Rifamazid należy stosować z dużą ostrożnością u pacjentów nadużywających alkoholu, ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.
Podczas leczenia produktem Rifamazid zaleca się okresowe badanie wzroku, zwłaszcza u pacjentów z chorobami oczu.
Jeśli istnieje konieczność podawania produktu leczniczego Rifamazid pacjentom przyjmującym staleinne leki (np. chorzy na cukrzycę lub choroby układu krążenia), należy wziąć pod uwagę interakcjeproduktu Rifamazid z innymi lekami i odpowiednio zmodyfikować leczenie (patrz punkt 4.5).
Ryfampicyna podawana pacjentom z porfirią może zaostrzyć objawy choroby.
Rifamazid zawiera azorubinę (E 122) – lek może powodować reakcje alergiczne.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Ryfampicyna jest induktorem enzymów mikrosomalnych i przyspiesza metabolizm wielu leków:azatiopryny, chloramfenikolu, cymetydyny, klofibratu, kortykosteroidów, leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny, cyklosporyny, dapsonu, diazepamu i innychpochodnych 1,4-benzodiazepiny, doksycykliny, haloperydolu, heksobarbitalu, flukonazolu,itrakonazolu, ketokonazolu, metadonu, leków hipoglikemizujących, chininy, sulfasalazyny, teofiliny,zydowudyny, leków blokujących receptory β-adrenergiczne, digitoksyny, digoksyny, dyzopiramidu,lorkainidu, meksyletyny, chinidyny, tokainidu, werapamilu i innych antagonistów wapnia,narkotycznych leków przeciwbólowych, środków antykoncepcyjnych.
Jednoczesne stosowanie ryfampicyny z wyżej wymienionymi lekami może wiązać się z koniecznościązwiększenia ich dawki w celu utrzymania działania terapeutycznego. Po odstawieniu ryfampicynynależy pamiętać o ponownej modyfikacji dawek leków.
Jednoczesne stosowanie kwasu p-aminosalicylowego (PAS) i ryfampicyny powoduje zmniejszeniestężenia ryfampicyny we krwi. Dlatego zaleca się zachowanie 8-godzinnej przerwy międzyprzyjęciem jednego i drugiego leku.
Ryfampicyna i izoniazyd zmieniają metabolizm fenytoiny. Jeśli jednocześnie podaje się produktRifamazid i fenytoinę, zalecane jest kontrolowanie stężenia fenytoiny we krwi i odpowiedniedostosowanie jej dawki.
Izoniazyd hamuje metabolizm etosuksymidu, diazepamu, triazolamu i teofiliny, co często prowadzi dozwiększenia ich toksyczności.
Izoniazyd podawany razem z karbamazepiną powoduje zwiększenie jej stężenia we krwi, co możedoprowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby.
Produkty zobojętniające sok żołądkowy (wodorowęglan sodu, wodorotlenek glinu, trójkrzemianmagnezu) mogą zmniejszać wchłanianie ryfampicyny i izoniazydu. W celu zapobieżenia tej interakcjiRifamazid należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed przyjęciem produktu zobojętniającego sokżołądkowy.
Jeśli jednocześnie podaje się Rifamazid i leki przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny), wskazanejest codzienne oznaczanie czasu protrombinowego i odpowiednie dostosowanie dawki lekuprzeciwzakrzepowego.
Rifamazid może zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych. W celu uniknięcianieplanowanej ciąży należy zastosować dodatkowo niehormonalną metodę antykoncepcji.
3