Bezpieczeństwo stosowania leku w tej populacji omówiono w punkcie 4.8.Nie przeprowadzono badań klinicznych dotyczących skuteczności leczenia u pacjentów w wiekuponiżej 5 lat.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Badania przeprowadzone u szczurów i naczelnych wykazały niewielki odsetek wchłanianiaogólnoustrojowego dornazy alfa po podaniu wziewnym, poniżej 15% u szczurów i poniżej 2% unaczelnych. Zgodnie z wynikami badań na zwierzętach, dornaza alfa podawana pacjentom w postaciaerozolu inhalacyjnego wykazuje niewielką ekspozycję ogólnoustrojową.
Wchłanianie dornazy alfa z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym u szczurów jestminimalne.
W warunkach fizjologicznych dezoksyrybonukleaza występuje w surowicy ludzkiej. Inhalacje do40 mg dornazy alfa przez okres do 6 dni nie powodują znaczącego zwiększenia aktywnościdezoksyrybonukleazy w surowicy powyżej fizjologicznych, endogennych wartości. Nie obserwowanostężeń dornazy alfa w surowicy większych niż 10 ng/ml. Po podaniu 2,5 mg dornazy alfa dwa razy nadobę przez 24 tygodnie, średnie stężenie dezoksyrybonukleazy w surowicy nie różniło się odśredniego stężenia przed leczeniem wynoszącego 3,5 ± 0,1 ng/ml. Sugeruje to niewielkie wchłanianieogólnoustrojowe czy nagromadzenie się w organizmie.
Dystrybucja
Badania przeprowadzone na szczurach i małpach wykazały, że po podaniu dożylnym dornaza alfabyła szybko usuwana z surowicy. W tych badaniach początkowa objętość dystrybucji była zbliżona doobjętości surowicy.
Po inhalacji 2,5 mg dornazy alfa u pacjentów z mukowiscydozą średnie stężenie dornazy alfa wplwocinie wynosiło około 3 µg/ml w ciągu 15 minut od podania. Stężenie dornazy alfa w plwocinieszybko zmniejsza się po inhalacji.
Metabolizm
Przypuszcza się, że dornaza alfa jest metabolizowana przez proteazy obecne w płynach biologicznych.
Wydalanie
Badania na szczurach i małpach wykazały, że po podaniu dożylnym rhDNaza ulega szybkiemuusunięciu z surowicy. Badania przeprowadzone u ludzi dotyczące podawania leku dożylnie sugerują,że okres półtrwania w fazie eliminacji z surowicy wynosi 3–4 godziny.
Badania na szczurach wykazały, że po podaniu dornazy alfa w postaci inhalacji okres połowicznegorozpadu w płucach wynosił 11 godzin. U ludzi stężenie DNazy w plwocinie zmniejszało się do mniejniż połowy wartości stężeń wykrywanych bezpośrednio po podaniu leku w ciągu 2 godzin, jednakwpływ leku na właściwości reologiczne plwociny utrzymywał się przez ponad 12 godzin.
Populacja dzieci
Produkt leczniczy Pulmozyme był podawany w inhalacji, codziennie przez dwa tygodnie w dawce2,5 mg 98 pacjentom w wieku od 3 miesięcy do 9 lat (65 pacjentów w wieku od 3 miesięcy do <5 lat,33 pacjentów w wieku od 5 do 9 lat). W ciągu 90 minut po podaniu pierwszej dawki pobierano płyn zpłukania oskrzelowo-pęcherzykowego (ang. bronchoalveolar lavage, BAL). U pacjentów, którzy niebyli w stanie wykazać, że są zdolni do wdychania lub wydychania przez usta w trakcie całego okresuleczenia, używano nebulizatora wielokrotnego użytku Pari Baby (w którym stosuje się maseczkę natwarz zamiast ustnika; 54/65, 83% młodszych i 2/33, 6% starszych pacjentów). Stężenia DNazy wBAL były wykrywalne u wszystkich pacjentów, jednak w szerokim zakresie, od 0,007 do 1,8 µg/ml.W ciągu średnio 14 dni leczenia stężenia DNazy w surowicy (średnia ± standardowe odchylenie)zwiększyły się o 1,1 ± 1,6 ng/ml w grupie wiekowej od 3 miesięcy do <5 lat i o 0,8 ± 1,2 ng/ml wgrupie wiekowej od 5 do 9 lat.
7