazowej, biosyntetycznej insuliny ludzkiejrozpuszczalnej i izofanowej. Insulina ludzka zawarta w preparacie wytwarzana jest z zastosowaniemmetody rekombinacji DNA. Jest ona identyczna z insuliną ludzką wytwarzaną przez trzustkę i maczystość insuliny wysokooczyszczonej.

Czas hipoglikemizującego działania insuliny Polhumin Mix-4 liczony od chwili podskórnego jej wstrzyknięcia (w przybliżeniu):

początek działania - 30 minut maksimum działania - 2-8 godzin całkowity czas działania - do 24 godzin

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

W tkance podskórnej, po wstrzyknięciu preparatu insuliny, dochodzi do uwolnienia monomerówi dimerów insuliny. Przez ścianę naczyń włosowatych wchłaniają się głównie monomery.Dystrybucja

Całkowity czas działania insuliny zależy od szybkości jej wchłaniania z miejsca wstrzyknięcia. Nawchłanianie insuliny z tkanki podskórnej ma wpływ wiele czynników, między innymi: cechypreparatu, miejsce wstrzyknięcia (udo, ramię), grubość podskórnej tkanki tłuszczowej, różniceosobnicze pacjentów i różne czynniki fizjologiczne, np. temperatura ciała, wysiłek fizyczny.Metabolizm

Insulina jest głównie metabolizowana w wątrobie i nerkach. Eliminacja

Okres połowicznej eliminacji (t1/2) insuliny z surowicy krwi, po podskórnym wstrzyknięciu, wynosi kilka minut. W niewydolności nerek ulega on wydłużeniu. Zależności farmakokinetyczno-

farmakodynamiczne

Należy pamiętać o tym, że farmakokinetyka insuliny nie odzwierciedla jej działania metabolicznego.

5

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Ze względu na to, że wszystkie produkty Polhumin zawierają tę samą substancję czynną, danetoksykologiczne pochodzące z badań na Polhumin R można odnieść do pozostałych produktów, w tymPolhumin Mix-4. Badania toksyczności ostrej po podaniu Polhumin R drogą podskórną zostałyprzeprowadzone na szczurach i myszach, a badania toksyczności przewlekłej po podaniu podskórnyminsuliny – na szczurach. W badaniach klinicznych, biochemicznych, hematologicznych ipatomorfologicznych nie stwierdzono działań toksycznych preparatu. Zaobserwowane przypadkiśmiertelne i objawy po podaniu insuliny (np. osowiałość, zmniejszona ruchliwość lub brak ruchu,drżenie, drgawki, chwiejny chód) były prawdopodobnie rezultatem działania hipoglikemicznego, a nietoksycznego tego hormonu.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

protaminy siarczan - ok. 0,22 mgdisodu fosforan dwunastowodny

(w przeliczeniu na bezwodny) - 2,0 mgfenol - 0,7 mgmetakrezol - 1,5 mgglicerol - 16,0 mgcynku chlorek (4% roztwór Zn2+) - q.s.kwas solny (roztwór 0,1 mol/l) - q.s.sodu wodorotlenek (roztwór 0,1 mol/l) - q.s.woda do wstrzykiwań - do 1 ml

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Do wkładu z insuliną nie można wprowadzać innych preparatów.Insuliny nie należy podawać z innymi lekami w jednej strzykawce.Preparatów insuliny w zawiesinie nie należy rozcieńczać w płynach infuzyjnych.

6.3 Okres ważności

3 lata

Wkład po pierwszym zastosowaniu

Wkład po pierwszym otwarciu przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC maksymalnie przez 28 dni.

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Przechowywać w lodówce (2˚C – 8˚C). Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Warunki przechowywania produktu leczniczego po pierwszym zastosowaniu, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Wkłady stanowią cylindry szklane ze szkła neutralnego bezbarwnego, wewnętrznie silikonowanedwustronnie zamknięte tłoczkiem gumowym i kapslem aluminiowym z dyskiem gumowym. Każdywkład zawiera 2 kulki szklane.

5 wkładów po 3 ml w blistrze PVC/Al w tekturowym pudełku.

6

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Przed umieszczeniem wkładu zawierającego insulinę we wstrzykiwaczu do podawania insuliny, wkładnależy kilkakrotnie obrócić do góry i na dół, tak by szklana kulka swobodnie mogła się przemieszczaćod jednego do drugiego końca wkładu. Czynność tę należy wykonać kilkakrotnie (około 10 razy), ażdo uzyskania jednorodnej zawiesiny. Jeśli wkład znajduje się już we wstrzykiwaczu, należy nimobrócić kilkakrotnie tak jak opisano powyżej.

Powyższe czynności należy wykonać przed każdym wstrzyknięciem insuliny.W przypadku zmiany wyglądu zawartości opakowania, insuliny nie należy stosować.Nie należy powtórnie stosować zużytych igieł. Igłę należy usunąć w bezpieczny sposób. Nie należydzielić się igłami i wstrzykiwaczami z innymi osobami. Wkład można stosować aż do wykorzystaniajego zawartości, a następnie należy go usunąć w bezpieczny sposób. Wszelkie resztkiniewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymiprzepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna

ul. A. Fleminga 203-176 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 10231

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15/03/2004 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15/07/2014

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

luty 2018

7