CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

SANDOSTATIN LAR 10 mg proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwańSANDOSTATIN LAR 20 mg proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwańSANDOSTATIN LAR 30 mg proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 fiolka zawiera 10 mg oktreotydu (w postaci oktreotydu octanu).1 fiolka zawiera 20 mg oktreotydu (w postaci oktreotydu octanu).1 fiolka zawiera 30 mg oktreotydu (w postaci oktreotydu octanu).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

produkt zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, tzn. zasadniczo jest wolny od sodu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań

Proszek: proszek barwy białej lub białej z odcieniem żółtego.Rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań: przejrzysty roztwór, bezbarwny lub o barwielekko żółtej lub brązowej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie pacjentów z akromegalią, u których leczenie chirurgiczne jest niewskazane lub nieskuteczne lubpacjentów będących w okresie przejściowym, przed wystąpieniem całkowitego efektu działania radioterapii(patrz punkt 4.2).

Leczenie objawów u pacjentów z hormonalnie czynnymi guzami żołądka, jelit i trzustki, np. rakowiakami zcechami zespołu rakowiaka (patrz punkt 5.1).

Leczenie pacjentów z zaawansowanymi guzami neuroendokrynnymi wywodzącymi się ze środkowej częściprajelita lub o nieznanym ognisku pierwotnym, w przypadku których wykluczono ognisko pierwotnenieznajdujące się w środkowej części prajelita.

Leczenie gruczolaków przysadki wydzielających TSH:

 gdy nie doszło do normalizacji wydzielania po leczeniu chirurgicznym i (lub) radioterapii; u pacjentów, dla których leczenie chirurgiczne nie jest odpowiednie;

 u pacjentów napromienianych, aż do chwili, gdy radioterapia osiągnie skuteczność.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

1

Dawkowanie

Akromegalia

Zaleca się rozpoczęcie leczenia od podawania produktu Sandostatin LAR w dawce 20 mg co 4 tygodnieprzez 3 miesiące. Pacjenci przyjmujący podskórnie (s.c.) produkt leczniczy Sandostatin mogą rozpocząćleczenie produktem leczniczym Sandostatin LAR następnego dnia po ostatnim podaniu podskórnymproduktu leczniczego Sandostatin. Następnie należy dostosować dawkę produktu leczniczego na podstawiestężenia w surowicy hormonu wzrostu (ang. GH - growth hormone) i insulinopodobnego czynnika wzrostu1/somatomedyny C (ang, IGF-1 - insulin-like growth factor) oraz objawów klinicznych.

U pacjentów, u których po 3 miesiącach objawy kliniczne i parametry biochemiczne (GH; IGF-1) nie sącałkowicie kontrolowane (stężenia GH nadal są większe niż 2,5 mikrogramy/l), można zwiększyć dawkę do30 mg co 4 tygodnie. Jeśli po 3 miesiącach parametry GH, IGF-1 i (lub) inne objawy nadal nie sązadowalająco kontrolowane podczas podawania dawki 30 mg, można zwiększyć dawkę do 40 mg co 4tygodnie.

U pacjentów, u których stężenie GH utrzymuje się stale poniżej 1 mikrograma/l, a stężenie IGF-1 wsurowicy uległo normalizacji oraz u których najszybciej ustępujące objawy przedmiotowe i podmiotoweakromegalii cofnęły się po 3 miesiącach leczenia dawką 20 mg, można zastosować produkt leczniczySandostatin LAR w dawce 10 mg co 4 tygodnie. Jednakże, szczególnie w tej grupie pacjentów wskazane jestdokładne monitorowanie skuteczności leczenia przez oznaczanie stężeń GH i IGF-1 w surowicy oraz ocenęklinicznych objawów przedmiotowych i podmiotowych podczas leczenia tą małą dawką produktuleczniczego Sandostatin LAR.

U pacjentów otrzymujących ustaloną dawkę produktu leczniczego Sandostatin LAR należy określać stężenieGH i IGF-1 co 6 miesięcy.

Hormonalnie czynne guzy żołądka, jelit i trzustki

Leczenie pacjentów z objawami związanymi z hormonalnie czynnymi guzami neuroendokrynnymi żołądka, jelit i trzustki

Zaleca się rozpoczynanie leczenia od podawania dawki 20 mg produktu leczniczego Sandostatin LAR co 4tygodnie. Pacjenci przyjmujący podskórnie produkt leczniczy Sandostatin powinni kontynuować leczenie wdawce uprzednio skutecznej przez 2 tygodnie po pierwszym wstrzyknięciu produktu leczniczego SandostatinLAR.

U pacjentów, u których po 3 miesiącach leczenia uzyskano dobrą poprawę objawów i wskaźnikówbiologicznych, dawkę produktu leczniczego Sandostatin LAR można zmniejszyć do 10 mg podawanych co 4tygodnie.

U pacjentów, u których po 3 miesiącach leczenia uzyskano tylko częściową poprawę objawów możnazwiększyć dawkę produktu leczniczego Sandostatin LAR do 30 mg podawanych co 4 tygodnie.

W dniach, gdy pomimo leczenia produktem leczniczym Sandostatin LAR objawy związane z guzamiżołądka, jelit i trzustki są nasilone, zaleca się podać dodatkowo podskórnie produkt leczniczy Sandostatin wdawce stosowanej przed wprowadzeniem produktu leczniczego Sandostatin LAR. Może się to zdarzyćszczególnie podczas pierwszych 2 miesięcy leczenia, zanim uzyska się terapeutyczne stężenie oktreotydu.

Leczenie pacjentów z zaawansowanymi guzami neuroendokrynnymi wywodzącymi się ze środkowej częściprajelita lub o nieznanym ognisku pierwotnym, w przypadku których wykluczono ognisko pierwotnenieznajdujące się w środkowej części prajelita

Zalecana dawka produktu leczniczego Sandostatin LAR wynosi 30 mg, podawana co 4 tygodnie (patrzpunkt 5.1). W celu zahamowania rozwoju guza należy kontynuować leczenie produktem leczniczymSandostatin LAR w sytuacji braku progresji guza.

2

Leczenie gruczolaków wydzielających TSH

Leczenie produktem leczniczym Sandostatin LAR należy rozpoczynać od dawki 20 mg podawanej co 4tygodnie i kontynuować przez 3 miesiące przed ewentualnym dostosowaniem dawki. Następnie dawkęmożna dostosować w zależności od wartości TSH i odpowiedzi hormonu tarczycy.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Zaburzenia czynności nerek nie wpływały na wielkość całkowitej ekspozycji (AUC) na oktreotyd podawanypodskórnie w postaci produktu leczniczego Sandostatin, dlatego nie ma konieczności dostosowywaniadawki produktu leczniczego Sandostatin LAR.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Badania produktu leczniczego Sandostatin podawanego podskórnie i dożylnie wykazały, że możliwościeliminacji mogą być zmniejszone u pacjentów z marskością wątroby, lecz nie są zmniejszone u pacjentów zestłuszczeniem wątroby. W pewnych przypadkach pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby mogąwymagać dostosowania dawki.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

W badaniu z produktem leczniczym Sandostatin podawanym podskórnie nie było konieczne dostosowaniedawki u pacjentów w wieku 65 lat, dlatego nie ma konieczności dostosowania dawki produktu leczniczegoSandostatin LAR w tej grupie pacjentów.

Stosowanie u dzieci

Doświadczenie ze stosowaniem produktu leczniczego Sandostatin LAR u dzieci jest ograniczone.

Sposób podawania

Produkt leczniczy Sandostatin LAR może być podawany wyłącznie w głębokim wstrzyknięciudomięśniowym. Kolejne wstrzyknięcia domięśniowe należy wykonywać naprzemiennie w lewy lub prawymięsień pośladkowy (patrz punkt 6.6).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ogólne

Guzy przysadki mózgowej wydzielające hormon wzrostu mogą się czasami rozrastać, powodując poważnepowikłania (np. ubytki w polu widzenia), dlatego ważne jest, aby stan każdego pacjenta dokładnieobserwować. Jeżeli pojawią się cechy rozrostu guza, należy rozważyć zastosowanie innych metod leczenia.

Terapeutyczne korzyści z leczenia polegające na zmniejszeniu stężenia hormonu wzrostu (GH) oraznormalizacji stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) u pacjentek z akromegalią mogąpotencjalnie przywracać płodność. Pacjentki w wieku rozrodczym należy poinformować o potrzebiestosowania odpowiedniej antykoncepcji podczas leczenia oktreotydem, o ile jest to konieczne (patrz punkt

4.6).

U pacjentów poddanych długotrwałemu leczeniu oktreotydem należy kontrolować czynność tarczycy.

U pacjentów leczonych oktreotydem należy kontrolować czynność wątroby.

Objawy sercowo-naczyniowe

Zgłaszano częste przypadki bradykardii. Konieczne może być dostosowanie dawki takich produktów

3

leczniczych jak antagoniści receptorów beta-adrenergicznych, antagoniści kanałów wapniowych czy lekistosowane do utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej (patrz punkt 4.5).

Objawy związane z pęcherzykiem żółciowym

Bardzo częstym działaniem niepożądanym występującym podczas leczenia produktem leczniczymSandostatin jest kamica żółciowa, która może być związana z zapaleniem pęcherzyka żółciowego lubposzerzeniem dróg żółciowych (patrz punkt 4.8). Zaleca się badanie ultrasonograficzne pęcherzykażółciowego przed leczeniem oraz podczas leczenia produktem Sandostatin LAR w odstępach około 6-miesięcznych.

Metabolizm glukozy

Z powodu hamującego działania na hormon wzrostu, glukagon i insulinę, produkt leczniczy SandostatinLAR może wpływać na regulację stężenia glukozy. Może wystąpić upośledzona poposiłkowa tolerancjaglukozy. W niektórych przypadkach, długotrwałe podskórne podawanie produktu leczniczego Sandostatinmoże wywołać stan przetrwałej hiperglikemii. Zgłaszano również przypadki hipoglikemii.

U pacjentów ze współistniejącą cukrzycą typu I, produkt leczniczy Sandostatin LAR może wpływać naregulację stężenia glukozy i może zmniejszyć się zapotrzebowanie na insulinę. U pacjentów bez cukrzycyoraz pacjentów z cukrzycą typu II z częściowo zachowanymi rezerwami insuliny, produkt leczniczySandostatin podawany podskórnie może zwiększać poposiłkowe stężenie glukozy we krwi. Dlatego zalecasię monitorowanie tolerancji glukozy i leczenia przeciwcukrzycowego.

U pacjentów z insulinoma oktreotyd może nasilać hipoglikemię i przedłużać czas jej trwania z powodusilniejszego niż insulina hamowania wydzielania hormonu wzrostu i glukagonu, a także z powodu krócejtrwającego działania hamującego na insulinę. Pacjentów tych należy starannie monitorować.

Odżywianie

Oktreotyd może u niektórych pacjentów zmieniać wchłanianie spożywanych tłuszczów.

U niektórych pacjentów przyjmujących oktreotyd obserwowano zmniejszenie stężenia witaminy B12 inieprawidłowe wyniki testu Schillinga. Zaleca się monitorowanie stężenia witaminy B12 w czasie leczeniaproduktem Sandostatin LAR u pacjentów, u których występował niedobór witaminy B12 w wywiadzie.

Zawartość sodu

Produkt leczniczy Sandostatin LAR zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, tzn. zasadniczo jest wolny od sodu.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Podczas jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Sandostatin LAR może zajść koniecznośćdostosowania dawek takich produktów leczniczych jak antagoniści receptorów beta-adrenergicznych,antagoniści kanałów wapniowych lub leki stosowane do utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej (patrzpunkt 4.4).

Podczas jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Sandostatin LAR może zajść konieczność dostosowania dawki insuliny i leków przeciwcukrzycowych (patrz punkt 4.4).

Stwierdzono, że oktreotyd zmniejsza jelitowe wchłanianie cyklosporyny i opóźnia wchłanianie cymetydyny.

Jednoczesne podanie oktreotydu i bromokryptyny zwiększa biodostępność bromokryptyny.

Ograniczone opublikowane dane wskazują, że analogi somatostatyny mogą zmniejszać klirens metaboliczny

4

związków, które są metabolizowane przez enzymy cytochromu P450. Może to być spowodowanezmniejszonym wydzielaniem hormonu wzrostu. Ponieważ nie można wykluczyć, że oktreotyd może miećtakie działanie, inne leki metabolizowane głównie przez CYP3A4, które mają wąski przedział terapeutycznynależy stosować z zachowaniem ostrożności (np. chinidyna, terfenadyna).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Istnieją tylko ograniczone dane (mniej niż 300 kobiet w ciąży) dotyczące stosowania oktreotydu u kobiet wokresie ciąży, w których u około jednej trzeciej przypadków przebieg ciąży nie jest znany. Większośćzgłoszeń otrzymano po wprowadzeniu oktreotydu do obrotu, a ponad 50% pacjentek w ciąży narażonych nadziałanie produktu leczniczego było pacjentkami z akromegalią. Większość kobiet stosowało oktreotyd wpierwszym trymestrze ciąży, w dawkach od 100 do 1200 mikrogramów na dobę produktu leczniczegoSandostatin, podawanego podskórnie lub 10 do 40 mg na miesiąc produktu leczniczego Sandostatin LAR.Wady wrodzone zgłoszono w około 4% ciąż o znanym wyniku. Nie podejrzewa się, by w tych przypadkachistniał związek przyczynowy z oktreotydem.

Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego toksycznego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).

W ramach środków ostrożności należy unikać stosowania produktu leczniczego Sandostatin LAR podczasciąży (patrz punkt 4.4).

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy oktreotyd przenika do mleka ludzkiego. Badania na zwierzętach wykazały przenikanieoktreotydu do mleka karmiących zwierząt. Podczas leczenia produktem leczniczym Sandostatin LAR nienależy karmić piersią.

Płodność

Nie wiadomo, czy oktreotyd ma wpływ na płodność ludzi. U męskiego potomstwa samic leczonych wokresie ciąży i laktacji stwierdzono późne zstąpienie jąder. Oktreotyd nie zaburzał jednak płodności uszczurów obu płci po podaniu dawek w wysokości do 1 mg/kg mc. na dobę (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Sandostatin LAR nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn. Należy doradzić pacjentom zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn, jeśli podczas leczenia produktem leczniczym Sandostatin LAR wystąpią u nichzawroty głowy, osłabienie/uczucie zmęczenia lub ból głowy.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Do najczęstszych działań niepożądanych zgłaszanych podczas leczenia oktreotydem należą zaburzenia zestrony żołądka i jelit, zaburzenia ze strony układu nerwowego, zaburzenia ze strony wątroby i drógżółciowych oraz zaburzenia metabolizmu i odżywiania.

Do działań niepożądanych zgłaszanych najczęściej podczas badań klinicznych z zastosowaniem oktreotydunależały: biegunka, bóle brzucha, nudności, gazy, bóle głowy, kamica żółciowa, hiperglikemia i zaparcia.Innymi, często zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były zawroty głowy, miejscowy ból, błotkożółciowe, zaburzenia czynności tarczycy (np. zmniejszenie stężenia hormonu pobudzającego tarczycę[TSH], zmniejszenie stężenia całkowitej T4 oraz zmniejszenie stężenia wolnej T4), luźne stolce, zaburzenia

5

tolerancji glukozy, wymioty, osłabienie i hipoglikemia.

Tabelaryczny wykaz działań niepożądanych

Działania niepożądane wymienione w Tabeli 1 zostały zebrane w czasie badań klinicznych z zastosowaniem oktreotydu:

Działania niepożądane (Tabela 1) przedstawiono wg klasyfikacji częstości występowania, jako pierwsze –najczęściej występujące, stosując następującą konwencję: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100, <1/10);niezbyt często (≥1/1 000, <1/100); rzadko (≥1/10 000, <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000), w tympojedyncze doniesienia. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądanesą wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Tabela 1 Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: Biegunka, bóle brzucha, nudności, zaparcia, gazy.Często: Niestrawność, wymioty, wzdęcia, stolce tłuszczowe, luźne stolce, odbarwienie kału.

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często: Bóle głowy.Często: Zawroty głowy.Zaburzenia endokrynologiczne

Często: Niedoczynność tarczycy, zaburzenia tarczycy (np. zmniejszenie stężenia TSH, zmniejszenie całkowitej T4 oraz zmniejszenie stężenia wolnej T4).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo często: Kamica żółciowa.Często: Zapalenie pęcherzyka żółciowego, błotko żółciowe, hiperbilirubinemia.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często: Hiperglikemia.

Często: Hipoglikemia, zaburzenia tolerancji glukozy, brak łaknienia.Niezbyt często: Odwodnienie. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często: Reakcje w miejscu wstrzyknięcia. Często: Osłabienie.

Badania diagnostyczne

Często: Zwiększenie aktywności aminotransferaz. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: Świąd, wysypka, łysienie.Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersiaCzęsto: Duszność.Zaburzenia serca

Często: BradykardiaNiezbyt często: Tachykardia.

6

Dane po wprowadzeniu produktu do obrotu

O spontanicznie zgłaszanych działaniach niepożądanych, przedstawionych w Tabeli 2 informowano nazasadzie dobrowolności, a rzetelne ustalenie częstości ich występowania oraz związku przyczynowego znarażeniem na działanie produktu leczniczego nie zawsze jest możliwe.

Tabela 2 Działania niepożądane pochodzące ze zgłoszeń spontanicznych

Zaburzenia krwi i układu chłonnego Małopłytkowość

Zaburzenia układu immunologicznegoAnafilaksja, reakcje alergiczne/nadwrażliwość.Zaburzenia skóry i tkanki podskórnejPokrzywka

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Ostre zapalenie trzustki, ostre zapalenie wątroby bez zastoju żółci, cholestatyczne zapalenie wątroby, zastój żółci, żółtaczka, żółtaczka cholestatyczna.

Zaburzenia serca Arytmia

Badania diagnostyczne

Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie aktywności gamma glutamylotransferazy.

Opis wybranych działań niepożądanych

Objawy związane z pęcherzykiem żółciowym

Wykazano, że analogi somatostatyny hamują kurczliwość pęcherzyka żółciowego i zmniejszają wydzielanieżółci, co może prowadzić do zaburzeń pęcherzyka żółciowego lub osiadania błotka żółciowego. U 15 do30% pacjentów, którym długotrwale podawano podskórnie produkt leczniczy Sandostatin opisanopowstawanie kamieni żółciowych. W populacji ogólnej (w grupie wiekowej 40 do 60 lat) zapadalnośćwynosi około 5 do 20%. Długotrwałe podawanie produktu leczniczego Sandostatin LAR pacjentom zakromegalią lub guzami neuroendokrynnymi żołądka, jelit i trzustki wskazuje na to, że Sandostatin LAR niezwiększa częstości tworzenia się kamieni żółciowych w porównaniu z produktem podawanym podskórnie.Powstające kamienie żółciowe zwykle nie wywoływały objawów klinicznych; kamicę żółciową objawowąnależy leczyć metodą rozpuszczania kamieni żółciowych z wykorzystaniem kwasów żółciowych lubchirurgicznie.

Zaburzenia żołądka i jelit

W rzadkich przypadkach niepożądane objawy ze strony żołądka i jelit mogą przypominać ostrą niedrożnośćjelit z postępującym rozdęciem brzucha, silnym bólem w nadbrzuszu, tkliwością brzucha i obronąmięśniową.

Wiadomo, że częstość występowania zdarzeń niepożądanych ze strony żołądka i jelit zmniejsza się zupływem czasu, w miarę kontynuowania leczenia.

Nadwrażliwość i reakcje anafilaktyczne

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano reakcje alergiczne i nadwrażliwość. Reakcje tedotyczyły głównie skóry, rzadziej ust i dróg oddechowych. Odnotowano pojedyncze przypadki wstrząsuanafilaktycznego.

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia

U pacjentów otrzymujących produkt leczniczy Sandostatin LAR często zgłaszano reakcje w miejscuwstrzyknięcia, w tym ból, zaczerwienienie, krwotok, świąd, obrzęk lub stwardnienie; jednak w większościprzypadków zdarzenia te nie wymagały interwencji klinicznej.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Chociaż może zwiększyć się wydzielanie tłuszczu w kale, brak jest danych wskazujących, że długotrwałeleczenie oktreotydem może prowadzić do niedoborów odżywiania z powodu złego wchłaniania pokarmu.

7

Enzymy trzustkowe

Bardzo rzadko obserwowano ostre zapalenie trzustki, które występowało w pierwszych godzinach lubdniach po podaniu podskórnym produktu leczniczego Sandostatin i ustępowało po zaprzestaniu podawanialeku. Ponadto, u pacjentów leczonych długotrwale produktem leczniczym Sandostatin podawanympodskórnie obserwowano zapalenie trzustki wywołane kamicą żółciową.

Zaburzenia serca

Bradykardia jest częstym działaniem niepożądanym występującym podczas leczeniem analogamisomatostatyny. Zarówno u pacjentów z akromegalią, jak i z zespołem rakowiaka obserwowano zmiany wEKG, takie jak wydłużenie odstępu QT, zmiany osi serca, wczesną repolaryzację, niski woltaż, przejścieamplitudy załamka R i S, wczesną progresję załamków R oraz niespecyficzne zmiany odcinka ST-T.Jednakże nie ustalono związku tych zmian ze stosowaniem octanu oktreotydu, gdyż u wielu z tychpacjentów występują choroby serca, które mogą być przyczyną takich zmian (patrz punkt 4.4).

Małopłytkowość

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu, obserwowano małopłytkowość, zwłaszcza u pacjentów zmarskością wątroby otrzymujących produkt leczniczy Sandostatin dożylnie oraz u pacjentów otrzymującychSandostatin LAR. Jest to odwracalne i ustępuje po zaprzestaniu leczenia.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49-21-301 fax: +48 22 49-21-309

e-mail:

[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Zgłaszano ograniczoną liczbę przypadków niezamierzonego przedawkowania produktu leczniczegoSandostatin LAR. Dawki wahały się od 100 mg do 163 mg na miesiąc produktu leczniczego SandostatinLAR. Jedynym zgłaszanym zdarzeniem niepożądanym były uderzenia gorąca.

Zgłaszano przypadki pacjentów onkologicznych otrzymujących dawki produktu leczniczego SandostatinLAR wynoszące do 60 mg/miesiąc oraz do 90 mg/2 tygodnie. Dawki te były na ogół dobrze tolerowane;zgłaszano jednak następujące zdarzenia niepożądane: częste oddawanie moczu, uczucie zmęczenia,depresja, niepokój i brak koncentracji.

W przypadku przedawkowania stosuje się leczenie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: somatostatyna i jej analogi, kod ATC: H01CB02

Oktreotyd jest syntetycznym oktapeptydem, pochodną naturalnie występującej somatostatyny, o podobnychwłaściwościach farmakologicznych, ale znacząco dłuższym okresie działania. Hamuje on patologiczniezwiększone wydzielanie hormonu wzrostu (GH) oraz peptydów i serotoniny, uwalnianych przez

8

wewnątrzwydzielniczy układ żołądkowo-jelitowo-trzustkowy (GEP).

U zwierząt oktreotyd silniej niż somatostatyna hamuje uwalnianie hormonu wzrostu, glukagonu i insuliny,wykazując większą selektywność w hamowaniu hormonu wzrostu i glukagonu.

U zdrowych ochotników wykazano, że oktreotyd, podobnie jak somatostatyna, hamuje: uwalnianie GH stymulowane argininą, wysiłkiem fizycznym i hipoglikemią wywołaną przez insulinę, poposiłkowe uwalnianie insuliny, glukagonu, gastryny i innych peptydów wytwarzanych przez wewnątrzwydzielniczy układ GEP oraz uwalnianie insuliny i glukagonu stymulowane przez argininę, uwalnianie hormonu tyreotropowego (TSH) stymulowane przez hormon uwalniający tyreotropinę (TRH).

W przeciwieństwie do somatostatyny oktreotyd hamuje przede wszystkim uwalnianie GH i w mniejszymstopniu insuliny, a jego podanie nie powoduje efektu z odbicia wynikającego z hipersekrecji hormonów (tj.GH u pacjentów z akromegalią).

U pacjentów z akromegalią produkt leczniczy Sandostatin LAR, galenowa postać oktreotydu przeznaczonado wielokrotnego stosowania co 4 tygodnie, zapewnia stałe stężenie terapeutyczne oktreotydu w surowicy,stale zmniejszając w ten sposób stężenie hormonu wzrostu i normalizując stężenie IGF 1 w surowicy uwiększości pacjentów. U większości pacjentów produkt leczniczy Sandostatin LAR znacznie zmniejszanasilenie objawów chorobowych, takich jak: bóle głowy, nadmierne pocenie się, parestezje, zmęczenie, bólekości i stawów i zespół cieśni nadgarstka. W przypadku uprzednio nieleczonej akromegalii u pacjentów zgruczolakiem przysadki wydzielającym hormon wzrostu podawanie produktu leczniczego Sandostatin LARprowadziło do zmniejszenia objętości guza o >20% u znacznego odsetka pacjentów (50%).

Według doniesień, u poszczególnych pacjentów z gruczolakiem przysadki wydzielającym GH produktleczniczy Sandostatin LAR powodował obkurczenie się guza (przed zabiegiem chirurgicznym). Nie należyjednak opóźniać leczenia chirurgicznego.

U pacjentów z hormonalnie czynnymi guzami żołądka, jelit i trzustki leczenie produktem leczniczymSandostatin LAR prowadzi do trwałego opanowania objawów związanych z chorobą podstawową. Działanieoktreotydu stosowanego w leczeniu różnych typów guzów żołądka, jelit i trzustki jest następujące:

Rakowiaki

Stosowanie oktreotydu może doprowadzić do zmniejszenia objawów choroby, szczególnie takich, jak nagłezaczerwienienia skóry twarzy i biegunka. W wielu przypadkach towarzyszy temu zmniejszenie stężeniaserotoniny w osoczu i zmniejszenie wydalania kwasu 5-hydroksyindolooctowego z moczem.

VIPoma

Pod względem biochemicznym guzy te charakteryzują się nadmiernym wytwarzaniem wazoaktywnegopeptydu jelitowego (ang. VIP - vasoactive intestinal peptide). W większości przypadków stosowanieoktreotydu łagodzi przebieg ostrej biegunki wydzielniczej, będącej typowym objawem tej choroby, co wrezultacie daje poprawę jakości życia. Jednocześnie obserwuje się zmniejszenie zaburzeń elektrolitowych,np. hipokaliemii, co umożliwia zaprzestanie podawania płynów i elektrolitów, zarówno dojelitowo, jak ipozajelitowo. U niektórych pacjentów tomografia komputerowa wskazuje na spowolnienie lub zatrzymaniewzrostu guza, a nawet zmniejszenie jego rozmiarów, co dotyczy zwłaszcza przerzutów do wątroby.Poprawie klinicznej z reguły towarzyszy zmniejszenie w osoczu stężenia wazoaktywnego peptydujelitowego, aż do wartości prawidłowych.

Glukagonoma

U większości pacjentów podawanie oktreotydu powoduje wyraźną poprawę zmian skórnych, występującychw postaci charakterystycznego dla tej choroby nekrolitycznego rumienia wędrującego. Oktreotyd wniewielkim stopniu wpływa na pojawiającą się często w tych przypadkach łagodną cukrzycę i zazwyczaj

9

jego stosowanie nie zmniejsza zapotrzebowania na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe. Oktreotydłagodzi przebieg biegunki, co prowadzi do zwiększenia masy ciała u pacjentów z tym zaburzeniem. Podanieoktreotydu często prowadzi do natychmiastowego zmniejszenia stężenia glukagonu w osoczu, jednakdziałanie to na ogół nie utrzymuje się w czasie długotrwałego leczenia, mimo stałej poprawy klinicznej.

Gastrinoma/zespół Zollingera-Ellisona

Podawanie leków z grupy inhibitorów pompy protonowej lub leków blokujących receptor H2 pozwala naogół opanować nadmierne wydzielanie kwasu żołądkowego. Jednak biegunka, będąca również istotnymobjawem może nie być wystarczająco kontrolowana przez inhibitory pompy protonowej lub leki blokującereceptor H2. Produkt leczniczy Sandostatin LAR może pomóc dalej zmniejszyć nadmierne wydzielaniekwasu żołądkowego i złagodzić objawy choroby, w tym biegunkę, ponieważ u niektórych pacjentów lekzmniejsza podwyższone stężenia gastryny.

Insulinoma

Stosowanie oktreotydu prowadzi do zmniejszenia stężenia insuliny immunoreaktywnej. U pacjentów zguzami, kwalifikującymi się do leczenia operacyjnego, oktreotyd może być pomocny w przywróceniu iutrzymaniu prawidłowego stężenia glukozy we krwi przed operacją. U pacjentów z łagodnymi lubzłośliwymi nieoperacyjnymi guzami można skuteczniej utrzymywać właściwe stężenie glukozy we krwi,nawet bez jednoczesnego trwałego zmniejszenia stężenia insuliny we krwi.

Zaawansowane guzy neuroendokrynne wywodzące się ze środkowej części prajelita lub o nieznanym

ognisku pierwotnym, w przypadku których wykluczono ognisko pierwotne nieznajdujące się w środkowej

części prajelita

Randomizowane, podwójnie zaślepione badanie III fazy kontrolowane placebo (PROMID) wykazało, żeprodukt leczniczy Sandostatin LAR hamuje rozwój guza u pacjentów z zaawansowanymi guzamineuroendokrynnymi środkowego odcinka prajelita.

85 pacjentów zrandomizowano do grupy otrzymującej produkt Sandostatin LAR w dawce 30 mg podawanejco 4 tygodnie (n=42) lub placebo (n=43) przez 18 miesięcy, bądź do stwierdzenia progresji guza lub zgonupacjenta.

Głównymi kryteriami włączenia były: brak wcześniejszego leczenia; histologicznie potwierdzone,miejscowo nieoperacyjne lub z przerzutami, dobrze zróżnicowane, hormonalnie czynne lub nieczynneguzy/raki neuroendokrynne; z pierwotnym ogniskiem guza zlokalizowanym w środkowym odcinku prajelitalub guzy nieznanego pochodzenia, o których uważa się, że pochodzą ze środkowego odcinka jelita, jeśliwykluczono obecność ogniska pierwotnego w trzustce, klatce piersiowej lub w innej lokalizacji.

Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas do progresji guza (time to progression, TTP) lub zgonzwiązany z guzem.

W analizie populacji „intent-to-treat” (ITT) (wszyscy zrandomizowani pacjenci) odnotowano 26 i41 progresji lub zgonów związanych z guzem odpowiednio w grupie otrzymującej Sandostatin LAR iplacebo (HR = 0,32; 95% CI, 0,19 do 0,55; wartość p =0,000015).

W konserwatywnej analizie populacji ITT (cITT), z której wykluczono 3 pacjentów w momencierandomizacji, odnotowano 26 i 40 progresji lub zgonów związanych z guzem odpowiednio w grupieotrzymującej Sandostatin LAR i placebo (HR=0,34; 95% CI, 0,20 do 0,59; wartość p =0,000072; Ryc. 1).Mediana czasu do progresji guza wyniosła 14,3 miesięcy (95% CI, 11,0 do 28,8 miesięcy) w grupieotrzymującej Sandostatin LAR oraz 6,0 miesięcy (95% CI, 3,7 do 9,4 miesięcy) w grupie placebo.

W analizie populacji spełniającej kryteria protokołu badania (PP), z której pod koniec terapii wykluczonododatkowych pacjentów, progresję lub zgon związany z guzem odnotowano w 19 i 38 przypadkach

10

odpowiednio w grupie przyjmującej Sandostatin LAR i w grupie placebo (HR = 0,24; 95% CI, 0,13 do 0,45;wartość p =0,0000036).

Rycina 1 Estymatory Kaplana-Meiera dla czasu do progresji guza, porównujące Sandostatin LAR

z placebo (populacja cITT)

Placebo: 40 zdarzeń

Mediana 6,0 miesięcy

Oktreotyd LAR 26 zdarzeń

Mediana 14,3 miesięcy

Pacjenci Czas od randomizacji (miesiące)

podlegający

ryzyku

*Logarytmiczny test rang ze stratyfikacją uwzgledniającą aktywność hormonalną: p=0,000072, HR= 0,34 [95% CI, 0,20-0,59]

Tabela 3 Wyniki dotyczące czasu do progresji guza (TTP) w zależności od analizowanej populacji

Zdarzenia TTP Mediana TTP w miesiącach [95%

C.I.]

HR [95% C.I.]

wartość p *

Sandostatin

LAR

Placebo Sandostatin

LAR

Placebo

ITT 26 41 NR NR 0,32 [95% CI, 0,19 do

0,55] p=0,000015

cITT 26 40 14,3 6,0 0,34 [95% CI, 11,0 [95% CI, 3,7 do [95% CI, 0,20 do

do 28,8] 9,4] 0,59] p=0,000072

PP 19 38 NR NR 0,24 [95% CI, 0,13 do

0,45] p=0,0000036 NR=niezgłaszane; HR=współczynnik ryzyka; TTP=czas do progresji guza; ITT=analizapopulacji „intention to treat”; cITT=konserwatywna analiza ITT; PP=analiza populacjispełniającej kryteria protokołu

*Logarytmiczny test rang ze stratyfikacją uwzgledniającą aktywność hormonalną

Obserwowano podobny wynik leczenia u pacjentów z hormonalnie czynnymi (HR = 0,23; 95% CI, 0,09 do 0,57) i nieczynnymi guzami (HR = 0,25; 95% CI, 0,10 do 0,59).

11

Po 6 miesiącach leczenia stabilizację choroby obserwowano u 67% pacjentów z grupy otrzymującejSandostatin LAR i 37% pacjentów z grupy placebo.

Z uwagi na istotne korzyści kliniczne produktu Sandostatin LAR obserwowane w tej wstępnie zaplanowanejanalizie okresowej, rekrutacja została przerwana.

Bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego Sandostatin LAR w tym badaniu było zgodne z jegoustalonym profilem bezpieczeństwa.

Leczenie gruczolaków przysadki wydzielających TSH

Wykazano, że podawanie produktu leczniczego Sandostatin LAR, w dawce jedno wstrzyknięciedomięśniowe co 4 tygodnie, obniża podwyższone stężenia hormonów tarczycy, normalizuje stężenie TSHoraz powoduje poprawę klinicznych przedmiotowych i podmiotowych objawów nadczynności tarczycy upacjentów z gruczolakami wydzielającymi TSH. Wpływ leczenia produktem Sandostatin LAR osiągnąłznamienność statystyczną po 28 dniach w porównaniu ze stanem początkowym, a korzyści z leczeniautrzymywały się przez okres do 6 miesięcy.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Po jednorazowym wstrzyknięciu domięśniowym produktu leczniczego Sandostatin LAR, stężenieoktreotydu w surowicy osiąga przejściową początkową maksymalną wartość w ciągu 1 godziny. W ciągu 24godzin następuje stopniowe zmniejszenie stężenia oktreotydu do małych, nieoznaczalnych wartości. Po tympoczątkowym maksimum pierwszego dnia, stężenie oktreotydu pozostaje na poziomie subterapeutycznym uwiększości pacjentów przez następne 7 dni. Następnie stężenie oktreotydu ponownie zwiększa się, osiągającstan równowagi około 14 dnia i pozostając na tym względnie stałym poziomie przez następne 3 do 4tygodni. Stężenie maksymalne, występujące 1 dnia, jest mniejsze niż stężenie w stanie równowagi, a ilośćleku uwalnianego w ciągu pierwszego dnia nie przekracza 0,5% całej uwalnianej dawki. Po około 42 dniachstężenie oktreotydu zmniejsza się powoli, jednocześnie z końcową fazą rozpadu matrycy polimeru podanejpostaci leku.

U pacjentów z akromegalią stężenie oktreotydu w stanie równowagi po podaniu pojedynczej dawki 10 mg,20 mg i 30 mg produktu leczniczego Sandostatin LAR wynosi odpowiednio 358 ng/l, 926 ng/l i 1 710 ng/l.Stężenia oktreotydu w surowicy w stanie równowagi, uzyskiwane po 3 iniekcjach podawanych co4 tygodnie są około 1,6 do 1,8 razy większe i wynoszą 1 557 ng/l i 2 384 ng/l po wielokrotnymwstrzyknięciu produktu leczniczego Sandostatin LAR w dawkach odpowiednio 20 mg i 30 mg.

U pacjentów z rakowiakiem średnie wartości (oraz mediana) stężeń oktreotydu w surowicy w stanierównowagi, po wielokrotnym wstrzyknięciu produktu leczniczego Sandostatin LAR w dawkach 10 mg,20 mg i 30 mg co 4 tygodnie również zwiększały się wprost proporcjonalnie do dawki i wynosiłyodpowiednio 1 231 (894) ng/l, 2 620 (2 270) ng/l i 3 928 (3 010) ng/l.

W czasie stosowania 28 comiesięcznych wstrzykiwań produktu leczniczego Sandostatin LAR niezaobserwowano zjawiska nagromadzenia się oktreotydu z wyjątkiem spodziewanego, spowodowanegopowolnym uwalnianiem się leku.

Profil farmakokinetyki oktreotydu po wstrzyknięciu produktu leczniczego Sandostatin LAR odpowiadaprofilowi uwalniania cząstek z macierzy polimeru i jego biodegradacji. Po uwolnieniu do krwi krążącejdystrybucja oktreotydu następuje zgodnie ze znanymi właściwościami farmakokinetycznymi, opisanymi dlaproduktu do podawania podskórnego. Objętość dystrybucji oktreotydu w stanie stacjonarnym wynosi0,27 l/kg, a całkowity klirens - 160 ml/min. Z białkami osocza wiąże się do 65% oktreotydu i produktleczniczy w zasadzie nie wiąże się z komórkami krwi.

Dane farmakologiczne z ograniczonej liczby próbek krwi pobranych od dzieci i młodzieży w wieku 7–17 lat,cierpiących na otyłość podwzgórzową, którym podawano produkt leczniczy Sandostatin LAR w dawce40 mg raz na miesiąc wykazały, że najmniejsze stężenie oktreotydu w osoczu wynosi średnio 1395 ng/l po

12

pierwszym wstrzyknięciu oraz 2973 ng/l w stanie stacjonarnym. Obserwuje się dużą zmiennośćmiędzyosobniczą.

Najmniejsze stężenia oktreotydu w stanie stacjonarnym nie korelowały z wiekiem i wartością BMI, aleumiarkowanie korelowały z masą ciała (52,3–133 kg) i różniły się znamiennie w zależności od płcipacjentów, tj. były o około 17% większe u dziewcząt.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksyczności ostrej i po podaniu wielokrotnych dawek, badania genotoksyczności, rakotwórczości itoksycznego wpływu na reprodukcję prowadzone na zwierzętach nie wykazały szczególnego zagrożenia dlabezpieczeństwa ludzi.

Badania reprodukcji prowadzone na zwierzętach nie wykazały teratogennego działania oktreotydu, ani jegowpływu na zarodek/płód lub innego wpływu na reprodukcję po podaniu zwierzętom rodzicielskim dawekwynoszących maksymalnie 1 mg/kg mc./dobę. Nieznaczne przemijające opóźnienia fizjologicznego wzrostu,zaobserwowane u potomstwa szczurów były wynikiem zahamowania wydzielania hormonu wzrostu, którezostało spowodowane nadmierną aktywnością farmakodynamiczną (patrz punkt 4.6).

Nie przeprowadzono szczególnych badań na młodych szczurach. W badaniach rozwoju przed- ipourodzeniowego obserwowano spowolniony wzrost i dojrzewanie u potomstwa F1 samic, którymoktreotyd podawano przez całą ciążę i laktację. U męskiego potomstwa F1 obserwowano opóźnionezstąpienie jąder, jednak płodność tych osobników pozostała prawidłowa. Z tego względu, wymienionewyżej objawy były przejściowe i uważane za skutek zahamowania wydzielania hormonu wzrostu.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Proszek - 1 fiolka zawiera:Poli (DL-laktydo-co-glikolid)Mannitol (E 421)

1 ampułkostrzykawka (rozpuszczalnik do stosowania pozajelitowego) zawiera:

Karmelozę sodowąMannitol (E 421)Poloksamer 188

Wodę do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonywano badańdotyczących zgodności.

6.3 Okres ważności

3 lata

Nie przechowywać produktu po przygotowaniu (przygotowaną zawiesinę zużyć natychmiast).

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.Przechowywać w lodówce (2˚C – 8˚C). Nie zamrażać.

W dniu wykonania wstrzyknięcia produkt leczniczy Sandostatin LAR można przechowywać w temperaturzeponiżej 25oC.

13

Warunki przechowywania po odtworzeniu, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Opakowanie jednostkowe zawiera jedną szklaną fiolkę 6 ml zamkniętą korkiem z gumy bromobutylowej, ialuminiowym kapslem ze zrywanym wieczkiem, zawierającą proszek do sporządzania zawiesiny dowstrzykiwań, i jedną szklaną bezbarwną ampułkostrzykawkę 3 ml zabezpieczoną dwoma korkami z gumychlorobutylowej (od przodu i od strony tłoka) zawierającą 2 ml rozpuszczalnika do sporządzania zawiesiny,łącznie zapakowane w uszczelnionym blistrze wraz z łącznikiem fiolki oraz jedną bezpieczną igłą dowstrzykiwań.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

Instrukcja przygotowania i domięśniowego podania produktu leczniczego Sandostatin LAR

WYŁĄCZNIE DO GŁĘBOKIEGO WSTRZYKNIĘCIA DOMIĘŚNIOWEGO

Zestaw:

a Jedna fiolka zawierająca produkt leczniczy Sandostatin LAR w postaci proszku

b Jedna ampułkostrzykawka zawierająca rozpuszczalnik do sporządzenia zawiesiny

c Jeden łącznik fiolki do odtwarzania produktu leczniczego

d Jedna bezpieczna igła do wstrzyknięć

Należy postępować zgodnie z podaną poniżej instrukcją, aby właściwie odtworzyć produkt leczniczySandostatin LAR przed wykonaniem głębokiego wstrzyknięcia domięśniowego.

Dla prawidłowego odtworzenia produktu leczniczego Sandostatin LAR krytyczne znaczenie mają 3 punkty. Niespełnienie przedstawionych w nich wymagań może być przyczyną niewłaściwego podania leku.

 Zestaw do wstrzyknięć musi osiągnąć temperaturę pokojową. Należy wyjąć zestaw do wstrzyknięć z lodówki i przed odtworzeniem produktu leczniczego pozostawić go na minimum 30 minut w temperaturze pokojowej, jednak nie dłużej niż na 24 godziny.

 Po dodaniu rozpuszczalnika należy odstawić fiolkę na 5 minut, aby zapewnić pełne nasycenie

proszku roztworem.

14

 Po nasyceniu należy wstrząsać fiolką z umiarkowaną siłą w kierunku poziomym przez minimum 30 sekund do utworzenia jednolitej zawiesiny. Zawiesina produktu leczniczego Sandostatin LAR musi zostać przygotowana bezpośrednio przed podaniem.

Produkt leczniczy Sandostatin LAR może być podawany wyłącznie przez wyszkolony personel medyczny.

Krok 1

 Wyjąć zestaw do wstrzyknięć z produktem Sandostatin

LAR z lodówki, w której był przechowywany.

UWAGA: Bardzo istotne jest, by rozpocząć procesodtwarzania dopiero, gdy zestaw do wstrzyknięć osiągnietemperaturę pokojową. Należy pozostawić zestaw wtemperaturze pokojowej przez minimum 30 minut przedodtworzeniem, jednak nie na dłużej niż przez 24 godziny.

Uwaga: Zestaw do wstrzyknięć można w razie potrzebyponownie włożyć do lodówki.

Krok 2

 Zdjąć z fiolki plastikową nakładkę i przetrzeć gumową

zatyczkę fiolki wacikiem nasączonym alkoholem.

 Zdjąć warstwę ochronną pokrywającą opakowanie łącznika fiolki, ale NIE wyjmować łącznika fiolki z opakowania.

 Trzymając łącznik fiolki przez opakowanie, umieścić łącznik fiolki na fiolce i docisnąć do końca tak, by wsunął się na miejsce z głośnym „kliknięciem”.

 Zdjąć opakowanie z łącznika fiolki unosząc je pionowo do

góry.

15

Krok 3

 Zdjąć kapsel z ampułkostrzykawki wypełnionej rozpuszczalnikiem i dokręcić strzykawkę do łącznika fiolki.

 Powoli opuścić tłok do samego końca, aby cały roztwór

rozpuszczalnika znalazł się w fiolce.

Krok 4

UWAGA: Bardzo istotne jest, by odstawić fiolkę na 5 minut,aby upewnić się, że proszek został w pełni nasyconyrozpuszczalnikiem.

Uwaga: W przypadku, kiedy tłok zostanie odepchnięty zpowrotem do góry, jest to sytuacja normalna, spowodowananiewielkim nadciśnieniem w fiolce.

 Na tym etapie należy przygotować pacjenta do wykonania

wstrzyknięcia.

Krok 5

 Po nasyceniu przez roztwór całego proszku, należy sprawdzić, czy tłok jest dociśnięty w dół do samego końca strzykawki.

UWAGA: Trzymając tłok dociśnięty do samego końcaumiarkowanie wstrząsać fiolką w ustawieniu poziomym przezminimum 30 sekund, aby cały proszek utworzył zawiesinę(jednorodna mleczna zawiesina). Jeśli część proszku niepołączyła się z roztworem, powtórzyć umiarkowanewstrząsanie przez kolejne 30 sekund.

16

Krok 6

 Odwrócić strzykawkę z fiolką dnem do góry i powoli odciągając tłok pobrać całą zawartość fiolki do strzykawki.

 Odkręcić strzykawkę od łącznika fiolki.

Krok 7

 Przykręcić bezpieczną igłę do wstrzyknięć ze strzykawką.

 Jeżeli natychmiastowe podanie nie jest możliwe, delikatnie ponownie wstrząsnąć strzykawką, aby uzyskać mleczną jednorodną zawiesinę tuż przed podaniem.

 Przygotować miejsce wstrzyknięcia przecierając je

wacikiem nasączonym alkoholem.

 Zdjąć nakładkę ochronną z igły prostym ruchem do góry.

 Delikatnie opukać palcami strzykawkę powodując przesunięcie widocznych pęcherzyków powietrza ku górze, a następnie usunąć je ze strzykawki.

 Odtworzony produkt leczniczy Sandostatin LAR jest teraz gotowy do natychmiastowego podania – należy przejść do punktu Krok 8. Każde opóźnienie może spowodować wytrącanie się osadu.

17

Krok 8

 Produkt leczniczy Sandostatin LAR musi być podawany wyłącznie w głębokim wstrzyknięciu domięśniowym, NIGDY dożylnie.

 Wprowadzić całą igłę w lewy lub prawy pośladek pod kątem 90 do powierzchni skóry.

 Powoli odciągnąć tłok ampułkostrzykawki, aby upewnić się, że igła nie znajduje się w naczyniu krwionośnym (zmienić położenie igły, jeśli znajduje się ona w naczyniu krwionośnym).

 Naciskać tłok ze stałą siłą aż do opróżnienia strzykawki. Wyjąć igłę z miejsca wkłucia i uruchomić nakładkę ochronną igły (zgodnie ze wskazówkami podanymi w punkcie Krok 9).

Krok 9

 Uruchomić nakładkę ochronną igły, stosując jedną z 2 następujących metod:

- docisnąć składaną część osłonki do twardej

powierzchni (rysunek A)

- lub przycisnąć składaną część osłonki palcem

(rysunek B).

 Prawidłowe uruchomienie zostanie potwierdzone głośnym

kliknięciem.

 Strzykawkę natychmiast wyrzucić (do odpowiedniego

pojemnika na ostre odpady).

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU

Novartis Poland Sp. z o.o.ul. Marynarska 15 02-674 Warszawa

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 4597Pozwolenie nr 4596Pozwolenie nr 4595

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 24 listopada 1999 r.

18

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16 maja 2014 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO

02/2018

Szczegółowe informacje o tym produkcie leczniczym są dostępne na stronie internetowej Urzędu RejestracjiProduktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

19