1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Rispolept Consta, 25 mg, proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwańo przedłużonym uwalnianiu.

Rispolept Consta, 37,5 mg, proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu.

Rispolept Consta, 50 mg, proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwańo przedłużonym uwalnianiu.

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda fiolka zawiera 25 mg, 37,5 mg lub 50 mg rysperydonu (Risperidonum).

1 ml sporządzonej zawiesiny zawiera 12,5 mg, 18,75 mg lub 25 mg rysperydonu.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu

1 ml sporządzonej zawiesiny zawiera 3 mg sodu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu.

Fiolka z proszkiem

biały lub białawy proszek, bardzo sypki.

Ampułkostrzykawka z rozpuszczalnikiem do sporządzania zawiesiny roztwór wodny, przezroczysty, bezbarwny.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Rispolept Consta jest wskazany w leczeniu podtrzymującym schizofrenii u pacjentów aktualnie leczonych doustnymi lekami przeciwpsychotycznymi.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli

Dawka początkowa

Dla większości pacjentów zalecana dawka wynosi 25 mg domięśniowo, co dwa tygodnie.U pacjentów przyjmujących stałą dawkę rysperydonu doustnie, przez co najmniej dwa tygodnie, należyrozważyć następujący schemat przestawiania. Pacjenci leczeni dawką 4 mg rysperydonu lub mniejszą,podawanego doustnie, powinni otrzymywać 25 mg produktu leczniczego Rispolept Consta, natomiastu pacjentów leczonych większymi doustnymi dawkami, należy rozważyć większą dawkę produktuleczniczego Rispolept Consta – 37,5 mg.

U pacjentów nieprzyjmujących aktualnie rysperydonu doustnie, należy rozważyć zastosowaniewstępnego leczenia rysperydonem doustnie - przed wyborem początkowej dawki domięśniowej.Zalecana dawka początkowa wynosi 25 mg produktu leczniczego Rispolept Consta, co dwa tygodnie.U pacjentów leczonych większymi doustnymi dawkami leków przeciwpsychotycznych należy rozważyćwiększą dawkę produktu leczniczego Rispolept Consta – 37,5 mg.

Należy zapewnić wystarczająco skuteczną terapię doustną postacią rysperydonu lub poprzednim lekiemprzeciwpsychotycznym w trakcie trzytygodniowego okresu opóźnienia po wykonaniu pierwszej iniekcjiproduktu leczniczego Rispolept Consta (patrz punkt 5.2).

Rispolept Consta nie powinien być stosowany w ostrym pogorszeniu schizofrenii bez zapewnieniawystarczająco skutecznej terapii doustną postacią rysperydonu lub poprzednim lekiemprzeciwpsychotycznym w trakcie trzytygodniowego okresu opóźnienia od wykonania pierwszej iniekcjiproduktu leczniczego Rispolept Consta.

Dawka podtrzymująca

Dla większości pacjentów zalecana dawka wynosi 25 mg domięśniowo, co dwa tygodnie.Dla niektórych pacjentów może być korzystne podanie większej dawki: 37,5 mg lub 50 mg. Dawek nienależy zwiększać częściej, niż raz na 4 tygodnie. Wyników zwiększenia dawki należy oczekiwaćnajwcześniej po trzech tygodniach od podania pierwszej iniekcji zawierającej zmienioną dawkę.W badaniach klinicznych nie zaobserwowano dodatkowych korzyści po podaniu dawki 75 mg. Niezaleca się stosowania dawek większych niż 50 mg podawanych co dwa tygodnie.

Pacjenci w wieku podeszłym

Nie jest konieczne dostosowywanie dawki. Zalecana dawka wynosi 25 mg domięśniowo, co dwatygodnie. U pacjentów nieprzyjmujących aktualnie rysperydonu doustnie, zalecana dawka wynosi 25 mgproduktu leczniczego Rispolept Consta, co dwa tygodnie. U pacjentów przyjmujących stałą dawkędoustnego rysperydonu przez co najmniej dwa tygodnie należy rozważyć poniższy schematprzestawiania. Pacjenci leczeni dawką 4 mg lub mniej doustnego rysperydonu powinni otrzymywać25 mg produktu Rispolept Consta, natomiast u pacjentów leczonych wyższymi doustnymi dawkami,należy rozważyć wyższą dawkę produktu Rispolept Consta: 37,5 mg.

Należy zapewnić wystarczająco skuteczne leczenie przeciwpsychotyczne w trakcie trzytygodniowegookresu opóźnienia od wykonania pierwszej iniekcji produktu leczniczego Rispolept Consta dopojawienia się działania produktu (patrz punkt 5.2). Dane kliniczne dotyczące zastosowania produktuRispolept Consta u osób w podeszłym wieku są niewystarczające. Produkt leczniczy Rispolept Constanależy stosować z ostrożnością u osób w podeszłym wieku.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby

Nie przeprowadzono badań produktu leczniczego Rispolept Consta u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.

W razie konieczności zastosowania produktu leczniczego Rispolept Consta u pacjentów z zaburzeniamiczynności wątroby lub nerek, zaleca się podanie doustnie rysperydonu w dawce początkowej 0,5 mg dwarazy na dobę w pierwszym tygodniu leczenia. W drugim tygodniu można stosować dawkę 1 mg dwarazy na dobę lub 2 mg raz na dobę. W przypadku, gdy dawka wynosząca co najmniej 2 mg na dobę jestdobrze tolerowana, produkt leczniczy Rispolept Consta można podawać w postaci wstrzyknięć w dawce25 mg co dwa tygodnie.

5.2).

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Rispolept Consta udzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Dane nie są dostępne.

Sposób podawania

Produkt leczniczy Rispolept Consta należy podawać co dwa tygodnie w głębokiej, domięśniowej iniekcjiw mięsień naramienny lub pośladkowy, używając w tym celu odpowiedniej bezpiecznej igły. Do iniekcjiw mięsień naramienny należy użyć 1-calowej igły, dokonując wstrzyknięć na zmianę raz w jedno, raz wdrugie ramię. Do iniekcji w mięsień pośladkowy należy użyć 2-calowej igły, dokonując wstrzyknięć nazmianę raz w jeden, raz w drugi pośladek. Produktu nie wolno wstrzykiwać dożylnie (patrz punkt 4.4oraz punkt 6.6).

W celu uzyskania informacji dotyczących przygotowania produktu leczniczego do stosowania patrz punkt 6.6.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

U pacjentów, którzy nie przyjmowali nigdy wcześniej rysperydonu w żadnej postaci, zaleca sięsprawdzenie tolerancji za pomocą doustnej postaci rysperydonu zanim rozpocznie się leczenieproduktem leczniczym Rispolept Consta (patrz punkt 4.2).

Pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem

Stosowanie produktu leczniczego Rispolept Consta u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem niebyło przedmiotem badań, dlatego nie jest on wskazany do stosowania w tej grupie pacjentów. Produktleczniczy Rispolept Consta nie jest zarejestrowany jako lek, który może być stosowany w leczeniuzaburzeń zachowania związanych z otępieniem.

Zwiększona umieralność u osób w podeszłym wieku z otępieniem

W metaanalizie 17 kontrolowanych badań klinicznych z zastosowaniem atypowych lekówprzeciwpsychotycznych, w tym również rysperydonu podawanego doustnie, u pacjentów w podeszłymwieku z otępieniem, którzy otrzymywali atypowe leki przeciwpsychotyczne, występowała zwiększonaumieralność w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. W badaniach z doustnie podawanymproduktem leczniczym Rispolept, kontrolowanych placebo w tej populacji pacjentów, umieralnośćwynosiła 4,0% wśród pacjentów leczonych rysperydonem i 3,1% wśród pacjentów otrzymującychplacebo. Iloraz szans przy 95% przedziale ufności wynosił 1,21 (0,7; 2,1). Średni wiek zmarłychpacjentów wynosił 86 lat (w przedziale od 67 do 100 lat). Dane z dwóch dużych badań obserwacyjnychwykazały, że u osób w podeszłym wieku z otępieniem leczonych klasycznymi lekamiprzeciwpsychotycznymi, występuje również nieznacznie zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu doosób nieleczonych. Brak wystarczających danych, aby podać dokładną ocenę wielkości ryzyka. Nie jestteż znana przyczyna zwiększonego ryzyka. Nie wiadomo, w jakim stopniu stwierdzona w badaniachobserwacyjnych zwiększona umieralność może być przypisywana lekom przeciwpsychotycznym, wobecniektórych cech pacjentów.

Jednoczesne stosowanie z furosemidem

W badaniach klinicznych doustnych postaci produktu leczniczego Rispolept, kontrolowanych placebo,przeprowadzanych z udziałem pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem, w grupie otrzymującejfurosemid i rysperydon, obserwowano występowanie większej umieralności (7,3%; średni wiek

pacjentów 89 lat, w przedziale od 75 do 97 lat) w porównaniu do pacjentów leczonych samymrysperydonem (3,1%; średni wiek pacjentów 84 lata, w przedziale od 70 do 96 lat) lub otrzymującychsam furosemid (4,1%; średni wiek pacjentów 80 lat, w przedziale od 67 do 90 lat).Zwiększoną umieralność u pacjentów leczonych furosemidem w skojarzeniu z rysperydonemstwierdzono w dwóch spośród czterech badań klinicznych. Jednoczesne podawanie rysperydonu zinnymi diuretykami (głównie tiazydowymi w małych dawkach) nie było związane z podobnymiobserwacjami.

Nie znaleziono dotąd jednoznacznego patomechanizmu, który mógłby tłumaczyć te obserwacje.Jednakże, należy zachować szczególną ostrożność i rozważyć ryzyko i korzyści przed podjęciem decyzjio jednoczesnym podawaniu tych leków oraz podawaniu rysperydonu jednocześnie z innymi silnymidiuretykami. Zwiększona umieralność nie występuje u pacjentów leczonych równocześnie rysperydonemi innymi diuretykami. Niezależnie od stosowanego leczenia, odwodnienie jest ogólnym czynnikiemryzyka wpływającym na umieralność i dlatego u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem niepowinno się do niego dopuszczać.

Zdarzenia niepożądane naczyniowo-mózgowe (ang. Cerebrovascular Adverse Events, CVAE)

W randomizowanych badaniach klinicznych z kontrolą placebo, przeprowadzonych u pacjentówz otępieniem, stosujących niektóre atypowe leki przeciwpsychotyczne, stwierdzono około trzykrotnezwiększenie częstości ryzyka zdarzeń niepożądanych naczyniowo-mózgowych. Połączone dane z sześciubadań produktu leczniczego Rispolept, kontrolowanych placebo, przeprowadzonych na grupachpacjentów, głównie w podeszłym wieku (wiek > 65 lat) z otępieniem wykazały, że zdarzenianiepożądane naczyniowo-mózgowe (ciężkie i nie, łącznie) wystąpiły u 3,3% (33/1009) pacjentówleczonych rysperydonem oraz u 1,2% (8/712) pacjentów, którym podawano placebo. Iloraz szans (przy95% przedziale ufności) wynosił 2,96 (1,34; 7,50). Mechanizm tego zwiększonego ryzyka nie jest znany.Zwiększone ryzyko nie może być wykluczone dla innych leków przeciwpsychotycznych ani innychpopulacji. Produkt leczniczy Rispolept Consta należy stosować z ostrożnością u pacjentów z czynnikamiryzyka udaru mózgu.

Niedociśnienie ortostatyczne

W związku z tym, że rysperydon blokuje receptory alfa, może wystąpić niedociśnienie (niedociśnienieortostatyczne), zwłaszcza podczas początkowej fazy leczenia. Klinicznie istotne niedociśnienieobserwowano po wprowadzeniu leku do obrotu u pacjentów leczonych rysperydonem i lekamiprzeciwnadciśnieniowymi. Należy zachować ostrożność podczas stosowania rysperydonu u pacjentów zchorobami układu krążenia (np.: niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, zaburzeniaprzewodzenia, odwodnienie, hipowolemia, choroby naczyniowo-mózgowe). Należy ocenićryzyko/korzyści dalszej terapii produktem leczniczym Rispolept Consta, gdy istotnie kliniczneniedociśnienie się utrzymuje.

Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych, w tym produktu leczniczego Rispolept Consta,stwierdzano wystąpienie leukopenii, neutropenii i agranulocytozy. Agranulocytozę po wprowadzeniuproduktu do obrotu zgłaszano bardzo rzadko (<1/10 000 pacjentów). Pacjentów z istotną klinicznieleukopenią lub polekową leukopenią/neutropenią w wywiadzie, należy monitorować przez pierwszekilka miesięcy leczenia. Należy rozważyć zaprzestanie stosowania produktu leczniczego RispoleptConsta przy pierwszym objawie istotnego klinicznie zmniejszenia liczby leukocytów, wobec brakuinnych czynników przyczynowych. Pacjentów ze znaczącą klinicznie neutropenią należy uważnieobserwować, czy nie występuje u nich gorączka lub inne objawy przedmiotowe lub podmiotowe infekcji,oraz podjąć natychmiastowe leczenie w razie wystąpienia takich objawów. U pacjentów z ciężkąneutropenią (bezwzględna liczba neutrofilów < 1 x 109/l) należy zaprzestać stosowania produktuleczniczego Rispolept Consta i badać liczbę leukocytów, do czasu, gdy wynik będzie prawidłowy.

Późne dyskinezy/objawy pozapiramidowe

Działanie leków wykazujących właściwości antagonistyczne w stosunku do receptorów dopaminowychzwiązane jest z występowaniem późnych dyskinez, charakteryzujących się rytmicznymi, mimowolnymiruchami, zwłaszcza mięśni języka i (lub) mięśni twarzy. Wystąpienie objawów pozapiramidowych jestczynnikiem ryzyka późnych dyskinez. W przypadku wystąpienia objawów podmiotowych iprzedmiotowych późnych dyskinez, należy rozważyć przerwanie leczenia wszelkimi lekamiprzeciwpsychotycznymi.

Złośliwy zespół neuroleptyczny

Istnieją doniesienia o występowaniu podczas leczenia lekami przeciwpsychotycznymi złośliwegozespołu neuroleptycznego, charakteryzującego się: podwyższeniem temperatury ciała, sztywnościąmięśni, niestabilnością układu autonomicznego, zaburzeniami świadomości i zwiększeniem aktywnościfosfokinazy kreatynowej w surowicy . Ponadto, może wystąpić mioglobinuria (rabdomioliza) i ostraniewydolność nerek. W takim przypadku należy przerwać stosowanie wszystkich lekówprzeciwpsychotycznych, w tym produktu leczniczego Rispolept Consta.

Choroba Parkinsona i otępienie z obecnością ciał Lewy’ego

W przypadku przepisywania leków przeciwpsychotycznych, w tym produktu leczniczego RispoleptConsta, pacjentom z chorobą Parkinsona lub otępieniem z obecnością ciał Lewy’ego, lekarze powinnirozważyć stosunek ryzyka do korzyści. Rysperydon może zaostrzyć przebieg choroby Parkinsona.U pacjentów w obu grupach może występować zwiększone ryzyko złośliwego zespołu neuroleptycznegoi zwiększona wrażliwość na leki przeciwpsychotyczne. Pacjenci ci zostali wyłączeni z badańklinicznych. Objawy zwiększonej wrażliwości na leki przeciwpsychotyczne mogą obejmować: splątanie,zaburzenie świadomości, niestabilność postawy z częstymi upadkami, które towarzyszą objawompozapiramidowym.

Reakcje nadwrażliwości

Pomimo, że przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Rispolept Consta należy określićtolerancję na rysperydon podawany doustnie, po wprowadzeniu produktu do obrotu raportowano rzadkiereakcje anafilaktyczne u pacjentów, którzy wcześniej tolerowali rysperydon podawany doustnie (patrzpunkty 4.2 i 4.8).

W razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie produktu leczniczegoRispolept Consta; włączyć w razie potrzeby ogólne środki wspomagające i obserwować pacjenta aż doustąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych (patrz punkty 4.3 i 4.8).

Hiperglikemia i cukrzyca

Podczas leczenia produktem leczniczym Rispolept Consta, stwierdzano wystąpienie hiperglikemii,cukrzycy i zaostrzenie przebiegu wcześniej występującej cukrzycy. W niektórych przypadkach zgłaszanowcześniej zwiększenie masy ciała, co może być czynnikiem predysponującym. Kwasica ketonowa byłazgłaszana bardzo rzadko, a śpiączka cukrzycowa rzadko. Zaleca się prowadzenie odpowiedniejobserwacji klinicznej zgodnie z wytycznymi terapii przeciwpsychotycznej. U pacjentów leczonychjakimkolwiek atypowym lekiem przeciwpsychotycznym, w tym produktem leczniczym RispoleptConsta, należy obserwować objawy hiperglikemii (takie jak: polidypsja, poliuria, nadmierne łaknieniei osłabienie), a pacjentów z cukrzycą należy regularnie badać, czy nie pogarsza się u nich kontrolaglikemii.

Zwiększenie masy ciała

Podczas stosowania produktu leczniczego Rispolept Consta stwierdzano przypadki znacznego zwiększenia masy ciała. Należy regularnie kontrolować masę ciała.

Hiperprolaktynemia

Hiperprolaktynemia jest częstym działaniem niepożądanym występującym podczas leczenia produktemleczniczym Rispolept Consta. Zaleca się badanie stężenia prolaktyny w osoczu u osób z działaniaminiepożądanymi prawdopodobnie związanymi z prolaktyną (np. ginekomastia, zaburzeniamiesiączkowania, brak owulacji, zaburzenia płodności, zmniejszone libido, zaburzenia wzwodu imlekotok).

Badania hodowli tkankowych wskazują, że prolaktyna może stymulować wzrost komóreknowotworowych w guzach piersi u ludzi. Pomimo, że nie stwierdzono do tej pory w badaniachklinicznych i epidemiologicznych wyraźnego związku z podawanymi lekami przeciwpsychotycznymi,należy zachować ostrożność u pacjentów z wywiadem w tym kierunku.

Rispolept Consta należy stosować z ostrożnością u pacjentów ze stwierdzonymi wcześniej:hiperprolaktynemią lub guzami prolaktynozależnymi.

Wydłużenie odstępu QT

Wydłużenie odstępu QT było bardzo rzadko zgłaszane po wprowadzeniu produktu do obrotu. Podobniejak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, zaleca się ostrożność w przypadku przepisywania rysperydonu pacjentom z chorobami układu krążenia, wywiadem rodzinnym w kierunkuwydłużenia odstępu QT, bradykardią, zaburzeniami elektrolitowymi (niedoborem potasu lub magnezu),ponieważ rysperydon może zwiększać ryzyko wystąpienia działań arytmogennych, a także w przypadkujednoczesnego stosowania rysperydonu z lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT.

Drgawki

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Rispolept Consta u pacjentów z drgawkami w wywiadzie lub z innymi stanami, które mogą obniżać próg drgawkowy.

Priapizm

W związku z działaniem blokującym receptor alfa-adrenergiczny podczas leczenia produktemleczniczym Rispolept Consta może wystąpić priapizm.

Regulacja temperatury ciała

Lekom przeciwpsychotycznym przypisywano właściwość zakłócania zdolności organizmu do obniżaniatemperatury podstawowej ciała. Zaleca się zachowanie odpowiedniej ostrożności w przypadkuprzepisywania produktu leczniczego Rispolept Consta pacjentom, u których mogą wystąpić czynnikisprzyjające podwyższeniu podstawowej temperatury ciała, np.: wykonujących intensywny wysiłekfizyczny, narażonych na działanie ekstremalnie wysokich temperatur, przyjmujących jednocześnie leki odziałaniu przeciwcholinergicznym lub odwodnionych.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. Venous thromboembolism, VTE). Ze względu na występujące często u pacjentówleczonych lekami przeciwpsychotycznymi, nabyte czynniki ryzyka VTE, przed rozpoczęciem leczeniai podczas leczenia produktem leczniczym Rispolept Consta należy zidentyfikować wszystkie możliweczynniki ryzyka VTE i podjąć odpowiednie działania zapobiegawcze.

Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki

U pacjentów przyjmujących leki o działaniu antagonistycznym na receptory alfa1a-adrenergiczne, w tymprodukt leczniczy Rispolept Consta, stwierdzano podczas operacji usunięcia zaćmy śródoperacyjnyzespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative floppy iris syndrome, IFIS) (patrz punkt 4.8).

Zespół IFIS może zwiększać ryzyko powikłań ocznych w trakcie i po zabiegu. Przed zabiegiem trzeba

poinformować wykonującego go okulistę o aktualnym lub wcześniejszym przyjmowaniu lekówo działaniu antagonistycznym na receptory alfa1a-adrenergiczne. Nie ustalono możliwych korzyściz odstawienia leków blokujących receptory alfa1 przed zabiegiem usunięcia zaćmy i należy to rozważyćwobec ryzyka przerwania leczenia przeciwpsychotycznego.

Działanie przeciwwymiotne

W badaniach przedklinicznych rysperydonu obserwowano jego działanie przeciwwymiotne.W przypadku stosowania leku u ludzi, działanie to może maskować objawy przedmiotowe i podmiotoweprzedawkowania niektórych leków lub stany, takie jak niedrożność jelit, zespół Reye’a i nowotwórmózgu.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby

Przeprowadzono badania nad rysperydonem podawanym doustnie u pacjentów z niewydolnościąwątroby lub nerek, jednakże w przypadku produktu leczniczego Rispolept Consta nie wykonywanotakich badań, dlatego należy zachować ostrożność podając go pacjentom z tej grupy (patrz punkt 4.2).

Podawanie leku

Należy uważać, aby uniknąć nieumyślnego podania produktu leczniczego Rispolept Consta do naczynia krwionośnego.

Substancje pomocnicze

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, tzn. lek uznaje się za wolny od sodu.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie prowadzono systematycznych badań interakcji produktu leczniczego Rispolept Consta stosowanegow skojarzeniu z innymi lekami. Dane interakcji lekowych przedstawione w tym punkcie opierają się nabadaniach dotyczących produktu leczniczego Rispolept podawanego doustnie.

Interakcje farmakodynamiczne

Leki, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, zalecana jest ostrożność podczasprzepisywania rysperydonu jednocześnie z lekami wydłużającymi odstęp QT takimi jak: lekiprzeciwarytmiczne klasy IA (tj.: chinidyna, dyzopiramid, prokainamid, propafenon, amiodaron, sotalol),trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np.: amitryptylina), czteropierścieniowe lekiprzeciwdepresyjne (np.: maprotylina), niektóre leki przeciwhistaminowe, inne leki przeciwpsychotyczne,niektóre leki przeciwmalaryczne (tj.: chinina i meflochina) oraz z lekami powodującymi zaburzeniarównowagi elektrolitowej (hipokaliemia, hipomagnezemia), bradykardię lub z lekami hamującymimetabolizm wątrobowy rysperydonu. Powyższa lista ma charakter informacyjny i nie jest listąwyczerpującą.

Leki działające ośrodkowo i alkohol

Rysperydon należy stosować z ostrożnością w skojarzeniu z innymi substancjami działającymiośrodkowo - w szczególności produktami zawierającymi alkohol, opioidy, leki przeciwhistaminowe orazbenzodiazepiny - ze względu na zwiększone ryzyko sedacji.

Lewodopa i agoniści dopaminy

Rispolept Consta może antagonizować działanie lewodopy i innych agonistów dopaminergicznych.Jeśli to skojarzenie wydaje się konieczne, szczególnie w schyłkowej fazie choroby Parkinsona należyzastosować najmniejsze skuteczne dawki obu leków.

Leki działające hipotensyjnie

Po wprowadzeniu rysperydonu do obrotu obserwowano istotne klinicznie niedociśnienie pozastosowaniu rysperydonu w skojarzeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi.

Interakcje farmakokinetyczne

Rysperydon jest metabolizowany głównie z udziałem CYP2D6 i w mniejszym stopniu CYP3A4.Zarówno rysperydon, jak i jego czynny metabolit 9-hydroksyrysperydon, są substratami glikoproteiny P(P-gp). Substancje modyfikujące aktywność CYP2D6 lub substancje silnie hamujące lub indukująceaktywność CYP3A4 i (lub) P-gp, mogą wpływać na farmakokinetykę czynnej frakcjiprzeciwpsychotycznej rysperydonu.

Silne inhibitory CYP2D6

Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Rispolept Consta z silnym inhibitorem CYP2D6 możeprowadzić do zwiększenia w osoczu stężenia rysperydonu, a w mniejszym stopniu czynnej frakcjiprzeciwpsychotycznej. Większe dawki silnego inhibitora CYP2D6 mogą zwiększać stężenie czynnejfrakcji przeciwpsychotycznej rysperydonu (np. paroksetyna, patrz niżej). Oczekuje się, że inne inhibitoryCYP2D6, takie jak chinidyna, mogą podobnie wpływać na stężenie rysperydonu. Należy ponownieocenić dawkowanie produktu leczniczego Rispolept Consta, podczas rozpoczynania lub kończeniajednoczesnego podawania paroksetyny, chinidyny czy innego silnego inhibitora CYP2D6, szczególnie wwiększych dawkach.

Inhibitory CYP3A4 i(lub) P-gp

Jednoczesne podawanie produktu leczniczego Rispolept Consta z silnym inhibitorem CYP3A4 i(lub)P-gp może znacząco zwiększyć stężenie czynnej frakcji przeciwpsychotycznej rysperydonu w osoczu.Należy ponownie ocenić dawkowanie produktu leczniczego Rispolept Consta, podczas rozpoczynanialub kończenia jednoczesnego podawania itrakonazolu czy innego silnego inhibitora CYP3A4 i (lub) P-gp.

Induktory CYP3A4 i (lub) P-gp

Jednoczesne podawanie produktu leczniczego Rispolept Consta z silnym induktorem CYP3A4 i (lub)P-gp może zmniejszyć stężenie czynnej frakcji przeciwpsychotycznej rysperydonu w osoczu.Należy ponownie ocenić dawkowanie produktu leczniczego Rispolept Consta, podczas rozpoczynanialub kończenia jednoczesnego podawania karbamazepiny czy innego silnego induktora CYP3A4 i (lub) P-gp. Induktory CYP3A4 wykazują maksymalne działanie w zależności od czasu - ich maksymalnedziałanie może wystąpić co najmniej po 2 tygodniach po rozpoczęciu podawania. Podobnie, w raziezaprzestania ich stosowania, indukcja CYP3A4 może nie ustępować przynajmniej przez 2 tygodnie.

Leki silnie wiążące się z białkami

Nie stwierdza się istotnego klinicznie wypierania leków z białek osocza, gdy produkt leczniczy RispoleptConsta przyjmuje się jednocześnie z lekami silnie wiążącymi się z białkami.W razie skojarzonego stosowania leków, należy zapoznać się z charakterystykami odpowiednichproduktów leczniczych, w celu poznania szlaków metabolizmu i możliwej konieczności dostosowaniadawki.

Dzieci i młodzież

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych. Nie wiadomo czy wyniki tych badań mają znaczenie u dzieci i młodzieży.

Przykłady

Poniżej wymieniono przykłady leków, które potencjalnie mogą wykazywać lub nie wykazują interakcji z rysperydonem:

Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę rysperydonu

Antybiotyki:

• erytromycyna, umiarkowany inhibitor CYP3A4 i P-gp, nie zmienia farmakokinetyki rysperydonu

ani czynnej frakcji przeciwpsychotycznej;

• ryfampicyna, silny induktor CYP3A4 i P-gp, zmniejszała stężenie czynnej frakcji

przeciwpsychotycznej w osoczu. Antycholinoesterazy:

• donepezil i galantamina, substraty zarówno CYP2D6 i CYP3A4, nie wykazują istotnego klinicznie wpływu na farmakokinetykę rysperydonu i jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej.Leki przeciwpadaczkowe:

• karbamazepina, silny induktor CYP3A4 i P-gp zmniejsza stężenie czynnej frakcji przeciwpsychotycznej rysperydonu w osoczu. Podobne działanie można zaobserwować podczas stosowania leków, takich jak np. fenytoina i fenobarbital, indukujących enzym wątrobowy CYP3A4 jak również P-gp;

• topiramat zmniejszał w umiarkowanym stopniu biodostępność rysperydonu, ale nie jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej. Dlatego ta interakcja może nie mieć znaczenia klinicznego.Leki przeciwgrzybicze:

• itrakonazol, silny inhibitor CYP3A4 i P-gp, w dawkach 200 mg/dobę zwiększał stężenie czynnej frakcji przeciwpsychotycznej o około 70%, przy dawkach rysperydonu od 2 do 8 mg/dobę;• ketokonazol, silny inhibitor CYP3A4 i P-gp w dawkach 200 mg/dobę zwiększał stężenie rysperydonu a zmniejszał stężenie 9-hydroksyrysperydonu.

Leki przeciwpsychotyczne:

• fenotiazyny mogą zwiększać stężenie rysperydonu w osoczu ale nie jego czynnej frakcji

przeciwpsychotycznej. Leki przeciwwirusowe:

• inhibitory proteazy: nie ma danych z oficjalnych badań; ponieważ jednak rytonawir jest silnym inhibitorem CYP3A4 i słabym inhibitorem CYP2D6, to rytonawir i wzmacniane rytonawirem inhibitory proteazy mogą zwiększać stężenia rysperydonu i jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej.

Leki beta-adrenolityczne:

• niektóre leki beta-adrenolityczne mogą powodować zwiększenie stężenia rysperydonu w osoczu,

ale nie jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej. Inhibitory kanałów wapniowych:

• werapamil, umiarkowany inhibitor CYP3A4 i inhibitor P-gp, zwiększa stężenia rysperydonu i jego

czynnej frakcji przeciwpsychotycznej. Leki żołądkowo-jelitowe:

• antagoniści receptora H2: cymetydyna i ranitydyna, słabe inhibitory CYP2D6 i CYP3A4, zwiększały biodostępność rysperydonu, lecz tylko w niewielkim stopniu jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej.

Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne:• fluoksetyna, silny inhibitor CYP2D6, zwiększa stężenie rysperydonu w osoczu lecz w mniejszym stopniu jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej;

• paroksetyna, silny inhibitor CYP2D6, zwiększa stężenie rysperydonu w osoczu ale w dawkach do 20 mg/dobę, a w mniejszym stopniu jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej. Większe dawki paroksetyny mogą jednak zwiększać stężenie czynnej frakcji przeciwpsychotycznej rysperydonu;

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać stężenia rysperydonu w osoczu, ale nie jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej. Amitryptylina nie wpływa na farmakokinetykę rysperydonu i jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej;

• sertralina, słaby inhibitor CYP2D6 oraz fluwoksamina, słaby inhibitor CYP3A4, w dawkach do 100 mg/dobę, nie wywołują istotnych klinicznie zmian stężeń rysperydonu i jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej. Natomiast, w dawkach większych niż 100 mg/dobę, sertralina lub fluwoksamina mogą zwiększać stężenia rysperydonu i jego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej.

Wpływ rysperydonu na farmakokinetykę innych produktów leczniczych

Leki przeciwpadaczkowe:

• rysperydon nie wykazuje istotnego klinicznie wpływu na farmakokinetykę walproinianu czy

topiramatu.

Leki przeciwpsychotyczne:

• arypiprazol, substrat CYP2D6 i CYP3A4: rysperydon w postaci tabletek lub wstrzyknięć nie wpływał na sumaryczną farmakokinetykę arypiprazolu i jego czynnego metabolitu dehydroarypiprazolu.

Glikozydy naparstnicy:

• rysperydon nie wykazuje istotnego klinicznie wpływu na farmakokinetykę digoksyny. Lit:

• rysperydon nie wykazuje istotnego klinicznie wpływu na farmakokinetykę litu.

Jednoczesne stosowanie rysperydonu z furosemidem

Informacje dotyczące zwiększonej śmiertelności pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem,jednocześnie otrzymujących furosemid - patrz punkt 4.4.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania rysperydonu u kobiet w okresie ciąży.W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania teratogennego rysperydonu, lecz stwierdzanoinnego rodzaju toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla człowiekanie jest znane.

Noworodki, które były narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym produktuleczniczego Rispolept Consta) podczas trzeciego trymestru ciąży, są w grupie ryzyka działańniepożądanych, w tym zaburzeń pozapiramidowych i (lub) objawów odstawiennych o różnym nasileniu iczasie trwania po porodzie. Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, drżenie,senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane z karmieniem. W związkuz powyższym noworodki powinny być uważnie monitorowane.

Produktu leczniczego Rispolept Consta nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.

Karmienie piersią

W badaniach przeprowadzanych na zwierzętach stwierdzono przenikanie rysperydonui 9-hydroksyrysperydonu do mleka. Wykazano również, że rysperydon i 9-hydroksyrysperydon takżeprzenikają w małych ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Brak danych dotyczących działańniepożądanych występujących u niemowląt karmionych piersią. Dlatego należy rozważyć stosunekkorzyści z karmienia piersią do ryzyka dla dziecka.

Płodność

Jak w przypadku innych leków będących antagonistami receptorów D2, Rispolept Consta zwiększastężenie prolaktyny. Hiperprolaktynemia może hamować wytwarzanie GnRH w podwzgórzu, co

powoduje zmniejszenie wydzielania gonadotropin w przysadce. To z kolei, na skutek zaburzeń steroidogenezy w gonadach, może hamować czynności rozrodcze zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.

Nie stwierdzono takich działań w badaniach przedklinicznych.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Rispolept Consta może wywierać niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn, ze względu na potencjalne oddziaływanie na układ nerwowy i zaburzeniawidzenia (patrz punkt 4.8). Dlatego pacjentom należy doradzać powstrzymanie się od prowadzeniasamochodu lub obsługiwania maszyn do czasu poznania ich indywidualnej wrażliwości na lek.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane (częstość ≥ 1/10) to: bezsenność, lęk, ból głowy, infekcjegórnych dróg oddechowych, parkinsonizm i depresja.

Występujące działania niepożądane zależne od dawki obejmowały parkinsonizm i akatyzję.

Po wprowadzeniu produktu na rynek odnotowano ciężkie reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w tymmartwicę, ropień, zapalenie tkanki łącznej, wrzód, krwiak, torbiel i guzek. Częstość ich występowaniajest nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych). Pojedyncze przypadkiwymagały interwencji chirurgicznej.

Poniżej podano wszystkie działania niepożądane zgłoszone w trakcie badań klinicznych i powprowadzeniu produktu do obrotu, z częstością występowania ustaloną na podstawie badańklinicznych produktu Rispolept Consta. Zastosowano następujące określenia odnoszące się doczęstości występowania: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000) i bardzo rzadko (< 1/10 000).

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania, objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Klasyfikacja

układów

i narządów

Zakażenia

i zarażenia

pasożytnicze

Zaburzenia krwi

i układu chłonnego

Działanie niepożądane

Częstość

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko

zakażenie zapalenie płuc, zakażenie dróg

górnych dróg zapalenie oddechowych,

oddechowych oskrzeli, zapalenie pęcherza

zapalenie zatok, moczowego,

zakażenie dróg zakażenie ucha,

moczowych, zakażenie oka,

grypa zapalenie

migdałków,

grzybica paznokci,

zapalenie tkanki

łącznej, zakażenie,

zakażenie

miejscowe,

zakażenie

wirusowe, akaroza

skórna, ropień

podskórny

niedokrwistość leukopenia, agranulocytozac,

trombocytopenia, neutropenia,

zmniejszenie zwiększenie

wartości liczby

hematokrytu, eozynofilów

Klasyfikacja

układów

i narządów

Zaburzenia

układu

immunologicznego

Zaburzenia

endokrynologiczne

Zaburzenia

metabolizmu

i odżywiania

Zaburzenia

psychiczne

Zaburzenia

układu nerwowego

Działanie niepożądane

Częstość

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko

nadwrażliwość reakcja

anafilaktycznac

hiperprolaktyne

miaa

hiperglikemia,

zwiększenie

masy ciała,

zwiększenie

apetytu,

zmniejszenie

masy ciała,

zmniejszenie

apetytu

zaburzenia snu,

pobudzenie,

zmniejszone

libido

sedacja/senność,

akatyzja , d

cukrzycowa

kwasica ketonowa

dystonia , d

zawroty głowy,

dyskineza , d

drżenie

obecność glukozy

w moczu

nieprawidłowe

wydzielanie

hormonu

antydiuretyczne

zatrucie wodnec,

hipoglikemia,

hiperinsulinemi

ac, polidypsja,

somnambulism,

zaburzenia

odżywiania

związane ze

snem,

przytępiony

afekt

złośliwy zespół

neuroleptyczny,

zaburzenia

naczyniowo-

mózgowe, brak

reakcji na

bodźce,

zmniejszony

poziom

świadomości,

śpiączka

cukrzycowa,

kiwanie głową

cukrzycab,

jadłowstręt,

zwiększenie

stężenia

trójglicerydów we

krwi, zwiększenie

stężenia

cholesterolu we

krwi

mania,

stan

splątania,

anorgazmia,

nerwowość,

koszmary senne

bezsennośće,

depresja, lęk

parkinsonizmd,

dyskineza

późna,

niedokrwienie

mózgu, utrata

świadomości,

napady

drgawkowed,

omdleni

nadpobudliwość

psychomotoryczna,

zaburzenia

równowagi,

nieprawidłowa

ordynacja,

zawroty głowy

zależne od postawy

ciała, zaburzenia

koncentrac

ji,

dyzartria,

zaburzenia smaku,

niedoczulica,

parestezje

ból głowy

Klasyfikacja Działanie niepożądane układów Częstość

i narządów

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Zaburzenia oka niewyraźne zapalenie spojówek zamknięcie

widzenie suche oko, tętnicy zwiększone siatkówki, łzawienie, jaskra, przekrwienie oczu zaburzenia ruchu gałek

ocznych, rotacyjne ruchy gałek ocznych, światłowstręt, owrzodzenia brzegów powiek, zespół wiotkiej tęczówki (śródoperacyjny

) c

Zaburzenia ucha i zawroty głowy,

błędnika szum w uszach, ból

ucha

Zaburzenia serca tachykardia migotanie

przedsionków, blok

przedsionkowo

komorowy,

zaburzenia

przewodzenia,

wydłużenie odstępu

QT w EKG,

bradykardia,

nieprawidłowy

zapis EKG,

kołatanie serca

Zaburzenia niedociśnienie, niedociśnienie

naczyniowe nadciśnienie ortostatyczne

niemiarowość

zatokowa

zatorowość

płucna,

zakrzepica

żylna, napady

zaczerwienienia

Zaburzenia

układu

oddechowego,

klatki piersiowej i

śródpiersia

duszność, ból

gardła i krtani,

kaszel,

przekrwienie

błony śluzowej

nosa

hiperwentylacja,

przekrwienie dróg

oddechowych,

sapanie,

krwawienie z nosa

zespół bezdechu

śródsennego,

zachłystowe

zapalenie płuc,

przekrwienie

płuc, rzężenia,

dysfonia,

zaburzenia

oddechowe

Klasyfikacja

układów

i narządów

Zaburzenia

żołądka i jelit

Zaburzenia skóry

i tkanki

podskórnej

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe

i tkanki łącznej

Zaburzenia nerek

i dróg moczowych

Ciąża, połóg

i okres

okołoporodowy

Zaburzenia

układu

rozrodczego

i piersi

Działanie niepożądane

Częstość

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko

ból w jamie nietrzymanie stolca, zapalenie ileus

brzusznej, dysfagia, wzdęcia trzustki,

uczucie niedrożność

dyskomfortu w jelit, obrzęk

jamie brzusznej, języka,

wymioty, kamienie

nudności, kałowe,

zaparcia, zapalenie warg

zapalenie

żołądka i jelit,

biegunka,

niestrawność,

suchość w jamie

ustnej, ból zęba

wysypka świąd, łysienie, polekowe obrzęk

wyprysk, sucha wykwity skórne, naczynioruchowy

skóra, rumień pokrzywka,

odbarwienie skóry, hiperkeratoza,

trądzik, łojotokowe łupież,

zapalenie skóry zaburzenia

skóry,

uszkodzenie

skóry

skurcze mięśni, zwiększone rabdomioliza,

ból mięśniowo- stężenie kinazy nieprawidłowa

szkieletowy, ból fosfokreatynowej postawa ciała,

pleców, ból we krwi,

stawów zesztywnienie

stawów, obrzęk

stawów, osłabienie

mięśni, ból szyi

nietrzymanie częstomocz, zastój

moczu moczu, dyzuria

noworodkowy

zespół

odstawienia c

zaburzenia zaburzenia priapizmc,

erekcji, brak ejakulacji, obrzęk piersi,

miesiączki, opóźnione powiększenie

mlekotok miesiączkowanie, piersi,

zaburzenia wydzielina z

miesiączkowaniad, piersi

ginekomastia,

zaburzenia funkcji

seksualnych, ból

piersi, dyskomfort

piersi, wydzielina z

pochwy

Klasyfikacja

układów

i narządów

Zaburzenia ogólne

i stany w miejscu

podania

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Urazy, zatrucia

i powikłania po

zabiegach

Działanie niepożądane

Częstość

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko

obrzękd, obrzęk twarzy, hipotermia,

gorączka, ból w dreszcze, zmniejszenie

klatce zwiększenie temperatury

piersiowej, temperatury ciała, ciała,

osłabienie nieprawidłowy ochłodzenie

(astenia), sposób chodzenia, obwodowych

zmęczenie, ból, pragnienie, części ciała,

reakcja w dyskomfort w zespół

miejscu klatce piersiowej, odstawienia

wstrzyknięcia złe samopoczucie, leku, uczucie

dziwne dyskomfortu

samopoczucie,

stwardnieniec

zwiększenie zwiększenie żółtaczka

aktywności aktywności

aminotransferaz, enzymów

zwiększenie wątrobowych

aktywności

gammaglutamyl

otransferazy

upadek ból związany z

procedurami

medycznymi

a Hiperprolaktynemia może w niektórych przypadkach prowadzić do ginekomastii, zaburzeńmenstruacji, braku miesiączki, braku owulacji, mlekotoku, zaburzeń płodności, zmniejszonegolibido, zaburzeń wzwodu.

b W badaniach z kontrolą placebo cukrzycę zgłaszano u 0,18% osób leczonych rysperydonem wporównaniu do 0,11% w grupie placebo. Całkowita częstość występowania cukrzycy wewszystkich badaniach klinicznych wyniosła 0,43% u wszystkich osób leczonych rysperydonem.c Nie stwierdzono w badaniach klinicznych produktu leczniczego Rispolept Consta, leczstwierdzano po wprowadzeniu rysperydonu do obrotu.

d Zespół pozapiramidowy może się objawiać: parkinsonizmem (zwiększone wydzielanie śliny,sztywność mięśni szkieletowych, parkinsonizm, ślinienie się, objaw koła zębatego wparkinsonizmie, bradykinezja, hipokinezja, maskowaty wyraz twarzy, napięcie mięśni, akineza,sztywność karku, sztywność mięśni, chód parkinsonowski i nieprawidłowy odruch z gładziznyczoła, parkinsonowskie drżenie spoczynkowe), akatyzją (akatyzja, niepokój ruchowy,hiperkinezja i zespół niespokojnych nóg), drżeniem, dyskinezą (dyskineza, drganie mięśni,choreoatetoza, atetoza i drgawki kloniczne mięśni), dystonią. Dystonia obejmuje tu dystonię,zwiększone napięcie mięśni, kręcz szyi, mimowolne skurcze mięśni, przykurcz mięśni, kurczpowiek, rotacyjne ruchy gałki ocznej, porażenie języka, skurcze mięśni twarzy, skurcz krtani,miotonię, opistotonus, skurcz mięśni ust i gardła, pleurototonus, skurcz języka, szczękościsk.Należy zauważyć, że wymieniono szeroki zakres objawów, które niekoniecznie muszą miećpodłoże pozapiramidowe. Bezsenność obejmuje: trudności z zasypianiem, bezsenność śródnocną;Napady drgawkowe obejmują: uogólniony napad toniczno-kloniczny; Zaburzeniamiesiączkowania obejmują: nieregularne miesiączkowanie, skąpe miesiączkowanie;Obrzęk obejmuje: obrzęk uogólniony, obrzęk obwodowy, obrzęk ciastowaty.

Działania niepożądane stwierdzone podczas stosowania postaci farmaceutycznych paliperydonu

Paliperydon jest czynnym metabolitem rysperydonu, dlatego profile działań niepożądanych tychsubstancji (w tym zarówno postaci doustnych, jak i postaci do wstrzyknięć) odpowiadają sobiewzajemnie. Oprócz wyżej wymienionych działań niepożądanych, podczas stosowania produktówpaliperydonu stwierdzono wymienione poniżej działania, które mogą wystąpić podczas stosowaniaproduktu leczniczego Rispolept Consta.

Zaburzenia serca:

Zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej.

Reakcja anafilaktyczna

Po wprowadzeniu do obrotu, rzadko zgłaszano przypadki reakcji anafilaktycznej po wstrzyknięciuproduktu leczniczego Rispolept Consta u pacjentów, którzy wcześniej tolerowali rysperydon podawanydoustnie (patrz punkt 4.4).

Oddziaływania związane z grupą leków

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, stwierdzano bardzo rzadkie przypadkiwydłużenia odstępu QT po wprowadzeniu rysperydonu do obrotu. Innymi związanymi z klasą,oddziaływaniami na serce opisywanymi dla leków przeciwpsychotycznych, w przypadku którychwystępuje wydłużenie odcinka QT są: arytmia komorowa, migotanie komór, tachykardia komorowa,nagła śmierć, zatrzymanie akcji serca i częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Podczas leczenia lekami przeciwpsychotycznymi, zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej, w tym zatorowość płucną i zakrzepicę żył głębokich (nieznana częstość).

Zwiększenie masy ciała

W trwającym 12 tygodni badaniu metodą podwójnie ślepej próby z kontrolą placebo, u 9% pacjentówotrzymujących Rispolept Consta w porównaniu z 6% pacjentów otrzymujących placebo, zaobserwowanona końcu badania zwiększenie masy ciała o ≥ 7%. W trwającym przez 1 rok badaniu otwartym produktuleczniczego Rispolept Consta, zmiany masy ciała u poszczególnych pacjentów wynosiły zazwyczaj ± 7%w porównaniu ze stanem przed rozpoczęciem badania. U 25% pacjentów zaobserwowano ≥ 7%zwiększenie masy ciała.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych: Aleje Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Ponieważ przedawkowanie postaci pozajelitowej produktu leczniczego jest mniej prawdopodobne niżw przypadku przyjmowania jego postaci doustnej, poniżej przedstawiono informacje dotyczące postacidoustnej.

Objawy

Opisywane objawy podmiotowe i przedmiotowe wynikały z nasilenia wyników farmakologicznegodziałania rysperydonu. Były to: senność i sedacja, tachykardia i niedociśnienie oraz objawypozapiramidowe. Po przedawkowaniu odnotowano przypadki wydłużenia odstępu QT i drgawek.Częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes stwierdzano w związku z jednoczesnymprzedawkowaniem rysperydonu podawanego doustnie i paroksetyny.

W przypadku ostrego przedawkowania, należy zawsze brać pod uwagę możliwość zatrucia wielomalekami jednocześnie.

Leczenie

Należy uzyskać i utrzymać drożność dróg oddechowych oraz zapewnić odpowiednią podaż tlenu iwentylację. Natychmiast należy rozpocząć kontrolowanie czynności układu krążenia z ciągłym zapisemelektrokardiograficznym, w celu wykrycia ewentualnych zaburzeń rytmu.

Nie ma swoistego antidotum na rysperydon, dlatego należy wdrożyć odpowiednie leczeniepodtrzymujące. Niedociśnienie i zapaść krążeniową należy leczyć odpowiednimi środkami, takimi jakdożylnie podawane płyny i (lub) leki sympatykomimetyczne. W razie wystąpienia ciężkich objawówpozapiramidowych, należy wdrożyć leczenie antycholinergiczne. Należy dokładnie obserwować pacjentai monitorować parametry życiowe do czasu ustąpienia objawów zatrucia.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inne leki przeciwpsychotyczne; kod ATC: N05AX08.

Mechanizm działania

Rysperydon jest wybiórczym antagonistą monoaminergicznym o unikatowych właściwościach.Charakteryzuje się dużym powinowactwem do receptorów serotoninergicznych 5-HT2i dopaminergicznych D2. Rysperydon wiąże się również z receptorami alfa-1-adrenergicznymi i, zmniejszym powinowactwem, z receptorami histaminergicznymi H1 i receptorami α-2-adrenergicznymi.Rysperydon nie wykazuje powinowactwa do receptorów cholinergicznych. Chociaż rysperydon jestsilnym antagonistą receptorów D2, co wiąże się z korzystnym wpływem na wytwórcze objawyschizofrenii, w mniejszym stopniu ogranicza aktywność motoryczną i wywołuje katalepsję niż klasyczneneuroleptyki. Zrównoważone ośrodkowe działanie antagonistyczne na receptory serotoninergiczne idopaminergiczne może zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia pozapiramidowych działańniepożądanych i rozszerzyć oddziaływanie terapeutyczne na objawy negatywne i zaburzenia afektywnewystępujące w przebiegu schizofrenii.

Skuteczność kliniczna

Skuteczność produktu leczniczego Rispolept Consta (25 mg i 50 mg) w leczeniu objawów zaburzeńpsychotycznych (schizofrenii lub zaburzeń schizoafektywnych) określono w próbie klinicznej z okresemobserwacji wynoszącym 12 tygodni, z grupą kontrolną placebo, z udziałem dorosłych pacjentówleczonych w szpitalu i ambulatoryjnie, którzy spełniali kryteria rozpoznania schizofrenii według DSM-IV.

W trwającym 12 tygodni badaniu porównawczym, z udziałem pacjentów ze schizofrenią o stabilnymprzebiegu, wykazano równą skuteczność produktu leczniczego Rispolept Consta oraz rysperydonu wpostaci tabletek doustnych. Skuteczność i bezpieczeństwo długotrwałego stosowania (50 tygodni)produktu leczniczego Rispolept Consta określono także w badaniu otwartym z udziałem pacjentów zpsychozą, leczonych w szpitalu i ambulatoryjnie, którzy spełniali kryteria DSM-IV rozpoznania

schizofrenii lub zaburzeń schizoafektywnych. Podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczegoRispolept Consta, skuteczność się utrzymywała (Rycina 1).

Rycina 1. Średni wynik całkowitej punktacji w Skali Objawów Pozytywnych i Negatywnych (ang.Possitive and Negative Syndrome Scale, PANSS) w czasie, u pacjentów ze schizofrenią, wyznaczonymetodą ekstrapolacji ostatniej obserwacji (ang. Last Observation Carried Forward, LOCF).

Placebo

RIS 25 mg

RIS 50 mg

Początkowo

2 4 6 8 10 12

Tygodnie

Punkt

końcowy

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Wchłanianie rysperydonu z produktu leczniczego Rispolept Consta jest całkowite.

Po wstrzyknięciu domięśniowym pojedynczej dawki produktu leczniczego Rispolept Consta, profiluwalniania leku składa się z początkowego uwolnienia małej dawki leku (< 1% dawki), potem następujeokres latencji, trwający 3 tygodnie. Główne uwalnianie rysperydonu zaczyna się po 3 tygodniach, trwaod 4. do 6. tygodnia i kończy się w 7. tygodniu. Dlatego też, w okresie pierwszych 3 tygodni stosowaniaproduktu leczniczego Rispolept Consta, należy podawać uzupełniające leki przeciwpsychotyczne wpostaci doustnej (patrz punkt 4.2).

Uzależnienie schematu dawkowania (wstrzyknięcie domięśniowe, co dwa tygodnie) od profiluuwalniania zapewnia utrzymywanie się stężenia terapeutycznego leku w osoczu od 4 do 6 tygodni odostatniego wstrzyknięcia produktu leczniczego Rispolept Consta.

Po wielokrotnych domięśniowych wstrzyknięciach produktu leczniczego Rispolept Consta w dawce25 mg lub 50 mg co dwa tygodnie, mediana minimalnego stężenia przed podaniem kolejnej dawki orazstężenia maksymalnego czynnej frakcji przeciwpsychotycznej leku wahała się odpowiednio w zakresie9,9–19,2 ng/ml oraz 17,9–45,5 ng/ml. Nie obserwowano kumulacji rysperydonu podczas długotrwałegostosowania leku (12 miesięcy) u pacjentów, którym podawano lek w postaci wstrzyknięć w dawce od25 mg do 50 mg co dwa tygodnie.

W powyżej opisanych badaniach podawano lek we wstrzyknięciach do mięśnia pośladkowego.Wstrzyknięcia leku w tych samych dawkach do mięśni naramiennego i pośladkowego są biorównoważnei w związku z tym mogą być stosowane zamiennie.

Dystrybucja

Dystrybucja rysperydonu przebiega szybko. Objętość dystrybucji wynosi 1–2 l/kg mc. W osoczurysperydon wiąże się z albuminami i kwaśną glikoproteiną alfa 1. Rysperydon w osoczu jest związany zbiałkami w 90%, a 9-hydroksyrysperydon w 77%.

Metabolizm i eliminacja

Rysperydon jest metabolizowany przez cytochrom CYP2D6 do 9-hydroksyrysperydonu, który ma podobne właściwości farmakologiczne do właściwości rysperydonu. Rysperydon i

9-hydroksyrysperydon tworzą aktywną frakcję przeciwpsychotyczną. CYP2D6 podlega polimorfizmowigenetycznemu. Osoby intensywnie metabolizujące z udziałem CYP 2D6 zamieniają szybko rysperydonna 9-hydroksy-rysperydon, podczas gdy osoby słabo metabolizujące z udziałem CYP2D6 zamieniają goznacznie wolniej. Chociaż u osób intensywnie metabolizujących jest mniejsze stężenie rysperydonu, awiększe stężenie 9-hydroksyrysperydonu niż u osób słabo metabolizujących, to farmakokinetykirysperydonu i 9-hydroksyrysperydonu łącznie (tzw. aktywna frakcja przeciwpsychotyczna), po podaniudawki pojedynczej i dawek wielokrotnych, są podobne u osób intensywnie i słabo metabolizujących zudziałem CYP2D6.

Inną ścieżką metaboliczną rysperydonu jest N-dealkilacja. Badania in vitro przeprowadzone na ludzkichmikrosomach wątrobowych wykazały, że rysperydon w klinicznie istotnych stężeniach nie hamujeznacząco metabolizmu leków ulegających przemianom katalizowanym przez izoenzymy cytochromuP450, w tym CYP1A2, CYP2A6, CYP2C8/9/10, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A4 i CYP3A5. W okresietygodnia od chwili podania, 70% dawki jest wydalane z moczem, a 14% z kałem. W moczu, rysperydonoraz 9-hydroksyrysperydon stanowi 35-45% dawki podanej doustnie. Pozostała część to niewykazująceaktywności metabolity. Faza eliminacji kończy się około 7 do 8 tygodni po ostatnim wstrzyknięciuproduktu leczniczego Rispolept Consta.

Liniowość

Właściwości farmakokinetyczne rysperydonu charakteryzują się liniowością w zakresie dawek 25 mg - 50 mg, wstrzykiwanych co 2 tygodnie.

Osoby w podeszłym wieku, osoby z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

Badania farmakokinetyki dotyczące jednorazowej dawki rysperydonu podanego doustnie wykazaływiększe stężenia w osoczu o średnio 43%, dłuższy okres półtrwania o 38% i zmniejszenie o 30%klirensu czynnej frakcji przeciwpsychotycznej u pacjentów w podeszłym wieku.

U dorosłych z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek klirens czynnej frakcjiprzeciwpsychotycznej wynosił około 48% klirensu u młodych zdrowych dorosłych osób (zakres wieku25-35 lat). U dorosłych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek klirens czynnej frakcjiprzeciwpsychotycznej wynosił około 31% klirensu u młodych zdrowych dorosłych osób. Okrespółtrwania czynnej frakcji przeciwpsychotycznej wynosił 16,7 godzin u młodych dorosłych, 24,9 godzinu dorosłych z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (lub był około 1,5 razy dłuższy niż umłodych dorosłych), oraz 28,8 godzin u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (lub był około 1,7razy dłuższy niż u młodych dorosłych). Stężenie rysperydonu w osoczu u pacjentów z niewydolnościąwątroby było prawidłowe, jednak średnie stężenie wolnej frakcji rysperydonu zwiększyło się u tychpacjentów o 37,1%.

Klirens i okres półtrwania w fazie eliminacji podanego doustnie rysperydonu i czynnej frakcjiprzeciwpsychotycznej u dorosłych z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nieróżniły się znacząco od analogicznych parametrów u młodych zdrowych dorosłych osób.

Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne

Nie stwierdzono związku między stężeniami aktywnej frakcji przeciwpsychotycznej w osoczua zmianami całkowitej punktacji skali PANSS (ang. Positive and Negative Syndrome Scale) orazcałkowitej punktacji skali ESRS (ang. Extrapyramidal Symptom Rating Scale) obserwowanymi podczas

kolejnych wizyt w badaniach III fazy, których celem było określenie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku.

Płeć, rasa i palenie tytoniu

Analiza farmakokinetyki w populacji nie wskazuje na widoczny wpływ płci, rasy lub nawyku paleniatytoniu na farmakokinetykę rysperydonu lub aktywnej frakcji przeciwpsychotycznej.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Podobnie jak w badaniach dotyczących długotrwałego działania toksycznego doustnych produktówzawierających rysperydon, przeprowadzonych na szczurach i psach, głównymi objawami działaniaproduktu leczniczego Rispolept Consta (podawanego domięśniowo przez okres do 12 miesięcy) byłoindukowane prolaktyną pobudzenie gruczołów sutkowych, zmiany w układzie rozrodczym u samców isamic, oraz zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, związane z aktywnościąfarmakodynamiczną rysperydonu. W badaniach toksykologicznych przeprowadzanych na młodychszczurach stwierdzano zwiększoną śmiertelność i opóźnienie rozwoju u ich potomstwa. W 40-tygodniowym badaniu wystąpiło opóźnienie dojrzewania płciowego u młodych psów. Na podstawie polapod krzywą (AUC) nie stwierdzono zaburzenia wzrostu kości długich u psów przy narażeniu 3,6 razywiększym od maksymalnej ekspozycji u młodzieży (1,5 mg/dobę), natomiast u młodzieży w przypadkuekspozycji 15 razy większej od maksymalnej ekspozycji na lek, zaobserwowano wpływ na kości długie idojrzewanie płciowe.

Rysperydon nie miał działania teratogennego u szczura ani u królika. W badaniach nad rozmnażaniem uszczurów pod wpływem rysperydonu, działania niepożądane dotyczyły zachowań rodziców podczaskojarzenia się oraz masy urodzeniowej i przeżywalności potomstwa. U szczurów ekspozycja narysperydon w okresie płodowym wiązała się z deficytami funkcji poznawczych u zwierząt dorosłych.Inne środki będące antagonistami dopaminy, podane ciężarnym zwierzętom, negatywnie oddziaływałyna uczenie się i rozwój ruchowy potomstwa.

Podawanie produktu leczniczego Rispolept Consta samcom i samicom szczurów przez 12 i 24 miesięcyw dawce 40 mg/kg masy ciała przez 2 tyg., spowodowało wystąpienie osteodystrofii. Dawka produktupowodująca osteodystrofię u szczurów, w przeliczeniu na mg/m2 powierzchni ciała, była ośmiokrotniewiększa od maksymalnej dawki zalecanej u ludzi i wiązała się z dwukrotnie większym stężeniemrysperydonu w osoczu w porównaniu do maksymalnego stężenia w osoczu u ludzi, które jestprzewidywane po podaniu maksymalnej zalecanej dawki produktu. Nie zaobserwowano osteodystrofii upsów, u których przez 12 miesięcy stosowano Rispolept Consta w dawce do 20 mg/kg masy ciała przez 2tyg. Podanie tej dawki wiązało się z osiągnięciem stężenia leku w osoczu, które było 14-krotnie większeod stężenia u ludzi po podaniu maksymalnej zalecanej dawki produktu.

Nie odnotowano żadnych danych wskazujących na potencjalne działanie genotoksyczne leku.

Zgodnie z oczekiwaniami względem silnie działającego antagonisty receptorów D2, w badaniachdziałania rakotwórczego na szczurach i myszach stwierdzano zwiększenie częstości występowaniagruczolaków przysadki (u myszy), hormonalnie czynnych gruczolaków trzustki (u szczurów) igruczolaków gruczołów sutkowych (u obu gatunków).

W badaniu działania rakotwórczego na szczurach szczepu Wistar (podszczep Hannover) po podaniudomięśniowym produktu Rispolept Consta (w dawkach 5 lub 40 mg/kg masy ciała przez 2 tyg.) w dawce40 mg/kg masy ciała obserwowano: większą częstość hormonalnie czynnych guzów trzustki, przysadkimózgowej i rdzenia nadnerczy, a po podaniu leku w dawkach 5 lub 40 mg/kg masy ciała stwierdzonowiększą częstość guzów gruczołów sutkowych. Guzy te, stwierdzane po podawaniu leku doustnie idomięśniowo, mogą być związane z przedłużonym zablokowaniem receptora dopaminergicznego D2oraz ze zwiększonym stężeniem prolaktyny w surowicy. Badania na hodowlach tkankowych wskazują,że rozwój komórek w ludzkich guzach piersi może być stymulowany przez prolaktynę. Hiperkalcemiaobserwowana w obu grupach dawkowych szczurów otrzymujących produkt leczniczy Rispolept Constamogła przyczynić się do zwiększenia częstości występowania guzów rdzenia nadnerczy. Nie ma

dowodów na to, że hiperkalcemia może powodować powstawanie guzów chromochłonnych(phaeochromocytoma) u ludzi.

Gruczolaki cewkowe nerek występowały u samców szczura, którym podawano Rispolept Consta wdawce 40 mg/kg masy ciała przez 2 tygodnie. Guzy nerek nie występowały w grupach kontrolnych popodaniu małej dawki produktu, roztworu 0,9% NaCl, ani po podaniu nośnika w postaci mikrosfer.Mechanizm powstawania nowotworów nerek u samców szczurów szczepu Wistar (podszczepHannover), którym podawano produkt leczniczy Rispolept Consta, nie jest znany. Wzrost częstościnowotworów nerek wywołanych terapią nie został potwierdzony w badaniach rakotwórczości po podaniudoustnym u szczurów szczepu Wistar (podszczep Wiga) ani u myszy szczepu Swiss. Badania różnicmiędzyosobniczych w zakresie profilu narządów zaatakowanych przez nowotwór sugerują, że szczurypodszczepu Wistar (podszczep Hannover) użyte w badaniu rakotwórczości, różnią się w sposób znaczącyod szczurów szczepu Wistar (podszczep Wiga) użytych w badaniu rakotwórczości jamy ustnej, jeślichodzi o związane z wiekiem, samoistnie zachodzące w nerkach zmiany o charakterze

nienowotworowym, wzrost stężenia prolaktyny w surowicy, jak również zmiany w nerkach, w reakcji narysperydon. Brak danych wskazujących na powodowanie zmian związanych z nerkami u psówdługotrwale leczonych produktem leczniczym Rispolept Consta.

Znaczenie wystąpienia osteodystrofii, guzów związanych z wpływem leku na wydzielanie prolaktynyi przypuszczalnie swoistych dla szczurów guzów nerek w odniesieniu do ryzyka u ludzi jest nieznane.

U szczurów i psów, po podaniu dużych dawek produktu leczniczego Rispolept Consta, obserwowanopodrażnienie w miejscu wstrzyknięcia. W trwającym 24 miesiące badaniu rakotwórczości u szczurów niestwierdzono zwiększenia zapadalności na guzy w miejscu wstrzyknięcia domięśniowego, ani w grupieotrzymującej lek, ani w grupie kontrolnej.

Modele zwierzęce in vitro i in vivo wykazały, że duże dawki rysperydonu mogą powodować wydłużenieodstępu QT, teoretycznie zwiększającego u pacjentów ryzyko częstoskurczu komorowego typu torsadede pointes.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Proszek:

Polimer 7525 DL JN1[poli (D, 1-laktydo-ko-glikolid)].

Rozpuszczalnik Polisorbat 20,

karmeloza sodowa 40 mPas,disodu wodorofosforan dwuwodny,kwas cytrynowy bezwodny,sodu chlorek,

sodu wodorotlenek, woda do wstrzykiwań.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.

6.3 Okres ważności

3 lata w temperaturze 2 – 8°C.

Po przygotowaniu zawiesiny: wykazano stabilność chemiczną i fizyczną sporządzonego produktu przez

okres 24 godzin w temperaturze 25ºC.

Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt powinien być podawany natychmiast po sporządzeniu.Jeśli nie jest niezwłocznie użyty, odpowiedzialność za okres i warunki przechowywania ponosiużytkownik. Sporządzoną zawiesinę można przechowywać nie dłużej niż 6 godzin w temperaturze 25ºC,chyba że przygotowanie zawiesiny przeprowadzono w kontrolowanych i zwalidowanych warunkachaseptycznych.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w lodówce (2ºC do 8ºC).

Poza lodówką produkt leczniczy Rispolept Consta może być przechowywany w temperaturze poniżej 25°C, maksymalnie przez 7 dni przed podaniem.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Warunki przechowywania produktu leczniczego po sporządzeniu, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

• jedna fiolka zawierająca proszek

• jeden adapter fiolki umożliwiający sporządzenie zawiesiny (określane jako adapter fiolki)• jedna ampułkostrzykawka zawierająca rozpuszczalnik dla Rispolept Consta• dwie igły Terumo SurGuard®3 do wstrzyknięcia domięśniowego: - jedna igła 21G UTW 1 cal (0,8 mm x 25 mm) z zabezpieczeniem, do wstrzyknięcia do mięśnia naramiennego

- jedna igła 20G TW 2 cale (0,9 mm x 51 mm) z zabezpieczeniem, do wstrzyknięcia do mięśniapośladkowego.

Rispolept Consta dostępny jest w opakowaniu zawierającym 1 zestaw lub opakowaniu zbiorczym zawierającym 5 zestawów.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Ważna informacja

W celu zapewnienia pomyślnego podania produktu leczniczego Rispolept Consta, należy uważnie (krok po kroku) zapoznać się z „Instrukcją użytkowania urządzenia”.

Używać wyłącznie składników zestawu

Składniki tego zestawu są przeznaczone specjalnie do stosowania z produktem leczniczym RispoleptConsta. Do przygotowania zawiesiny produktu leczniczego Rispolept Consta musi być użyty wyłącznierozpuszczalnik znajdujący się w opakowaniu.

Nie wolno zastępować ŻADNEGO ze składników zestawu znajdującego się w opakowaniu.

Nie przechowywać zawiesiny po jej sporządzeniu

Należy podać zawiesinę tak szybko po sporządzeniu, jak to możliwe, aby uniknąć sedymentacji.

Właściwe podawanie

Musi być podana cała zawartość fiolki, aby pacjent otrzymał właściwą dawkę produktu leczniczego Rispolept Consta.

Urządzenie do jednorazowego użytku

Nie używać powtórnie

Aby wyroby medyczne działały zgodnie z przeznaczeniem, wymagane są określone właściwościmateriałowe. Właściwości te zostały sprawdzone tylko dla jednorazowego użycia. Wszelkie próbyponownego wykorzystania urządzenia mogą prowadzić do jego uszkodzenia lub pogorszenia działania.

Zawartość opakowania

Krok 1 Montaż zestawu

Wyjąć opakowanie Połączyć fiolkę z adapterem

Należy odczekać 30

minut

Przed sporządzeniem

zawiesiny wyjąć

opakowanie

produktu Rispolept

Consta z lodówki i

pozostawić na nie

mniej niż 30 minut.

Nie podgrzewać w

żaden sposób.

Usunąć nakrywkę z

fiolki

Oderwać kolorową

nakrywkę z fiolki.

Przetrzeć z góry

gumowy szary korek

gazikiem

nasączonym

alkoholem.

Pozostawić do

wyschnięcia.

Nie zdejmować

szarego gumowego

korka.

Przygotować adapter

fiolki

Uchwycić sterylny

blister, jak pokazano.

Oderwać i usunąć

papier zaklejający

blister.

Nie wyjmować

adaptera z blistra.

Nigdy nie dotykać

kolca. Spowoduje to

jego zanieczyszczenie.

Połączyć adapter z

fiolką

Postawić fiolkę na

twardej powierzchni i

trzymać u podstawy.

Ustawić adapter

centralnie nad szarym

gumowym korkiem.

Wcisnąć adapter prosto w

dół, aż mocno zaciśnie się

na szczycie fiolki.

Nie zakładać adaptera na

fiolkę pod kątem, gdyż

może dojść do wycieku

rozpuszczalnika podczas

wprowadzania go do

fiolki.

Nieprawidłowo

Połączenie ampułkostrzykawki z adapterem

Trzask !

Usunąć sterylny

blister

Adapter można wyciągnąć

ze sterylnego blistra tylko,

gdy jest się przygotowanym

do usunięcia białej nasadki z

ampułkostrzykawki

Trzymać fiolkę

pionowo, aby zapobiec

wyciekowi.

Trzymając fiolkę za

podstawę, pociągnąć i

zdjąć sterylny blister.

Nie wstrząsać.

Nie dotykać odkrytego

gniazda luer w

adapterze.

Spowoduje to jego

zanieczyszczenie.

Prawidłowo

uchwycić

ampułkostrzykawkę

Trzymać za biały

kołnierz na końcu

ampułkostrzykawki.

Nie trzymać za

szklany cylinder

podczas łączenia.

Nieprawidłowo

Usunąć nasadkę

Trzymając za biały

kołnierz odłamać białą

nasadkę.

Nie odkręcać ani nie

odcinać białej nasadki.

Nie dotykać końcówki

ampułkostrzykawki.

Spowoduje to jej

zanieczyszczenie.

Po zdjęciu nasadki

ampułkostrzykawka wygląda tak

Odłamaną nasadkę

można wyrzucić.

Połączyć

ampułkostrzykawkę

z adapterem

Trzymać stabilnie

adapter za osłonkę.

Trzymając

ampułkostrzykawkę

za biały kołnierz

włożyć jej koniec do

gniazda Luer w

adapterze.

Nie trzymać za

szklany cylinder

ampułkostrzykawki.

Może to

spowodować

poluzowanie lub

odłączenie się

białego kołnierza.

Połączyć

ampułkostrzykawkę

z adapterem,

przykręcając ją

zgodnie z ruchem

wskazówek zegara,

aż połączenie będzie

pewne.

Nie dokręcać zbyt

forsownie. Zbyt

mocne wkręcanie

może spowodować

uszkodzenie

końcówki

ampułkostrzykawki.

Krok 2 Sporządzanie zawiesiny

Wstrzyknąć

rozpuszczalnik

Wstrzyknąć do fiolki

cały rozpuszczalnik

zawarty w

ampułkostrzykawce.

Zawartość fiolki będzie teraz

pod ciśnieniem. Należy

trzymać wciśnięty tłok

kciukiem

Rozproszyć proszek w

rozpuszczalniku

Wstrząsać energicznie

przez co najmniej 10

sekund trzymając

wciśnięty tłok, jak

pokazano.

Obejrzeć zawiesinę.

Zawiesina prawidłowo

wymieszana będzie

jednorodna, gęsta i

mleczna w kolorze.

Proszek będzie

widoczny w płynie.

Natychmiast przejść do

następnego etapu, aby

zawiesina nie uległa

sedymentacji.

Przenieść zawiesinę do

ampułkostrzykawki

Obrócić fiolkę do góry

dnem. Powoli ciągnąć

za tłok, by pobrać z

fiolki do

ampułkostrzykawki

całą objętość

zawiesiny.

Usunąć adapter fiolki

Trzymając za biały

kołnierz

ampułkostrzykawki

należy odkręcić

ampułkostrzykawkę od

adaptera.

Oderwać część etykiety

z fiolki w miejscu

perforacji i nakleić

oderwaną naklejkę na

ampułkostrzykawkę,

dla celów

identyfikacyjnych.

Usunąć zarówno fiolkę,

jak i adapter we

właściwy sposób.

Krok 3 Dołączenie igły

Do mięśnia

naramiennego

1 - cal

Do mięśnia

pośladkowego

2 - cale

Wybrać odpowiednią igłę

Wybrać igłę w zależności od

miejsca wstrzyknięcia

(w mięsień pośladkowy lub

naramienny).

Dołączyć igłę

Rozerwać częściowo blister i

chwycić podstawę igły, jak

pokazano.

Trzymając

ampułkostrzykawkę za biały

kołnierz, połączyć ją z gniazdem

Luer w igle wkręcając zgodnie

z ruchem wskazówek zegara,

aż połączenie będzie pewne.

Ponownie wymieszać zawiesinę

Usunąć całkowicie blister.

Bezpośrednio przed

wstrzyknięciem należy

wstrząsnąć ponownie

ampułkostrzykawką, gdyż może

pojawić się osad.

Nie dotykać gniazda Luer w igle. Spowoduje to zanieczyszczenie.

Krok 4 Wstrzyknięcie dawki

Następnie

Zdjąć

przezroczystą

osłonkę z igły

Odgiąć

zabezpieczenie igły

w kierunku

ampułkostrzykawki,

jak pokazano.

Trzymając

ampułkostrzykawkę

za biały kołnierz,

zdjąć przezroczystą

osłonkę z igły.

Nie przekręcać

osłonki, ponieważ

połączenie typu

Luer mogłoby się

obluzować.

Usunąć pęcherzyki

powietrza

Trzymając

ampułkostrzykawkę

igłą do góry,

delikatnie postukać,

aby pęcherzyki

powietrza

przemieściły się do

ujścia

ampułkostrzykawki.

Usunąć powietrze

przez ostrożne i

powolne naciśnięcie

tłoka.

Wstrzyknąć

Niezwłocznie

wstrzyknąć całą

zawartość

ampułkostrzykawki

w wybrany mięsień

(pośladkowy lub

naramienny)

pacjenta

(domięśniowo –

im.).

Wstrzyknięcia w

mięsień

pośladkowy należy

dokonać w górny

zewnętrzny

kwadrant pośladka.

Nie podawać

dożylnie.

Zabezpieczyć igłę

Trzymając

ampułkostrzykawkę

jedną ręką, oprzeć

zabezpieczenie igły

o płaską twardą

powierzchnię pod

kątem 45 stopni.

Wcisnąć igłę w

zabezpieczenie

szybkim,

zdecydowanym

ruchem, tak by

całkowicie w nim

się schowała.

Unikać zakłucia

się igłą:

Nie używać dwóch

rąk.

Nie odłączać

umyślnie

zabezpieczenia igły

ani niewłaściwie się

z nim obchodzić.

Nie próbować

prostować igły ani

zakładać na nią

zabezpieczenia, gdy

igła jest skrzywiona

lub uszkodzona.

Usunąć we

właściwy sposób

Należy sprawdzić,

czy igła jest

całkowicie

zamknięta w

zabezpieczeniu

igły.

Usunąć do

specjalnego

pojemnika na

zużyte środki

medyczne.

Usunąć również

drugą,

niewykorzystaną

igłę dostarczoną

w opakowaniu.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU

Janssen-Cilag International NVTurnhoutseweg 30

B-2340 Beerse Belgia

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU