CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

RELSED, 10 mg/2,5 ml, mikrowlewka doodbytnicza, roztwór

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

2,5 ml roztworu zawiera 10 mg diazepamu (Diazepamum).Każdy ml roztworu zawiera 4 mg diazepamu (Diazepamum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: każda mikrowlewka zawiera 250 mg etanolu 96%

i 37,5 mg alkoholu benzylowego w 2,5 ml oraz benzoesan sodu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Mikrowlewka doodbytnicza, roztwór

Przezroczysty płyn bezbarwny do barwy żółtozielonej

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

• Drgawki gorączkowe • Stan padaczkowy

• Rzucawka ciężarnych

• Napady lęku

• Stany ze zwiększonym napięciem mięśniowym

• Tężec

• Premedykacja przed różnymi zabiegami diagnostycznymi i chirurgicznymi oraz sedacja

w okresie pooperacyjnym

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Każda mikrowlewka (2,5 ml roztworu) zawiera 10 mg diazepamu.

Dawkowanie

Dzieci o masie ciała powyżej 15 kg

Drgawki gorączkowe, stan padaczkowy, napady lęku, stany ze zwiększonym napięciem mięśniowym,

tężec, premedykacja przed różnymi zabiegami diagnostycznymi i chirurgicznymi oraz sedacja

w okresie pooperacyjnym:

należy podawać 1 mikrowlewkę po 10 mg diazepamu.

Jeśli drgawki nie ustępują należy powtórzyć dawkę po 10-15 minutach. U dzieci z dużym ryzykiem nawrotów drgawek gorączkowych podaje się produkt w mikrowlewkach co 8 godzin w okresie gorączki powyżej 38,5°C.

Dorośli

Stan padaczkowy, rzucawka ciężarnych, napady lęku, stany ze zwiększonym napięciem mięśniowym,

tężec:

początkowo 1 mikrowlewkę po 5 mg (produkt Relsed 5 mg/2,5 ml) lub 1 mikrowlewkę po 10 mg. W razie braku skuteczności dawkę powtórzyć po około 10-15 minutach - podać maksymalnie do30 mg diazepamu.

Premedykacja przed różnymi zabiegami diagnostycznymi i chirurgicznymi oraz sedacja w okresie

pooperacyjnym:

• w dniu poprzedzającym zabieg: 1 do 2 mikrowlewek po 10 mg (10 do 20 mg diazepamu); • 30-60 minut przed znieczuleniem ogólnym: 1 do 2 mikrowlewek po 5 mg lub 1 mikrowlewka po 10 mg (5 do 10 mg diazepamu);

• po zabiegu: 1 do 2 mikrowlewek po 5 mg lub 1 mikrowlewka po 10 mg (5 do 10 mg

diazepamu).

U pacjentów w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek i wątroby, z niewydolnością krążeniai oddechową należy stosować mniejsze dawki. Najlepiej rozpoczynać od podania 5 mg/dobę i dopiero wtedy, kiedy pacjent dobrze toleruje taką dawkę, można ją stopniowo zwiększać.

Sposób podawania

Podanie doodbytnicze. Patrz punkt. 6.6.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub inne benzodiazepiny, lub na którąkolwiek substancję

pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 • Myasthenia gravis

• Ciężka niewydolność oddechowa

• Zespół bezdechu sennego

• Ciężka niewydolność wątroby (np. żółtaczka cholestatyczna) • Fobie, natręctwa

• Monoterapia depresji lub lęku związanego z depresją z powodu ryzyka podejmowania prób

samobójczych przez pacjentów

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Stosowanie produktu u danego pacjenta należy rozpoczynać od najmniejszych skutecznych dawek.Podczas podawania pierwszej dawki należy pilnie obserwować reakcję pacjenta na produkt.

Leczenie diazepamem w postaci mikrowlewek powinno trwać możliwie krótko, ze względu naniebezpieczeństwo wystąpienia uzależnienia fizycznego i psychicznego i tolerancji. Diazepamstosowany długotrwale może prowadzić do uzależnienia.

W przypadku wystąpienia uzależnienia, po zaprzestaniu stosowania diazepamu może ujawnić sięzespół odstawienny (abstynencyjny). Charakteryzuje się on następującymi objawami: bóle głowy i mięśni, stany lękowe, napięcie, niepokój, stan splątania i drażliwość. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić: utrata świadomości, depersonalizacja, zwiększona ostrość słuchu, drętwienie i mrowienie kończyn, zwiększona wrażliwość na światło oraz hałas, omamy i drgawki padaczkowe.

Po zaprzestaniu stosowania benzodiazepin (także diazepamu) może wystąpić zjawisko „z odbicia”,którego objawami są: zmiany nastroju, lęk, trudności z zasypianiem, niepokój. Ryzyko pojawienia siętych objawów jest większe po nagłym zaprzestaniu stosowania diazepamu. Dlatego produkt należyodstawiać stopniowo zmniejszając dawki.

Podobnie jak w przypadku innych benzodiazepin, stosowanie diazepamu może być związane z wystąpieniem niepamięci następczej.

W przypadku interwencyjnego podawania produktu stosuje się pojedyncze mikrowlewki, w innych przypadkach nie należy stosować produktu dłużej niż kilka dni.

Diazepam nie jest lekiem przeciwpsychotycznym i nie powinien być stosowany jako jedyny lek w leczeniu psychoz.

Należy bardzo ostrożnie stosować benzodiazepiny u pacjentów z leczoną jaskrą. Natomiast nie zaleca się ich stosowania u pacjentów z nieleczoną lub nieprawidłowo leczoną jaskrą z wąskim lub otwartym kątem.

Produktu nie należy stosować u noworodków, szczególnie z oznakami wcześniactwa. Podawanieniemowlętom do 6. miesiąca życia jest dopuszczalne tylko w wyjątkowych przypadkach - w stanachzagrażających życiu.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując diazepam u pacjentów w podeszłym wieku,osłabionych, z niewydolnością wątroby lub nerek, z uszkodzeniem organicznym mózgu, ataksją pochodzenia rdzeniowego i mózgowego, przewlekłą niewydolnością oddechową (nawet o umiarkowanym nasileniu) oraz z przerostem gruczołu krokowego (z zastojem moczu). W takich przypadkach należy uważnie kontrolować reakcję pacjenta na lek i stosować mniejsze dawki.

Podczas stosowania benzodiazepin, szczególnie u dzieci oraz pacjentów w podeszłym wieku, niemożna wykluczyć wystąpienia reakcji paradoksalnych, takich jak: niepokój ruchowy, pobudzenie,agresywność, urojenia, napady agresji, koszmary nocne, omamy, psychozy i innych nieprawidłowychzachowań. W przypadku wystąpienia takich objawów należy zaprzestać stosowania produktu leczniczego.

Bardzo ostrożnie stosować benzodiazepiny u pacjentów z zaburzeniami osobowości.

Należy unikać podawania diazepamu pacjentom z uzależnieniem lekowym lub alkoholowym. Jeżelizachodzi konieczność podawania leku u tych pacjentów, należy zachować szczególną ostrożność.

Nie zaleca się stosowania diazepamu u osób z ostrym zatruciem alkoholem, środkami nasennymi lub przeciwbólowymi, neuroleptykami lub lekami przeciwdepresyjnymi.

Jednoczesne stosowanie diazepamu z barbituranami, alkoholem oraz lekami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy powoduje wzrost ryzyka wystąpienia zaburzeń czynności układusercowo-naczyniowego, oddechowego oraz wystąpienia bezdechu.

Picie alkoholu przez osobę, u której zastosowano benzodiazepiny, może doprowadzić do wystąpieniaupojenia patologicznego z pobudzeniem ruchowym, zachowaniem agresywnym, niepamięcią.W związku z tym nie należy pić nawet niewielkich ilości alkoholu wcześniej niż 36 godzin odmomentu zastosowania ostatniej dawki produktu leczniczego.

Każda mikrowlewka zawiera 37,5 mg alkoholu benzylowego w 2,5 ml. Ze względu na zawartość alkoholu benzylowego leku nie należy podawać wcześniakom i noworodkom. Alkohol benzylowy znajdujący się w produkcie może powodować zatrucia i reakcje anafilaktoidalne u niemowląt i dziecido 3 lat.

Każda mikrowlewka zawiera 250 mg etanolu 96% w 2,5 ml. Należy wziąć to pod uwagę podczasstosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią, dzieci i u osób z grup wysokiego ryzyka,takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką. Szkodliwe dla osób z chorobą alkoholową.

Ze względu na zawartość benzoesanu sodu, produkt może zwiększać ryzyko wystąpienia żółtaczki

u noworodków.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Podawanie diazepamu i środków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (opioidowych leków przeciwbólowych, przeciwpsychotycznych, przeciwdepresyjnych, anksjolitycznych, uspokajających, nasennych, przeciwdrgawkowych, znieczulających oraz przeciwhistaminowych mających działanie uspokajające) powoduje nasilenie polekowego działania uspokajającego. Podczas jednoczesnego stosowania tego typu leków nie można wykluczyć wystąpienia zaburzeń czynności ośrodka oddechowego oraz układu sercowo-naczyniowego. Jeżeli zachodzi konieczność podaniadiazepamu z opioidowymi lekami przeciwbólowymi, diazepam należy podać na końcu.

Nie zaleca się picia alkoholu i jednoczesnego stosowania diazepamu, ponieważ alkohol nasiladziałanie diazepamu i może być przyczyną ostrych zaburzeń ośrodka oddechowego oraz innychreakcji.

Cymetydyna, omeprazol, fluoksetyna, fluwoksamina, disulfiram, izoniazyd oraz doustne środkiantykoncepcyjne stosowane jednocześnie z benzodiazepinami, mogą hamować przemianybenzodiazepin w wątrobie, opóźniać ich eliminację oraz powodować zwiększenie stężeniaw surowicy. Natomiast teofilina przyspiesza metabolizm diazepamu.

Diazepam może wykazywać interakcje z lekami metabolizowanymi w wątrobie. Powodujezahamowanie działania lewodopy, nasila działanie leków zwiotczających mięśnie szkieletowe orazfenytoiny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania diazepamu u kobiet w ciąży. Produktu leczniczego nie należy stosować u kobiet w ciąży, szczególnie podczas pierwszegoi trzeciego trymestru, chyba że w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnymzagrożeniem dla płodu.

Zgłaszano, że diazepam podany w trakcie porodu - w pojedynczych dużych dawkach lub powtarzanych małych dawkach, powodował u noworodka hipotermię, hipotonię mięśniową, zaburzenia oddychania i zespół wiotkiego dziecka oraz zaburzenia czynności serca.

Karmienie piersią

Diazepam przenika do mleka kobiecego i nie należy go stosować w okresie karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

W ciągu 24 godzin od zastosowania produktu nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Po zastosowaniu produktu działania niepożądane są zazwyczaj łagodne i występują rzadko. Częstość zdefiniowano w następujący sposób: rzadko (≥1/10 000 do <1/1000).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko: zmiany w obrazie krwi.

Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko: skórne odczyny uczuleniowe.

Zaburzenia psychiczne

Reakcje paradoksalne, takie jak niepokój, pobudzenie, omamy, zmiany w zachowaniu, agresywność. koszmary nocne, psychozy (szczególnie u dzieci oraz pacjentów w podeszłym wieku). Może ujawnić się utajona depresja.

Zaburzenia układu nerwowego

Uspokojenie, senność, niezborność ruchów (ataksja).

Rzadko: ból i zawroty głowy, stany dezorientacji, niepamięć następcza, zaburzenia mowy, drżenia.

Zaburzenia oka

Rzadko: zaburzenia widzenia.

Zaburzenia serca i zaburzenia naczyniowe

Rzadko: spadek ciśnienia tętniczego, bradykardia, bóle w klatce piersiowej.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Rzadko: zaburzenia oddychania, skurcz krtani, bezdech.

Zaburzenia żołądka i jelit

Rzadko: suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększenie łaknienia.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowychRzadko: żółtaczka.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznejOsłabienie mięśni.

Zaburzenia nerek i dróg moczowychRzadko: zatrzymanie moczu.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Rzadko: zmiany libido, zaburzenia miesiączkowania.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Rzadko: zmęczenie.

U pacjentów w podeszłym wieku oraz osłabionych mogą wystąpić nasilone działania niepożądane.

Nawet po dawkach terapeutycznych może wystąpić fizyczne uzależnienie, a przerwanie podawaniadiazepamu może powodować zespół odstawienny i zjawisko „z odbicia”. Może wystąpić psychiczneuzależnienie.

Zgłaszano nadużywanie benzodiazepin przez pacjentów.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-ma

il: [email protected]

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedawkowania: senność, stany splątania.

Lżejsze przypadki przedawkowania (pacjent reaguje na głos, nie ma zaburzeń oddychania) wymagają tylko leczenia objawowego.

Ciężkie przypadki charakteryzują się ataksją, niedociśnieniem, osłabieniem mięśni, zahamowaniemoddychania, rzadko śpiączką. Należy monitorować i podtrzymywać czynności układu krążenia i oddychania.

Swoistą odtrutką jest flumazenil. Początkowo zaleca się wstrzyknięcie dożylne dawki 0,2 mg produktu w ciągu 15 sek. Jeżeli w ciągu 1 minuty nie zostanie osiągnięty pożądany stopień przytomności, wstrzykuje się drugą dawkę w ilości 0,1 mg. W razie potrzeby dawkę tę można powtarzać co 1 minutęaż do osiągnięcia łącznej dawki maksymalnej 1,0 mg.

W oddziałach intensywnej opieki medycznej zaleca się podanie większych dawek flumazenilu.Nieskuteczność flumazenilu przemawia przeciwko rozpoznaniu zatrucia benzodiazepinami.

Dializa jest nieskuteczna.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki psycholeptyczne, pochodne benzodiazepiny;kod ATC: N05BA01

Diazepam jest lekiem z grupy 1,4-benzodiazepin. Działa poprzez kompleks receptorowy GABA-A, w którym znajduje się receptor wiążący benzodiazepiny, co powoduje nasilenie wiązania kwasu gamma-aminomasłowego z tym receptorem. Prowadzi to do nasilenia wnikania jonów chlorkowych do neuronu, jego hiperpolaryzacji i zahamowania aktywności bioelektrycznej. Wynikiem jest nasilenie hamującego działania GABA w ośrodkowym układzie nerwowym. Przypuszcza się, że poprzez kompleks receptorowy GABA-A benzodiazepiny wywierają działanie przeciwlękowe, nasenne, przeciwdrgawkowe oraz zwiotczające mięśnie szkieletowe.

Ze względu na takie właściwości diazepam jest wykorzystywany w leczeniu przeciwlękowym,przeciwdrgawkowym i rozluźniającym napięcie mięśni.

Diazepam w postaci mikrowlewek jest przeznaczony przede wszystkim dla pacjentów, u których pożądane jest szybkie działanie leku, a jednocześnie utrudnione lub niewskazane jest podanie dożylne.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Diazepam po podaniu doodbytniczym ulega szybkiemu wchłonięciu. Czas, w którym zostanieosiągnięte maksymalne stężenie leku w osoczu, jak też i zakres stężeń osoczowych leku po podaniu doodbytniczym jest podobny do analogicznych wartości po podaniu dożylnym.

U dzieci maksymalne stężenie diazepamu w osoczu po podaniu doodbytniczym było osiągane po 6-10 minutach od podania. U dorosłych maksymalne stężenie diazepamu w osoczu zostaje osiągniętew przybliżeniu po 15-20 minutach od podania.

Dostępność biologiczna produktu podanego w mikrowlewkach doodbytniczych jest zbliżona do 100%.

Diazepam ulega przemianom do aktywnych metabolitów takich jak: N-demetylodiazepam, temazepam, oksazepam. Najważniejszy z nich, N-demetylodiazepam (nordiazepam), któregokumulacja w mózgu i długi okres półtrwania (do około 100 godzin) jest w dużej mierzeodpowiedzialny za długotrwałe i silne działanie.

Okres półtrwania diazepamu może ulec wydłużeniu u noworodków, pacjentów w wieku podeszłymoraz u osób z chorobami wątroby. Diazepam i jego metabolity są wydalane głównie z moczem,w postaci sprzężonej z kwasem glukuronowym. Klirens kreatyniny wynosi 20-30 ml/min.

Powtarzanie dawek może prowadzić do kumulacji diazepamu i jego metabolitów w organizmie.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksyczności przewlekłej prowadzone na zwierzętach nie dostarczyły dowodów toksycznegowpływu diazepamu. Nie prowadzono długookresowych badań, które wykryłyby możliwe rakotwórczedziałanie diazepamu. Kilka badań wskazuje na możliwe słabe mutagenne działanie dla dawek leku zdecydowanie przewyższających ustaloną dawkę terapeutyczną dla pacjenta.

Miejscowa tolerancja na lek była badana po podaniu pojedynczej i powtórnej dawki do workaspojówkowego królikom i doodbytniczo psom. Obserwowano minimalne podrażnienie. Niezaobserwowano zmian ogólnoustrojowych.

Ryzyko wad wrodzonych u płodów ludzkich po zastosowaniu dawki terapeutycznej benzodiazepinyjest prawdopodobnie nieznaczne. Jednakże kilka badań epidemiologicznych wskazuje na zwiększoneryzyko rozszczepu podniebienia u płodów. Ponadto z raportów dotyczących prenatalnych badańpłodów wynika, że przedawkowanie diazepamu może powodować wady wrodzone i upośledzenieumysłowe.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Etanol 96% Alkohol benzylowyGlikol propylenowy Sodu benzoesan

Kwas octowy lodowaty Woda oczyszczona

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Tuba polietylenowa z kaniulą (mikrowlewka) w folii aluminiowo-papierowej, w tekturowym pudełku. 5 mikrowlewek po 2,5 ml

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Podczas podawania leku i przez 15 minut po jego podaniu pacjent powinien leżeć poziomo, twarząw dół (na brzuchu).

Posmarować kaniulę żelem nawilżającym.

Otworzyć poprzez przekręcenie końcówki kaniuli.

Wprowadzić całą kaniulę do odbytu (w przypadku małych dzieci do połowy).Opróżnić zbiorniczek przez silny ucisk kciukiem i palcem wskazującym.Wyjąć kaniulę z odbytu nie zwalniając ucisku na zbiorniczek.