SPC - October 8, 1997 + CSDS - July 17, 2000
Mycoplasma pneumoniae, Coxiella, Chlamydia, Treponema pallidum, Borrelia burgdorferi,Leptospira, Propionibacterium acnes, Actinomyces, Eubacterium, Porphyromonas, Mobiluncus.
Drobnoustroje o średniej wrażliwości Zadowalające wyniki leczenia można uzyskać wówczas, gdy stężenia antybiotyku w miejscuzakażenia są większe od MIC.
Neisseria gonorrhoeae, Ureaplasma urealyticum, Legionella pneumophila.
Drobnoustroje oporne (MIC >4 mg/l) Co najmniej 50% szczepów danego gatunku jest opornych.Staphylococcus spp. oporne na metycylinę, Enterobacteriaceae, Pseudomonas, Acinetobacter,Nocardia, Fusobacterium, Bacteroides fragilis, Haemophilus influenzae, Haemophilusparainfluenzae.
Drobnoustroje zmiennie wrażliwe Zmienny odsetek szczepów opornych. Nie można określić wrażliwości bez wykonania antybiogramu.
Streptococcus pneumoniae, Enterococcus spp., Campylobacter coli, Peptostreptococcus,Clostridium perfringens.
Spiramycyna działa na Toxoplasma gondii w warunkach in vitro oraz in vivo.
Wśród bakterii wrażliwych nie wymieniono niektórych gatunków bakterii ze względu na brak wskazań klinicznych do stosowania produktu.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Spiramycyna wchłania się z przewodu pokarmowego szybko, ale nie całkowicie. Pokarm nie mawpływu na wchłanianie spiramycyny.
Maksymalne stężenie spiramycyny w surowicy po podaniu doustnym 6 mln j.m. wynosi 3,3 g/ml.
W małym stopniu wiąże się z białkami osocza krwi (10%). Okres półtrwania w osoczu krwi wynosi około 8 godzin.
Spiramycyna nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Przenika do mleka kobiecego.Spiramycyna bardzo dobrze przenika do ślinianek i do tkanek (stężenia leku w tkankach wynosząodpowiednio – płuca: 20–60 g/g, migdałki: 20–80 g/g, zakażone zatoki: 75–110 g/g, kości:5-100 g/g).
Po 10 dniach od zakończenia przyjmowania produktu, od 5 do 7 g substancji czynnej na 1 g tkanki pozostaje w śledzionie, wątrobie i nerkach.
Makrolidy przenikają do fagocytów i gromadzą się w nich (w neutrofilach, monocytach, makrofagach otrzewnej i pęcherzyków płucnych).
Spiramycyna osiąga duże stężenia w fagocytach u ludzi. Z właściwości tych wynika wyjaśnienie, dlaczego makrolidy działają na bakterie znajdujące się wewnątrz komórek.
Spiramycyna jest metabolizowana w wątrobie. Powstają czynne metabolity o niezidentyfikowanej strukturze chemicznej.
6