CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ranlosin, 0,4 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 400 mikrogramów chlorowodorku tamsulosyny (Tamsulosini hydrochloridum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Jedna kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 0,0353 mg żółcieni pomarańczowej, 0,0013 mgczerwieni koszenilowej (E124), 0,0008 mg błękitu brylantowego oraz 0,0019 mg azorubiny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu.

Brązowe/pomarańczowe kapsułki rozmiaru 2 z czarnym nadrukiem ‘R’ na wieczku i ‘TSN400’ nakorpusie. Kapsułki zawierają granulki koloru białego do białawego.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Leczenie objawów dotyczących dolnych dróg moczowych (ang. Lower Urinary Tract Symptoms –LUTS) związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. Benign Prostatic Hyperplasia –BPH).

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Podanie doustne.

Jedna kapsułka na dobę, po śniadaniu lub po pierwszym posiłku danego dnia.

Kapsułkę należy połknąć w całości, nie należy jej rozgryzać ani żuć, ponieważ powoduje tozaburzenie zdolności do zmodyfikowanego uwalniania substancji czynnej.

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami nerek.Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnościąwątroby (patrz punkt 4.3 Przeciwwskazania).

Dzieci i młodzież

Nie ma wyraźnych wskazań do stosowania leku u dzieci.

Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania tamsulosyny u dzieci i młodzieży. Aktualnedane przedstawiono w punkcie 5.1.

4.3. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na tamsulosyny chlorowodorek, w tym polekowy obrzęk naczynioruchowy

2

lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.• Ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi w wywiadzie.• Ciężka niewydolność wątroby.

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Podobnie jak w przypadku stosowania innych antagonistów receptora α1-adrenergicznego, w pojedynczychprzypadkach podczas leczenia tamsulosyną mogą wystąpić spadki ciśnienia tętniczego krwi i rzadko, wkonsekwencji, omdlenia.

Po wystąpieniu pierwszych objawów niedociśnienia ortostatycznego (zawroty głowy, osłabienie)pacjent powinien usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia objawów.

Przed rozpoczęciem leczenia tamsulosyną pacjent powinien być poddany badaniu w celu wykluczeniainnych chorób mogących powodować takie same objawy jak w przypadku łagodnego rozrostu gruczołukrokowego.

Przed rozpoczęciem leczenia, a następnie okresowo w trakcie leczenia, wskazane jestprzeprowadzenie badania „per rectum” oraz, jeśli zachodzi taka konieczność, oznaczenie swoistegoantygenu gruczołu krokowego (ang. Prostate specific antigen – PSA).

Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek(klirens kreatyniny < 10 ml/min), ponieważ stosowanie leku w tej grupie pacjentów nie było badane.

Podczas operacyjnego leczenia zaćmy u niektórych pacjentów leczonych tamsulosyną obecnie lub wprzeszłości zaobserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy IrisSyndrome – IFIS, rodzaj zespołu małej źrenicy). IFIS może zwiększać ryzyko powikłań podczaswykonywania operacji.

Z obserwacji wynika, że zaprzestanie stosowania tamsulosyny na 1-2 tygodnie przez operacją zaćmyjest niekiedy pomocne, jednak korzyść i okres czasu przed operacją, przez który nie należy stosowaćleku nie zostały ustalone.

Odnotowano przypadki IFIS u pacjentów, którzy przerwali leczenie tamsulozyną na długo przedoperacją usunięcia zaćmy.

Nie zaleca się rozpoczynania leczenia tamsulosyną u pacjentów przygotowywanych do operacjizaćmy.

W celu zapewnienia odpowiednich środków na wypadek wystąpienia IFIS podczas operacji, w trakciedokonywania oceny przedoperacyjnej pacjenta chirurdzy operujący zaćmę i zespoły przeprowadzająceoperacje oczu powinni sprawdzić, czy pacjenci przygotowywani do operacji są lub byli leczenitamsulosyną.

U pacjentów o fenotypie charakteryzującym się słabą aktywnością metaboliczną cytochromuCYP2D6, tamsulosyny chlorowodorku nie należy podawać jednocześnie z silnymi inhibitoramicytochromu CYP3A4.

Tamsulosyny chlorowodorek należy stosować ostrożnie w połączeniu z silnymi i umiarkowanymiinhibitorami cytochromu CYP3A4 (patrz punkt 4.5).

Mogą wystąpić reakcje alergiczne związane z obecnością barwników: azorubiny (E122), czerwienikoszenilowej (E124) oraz żółcieni pomarańczowej (E110).

4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania interakcji zostały przeprowadzone tylko u dorosłych.

Nie zaobserwowano interakcji podczas jednoczesnego podawania chlorowodorku tamsulosyny z atenololem,enalaprylem ani teofiliną.

3

Jednoczesne podawanie z cymetydyną powoduje zwiększenie, natomiast z furosemidem zmniejszeniestężenia tamsulosyny w osoczu, ponieważ jednak zmiany stężeń mieszczą się w granicach terapeutycznych,modyfikacja dawkowania nie jest konieczna.

Badania in vitro wykazały, że diazepam, propranolol, trichlorometiazyd, chlormadynon, amitryptylina,diklofenak, glibenklamid, symwastatyna ani warfaryna nie zmieniają stężenia wolnej frakcji tamsulosyny wludzkim osoczu. Podobnie, tamsulosyna nie zmienia stężeń w osoczu wolnych frakcji diazepamu,propranololu, trichlorometiazydu ani chlormadynonu.

Diklofenak i warfaryna mogą jednak zwiększać szybkość eliminacji tamsulosyny.

Jednoczesne podawanie tamsolusyny chlorowodorku z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4 możeprowadzić do zwiększenia ekspozycji na tamsulosyny chlorowodorek.

Jednoczesne podawanie ketokonazolu (znany, silny inhibitor CYP3A4) powodowało zwiększenie AUCoraz Cmax tamsulosyny odpowiednio o 2,8 i 2,2 razy.

U pacjentów o fenotypie charakteryzującym się słabą aktywnością metaboliczną cytochromu CYP2D6tamsulosyny chlorowodorku nie należy podawać jednocześnie z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4.

Tamsulosyny chlorowodorek należy stosować ostrożnie w połączeniu z silnymi i umiarkowanie silnymiinhibitorami cytochromu CYP3A4.

Jednoczesne podawanie tamsulozyny chlorowodorku z paroksetyną, silnym inhibitorem CYP2D6powodowało zwiększenie Cmax i AUC tamsulosyny odpowiednio o 1,3 oraz 1,6 raza, jednak te wartości niesą klinicznie istotne.

Jednoczesne podawanie innych antagonistów receptora α1-adrenergicznego może spowodować obniżenieciśnienia tętniczego krwi.

4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Tamsolusyna nie jest przeznaczona do stosowania u kobiet.

U mężczyzn, w krótko i długoterminowych badaniach klinicznych z tamsulosyną, obserwowano zaburzeniaejakulacji. Po wprowadzeniu tamsulosyny do obrotu zgłaszano przypadki zaburzeń ejakulacji, ejakulacjiwstecznej i braku ejakulacji.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie prowadzono badań dotyczących wpływu tamsulosyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiurządzeń mechanicznych. Należy jednak powiadomić pacjentów o możliwości wystąpienia zawrotówgłowy.

4.8. Działania niepożądane

Klasyfikacja Często Niezbyt Rzadko Bardzo Częstość

układów i (>1/100 do często (>1/10 000 do rzadko nieznana

narządów <1/10) (>1/1 000 do <1/1 000) (<1/10 000) (nie może być

<1/100) określona na

podstawie

dostępnych

danych)

Zaburzenia Zawroty Bóle głowy Omdleniaukładu głowy nerwowego (1,3%)

Zaburzenia oka Niewyraźne

4

widzenie,upośledzeniewzroku

Zaburzenia serca Kołatanie

serca Zaburzenia Hipotonianaczyniowe ortostatyczna

Zaburzenia

układu

oddechowego,

klatki piersiowej

i śródpiersia

Wysięk z nosa Krwawienie z

nosa

Zaburzenia

żołądka i jelit

Zaburzenia

skóry i tkanki

podskórnej

Zaburzenia

układu

rozrodczego i

piersi

Zaburzenia

wytrysku,

wytrysk

wsteczny,

brak

wytrysku

Zaparcia,

biegunka,

nudności,

wymioty

Wysypka,

świąd,

pokrzywka

Obrzęk

naczynioruchowy

Zespół

Stevensa-

Johnsona

Bolesny

wzwód

Suchość w

ustach

Rumień

wielopostaciowy,

zapalenie skóry

Zaburzenia

ogólne i stany w

miejscu podania

Astenia

W badaniach przeprowadzonych po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano występowanie w trakcie operacjizaćmy zespołu małej źrenicy, znanego jako śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS), związanego zleczeniem tamsulosyną (patrz również punkt 4.4).

Doniesienia porejestracyjne: oprócz działań niepożądanych wymienionych powyżej, odnotowano migotanieprzedsionków, arytmię, tachykardię, duszność jako związanych ze stosowaniem tamsulosyny. Ponieważdoniesienia o powyższych działaniach pochodzą ze spontanicznych raportów porejestracyjnych z całego świata,częstość i rola tamsulosyny w ich występowaniu nie mogą być wiarygodnie zdefiniowane.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych.Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego.Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działanieniepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów LeczniczychUrzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

4.9. Przedawkowanie

Objawy

5

Przedawkowanie tamsulosyny chlorowodorku może hipotetycznie powodować ciężkie niedociśnienie.Ciężkie objawy niedociśnienia obserwowano przy różnych poziomach przedawkowania.

Leczenie

W przypadku ciężkiego niedociśnienia tętniczego występującego po przedawkowaniu powinno byćzapewnione wspomaganie układu krwionośnego.

Prawidłowe ciśnienie krwi oraz częstość akcji serca mogą zostać przywrócone przez położenie pacjenta. Jeślito nie pomaga, należy podać płyny zwiększające objętość krwi krążącej i, w razie konieczności należyzastosować leki zwężające naczynia krwionośne.

Należy kontrolować czynność nerek i zastosować ogólne środki podtrzymujące. Dializa prawdopodobnie niebędzie skuteczna, gdyż tamsulosyna bardzo silnie wiąże się z białkami osocza.

W celu zmniejszenia wchłaniania z przewodu pokarmowego można prowokować wymioty. W przypadkuzażycia dużych ilości produktu zaleca się płukanie żołądka z podawaniem węgla leczniczego oraz stosowanieosmotycznych środków przeczyszczających (np. siarczan sodu).

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: antagoniści receptora α1-adrenergicznego.

Kod ATC: G04C A02.

Produkty stosowane wyłącznie w leczeniu chorób gruczołu krokowego.

Mechanizm działania:

Tamsulosyna jest wybiórczym, kompetencyjnym antagonistą postsynaptycznych receptorów adrenergicznychtypu α1, a w szczególności podtypów α1A oraz α1D, powodującym rozkurcz mięśniówki gładkiej gruczołukrokowego oraz cewki moczowej.

Właściwości farmakodynamiczne:

Tamsulosyna zwiększa maksymalny przepływ cewkowy moczu. Zmniejsza niedrożność poprzezrozkurczenie mięśniówki gładkiej gruczołu krokowego oraz cewki moczowej, tym samym zmniejszającobjawy związane z oddawaniem moczu.

Ponadto zmniejsza objawy częstego oddawania moczu, w których powstaniu istotną rolę odgrywaniestabilność pęcherza moczowego.

Łagodzenie objawów związanych z napełnianiem oraz opróżnianiem pęcherza moczowego utrzymuje siępodczas długotrwałego leczenia. Znacząco opóźnia to potrzebę leczenia operacyjnego oraz cewnikowania.

Antagoniści receptorów adrenergicznych typu α1 mogą obniżać ciśnienie tętnicze krwi poprzez zmniejszanie oporu obwodowego.

Podczas badań klinicznych tamsulosyny nie obserwowano jednak klinicznie istotnego obniżenia ciśnieniatętniczego krwi.

Dzieci i młodzież

U dzieci z pęcherzem neuropatycznym przeprowadzono, metodą podwójnie ślepej próby z grupą placebo,randomizowane badanie kliniczne z różnymi dawkami leku. Grupę 161 dzieci (w wieku od 2 do 16 lat)losowo podzielono na grupy, którym podawano jedną z trzech dawek tamsulosyny (małą [0,001 do 0,002 mg/kg m.c.], średnią [0,002 do 0,004 mg/kg m.c.] i dużą [0,004 do 0,006 mg/kg m.c.]) lub placebo.Pierwszorzędowym punktem końcowym była liczba pacjentów, u których zmniejszyło się ciśnieniewyciekania moczu (ang. leak point pressure, LPP) do < 40 cm H2O, określone na podstawie dwóchpomiarów tego samego dnia.

6

Drugorzędowymi punktami końcowymi były: rzeczywista i procentowa zmiana ciśnienia wyciekania moczuw odniesieniu do stanu wyjściowego, poprawa lub stabilizacja wodonercza i wodniaka moczowodu, orazzmiana objętości moczu uzyskanego podczas cewnikowania i liczba wycieków moczu w czasiecewnikowania, odnotowanych w dzienniczku cewnikowania.

Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupą przyjmującą placebo a żadną z 3 grupleczonych tamsulosyną zarówno dla pierwszo- jak i drugorzędowych punktów końcowych.Nie zaobserwowano odpowiedzi na żadną z dawek.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Tamsulosyny chlorowodorek jest wchłaniany w jelitach i wykazuje prawie całkowitą dostępnośćbiologiczną.

Wchłanianie tamsulosyny jest mniejsze, jeśli jest podawana wkrótce po posiłku. Aby zapewnić optymalnewchłanianie, produkt leczniczy Ranlosin, powinien być zażywany zawsze po tym samym posiłku.Tamsulosyna wykazuje farmakokinetykę liniową.

Po zażyciu pojedynczej dawki produktu leczniczego Ranlosin po posiłku, maksymalne stężenietamsulosyny w osoczu występuje po około 6 godzinach, natomiast w stanie równowagi osiąganym przedupływem 5 dnia wielokrotnego dawkowania, Cmax jest o około 2/3 większe niż jest to osiągane popojedynczej dawce.

Pomimo, że, zaobserwowano to u pacjentów w podeszłym wieku, takich samych wartości należy się

spodziewać również u młodych pacjentów.

Między pacjentami występują znaczne różnice stężeń tamsulosyny w osoczu, zarówno po podaniujednorazowym, jak i wielokrotnym.

Dystrybucja

U ludzi około 99% tamsulosyny wiąże się z białkami osocza. Objętość dystrybucji jest niewielka (około 0,2l/kg).

Metabolizm

Tamsulosyna w nieznacznym stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia, jako że jest wolnometabolizowana. Większa część tamsulosyny występuje w osoczu w postaci niezmienionej. Tamsulosynajest metabolizowana w wątrobie.

U szczurów obserwowano bardzo małe pobudzenie mikrosomalnych enzymów wątroby przeztamsulosynę.

Wyniki badań in vitro wskazują, że cytochromy CYP3A4 i CYP2D6 biorą udział w metabolizmietamsulosyny chlorowodorku, możliwy jest również niewielki udział innych izoenzymów CYP.Zablokowanie enzymów cytochromów CYP3A4 i CYP2D6 metabolizujących produkt może prowadzić dozwiększenia ekspozycji na tamsulosyny chlorowodorek (patrz punkt 4.4 i 4.5).

Żaden z metabolitów nie wykazuje większej aktywności niż substancja wyjściowa.

Eliminacja

Tamsulosyna i jej metabolity są wydalane głównie z moczem, z czego 9% stanowi niezmieniona postaćsubstancji czynnej.

Po podaniu pojedynczej dawki tamsulosyny po posiłku i u pacjentów w stanie równowagi, okres półtrwaniawynosi odpowiednio około 10 i 13 godzin.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

7

Przeprowadzono badania toksyczności u myszy, szczurów i psów przy dawkowaniu pojedynczym iwielokrotnym.

Ponadto przeprowadzono badania toksyczności reprodukcyjnej u szczurów, rakotwórczości u myszy i szczurów oraz genotoksyczności in vivo i in vitro.

Ogólny profil toksyczności przy dużych dawkach tamsulosyny zbiega się z działaniem farmakologicznymantagonistów receptorów adrenergicznych typu α1.

Przy bardzo dużych dawkach odnotowano zmiany zapisu EKG u psów. Istotność kliniczna tej odpowiedzi niezostała stwierdzona. Tamsulosyna nie wykazała żadnych istotnych właściwości genotoksycznych.

Zaobserwowano zwiększoną częstotliwość występowania proliferacyjnych zmian gruczołów sutkowych usamic szczurów i myszy. Ten wynik badania, który jest prawdopodobnie wywołany przez hiperprolaktynemięi występował wyłącznie w przypadku stosowania dużych dawek, uznano za nieistotny.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Zawartość kapsułki:

Celuloza mikrokrystaliczna (PH101)Magnezu stearynian

Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1)Sodu wodorotlenek Triacetyna

Tytanu dwutlenek (E171)Talk

Korpus kapsułki: Żelatyna

Żółcień pomarańczowa (E110)Czerwień koszenilowa (E124)Żółcień chinolinowa (E104)Błękit brylantowy FCF (E133)Tytanu dwutlenek (E171)

Wieczko kapsułki: Żelatyna

Żelaza tlenek żółty (E172)Błękit brylantowy FCF (E133)Azorubina (E122) Tytanu dwutlenek (E171)

Tusz:

Szelak

Żelaza tlenek czarny (E172)Potasu wodorotlenek

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

8

6.3. Okres ważności

2 lata

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry PVC/PVDC/Al w tekturowym pudełku.

Opakowania zawierają 1, 2, 4, 7, 10, 14, 20, 28, 30, 56, 60, 90, 98, 100 lub 200 kapsułek o przedłużonymuwalnianiu.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne LEK-AM Sp. z o.o.

ul. Ostrzykowizna 14A05-170 ZakroczymPolska

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

12878

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

04.05.2007 r./22.03.2011 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

01.10.2015 r.

9