CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Segan, 5 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 tabletka zawiera 5 mg selegiliny chlorowodorku (Selegilini hydrochloridum).Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Tabletka biała, okrągła obustronnie wypukła

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

We wczesnej fazie choroby Parkinsona w monoterapii, aby opóźnić konieczność stosowania lewodopy.

W chorobie Parkinsona (lub objawowym parkinsonizmie), w skojarzeniu z lewodopą (razem z inhibitorem dekarboksylazy lub bez niego).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Podanie doustne.

Dawkowanie

Zalecana dawka dobowa wynosi od 5 mg do 10 mg na dobę.

W leczeniu skojarzonym z lewodopą początkowa dawka selegiliny wynosi 5 mg raz na dobę, rano.Gdy brak odpowiedniej reakcji, dawkę selegiliny można zwiększyć do 10 mg albo raz na dobę rano,albo w dwóch dawkach podzielonych rano i w południe. Po 2-3 dniach leczenia należy spróbowaćzmniejszyć dawkę lewodopy. Zwykle możliwa jest redukcja dawki lewodopy o 10-30%, a podłuższym leczeniu niekiedy o więcej.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

Brak danych dotyczących konieczności modyfikowania dawkowania u pacjentów z łagodnymzaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Zespoły pozapiramidowe niezwiązane z niedoborem dopaminy (pląsawica Huntingtona, drżenie samoistne).

Stosowanie u pacjentów przyjmujących agonistów serotoniny (np. sumatryptan, naratryptan, zolmitryptan, ryzatryptan).

Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy.Ostra niewydolność wątroby lub nerek.

1

Jednoczesne stosowanie u osób leczonych petydyną lub innymi opioidami, trójpierścieniowymilekami przeciwdepresyjnymi, lekami z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytuserotoniny (SSRI) (np. fluoksetyna, sertralina, paroksetyna, citalopram, escitalopram), lekami z grupyinhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI) (wenlafaksyna),sympatykomimetykami, inhibitorami monoaminooksydazy (np. linezolid) (patrz punkt 4.5).Dermatozy o nieustalonej etiologii (lek może pobudzić rozwój czerniaka złośliwego).W przypadku połączenia z lewodopą należy uwzględnić przeciwwskazania dla lewodopy, w tym: - choroby układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie tętnicze, ciężka postać dławicy piersiowej, tachykardia, zaburzenia rytmu serca);

- psychozy z zaawansowaną demencją;

- przerost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu; - jaskrę z wąskim kątem przesączania;

- nadczynność tarczycy, tyreotoksykozę; - guz chromochłonny nadnerczy.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ponieważ selegilina nasila działanie lewodopy, działania niepożądane związane z działaniemlewodopy mogą być bardziej nasilone, szczególnie jeśli pacjent przyjmuje wysokie dawki lewodopy.Pacjentów takich należy monitorować.

Dodanie selegiliny do leczenia lewodopą może spowodować wystąpienie ruchów mimowolnychi (lub) pobudzenia. Te działania niepożądane ustępują po zmniejszeniu dawki lewodopy. Dawkęlewodopy można zmniejszyć o 30% w przypadku skojarzonego stosowania z selegiliną.

U pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych agonistami dopaminy lub innymi lekamidopaminergicznymi obserwowano zaburzenia kontroli impulsów, takie jak patologiczny hazard,wzrost popędu płciowego, nadpobudliwość seksualna, niepohamowany apetyt, zakupoholizm i inne.Mogą one mieć związek z selegiliną ale do tej pory zgłoszono bardzo niewiele przypadków.

Nie należy przekraczać zalecanej dawki dobowej 10 mg, z uwagi na możliwość wystąpienia objawówniepożądanych, np. niekontrolowanego wzrostu ciśnienia tętniczego krwi po spożyciu pokarmówbogatych w aminokwas tyraminę (sery pleśniowe, wino, piwo, kawior). Podawanie leku w dawkachdobowych większych niż 10 mg może wiązać się z utratą selektywności hamowania MAO-Bi wówczas mogą się pojawić zarówno działania niepożądane, jak i interakcje typowe dlanieselektywnych inhibitorów MAO.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:- niestabilnym nadciśnieniem tętniczym;- zaburzeniami rytmu serca;

- ciężką postacią dławicy piersiowej; - psychozami;

- chorobą wrzodową w przeszłości, ze względu na możliwe zaostrzenie tych schorzeń podczas

leczenia.

U osób z niewydolnością wątroby lub nerek selegilinę należy stosować ostrożnie, dawki leku powinny zostać odpowiednio zmniejszone.

Nie obserwowano poważnych przypadków toksycznego wpływu na wątrobę, jednak zaleca sięzachowanie ostrożności w przypadku pacjentów z historią zaburzeń czynności wątroby. Podczasprzewlekłego stosowania selegiliny opisano przejściowe lub trwałe nieprawidłowości związane zezwiększeniem aktywności enzymów wątrobowych.

Podczas jednoczesnego stosowania z inhibitorami MAO-A (lub nieselektywnymi inhibitorami MAO) może wystąpić niedociśnienie, które czasami może mieć gwałtowny początek.

Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO w trakcie znieczuleniaogólnego podczas zabiegu chirurgicznego. Inhibitory MAO w tym selegilina mogą wzmacniać

2

działanie środków powodujących depresję ośrodkowego układu nerwowego używanych doznieczulenia ogólnego. Zgłaszane były przypadki przejściowej depresji układu oddechowego i układukrążenia, spadek ciśnienia tętniczego krwi i śpiączka (patrz punkt 4.5).

Niektóre badania pokazują zwiększone ryzyko śmiertelności u pacjentów otrzymujących selegilinęi lewodopę, w porównaniu do tych otrzymujących jedynie lewodopę. Warto zaznaczyć, że wykrytow tych badaniach liczne błędy metodologiczne. Natomiast metaanalizy i duże badania kohortowe niewykazały istotnej różnicy w śmiertelności pomiędzy pacjentami leczonymi selegiliną a pacjentamileczonymi innymi lekami lub skojarzeniem selegiliny i lewodopy.

Badania wykazały ryzyko nasilonego efektu hipotensyjnego w odpowiedzi na wspólne podanieselegiliny i lewodopy, u pacjentów z ryzykiem sercowo-naczyniowym.Dodanie selegiliny do lewodopy może nie być korzystne u pacjentów, u których zmiany w odpowiedziterapeutycznej nie są zależne od dawki.

Należy zachować ostrożność, gdy selegilina jest przyjmowana w skojarzeniu z innymi produktamii substancjami o działaniu ośrodkowym. Podczas przyjmowania selegiliny należy unikać piciaalkoholu.

Lek zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującądziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłanianiaglukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Połączenia przeciwwskazane (patrz punkt 4.3)

Sympatykomimetyki

Nie stosować jednocześnie leków sympatykomimetycznych (np. efedryny) ze względu na ryzykowystąpienia nadciśnienia.

Petydyna

Nie podawać produktu w skojarzeniu z petydyną oraz innymi lekami przeciwbólowymi z grupyopioidów (np. kodeiną, buprenorfiną, fentanylem, tramadolem), ze względu na możliwość wystąpieniagroźnych dla życia zaburzeń, takich jak: podniecenie ruchowe, wysoka gorączka, nadciśnienie tętniczei drgawki.

Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRIs) i inhibitory zwrotnego wychwytuserotoniny i noradrenaliny (SNRIs)

Ciężkie działania niepożądane, takie jak: obfite pocenie się, zaczerwienienie, ataksja, hipertermia,nadciśnienie tętnicze/niedociśnienie tętnicze, kołatanie serca, zawroty głowy oraz zmiany w psychice(pobudzenie, splątanie, omamy prowadzące do majaczeń i śpiączki) zaobserwowano u pacjentówstosujących jednocześnie selegilinę oraz selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny(fluoksetyna, fluwoksamina, sertralina, paroksetyna) lub inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny inoradrenaliny (wenlafaksyna). Mechanizm tych interakcji nie jest w pełni poznany.

Ze względu na ryzyko wystąpienia splątania, hipomanii, omamów, epizodów maniakalnych,pobudzenia, mioklonii, hiperrefleksji, braku koordynacji, dreszczy, drżeń, drgawek, ataksji, obfitegopocenia, biegunki, gorączki i nadciśnienia, które mogą być objawami zespołu serotoninowego,przeciwwskazane jest równoczesne stosowanie selegiliny oraz SSRI lub SNRI.

Odnotowano przypadek zakończony zgonem, gdy rozpoczęto stosowanie nieselektywnego inhibitoraMAO na krótko po zakończeniu terapii fluoksetyną. Leczenie fluoksetyną można rozpocząć poupływie 14 dni od zakończeniu terapii selegiliną. Ze względu na długi okres półtrwania fluoksetyny,odstęp pomiędzy zakończeniem jej stosowania a rozpoczęciem terapii selegiliną powinien wynosićminimum 5 tygodni.

3

Selegiliny nie należy stosować w ciągu 2 tygodni od zakończenia leczenia sertraliną. W przypadkupozostałych inhibitorów wychwytu serotoniny zaleca się 1-tygodniowy odstęp pomiędzyzakończeniem ich stosowania a rozpoczęciem leczenia selegiliną.

Generalnie nie należy rozpoczynać leczenia selegiliną zanim od zakończenia stosowania lekuwchodzącego w interakcje z selegiliną nie upłynie czas równy 5 okresom półtrwania.

Po zakończeniu leczenia selegiliną należy zachować przynajmniej 14 dni odstępu przedzastosowaniem leku, który wchodzi z nią w interakcje.

Zaleca się zachowanie 24 godzinnej przerwy miedzy odstawieniem selegiliny i rozpoczęciem przyjmowania agonistów serotoniny.

Stosowanie selegiliny w dawkach większych niż zalecane może prowadzić do utraty jej selektywnościi wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Pacjenci leczeni selegiliną obecnie lub w przeciągu ostatnich 2 tygodni mogą przyjmować dopaminętylko po uważnej ocenie ryzyka w stosunku do korzyści, gdyż to połączenie zwiększa ryzykowystąpienia nadciśnienia tętniczego.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne

Jednoczesne stosowanie z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi może powodować ciężkiezaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego (zespół serotoninowy), niekiedy ze skutkiemśmiertelnym. Zgłaszano obfite pocenie, podwyższenie ciepłoty ciała, nadciśnienie tętnicze/niedociśnienie tętnicze, tachykardię, niepokój, zawroty głowy i drgawki. Dlatego jednoczesnestosowanie selegiliny oraz trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych jest przeciwskazane.

Selegiliny nie należy podawać łącznie z buspironem, ze względu na możliwość wystąpienia nagłegowzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Buspiron należy stosować po upływie 10 dni od zakończenialeczenia selegiliną.

Inhibitory MAO

Jednoczesne stosowanie selegiliny z inhibitorami MAO może prowadzić do zaburzeń ze stronyośrodkowego układu nerwowego oraz układu sercowo-naczyniowego (patrz punkt 4.4).

Połączenia niezalecane do stosowania

Doustne środki antykoncepcyjne

Doustne środki antykoncepcyjne mogą zwiększać biodostępność selegiliny, dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych oraz selegiliny.

Selegilina nasila działanie amin katecholowych (dopaminy, epinefryny, norepinefryny).

Ze względu na wysoki stopień wiązania z białkami krwi selegiliny, skojarzone stosowaniez produktami leczniczymi o wąskim indeksie terapeutycznym, jak glikozydy naparstnicy i (lub) lekiprzeciwzakrzepowe, wymaga ostrożności i dokładnego kontrolowania.

Selegilina nasila działanie lewodopy dzięki zwiększeniu stężenia dopaminy w ośrodkowym układzienerwowym, co pozwala zmniejszyć stosowane w leczeniu dawki lewodopy średnio o 10-30%.

Równoczesne stosowanie z amantadyną lub lekami antycholinergicznymi może zwiększyćwystępowanie działań niepożądanych.

Należy unikać jednoczesnego stosowania selegiliny z lekami podnoszącymi ciśnienie krwi,obniżającymi ciśnienie krwi, lekami psychostymulującymi, lekami hamującymi ośrodkowy układnerwowy (leki uspokajające, nasenne) oraz alkoholem.

4

Interakcje z pokarmem

Z tego względu, że selegilina jest selektywnym inhibitorem MAO-B, podczas stosowania zalecanychdawek nie zgłaszano przypadków niekontrolowanego wzrostu ciśnienia krwi po spożyciu pokarmówzawierających tyraminę (nie powoduje reakcji zwanej „cheese-effect - efekt serowy”).Dlatego nie wymagane jest stosowanie ograniczeń żywieniowych. Jednakże w przypadku skojarzeniaselegiliny i inhibitorów MAO-A lub nieselektywnych inhibitorów MAO, ograniczenia żywieniowe(np. unikanie pokarmów o wysokiej zawartości tyraminy, jak serów dojrzewających oraz produktówdrożdżowych) są zalecane.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania chlorowodorku selegiliny u kobiet w ciąży.Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję jedynie w przypadku dawekwielokrotnie większych od dawek stosowanych u ludzi. Jako środek ostrożności zaleca się unikaniestosowania selegiliny w ciąży.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy selegilina przenika do mleka kobiecego. Przenikanie selegiliny do mleka u zwierzątnie było badane. Badania fizyko-chemiczne wskazują na przenikanie selegiliny do mleka i nie możnawykluczyć ryzyka spożycia przez dziecko karmione piersią. Selegiliny nie należy stosować podczaskarmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie można wykluczyć wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nienależy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, jeśli występują działania niepożądane, które mogąwpływać na sprawność psychofizyczną (np. zawroty głowy, omamy, dezorientacja).

4.8 Działania niepożądane

Selegilina stosowana w monoterapii jest dobrze tolerowana. Suchość w jamie ustnej, przejściowywzrost stężenia aminotransferazy alaninowej w surowicy oraz zaburzenia snu występowały częściejniż u pacjentów przyjmujących placebo. Najczęściej występującym obserwowanym działaniemniepożądanym są nudności, występujące u ok. 20% pacjentów przyjmujących selegilinę.

Następujące zasady zostały przyjęte dla sporządzenia klasyfikacji częstości występowania:bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko(≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może byćokreślona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i

narządów według

MEDRA

Częstość występowania Działanie niepożądane

Zakażenia i zarażenia

pasożytnicze

Niezbyt często Zapalenie gardła

Zaburzenia krwi i

układu chłonnego

Niezbyt często Leukocytopenia, trombocytopenia

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Niezbyt często Utrata apetytu

5

Zaburzenia psychiczne Często Zaburzenia snu, bezsenność, omamy,

splątanie, depresja

Niezbyt często Niezwykłe sny, pobudzenie, lęk,

psychozy, zmiany nastroju

Nieznana Nadpobudliwość seksualna*

Zaburzenia układu

nerwowego

Często Zaburzenia ruchowe (np. dyskinezje,

akinezja, bradykinezja), zawroty głowy,

bóle głowy, zaburzenia równowagi,

drżenia

Niezbyt często Łagodne, przejściowe zaburzenia snu

Rzadko Niepokój, podniecenie

Zaburzenia oka Niezbyt często Niewyraźne widzenie

Zaburzenia ucha i Często Zawroty głowy błędnika

Zaburzenia serca Często Bradykardia

Niezbyt często Częstoskurcz nadkomorowy, zaburzenia

rytmu serca, kołatanie serca, dławica

piersiowaZaburzenia naczyniowe Często Niedociśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze

Niezbyt często Hipotonia ortostatyczna

Rzadko Hipotonia posturalna

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki

piersiowej i śródpiersia

Często Przekrwienie błony śluzowej nosa, ból

gardła

Niezbyt często Duszność

Zaburzenia żołądka i

jelit

Bardzo często Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej

Często Nudności, zaparcia, biegunka,

owrzodzenie jamy ustnej

Niezbyt często Suchość w jamie ustnej

Zaburzenia wątroby i

dróg żółciowych

Zaburzenia skóry i

tkanki podskórnej

Niezbyt często Przemijające zwiększenie aktywności

aminotransferazy alaninowej (AlAT)

Często Zwiększona potliwość

Niezbyt często Wypadanie włosów, wykwity skórne

Rzadko Reakcje skórne

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki

łącznej

Często Ból stawów, ból pleców, kurcze mięśni

Niezbyt często Miopatia

6

Zaburzenia nerek i dróg

moczowych

Rzadko Zaburzenia w oddawania moczu

Nieznana Zatrzymanie moczu

Zaburzenia ogólne i

stany w miejscu

podania

Często Zmęczenie

Niezbyt często Ból w klatce piersiowej, drażliwość,

obrzęk stawu skokowego

Badania diagnostyczne Często Niewielkie zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy

Urazy, zatrucia i

powikłania po

zabiegach

Często Upadki

* U pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych agonistami dopaminy lub innymi lekamidopaminergicznymi obserwowano zaburzenia kontroli impulsów, takie jak patologiczny hazard,wzrost popędu płciowego, nadpobudliwość seksualna, niepohamowany apetyt, zakupoholizm i inne.Mogą one mieć związek z selegiliną ale do tej pory zgłoszono bardzo niewiele przypadków.

Połączenie z lewodopą

Ponieważ selegilina nasila działanie lewodopy, mogą również ulec nasileniu działania niepożądanelewodopy (niepokój, zaburzenia hiperkinetyczne, nieprawidłowe ruchy, pobudzenie, splątanie,nudności omamy, bóle głowy, niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia rytmu serca, zawroty głowy).Działania niepożądane z reguły zanikają po zmniejszeniu dawki lewodopy. Włączenie selegiliny doterapii umożliwia obniżenie dawki lewodopy nawet o 30%. Lewodopa powinna być stosowana wpołączeniu z obwodowym inhibitorem dekarboksylazy.

U osób w podeszłym wieku, z długim przebiegiem choroby i współistniejącymi innymi chorobamidziałania niepożądane selegiliny podawanej w skojarzeniu z lewodopą mogą być poważnei zagrażające życiu.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie nie wywołuje charakterystycznych objawów klinicznych. Jednakże ciężkie objawyniedociśnienia oraz pobudzenie psychoruchowe zaobserwowano przy spożyciu selegiliny w dawce600 mg na dzień. Ponieważ selektywne hamowanie przez selegilinę receptorów MAO-B jest osiąganetylko w dawkach zalecanych przy chorobie Parkinsona (5 do 10 mg/dzień) objawy przedawkowaniamogą przypominać te obserwowane przy przedawkowaniu nieselektywnych inhibitorów MAO(zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz sercowo-naczyniowego). Objawyprzedawkowania nieselektywnych inhibitorów MAO mogą rozwijać się w ciągu 24 godzin i obejmująpobudzenie, drażliwość, senność, drżenie, ciężki ból głowy, omamy, na przemian niskie i wysokieciśnienie krwi, zawroty głowy, omdlenia, zapaść naczyniową, szybki i nieregularny puls, ból w klatce

7

piersiowej, zapaść oddechową, ciężkie skurcze mięśni, bardzo wysoką gorączkę, obfite pocenie, śpiączkę i drgawki. Brak jest specyficznej odtrutki, należy zastosować leczenie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w chorobie Parkinsona, inhibitory MAO-B,kod ATC: N 04 BD 01

Selegilina jest selektywnym i nieodwracalnym inhibitorem MAO-B, enzymu, który bierze udziałw metabolizmie dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym. Selegilina hamuje również zwrotnywychwyt dopaminy w zakończeniach presynaptycznych receptora dopaminergicznego.Przez działanie hamujące na enzym MAO-B selegilina zwiększa stężenie dopaminy, a podawanarazem z lewodopą zwiększa aktywność dopaminergiczną w prążkowiu. Prawdopodobnie działarównież za pośrednictwem innych mechanizmów, m.in. metabolitów, w tym lewoskrętnych izomerówamfetaminy i metamfetaminy.

Selegilina potęguje i przedłuża efekt działania lewodopy. Badania podwójnie zaślepione dowodzą, żeselegilina stosowana w monoterapii we wczesnej fazie choroby Parkinsona opóźnia koniecznośćrozpoczęcia terapii lewodopą (w stosunku do pacjentów leczonych placebo). Terapia skojarzona pomaga zmniejszyć dawkowanie lewodopy, średnio o 30%.Stosowana w dawkach terapeutycznych nie wywołuje zazwyczaj dzięki wybiórczemu działaniu,w odróżnieniu od nieselektywnych inhibitorów MAO, niepożądanych skutków po spożyciu tyraminyw pokarmie.

W większych dawkach selegilina przestaje być selektywnym inhibitorem MAO-B i hamuje MAO-A.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Selegilina wchłania się bardzo szybko z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie osiągaw ciągu 0,5–0,75 h po podaniu doustnym na czczo. Biodostępność jest niska i wynosi zazwyczaj 10%,chociaż zaobserwowano duże osobnicze rozbieżności. Dostępność biologiczna selegiliny zwiększasię 3-4 krotnie, gdy jest ona podawana razem z pokarmem.

Selegilina jest lekiem lipofilnym, lekko zasadowym, który szybko przenika do tkanek, w tym do mózgu.

75-85% selegiliny wiąże się z białkami osocza.

Selegilina po podaniu doustnym jest szybko metabolizowana (prawdopodobnie w jelicie i wątrobie)do N-demetyloselegiliny, która jest właściwym inhibitorem MAO-B, oraz lewoskrętnych izomerówamfetaminy i metamfetaminy. Największe stężenie tych metabolitów w osoczu jest 4-20-krotniewiększe niż największe stężenie samej selegiliny. W przypadku wielokrotnego podania, stężeniemetabolitów selegiliny w stanie stacjonarnym jest ok. 2-krotnie większe niż po pojedynczej dawce.Stężenie pochodnych amfetaminy jest jednak znacznie mniejsze od stężeń, które mogłyby wywołaćistotne działania kliniczne.

Efekt zahamowania aktywności enzymu MAO-B występuje po pojedynczej dawce 10 mg i trwa przez ok. 24 godz.

Ze względu na nieodwracalność hamowania MAO-B przez selegilinę, do powrotu aktywności MAO-B po przerwaniu podawania selegiliny dochodzi po czasie zależnym od szybkości syntezy białkaenzymatycznego.

Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi: 1,5–3,5 h dla selegiliny; 2,1 h dla N-demetyloselegiliny;20,5 h dla l-metamfetaminy i 17,7 h dla amfetaminy. Całkowity klirens selegiliny jest równy około240 l/h.

Metabolity selegiliny są wydalane głównie z moczem; ok. 15% wydala się z kałem.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksykologiczne nie ujawniły specyficznych działań niepożądanych na narządy zwierząt.

8

Selegilina w bakteryjnym teście na mutagenność nie wykazała działania mutagennego, niestwierdzono też zmian w chromosomach.

Badania na szczurach nie wykazały działania teratogennego po podaniu selegiliny w dawkach 4, 12oraz 36 mg/kg masy ciała (odpowiednio 4, 12, 35 razy przekraczające dawki terapeutyczne stosowaneu ludzi, przyjmując za podstawę mg/m2).

Badania na królikach wykazały mniejszą liczbę wydanego potomstwa po podaniu selegiliny w dawce 50 mg/kg masy ciała.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Ludipress (mieszanina laktozy, powidonu K30 i krospowidonu)Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w temperaturze poniżej 25oC.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii Aluminium/PVC, 60 tabletek (3 blistry po 20 tabletek) w tekturowym pudełku.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA ul. Pelplińska 19

83-200 Starogard Gdański

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 7460

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16.12.1997 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 29.07.2013 r.

9

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

10