U niektórych pacjentów może w pierwszych dniach leczenia wystąpić hiperbilirubinemia, w związku z konkurencyjnym wydzielaniem ryfampicyny i bilirubiny przez wątrobę.
Pojedyncze publikowane wyniki badań świadczą o niewielkim zwiększaniu się stężenia bilirubiny i(lub) aktywności aminotransferaz, co nie jest wskazaniem do przerwania leczenia. Decyzje należypodjąć po powtórzeniu testów, biorąc pod uwagę tendencję zmian wartości tych parametrów wpowiązaniu ze stanem klinicznym pacjenta.
Należy ściśle obserwować pacjenta ze względu na możliwość wystąpienia reakcji immunologicznej, wtym wstrząsu anafilaktycznego (patrz punkt 4.8), występujących w terapii przerywanej (rzadziej niż 2–3 razy na tydzień). Pacjenta należy przestrzec przed przerwaniem leczenia.
Ryfampicyna ma właściwości indukowania niektórych enzymów, które mogą nasilać metabolizmendogennych substratów, w tym hormonów nadnerczy, hormonów tarczycy i witaminy D. Wpojedynczych doniesieniach informowano o zaostrzeniu się porfirii u pacjentów z porfirią leczonychryfampicyną.
Ryfampicyna może powodować zabarwienie czerwonawe moczu, potu, łez oraz śliny, o czym należypacjenta uprzedzić. Publikowano także doniesienia o trwałym zabarwieniu miękkich soczewekkontaktowych (patrz punkt 4.8).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje z lekami metabolizowanymi przez cytochrom P450
Ryfampicyna jest silnym induktorem niektórych enzymów cytochromu P450. Podawanie ryfampicynyz lekami, które są metabolizowane przez te enzymy cytochromu P450 może przyspieszać metabolizmtych leków i zmniejszać ich aktywność. Dlatego należy zachować ostrożność przy zastosowaniuryfampicyny z lekami metabolizowanymi przez cytochrom P450. Aby utrzymać optymalne stężenieterapeutyczne tych leków po rozpoczęciu lub zakończeniu jednoczesnego podawania ryfampicyny,może być konieczna odpowiednia zmiana ich dawkowania.
Leki metabolizowane z udziałem enzymów cytochromu P450:
- leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina),
- przeciwarytmiczne (np. dyzopiramid, meksyletyna, chinidyna, tokainid, propafenon),- antagoniści hormonów (antyestrogeny, np. tamoksyfen, toremifen, gestynon),- leki przeciwpsychotyczne (np. haloperydol, aripiprazol),
- leki przeciwzakrzepowe (np. pochodne kumaryny); podczas jednoczesnego podawania ryfampicyny i tych leków wskazane jest codzienne oznaczanie czasu protrombinowego i odpowiednia modyfikacja dawki leku,
- leki przeciwgrzybicze pochodne azolowe (np. flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, worykonazol),
- leki przeciwwirusowe (np. zydowudyna, sakwinawir, indynawir, nelfinawir, atazanawir, lopinawir, newirapina, efawirenz, amprenawir),
- barbiturany,
- leki blokujące receptory ß-adrenergiczne (np. bisoprolol, propanolol),- antagoniści wapnia (np. diltiazem, nifedypina, werapamil, nikardypina, nizoldypina, nimodypina, izradypina),
- leki anksjolityczne i nasenne (np. benzodiazepiny, zolpidem, zopiklon),- leki przeciwbakteryjne (np. chloramfenikol, klarytromycyna, dapson, doksycyklina, fluorochinolony, telitromycyna),
- kortykosteroidy,
- glikozydy nasercowe (np. digitoksyna, digoksyna),- klofibrat,
- hormonalne środki antykoncepcyjne; pacjentki stosujące doustne środki antykoncepcyjne
4