CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Polprazol, 20 mg, kapsułki dojelitowe, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka dojelitowa twarda zawiera 20 mg omeprazolu (Omeprazolum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sacharoza (80,02 mg), sód (0,036 mmola), tj. mniej niż

1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka dojelitowa, twarda

Kapsułka, rozmiar nr 2, barwy niebiesko-pomarańczowej z oznaczeniem „O” na wieczku oraz „20” nakorpusie, zawierająca mikrogranulki barwy białej do jasnobeżowej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Wskazania do stosowania produktu Polprazol w kapsułkach obejmują:

Zastosowanie u pacjentów dorosłych

• Leczenie owrzodzenia dwunastnicy

• Zapobieganie nawrotom owrzodzenia dwunastnicy• Leczenie owrzodzenia żołądka

• Zapobieganie nawrotom owrzodzenia żołądka

• W skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami, terapia eradykacyjna Helicobacter pylori (H. pylori) w chorobie wrzodowej

• Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych z przyjmowaniem NLPZ

(niesteroidowych leków przeciwzapalnych)

• Zapobieganie powstawaniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych z przyjmowaniem NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych) u pacjentów narażonych na ryzyko ich wystąpienia

• Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

• Długoterminowe leczenie podtrzymujące pacjentów po wygojeniu refluksowego zapalenia

przełyku

• Leczenie objawowej choroby refluksowej przełyku• Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona.

Zastosowanie u dzieci i młodzieży

Dzieci w wieku powyżej 1 roku oraz o masie ciała ≥ 10 kg

• Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

• Leczenie objawowe zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądkowej w chorobie refluksowej

przełyku

Dzieci w wieku powyżej 4 lat i młodzież

• W skojarzeniu z antybiotykami w leczeniu owrzodzenia dwunastnicy wywołanego przez H.

pylori.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie u dorosłych

Leczenie owrzodzenia dwunastnicy

U pacjentów z czynną chorobą wrzodową dwunastnicy zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg razna dobę. U większości pacjentów gojenie następuje w ciągu dwóch tygodni. U pacjentów, u którychw tym czasie nie doszło do zagojenia, proces ten zachodzi zwykle podczas kolejnych dwóch tygodnipodawania leku. U pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy oporną na leczenie, stosuje sięomperazol w dawce 40 mg raz na dobę, a wygojenie uzyskuje się zwykle w okresie czterech tygodni.

Zapobieganie nawrotom owrzodzeń dwunastnicy

W celu zapobiegania nawrotom owrzodzeń dwunastnicy u pacjentów H. pylori-ujemnych oraz gdyeradykacja H. pylori nie jest możliwa zaleca się stosowanie omeprazolu w dawce 20 mg raz na dobę.U niektórych pacjentów wystarczającą może być dawka dobowa 10 mg. W razie niepowodzeniaterapii dawka może zostać zwiększona do 40 mg na dobę.

Leczenie owrzodzeń żołądka

Zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg raz na dobę. U większości pacjentów gojenie następujew ciągu czterech tygodni. U pacjentów, u których w tym czasie nie doszło do zagojenia, proces tenzachodzi zwykle podczas kolejnych czterech tygodni leczenia. U pacjentów z owrzodzeniem żołądkaopornym na leczenie, zalecane jest stosowanie omeprazolu w dawce 40 mg raz na dobę, a wygojenieuzyskiwane jest zwykle w okresie ośmiu tygodni.

Zapobieganie nawrotom owrzodzenia żołądka

W celu zapobiegania nawrotom owrzodzenia żołądka u pacjentów z chorobą wrzodową oporną naleczenie zaleca się stosowanie omeprazolu w dawce 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkata może być zwiększona do 40 mg raz na dobę.

Schematy zalecane w celu eradykacji zakażenia Helicobacter pylori u pacjentów z chorobą wrzodowąW celu eradykacji zakażenia H. pylori przy wyborze antybiotyków należy uwzględnić indywidualnątolerancję leków przez pacjenta oraz należy kierować się krajowymi, regionalnymi oraz lokalnymicharakterystykami lekooporności, a także wytycznymi dotyczącymi leczenia.

• Omeprazol 20 mg + klarytromycyna 500 mg + amoksycylina 1 000 mg, wszystkie produkty

dwa razy na dobę przez jeden tydzień; lub

• Omeprazol 20 mg + klarytromycyna 250 mg (zamiennie 500 mg) + metronidazol 400 mg (lub

500 mg lub tynidazol 500 mg), wszystkie produkty dwa razy na dobę przez jeden tydzień; albo

• Omeprazol 40 mg jeden raz na dobę z amoksycyliną 500 mg trzy razy na dobę oraz metronidazolem 400 mg (lub 500 mg albo tynidazolem 500 mg) trzy razy na dobę, przez jeden tydzień.

W każdym z powyższych schematów leczenia, jeżeli po zakończeniu kuracji u pacjenta utrzymuje się zakażenie H. pylori, leczenie można powtórzyć.

Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ (niesteroidowych lekówprzeciwzapalnych)

W leczeniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ (niesteroidowychleków przeciwzapalnych) zalecane jest stosowanie produktu omeprazolu w dawce 20 mg jeden raz nadobę. U większości pacjentów wygojenie zmian następuje w okresie do czterech tygodni.

U pacjentów, u których w tym czasie nie doszło do pełnego wygojenia po wstępnej serii podawanialeku, proces ten zachodzi zwykle podczas kolejnych czterech tygodni leczenia.

Zapobieganie powstawaniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ(niesteroidowych leków przeciwzapalnych) u pacjentów z podwyższonym ryzykiem ich wystąpieniaW profilaktyce owrzodzeń żołądka lub owrzodzeń dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZu pacjentów podwyższonego ryzyka ich wystąpienia (wiek >60 lat, wcześniejsze występowanieowrzodzeń żołądka i dwunastnicy, wcześniejsze występowanie krwawień z górnego odcinkaprzewodu pokarmowego) zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg jeden raz na dobę.

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

Zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg raz na dobę. U większości pacjentów gojenie następujew ciągu czterech tygodni. U pacjentów, u których nie doszło do zagojenia w czasie pierwszego etapuleczenia, proces ten zwykle zachodzi podczas kolejnych czterech tygodni leczenia. U pacjentówz ciężkim refluksowym zapaleniem przełyku stosuje się omeprazol w dawce 40 mg raz na dobę,a wygojenie zmian uzyskuje się zwykle w okresie do ośmiu tygodni.

Długoterminowe leczenie podtrzymujące u pacjentów z wygojonym refluksowym zapaleniem przełykuW długotrwałym leczeniu podtrzymującym pacjentów, po wygojeniu refluksowego zapaleniaprzełyku, zaleca się podawanie omeprazolu w dawce 10 mg raz na dobę. W razie konieczności, dawkęmożna zwiększyć do 20-40 mg raz na dobę.

Leczenie objawowej choroby refluksowej przełyku

Zalecana dawka omeprazolu wynosi 20 mg raz na dobę. Ponieważ możliwa jest odpowiednia reakcjana dawkę 10 mg na dobę, wskazane jest rozważenie indywidualnego dostosowania dawkowania.Jeżeli kontrola objawów nie została osiągnięta po czterech tygodniach leczenia omeprazolem w dawce20 mg na dobę, zalecane jest przeprowadzenie dalszych badań diagnostycznych.

Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona

U pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona dawkę leku należy dobrać indywidualnie, a leczeniekontynuować dopóki istnieją wskazania kliniczne. Zalecana dawka początkowa omeprazolu wynosi60 mg na dobę. Skuteczną kontrolę uzyskiwano u wszystkich pacjentów z ciężką postacią chorobyoraz niewystarczającą reakcją na inne sposoby leczenia, a u ponad 90% pacjentów skuteczne jestleczenie podtrzymujące dawką w zakresie od 20 mg do 120 mg na dobę. Dawki omeprazolu większeniż 80 mg na dobę należy podawać w dwóch dawkach podzielonych.

Dawkowanie u dzieci

Dzieci w wieku powyżej 1 roku oraz o masie ciała ≥ 10 kg

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

Leczenie objawowe zgagi oraz zarzucania kwaśnej treści żołądkowej w chorobie refluksowej przełyku

Zalecenia dotyczące dawkowania są następujące: Wiek Masa ciała Dawkowanie

≥1 roku 10-20 kg 10 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka może zostać zwiększona do 20 mg na dobę.

≥2 lat >20 kg 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka może zostać zwiększona do 40 mg na dobę.

Refluksowe zapalenie przełyku: Okres leczenia wynosi 4-8 tygodni.

Leczenie objawowe zgagi oraz zarzucania kwaśnej treści żołądkowej w chorobie refluksowej przełyku:Okres leczenia wynosi 2-4 tygodni. Jeżeli kontroli objawów nie uzyskano po 2-4 tygodniach leczenia,pacjent powinien zostać poddany dalszym badaniom diagnostycznym.

Dzieci w wieku powyżej 4 lat i młodzież

Leczenie wrzodów dwunastnicy wywołanych zakażeniami H. pylori

Przy wyborze odpowiedniej terapii skojarzonej mającej na celu eradykację zakażenia H. pylori należykierować się krajowymi, regionalnymi oraz lokalnymi wytycznymi dotyczącymi lekoopornościdrobnoustrojów, czasem trwania leczenia (najczęściej 7 dni, lecz niekiedy do 14 dni), a takżeodpowiednim zastosowaniem środków przeciwbakteryjnych.

Leczenie powinno być nadzorowane przez lekarza-specjalistę.

Zalecenia dotyczące dawkowania są następujące: Masa ciała Dawkowanie

15–30 kg Terapia skojarzona dwoma antybiotykami: omeprazol 10 mg, amoksycylina w dawce 25 mg/kg masy ciała oraz klarytromycyna w dawce 7,5 mg/kg masy ciała są wszystkie produkty podawane dwa razy na dobę przez jeden tydzień.

31–40 kg Terapia skojarzona dwoma antybiotykami: omeprazol 20 mg, amoksycylina w dawce 750 mg oraz klarytromycyna w dawce 7,5 mg/kg masy ciała są wszystkie produkty podawane dwa razy na dobę przez jeden tydzień.

>40 kg Terapia skojarzona dwoma antybiotykami: omeprazol 20 mg, amoksycylina w dawce 1 g oraz klarytromycyna w dawce 500 mg są wszystkie produkty podawane dwa razy na dobę przez jeden tydzień.

Szczególne populacje pacjentów

Pacjenci z niewydolnością nerek

Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 5.2).

Pacjenci z niewydolnością wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wystarczające może być stosowanie dawki dobowejwynoszącej 10-20 mg (patrz punkt 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (>65 roku życia)

U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna zmiana dawkowania (patrz punkt 5.2).

Sposób podawania

Zalecane jest przyjmowanie produktu Polprazol w kapsułkach rano, najlepiej na czczo, przezpołknięcie ich w całości popijając połową szklanki wody. Kapsułek nie wolno żuć ani kruszyć.

Dotyczy pacjentów z zaburzeniami połykania oraz dzieci, które są w stanie pić lub połykać pokarmpółstały

Pacjent może otworzyć kapsułkę, a zawartość połknąć bezpośrednio, popijając połową szklanki wodylub po jej zmieszaniu z nieco kwaśnym płynem, np. sokiem owocowym, musem jabłkowym lub powymieszaniu z wodą niegazowaną. Pacjent powinien zostać pouczony, że zawiesinę należy wypićnatychmiast (lub w czasie do 30 minut od przygotowania) oraz że w każdym przypadku zawiesinęnależy wymieszać bezpośrednio przed wypiciem, a po jej przyjęciu należy wypić pół szklanki wody.Ewentualnie pacjenci mogą ssać kapsułkę i połykać mikrogranulki z połową szklanki wody.Mikrogranulek nie wolno żuć.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, podstawione benzoimidazole lub na którąkolwiek substancjępomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Omeprazolu, podobnie jak innych leków z grupy inhibitorów pompy protonowej, nie należy podawaćjednocześnie z nelfinawirem (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

W przypadku występowania jakichkolwiek niepokojących objawów (np. istotnego niezamierzonegozmniejszenia masy ciała, nawracających wymiotów, utrudnienia połykania, wymiotów krwistych lubsmolistego stolca), a także w przypadku podejrzenia lub obecności owrzodzenia żołądka, należy

wykluczyć obecność zmian nowotworowych, ponieważ leczenie produktem Polprazol może łagodzićobjawy i opóźnić rozpoznanie.

Nie zaleca się jednoczesnego podawania atazanawiru oraz inhibitorów pompy protonowej (patrz punkt

4.5). W przypadku, gdy stosowanie łączne atazanawiru oraz inhibitora pompy protonowej jest uznaneza nieuniknione zaleca się dokładną kontrolę kliniczną (np. ocena poziomu wiremii) w połączeniu zezwiększeniem dawki atazanawiru do 400 mg z dawką rytonawiru 100 mg; nie należy stosować dawkiomeprazolu większej niż 20 mg.

Omeprazol, podobnie jak wszystkie leki hamujące żołądkowe wydzielanie kwasu solnego, możezmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalaminy) ze względu na hipo- lub achlorhydrię.Należy brać to pod uwagę u pacjentów ze zmniejszonymi rezerwami ustrojowymi lub z czynnikamiryzyka sprzyjającymi zmniejszeniu wchłaniania witaminy B12 podczas długotrwałego leczenia.

Omeprazol jest inhibitorem izoenzymu CYP2C19. Podczas rozpoczynania oraz kończenia leczeniaomeprazolem należy wziąć pod uwagę możliwość interakcji z lekami metabolizowanymi przezizoenzym CYP2C19. Interakcję obserwuje się pomiędzy klopidogrelem i omeprazolem (patrz punkt

4.5). Znaczenie kliniczne tej interakcji nie zostało określone w sposób pewny. Na wszelki wypadekjednak, nie zaleca się równoczesnego stosowania omeprazolu oraz klopidogrelu.

U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, PPI), jakomeprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości pacjentów przyjmujących PPI przezrok, odnotowano przypadki występowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą występować ciężkieobjawy hipomagnezemii, takie jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, zawroty głowy oraz arytmiekomorowe, jednakże mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U pacjentównajbardziej dotkniętych chorobą, hipomagnezemia zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborówmagnezu i odstawieniu inhibitorów pompy protonowej.

U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitorypompy protonowej łącznie z digoksyną lub lekami mogącymi wywołać hipomagnezemię (np.diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczeniainhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.

Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych dawkach oraz w długotrwałej terapii(powyżej 1 roku), mogą nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej, kościnadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów z innymirozpoznanymi czynnikami ryzyka. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że inhibitory pompyprotonowej mogą zwiększać ogólne ryzyko złamań na poziomie 10-40%. Może być to równieżspowodowane innymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinniotrzymać opiekę zgodnie z obecnymi wytycznymi klinicznymi oraz powinni przyjmowaćodpowiednią dawkę witaminy D oraz wapnia.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzówneuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie produktem Polprazol na co najmniej5 dni przed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1). Jeżeli po pomiarze wstępnym wartości stężeniaCgA i gastryny nadal wykraczają poza zakres referencyjny, pomiary należy powtórzyć po 14 dniachod zaprzestania leczenia inhibitorami pompy protonowej.

U niektórych dzieci z chorobami przewlekłymi może być konieczne stosowanie leczeniadługoterminowego, lecz nie jest ono zalecane.

Stosowanie leków z grupy inhibitorów pompy protonowej może prowadzić do niewielkiegozwiększenia ryzyka występowania zakażeń przewodu pokarmowego bakteriami, takimi jakSalmonella i Campylobacter (patrz punkt 5.1).

Podobnie jak w przypadku wszystkich długotrwałych terapii, szczególnie stosowanych przez okresdłuższy niż 1 rok, pacjenci powinni pozostawać pod regularną kontrolą.

Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (SCLE)

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej jest związane ze sporadycznym występowaniem SCLE.Jeśli pojawią się zmiany skórne, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promienisłonecznych, z jednoczesnym bólem stawów, pacjent powinien niezwłocznie poszukać pomocymedycznej, a lekarz powinien rozważyć możliwość przerwania stosowania produktu PolprazolWystąpienie SCLE w wyniku wcześniejszego leczenia inhibitorem pompy protonowej możezwiększyć ryzyko SCLE w wyniku leczenia innymi inhibitorami pompy protonowej.

Produkt zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy,zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinniprzyjmować tego produktu leczniczego.

Każda kapsułka zawiera 0,819 mg sodu (0,036 mmol sodu), tj. mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu nadawkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Oddziaływanie omeprazolu na farmakokinetykę innych substancji czynnych

Substancje czynne, których wchłanianie jest zależne od pH

Zmniejszona kwaśność wewnątrzżołądkowa podczas leczenia omeprazolem może zwiększać lubzmniejszać wchłanianie substancji czynnych, których wchłanianie jest zależne od pH treściżołądkowej.

Nefinawir, atazanawir

W przypadku podawania w skojarzeniu z omeprazolem stężenia w osoczu nelfinawiru i atazanawirusą zmniejszone.

Jednoczesne podawanie omeprazolu z nelfinawirem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).Jednoczesne stosowanie omeprazolu (w dawce 40 mg jeden raz na dobę) powoduje zmniejszenieśredniej ekspozycji na nelfinawir o około 40% oraz zmniejszenie średniej ekspozycji nafarmakologicznie czynny metabolit M8 o około 75-90%. Interakcja ta może również obejmowaćhamowanie aktywności izoenzymu CYP2C19.

Jednoczesne podawanie omeprazolu z atazanawirem nie jest zalecane (patrz punkt 4.4). Jednoczesnestosowanie omeprazolu (w dawce 40 mg jeden raz na dobę) oraz atazanawiru w dawce300 mg/rytonawiru w dawce 100 mg u zdrowych ochotników powodowało zmniejszenie ekspozycjina atazanawir o 75%. Zwiększenie dawki atazanawiru do 400 mg nie kompensuje wpływu omeprazoluna ekspozycję na atazanawir. Jednoczesne stosowanie omeprazolu (w dawce 20 mg jeden raz na dobę)oraz atazanawiru w dawce 400 mg/rytonawiru w dawce 100 mg u zdrowych ochotników powodowałozmniejszenie ekspozycji na atazanawir o około 30% w porównaniu ze stosowaniem atazanawiru300 mg/rytonawiru 100 mg jeden raz na dobę.

Digoksyna

Jednoczesne podawanie omeprazolu (w dawce 20 mg na dobę) i digoksyny zdrowym ochotnikompowodowało 10% zwiększenie biodostępności digoksyny. Objawy toksyczności digoksyny byłyobserwowane rzadko. Jednakże należy zachować ostrożność podczas stosowania omeprazoluw dużych dawkach u osób w podeszłym wieku. W takich przypadkach należy monitorować stężeniedigoksyny.

Klopidogrel

W badaniu klinicznym ze skrzyżowanym schematem leczenia (crossover study) klopidogrel (dawkanasycająca 300 mg, a następnie 75 mg/dobę), zarówno w monoterapii jak i w skojarzeniuz omeprazolem (dawka 80 mg podawana w tym samym czasie co klopidogrel) był podawany przez 5

dni. Ekspozycja na aktywny metabolit klopidogrelu była zmniejszona o 46%, maksymalnezahamowanie agregacji płytek (indukowane przez ADP) było zmniejszone średnio o 16%.W innym badaniu wykazano, że podawanie klopidogrelu i omeprazolu o różnych porach niezapobiegało ich interakcji, co prawdopodobnie wynika z hamującego oddziaływania omeprazolu naaktywność izoenzymu CYP2C19. Z badań obserwacyjnych oraz badań klinicznych otrzymanoniespójne dane dotyczące następstw klinicznych tej interakcji PK/PD w zakresie poważnychincydentów krążeniowych.

Inne substancje czynne

Wchłanianie pozakonazolu, erlotynibu, ketokonazolu oraz itrakonazolu jest istotnie zmniejszonei z tego względu ich skuteczność kliniczna może być zmniejszona. W odniesieniu do pozakonazoluoraz erlotynibu należy unikać ich jednoczesnego stosowania z omeprazolem.

Substancje czynne metabolizowane przez CYP2C19

Omeprazol jest umiarkowanym inhibitorem CYP2C19, głównego enzymu metabolizującegoomeprazol. Z tego względu, metabolizm stosowanych jednocześnie substancji czynnych, równieżmetabolizowanych przez CYP2C19 może być zmniejszony, a ogólnoustrojowa ekspozycja na te lekimoże być zwiększona. Do substancji takich należą między innymi: R-warfaryna oraz inni antagoniściwitaminy K, cylostazol, diazepam i fenytoina.

Cylostazol

Omeprazol podawany zdrowym ochotnikom w dawkach 40 mg w badaniu z dawkowaniemw schemacie skrzyżowanym (cross-over) zwiększał Cmax oraz AUC cylostazolu odpowiednio o 18%oraz o 26%, a jednego z jego głównych metabolitów odpowiednio o 29% oraz 69%.

Fenytoina

Zaleca się kontrolowanie stężenia fenytoiny w osoczu podczas pierwszych dwóch tygodni porozpoczęciu leczenia omeprazolem oraz, w przypadku dostosowywania dawki fenytoiny, kontrolai dalsze dostosowanie dawki powinny zostać przeprowadzone na zakończenie leczenia omeprazolem.

Mechanizm nieznany

Sakwinawir

Jednoczesne podawanie omeprazolu z sakwinawirem/rytonawirem powodowało zwiększenie stężenia sakwinawiru w osoczu o około 70% i było dobrze tolerowane przez pacjentów z zakażeniem wirusemHIV.

Takrolimus

Opisywano zwiększenie stężenia takrolimusa w surowicy podczas jego równoczesnego stosowaniaz omeprazolem. Zaleca się dokładną kontrolę stężeń takrolimusa, a także czynności nerek (klirensukreatyniny), a dawkowanie takrolimusa powinno być dostosowywane zależnie od potrzeb.

Metotreksat

U niektórych pacjentów obserwowano zwiększenie stężenia metotreksatu podczas równoczesnegostosowania z inhibitorami pompy protonowej. Podczas podawania metotreksatu w dużych dawkachmoże zajść potrzeba tymczasowego odstawienia omeprazolu.

Oddziaływanie innych substancji czynnych na farmakokinetykę omeprazolu

Inhibitory CYP2C19 oraz (lub) CYP3A4

Ponieważ omeprazol jest metabolizowany przez CYP2C19 oraz CYP3A4, substancje czynne znanez hamującego wpływu na CYP2C19 lub CYP3A4 (takie jak klarytromycyna oraz worykonazol) mogąprowadzić do zwiększenia stężenia omeprazolu w surowicy poprzez zmniejszenie tempa jegometabolizmu. Jednoczesne leczenie worykonazolem powodowało ponad dwukrotne zwiększenieekspozycji na omeprazol. Ze względu na to, że wysokie dawki omeprazolu są dobrze tolerowane,zasadniczo dostosowywanie dawkowania omeprazolu nie jest konieczne. Jednakże, dostosowanie

dawki należy rozważyć u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby oraz w przypadkach,gdy wskazane jest stosowanie długotrwałego leczenia.

Induktory CYP2C19 oraz (lub) CYP3A4

Substancje czynne o znanym wpływie indukującym aktywność CYP2C19 lub CYP3A4 lub obu tychukładów enzymatycznych (takie jak ryfampicyna oraz dziurawiec) mogą prowadzić do zmniejszeniastężenia omeprazolu w surowicy poprzez zwiększenie tempa jego metabolizmu.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Wyniki trzech prospektywnych badań epidemiologicznych (obejmujących ponad 1000 przypadkówekspozycji) wykazują brak niepożądanych oddziaływań omeprazolu na ciążę lub na stan zdrowiapłodu/noworodka. Omeprazol może być stosowany podczas ciąży.

Karmienie piersią

Omeprazol przenika do mleka matki, lecz nie ma zagrożenia niekorzystnego oddziaływania nadziecko podczas stosowania leku w dawkach terapeutycznych.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Polprazol nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Możliwe jestwystąpienie niepożądanych reakcji na lek, takich jak zawroty głowy oraz zaburzenia widzenia (patrzpunkt 4.8). W przypadku ich wystąpienia pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwaćmaszyn.

4.8 Działania niepożądane

Do najczęściej spotykanych działań niepożądanych omeprazolu (występujących u 1-10% pacjentów)należą: bóle głowy, ból brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcie oraz nudności/wymioty.

Wymienione poniżej działania niepożądane zostały odnotowane lub były podejrzewane w programiebadań klinicznych dotyczących omeprazolu oraz w praktyce klinicznej po wprowadzeniu leku doobrotu. Żadne z działań niepożądanych nie było zależne od dawki. Wyszczególnione niżej reakcjeniepożądane podzielono według częstości występowania oraz zgodnie z klasyfikacją układówi narządów. Częstość występowania określono następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do<1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko(<1/10 000) oraz nieznana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnychdanych).

Klasyfikacja układów

i narządów/częstość

występowania

Reakcja niepożądana

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko: Leukopenia, trombocytopeniaBardzo rzadko: Agranulocytoza, pancytopeniaZaburzenia układu immunologicznego

Rzadko: Reakcje z nadwrażliwości, np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy oraz reakcja anafilaktyczna/wstrząs

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Rzadko: Hiponatremia

Częstość nieznana: Hipomagnezemia; ciężka hipomagnezemia może powodować hipokalcemię

Hipomagnezemia może być również związana z hipokaliemią Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często: Bezsenność

Rzadko: Pobudzenie, splątanie, depresja

Bardzo rzadko: Agresja, omamy Zaburzenia układu nerwowego

Często: Ból głowy

Niezbyt często: Zawroty głowy, parestezje, sennośćRzadko: Zaburzenia smaku

Zaburzenia oka

Rzadko: Niewyraźne widzenie Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często: Zawroty głowy pochodzenia błędnikowegoZaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersiaRzadko: Skurcz oskrzeli

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: Ból brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcie, nudności/wymioty, polipy dna żołądka (łagodne)

Rzadko: Suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, kandydoza przewodu pokarmowego

Częstość nieznana: Mikroskopowe zapalenie jelita grubego Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często: Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowychRzadko: Zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez niejBardzo rzadko: Niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów z wcześniej istniejącą chorobą wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często: Zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywkaRzadko: Wypadanie włosów (łysienie), nadwrażliwość na światłoBardzo rzadko: Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna rozpływna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN)

Częstość nieznana: Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (patrz punkt 4.4). Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Niezbyt często: Złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupaRzadko: Bóle stawów, bóle mięśni Bardzo rzadko: Osłabienie siły mięśniowej

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Rzadko: Śródmiąższowe zapalenie nerek Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko: Ginekomastia Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często: Złe samopoczucie, obrzęki obwodoweRzadko: Zwiększona potliwość

Dzieci i młodzież

Bezpieczeństwo omeprazolu zostało zbadane łącznie u 310 dzieci w wieku od 0 do 16 latz rozpoznaniem choroby związanej nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego w żołądku. Dostępne sąograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa długoterminowego od 46 dzieci, które otrzymywałyterapię podtrzymującą omeprazolem podczas badania klinicznego dotyczącego ciężkiegonadżerkowego zapalenia przełyku przez okres do 749 dni. Profil zdarzeń niepożądanych byłzasadniczo taki sam jak u dorosłych, zarówno podczas leczenia krótkoterminowego jaki długoterminowego. Brak dostępnych długoterminowych danych dotyczących wpływu leczeniaomeprazolem na dojrzewanie i wzrost organizmu.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,

Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Dostępne są jedynie ograniczone informacje na temat wpływu przedawkowania omeprazolu u ludzi.W literaturze opisywano przypadki przyjęcia dawek do 560 mg, a pojedyncze doniesienia dotyczyłyprzypadków zastosowania pojedynczej dawki doustnej do 2400 mg omeprazolu (dawki 120-krotniewiększej niż zalecana dawka kliniczna). Zaobserwowane objawy przedawkowania omeprazolu to:nudności, wymioty, zawroty głowy, bóle brzucha, biegunka i bóle głowy. W pojedynczychprzypadkach opisywano również apatię, depresję, splątanie.

Wszystkie objawy opisywane po przedawkowaniu omeprazolu były przemijające i nie obserwowanopo ich ustąpieniu poważnych skutków klinicznych. Zwiększone dawki omeprazolu nie zmieniałyszybkości eliminacji leku (kinetyki pierwszego rzędu). Leczenie, o ile jest potrzebne, jest wyłącznieobjawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory pompy protonowej, kod ATC: A02BC01

Mechanizm działania

Omeprazol, będący racemiczną mieszaniną dwóch enancjomerów, zmniejsza wydzielanie kwasusolnego w żołądku w wyniku wysoce specyficznego mechanizmu działania. Jest on swoistyminhibitorem pompy protonowej w komórkach okładzinowych żołądka. Działanie leku jest szybkiei zapewnia kontrolę objawów poprzez odwracalne hamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądkuprzy podawaniu jeden raz na dobę.

Omeprazol jest słabą zasadą; osiąga duże stężenie w wysoce kwaśnym środowisku kanalikówwydzielniczych komórek okładzinowych błony śluzowej żołądka, gdzie jest przekształcany do postaciczynnej i powoduje hamowanie aktywności pompy protonowej – H+/K+-ATP-azy. Wpływ na ostatnietap powstawania kwasu solnego w żołądku jest zależny od dawki i zapewnia wysoce skutecznehamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku, zarówno podstawowego, jak i stymulowanego,niezależnie od czynnika pobudzającego to wydzielanie.

Działania farmakodynamiczne

Wszystkie obserwowane działania farmakodynamiczne omeprazolu można wytłumaczyć jegowpływem na wydzielanie kwasu solnego.

Wpływ na wydzielanie kwasu solnego w żołądku

Doustne podawanie omeprazolu raz na dobę zapewnia szybkie i skuteczne hamowanie wydzielaniakwasu solnego w żołądku przez całą dobę (tak w ciągu dnia jak i w nocy), przy czym maksymalnedziałanie jest osiągane po 4 dniach podawania leku. Po tym czasie stosowania omeprazolu w dawce20 mg na dobę u pacjentów z wrzodem dwunastnicy następuje zmniejszenie 24-godzinnej (dobowej)kwaśności soku żołądkowego średnio o około 80%. Średnie zmniejszenie maksymalnego wydzielaniakwasu solnego po stymulacji pentagastryną wynosi około 70% po 24 godzinach od podaniaomeprazolu.

Doustne stosowanie omeprazolu w dawce 20 mg u pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicypowoduje utrzymanie wartości pH w żołądku na poziomie ≥3 przez średnio 17 godzin w ciągu doby.

W następstwie zmniejszonego wydzielania kwasu solnego i zmniejszonej kwaśności sokużołądkowego omeprazol, w sposób zależny od dawki, zmniejsza/normalizuje ekspozycję przełyku nawpływ kwaśnej treści żołądkowej u pacjentów z chorobą refluksową przełyku.Stopień zahamowania wydzielania kwasu solnego jest związany z wielkością pola pod krzywąstężenia omeprazolu w osoczu w czasie (AUC); nie ma natomiast związku z faktycznym, chwilowymstężeniem leku w osoczu.

Podczas leczenia omeprazolem nie obserwowano tachyfilaksji.

Wpływ na Helicobacter pylori

Zakażenie Helicobacter pylori jest związane z chorobą wrzodową (wrzodem trawiennym), w tymz chorobą wrzodową dwunastnicy i żołądka. H. pylori jest ważnym czynnikiem w rozwoju zapaleniabłony śluzowej żołądka. H. pylori łącznie z kwasem solnym pochodzenia żołądkowego stanowiągłówne czynniki prowadzące do rozwoju choroby wrzodowej. H. pylori jest ważnym czynnikiemw rozwoju zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka, z którym z kolei związane jest zwiększoneryzyko rozwoju raka żołądka.

Terapia eradykacyjna zakażenia Helicobacter pylori za pomocą omeprazolu oraz lekówprzeciwbakteryjnych wykazuje duży odsetek wygojenia zmian chorobowych błony śluzowej żołądkaoraz długotrwałą remisję wrzodów trawiennych.

Zbadano dwulekowe schematy terapii eradykacyjnej i stwierdzono, że są one mniej skuteczne niżschematy trójlekowe. Ich stosowanie może jednak być brane pod uwagę w przypadkach, gdystwierdzona nadwrażliwość na lek wyklucza zastosowanie któregokolwiek ze schematówtrójlekowych.

Wpływ na inne procesy związane ze zmniejszeniem wydzielania kwasu solnegoPodczas długotrwałego leczenia omeprazolem opisywano nieco zwiększoną częstość występowaniatorbieli gruczołowych żołądka. Stanowią one fizjologiczne następstwo znacznego hamowaniawydzielania kwasu solnego w żołądku. Mają one charakter łagodny i prawdopodobnie ustępująsamoistnie.

Zmniejszona kwaśność soku żołądkowego z dowolnej przyczyny, w tym także w wyniku stosowaniainhibitorów pompy protonowej, zwiększa liczbę bakterii w żołądku, które występują normalniew przewodzie pokarmowym. Leczenie produktami zmniejszającymi wydzielanie kwasu możeprowadzić do nieco większego ryzyka występowania zakażeń przewodu pokarmowego bakteriamitakimi jak Salmonella oraz Campylobacter.

Podczas leczenia przeciwwydzielniczymi produktami leczniczymi stężenie gastryny w surowicy ulegazwiększeniu w odpowiedzi na zmniejszenie wydzielania kwasu solnego. Stężenie CgA równieżzwiększa się z powodu zmniejszenia kwaśności wewnątrzżołądkowej. Zwiększenie stężenia CgAmoże zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych.

Dostępne opublikowane dowody wskazują, że leczenie inhibitorami pompy protonowej należyprzerwać w okresie od 5 dni do 2 tygodni przed pomiarem stężenia CgA. Ma to na celu umożliwieniepowrotu stężenia CgA, mylnie zwiększonego w wyniku leczenia inhibitorami pompy protonowej, dozakresu referencyjnego.

U niektórych pacjentów (zarówno u dzieci, jak i dorosłych) podczas długotrwałego leczeniaomeprazolem obserwowano zwiększenie liczby komórek ECL prawdopodobnie związaną zezwiększonym stężeniem gastryny w surowicy. Uważa się, że nie ma to znaczenia klinicznego.

Dzieci i młodzież

W badaniu bez komparatora przeprowadzonym u dzieci (w wieku od 1 do 16 lat) z ciężkim refluksowym zapaleniem przełyku, omeprazol w dawkach od 0,7 do 1,4 mg/kg masy ciała powodował

poprawę stanu zapalnego przełyku w 90% przypadków i istotnie zmniejszał nasilenie objawówrefluksu. W badaniu z zastosowaniem pojedynczo zaślepionej próby dzieci w wieku od 0 do 24miesięcy z klinicznie zdiagnozowaną chorobą refluksową przełyku były leczone omeprazolemw dawce 0,5, 1,0 lub 1,5 mg/kg masy ciała. Częstość występowania epizodów wymiotów/zarzucaniatreści żołądkowej uległa zmniejszeniu o 50% po 8 tygodniach leczenia niezależnie od stosowanejdawki leku.

Eradykacja zakażenia H. pylori u dzieci

W randomizowanym, podwójnie zaślepionym badaniu klinicznym (badanie Héliot) stwierdzono, żeomeprazol w skojarzeniu z dwoma antybiotykami (amoksycyliną oraz klarytromycyną) byłbezpieczny i skuteczny w leczeniu zakażenia H. pylori u dzieci w wieku 4 lat i starszych z zapaleniembłony śluzowej żołądka: odsetek eradykacji H. pylori: 74,2% (23/31 pacjentów) przy zastosowaniuomeprazolu + amoksycyliny + klarytromycyny wobec 9,4% (3/32 pacjentów) leczonych amoksycyliną+ klarytromycyną. Jednakże, nie odnotowano dowodów jakiejkolwiek korzyści klinicznej w zakresieobjawów dyspeptycznych. Badanie to nie dostarcza jakichkolwiek informacji odnoszących się dodzieci w wieku poniżej 4 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Omeprazol nie jest trwały w środowisku kwaśnym i dlatego jest podawany doustnie w postacikapsułek wypełnionych mikrogranulkami. Wchłanianie omeprazolu jest szybkie, a maksymalnestężenie w osoczu występuje w przybliżeniu po 1-2 godzinach od podania. Omeprazol jest wchłanianyw jelicie cienkim w okresie 3-6 godzin. Jednoczesne przyjmowanie pokarmu nie wywiera żadnegowpływu na biodostępność omeprazolu.

Ogólnoustrojowa dostępność (biodostępność) omeprazolu po jednorazowym podaniu doustnymwynosi około 40%. Podawanie wielokrotne raz na dobę powoduje zwiększenie biodostępności dookoło 60%.

Dystrybucja

Objętość dystrybucji u zdrowych osób wynosi około 0,3 l/kg masy ciała. Omeprazol wiąże sięz białkami osocza w około 97%.

Metabolizm

Omeprazol jest całkowicie metabolizowany przez układ cytochromu P450 (CYP), głównie zapośrednictwem polimorficznej postaci izoenzymu CYP2C19, który powoduje powstanie głównegometabolitu występującego w osoczu - hydroksyomeprazolu. Pozostała część procesu metabolizmu jestzależna od innego swoistego izoenzymu, CYP3A4, odpowiedzialnego za powstawanie sulfonuomeprazolu. W wyniku wysokiego powinowactwa omeprazolu do CYP2C19 istnieje możliwośćhamowania kompetycyjnego oraz metabolicznych interakcji międzylekowych z innymi substancjamibędącymi substratami dla CYP2C19. Jednakże, ze względu na niskie powinowactwo do CYP3A4,omeprazol nie wykazuje możliwości hamowania metabolizmu innych substratów CYP3A4. Ponadto,omeprazol nie wykazuje wpływu hamującego na główne enzymy cytochromu P (CYP).

W przybliżeniu u 3% populacji kaukaskiej oraz u 15-20% populacji azjatyckich brak czynnegoenzymu CYP2C19, a osoby takie określane są jako słabo metabolizujące. U takich osób metabolizmomeprazolu jest prawdopodobnie katalizowany głównie przez CYP3A4. Po powtarzanym podawaniupojedynczej dawki dobowej omeprazolu wynoszącej 20 mg, średnie pole pod krzywą stężeniaw czasie (AUC) było od 5 do 10 razy większe u osób słabo metabolizujących niż u osób z czynnąpostacią enzymu CYP2C19 (osób szybkometabolizujących). Średnie wartości maksymalnego stężeniaw osoczu również były większe, od 3 do 5 razy. Jednakże, z danych tych nie wynikają żadnekonsekwencje odnośnie dawkowania omeprazolu.

Eliminacja

Okres półtrwania omeprazolu w osoczu wynosi zwykle poniżej jednej godziny, zarówno po podaniupojedynczej dawki jak i po powtarzanym podawaniu pojedynczej dawki dobowej. Omeprazol jestcałkowicie eliminowany z osocza pomiędzy kolejnymi dawkami bez tendencji do kumulacji podczas

podawania jeden raz na dobę. Prawie 80% podanej doustnie dawki jest wydalane w postacimetabolitów z moczem. Pozostała część wydalana jest w kale, głównie z żółcią.

Pole powierzchni pod krzywą stężenia w czasie dla omeprazolu zwiększa się podczas podawaniapowtarzanych dawek. Zwiększenie to jest zależne od dawki i skutkuje nieliniową zależnością dawka-AUC po podawaniu powtarzanym. Ta zależność od czasu i dawki wynika ze zmniejszeniametabolizmu pierwszego przejścia oraz klirensu ogólnoustrojowego, prawdopodobniespowodowanych hamowaniem enzymu CYP2C19 przez omeprazol oraz/lub jego metabolity (np.sulfon).

Nie stwierdzono jakiegokolwiek oddziaływania któregokolwiek z metabolitów omeprazolu nawydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Szczególne populacje pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Metabolizm omeprazolu u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby jest upośledzony, co skutkuje zwiększeniem AUC. Omeprazol nie wykazuje tendencji do akumulacji przy podawaniu jeden raz nadobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Farmakokinetyka omeprazolu, w tym ogólnoustrojowa biodostępność oraz tempo eliminacji, sąniezmienione u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek.

Pacjenci w wieku podeszłym

Tempo metabolizmu omeprazolu jest nieco zmniejszone u pacjentów w wieku podeszłym (w wieku75-79 lat).

Dzieci

Podczas leczenia z zastosowaniem zalecanych dawek u dzieci w wieku od 1 roku życia, uzyskiwanopodobne stężenia leku w osoczu jak u pacjentów dorosłych. U dzieci w wieku poniżej 6 miesięcyklirens omeprazolu jest niski ze względu na małą zdolność metabolizowania omeprazolu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach na szczurach otrzymujących omeprazol, które były prowadzone przez całe życiebadanych zwierząt, obserwowano występowanie hiperplazji komórek ECL żołądka oraz rakowiaków.Zmiany te są wynikiem utrzymującej się hipergastrynemii wtórnej do hamowania wydzielania kwasuw żołądku. Podobne obserwacje poczyniono po leczeniu antagonistami receptorów H2, inhibitoramipompy protonowej oraz po częściowym wycięciu dna żołądka. Z tego względu, zmiany te nie sąwynikiem bezpośredniego działania jakiejkolwiek pojedynczej substancji czynnej.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Wypełnienie kapsułki:

Skrobia kukurydziana i sacharozaKarboksymetyloskrobia sodowa (typ A)Sodu laurylosiarczan Powidon K30

Trisodu fosforan dwunastowodnyHypromeloza (6 cP)

Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%Trietylu cytrynian Sodu wodorotlenek Tytanu dwutlenek

Talk

Skład wieczka kapsułki (wieczko nieprzezroczyste niebieskie):

Erytrozyna (E 127)Indygotyna (E 132)Tytanu dwutlenek (E 171)Woda oczyszczonaŻelatyna

Skład korpusu kapsułki (korpus nieprzezroczysty pomarańczowy):

Żółcień chinolinowa (E 104)Erytrozyna (E 127)Tytanu dwutlenek (E 171)Woda oczyszczonaŻelatyna

Skład tuszu:

Szelak

Alkohol etylowy bezwodnyAlkohol izopropylowyGlikol propylenowyAlkohol N-butylowyPowidon

Sodu wodorotlenek Tytanu dwutlenek (E 171)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Blistry: Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.Butelki HDPE: Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Przechowywać butelkę szczelniezamkniętą. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Butelki HDPE zawierające środek pochłaniający wilgoć lub blistry z folii Aluminium/Aluminium.

Wielkości opakowań: 7, 14 lub 28 kapsułek.

Nie wszystkie rodzaje i wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU