CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Proxacin 250, 250 mg, tabletki powlekaneProxacin 500, 500 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg lub 500 mg cyprofloksacyny (Ciprofloxacinum) w postaci cyprofloksacyny chlorowodorku.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Tabletki Proxacin 250 barwy białawej, okrągłe, dwustronnie wypukłe. Tabletki Proxacin 500 barwy białawej, podłużne, dwustronnie wypukłe.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania terapeutyczne
Produkty PROXACIN 250 i PROXACIN 500 tabletki powlekane wskazane do leczenia poniżejwymienionych zakażeń (patrz punkt 4.4 i 5.1). Przed rozpoczęciem terapii należy zwrócić szczególnąuwagę na dostępne informacje dotyczące oporności na cyprofloksacynę.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania produktów przeciwbakteryjnych.
Dorośli
Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne: - zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc;
- zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy lub rozstrzenie oskrzeli;- zapalenie płuc.
Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego.
Zaostrzenie o ciężkim przebiegu przewlekłego zapalenia zatok, szczególnie wywołane przez
bakterie Gram-ujemne.
Zakażenia układu moczowego.
Zakażenia układu moczowo-płciowego:
rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej lub szyjki macicy, wywołane przez wrażliwe szczepy Neisseria gonorrhoeae;
1/21
zapalenie jądra i najądrza, w tym wywołane przez wrażliwe szczepy Neisseria
gonorrhoeae;
zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane przez wrażliwe szczepy
Neisseria gonorrhoeae.
Zakażenia układu pokarmowego (np. biegunka podróżnych).
Zakażenia w obrębie jamy brzusznej.
Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne.
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego.
Zakażenia kości i stawów.
Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez Neisseria meningitidis.
Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).
Cyprofloksacynę można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią z gorączką, któraprzypuszczalnie jest skutkiem zakażenia bakteryjnego.
Dzieci i młodzież
Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy, wywołane przez Pseudomonas
aeruginosa.
Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek.
Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).
Cyprofloksacynę można także zastosować do leczenia ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeliuzna się to za konieczne.
Leczenie powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozyi (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.4 i 5.1).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia, wrażliwości na cyprofloksacynędrobnoustrojów wywołujących zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz, u dzieci i młodzieży,od masy ciała.
Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej przebiegu klinicznego i bakteriologicznego.
Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np. Pseudomonas aeruginosa,Acinetobacter lub Staphylococcus spp.) może być konieczne podawanie większych dawekcyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi.
W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas leczenia niektórych zakażeń (np.zapalenie narządów miednicy mniejszej, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia u pacjentów
2/21
z neutropenią i zakażenia kości i stawów) może być konieczne zastosowanie w skojarzeniu z innym odpowiednim lekiem przeciwbakteryjnym.
Dorośli
Wskazania Dawka dobowa Całkowity czas trwania w miligramach leczenia (w tym ewentualne wstępne leczenie
pozajelitowe) Zakażenia dolnych dróg oddechowych 500 mg 2 razy na dobę 7 do 14 dni do 750 mg 2 razy na dobę
Zakażenia górnych Ostre nasilenie 500 mg 2 razy na dobę 7 do 14 dnidróg oddechowych przewlekłego do 750 mg 2 razy na dobę zapalenia zatok
Przewlekłe ropne 500 mg 2 razy na dobę 7 do 14 dnizapalenie ucha do 750 mg 2 razy na dobęśrodkowego
Złośliwe zapalenie 750 mg 2 razy na dobę 28 dni do 3 miesięcy ucha zewnętrznego
Zakażenia układu Niepowikłane 250 mg 2 razy na dobę 3 dnimoczowego (patrz zapalenie pęcherza do 500 mg 2 razy na dobępunkt 4.4) moczowego u kobiet przed menopauzą można zastosować 500 mg w dawce pojedynczej
Powikłane zapalenie 500 mg 2 razy na dobę 7 dni pęcherza moczowego, niepowikłane odmiedniczkowe zapalenie nerek
Powikłane 500 mg 2 razy na dobę do co najmniej 10 dni, wodmiedniczkowe 750 mg 2 razy na dobę szczególnych przypadkachzapalenie nerek (np. ropnie) leczenie można kontynuować powyżej 21 dni
Zapalenie gruczołu 500 mg 2 razy na dobę do 2 do 4 tygodni (ostre) od 4 krokowego 750 mg 2 razy na dobę do 6 tygodni (przewlekłe)Zakażenia Rzeżączkowe 500 mg w jednej dawce 1 doba (pojedyncza dawka)narządów zapalenie cewki płciowych moczowej lub szyjki
macicy
Zapalenie jądra i 500 mg 2 razy na dobę do co najmniej 14 dninajądrza oraz 750 mg 2 razy na dobęzapalenie narządów miednicy mniejszej
Zakażenia układu Biegunka wywołana 500 mg 2 razy na dobę 1 doba pokarmowego przez bakterie
i zakażenia chorobotwórcze, w w obrębie jamy tym przez Shigella brzusznej spp. inne niż Shigella
dysenteriae typu 1, oraz empiryczne leczenie ciężkiej biegunki podróżnych
Biegunka wywołana 500 mg 2 razy na dobę 5 dniprzez Shigella dysenteriae typu 1
Biegunka wywołana 500 mg 2 razy na dobę 3 dni
3/21
przez Vibrio cholerae
Dur brzuszny 500 mg 2 razy na dobę 7 dniZakażenia w obrębie 500 mg 2 razy na dobę 5 do 14 dnijamy brzusznej do 750 mg 2 razy na dobę
wywołane przez bakterie Gram-ujemne
Zakażenia skóry i tkanek miękkich 500 mg 2 razy na dobę 7 do 14 dni do 750 mg 2 razy na dobę
Zakażenia kości i stawów 500 mg 2 razy na dobę maksymalnie 3 miesiące do 750 mg 2 razy na dobę
Pacjenci z neutropenią z gorączką o 500 mg 2 razy na dobę do leczenie należyprawdopodobnej etiologii bakteryjnej 750 mg 2 razy na dobę kontynuować przez całyCyprofloksacynę należy podawać okres występowaniaw skojarzeniu z odpowiednimi lekami neutropeniiprzeciwbakteryjnymi, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi
Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom 500 mg w jednej dawce 1 doba (pojedyncza dawka)wywołanym przez Neisseria meningitidis
Płucna postać wąglika (zapobieganie 500 mg 2 razy na dobę 60 dni od potwierdzeniazakażeniom po kontakcie z bakteriami i kontaktu z Bacillus anthracisleczenie) u pacjentów, którzy mogą przyjmować lek doustnie i kiedy jest to uzasadnione klinicznie; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, należy jak najszybciej rozpocząć podawanie
leku
Dzieci i młodzież
Wskazania Dawka dobowa w miligramach
Całkowity czas trwania
leczenia (w tym
ewentualne wstępne
leczenie pozajelitowe)
Mukowiscydoza
Powikłane zakażenia układu
moczowego oraz odmiedniczkowe
zapalenie nerek
Płucna postać wąglika (zapobieganie
zakażeniom po kontakcie i leczenie)
u pacjentów, którzy mogą
przyjmować lek doustnie i kiedy jest
to uzasadnione klinicznie
(W przypadku podejrzewania lub
potwierdzenia kontaktu z laseczką
wąglika należy jak najszybciej
rozpocząć podawanie leku.)
20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę,
maksymalnie 750 mg na jedną dawkę
10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę
do 20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę,
maksymalnie 750 mg na jedną dawkę
10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę do
15 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę,
maksymalnie 500 mg na jedną dawkę
10 do 14 dni
10 do 21 dni
60 dni od potwierdzenia
kontaktu z Bacillus
anthracis
Inne ciężkie zakażenia
20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę,
maksymalnie 750 mg na jedną dawkę
Zależnie od rodzaju
zakażenia
4/21
Pacjenci w podeszłym wieku
Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną do ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny.
Zaburzenia czynności nerek i wątroby
Zalecana dawka początkowa i podtrzymująca u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek:
Stężenie kreatyninyKlirens kreatyniny Dawka doustna w surowicy
[ml/min/1,73 m²] [mg] [µmol/l]
>60 <124 patrz typowe dawkowanie
30–60 124 do 168 250-500 mg co 12 h <30 >169 250-500 mg co 24 h
Pacjenci poddawani hemodializie >169 250-500 mg co 24 h (po dializie)
Pacjenci poddawani dializie >169 250-500 mg co 24 hotrzewnowej
U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczna korekta dawki.
Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek i (lub) wątroby.
Sposób podawania
Tabletki należy popijać płynem – nie rozgryzać. Można je podawać z posiłkami lub bez. Substancjaczynna wchłania się szybciej, jeśli lek jest przyjmowany na pusty żołądek. Cyprofloksacyny wtabletkach nie należy podawać z produktami nabiałowymi (np. mleko, jogurt) ani z sokamiowocowymi wzbogacanymi minerałami (np. sok pomarańczowy z dodatkiem wapnia) (patrzpunkt 4.5).
W ciężkich przypadkach lub wówczas, gdy pacjent nie może przyjąć tabletek (np. pacjenci żywienidojelitowo) zaleca się leczenie dożylnymi postaciami cyprofloksacyny do momentu, w którym będziemożna podać doustne postaci leku.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinolony lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i tyzanidyny (patrz punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Ciężkie zakażenia i zakażenia o etiologii mieszanej z drobnoustrojami Gram-dodatnimi i beztlenowymi
Monoterapia cyprofloksacyną nie jest przeznaczona do leczenia ciężkich zakażeń ani zakażeń, któremogą być wywołane przez bakterie Gram-dodatnie lub beztlenowe. W takich zakażeniachcyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi.
Zakażenia paciorkowcami (w tym Streptococcus pneumoniae)
Cyprofloksacyna nie jest zalecana do leczenia zakażeń wywołanych przez paciorkowce, ze względu naniewystarczającą skuteczność.
5/21
Zakażenia układu płciowego
Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie jądra i najądrza orazzapalenia narządów miednicy mniejszej mogą być wywołane przez oporny na fluorochinolony szczepNeisseria gonorrhoeae. Dlatego cyprofloksacynę należy podawać w leczeniu rzeżączkowegozapalenia cewki moczowej lub szyjki macicy dopiero po upewnieniu się, że zakażenie nie jestwywołane przez szczepy Neisseria gonorrhoeae oporne na cyprofloksacynę.
W przypadku zapalenia najądrza i jądra, a także zapalenia narządów miednicy mniejszej, empirycznestosowanie cyprofloksacyny należy rozważać jedynie w połączeniu z innym lekiemprzeciwbakteryjnym (np. cefalosporyną), chyba że pewne jest, nie zostało ono wywołane przezoporne na cyprofloksacynę szczepy Neisseria gonorrhoeae.
Jeśli po 3 dniach leczenia nie zaobserwuje się poprawy klinicznej, należy rozważyć inne sposoby leczenia.
Zakażenia układu moczowego
Oporność Escherichia coli najczęstszego patogenu zakażeń układu moczowego na fluorochinolonyjest zmienna w Unii Europejskiej. Zaleca się uwzględnienie lokalnego profilu oporności Escherichiacoli na fluorochinolony.
Należy się spodziewać, że pojedyncza dawka cyprofloksacyny, jaką można stosować w leczeniuniepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego u kobiet przed menopauzą, będzie mniej skutecznaniż dłużej trwające leczenie. Wszystko to należy szczególnie wziąć pod uwagę, w związku znarastającą opornością Escherichia coli na chinolony.
Zakażenia w obrębie jamy brzusznej
Dane dotyczące skuteczności cyprofloksacyny w leczeniu zakażeń pooperacyjnych w obrębie jamybrzusznej ograniczone.
Biegunka podróżnych
Wybierając cyprofloksacynę należy wziąć pod uwagę informacje dotyczące oporności na cyprofloksacynę drobnoustrojów występujących w odwiedzanych krajach.
Zakażenia kości i stawów
Cyprofloksacynę należy stosować w leczeniu skojarzonym z innymi produktami przeciwbakteryjnymi, zgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych.
Płucna postać wąglika
Stosowanie u ludzi ustalono na podstawie danych dotyczących wrażliwości in vitro oraz danychz badań przeprowadzonych na zwierzętach i ograniczonych danych z badań z udziałem ludzi. Podczasleczenia tych zakażeń lekarze powinni się kierować narodowymi i (lub) międzynarodowymizaleceniami dotyczącymi leczenia wąglika.
Dzieci i młodzież
Cyprofloksacynę u dzieci i młodzieży należy stosować zgodnie z dostępnymi oficjalnymi wytycznymi.Leczenie cyprofloksacyną powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniumukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży.
Udowodniono, że cyprofloksacyna powoduje artropatię obciążonych stawów u niedojrzałych zwierząt.Dane dotyczące bezpieczeństwa, pochodzące z randomizowanego badania podwójnie zaślepionego,w którym oceniano zastosowanie cyprofloksacyny u dzieci (cyprofloksacyna: n = 335, średni wiek =6,3 roku; leki porównawcze: n = 349, średni wiek = 6,2 roku; przedział wieku = 1 do 17 lat) wskazałyna następującą częstość występowania artropatii przypuszczalnie związanej ze stosowaniem leku(w odróżnieniu od klinicznych objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze stawami) do
42. dnia od rozpoczęcia stosowania: 7,2% i 4,6%. Częstość występowania artropatii związanej z
6/21
lekiem w ciągu rocznej obserwacji wynosiła odpowiednio 9,0% i 5,7%. Zwiększenie, wraz z upływemczasu, częstości występowania przypadków artropatii o przypuszczalnym związku z lekiem nie byłoistotne statystycznie pomiędzy grupami. Leczenie można rozpocząć wyłącznie po dokładnej oceniestosunku korzyści do ryzyka, ze względu na możliwe działania niepożądane związane ze stawamii (lub) otaczającymi tkankami (patrz punkt 4.8).
Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy
Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od 5 do 17 lat. Doświadczenie w leczeniu dzieci w wieku od roku do 5 lat jest ograniczone.
Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek
W zakażeniach układu moczowego należy rozważyć leczenie cyprofloksacyną, jeżeli nie możnazastosować innych metod leczenia i decyzję należy oprzeć na wynikach dokumentacjimikrobiologicznej. Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od roku do 17 lat.
Inne szczególnie ciężkie zakażenia
W innych ciężkich zakażeniach cyprofloksacynę stosuje się zgodnie z oficjalnymi wytycznymi lub podokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, jeśli nie można zastosować innego leczenia lub wprzypadku niepowodzenia terapii konwencjonalnej oraz kiedy dokumentacja mikrobiologicznauzasadnia użycie cyprofloksacyny.
Nie prowadzono badań klinicznych dotyczących zastosowania cyprofloksacyny w szczególnieciężkich zakażeniach innych niż wymienione powyżej, więc doświadczenie kliniczne jest ograniczone.Z tego względu zaleca się ostrożność w leczeniu pacjentów z takimi zakażeniami.
Nadwrażliwość
Po podaniu pojedynczej dawki może wystąpić nadwrażliwość i reakcje alergiczne, w tym anafilaksjai reakcje anafilaktoidalne, mogące stanowić zagrożenie życia (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią takiereakcje, należy przerwać stosowanie cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie leczenie.
Układ mięśniowo-szkieletowy
Cyprofloksacyny zwykle nie należy stosować u pacjentów z chorobami (zaburzeniami) ścięgien,związanymi z wcześniejszym leczeniem chinolonami. Tym niemniej bardzo rzadko, pomikrobiologicznym potwierdzeniu czynnika wywołującego zakażenie i ocenie stosunku korzyści doryzyka, można zalecić tym pacjentom cyprofloksacynę do leczenia niektórych ciężkich zakażeń,szczególnie jeśli standardowe leczenie było nieskuteczne lub występuje oporność bakterii, a danemikrobiologiczne mogą uzasadniać zastosowanie cyprofloksacyny.
Już w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia cyprofloksacyną może wystąpić zapalenie ścięgieni zerwanie ścięgna (zwłaszcza ścięgna Achillesa), niekiedy obustronne. Do zapalenia ścięgien izerwania ścięgien może dojść w okresie nawet do kilku miesięcy po przerwaniu leczeniacyprofloksacyną. Ryzyko zaburzeń ścięgien może być podwyższone u pacjentów w podeszłym wiekulub u pacjentów leczonych jednocześnie kortykosteroidami (patrz punkt 4.8).
Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy zapalenia ścięgien (np. bolesny obrzęk, stan zapalny), należy przerwać leczenie cyprofloksacyną. Chorą kończynę należy odciążyć.
Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z miastenią z powodu możliwości nasilenia się objawów (patrz punkt 4.8).
Nadwrażliwość na światło
Wykazano, że cyprofloksacyna wywołuje reakcje nadwrażliwości na światło. Pacjentomprzyjmującym cyprofloksacynę należy zalecić, aby podczas leczenia unikali bezpośredniego narażeniana intensywne światło słoneczne lub promieniowanie UV (patrz punkt 4.8).
7/21
Zaburzenia widzenia
Należy poinformować pacjenta, aby niezwłocznie skonsultował się z okulistą w razie wystąpieniazaburzeń widzenia lub jakichkolwiek zaburzeń związanych z oczami.
Ośrodkowy układ nerwowy
Wiadomo, że cyprofloksacyna, tak jak inne chinolony, może wywoływać drgawki lub obniżać prógdrgawkowy. Notowano przypadki występowania stanu padaczkowego. Cyprofloksacynę należystosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego mogącymipredysponować do wystąpienia drgawek. Jeśli drgawki wystąpią, należy odstawić cyprofloksacynę(patrz punkt 4.8). Nawet po pierwszym podaniu cyprofloksacyny mogą wystąpić reakcjepsychotyczne. Rzadko depresja lub psychoza mogą rozwinąć się do stadium myśli samobójczychmogących prowadzić do prób samobójczych lub samobójstwa. W takich sytuacjach należy przerwaćleczenie cyprofloksacyną.
U pacjentów otrzymujących cyprofloksacynę występowała polineuropatia (notowano objawyneurologiczne, takie jak: ból, uczucie palenia, zaburzenia czucia czy osłabienie mięśni, występującepojedynczo lub w połączeniu). Leczenie cyprofloksacyną należy przerwać u pacjentów, u którychwystąpiły objawy neuropatii, w tym ból, uczucie palenia, mrowienie, drętwienie i (lub) osłabienie,żeby zapobiec rozwojowi nieodwracalnych zmian (patrz punkt 4.8).
Zaburzenia serca
Należy zachować ostrożność podczas stosowania fluorochinolonów, w tym cyprofloksacyny,u pacjentów, u których występują czynniki ryzyka wydłużenia odstępu QT, takie jak:- wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT,
- jednoczesne stosowanie leków wydłużających odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne),- niewyrównane zaburzenia elektrolitowe (np. hipokaliemia, hipomagnezemia),- choroba serca (np. niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, bradykardia).Pacjenci w podeszłym wieku oraz kobiety mogą być bardziej wrażliwi na działanie lekówwydłużających odstęp QT. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując fluorochinolony,w tym cyprofloksacynę, w tej grupie pacjentów.
(Patrz punkt 4.2 Pacjenci w podeszłym wieku, punkty 4.5, 4.8, 4.9)
Hipoglikemia
Podobnie jak podczas stosowania innych chinolonów, przypadki hipoglikemii opisywano najczęścieju pacjentów z cukrzycą, szczególnie w populacji osób w podeszłym wieku. U wszystkich pacjentówz cukrzycą zaleca się dokładne kontrolowanie stężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8).
Układ pokarmowy
Wystąpienie ciężkiej i uporczywej biegunki w trakcie lub po zakończeniu leczenia (w tym kilkatygodni po leczeniu) może wskazywać na związane ze stosowaniem antybiotyków zapalenie okrężnicy(zagrażające życiu, z możliwym skutkiem śmiertelnym), wymagające natychmiastowego leczenia(patrz punkt 4.8). W takich przypadkach należy natychmiast przerwać stosowanie cyprofloksacynyi rozpocząć odpowiednie leczenie. Przeciwwskazane wówczas leki hamujące perystaltykę jelit.
Nerki i układ moczowy
W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny stwierdzano występowanie kryształów w moczu (patrzpunkt 4.8). Pacjentów przyjmujących cyprofloksacynę należy dobrze nawodnić i unikać nadmiernejzasadowości moczu.
Zaburzenia czynności nerek
Cyprofloksacyna jest w znacznym stopniu wydalana w postaci niezmienionej przez nerki, w związkuz czym konieczna jest modyfikacja dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, jak opisano
8/21
w punkcie 4.2, w celu uniknięcia działań niepożądanych leku wynikających z kumulacji cyprofloksacyny.
Wątroba i drogi żółciowe
W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny występowała martwica wątroby i zagrażająca życiuniewydolność wątroby (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobywątroby (takich jak: brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub tkliwość brzucha)leczenie należy przerwać.
Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej podczas leczenia cyprofloksacynąwystępowały reakcje hemolityczne. Należy unikać stosowania cyprofloksacyny u tych pacjentów,chyba że uzna się, że potencjalna korzyść przeważa nad możliwym ryzykiem. Wówczas należyobserwować, czy u pacjenta nie wystąpią objawy hemolizy.
Oporność
W trakcie lub po zakończeniu leczenia cyprofloksacyną może być wyizolowany szczep bakteryjnyoporny na cyprofloksacynę, mogący nie powodować objawów nadkażenia. W wyniku długotrwałegoleczenia lub leczenia zakażeń szpitalnych i (lub) zakażeń wywołanych przez gatunki Staphylococcusi Pseudomonas ryzyko wyselekcjonowania opornych szczepów bakteryjnych może być większe.
Cytochrom P450
Cyprofloksacyna hamuje CYP1A2, może więc spowodować zwiększenie stężenia w osoczurównocześnie przyjmowanych substancji metabolizowanych przez ten enzym (np. teofilina, klozapina,olanzapina, ropinirol, tyzanidyna, duloksetyna, agomelatyna). Dlatego też należy uważnieobserwować, czy u pacjentów przyjmujących te substancje równocześnie z cyprofloksacyną niewystępują objawy kliniczne przedawkowania; może też być konieczne oznaczenie stężenia tychsubstancji (np. teofiliny) w osoczu (patrz punkt 4.5). Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny ityzanidyny jest przeciwwskazane.
Metotreksat
Nie zaleca się podawania cyprofloksacyny równocześnie z metotreksatem (patrz punkt 4.5).
Występująca in vitro aktywność cyprofloksacyny przeciw Mycobacterium tuberculosis możepowodować fałszywie ujemne wyniki testów bakteriologicznych w próbkach pobranych od pacjentówleczonych aktualnie cyprofloksacyną.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Oddziaływanie innych produktów na cyprofloksacynę
Leki wydłużające odstęp QT
Cyprofloksacynę, podobnie jak inne fluorochinolony, należy stosować z zachowaniem ostrożnościu pacjentów przyjmujących leki wydłużające odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III,trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne) (patrz punkt 4.4).
Tworzenie kompleksu chelatowego
Jednoczesne podawanie z cyprofloksacyną (doustnie) leków zawierających wielowartościowe kationylub substancji mineralnych (uzupełniających np. jony wapnia, magnezu, glinu, żelaza), polimerówwiążących fosforany (np. sewelamer lub węglan lantanu), sukralfatu lub leków zobojętniających sokżołądkowy oraz leków o dużej pojemności buforowej (np. tabletki dydanozyny), zawierających jonymagnezu, glinu lub wapnia zmniejsza wchłanianie cyprofloksacyny. W związku z tymcyprofloksacynę należy stosować albo 1-2 godziny przed podaniem, albo co najmniej 4 godziny popodaniu tych produktów. Zastrzeżenie to nie dotyczy produktów zobojętniających sok żołądkowy,należących do grupy blokerów receptora H2.
9/21
Produkty spożywcze i nabiał
Wapń pochodzący z diety, jako składnik posiłku, nie wpływa znacząco na wchłanianie. Należy jednakunikać jednoczesnego przyjmowania cyprofloksacyny z produktami nabiałowymi lub popijaniatabletki tylko napojami wzbogaconymi minerałami (np. mleko, jogurt, sok pomarańczowywzbogacony wapniem), ponieważ może to zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny.
Probenecyd
Probenecyd zakłóca wydzielanie cyprofloksacyny przez nerki. Równoczesne podawanie probenecydu i cyprofloksacyny powoduje zwiększenie stężenia cyprofloksacyny w osoczu.
Metoklopramid
Metoklopramid przyspiesza wchłanianie cyprofloksacyny (podawanej drogą doustną), czego skutkiemjest szybsze jej osiągnięcie maksymalnego stężenia w osoczu. Nie wykazano wpływu nabiodostępność cyprofloksacyny.
Omeprazol
Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyny oraz produktów zawierających omeprazol powoduje niewielkie zmniejszenie Cmax oraz AUC cyprofloksacyny.
Wpływ cyprofloksacyny na inne produkty lecznicze
Tyzanidyna
Nie podawać tyzanidyny razem z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.3). W badaniu klinicznymz udziałem zdrowych osób zaobserwowano zwiększenie stężenia tyzanidyny w surowicy (7-krotnezwiększenie wartości Cmax, zakres: od 4- do 21-krotnego; 10-krotne zwiększenie AUC, zakres: od 6-do 24-krotnego), kiedy podawano jednocześnie z cyprofloksacyną. Zwiększone stężenie tyzanidynyw surowicy wiąże się z nasileniem działania obniżającego ciśnienie i uspokajającego.
Metotreksat
Równoczesne stosowanie z cyprofloksacyną może hamować transport metotreksatu przez kanalikinerkowe, co może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu i zwiększenia ryzykatoksyczności metotreksatu. Nie zaleca się równoczesnego stosowania (patrz punkt 4.4).
Teofilina
Równoczesne podawanie cyprofloksacyny i teofiliny może prowadzić do niepożądanego zwiększeniastężenia teofiliny w osoczu i wystąpienia jej działań niepożądanych, które rzadko mogą zagrażać życiulub powodować zgon. Stosując jednocześnie oba produkty, należy kontrolować stężenie teofiliny wosoczu i odpowiednio zmniejszać jej dawkę (patrz punkt 4.4).
Inne pochodne ksantyn
Po jednoczesnym podaniu cyprofloksacyny oraz kofeiny lub pentoksyfiliny (oksypentyfiliny) stwierdzano podwyższone stężenia tych pochodnych ksantyn w osoczu.
Fenytoina
Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i fenytoiny może powodować zwiększone lub zmniejszonestężenie fenytoiny w osoczu, tak więc zaleca się monitorowanie stężenia leku.
Cyklosporyna
Podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyny i produktów zawierających cyklosporynęobserwowano przemijające zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy. Dlatego u tych pacjentównależy często (dwa razy w tygodniu) kontrolować stężenie kreatyniny w surowicy.
10/21
Antagoniści witaminy K
Równoczesne podawanie cyprofloksacyny z antagonistami witaminy K może nasilać ich działanieprzeciwzakrzepowe. Ryzyko może się zmieniać w zależności od rodzaju zakażenia, wieku i ogólnegostanu pacjenta, więc trudno jest ocenić, w jakim stopniu zastosowanie cyprofloksacyny wpłynie nawartość INR (międzynarodowy współczynnik znormalizowany). Podczas i przez krótki czas pozakończeniu leczenia cyprofloksacyną, podawaną jednocześnie z antagonistą witaminy K (np.warfaryna, acenokumarol, fenprokumon, fluindion), zaleca się częste kontrole wartości INR.
Duloksetyna
W badaniach klinicznych wykazano, że jednoczesne stosowanie duloksetyny i silnych inhibitorówizoenzymu CYP450 1A2, takich jak fluwoksamina, może powodować zwiększenie AUC oraz Cmaxduloksetyny. Nie dostępne dane kliniczne dotyczące możliwej interakcji z cyprofloksacyną, alepodczas jednoczesnego stosowania można się spodziewać podobnego działania, jak opisane powyżej(patrz punkt 4.4).
Ropinirol
W badaniu klinicznym wykazano, że jednoczesne stosowanie ropinirolu i cyprofloksacyny,umiarkowanego inhibitora izoenzymu 1A2 CYP450, powoduje zwiększenie wartości Cmax i AUCropinirolu odpowiednio o 60% i 84%. Zaleca się obserwację działań niepożądanych związanychz ropinirolem i odpowiednie korygowanie dawki ropinirolu podczas i wkrótce po zakończeniuleczenia skojarzonego z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.4).
Lidokaina
U zdrowych ochotników wykazano, że stosowanie cyprofloksacyny, umiarkowanego inhibitoraizoenzymu CYP450 1A2, razem z produktami zawierającymi lidokainę, powoduje zmniejszenieklirensu dożylnie stosowanej lidokainy o 22%. Chociaż lidokaina była dobrze tolerowana, ale podczasjednoczesnego stosowania z cyprofloksacyną mogą występować interakcje związane z działaniaminiepożądanymi.
Klozapina
Po jednoczesnym podawaniu przez 7 dni 250 mg cyprofloksacyny z klozapiną zwiększały się stężeniaklozapiny i N-demetyloklozapiny w osoczu, odpowiednio o 29% i 31%. Zaleca się obserwacjękliniczną i odpowiednie korygowanie dawki klozapiny podczas i wkrótce po zakończeniu leczeniaskojarzonego z cyprofloksacyną (patrz punkt 4.4).
Syldenafil
Podczas jednoczesnego podawania zdrowym ochotnikom syldenafilu drogą doustną w dawce 50 mgoraz cyprofloksacyny w dawce 500 mg, odnotowano w przybliżeniu dwukrotne zwiększenie wartościCmax oraz AUC syldenafilu. Z tego też powodu należy zachować ostrożność przepisując cyprofloksacynę do stosowania razem z syldenafilem, a także brać pod uwagę ryzyko i korzyści.
Agomelatyna
W badaniach klinicznych wykazano, że fluwoksamina, będąca silnym inhibitorem izoenzymuCYP450 1A2, znacząco hamuje metabolizm agomelatyny, powodując 60-krotne zwiększenienarażenia na agomelatynę. Pomimo braku dostępnych danych klinicznych dotyczących możliwychinterakcji, występujących podczas jednoczesnego stosowania z cyprofloksacyną umiarkowanyminhibitorem CYP450 1A2, można spodziewać się występowania podobnego działania (patrz„Cytochrom P450” w punkcie 4.4).
Zolpidem
Jednoczesne stosowanie z cyprofloksacyną może powodować zwiększenie stężenia zolpidemu wekrwi, nie zaleca się więc jednoczesnego stosowania.
11/21
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Dostępne dane dotyczące podawania cyprofloksacyny kobietom w ciąży nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksycznie na płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. U zwierząt młodych i tuż przed urodzeniem chinolony powodują uszkodzenie niedojrzałych chrząstek stawów. Dlatego też nie można wykluczyć, że produkt może powodować uszkodzenie chrząstki stawowej u niedojrzałego organizmu ludzkiego lub płodu (patrz punkt 5.3). Z ostrożności lepiej jest unikać stosowania cyprofloksacyny w czasie ciąży.
Karmienie piersią
Cyprofloksacyna przenika do mleka matki. W związku z ryzykiem uszkodzenia chrząstek stawów u dziecka, nie należy stosować cyprofloksacyny w okresie karmienia piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Ze względu na swoje działania neurologiczne, cyprofloksacyna może wpływać na czas reakcji. Z tegowzględu zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona.
4.8 Działania niepożądane
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi nudności i biegunka.
Poniżej przedstawiono działania niepożądane, pochodzące z badań klinicznych i obserwacji powprowadzeniu do obrotu cyprofloksacyny (leczenie doustne, dożylne i sekwencyjne), uporządkowanewedług częstości występowania. Analizę częstości przeprowadzono łącznie dla postaci doustnychi dożylnych cyprofloksacyny.
Klasyfikacja
układów
i narządów
Często
≥1/100
do <1/10
Niezbyt często
≥1/1 000 do
<1/100
Rzadko
≥1/10 000 do
<1/1 000
Bardzo rzadko
<1/10 000
Częstość
nieznana (nie
może być
określona na
podstawie
dostępnych
danych)
Zakażenia
i zarażenia
pasożytnicze
Zaburzenia
krwi i układu
chłonnego
Zaburzenia
układu
immunologicz-
nego
Nadkażenia
grzybicze
Eozynofilia Leukopenia
Niedokrwistość
Neutropenia
Leukocytoza
Trombocytopenia
Trombocytoza
Reakcje alergiczne
Obrzęk alergiczny
Obrzęk
naczynioruchowy
Niedokrwistość
hemolityczna
Agranulocytoza
Pancytopenia
(zagrażająca
życiu)
Hamowanie
czynności szpiku
kostnego
(zagrażające
życiu)
Reakcja
anafilaktyczna
Wstrząs
anafilaktyczny
12/21
Zaburzenia
metabolizmu
i odżywiania
Zaburzenia
psychiczne
Zaburzenia
układu
nerwowego
Zaburzenia
oka
Zaburzenia
ucha i błędnika
Zaburzenia
serca
Zmniejszenie
łaknienia
Nadmierna
aktywność
psychomotoryc
zna
Pobudzenie
Ból głowy
Zawroty głowy
Zaburzenia snu
Zaburzenia
smaku
(zagrażający
życiu) (patrz
punkt 4.4)
Zespół choroby
posurowiczej
Hiperglikemia
Hipoglikemia
(patrz punkt 4.4)
Splątanie Reakcje Mania, w tym
i dezorientacja psychotyczne hipomania
Reakcje lękowe (mogące
Niezwykłe sny prowadz do
Depresja (mogąca myśli
prowadz do myśli samobójczych
samobójczych albo albo myśli lub
myśli lub prób
prób
samobójczych
samobójczych
i samobójstwa)
i samobójstwa)
(patrz punkt 4.4)
(patrz punkt 4.4).
Omamy
Parestezje Migrena Neuropatia
Dyzestezje Zaburzenia obwodowa i
Niedoczulica koordynacji polineuropatia
Drżenie Zaburzenia chodu (patrz punkt
Drgawki (w tym Zaburzenia 4.4)
stan padaczkowy) węchu
patrz punkt 4.4) Nadciśnienie
Zawroty głowy wewnątrzczaszko
-we i guz
rzekomy mózgu
Zaburzenia Zaburzenie
widzenia (np. widzenia barw
podwójne
widzenie)
Szumy uszne
Utrata słuchu lub
zaburzenia słuchu
Tachykardia Komorowe
zaburzenia
rytmu
i zaburzenia
typu torsade de
pointes
(notowane
przeważnie u
pacjentów z
czynnikami
ryzyka
wydłużenia
odstępu QT),
wydłużenie
odstępu QT w
zapisie EKG
(patrz punkty
13/21
4.4 i 4.9).
Zaburzenia
naczyniowe
Zaburzenia
układu
oddechowego,
klatki
piersiowej
i śródpiersia
Zaburzenia
żołądka i jelit
Zaburzenia
wątroby i dróg
żółciowych
Zaburzenia
skóry i tkanki
podskórnej
Zaburzenia
mięśniowo-
szkieletowe i
tkanki łącznej
Nudności
Biegunka
Wymioty
Bóle żołądka
i jelit i bóle
brzucha
Niestrawność
Wzdęcia
Zwiększenie
aktywności
aminotransfera
z
Zwiększenie
stężenia
bilirubiny
Wysypka
Świąd
Pokrzywka
Bóle
mięśniowo-
szkieletowe
(np. ból
kończyn, ból
pleców, ból
klatki
piersiowej)
Bóle stawów
Rozszerzenie
naczyń
Niedociśnienie
Omdlenia
Duszność (w tym
stan astmatyczny)
Zapalenie
okrężnicy związane
ze stosowaniem
antybiotyków
(bardzo rzadko
mogące zagrażać
życiu) (patrz punkt
4.4)
Zaburzenie
czynności wątroby
Żółtaczka
cholestatyczna
Zapalenie wątroby
Reakcje
nadwrażliwości na
światło (patrz punkt
4.4)
Ból mięśni
Zapalenie stawów
Zwiększone
napięcie i kurcze
mięśni
Zapalenie naczyń
Zapalenie trzustki
Martwica
wątroby (bardzo
rzadko
prowadząca
do zagrażającej
życiu
niewydolności
wątroby) (patrz
punkt 4.4)
Wybroczyny
Rumień
wielopostaciowy
Rumień
guzowaty
Zespół Stevensa-
Johnsona
(mogący
zagrażać życiu)
Toksyczne
martwicze
oddzielanie się
naskórka
(mogące zagrażać
życiu)
Osłabienie mięśni
Zapalenie ścięgna
Zerwanie ścięgna
(głównie ścięgna
Achillesa) (patrz
punkt 4.4)
Nasilenie
objawów
miastenii (patrz
punkt 4.4)
Ostra uogólniona osutka krostkowa(ang. AGEP)
Osutka polekowa
z eozynofiliąi objawamiogólnymi (ang.DRESS)
Zaburzenia Zaburzenia Niewydolność
14/21
nerek i dróg
moczowych
Zaburzenia
ogólne i stany
w miejscu
podania
Badania
diagnostyczne
czynności
nerek
Osłabienie
Gorączka
Zwiększenie
aktywności
fosfatazy
zasadowej we
krwi
nerek
Krwiomocz
Krystaluria (patrz
punkt 4.4).
Kanalikowo-
śródmiąższowe
zapalenie nerek
Obrzęk
Pocenie się
(nadmierna
potliwość)
Zwiększenie
aktywności
amylazy
Zwiększeniewartości INR(u pacjentówleczonych antagonistamiwitaminy K)
Dzieci i młodzież
Występowanie wymienionej powyżej artropatii (bóle stawów, zapalenie stawów) odnosi się do danychzgromadzonych w badaniach u osób dorosłych. U dzieci artropatia występowała często (patrzpunkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:
[email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie po przyjęciu 12 g prowadziło do wystąpienia lekkich objawów toksyczności. Ostre przedawkowanie po przyjęciu 16 g wywoływało ostrą niewydolność nerek.
Objawy przedawkowania to: zawroty głowy, drżenie, ból głowy, zmęczenie, drgawki, omamy,splątanie, dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenia czynności nerek i wątroby oraz występowaniekryształów w moczu i krwiomocz. Notowano przemijające działanie toksyczne na nerki.
Oprócz rutynowych działań ratunkowych, takich jak płukanie żołądka, a następnie podanie węglaaktywnego, zaleca się monitorowanie czynności nerek, w tym pH moczu i w razie konieczności zakwaszanie moczu, aby zapobiec powstawaniu kryształów w moczu. Pacjenta należy dobrzenawodnić. Leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające wapń lub magnez, teoretycznie mogązmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny po przedawkowaniu.
Tylko niewielka ilość cyprofloksacyny (<10%) jest eliminowana podczas hemodializy lub dializy otrzewnowej.
15/21
W razie przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe. Ze względu na możliwe wydłużenieodstępu QT pacjenta należy monitorować za pomocą EKG.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: fluorochinolony.Kod ATC: J01 MA 02
Mechanizm działania
Działanie bakteriobójcze cyprofloksacyny, jako fluorochinolonowego leku przeciwbakteryjnego,wynika z hamowania zarówno topoizomerazy typu II (gyrazy DNA), jak i topoizomerazy IV,koniecznych do replikacji, transkrypcji, naprawy i rekombinacji DNA bakterii.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne
Skuteczność zależy głównie od zależności między maksymalnym stężeniem w osoczu (Cmax)i minimalnym stężeniem cyprofloksacyny hamującym wzrost danego drobnoustroju (MIC) oraz odzależności między polem pod krzywą (AUC) i MIC.
Mechanizm oporności
W warunkach in vitro oporność na cyprofloksacynę może rozwinąć się w wyniku wielostopniowychmutacji w genach kodujących docelowe miejsca działania: gyrazę DNA i topoizomerazę IV. Stopieńoporności krzyżowej pomiędzy cyprofloksacyną a innymi fluorochinolonami wykazuje dużązmienność. Pojedyncze mutacje nie muszą prowadzić do wystąpienia oporności klinicznej, alewielokrotne mutacje zwykle powodują oporność kliniczną na wiele substancji czynnych z danej grupylub na wszystkie z nich.
Mechanizmy oporności polegające na nieprzepuszczalności i (lub) czynnym usuwaniu substancji czynnej z wnętrza komórki, mogą mieć zmienny wpływ na wrażliwość na fluorochinolony, co zależy od właściwości fizykochemicznych poszczególnych substancji czynnych z danej grupy i powinowactwa do każdej z substancji czynnych układów transportujących. Wszystkie mechanizmy oporności in vitro występują powszechnie w wyodrębnionych szczepach klinicznych. Na wrażliwość bakterii na cyprofloksacynę mogą wpływać mechanizmy oporności, inaktywujące inne antybiotyki, takie jak zaburzenia barier przepuszczalności (rozpowszechniony u Pseudomonas aeruginosa) oraz czynne usuwanie z komórki.
Występowała oporność plazmidowa kodowana przez geny qnr.
Zakres działania przeciwbakteryjnego
Wartości graniczne oddzielają szczepy wrażliwe od szczepów o średniej wrażliwości i od szczepów opornych.
Zalecenia Europejskiego Komitetu ds. Oznaczania Lekowrażliwości (ang. EUCAST)
Drobnoustroje Wrażliwe OporneEnterobacteriaceae S 0,5 mg/l R 1 mg/lPseudomonas spp. S 0,5 mg/l R 1 mg/lAcinetobacter spp. S 1 mg/l R 1 mg/lStaphylococcus spp.1 S 1 mg/l R 1 mg/lHaemophilus influenzae i S 0,5 mg/l R 0,5 mg/lMoraxella catarrhalis
Neisseria gonorrhoeae S 0,03 mg/l R 0,06 mg/l
16/21
Neisseria meningitidis S 0,03 mg/l R 0,06 mg/lWartości graniczne niezwiązane S 0,5 mg/l R 1 mg/lz określonym gatunkiem*
1. Staphylococcus spp. - wartości graniczne dla cyprofloksacyny dotyczą leczenia dużymi
dawkami.
* Wartości graniczne niezwiązane z gatunkiem wyznaczono głównie na podstawie danych farmakokinetycznych i farmakodynamicznych; one niezależne od rozkładu MIC dla poszczególnych gatunków. Mają one zastosowanie tylko dla gatunków, dla których nie podano wartości granicznych specyficznych dla danego gatunku, a nie dla tych gatunków, dla których nie zaleca się badania wrażliwości.
Częstość występowania nabytej oporności niektórych gatunków drobnoustrojów może być różnaw zależności od rejonu geograficznego i czasu wyizolowania danego drobnoustroju. Dlatego też,zwłaszcza w przypadku leczenia ciężkich zakażeń, należy brać pod uwagę lokalne dane dotycząceoporności. W razie konieczności należy zwrócić się do eksperta, gdy ze względu na lokalnąlekooporność przydatność tego leku w co najmniej kilku rodzajach zakażeń budzi wątpliwość.
Podział poszczególnych gatunków na grupy według wrażliwości na cyprofloksacynę (dla gatunków Streptococcus patrz punkt 4.4)
Gatunki zwykle wrażliweTlenowe bakterie Gram-
dodatnie
Bacillus anthracis (1) Tlenowe
bakterie Gram-ujemne
Aeromonas spp. Brucella spp. Citrobacter koseri Francisella tularensisHaemophilus ducreyiHaemophilius influenzae*Legionella spp. Moraxella catarrhalis*Neisseria meningitidisPasteurella spp. Salmonella spp.* Shigella spp.* Vibrio spp. Yersinia pestis Bakterie
beztlenowe Mobiluncus
Inne bakterie
Chlamydia trachomatis ($)Chlamydia pneumoniae ($)Mycoplasma hominis ($)Mycoplasma pneumoniae ($)
Gatunki, u których może wystąpić oporność nabyta Tlenowe bakterie Gram-dodatnie Enterococcus
faecalis ($) Staphylococcus spp.* (2) Tlenowe bakterie
Gram-ujemne Acinetobacter baumannii+ Burkholderia
cepacia+* Campylobacter spp.+*
17/21
Citrobacter freundii* Enterobacter aerogenes Enterobacter cloacae* Escherichia coli* Klebsiella oxytoca Klebsiella pneumoniae* Morganella morganii* Neisseria gonorrhoeae* Proteus mirabilis* Proteus vulgaris* Providencia spp. Pseudomonas aeruginosa* Pseudomonas fluorescens Serratia marcescens* Bakterie beztlenowe
Peptostreptococcus spp. Propionibacterium acnes
Gatunki o oporności naturalnej Tlenowe bakterie Gram-dodatnie
Actinomyces Enterococcus faecium Listeria monocytogenes Tlenowe bakterie Gram-ujemne
Stenotrophomonas maltophilia Bakterie beztlenowe
Z wyjątkiem wymienionych powyżej Inne bakterie Mycoplasma
genitalium Ureaplasma urealitycum
* Wykazano skuteczność kliniczną wrażliwych szczepów w zatwierdzonych wskazaniach do
stosowania
+ Współczynnik oporności ≥50% w jednym lub więcej krajów UE
($): Naturalna średnia wrażliwość bakterii bez nabytych mechanizmów oporności(1): Przeprowadzono badania na zwierzętach doświadczalnych, u których wywołano zakażenie podając drogą wziewną przetrwalniki Bacillus anthracis; badania te wykazały, że rozpoczęcie antybiotykoterapii wkrótce po kontakcie chroni przed wystąpieniem choroby, jeżeli leczenie trwa do czasu zmniejszenia się liczby przetrwalników w organizmie poniżej dawki zakażającej. Zalecenia dotyczące stosowania u ludzi przygotowano głównie na podstawie danych wrażliwości in vitro oraz danych z badań na zwierzętach w połączeniu z ograniczoną liczbą danych ze stosowania u ludzi. Uważa się, że dwumiesięczne podawanie osobom dorosłym cyprofloksacyny doustnie w dawce 500 mg dwa razy na dobę skutecznie zapobiega zakażeniu wąglikiem u ludzi. Lekarz prowadzący leczenie powinien brać pod uwagę krajowe i (lub) międzynarodowe dokumenty określające wspólne stanowisko na temat leczenia wąglika.
(2): Metycylinooporne szczepy S. aureus bardzo często oporne na fluorochinolony. Współczynnik występowania oporności na metycylinę u wszystkich gatunków gronkowca wynosi około 20 do 50% i jest zwykle większy u szczepów wyizolowanych z zakażeń szpitalnych.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
18/21
Wchłanianie
Po podaniu doustnym pojedynczych dawek 250 mg, 500 mg i 750 mg cyprofloksacyny w tabletkach,wchłania się ona szybko i w znacznym stopniu, głównie w jelicie cienkim, osiągając maksymalnestężenia w osoczu po upływie 1 do 2 godzin.
Po podaniu pojedynczych dawek 100-750 mg uzyskiwano zależne od dawki maksymalne stężenia wosoczu (Cmax) od 0,56 do 3,7 mg/l. Stężenia w osoczu wzrastają proporcjonalnie do dawki w zakresiedawek do 1000 mg.
Całkowita dostępność biologiczna wynosi około 70-80%.
Po doustnym podawaniu 500 mg co 12 godzin pole pod krzywą stężenia w osoczu w zależności odczasu (AUC) było analogiczne do uzyskanego po dożylnym podawaniu 400 mg cyprofloksacynyw 60-minutowym wlewie co 12 godzin.
Dystrybucja
Cyprofloksacyna w niewielkim (20-30%) stopniu wiąże się z białkami. Cyprofloksacyna występujew osoczu głównie w postaci niezjonizowanej i charakteryzuje duża objętość dystrybucji w stanierównowagi, wynosząca 2-3 l/kg masy ciała. Cyprofloksacyna osiąga wysokie stężenia w różnychtkankach, takich jak: płuca (płyn nabłonkowy, makrofagi pęcherzykowe, tkanka biopsyjna), zatoki,zmiany zapalne (płyn w pęcherzach indukowanych kantarydyną) i układ moczowo-płciowy (mocz,gruczoł krokowy, endometrium), w których całkowite stężenia przekraczają stężenia w osoczu.
Metabolizm
Stwierdzono małe stężenia czterech metabolitów, które zidentyfikowano jako:deetylenocyprofloksacyna (M 1), sulfocyprofloksacyna (M 2), oksocyprofloksacyna (M 3)i formylocyprofloksacyna (M 4). Metabolity te wykazują działanie przeciwbakteryjne in vitro, alew mniejszym stopniu niż związek macierzysty.
Cyprofloksacyna umiarkowanie hamuje izoenzymy 1A2 CYP 450.
Wydalanie
Cyprofloksacyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej, zarówno przez nerki, jak i,w mniejszym stopniu, z kałem. Okres półtrwania w surowicy w fazie eliminacji u pacjentów zprawidłową czynnością nerek wynosi około od 4 do 7 godzin.
Wydalanie cyprofloksacyny (% dawki) Podanie doustne
Mocz Kał Cyprofloksacyna 44,7 25,0Metabolity (M1-M4) 11,3 7,5
Klirens nerkowy wynosi od 180 do 300 ml/kg/h, a całkowity klirens wynosi od 480 do 600 ml/kg/h.Cyprofloksacyna podlega zarówno przesączaniu kłębuszkowemu, jak i wydzielaniu kanalikowemu.Ciężkie zaburzenie czynności nerek prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania cyprofloksacyny do12 godzin.
Klirens pozanerkowy cyprofloksacyny jest głównie wynikiem aktywnego wydzielania jelitowego iprzemian metabolicznych. 1% dawki jest wydzielane drogą żółciową. Cyprofloksacyna występujew dużych stężeniach w żółci.
Dzieci i młodzież
Dane farmakokinetyczne pochodzące od pacjentów z populacji dzieci i młodzieży ograniczone.
W badaniu z udziałem dzieci wartości Cmax i AUC nie były zależne od wieku (w wieku powyżejjednego roku). Nie obserwowano zauważalnego zwiększenia wartości Cmax i AUC po podaniuwielokrotnym (10 mg/kg mc. trzy razy na dobę).
19/21
U 10 dzieci z ciężką posocznicą, wartość Cmax wynosiła 6,1 mg/l (przedział 4,6-8,3 mg/l) po1-godzinnej infuzji dożylnej w dawce 10 mg/kg mc. u dzieci w wieku poniżej 1 roku życia, a u dzieciw wieku od 1 do 5 lat wynosiła 7,2 mg/l (przedział 4,7-11,8 mg/l). Wartości AUC w danych grupachwiekowych wynosiły odpowiednio 17,4 mg·h/l (przedział 11,8-32,0 mg·h/l) i 16,5 mg·h/l (przedział11,0-23,8 mg·h/l).
Wartości te mieszczą się w zakresie opisywanym dla osób dorosłych podczas podawania lekuw dawkach terapeutycznych. W oparciu o populacyjną analizę farmakokinetyczną u pacjentów zpopulacji dziecięcej z różnymi zakażeniami, przewidywany średni okres półtrwania u dzieci wynosiokoło 4-5 godzin, a dostępność biologiczna zawiesiny doustnej mieści się w zakresie od 50 do 80%.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań dotyczących toksyczności popodaniu pojedynczej dawki, toksyczności po podaniu wielokrotnym, potencjalnego działaniarakotwórczego lub toksycznego wpływu na reprodukcję, nie ujawniają występowania szczególnegozagrożenia dla człowieka.
Podobnie jak wiele innych chinolonów, cyprofloksacyna działa fototoksycznie u zwierząt, jeśli stopieńnarażenia na jej działanie ma znaczenie kliniczne. Dane dotyczące fotomutagennościi fotorakotwórczości wskazują na słabe działanie fotomutagenne lub fotorakotwórcze cyprofloksacynyin vitro oraz w badaniach na zwierzętach. Działanie to było porównywalne z działaniem innychinhibitorów gyrazy.
Badania tolerancji dotyczące wpływu na stawy
Tak jak inne inhibitory gyrazy, cyprofloksacyna powoduje uszkodzenie dużych, obciążonych stawówu niedojrzałych zwierząt. Zakres uszkodzenia chrząstki stawowej waha się w zależności od wieku,gatunku i dawki; uszkodzenie można zmniejszyć przez odciążenie stawów. Badania u dojrzałychzwierząt (szczur, pies) nie wykazały zmian w chrząstce stawowej. W badaniu na młodych psach rasybeagle cyprofloksacyna w dawkach terapeutycznych powodowała po dwóch tygodniach stosowaniaciężkie zmiany stawowe, które utrzymywały się jeszcze po upływie 5 miesięcy.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Skrobia żelowana
Celuloza mikrokrystalicznaKrzemionka koloidalna bezwodnaMagnezu stearynian Kroskarmeloza sodowa
Skład otoczki
Hypromeloza Makrogol 6000
Tytanu dwutlenek (E 171)
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
20/21
6.3. Okres ważności
3 lata.
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
10 tabletek w jednym blistrze z folii Al/PVC w tekturowym pudełku.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego
do stosowania
Bez specjalnych zaleceń.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Alvogen IPCo S.àr.l.5, Rue HeienhaffL-1736, SenningerbergLuksemburg
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Proxacin 250 - 10335Proxacin 500 - 10336
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 05.04.2004 r. Data przedłużenia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 27.10.2014 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
21/21