- 11 -
Odsetek pacjentów, u których nastąpił zgon w ciągu 3 lat z powodu POChP wynosił 6% w grupieotrzymującej placebo, 6,1% w grupie otrzymującej salmeterol, 6,9% w grupie otrzymującejflutykazonu propionian oraz 4,7% w grupie otrzymującej Seretide.
Seretide istotnie zmniejszał liczbę umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń występujących w ciągu roku wporównaniu do salmeterolu, flutykazonu propionianu i placebo (średnia liczba w grupie otrzymującejSeretide 0,85 w porównaniu do 0,97 w grupie otrzymującej salmeterol, 0,93 w grupie otrzymującejflutykazonu propionian i 1,13 w grupie otrzymującej placebo). Przekłada się to na zmniejszenieczęstości występowania umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń o 25% (95% PU (przedział ufności):19% do 31%; p<0,001) w porównaniu do placebo, o 12% w porównaniu do salmeterolu (95% PU: 5%do 19%, p=0,002) i o 9% w porównaniu do flutykazonu propionianu (95% PU: 1% do 16%, p=0,024).Salmeterol zmniejszał istotnie częstość występowania zaostrzeń o 15% (95% PU: 7% do 22%;p<0,001) w porównaniu do placebo, a flutykazonu propionian znamiennie zmniejszał częstośćwystępowania zaostrzeń o 18% (95% PU: 11% do 24%; p<0,001) w porównaniu do placebo.
Jakość życia oceniana za pomocą kwestionariusza szpitala św. Jerzego (SGRQ - St George’sRespiratory Questionnaire) poprawiła się u każdego pacjenta stosującego aktywne leczenie wporównaniu do placebo. Średnia poprawa jakości życia w ciągu 3 lat terapii produktem Seretidewynosiła -3,1 jednostek (95% PU: -4,1 do -2,1; p<0,001) w porównaniu do placebo, -2,2 jednostek(p<0,001) w porównaniu do salmeterolu oraz -1,2 jednostki (p=0,017) w porównaniu do flutykazonupropionianu. Zmniejszenie wartości o 4 jednostki uważane jest za istotne klinicznie.
Oszacowane prawdopodobieństwo wystąpienia w ciągu 3 lat zapalenia płuc, zgłaszanego jakozdarzenie niepożądane, wynosiło w przypadku placebo 12,3%, w przypadku salmeterolu 13,3%, wprzypadku flutykazonu 18,3% oraz w przypadku Seretide 19,6% (hazard względny dla produktuleczniczego Seretide wynosił 1,64; 95% PU: 1,33 do 2,01, p<0,001 w porównaniu do placebo). Niestwierdzono zwiększenia liczby zgonów związanych z zapaleniem płuc. Liczba zgonów w trakcieterapii, które zostały zakwalifikowane jako spowodowane przez zapalenie płuc jest następująca wposzczególnych grupach: placebo – 7, salmeterol – 9, flutykazonu propionian - 13, Seretide - 8.Nie stwierdzono znamiennej różnicy w prawdopodobieństwie złamania kości (5,1% w przypadkuplacebo, 5,1% w przypadku salmeterolu, 5,4% w przypadku flutykazonu propionianu i 6,3% wprzypadku produktu leczniczego Seretide; hazard względny w przypadku produktu leczniczegoSeretide w porównaniu do placebo: 1,22, 95% PU: 0,87 do 1,72, p=0,248).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Salmeterol działa miejscowo w płucach i dlatego stężenia w osoczu nie są wskaźnikiem jego działaniaterapeutycznego. Z powodu technicznych trudności w oznaczeniu stężenia substancji czynnej wosoczu, wynikających z małych stężeń w osoczu (około 200 pikogramów/ml lub mniej) podczasstosowania wziewnego salmeterolu w dawkach terapeutycznych, istnieje niewiele danych dotyczącychwłaściwości farmakokinetycznych salmeterolu.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Jedyny mający znaczenie kliniczne wniosek z badań na zwierzętach dotyczył nadmiernie zwiększonejaktywności farmakologicznej.
W badaniach toksycznego wpływu salmeterolu ksynafonianu na reprodukcję oraz na rozwój szczurów nie stwierdzono żadnego działania. U królików zaobserwowano typowe dla podawania 2-agonistówtoksyczne działanie na zarodek i płód (rozszczep podniebienia, przedwczesne rozwarcie powiek oka,zarośnięcie mostka i zmniejszony stopień kostnienia kości czołowych czaszki), które wystąpiły poekspozycji na duże dawki (około 20 razy większe od maksymalnej zalecanej dla ludzi dawki dobowejna podstawie porównania AUC).
Salmeterolu ksynafonian nie wykazywał toksyczności w standardowych badaniach genotoksyczności.
Serevent_aerozol_ChPL_01.2014_(II_023)
